مطالب علمي در زمينه طب و پزشكي ، اخبار پزشكي ، مقالات

[Thats_Love]

علایم هپاتیت ب​

آلودگی به ویروس هاتیت ب به سه حالت متفاوت ممکن است دیده شود.

هپاتیت حاد:
در این حالت ؛ بیمار پس از یک دوره مقدماتی با نشانه هایی مانند تب ؛ سرماخوردگی ؛ تهوع ؛ استفراغ ؛ و درد شکم دچار زردی می شود. اولین عضوی که زردی در آن دیده می شود ؛ سفیدی چشمهاست. به طور معمول ؛ این علائم خود به خود بر طرف میشود و پس از ۶ ماه خون از ویروس پاک میشود و فقط در ۵ تا ۱۰ درصد بیماران بالغ ممکن است آلودگی ؛ مزمن شود.

هپاتیت مزمن:
در این حالت نشانه ها بسیار غیر اختصاصی است. شایع ترین نشانه هپاتیت مزمن ؛ ضعف و خستگی طولانی است. گاهی ممکن است زردی خفیف یا خارش وجود داشته باشد. با پیشرفت بیماری ممکن است نارسایی کبدی بروز کند. این افراد باید تحت نظر پزشک باشند و در صورت نیاز ؛ دارو درمانی شوند.

آلودگی بدون علامت:
در این حالت فرد بدون هیچ گونه نشانه بالینی و یا آزمایشگاهی از بیماری کبدی ؛ ویروس هپاتیت را در خون خود دارد و می تواند آن را به سایرین انتقال دهد. این افراد به درمان دارویی نیاز ندارند ولی خطر مزمن شدن هپاتیت در آنان زیاد است و باید هر ۶ ماه یکبار از سوی پزشک معاینه شوند. بیشتر موارد آلودگی به هپاتیت ب بدون نشانه است. بنابراین بهترین روش تشخیص بیماری ؛ آزمایش خون از نظر وجود ویروس هپاتیت ب است.

 

[Thats_Love]

راههای انتقال​

آلودگی به هپاتیت ب به طور عمده در نتیجه تماس با خون و ترشحات جنسی آلوده؛ به روشهای زیر صورت می گیرد :
- تولد از مادر آلوده به ویروس هپاتیت ب
- تماس جنسی حفاظت نشده با فرد آلوده
- استفاده مشترک از ابزار آلوده تیز و برنده نظیر سوزن و سرنگ ؛ تیغ اصلاح ؛ مسواک و ...
- تزریق مکرر خون یا فرآورده های خونی آلوده
- دیالیز با وسایل آلوده و پیوند اعضای آلوده
- خالکوبی؛ حجامت؛ سوراخ کردن گوش؛ خدمات پزشکی و دندانپزشکی در محلهای نامطمئن و آلوده یا هر اقدامی که منجر به سوراخ شدن پوست با وسایل آلوده غیراستریل شود. هپاتیت ب از طریق دست دادن؛ در آغوش گرفتن؛ بوسیدن و نشستن در کنار فرد آلوده و سایر تماسهای معمولی منتقل نمی شود و حضور افراد آلوده در محیط های کار و اجتماع بلامانع است.

 

[Thats_Love]

پیشگیری​

- هرگز از وسایل تیز و برنده؛ نظیر سرنگ و سوزن؛ تیغ اصلاح و مسواک به صورت مشترک استفاده نکنید.
- از انجام کارهایی که به سوراخ شدن و ایجاد خراش در پوست منجر می شود ؛ نظیر خالکوبی و حجامت در مراکز غیر مطمئن و آلوده پرهیز کنید.
- از تماس جنسی مشکوک و حفاظت نشده پرهیز کنید.
نوزادان خود را در سه نوبت واکسینه کنید.
در صورتی که جزو یکی از گروههای زیر هستید؛ نسبت به ۳ نوبت واکسیناسیون هپاتیت ب اقدام کنید:
- پزشک ؛ دندانپزشک و پیرا پزشکان
- افراد تحت دیالیز
- افرادی که به علت ابتلا به بیماری های زمینه ای نظیر هموفیلی و تالاسمی؛ مکرر خون یا فرآورده های خونی دریافت می کنند.
- افراد خانواده فرد آلوده که با وی هم منزل هستند.



پــــــایـــــــان.........

 

[Thats_Love]

بلع دردناك یا گلودرد از آن دسته بیماری‌هایی است كه اگر بگوییم اصلی‌ترین علت ملاقات پزشك است اغراق نكرده‌ایم. البته گلودرد بیماری نیست و اغلب نشانه‌ای از یك بیماری مثلا عفونت ویروسی مانند سرماخوردگی یا آنفلوآنزاست و معمولا اولین نشانه بیمار شدن كودك شماست. احتمالا برای اغلب والدین این سوال مطرح است كه چه زمانی گلودرد كودك نیاز به مراقبت پزشكی و مراجعه به پزشك دارد. اغلب گلودردها ویروسی است و خودبه‌خود بعد از یك هفته بهبود می‌یابد. تنها درصد كمی از گلودردها به علت عفونت باكتریایی است كه نیاز به ویزیت پزشك دارد. برای پاسخ به سوالتان بد نیست مقاله این شماره را با دقت بیشتری بخوانید.

