-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
مسابقه انتخاب عکس اعضاء پی تی (قوانین در پست اول)
- شروع کننده موضوع alibati
- تاریخ شروع
kyle
مدیر بازنشسته
محمود خان با یه حساب ساده میشه دریافت که برنده این هفته شماییدامروز پنجشنبه است و آخرین مهلت امتیازدهیه. فراموش نشه.
شما فعلا 37 امتیاز دارین
من و اقا وحید هم 32 امتیاز
اختلاف نفر اول با نفرات دوم خیلیه
پس خودتون زودتر یه موضوع انتخاب کنید و زودتر بزارید
:دیمحمود خان با یه حساب ساده میشه دریافت که برنده این هفته شمایید
شما فعلا 37 امتیاز دارین
من و اقا وحید هم 32 امتیاز
اختلاف نفر اول با نفرات دوم خیلیه
پس خودتون زودتر یه موضوع انتخاب کنید و زودتر بزارید
عجله نکن هنوز یه نفر مونده که امتیاز نداده. یه موقع دیدی اون به من یک داد به شماها ده!
Ahmadd1
Registered User
تبریـــــــــــــــــــــــــــــــــــک میگم محمود جان
kyle
مدیر بازنشسته
میگم محمود خان منم پیشگوی خوبی میشمااااااااا
تبریک میگم به شما
تبریک میگم به شما
ممنون از لطف همه تون بچه ها.
خیلی تحلیل ها میشه کرد از همچین قضیه ای! گذشته از تمام حرف و حدیث ها و روایت های متفاوت و تکذیب ها و ...، واقعیت اینه که خود ما بارها از دست بعضی دستفروش ها کلافه شدیم و غر زدیم که چرا اینها رو جمع نمی کنند، بنابراین نمیشه از مسؤولین ایستگاه به خاطر کارشون خرده ای گرفت! واقعا انگار هیچ کس توی این قضیه مقصر نیست؛ ولی یه چیزی که در نهایت آدم با خودش فکر می کنه اینه که خود اون کسی که این کار رو می کنه چقدر توی زندگی اش مشکل داشته؟ با ضبط شدن چندهزار تومن جنسش مگه چه بلایی سرش میومده؟ چقدر بار روی دوشش بوده و چقدر تحت فشار روحی بوده؟ چی باعث یه همچین عکس العملی شده برای یه آدمی که بالاترین داراییش جونشه؟
این قضیه الهام بخش موضوع این هفته شد. موضوع مشابه البته داشتیم (کودک کار - ...)، ولی فکر نمی کنم فقر تکراری محسوب بشه. مسلم هم هست که هر تصویری که به نظرتون راجع به فقر باشه می تونید بذارید و غیر از قوانین فروم هیچ محدودیت دیگه ای نیست.
موضوع این هفته: فقر
توضیح: در اخبار این هفته خبر یه حادثه خیلی عجیب رو خوندم. توی یکی از ایستگاه های مترو مامورین ایستگاه یه دستفروش رو می گیرند و اجناسی که می فروخته رو ضبط می کنند. دستفروش التماس می کنه که جنس هام رو پس بدید، و وقتی می بینه التماس بی اثره تهدید می کنه که اگر جنس هام رو ندید خودم رو می اندازم زیر قطار! مامورین جنس ها رو پس نمیدن، قطار مترو میاد، و دستفروش خودش رو می اندازه زیر قطار! به همین سادگی!
خیلی تحلیل ها میشه کرد از همچین قضیه ای! گذشته از تمام حرف و حدیث ها و روایت های متفاوت و تکذیب ها و ...، واقعیت اینه که خود ما بارها از دست بعضی دستفروش ها کلافه شدیم و غر زدیم که چرا اینها رو جمع نمی کنند، بنابراین نمیشه از مسؤولین ایستگاه به خاطر کارشون خرده ای گرفت! واقعا انگار هیچ کس توی این قضیه مقصر نیست؛ ولی یه چیزی که در نهایت آدم با خودش فکر می کنه اینه که خود اون کسی که این کار رو می کنه چقدر توی زندگی اش مشکل داشته؟ با ضبط شدن چندهزار تومن جنسش مگه چه بلایی سرش میومده؟ چقدر بار روی دوشش بوده و چقدر تحت فشار روحی بوده؟ چی باعث یه همچین عکس العملی شده برای یه آدمی که بالاترین داراییش جونشه؟
این قضیه الهام بخش موضوع این هفته شد. موضوع مشابه البته داشتیم (کودک کار - ...)، ولی فکر نمی کنم فقر تکراری محسوب بشه. مسلم هم هست که هر تصویری که به نظرتون راجع به فقر باشه می تونید بذارید و غیر از قوانین فروم هیچ محدودیت دیگه ای نیست.
