یک دل و یک جهت و یک رو باششهریارا تو به شمشیر قلم در همه آفاق
به خدا ملک دلی نیست که تسخیر نکردی
تو را با غیر می بینم، صدایم در نمی آیدیاران همه مخمور و قدح پر می نابست
ما جمله جگر تشنه و عالم همه آبست
خواجوی کرمانی
دنیا که من و تو را مکان است
بنگر که چه تیره خاکدان است
پر کژدم و پر ز مار گوری
از بهر عذاب زندگان است
سیف فرقانی
نه دشمن دراین بوم و بر لانه داشت.....نه بیگانه جایی در این خانه داشتترحم بر پلنگ تیزدندان
ستمکاری بود بر گوسپندان