 

[Thats_Love]

عاملا‌ن ریز و درشت گلودرد
بلع دردناك و خراشنده كه گلودرد یا در اصطلاح پزشكان «فارنژیت» گفته می‌شود، معمولا با علائم متفاوتی همراه است كه بستگی به نوع عفونت كودكتان دارد:

* عفونت‌های ویروسی: در سرماخوردگی علائم همراه شامل عطسه، آبریزش چشم، سرفه، تب خفیف، درد خفیف بدن یا سردرد است اما در آنفلوآنزا معمولا خستگی و ضعف، بدن درد، لرز، عرق و تب بالای /8‌‌38 همراه گلودرد است. «مونونوكلئوز» عفونت ویروسی دیگری است كه با گلودرد بسیار شدیدی همراه است و اگر چه علائم بیماری تقریبا 10روز طول می‌كشد اما هفته‌ها زمان می‌برد تا بعد از ''مونو'' بدن مقاومت خود را بازیابد. علاوه بر گلودرد علائم زیر همراه مونونوكلئوز دیده می‌شود: تورم غددلنفی در گردن و زیر بغل، تورم لوزه‌ها، سردرد، بی‌اشتهایی، جوش دانه‌های پوستی، طحال متورم و التهاب كبد. در سایر عفونت‌های ویروسی مثل سرخك، آبله‌مرغان و خروسك (كروپ) نیز گلودرد وجود دارد.

* عفونت‌های باكتریایی: گلودرد استرپتوكوكی، تونسیلیت یا التهاب لوزه‌ها و دیفتری-بیماری تنفسی نادر اما شدیدی كه موجب مشكلات تنفسی و بلع دردناك می‌شود - می‌توانند گلودرد شدیدی ایجاد كنند.

 

[va_sh114]

گوشت بوقلمون موجب ايجاد کسالت و خواب آلودگی می شود.
مطالعه در نور کم، موجب ضعيف شدن چشم می شود.
يک فرد بزرگسال بايد درطول روز حد اقل هشت ليوان آب بنوشد.
براساس گزارش نشريه پزشکی بريتانيا، اينها برخی از ادعاهای غيرواقعی و نادرست پزشکی هستند که حتی پزشکان نيز آنهارا باورکرده اند.
تحقيقگران دانشکده پزشکی دانشگاه اينديانا، فهرستی را از اظهارات رايج پزشکی تهيه کرده اند، که مورد قبول پزشکان و عموم مردم قرارگرفته است.
آنها شايعاتی را شامل اين ليست کرده اند، که درموارد گوناگون از زبان پزشکان شنيده اند. نتيجه اين تحقيق يک فهرست هفت بخشی متشکل از ادعاهای غير واقعی در زمينه پزشکی و سلامتی است، که بطور گسترده از سوی پزشکان يا رسانه ها تکرار می شوند اما هيچ گونه پايه و اساس علمی ندارند.
دکتر ريچل سی وريمن، و دکتر ارون ايی کرول، نويسندگان اين مطالعه گفتند با وجود اينکه پزشکان می دانند يک پزشک خوب بايد دائما درحال فراگيری و کشف اطلاعات جديد باشد، اما آنها اکثر اوقات فراموش می کنند که اعتقادات پزشکی موجود خود را مجددا مورد بازنگری قراردهند.
ريچل سی وريمن و اورن ای کرول در گزارش تحقيقاتی خود می نويسند: «اين باورهای نادرست و غير واقعی پزشکی، تنها يک يادآوری ساده و شوخ طبعانه برای آن است که فراموش نکنيم اطلاعات ما ممکن است نادرست باشد و بايد ديگر اشتباهاتی که ممکن است ناخواسته وارد باورها و يا تجويزات پزشکی ما شده اند را مورد پرسش و بازنگری قرار دهيم.»

