مشاعره!!!

[Sadhu]

دو صد دانا در این محفل سخن گفت


سخن نازک تر از برگ سمن گفت

ترجماني من و صد چون منش محتاج نيست
در حقايق عشق خود را ترجمانست اي پسر

 

[m-o-h-s-e-n]

راه دهید یار را آن مه ده چهار را


کز رخ نور بخش او نور نثار میرسد

 

[Mehdi14]

دل هر که صید کردی نکشد سر از کمندت
نه دگر امید دارد که رها شود ز بندت
به خدا که پرده از روی چو آتشت برافکن
که به اتفاق بینی دل عالمی سپندت

 

[Mehdi14]

دل هر که صید کردی نکشد سر از کمندت
نه دگر امید دارد که رها شود ز بندت
به خدا که پرده از روی چو آتشت برافکن
که به اتفاق بینی دل عالمی سپندت

 

[Agha_Jo0n]

تیره روزان جهان را به چراغی دریاب
که پس از مرگ، تو را شمع مزاری باشند

 

[Mehdi14]

دردا که یار در غم و دردم بماند و رفت
ما را چون دود بر سر آتش نشاند و رفت
مخمور باده‌ی طرب انگیز شوق را
جامی نداد و زهر جدائی چشاند و رفت

 

[Agha_Jo0n]

تا چند مکد خال سیه قند لب یار
زنهار که در کوزه ی شکّر مگس افتاد

 

[somayeh60]

دل رمیده ی ما را که پیش می گیرد
خبر دهید به مجنون خسته از زنجیر

 

[Mehdi14]

رندان تشنه لب را آبی نمیدهد کس
گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت

 

[AMD.POWER]

تــا بــهـار اسـت دری از قـفـس مـن نـگـشـایـد
وقـتـی ایـن در بگشاید که گلی نیست به گلزار

 

[wonnin]

تــا بــهـار اسـت دری از قـفـس مـن نـگـشـایـد
وقـتـی ایـن در بگشاید که گلی نیست به گلزار

راز دل را نتوانــــــــــــــــــم به كسـى بگشايم كه در اين ديــــــــــــر مغان رازنگهدارى نيست

 

[shadow fiend]

تا خواسته‌ام از تو ترا خواسته‌ام
از عشق تو خوان عشق آراسته‌ام
خوابی دیدم و دوش فراموشم شد
این میدانم که مست برخاسته‌ام

 

[AMD.POWER]

مــرغ دل در قــفــس ســیــنــه مــن مــی نــالـد
بـــلـــبـــل ســـاز تــرا دیــده هــم آواز امــشــب

 

[wonnin]

مــرغ دل در قــفــس ســیــنــه مــن مــی نــالـد
بـــلـــبـــل ســـاز تــرا دیــده هــم آواز امــشــب

بازکن پنجره را ونگاه کن به تولد دوباره زمین،

گوش کن به نغمه شادی پرندگان،

باز کن پنجره را تا خانه ات پرشود از بوی بهار

تاخانه ای نوشود از حس نوروز

 

[AMD.POWER]

زین خوشترت کجا خبری در زند که دوست
ســر بــی خـبـر بـه مـا زد و از مـا خـبـر گـرفـت

 

[wonnin]

تو همان به که نیندیشی
به من و درد روانسوزم
که من از درد نیاسایم
که من از شعله نیفروزم

 

[m-o-h-s-e-n]

تو همان به که نیندیشی
به من و درد روانسوزم
که من از درد نیاسایم
که من از شعله نیفروزم

منشین با بدان که صحبت بد

گر چه پاکی تو را پلید کند

 

[wonnin]

دیگر نکنم ز روی نادانی
قربانی عشق او غرورم را
شاید که چو بگذرم از او یابم
آن گمشده شادی و سرورم را

 

[m-o-h-s-e-n]

از آن برد گنج مرا دزد گیتی


که در خواب بودم گه پاسبانی

 

[wonnin]

یاری اندر کس نمی​بینیم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد