متن های خواندنی

[AMD.POWER]

وقتی که سیل سرازیر می شود، جایی که قطره عرق ما چکید، پاک خواهد شد و نقش پایمان بر خاک از بین خواهد رفت. اما شاید بومادران و بابونه در یاد سبز خود نگهدارند، روزی که ما به بوی خوش پاکشان سلام می دادیم و روی برف نوشتیم: ما هنوز زنده ایم.



"ابراهیم گلستان"

 

[AMD.POWER]

بلوط ها یک شبه بزرگ نمی شوند آنها نیز در فرایند بزرگ شدن خود، برگها و شاخه ها و پوستهای زیادی را از دست داده اند.الماس ها هم یک شبه شکل نمی گیرند. هر چیز ارزشمند ،هر چیز زیبا و هر چیز عظیم در این جهان برای اینگونه شدن به زمان نیاز داشته است. آندرو متیوس



ما ایستادگی را از طبیعت می آموزیم رودی که از رفتن بازبایستد بوی گند میگیرد همچنین انسانی که از رفتن متوقف می شود چه از نظر جسمانی چه از نظر روانی، سرنوشتی مشابه خواهد داشت. آندرو متیوس

 

[wonnin]

دلت كه گرفته باشد...

شادترین آهنگ ها، برایت روضه خوانی میكنند

شلوغترین مكانها، تنهایی ات را به رُخَت می كشند

و شادترین روزها، برای تو غمگین ترین روزهاست

دلت كه گرفته باشد...

نقض میشود همه ی قانون ها

دل كجـــا... قانون كجـــا

مدتها طول میكشد تا خاك بگیرد خاطره های رنگارنگ

میگذاری تار شود این خاطره ها

اما یك خواب ِ ناغافل، گرد و خاك تمام خاطره ها را می گیرد !!

میشود مثل روز ِ اول

میشود خاطره های ناب

زخمها تازه میشود باز ...

 

[sedo]

در کل دو دسته آدم هستند که توی فضاهای بسته عینک دودی می زنند: گروه اول نابینا هستن و گروه دوم هم اونایی هستن که می خوان کلاس بذارن و مرموز به نظر بیان.
- حالا فکر می کنی من جزء کدوم گروه هستم؟
- هیچ کدوم!
- پس فکر می کنی من چرا عینک می زنم؟
- تو عینک می زنی تا هیچکس اشکاتو نبینه!

چانکینگ اکسپرس- وونگ کار وای

 

[sedo]

وصیت نامه گابریل گارسیا مارکز
اگر خداوند برای لحظه ای فراموش می کرد که من عروسکی کهنه ام و تکه کوچکی از زندگی به من ارزانی می داشت . احتمالاً همه آنچه که به فکرم میرسید نمی گفتم . بلکه به همه ی چیزهایی که می گفتم فکر می کردم. کمتر می خوابیدم و بیشتر رویا می دیدم . چون می دانستم هر دقیقه ای که چشممان را بر هم می گذاریم شصت ثانیه ای نو را از دست می دهم . هنگامی که دیگران می ایستند راه می رفتم و هنگامی که دیگران می خوابیدند بیدار می ماندم . هنگامی که دیگران صحبت می کردند گوش می دادم و از خوردن یک بستنی شکلاتی چه لذتی که نمی بردم . کینه ها و نفرت هایم را روی تکه ای یخ می نوشتم و زیر نور آفتاب دراز می کشیدم . اگر خداوند تکه ای زندگی به من ارزانی می داشت قبایی ساده می پوشیدم و طلوع آفتاب را انتظار می کشیدم . با اشکهایم گلهای سرخ را آبیاری می کردم تا درد خارشان و بوسه ی گلبرگهایشان در جانم بخلد و هر روز غروب خورشید را عاشقانه می نگریستم .