هشت ليوان آب در روز
نويسندگان اين مقاله با وجود اينکه با چندين توصيه اثبات نشده در اين زمينه، به ويژه در مطبوعات برخورده اند اما هيچ گونه مدرک علمی برای اين اظهارنظر به دست نياورده اند.
آنها می گويند منبع اين نظريه ممکن است از مقاله ای سرچشمه گرفته باشد که در سال ۱۹۴۵ توسط شورای ملی تحقيقات، بخشی از آکادمی علمی ملی منتشر شد و درآن «ميزان مناسب» مصرف آب برای بزگسالان، دو و نيم ليتر در روز قيد شده بود. درحالی که درجمله آخر اين مقاله آمده است که بخش عمده اين آب، به طور طبيعی از طريق غذای روزانه فرد وارد بدن انسان می شود.
دکتر وريمن و دکتر کرول می گويند: «جمله بسيار مهم آخر اين مقاله ازنظر افتاده است و ممکن است مقاله اشتباها اينگونه تعبير شده باشد، که نوشيدن هشت ليوان آب در روز را برای فرد بزرگسال توصيه می کند.»
آنها اضافه می کنند: «مطالعات موجود نشان می دهد که ميزان کافی مايعات معمولا با نوشيدن آب ميوده، شير و يا نوشيدنی های گرمی که فرد در طول روز مصرف می کند، وارد بدن او می شود.»
۱۰ درصد مغز
نويسندگان اين مطالعه می گويند باور به اين امر که ما تنها ده درصد از قابليت مغز خود را استفاده می کنيم، تغريبا به مدت يک قرن است که شايع شده است.
گاه اين ادعا به آلبرت آينشتاين نسبت داده می شود، اما هيچ گونه مرجع علمی و يا بيانه ای در اين زمينه به ثبت نرسيده است.
نزديکترين مرجع به اين ادعا به گفته نويسندگان اين مطالعه به سال ۱۹۰۷ ميلادی باز می گردد و اين ادعا اغلب اوقات توسط افرادی بازگو می شود که از قدرت تزکيه نفس و خود بهينه سازی حمايت می کنند.
با اين وجود نويسندگان می گويند مدارک به دست آمده از افرادی که آسيب مغزی ديده اند، به همراه ديگر مطالعات مربوط به مغز نشان می دهد که افراد بيش از ده درصد مغز خود را استفاده می کنند.
نويسندگان مقاله می گويند: «تعداد بيشماری از مطالعات مربوط به مغز نشان می دهد که هيچ قسمتی از مغز کاملا ثابت و غيرفعال نيست.»
رشد مو و ناخن پس ازمرگ
اين ادعا بارها در فيلم ها و شوهای تلوزيونی تکرار شده است اما واقعيت ندارد.
رشد مو و ناخن مستلزم «فعل و انفعالات پيچيده هورمونی است» که بلافاصله پس از مرگ متوقف می شوند.
دليل اين اعتقاد قديمی نيز می تواند اين باشد که با کم شدن آب بدن فرد پس از مرگ، و جمع شدن متعاقب پوست نازک بدن، اين خيال باطل متبادر به ذهن شود که ناخن و مو رشد کرده است.
رابطه تراشيدن موی بدن و رشد سريعتر آن
اين باور رايج نيز معمولا از طريق مطبوعات و رسانه ها تقويت می شود.
يک آزمايش بالينی درسال ۱۹۲۸ ثابت کرد که تراشيدن مو هيچ گونه تاثيری بررشد آن ندارد.
اين اکتشاف توسط مطالعات جديدتر نيز تاييد شده است. وقتی که مو پس از تراشيده شدن مجددا رشد می کند، به نظر زبر تر می رسد زيرا نوک آن به باريکی موی نتراشيده نيست.
همچنين به نظر تيره تر می رسد، زيرا مانند موی قبلی تحت شعاع نور آفتاب قرار نگرفته است.
مطالعه در نور کم
به گفته نويسندگان اين تحقيق، باور بر اين امر که نورکم موجب تضعيف ديد و چشم انسان می شود، تنها به خستگی چشم بازمی گردد.
نور ضعيف موجب می شود فرد برای تمرکز بر لغات به چشمان خود فشار وارد آورد.
اين حرکت متعاقبا باعث می شود که فرد کمتر پلک بزند و به اين ترتيب کره چشم خشک تر می شود. بنابر اين مطالعه در نور ضعيف برای چشم ناراحت کننده است، اما هيچگونه آسيب دائمی بر آن وارد نمی کند.
خواب بعد از بوقلمون
اين ادعای غيرواقعی که گوشنت بوقملون آدم را خواب آلود می کند، در اين حقيقت ريشه دارد که گوشت بوقلمون حاوی اسيد آمينه «تريپتوفان» است، که در پروتئين يافت می شود و برای بدن انسان ضروری است.
مطالعات علمی نشان داده است که اسيد آمينه تريپتوفان بر خواب و خلق و خوی انسان تاثير دارد.
با اين حال ميزان اين اسيد آمينه در گوشت بوقلمون استثنايی نيست. اين باور که فرد بعد از خوردن گوشت بوقلمون خواب آلود می شود، احتمالا به اين خاطر به وجود آمده است که بدن انسان برای هضم غذا، آن هم پس از صرف يک پرس غذای مفصل، انرژی بيشتری صرف می کند.
همچنين جريان خون و اکسيژن در مغز کاهش می يابد.
مردم در آمريکا معمولا درطول تعطيلات رسمی و عيدها بيشتر غذای سنگين می خوردند و گوشت بوقلمون از جمله غذاهای مرسوم در اين ايام بشمار می آيد.
مضرات موبايل در بيمارستان
گزارش های ثابت نشده حاکی از آن است که تلفن های موبايل موجب ايجاد اعلان خطرهای مصنوعی بر روی صفحه های مونيتورکامپيوترها و سوء عمل در دستگاه های برقی نظير پمپ های تزريقی می شوند.
پس از انتشار يک مقاله پزشکی، که پيش از سال ۱۹۹۳ ميلادی دررابطه با يکصد گزارش مربوط به اين سوء ظن منتشر شده بود، و درآن قيد شده بود که ممکن است تلفن های موبايل موجب اختلالات مغناطيسی دردستگاه های برقی بيمارستانها شود، مقاله مفصلی پيرامون اين مطلب در صفحه اول روزنامه والستريت جورنال منتشر شد.
از آن پس بسياری از بيمارستان ها استفاده از تلفن های موبايل را در داخل بيمارستان ها ممنوع اعلام کردند.
اما نويسندگان اين تحقيق می گويند هيچ گونه مدرک علمی دراين رابطه به دست نياورده اند.

 

[Thats_Love]

از كجا آمده‌ای...
ویروس و باكتری هر دو از راه دهان یا بینی وارد بدن می‌شوند. مثلا وقتی كودك ذرات معلق هوا را زمان سرفه یا عطسه دیگران، از راه تنفس وارد ریه خود كند یا با فرد بیمار دست بدهد و یا وسایل مشترك مانند ظروف، حوله، اسباب بازی، دستگیره در و ... را لمس كند و بعد از آن به چشم یا بینی خود دست بزند احتمال دارد كه او نیز بیمار شود. از آنجایی كه میكروب‌های عامل گلودرد،‌ واگیردار هستند، می‌‌توانند به راحتی در هر جا كه تعداد افراد زیادی اجتماع می‌كنند مثل مدرسه، مهدكودك، اتوبوس و حتی خانه خودتان، منتشر شوند. با این‌حال گلودرد غیر از عفونت‌های باكتریایی و ویروسی علل دیگری هم دارد از جمله:

*‌ آلرژی یا حساسیت به مو و پشم حیوانات خانگی، قارچ‌ها و گروه گیاهان

* خشكی هوای منزل به‌خصوص صبح‌های زمستان كه هوای اتاق‌ها بسیار گرم نگه داشته می‌شود، می‌‌تواند موجب خشكی گلو شود. تنفس از راه دهان به‌دلیل احتقان مزمن بینی نیز می‌تواند گلوی خشك و دردناك ایجاد كند.

* آلودگی هوا و محرك‌های شیمیایی (مثل پاك كننده‌ها) و سیگار و الكل موجب تحریك مداوم گلو می‌شوند.

