کاریکاتورهای مرتضای گل هم جلوه تازه و نویی به مجله داده که همینجا از قبول زحمت از ایشون تشکر می کنم. با توجه به اینکه مرتضی عزیز نظرات کارشناسی خیلی خوبی هم در سطح فروم میدن قطعا منتظر مقالات کارشناسانه ایشون هم هستیم.
ممنون از محبت شما ساسان عزيز، من كار خاصي نكردم در مقابل زحمت خيلي بيشتري كه همه دوستان تحريريه و تصويريه! اين مجله ارزشمند تا كنون (سي و هشت شماره بسيار خوب) كشيده بودند. من فقط خواستم به سهم خودم بخشي از تلاش و زحمات اين دوستان رو جبران كرده باشم، همين!
در مورد نوشتن مقاله هم ضمن تشكر مجدد از اظهار لطف تون، حتما اگر فرصتي دست داد در خدمت هستم.
با تشكر از مرتصي عزيز
كاريكاتور ها هم واقعا از لحاظ كار هنري عالي بودند . از بچگي دوست داشتم اين هنر رو وياد بيگيرم حتي يه مدت يادمه كاريكاتور هاي عبداالهي ( اگه اسمشون رو اشتباه نگفته باشم) رو ميزاشتم جلوم و سعي مي كردم با تقليد از اونها كاريكاتور بكشم . الان كه حدود 20-25 سال از اون موقع مي گذره هنوز هم كه هنوزه اين علاقه پابرجاست و اين افسوس ماندگار
متاسفانه الان هم ديگه اينقدر مشغله ها زياد شده كه فرصتي براي يادگيري اين هنر عالي رو ندارم
هميشه از اين خصيصه كاريكاتور خوشم ميومد كه در يك زمان كوتاه ( برخلاف نقاشي و رمان نويسي) ميشه نظرت و عقيده ات رو به تصوير بكشي و حتي در بسيار مواقع مجبور نيستي براي توضيح تفكرت حتي يك كلمه بنويسي . مثل بسياري از كاريكاتور هاي بدون شرح كه گاهي يك دنيا سخن رو در يك تصوير ساده بيان مي كنه
و متاسفم كه اين هنر ارزشمند كه ابزار قدرتمندي براي نقد هست مثل خيلي هنرها و رسانه هاي ديگه در اين مرز بوم به يك هنر و رسانه بي بو و خاصيت تبديل شده
Roby عزيز خوشحال شدم از اينكه كاريكاتورها مورد توجه تون قرار گرفته.
در مورد هنر كاريكاتور هم گفتني ها خيلي زياد هست و شما هم تمام توضيحاتي كه داديد درست و من هم تاييد مي كنم، نمي دونم حالا چقدر مي شه اينجا در موردش صحبت كرد، من فقط اشاره مختصري مي كنم:
كاريكاتور در حالت كلي يك زبان تصويري طنز آميز براي انتقال پيامي خاص هست. (البته اين تعريف كاريكاتور نمايشگاهي يا روشنفكرانه است كه بعضي ها به اون "طنز سياه ترسيمي" و برخي ديگر "كارتون هاي غير ژورناليستي يا غير اديتوريال" مي گويند.)
اما يك نوع ديگر كارتون هم هست كه بيشتر جنبه شوخي و مزاح داره و مثل لطيفه هاي خودمون مي مونه.
من هر دو نوع كار رو دوست دارم ولي مسلما كاريكاتور هاي روشنفكرانه و داراي حرف و پيام خيلي ارزشمند تر هستند. ضمن اينكه جالبي كاريكاتور همونطور كه شما اشاره كرديد به اينه كه
يك زبان تصويري قابل فهم براي تمام مردم دنياست كه نيازي به مترجم نداره!
اگر اشتباه نكرده باشم اسم درست كسي كه اشاره كرديد "احمد عبداللهي نيا"ست كه هنوز در مجله كيهان ورزشي داره كار مي كنه.
ولي يكي از كاريكاتوريست هاي مطرح كشور كه بيشترين توليد كاريكاتور و كارتون هاي ورزشي رو به خصوص بعد از انقلاب داشته،
"جواد عليزاده" است كه خود من هم از بچگي تمام عشق و علاقه م كشيدن كاريكانورهاي آلبوم فوتبال جام جهاني 82 و گلزنان جام جهاني 86، شوتنامه جام جهاني 90 و ... بود و بچه كه بودم به خصوص از اون آلبوم فوتبال با رو جلد ميشل پلاتيني خيلي به عنوان مدل نقاشي استفاده كردم و همين هم زمينه اصلي براي آشنايي بيشتر با كاريكاتور شد و تونستم اين رشته رو به طور حرفه اي تر هم دنبال كنم.
نهايتا:
از همه دوستاني كه محبت داشتند مجددا تشكر مي كنم و اميدوارم بتونم كارهاي بعدي رو با كيفيت بهتري براتون طراحي و ارايه كنم.