خدایا اگر تکه ای زندگی می داشتم نمی گذاشتم حتی یک روز بگذرد بی آنکه به مردمی که دوستشان دارم نگویم که دوستشان دارم . بله تا جایی که می توانستم به آنها می گفتم که دوستشان دارم . هر لحظه به همه ی مردان و زنان می قبولاندم که محبوب منند و در کمند عشق زندگی می کردم . به انسان ها نشان می دادم که چه در اشتباه اند که گمان می برند وقتی پیر شدند دیگر نمی توانند عاشق باشند . به آدمها می گفتم که عاشق باشند و عاشق باشند و عاشق . به هر کودکی دو بال می دادم اما رهایش می کردم تا خود پرواز را بیاموزد و به سالخوردگان یاد می دادم که مرگ نه با سالخوردگی که با فراموشی سر می رسد . به انسان ها یادآوری می کردم که در قبال احساسی که به یکدیگر می دهند مسئولند .

آه !! انسان ها ، از شما چه بسیار چیزها آموخته ام . من دریافته ام که همگان می خواهد در قله کوه زندگی کنند بی آنکه بدانند خوشبختی واقعی جاییست که سراشیبی به سمت قله را می پیماییم .

دریافته ام که وقتی طفل نوزاد برای اولین بار با مشت کوچکش انگشت پدر را می فشارد او را برای همیشه به دام می اندازد

دریافته ام که یک انسان فقط هنگامی حق دارد به انسان دیگر از بالا به پایین بنگرد که ناگزیر باشد او را یاری دهد تا روی پای خود بایستد

من از شما بسی چیزها آموخته ام اما در حقیقت فایده چندانی ندارد چون هنگامی که آن ها را در این چمدان می گذارم بدبختانه در بستر مرگ خواهم بود . اما شما این را بخاطر بسپارید چون هنوز زنده اید

 

[AMD.POWER]

آدم‌ها عاشق ما نمی‌‌شوند ، آدم‌ها جذب ما می‌‌شوند.

در لحظه‌ای حساس حرف‌هایی‌ را می‌‌زنیم که شخصی‌ نیاز به شنیدنش داشته.
در یک لحظه ی حساس طوری رفتار می‌‌کنیم که شخص احساس می‌‌کند تمام عمر در انتظار کسی‌ مثل ما بوده!
در یک لحظه ی حساس حضور ما ، وجودِ شخص را طوری کامل می‌‌کند که فکر می‌کند حسی که دارد نامی‌ جز عشق ندارد.
آدم‌ها فکر می‌‌کنند که عاشق شده اند. آدم‌ها فکر می‌‌کنند بدون وجود ما حتی یک روز دوام نمی‌‌آورند.

آدم‌ها فکر می‌‌کنند مکمل خود را یافته اند. ... آدم‌ها زیاد فکر می‌‌کنند.
آدم‌ها در واقع مجذوب ما می‌شوند و پس از مدتی‌ که جذابیت ما برایشان عادی شد ، متوجه می‌‌شوند که چقدر جایِ عشق در زندگی‌‌شان خالیست ... می‌‌فهمند در جستجوی عشق‌های واقعی‌ باید ما را ترک کنند.
تمامِ حرفِ من اینست که کاش آدم‌ها یاد بگیرند که "عشق پدیده‌ای حس کردنی است نه فکر کردنی" و کاش بفهمند که بعد از رفتنشان، عشقی‌ را که فکر می کرده اند دارند چه می‌کند با کسانی‌ که حس میکرده اند این عشق واقعی‌ ‌ست.

"نیکی‌ فیروزکوهی"

 

[FERI KHAN]

در جهان همرنگ درد باش یا مبر نامی زمردی یا حقیقت مردباش.
درد و رنج تازیانه چند روزی بیش نیست.راز دار خلق بودن در جهان مردانگیست،
ترک ما کردی بکن باهر که خواهی یارباش.
این رفیقان نارفیقند گفتمت هوشیار باش...