* كشیدگی عضلات گلو بعد از داد زدن در یك كنسرت یا مسابقه ورزشی، می‌تواند گلودرد ایجاد كند.

* بیماری بازگشت اسید معده: این بیماری در بچه‌ها شایع نیست اما وقتی اسید معده به مری بازگردد رخ می‌دهد. به طور معمول سوزش گلو در این بیماری با سایر علائم بیماری ویروسی همراه نیست و گلودرد دائمی است. با تغییر سبك زندگی و تغذیه می‌توانید از بازگشت اسید پیشگیری كنید یا آن‌را كاهش دهید.

* ایدز: افراد HIV مثبت (كه شمارش CD4 آنها كم است) گاهی گلودرد مزمن پیدا می‌كنند كه به‌دلیل عفونت ثانویه مانند برفك دهان یا سیتومگالوویروس است.

* تومورها: اگر به سیگار یا الكل معتاد هستید، در معرض خطر تومورهای گلو، زبان و حنجره هستید كه گاهی علائم خفیف و گاهی خشونت صدا و بلع دردناك ایجاد می‌كنند.

 

[Thats_Love]

هر كس خربزه بخورد...
اگر چه هر كسی ممكن است گلودرد بگیرد اما بعضی عوامل افراد را مستعدتر می‌كند. مثلا بچه‌ها و نوجوانان بیشتر احتمال ابتلا به گلودرد دارند. بچه‌های 5 تا 18 ساله ممكن است 5 بار در سال دچار گلودرد شوند، در حالی‌كه در بزرگسالان این میزان كمتر از نصف است. متاسفانه بچه‌ها معمولا دچار گلودرد استرپتوكوكی، شایع‌ترین عفونت باكتریایی عامل گلودرد می‌شوند. در معرض دود سیگار بودن به‌دلیل صدها ماده شیمیایی سمی موجود در آن می‌تواند پوشش گلوی كودك را تحریك كند، بنابراین بچه‌هایی كه والدین سیگاری دارند بیشتر گلودرد می‌گیرند. آلرژی و حساسیت فصلی به گردوغبار و‌ قارچ‌ها و ... می‌تواند احتمال ابتلا به گلودرد را زیاد كند. كودكی كه عفونت‌های مزمن و مكرر سینوس‌ها داشته ، نیز به‌دلیل تخلیه عفونت بینی و سینوس گلو، بیشتر دچار گلودرد می‌شود. كودكانی كه در جاهای محصور و بسته مانند شیرخوارگاه‌، مهدكودك، مدرسه و... هستند، احتمال سرایت بیماری به آنها بیشتر است. اگر خانواده به كودك نیاموزد، رعایت نكردن بهداشت و نشستن دست‌ها میزان ابتلای كودكان را بالا می‌برد. در ضمن اگر مقاومت بدن كودك به هر دلیل از جمله بیماری نقص سیستم ایمنی، دیابت داروهای خوراكی استروئیدی و شیمی درمانی، خستگی و تغذیه نامناسب كم شود، باز هم مستعد ابتلا به عفونت‌هاست.

 

[Thats_Love]

گوش به زنگ خطر باشید...

در شرایط زیر لا‌زم است كودك خود را نزد پزشك ببرید:

* در صورت گلودرد مكرر و عود كننده داشته یا تماس با فرد مبتلا به گلودرد استرپتوكوكی.

* گلودرد او خیلی شدید است و بیش از یك هفته طول كشیده.

* در تنفس یا بلع او مشكل شدید ایجاد شده است.

* وجود آب ریزش شدید از دهان .

* تب بیش از 5/38‌ درجه‌سانتی‌گراد در بچه‌های زیر 6 ماه و بیش از 4/39 درجه سانتی‌گراد در بچه‌های بزرگتر.

* تورم دردناك غدد لنفاوی گردن.

* در ته حلق او چرك دیده شود.

* جوش دانه‌های پوستی.

* خشونت صدایی كه بیش از دو هفته طول كشیده .

* وجود خون در بزاق یا خلط.

* وجود علائم از دست دادن آب بدن مانند چشم‌های گود رفته، ضعف شدید و كاهش دفع ادرار.

 

[Thats_Love]

پزشك چگونه تشخیص می‌دهد؟

اغلب اوقات پزشك، علت گلودرد كودكتان را با معاینه فیزیكی و كشت حلق تشخیص می‌دهد. در حین معاینه، پزشك گلو را از نظر قرمزی، تورم و رگه‌های سفید یا چرك روی لوزه‌ها بررسی می‌كند. اگر چه این علائم نشانگر عفونت است اما فقط با نگاه دقیق نمی‌توان گفت عفونت ویروسی یا باكتریایی است. به همین دلیل امكان دارد پزشك كشت حلق یا تست سریع استرپتوكوك انجام دهد تا از وجود گلودرد استرپتوكوكی مطمئن شود. البته این كشت دو روز زمان می‌برد و امروزه تست سریع برای عفونت‌های باكتریایی به‌كار می‌رود كه فقط چند ساعت وقت لازم دارد كه این روش هم دقت زیادی ندارد، به همین دلیل در كشور ما این دو روش خیلی مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.

 

[Thats_Love]

و بترسیم از عوارض...

