دوست مهربون
کاربر تازه وارد
- تاریخ عضویت
- 7 ژانویه 2016
- نوشتهها
- 20
- لایکها
- 13
قدرت شفا بخش عشق
بخشی از بهار به رعایت روزه اختصاص داده شده که با گیاهخواری ، دعا و عبادت همراه است و نماد دوران رستاخیز زندگی و زیبایی تازه ی در دنیای شخصی خویش است . روزه ای که باید بگیریم پرهیز از خاطرات منفی گذشته و کینه ها ، بخل ، رشک ، نفرت ، انزجار، انتقاد ، احساس بی عدالتی ، آزار و هر گونه نا هماهنگی دیگر است . راه های معین ساده یی برای فروباراندن قدرت شفابخش عشق بر خاطرات منفی وجود دارد ،که می توانید برای ابد از شر آن خلاص شوید . وقتی از شر این عواطف و هیجانات مخرب خلاص شوید از تصلیب خویشتن و دیگران دست بر می دارید و آنگاه برای رستاخیزموهبت های خود آماده می شوید .
برای پرهیز از گرایشهای منفی دو راه وجود دارد که موجب می شود قدرت شفابخش عشق در ذهن ، تن و امورتان به کار افتد . این دو عمل عبارتند از : پالایش و بخشایش . شاید به شگفت در آیید که دو عمل بخشی از عشق است . هرگاه دیدید سایر جنبه های عشق پاسخگو نبوده اند و اوضاع دشوار زندگیتان را شفا نبخشیده اند ، شاید هنوز به پالایش و بخشایش نپرداخته اید .
قانون معنویت حکم می کند که اگر می خواهید مشکلاتتان خاتمه یابند و به راستی در زندگی پیشرفت کنید ، ببخشایید . بسیاری از مردم واژه بخشایش را دوست ندارند . بخشایش یعنی آزاد و رها کردن و چیزهای مثبت را جایگزین چیزی منفی ساختن . پالیش نیز نوعی بخشایش است و همه ما به آن نیاز داریم . اگرچه فکر می کنیم که وابستگی عاطفی یکی از والاترین چهره های عشق است ،کاملا خلاف آن صادق است . پالایش عاطفی یکی از والاترین صور محبت است . دلبستگی به وابستگی و اسارت می انجامد . حال آنککه شیوه عشق راستین ، آزاد کردن آن چیز یا آن شخصی است که دوست می دارید . اگر پالایش را در پیش گیرید ، هرگز چیزی را از دست نمی دهید . به عکس برای پرورش عشقی آزادانه تر و رضایت بخش تر راه می گشایید، تا همه آنانکه از این خوان نعمت بهره یی دارند ، بتوانند هماهنگ تر محبت کنند و محبت ببینند .
آزاد کردن دیگران به معنای آزاد کردن خودتان است . هرگاه نسبت به دیگران : به گرایش ها و رفتار و شیوه زندگی آنها احساس دلبستگی می کنید ، شاید به این دلیل است که نا خودآگاه احساس وابستگی می کنید ؛ و از اسارتی که خود آفریده اید ، خراشیده و ساییده می شوید . وقتی شخص یا اوضاع و شرایطی را که احساس می کنید شما را در فشار قرار داده است رها می کنید ،کلید را به سوی آزادی می چرخانید . یادتان باشد شما حاکم موقعیت ها هستید ، نه برده آنها .
وقتی در کمال جرات و شهامت ، شخص یا چیزی که شما را به اسارت در می آورد رها می کنید ، به جای اینکه قربانی باشید قادر می شوید . اگر توانسته اید خود را به اسارت درآورید ، پس می توانید خود را از اسارت برهانید و آزاد سازید .
خلیل جبران درباره عشق می گوید: ((به یکدیگر عشق بورزید ، اما عشق را به بند نکشانید . بگذارید میان با هم بودنتان فضایی و فاصله ای باشد . با یکدیگر بخوانید و برقصید و شادمان باشید ، اما بگذارید هر یک از شما تنها باشد . در کنار هم بمانید اما نه چسبیده به هم .))
اگر می خواهید خود را از هرگونه مشکل ذهنی و جسمی برهانید و در زندگی با کوچکترین مساله نا خوشایند روبرو نشوید ، باید دیگران را رها کنید تا از هر راهی که دوست دارند ، به دنبال خواسته خود بروند .
بیشتر مواقعی که دعاهایتان مستجاب نمی شود ، به دلیل این است که هنوز راه پالایش : آزاد گذاشتن دیگران و رها کردن بسیاری از موقعیتها را در چیش نگرفته اید .
آن کس را که باید رها کنید و آزاد بگذارید ، معمولاً نه دشمن که یک دوست ، همسر، خویشاوند و یا فرزند است . به محض در پیش گرفتن راه پالایش ، مسأله تان حل می شود و خیر و صلاحتان پدیدار می گردد .
کنش عفو و بخشایش ، یکی از مهمترین انواع پالایش و یکی از ارزشمندترین صور عشق است . اگر به عفو و بخشایش بپردازید ، قدرت شفابخش عشق را تجربه خواهید کرد . باید زخم ها و آزارهای گذشته و حال را ببخشایید . این بخشایش ـ نه محض خاطر شخصی است که خطا از او سر زده ـ که بیشتر محض خاطر خودتان است . نفرت ، انزجار ، سرزنش و ملامت ، خشم و غضب ، میل به تسویه حساب کردن ،
مشاهدۀ این که دیگری به سزای اعمالش رسیده و کیفر دیده و مجازات شده...... اینها همه روح خودتان را می فرساید به تباهی می کشاند.