 

[AMD.POWER]

در و ديوار دنيا رنگي است. رنگ عشق. خدا جهان را رنگ كرده است. رنگ عشق؛ و اين رنگ هميشه تازه است و هرگز خشك نخواهد شد. از هر طرف كه بگذري، لباست به گوشه‌اي خواهد گرفت و رنگي خواهي شد. اما كاش چندان هم محتاط نباشي؛ شاد باش و بي پروا بگذر، كه خدا كسي را دوستتر دارد كه لباس‌اش رنگي‌تر است!
عرفان نظر آهاری

فرشته‌ به‌ زمين‌ آمد و از ديدن‌ آن‌ همه‌ فرشته‌ بي‌بال‌ تعجب‌ كرد. او هر كه‌ را كه‌ مي‌ديد، به‌ ياد مي‌آورد. زيرا او را قبلاً‌ در بهشت‌ ديده‌ بود. اما نفهميد چرااين‌ فرشته‌ها براي‌ پس‌ گرفتن‌ بال‌هايشان‌ به‌ بهشت‌ برنمي‌گردند.
روزها گذشت‌ و با گذشت‌ هر روز فرشته‌ چيزي‌ را از ياد برد. و روزي‌ رسيد كه‌ فرشته‌ ديگر چيزي‌ از آن‌ گذشته‌ دور و زيبا به‌ ياد نمي‌آورد؛ نه‌ بالش‌ را و نه‌ قولش‌ را.
فرشته‌ فراموش‌ كرد. فرشته‌ در زمين‌ ماند. فرشته‌ هرگز به‌ بهشت‌ برنگشت.
عرفان نظر آهاری

 

[AMD.POWER]

آیا در همه وقایع زندگی میخندیم.وقتی بخت به ما رو میکند،خندیدن آسان است،یا هنگامی که بداقبالی به سراغمان می آید باز هم میخندیم؟آیا هنگام رویارویی با رنج ، اندوه ، خطر ، مشکلا ،محنت ، بیماری و مرگ میخندیم؟آیا وقتی عزیزی ما را ترک میکند و یا دوستان از ما چشم می پوشند،یا وقتی همه چیز در اطرافمان در تاریکی فرو رفته استو ستاره ای نمی درخشد،میخندیم؟
تا زمانی که عشق ورزیدن و خندیدن را نیاموخته ایم، آماده ورود به قلمرو خداوند نیستیم...
جی پی واسوانی

 

[AMD.POWER]

همه دوست دارند چشمهایشان را بگشایند و آنچه دوست دارند ببینند و در این حسرت، اندوهگینند. اما من نه هر لحظه که چشمهایم را به روی تمام دنیا می بندم تو را میبینم. به شادی حضور همیشگی ات در تک تک سلولهای روح و جسمم دنیا را از چشم تو نگاه میکنم و همه چیز دلپذیر میشود. دنیا را آنطور که هست می پذیرم و می بینم زیرا تو با منی یگانه ام …

 

[somayeh60]

گاهی در زندگی دلتان به قدری برای کسی تنگ می شود که می خواهید او را از رویاهایتان بیرون بیاورید و در آغوش بگیرید! وقتی در شادی بسته میشود در دیگری باز میشود ولی آنقدر به در بسته خیره می مانیم که دری را که برایمان باز شده نمیبینیم.
به دنبال ظواهر نرو،شاید فریب بخوری،به دنبال ثروت نرو این هم ماندنی نیست. به دنبال کسی باش که به لبانت لبخند بنشاند چون فقط یک لبخند می تواند شب سیاه را نورانی کند.کسی پیدا کن که دلت را بخنداند..
هرچه میخواهی آرزو کن،هرجا میخواهی برو،هرچه می خواهی باش،چون فقط یک بار زندگی می کنی و برای آنچه می خواهی فقط یک بار شانس داری .
همیشه بهترین آینده بر پایه ی گذشته ای فاموش شده بنا میشود تا غم ها را رها نکنی پیشرفت نمیکنی. سالها را نشمار، خاطرات را بشمار!

برگرفته از کتاب کلید اسرار زندگی/محسن تیموری

 

[AMD.POWER]

در زندگی زخم هایی هست كه مثل خوره روح آدم را آهسته در انزوا می خورد و می تراشد. این دردها را نمی شود به کسی اظهار کرد چون عموما عادت دارند این درددهای باور نکردنی را جزو اتفاقات و پیش آمدهای نادر و عجیب بشمرند و اگر کسی بگوید یا بنویسد مردم بر سبیل عقاید جاری و عقاید خودشان سعی می کنند آنرا با لبخند شکاک و تمسخرامیز تلقی بکنند .
صادق هدایت

 

[wonnin]

* زمانی فرا می رسد که مجبور می شوید بگذارید کسی برود و دیگر با او ارتباطی نداشته باشید. اگر کسی شما را در زندگیش بخواهد راهی پیدا میکند تا شما را در آن بگنجاند. باید فراموشش کنید و این حقیقت را بپذیرید که آنگونه که شما دوستش داشتید، او نداشت و بگذارید به آرامی از زندگیتان برود. گاهی اوقات رفتن آسان تر از ماندن است. ما تا قبل از اینکه کسی را فراموش کنیم تصور میکنیم که کار سختی است. اما وقتی فراموش میکنیم به خود می گوییم که چرا زودتر ترکش نکردیم.