با اینكه اكثر عفونت‌های گلو خطرناك نیستند اما ممكن است عوارض جدی ایجاد كنند. به‌خصوص گلودرد استرپتوكوكی می‌تواند عفونت‌های دیگری مانند تونسلیت (التهاب لوزه‌ها)، سینوزیت (عفونت سینوس‌ها) عفونت‌‌های گوش و مخملك (تب، گلودرد شدید و جوش دانه پوستی از علائم آن است) ایجاد كند. به‌دلیل نامشخصی دو عارضه بسیار مهم‌تر گلودرد استرپتوكوكی یعنی تخریب كلیوی (گلومرولونفریت) و تب روماتیسمی نسبت به گذشته كمتر شایع هستند اما در صورت بروز می‌توانند مشكلات جدی ایجاد كنند. مثلا تب روماتیسمی در بافت‌های مختلف از جمله مفاصل، پوست و عضلات، گره‌های التهابی ایجاد می‌كند. ممكن است این نقاط التهابی در عضله قلب، پوشش قلب و دریچه‌های آن ایجاد شده و در عبور جریان خون قلب اختلال ایجاد كند. با وجود اینكه جراحی گاهی دریچه‌ها را ترمیم می‌كند اما تخریب اغلب دائمی است. به همین دلیل درمان گلودرد استرپتوكوكی قبل از ایجاد عوارض اهمیت فراوانی دارد. اگر چه عفونت‌های ویروسی از باكتریایی كم‌خطرتر هستند اما بدون عارضه نیستند مثلا مونونوكلئوز عفونی می‌تواند موجب بزرگی بیش از حد و گاهی پارگی طحال شود. عوارض دیگر آن عبارتنداز: زردی (التهاب كبد) كاهش پلاكت‌ها و اختلال در انعقاد خون، كم‌خونی، التهاب قلب، تخریب عصبی كه اغلب منجر به فلج می‌شود و تورم لوزه‌ها كه گاهی موجب انسداد راه هوایی و تنفس می‌شود.

 

[Thats_Love]

دارو را تا آخر بخورید

بیشتر گلودردها كه اغلب ویروسی هستند، معمولا بدون دارو بهبود می‌یابند و البته گلودردهای ویروسی معمولا درمان دارویی ندارند. درمان چیزی نیست به جز مصرف مایعات فراوان،‌ استراحت و خواب بیشتر! در دوره بیماری از مایعاتی چون آب و سوپ استفاده كنید و دقت كنید كه نوشیدنی‌های كافئین‌دار و آب میوه‌های آماده، بی‌آبی بدن را تشدید می‌كند. اگر بلع كودك خیلی دردناك است، اجازه دهید آب‌گوشت ولرم را با نی‌ بمكد. زمانی پزشكان همه گلودرد‌ها را با آنتی‌بیوتیك درمان می‌كردند تا هم عفونت را درمان كرده باشند و هم از عوارض جدی ‌‌آن مانند تب روماتیسمی پیشگیری ‌كنند. اما امروز به‌دلیل مصرف بیش‌‌ از حد آنتی‌بیوتیك‌ها و ایجاد مقاومت به داروها در گونه‌های زیادی از باكتری‌ها، پزشكان تمایل زیادی به تجویز آنتی‌بیوتیك ندارند.

لازم است بدانید آنتی‌بیوتیك‌ها مثلا پنی‌سیلین در كاهش علائم گلودرد و تسریع بهبود تاثیر كمی دارد و نمی‌‌تواند از عود عفونت جلوگیری كند ولی اگر پزشك برای كودكتان آنتی‌بیوتیك تجویز كرده است، حتما آن‌را تا انتهای دوره دارو به كودك بدهید،‌ حتی اگر حالش زودتر خوب شد. این كار از عود عفونت و ایجاد مقاومت دارویی در باكتری‌ها جلوگیری می‌كند. اگر تب كودكتان در طول مصرف دارو قطع شد و حال عمومی خوبی داشت می‌تواند به مدرسه یا مهد كودك برود، زیرا معمولا بعد از 24 ساعت از شروع درمان، امكان سرایت بیماری وجود نخواهد داشت.

 

[Damn]

فكر كنم تيترت اشتباه
چون اثبات نشده كه دليل نميشه غير واقعي باشه

 

[Damn]

دانشمندان با بررسي چشم هاي يك فرد مرده زمان به دنيا امدن فرد را تعيين ميكنند
با سنجش بقاياي كربن در دسته اي از پروتئين هاي موجود در عدسي هاي چشم

 

[Sir Vahid]