بخشی از بهار به رعایت روزه اختصاص داده شده که با گیاهخواری ، دعا و عبادت همراه است و نماد دوران رستاخیز زندگی و زیبایی تازه ی در دنیای شخصی خویش است . روزه ای که باید بگیریم پرهیز از خاطرات منفی گذشته و کینه ها ، بخل ، رشک ، نفرت ، انزجار، انتقاد ، احساس بی عدالتی ، آزار و هر گونه نا هماهنگی دیگر است . راه های معین ساده یی برای فروباراندن قدرت شفابخش عشق بر خاطرات منفی وجود دارد ،که می توانید برای ابد از شر آن خلاص شوید . وقتی از شر این عواطف و هیجانات مخرب خلاص شوید از تصلیب خویشتن و دیگران دست بر می دارید و آنگاه برای رستاخیزموهبت های خود آماده می شوید .
برای پرهیز از گرایشهای منفی دو راه وجود دارد که موجب می شود قدرت شفابخش عشق در ذهن ، تن و امورتان به کار افتد . این دو عمل عبارتند از : پالایش و بخشایش . شاید به شگفت در آیید که دو عمل بخشی از عشق است . هرگاه دیدید سایر جنبه های عشق پاسخگو نبوده اند و اوضاع دشوار زندگیتان را شفا نبخشیده اند ، شاید هنوز به پالایش و بخشایش نپرداخته اید .
قانون معنویت حکم می کند که اگر می خواهید مشکلاتتان خاتمه یابند و به راستی در زندگی پیشرفت کنید ، ببخشایید . بسیاری از مردم واژه بخشایش را دوست ندارند . بخشایش یعنی آزاد و رها کردن و چیزهای مثبت را جایگزین چیزی منفی ساختن . پالیش نیز نوعی بخشایش است و همه ما به آن نیاز داریم . اگرچه فکر می کنیم که وابستگی عاطفی یکی از والاترین چهره های عشق است ،کاملا خلاف آن صادق است . پالایش عاطفی یکی از والاترین صور محبت است . دلبستگی به وابستگی و اسارت می انجامد . حال آنککه شیوه عشق راستین ، آزاد کردن آن چیز یا آن شخصی است که دوست می دارید . اگر پالایش را در پیش گیرید ، هرگز چیزی را از دست نمی دهید . به عکس برای پرورش عشقی آزادانه تر و رضایت بخش تر راه می گشایید، تا همه آنانکه از این خوان نعمت بهره یی دارند ، بتوانند هماهنگ تر محبت کنند و محبت ببینند .
آزاد کردن دیگران به معنای آزاد کردن خودتان است . هرگاه نسبت به دیگران : به گرایش ها و رفتار و شیوه زندگی آنها احساس دلبستگی می کنید ، شاید به این دلیل است که نا خودآگاه احساس وابستگی می کنید ؛ و از اسارتی که خود آفریده اید ، خراشیده و ساییده می شوید . وقتی شخص یا اوضاع و شرایطی را که احساس می کنید شما را در فشار قرار داده است رها می کنید ،کلید را به سوی آزادی می چرخانید . یادتان باشد شما حاکم موقعیت ها هستید ، نه برده آنها .
وقتی در کمال جرات و شهامت ، شخص یا چیزی که شما را به اسارت در می آورد رها می کنید ، به جای اینکه قربانی باشید قادر می شوید . اگر توانسته اید خود را به اسارت درآورید ، پس می توانید خود را از اسارت برهانید و آزاد سازید .
خلیل جبران درباره عشق می گوید: ((به یکدیگر عشق بورزید ، اما عشق را به بند نکشانید . بگذارید میان با هم بودنتان فضایی و فاصله ای باشد . با یکدیگر بخوانید و برقصید و شادمان باشید ، اما بگذارید هر یک از شما تنها باشد . در کنار هم بمانید اما نه چسبیده به هم .))
اگر می خواهید خود را از هرگونه مشکل ذهنی و جسمی برهانید و در زندگی با کوچکترین مساله نا خوشایند روبرو نشوید ، باید دیگران را رها کنید تا از هر راهی که دوست دارند ، به دنبال خواسته خود بروند .
بیشتر مواقعی که دعاهایتان مستجاب نمی شود ، به دلیل این است که هنوز راه پالایش : آزاد گذاشتن دیگران و رها کردن بسیاری از موقعیتها را در چیش نگرفته اید .
آن کس را که باید رها کنید و آزاد بگذارید ، معمولاً نه دشمن که یک دوست ، همسر، خویشاوند و یا فرزند است . به محض در پیش گرفتن راه پالایش ، مسأله تان حل می شود و خیر و صلاحتان پدیدار می گردد .
کنش عفو و بخشایش ، یکی از مهمترین انواع پالایش و یکی از ارزشمندترین صور عشق است . اگر به عفو و بخشایش بپردازید ، قدرت شفابخش عشق را تجربه خواهید کرد . باید زخم ها و آزارهای گذشته و حال را ببخشایید . این بخشایش ـ نه محض خاطر شخصی است که خطا از او سر زده ـ که بیشتر محض خاطر خودتان است . نفرت ، انزجار ، سرزنش و ملامت ، خشم و غضب ، میل به تسویه حساب کردن ،
مشاهدۀ این که دیگری به سزای اعمالش رسیده و کیفر دیده و مجازات شده...... اینها همه روح خودتان را می فرساید به تباهی می کشاند.