 

[wonnin]

* زیبا بودن فراتر از آن است که چه تعداد پسر را مجذوب تماشای خود کنید، یا چه میزان آرایش داشته باشید. زیبا بودن این است که برای چه زندگی میکنید، و معنای شما چیست. زیبایی، قلب شما است و آنچه که باعث خاص شدن شما میگردد. زیبایی همان خصوصیات کوچکی است که هویت شما را تشکیل می دهد. زیبایی یعنی مبارزه با مشکلات، و زندگی کردن صادقانه در مسیر فکر. زیبایی این است!

 

[AMD.POWER]

نامه‌ای از سهراب سپهری:
...
یک زمانی بود آدم ها خیال می کردند یک گنجشک برای تمام آسمان بس است. چه آرزوی کوچکی داشتند. آدم هایی پیدا می شدند که تمام عمر عاشق می ماندند. چه حوصله ای. خوشا به حال ما که با چند قدم از روی همه چیز رد می شویم. بی آن که دعایی خوانده باشیم روی دیوار کلیسا نقاشی می کنیم، به همان سبک‌باری که رفته ایم بر می گردیم و یقین داریم که برای مذهب نمره خوبی خواهیم گرفت. مثل زنبور عسل نه، مثل پروانه روی تجربه ها بنشینیم و برخیزیم. تنهایی، مراقبه ، شور، حال ،عشق... از هر کدام اندکی بچشیم ، هیچ چیز نباید زیاد وقت ما را بگیرد

 

[wonnin]

جملاتی از چارلی چاپلین

آموخته ام که با پول می شود خانه خرید ولی آشیانه نه،
رختخواب خرید ولی خواب نه، ساعت خرید ولی زمان نه،
می توان مقام خرید ولی احترام نه،
می توان کتاب خرید ولی دانش نه،
دارو خرید ولی سلامتی نه، خانه خرید ولی زندگی نه و بالاخره ،
می توان قلب خرید، ولی عشق را نه.
آموخته ام ... که تنها کسی که مرا در زندگی شاد می کند کسی است که به من می گوید: تو مرا شاد کردی
آموخته ام ... که مهربان بودن، بسیار مهم تر از درست بودن است
آموخته ام ... که هرگز نباید به هدیه ای از طرف کودکی، نه گفت
آموخته ام ... که همیشه برای کسی که به هیچ عنوان قادر به کمک کردنش نیستم دعا کنم
آموخته ام ... که مهم نیست که زندگی تا چه حد از شما جدی بودن را انتظار دارد، همه ما احتیاج به دوستی داریم که لحظه ای با وی به دور ازجدی بودن باشیم
آموخته ام ... که گاهی تمام چیزهایی که یک نفر می خواهد، فقط دستی است برای گرفتن دست او، و قلبی است برای فهمیدن وی
آموخته ام ... که راه رفتن کنار پدرم در یک شب تابستانی در کودکی، شگفت انگیزترین چیز در بزرگسالی است
آموخته ام ... که زندگی مثل یک دستمال لوله ای است، هر چه به انتهایش نزدیکتر می شویم سریعتر حرکت می کند
آموخته ام ... که پول شخصیت نمی خرد
آموخته ام ... که تنها اتفاقات کوچک روزانه است که زندگی را تماشایی می کند
آموخته ام ... که خداوند همه چیز را در یک روز نیافرید. پس چه چیز باعث شد که من بیندیشم می توانم همه چیز را در یک روز به دست بیاورم
آموخته ام ... که چشم پوشی از حقایق، آنها را تغییر نمی دهد
آموخته ام ... که این عشق است که زخمها را شفا می دهد نه زمان
آموخته ام ... که وقتی با کسی روبرو می شویم انتظار لبخندی جدی از سوی ما را دارد
آموخته ام ... که هیچ کس در نظر ما کامل نیست تا زمانی که عاشق بشویم
آموخته ام ... که زندگی دشوار است، اما من از او سخت ترم
آموخته ام ... که فرصتها هیچ گاه از بین نمی روند، بلکه شخص دیگری فرصت از دست داده ما را تصاحب خواهد کرد
آموخته ام ... که آرزویم این است که قبل از مرگ مادرم یکبار به او بیشتر بگویم دوستش دارم
آموخته ام ... که لبخند ارزانترین راهی است که می شود با آن، نگاه را وسعت داد