بى‌اشتهايى عصبى چيست؟




بى اشتهايى عصبى (anorexia nervosa) بيمارى است كه معمولاً در دختران نوجوان را گرفتار می‌کند، ولى پسران نوجوان، مردان و زنان بزرگسال نيز در معرض ابتلا به اين بيمارى قرار دارند.
اشتغال ذهنی اين بيماران داشتن اندامى لاغر و باريك است. از اين رو وزن زيادى را از دست مى دهند و همواره در اين وحشت به سر مى برند كه مبادا دوباره وزن شان زياد شود!
بیشتر مبتلایان وجود آنكه بسيار لاغرند خود را چاق مى دانند. ولى دانستن اين نكته بسيار مهم است كه مسئله بیمار در بى اشتهايى عصبى، وزن و غذا نيست، بلكه اين مشكلات عاطفى اند كه او از وزن و غذا براى مقابله با آنها استفاده مى‌كند.
علائم هشداردهنده بى‌اشتهايى عصبی:
گرسنگى كشيدن و كاهش وزن عمدى.
بيم از افزايش وزن.
امتناع از خوردن.
انكار گرسنگى.
جست و خيز و فعالیت جسمی دائمى.
رويش مو بيش از اندازه معمول بر روى بدن و صورت.
حساسيت به دماهاى پايين.
قاعدگى نامنظم يا عدم وجود قاعدگى.
ريزش موى فرق سر.
خود را چاق پنداشتن به رغم آنكه حقيقتاً فرد بسيار لاغر به شمار مى‌رود.
تقاوت‌ها با پرخوری عصبی
بيماران دچار بى‌اشتهايى عصبی به خود گرسنگى مى‌دهند، از خوردن غذاهاى پركالرى خوددارى مى‌كنند و همواره در جست و خيز و ورزش‌اند. اما كسانى كه دچار پرخورى عصبی هستند غذاى زيادى مى‌خورند، ولى بلافاصله پس از آن كارى مى‌كنند كه آن را استفراغ كنند، يا با خوردن قرص هاى اسهال يا ادرار آور تلاش مى‌كنند، مانع اضافه وزن خويش شوند. بيماران دچار پرخورى به اندازه كسانى كه دچار بى‌اشتهايى هستند، وزن از دست نمى‌دهند.
علت بی‌اشتهایی عصبی
دليل اين بيمارى چندان معلوم نيست. بيماران هنگامى كه لاغرند، احساس رضايت بيشترى مى كنند. اين گونه افراد، بسيار كمال گرا هستند و دوست دارند همه چيز در زندگى شان در كامل‌ترين شكل خويش باشد.
اغلب در مدرسه دانش آموزان موفقى به شمار مى روند، در بسيارى از فعاليت هاى جمعى در مدرسه و خارج از آن شركت مى كنند و اگر چنانچه نمرات خوبى نياورند يا به هر دليلى چيزى در زندگى‌شان در حد عالى نباشد خود را سرزنش مى‌كنند.
عوارض بی‌اشتهایی‌ عصبی
دختران دچار بى‌اشتهايى عصبی، دچار قطع قاعدگى مى‌شوند، پوست‌شان خشك و موهاى سرشان بسيار نازك و شكننده مى شود، موهاى ظريفى در تمام سطح بدن شان رشد مى‌كند و هميشه احساس سرما و كسالت مى كنند،
اغلب اوقاتشان تلخ است. همواره در فكر غذا هستند و لذا به سختى مى توانند افكارشان را بر روى چيز ديگرى متمركز كنند.
این عقیده که افراد دچار بى اشتهايى احساس گرسنگى نمى‌كنند، درست نیست بلكه برعکس این بیماران دائماً در حالت گرسنگى به سر مى‌برند. و همين احساس گرسنگى دائمى است كه موجب مى‌شود آنها احساس كنند بر زندگى و جسم خويش كنترل و تسلط دارند.
اين بيماران ممکن است در در معرض خطر مرگ ناشى کم‌خوری درازمدت قرار بگیرند.
درمان بی‌اشتهایی عصبی
از درمان بى‌اشتهايى عصبى بسيار دشوار است، چرا که اغلب بيماران خود را غیرعادی نمی‌پندارند و فكر مى‌كنند زندگی‌شان روالی عادی دارد.
در مراحل آغازين بيمارى (مثلاً زمانى كه هنوز ۶ ماه از شروع آن نگذشته يا بيمار وزن زيادى را از دست نداده است) شايد بتوان با بسترى كردن بيمار در بيمارستان وى را درمان نمود.
اما اگر قرار باشد موفقيتى در اين كار حاصل شود، بايد بيمار خودش خواهان تغيير وضعيت موجود خويش باشد و دوستان و خانواده اش او را در اين كار يارى كنند.
كسانى كه بى‌اشتهايى‌شان شديدتر و پيشرفته‌تر است نياز به بسترى شدن در بيمارستان و معمولاً در بخش خاص بيماران دچار بى‌اشتهايى و پرخورى عصبى دارند.
درمان عبارت است از تغيير عادات غذايى بيمار.
اغلب اين بيماران تا يك سال يا بيشتر بايد تحت نظر باشند تا بتوانند احساسات خود را كه باعث اين مشكلات شده تغيير دهند.
اين احساسات ممكن است مربوط به وزن، مشكلات خانوادگى يا مسائل مربوط به اعتماد به نفس بيمار باشند. گاهى لازم است با دادن داروهايى به منظور كاستن از شدت افسردگى بيمار، وى را در اين كار كمك كنيم.
مهم ترين كمكى كه خانواده و دوستان فرد مبتلا به بى‌اشتهايى مى‌توانند به وى كنند ابراز علاقه و محبت به اوست.
اكثر اين بيماران با بيمارى خويش كنار مى‌آيند. با وجود بيمارى احساس ايمنى و آسودگى مى كنند. بيشتر بيم شان افزايش وزن است، كه آن را دليل بر از دست دادن كنترل برخويشتن تلقى مى‌كنند. آنها از نظر خودشان هيچ مشكلى ندارند. بيماران دچار بى‌اشتهايى عصبى حتى ممكن است براى آنكه چيزى نخورند به دست و پاى شما بيفتند!
روشن است كه خانواده و دوستان نبايد زير بار چنين خواهش‌هايى بروند.
منبع:پایگاه شفا

 

[Sir Vahid]