لاشخور ١٩٩٣
کوین کارتر در سال ١٩٩٤، جایزه پولیتزر را برای این عکس که از دختر بچه‌ای با یک لاشخور در زمینه آن گرفته بود، دریافت کرد.عکس " کودک و لاشخور" نام داشت و مربوط به یک سال پیش و قحطی سودان بود.
ماجرای عکس "لاشخور":
کوین کارتر در ١٩٦٠ در آفریقای جنوبی به دنیا آمد و چرخش روزگار او را به کار در یک مرکز تعمیر دوربین عکاسی رساند و از آن پس کوین آرام آرام تبدیل به یک عکاس حرفه‌ای شد. در سال ١٩٩٣ به عنوان عکاس سازمان ملل به سودان رفت تا از درد و رنج مردم قحطی زده این کشور که از ٢١ سال جنگ داخلی در عذاب بودند عکس تهیه کند. روزی در یک کیلومتری کمپ تغذیه سازمان ملل از پشت بوته‌ها صدای ناله ضعیف کودکی را شنید. جلوتر که رفت دختر بچه‌ای را که در عکس می‌بینید پیدا کرد که در مسیر حرکت به طرف کمپ از خستگی و ضغف نشسته و به این شکل استراحت می‌کرده. در همین لحظه این لاشخور به زمین می‌نشیند تا در صورت مردن کودک به او حمله کند.
کوین بعد از تنظیم کادر مورد نظرش به گفته خودش ٢٠ دقیقه منتظر می‌ماند تا شاید کرکس بال‌هایش را باز کند و در آن حالت عکس را بگیرد. امالاشخور صبور که زنده بودن دخترک را حس می‌کرده به همان حال می‌ماند. کوین که نا امید میشود عکس را به همین وضعیت که می‌بینید می‌گیرد و بر می‌خیزد و لاشخور را فراری می‌دهد. در همین لحظه دختر بچه در حال مرگ از جا بر می‌خیزد و افتان و خیزان به طرف اردوگاه به راه می‌افتد. پس از آن کوین به سوی سایه درختی رفت، سیگاری گیراند و با خدایش حرف زد و گریه کرد.
دختر او می گوید: «پدر پس از آن ماجرا دچار افسردگی شد، و همیشه می گفت که دلش می خواهد مرا در آغوشش بفشارد.»
در ٢٦ مارچ سال ١٩٩٣ عکس کوین در نیویورک تایمز به چاپ رسید و به سرعت مشهور شد. کمتر از یک سال بعد در ١٢ آوریل ١٩٩٤ از دفتر نیویورک تایز با کوین تماس گرفتند و به او اعلام کردند که بخاطر همان عکس و جلب توجه جهانیان به فجایع انسانی سودان، برنده جایزه پولیترز شده است. پس از اعطای جایزه که در نیویورک انجام شد بسیاری از مطبوعات از کوین گفتند و نوشتند. برخی تحسینش کردند و برخی هم از او به خاطر بی‌توجهی به سرنوشت دخترک انتقاد کردند.
جست و جوهای پرسنل سازمان ملل برای پیدا کردن دخترک هیچ نتیجه ای نداد و همین باعث شدت گرفتن انتقادها ازکوین شد. به طوریکه روزنامه "سن پترزبورگ" چاپ فلوریدا کارتر را لاشخور دوم این صحنه خطاب کرد.
"آدمی که لنز دوربینش را تنظیم میکند تا رنج آن دختر را از زاویه بهتری عکس بگیرد، بعید نیست که خود می‌تواند غارتگر باشد، یک لاشخور دیگر در صحنه."
"The man adjusting his lens to take just the right frame of her suffering might just as well be a predator, another vulture on the scene."
کوین کارتر در سال ١٩٩٤، جایزه پولیتزر را برای این عکس که از دختر بچه‌ای با یک لاشخور در زمینه آن گرفته بود، دریافت کرد.عکس " کودک و لاشخور" نام داشت و مربوط به یک سال پیش و قحطی سودان بود.