 

[AMD.POWER]

در میان باور همه که کوچه های عشق خالی از تک درخت های عاشق است، من درختی یافته ام که هر روز بر روی پیکره اش مشق عشق با نوک مهر می زنم، در میان باور همه که می گویند اگر از عشق بگویی سکوتی مبهم تو را قورت خواهد داد، ولی من با فریاد عشق در میان این کوچه باغ پر هیاهو فریاد زدم، فریاد زدم که دوستت دارم ای ستاره همیشه مهتابی من، چرا که در این کوچه ها تنها پروانه ها قدم می گذارند که رقص شاپرکها را به وادی عشق تنها به عشق هایی مثل تو تقدیم کنند. و به راستی که عجب رنگارنگ شدن از طبیعت عشق قشنگ است...

 

[AMD.POWER]

اگر جوياي قهرمان بازي و دلهره بودم به عقد خويش در مي آوردمت تا بازيگر برترين قمار باشم. اگر شبانگاه در سر انديشه اي نمي درخشيد به ديدارت مي آمدم تا انگيزه روشنايي ها باشي. کاش جاهل بودم و باز رفاقت را در چشمان تو جستجو مي کردم کاش در تن رمقي داشتم و باز پرواز را از چشمان تو آغاز مي کردم.

چه دير دريافتم، که هستي : «تمنايي چهار دست و پا» و چه زود دريافتي چه هستم : «چهارپايي به دنبالت» کاش آن خرده آبرو را چون تو عزيز مي داشتم.

روزگاري همه کوچه پس کوچه هاي فصول را در طلبت گام زدم تا براي چشمانت که معبد من بود جواني را به قرباني آورم آنروزها جاهل بودم و غروري بالاتر از عشق نبود حال فرتوتم و فراتر از عافيت، عشقي نيست.

اگر عشق از جنس دريا بود سالها بود که طعمه کوسه ها شده بودم و اگر بي عشقي رنگي داشت سالها بود که در روح ظلمت، تيره و تار شده بودي . اگر فقر از آتش بود سالها بود که اين شهر ، خاکستر شده بود اگر اندوه از سنگ بود اين شهر سالها بود که سنگلاخ شده بود. تهران فرزند بيشتر شهر بيشتر شر بيشتر ...چقدر خسته ام چقدر خسته ام ....
سندباد نجفی

 

[wonnin]

میدانی...

یک وقت هایی باید روی یک تکه کاغذ بنویسی

« تعطیل است »

و بچسبانی پشت شیشه ی افکارت!

باید به خودت استراحت بدهی

دراز بکشی...

دست هایت را زیر سرت بگذاری...

به آسمان خیره شوی...

و بی خیال سوت بزنی...

و در دلت بخندی به تمام افکاری که

پشت شیشه ی ذهنت صف کشیده اند!!

 

[wonnin]

دلم برای باران تنگ شده است

دلم برای صدای قطره هایش تنگ شده است

دلم تنگ است برای پرسه زدن زیر باران...

بارانی که به من آموخت رسم زندگی را...

دلم تنگ است برای صدای غرش آسمان

برای ابر های سیاه سرگردان...

در آن روز ها بارانی بود برای قدم زدن در زیر آن و خالی کردن دل های پر از غم.

مدتی است که دیگر نه بارانی است و نه ابری...

این روز ها تنها یک قلب است پر از درد ...

که نمیداند درد دلش را به چه کسی بگوید.