برانداختن قاعدگی

مدتی پیش سازمان غذا و داروی آمریکا FDA داروی Lybrel را مورد تأیید قرار داد ، برخلاف دیگر انواع قرص‌های خوراکی جلوگیری از بارداری این دارو می‌تواند به طور پیوسته مورد استفاده قرار گیرد و بنابراین خانم‌ها در زمان استفاده از این دارو دوره قاعدگی نخواهند داشت.
داروهایی مرسوم جلوگیری از بارداری در یک دوره 21 روزه استفاده می‌شوند و در انتهای 21 روز ، هر بسته آنها محتوی هفت عدد قرص بدون ماده مؤثر یا دارونما است ، بعضی از بسته‌ها هم اصلا 21‌تایی هستند و خانم‌ها خودشان باید به مدت هفت روز بین استفاده از بسته دیگر فاصله بیندازند ، تا دوره قاعدگی رخ دهد.
«لیربل» بسته‌ای 28 تایی دارد و یک قرص ترکیبی جلوگیری از بارداری است. ترکیبات دقیقا متشکل هستند از : 90 میکروگرم لوونورژسترول و 20 میکروگرم اتینیل استرادیول.
گرچه خانم‌هایی که از لیبرل استفاده می‌کنند ، دوره های قاعدگی منظم را نخواهند داشت ، اما ممکن است دوره های لکه‌بینی و خونریزی را به صورت نامنظم تجربه کنند.
برای تعیین کارایی و بی‌خطر بودن استفاده از لیبرل دو مطالعه بالینی دو ساله انجام شده است. در این پژوهش‌ها 2400 زن 18 تا 49 ساله داوطلب شدند. از این خانم ها خواسته شد که آسودگی‌ای که از دوره‌های قاعدگی ماهانه پیدا می‌کنند را با احتمال دوره های نامنظم خونریزی متعاقب استفاده از لیبرل ، مقایسه کنند ، معلوم شد که در یک سال استفاده از لیبرل 59 درصد خانم‌ها هیچ دوره خونریزی نامنظمی پیدا نکرده‌اند.
خطرات استفاده از لیبرل مانند سایر داروهای خوراکی جلوگیری از بارداری هستند و شامل این موارد هستند: افزایش احتمال تشکیل لخته های خونی ، سکته های قلبی و مغزی.
این خطرات البته باید در مقابل فواید زیادی که استفاده از این قرص‌ها به ارمغان می‌آورند ، قرار گیرند و در مورد استفاده از روش مناسب پیشگیری از بارداری هر خانم باید با پزشک خود مشورت کند. قرص‌های خوراکی جلوگیری از بارداری از خطر ابتلا به ایدز و سایر بیماری‌های مقاربتی نمی‌کاهند.
از آنجا که خانم‌هایی که از لیبرل استفاده می‌کنند ، قاعدگی نخواهند داشت ، تعیین اینکه باردار شده اند یا نه ، در آنها مشکل‌تر از بقیه است و آنها باید هر زمان که مشکوک به بارداری شدند ، تست‌های حاملگی انجام دهند. شاید زمانی رخ دادن قاعدگی تنها راه و روش آسان برای مطمئن شدن از حامله نبودن بود ، اما این روزها با رواج تست‌های آزمایشگاهی آسان و حتی کیت‌های خانگی تعیین بارداری ، دیگر رخ دادن قاعدگی ، تنها راه آسان پی بردن به حامله نبودن نیست.

از زمانی که استفاده قرص‌های خوراکی پیش‌گیری همه‌گیر شد ، بحث حذف دوره‌های قاعدگی منشأ بحث‌‌های بسیار بوده است ، فمینیست‌های سنتی آن را کاری غیرطبیعی می‌دانند در حالی که فمینیست‌های پیشرو آن را فرایندی رهاکننده و آسوده‌کننده تلقی می‌کنند.
حالا با تأیید این دارو بار دیگر بحث‌های دیگری شروع شده است ، آیا واقعا دست کاری پروسه طبیعی انسان ، کار درست و عاقلانه‌ای است؟
برخی‌ها ممکن است ، شک و تردید زیادی نسبت به این کار داشته باشند. در مقابل پاره‌ای دیگر این سؤال را مطرح می‌کنند که به راستی چه چیز را می‌توان طبیعی دانست و چه چیزی را غیرطبیعی؟
همین حالاهم وضعیت زنان تغییر بسیار پیدا کرده است. زنان بدوی هم به ندرت قاعده می‌شدند ، دلیل آن مشخص بود ، چون در سراسر سال‌های باروری ، یا حامله بودند و یا شیرده. بنابراین نداشتن قاعدگی برای انها چیزی طبیعی بود.
50 سال از زمانی که قرص‌های خوراکی پیشگیری از بارداری کاربردی گسترده یافتند می‌گذرد. این قرص‌ها باعث جلوگیری از تخمک‌گذاری می‌کنند. این قرص‌ها هورمون‌هایی شبیه هورمون های بدن یک زن باردار ، دارند. بنابراین با اعلام یک حاملگی کاذب به بدن ، جلوی تخمک‌گذاری را می‌گیرند.
روز به روز بر تعداد خانم هایی که می‌خواهند با تعویق قادعدگی ، تقویم کاری‌شان به هم نخورد ، افزوده می‌شود. البته قبلا هم خانم‌ها ، یاد گرفته بودند که در زمان مسافرت ، ازدواج ، ماه عسل بین مصرف قرص‌ها ، فاصله نیندازند و یا 7 عدد قرص دارونما را مصرف نکنند.
پیشگیری از باداری فقط برای راحتی و رفاه بیشتر نیست ، در برخی از بیماری‌های خاص مانند اندومتریوز ، فیبروئید و دردهای زیاد حین قاعدگی ، هم پزشکان از قاعدگی جلوگیری می‌کنند.
پیش از تأیید داروی لیبرل ، داروهای دیگری به صورت محدودتر در این زمینه استفاده می‌شدند ، مثلا داروی Seasonale برای سه ماه به صورت پیوسته مورد استفاده قرار می‌گرفت و در انتهای سه ماه یک هفته قطع می‌شد تا قاعدگی رخ دهد

 

[Sir Vahid]

آیا شما چاق هستید؟


آیا شما دچار اضافه وزن یا چاقی هستید؟اگر جواب مثبت است بدانید که دچار یک بیماری با عوارض وخیم می باشید. چاقی، عارضه ای بیش از یک مشکل زیبایی اندام است.
اضافه وزن، شما را در خطر ابتلا به فشار خون بالا و سایر مشکلات دیگر قرار می دهد. ثابت شده است که حتی کاهش کمی از اضافه وزن می تواند اثر زیادی روی بهبود سلامتی داشته باشد و در بسیاری موارد با ورزش، **** غذایی سالم و تغییر در عادات زندگی فرد می توان وزن اضافی را کاهش داد. ولی در صورتی که افراد به تغییرات روش زندگی پاسخ مناسبی ندهند، می توان با تجویز دارو و حتی در مواردی خاص، با عمل جراحی برای کاهش وزن اقدام کرد .

