مشاعره!!!

[احسانبزرگي]

درپسه ناامیدی بسی امید است
پایان شبه سیاه سفید است

 

[milad.fx]

تو طاعت حق کنی به امید بهشت رو رو تو نه عاشقی که مزدوری تو

 

[Hamidreza23]

وز بستر عافیت برون خواهم خفت
امشب ز غمت میان خون خواهم خفت

 

[sorena-2500]

درپسه ناامیدی بسی امید است
پایان شبه سیاه سفید است

عزیز با حرف ت باید مینوشتی ... اینجوری مشاعره به هم میریزه .. لطفا حواستون باشه ...

وز بستر عافیت برون خواهم خفت
امشب ز غمت میان خون خواهم خفت

تا ابد یاد عزیزان ز دل وجان نرود
جان اگر رفت ولی خاطر خوبان نرود

 

[sorush21]

دوستي با من گفت :

شعرهايت زيباست، قصه غصه ماست

تو سخن از دل ما ميگويي.

باز هم شعر بگو.

ديگري اما گفت : شعر تو تكرار است.

ناخودآگاه نگاهش كردم.

لحظه اي فكر، تامل، بعد آن با خنده،

در جوابش گفتم :

زندگي تكراريست، من و تو تكراريم.

من اگر نو بشوم تنهايم و در اين تنهايي

درد را مي بينم

 

[sorena-2500]

مي رسد روزي که شرط عاشقي دلدادگي ست
آن زمان، هر دل فقط يک بار عاشق مي شود

 

[sorush21]

در ره عشق نشد کس به یقین محرم راز / هر کسی بر حسب فکر گمانی دارد!

 

[sorena-2500]

در جوانی پاک زیستن شیوه پیغمبریست
ورنه هر گبری به پیری شود پرهیز کار

 

[sorush21]

ره رو آن نیت که گه تند و گهی خسته رود / ره رو آنست که آهسته و پیوسته رود

 

[milad.fx]

ره رو آن نیت که گه تند و گهی خسته رود / ره رو آنست که آهسته و پیوسته رود

شرح حال من!

دانی که چرا سر نهان با تو نگویم ؟ / طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

 

[sorena-2500]

یادمان باشد اگر شاخه گلی را چیدیم
وقت پرپرشدنش سوز و گدازی نکنیم

 

[sorush21]

من از آن حسن روز افزون که یوسف داشت دانستم / که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را

 

[sorena-2500]

آه دست پسرم يافت خراش! واي پاي پسرم خورد به سنگ
---------------
شعر کامل رو از دست ندید خعلی زیباست :

داد معشوقه به عاشق پيغام که کند مادر تو با من جنگ

با نگاه غضب آلوده زند بر دل نازک من تير خدنگ

مادر سنگ دلت تا زنده است شهد در کام من و توست شرنگ

گر تو خواهي به وصالم برسي بايد اين ساعت بي خوف و درنگ

روي و سينه تنگش بدري دل برون آري از آن سينه تنگ

عاشق بي خرد ناهنجار نه بل آن فاسق بي عصمت و ننگ

رفت و مادر را افکند به خاک سينه بدريد و دل آورد به چنگ

قصد سر منزل معشوقه نمود دل مادر به کفش چون نارنگ

ازقضا خورد دم در به زمين و اندکي رنجه شد او را آرنگ

آن دل گرم که جان داشت هنوز اوفتاد از کف آن بي فرهنگ

از زمين باز چو برخاست، نمود پي برداشتن دل، آهنگ

آه دست پسرم يافت خراش! واي پاي پسرم خورد به سنگ

 

[sorush21]

این شعر دوران دبیرستان تو ادبیات انسانی داشتیم ... زیباست

گر می فروش حاجت رندان روا کند / ایزد گنه ببخشد و دفع بلا کند!

 

[sorena-2500]

ما تو ادبیات ریاضی داشتیم
در دیاری که در او نیست کسی یار کسی
کاش یا رب که نیفتد به کسی کار کسی

 

[sorush21]

بابا ریاضی!
اکثر بچه های ریاضی بخاطر اینکه مجبور بودن از جلو کلاسمون رد شن کشیده میشدن تو کلاس کتک میخوردن!
هنوزم افطاری چیزی همه با هم جمع میشیم
آقا تاپیک شده خاطره وللش

یا رب این نو گل خندان که سپردی به منش / می سپارم به تو از چشم حسود چمنش

 

[sorena-2500]

شعله ی خشم مرا کوچک و اندک مشمار / شعله ی کوچکِ کبریت به آتش بکشد جنگلها

 

[sorush21]

از دل برود هر آنکه از دیده رود

 

[sorena-2500]

در هروله و درنگ باید باشم / دلواپس صلح و جنگ باید باشم
دریا به من آموخت که عمری در خویش / همبستر خاک و سنگ باید باشم

 

[احسانبزرگي]

احساس غریبی نکن اینجا که رسیدی
این کلبه ناچیز تعلق به تو دارد