مشاعره!!!

[AMD.POWER]

دیر جوشی تو در بوته‌ی هجرانم سوخت
ساختم اینهمه تا وارهم از نامیها

 

[ترانه18]

اشک خونین بنمودم به طبیبان گفتند

درد عشق است و جگرسوز دوایی دارد


"حافظ"

 

[somayeh60]

دل عالمی بسوزی چو عذار برفروزی
تو از این چه سود داری که نمی کنی مدارا

 

[Mehdi14]

اگر سجود کند بر رخ تو زلف تو شايد
که نيست مذهب هندو جز آفتاب پرستي
نديده ايم که شاهين به کبک حمله نمايد
چنان که زلف تو بر دل به چابکي و به چستي

 

[AMD.POWER]

یاران گزیده داشتم روزی
امروز چه شد که نیست کس یارم

 

[m-o-h-s-e-n]

یاران گزیده داشتم روزی
امروز چه شد که نیست کس یارم

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید


قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

 

[wonnin]

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید


قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

در دل شب‏های مهتابی که نور

مثل باران می‏چکید از آسمان

می‏کشیدیم از سر شب تا سحر

بارهای کاه را تا کاهدان

 

[Mehdi14]

نزدیکتر ز پرده چشم است از نگاه
راهی که ما به کعبه مقصود برده ایم
از صبح پرده سوز خدایا نگاهدار
این رازها که ما به دل شب سپرده ایم

 

[m-o-h-s-e-n]

مینماید عکس می در رنگ روی مهوشت


همچو برگ ارغوان بر صفحه ی نسرین غریب

 

[Mehdi14]

به لاله زار و گلستان نمی‌رود دل من
که یاد دوست گلستان و لاله زار منست
ستمگرا دل سعدی بسوخت در طلبت
دلت نسوخت که مسکین امیدوار منست

 

[m-o-h-s-e-n]

ترک افسانه بگو حافظ و می نوش دمی


که نخفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت

 

[Mehdi14]

ترسم آخر نفتد زلف تو در چنگ عماد
که به هر حلقه اش افتاده دل انجمني

 

[m-o-h-s-e-n]

یار مردان خدا باش که در کشتی نوح


هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را

 

[somayeh60]

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

 

[m-o-h-s-e-n]

ای که برمه کشی از عنبر ساراچوگان


مضطرب حال مگردان من سرگردان را

 

[mahiye_bala]

ای نسیم سحر ارام گه یار کجاست

منزل ان مه عاشق عیار کجاست

 

[mahiye_bala]

تو حکیمی تو عظیمی تو کریمی تو رحیمی

تو نماینده فضلی تو سزوار ثنایی

 

[mahiye_bala]

یکی شادمانی بد اندر جهان

میان کهان و میان مهان

 

[Another Day]

یکی شادمانی بد اندر جهان

میان کهان و میان مهان

نشسته ماه بر گردونه عاج .
به گردون مي رود فرياد امواج .
چراغي داشتم، كردند خاموش،
خروشي داشتم، كردند تاراج ...

*مشیری*

 

[Mehdi14]

جان هر زنده دلی زنده بجانی دگرست
سخن اهل حقیقت ز زبانی دگرست
خیمه از دایره‌ی کون و مکان بیرون زن
زانکه بالاتر ازین هر دو مکانی دگرست