ماجرای عکس "لاشخور":
کوین کارتر در ١٩٦٠ در آفریقای جنوبی به دنیا آمد و چرخش روزگار او را به کار در یک مرکز تعمیر دوربین عکاسی رساند و از آن پس کوین آرام آرام تبدیل به یک عکاس حرفه‌ای شد. در سال ١٩٩٣ به عنوان عکاس سازمان ملل به سودان رفت تا از درد و رنج مردم قحطی زده این کشور که از ٢١ سال جنگ داخلی در عذاب بودند عکس تهیه کند. روزی در یک کیلومتری کمپ تغذیه سازمان ملل از پشت بوته‌ها صدای ناله ضعیف کودکی را شنید. جلوتر که رفت دختر بچه‌ای را که در عکس می‌بینید پیدا کرد که در مسیر حرکت به طرف کمپ از خستگی و ضغف نشسته و به این شکل استراحت می‌کرده. در همین لحظه این لاشخور به زمین می‌نشیند تا در صورت مردن کودک به او حمله کند.
کوین بعد از تنظیم کادر مورد نظرش به گفته خودش ٢٠ دقیقه منتظر می‌ماند تا شاید کرکس بال‌هایش را باز کند و در آن حالت عکس را بگیرد. امالاشخور صبور که زنده بودن دخترک را حس می‌کرده به همان حال می‌ماند. کوین که نا امید میشود عکس را به همین وضعیت که می‌بینید می‌گیرد و بر می‌خیزد و لاشخور را فراری می‌دهد. در همین لحظه دختر بچه در حال مرگ از جا بر می‌خیزد و افتان و خیزان به طرف اردوگاه به راه می‌افتد. پس از آن کوین به سوی سایه درختی رفت، سیگاری گیراند و با خدایش حرف زد و گریه کرد.
دختر او می گوید: «پدر پس از آن ماجرا دچار افسردگی شد، و همیشه می گفت که دلش می خواهد مرا در آغوشش بفشارد.»
در ٢٦ مارچ سال ١٩٩٣ عکس کوین در نیویورک تایمز به چاپ رسید و به سرعت مشهور شد. کمتر از یک سال بعد در ١٢ آوریل ١٩٩٤ از دفتر نیویورک تایز با کوین تماس گرفتند و به او اعلام کردند که بخاطر همان عکس و جلب توجه جهانیان به فجایع انسانی سودان، برنده جایزه پولیترز شده است. پس از اعطای جایزه که در نیویورک انجام شد بسیاری از مطبوعات از کوین گفتند و نوشتند. برخی تحسینش کردند و برخی هم از او به خاطر بی‌توجهی به سرنوشت دخترک انتقاد کردند.
جست و جوهای پرسنل سازمان ملل برای پیدا کردن دخترک هیچ نتیجه ای نداد و همین باعث شدت گرفتن انتقادها ازکوین شد. به طوریکه روزنامه "سن پترزبورگ" چاپ فلوریدا کارتر را لاشخور دوم این صحنه خطاب کرد.
"آدمی که لنز دوربینش را تنظیم میکند تا رنج آن دختر را از زاویه بهتری عکس بگیرد، بعید نیست که خود می‌تواند غارتگر باشد، یک لاشخور دیگر در صحنه."
"The man adjusting his lens to take just the right frame of her suffering might just as well be a predator, another vulture on the scene."
فایل های ضمیمه
دوستان عکسی که قرار دادم ممکنه بعضی اوقات که این صفحه رو باز میکنید نشون نده؛ اگه این مشکل پیش اومد صفحه رو رفرش کنید، اوکی میشه
یکی مزایای سیستم جدید اینه که عکس ها رو عشقی باز میکنه
3 بار رفرش کردم عکسی نیامد
عکسی ک خودم گذاشتم اپلود کردم باز میکنه
دوستان عکسی که قرار دادم ممکنه بعضی اوقات که این صفحه رو باز میکنید نشون نده؛ اگه این مشکل پیش اومد صفحه رو رفرش کنید، اوکی میشه
یکی مزایای سیستم جدید اینه که عکس ها رو عشقی باز میکنه
به ایشون پیغام هم زدم که عکس شون رو اصلاح کنند. لینک گذاشته شده مستقیم از گوگل هستش و بهتره که عکس در جای دیگه ای آپلود بشه.3 بار رفرش کردم عکسی نیامد
عکسی ک خودم گذاشتم اپلود کردم باز میکنه
orochimaru
Registered User
- تاریخ عضویت
- 18 آگوست 2013
- نوشته‌ها
- 130
- لایک‌ها
- 398
ای به چشم، الان درستش میکنمبه ایشون پیغام هم زدم که عکس شون رو اصلاح کنند. لینک گذاشته شده مستقیم از گوگل هستش و بهتره که عکس در جای دیگه ای آپلود بشه.
kyle
مدیر بازنشسته
عکسهای این سری واقعا غم انگیزن
این عکس همون عکسیه که یاسYAS درموردش خونده بود نیست؟
....
این عکس همون عکسیه که یاسYAS درموردش خونده بود نیست؟
....
چرا تو خودتی نگاه می کنی به چی ؟
منم مثل تو ندارم دیگه پولی به جیب
فکر میکنی فقط تو اسیر غم و غصه ای
بذار به تو نشون بدم همون پوستری
از بچه ای گرسنه که در حال مردنه و
یک لاشخور که هست در انتظار خوردنش
یا نگاه کن به اون سو که لازمه
بچه هایی که شدن دچار سوء هاضمه...
که البته این رفیقمونibest تصویرشو گذاشت
منم مثل تو ندارم دیگه پولی به جیب
فکر میکنی فقط تو اسیر غم و غصه ای
بذار به تو نشون بدم همون پوستری
از بچه ای گرسنه که در حال مردنه و
یک لاشخور که هست در انتظار خوردنش
یا نگاه کن به اون سو که لازمه
بچه هایی که شدن دچار سوء هاضمه...
که البته این رفیقمونibest تصویرشو گذاشت
Last edited:
kyle
مدیر بازنشسته
اینم از عکس من
فقر
میخواهم بگویم ......
فقر همه جا سر میکشد .......
فقر ، گرسنگی نیست ، عریانی هم نیست ......
فقر ، چیزی را " نداشتن " است ، ولی ، آن چیز پول نیست ..... طلا و غذا نیست .......
فقر ، همان گرد و خاکی است که بر کتابهای فروش نرفتهء یک کتابفروشی می نشیند ......
فقر ، تیغه های برنده ماشین بازیافت است ، که روزنامه های برگشتی را خرد میکند ......
فقر ، کتیبهء سه هزار ساله ای است که روی آن یادگاری نوشته اند .....
فقر ، پوست موزی است که از پنجره یک اتومبیل به خیابان انداخته میشود .....
فقر ، همه جا سر میکشد ........
فقر ، شب را " بی غذا " سر کردن نیست ..
فقر ، روز را " بی اندیشه" سر کردن است
فقر
میخواهم بگویم ......
فقر همه جا سر میکشد .......
فقر ، گرسنگی نیست ، عریانی هم نیست ......
فقر ، چیزی را " نداشتن " است ، ولی ، آن چیز پول نیست ..... طلا و غذا نیست .......
فقر ، همان گرد و خاکی است که بر کتابهای فروش نرفتهء یک کتابفروشی می نشیند ......
فقر ، تیغه های برنده ماشین بازیافت است ، که روزنامه های برگشتی را خرد میکند ......
فقر ، کتیبهء سه هزار ساله ای است که روی آن یادگاری نوشته اند .....
فقر ، پوست موزی است که از پنجره یک اتومبیل به خیابان انداخته میشود .....
فقر ، همه جا سر میکشد ........
فقر ، شب را " بی غذا " سر کردن نیست ..
فقر ، روز را " بی اندیشه" سر کردن است
Last edited by a moderator:
خوب خوشبختانه مشکل ادیت پست های طولانی هم حل شد و پست دوم تاپیک تا آخرین هفته ویرایش شد.
------------------------------------
@kyle
مایکل جان، عکس مسابقه ات اگر اونی هستش که نوشتی "اینم از عکس من" متاسفانه اون برای من نمایش داده نمیشه.
اگر آپلودش کنی روی یه آپلودسنتر جالب تر (یا روی همین پی تی خودمون) بهتره.
------------------------------------
@kyle
مایکل جان، عکس مسابقه ات اگر اونی هستش که نوشتی "اینم از عکس من" متاسفانه اون برای من نمایش داده نمیشه.
اگر آپلودش کنی روی یه آپلودسنتر جالب تر (یا روی همین پی تی خودمون) بهتره.
kyle
مدیر بازنشسته
محمود خان عکسم اپه واسه من نشون میدهخوب خوشبختانه مشکل ادیت پست های طولانی هم حل شد و پست دوم تاپیک تا آخرین هفته ویرایش شد.
------------------------------------
@kyle
مایکل جان، عکس مسابقه ات اگر اونی هستش که نوشتی "اینم از عکس من" متاسفانه اون برای من نمایش داده نمیشه.
اگر آپلودش کنی روی یه آپلودسنتر جالب تر (یا روی همین پی تی خودمون) بهتره.
باششه دوباره درستش میکنم
اینم لینک عکس
http://img.ir/QSBc
محمود خان من نمیتونم پستو ویرایش کنم اگه میشه خودت زحمت بکش این عکسو بزار تو پست قبلیم
Ahmadd1
Registered User
فقر که همیشه مالی نیستــــــــــــــــــ
بعضیا فقیــــــــــــــــــــــر فرهنگن
بعضیا فقیــــــــــــــــــــــر فرهنگن