علل چاقی :
چاقی چیزی نیست جز افزایش غیر طبیعی مقدار چربی در بدن.
پزشکان برای تعریف چاقی از "شاخص توده ی بدنی" یا BMI استفاده می کنند که این شاخص از تقسیم وزن بدن (برحسب کیلوگرم) بر مجذور قد (بر حسب متر) به دست می آید. منظور از مجذور قد این است که مقدار آن را بر حسب متر دو بار در هم ضرب کنید. برای مثال BMI فردی با قد 175 سانتی متر و وزن 105 کیلوگرم برابر است با 31/34.

تقسیم بندی افراد بر حسب BMI به صورت زیر است :
وضعیت بدن مقدار BMI
کمبود وزن کمتر از 19
وزن طبیعی 19 تا 25
اضافه وزن 25 تا 30
چاق 30 تا 40
بسیار چاق بیش از 40
وزن اصولاً از تعادل بین مقدار کالری دریافتی توسط غذا و مصرف (سوزاندن) کالری برای فعالیت های روزانه تعیین می شود. اگر شما بیش از مقدار مورد نیازتان کالری دریافت کنید، دچار اضافه وزن خواهید شد، زیرا بدن شما این انرژی مازاد بر نیاز را به صورت چربی ذخیره می کند.
چربی یکی از اشکال ذخیره ی انرژی در بدن است. همچنین به عنوان عایقی محافظتی در زیر پوست شما عمل می کند. در حقیقت برای انجام این گونه اعمال در بدن مقداری چربی مورد نیاز است، ولی مصرف بیش از حد آن می تواند با سلامتی شما تداخل داشته باشد.

عوامل خطر :
عواملی که باعث افزایش خطر چاقی در شما می شوند عبارتند از :
- **** غذایی
مصرف مداوم غذاهای پر انرژی مثل غذاهای چرب و سرخ کرده، غذاهای آماده (مثل پیتزا و ساندویچ) ، نوشابه ها، شیرینی ها، دسرهای شیرین و انواع سس می تواند باعث افزایش وزن شود.
- کم تحرکی
افراد کم تحرک به خاطر این که کالری مصرفی خود را نمی سوزانند و فعالیتی برای سوختن انرژی ندارند، مستعد چاقی هستند.
- عوامل روان شناختی
بعضی افراد برای مقابله با مشکلاتی مثل استرس و یا احساس کسلی، پُرخوری می کنند.
- ژنتیک
اگر یکی از والدین شما یا هر دوی آنها چاق هستند، شانس بیشتری برای چاق شدن دارید. ژن ها ممکن است بر مقدار ذخیره ی چربی و توزیع آن در بدن نقش داشته باشند.
البته داشتن این ژن ها به این معنی نیست که حتماً چاق خواهید شد، بلکه عوامل محیطی مساعد نیز باید برای بروز این ژن ها وجود داشته باشند.

چه موقع نیاز به مشورت پزشکی دارید؟
چه طور می توانید متوجه شوید که نیاز به کاهش وزن برای حفظ سلامتی خود دارید؟ برای پاسخ به این سئوال دو شاخص به شما کمک می کند:
1- شاخص توده ی بدنی یا BMI :
همان طور که قبلاً اشاره شد BMI یا (BODY MASS INDEX) بین 25-19 نشان می دهد که شما وزن مناسبی برای قد خود دارید و دارای چربی اضافه نیستید. اما BMI بین30- 25 نشان می دهد که شما دچار اضافه وزن هستید وBMI بالای 30 نشان دهنده ی چاقی شما است که در این موارد باید برای کاهش وزن و تأمین سلامتی خود با پزشک مشورت کنید.

2- اندازه ی دور کمر:
افرادی که چربی را بیشتر در قسمت دور کمر خود ذخیره می کنند( بالا تنه) به عنوان افراد با چاقی " سیب شکل" و آنهایی که چربی را بیشتر در پائین تنه ی خود (باسن، ران ها و لگن) ذخیره می کنند به عنوان افراد با چاقی "گلابی شکل" معروف می باشند. به یاد داشته باشید از نظر سلامتی بهتر است شما به شکل گلابی باشید تا سیب.
چاقی سیب شکل بیشتر در مردان و نوع گلابی شکل آن بیشتر در زنان دیده می شود و برای همین است که در وزن برابر ، زن ها کمتر دچار عوارض چاقی می شوند، زیرا چاقی آنها بیشتر مربوط به پائین تنه می باشد.
چاقی سیب شکل باعث تجمع چربی به دور اندام های شکمی مثل روده ها می شود که خطر بالاتری برای ایجاد مشکلات وخیم سلامتی در فرد دارد.
قابل توجه است که حداکثر مقدار مجاز دور کمر برای مردان 100 سانتی متر و برای زنان 5/87 سانتی متر می باشد و اگر دور کمر شما از این مقادیر بالاتر است( که نشان دهنده ی چاقی سیبی شکل خطرناک است) باید به پزشک برای کاهش وزن مراجعه کنید.
هنگام مراجعه به پزشک برای توضیح مشکل چاقی خود صادق باشید. مقادیر غذایی که می خورید، میان وعده ها، نوع غذاها ... همگی را به درستی و دقت بیان کنید.
همچنین اگر مشکلات دیگری دارید که به چاقی مربوط می شوند، مثل: پرفشاری خون، کلسترول بالا، دیابت یا التهاب مفاصل، آنها را نیز به پزشک خود اطلاع دهید و بدانید که با کاهش وزن قسمت مهمی از مشکلات فوق رفع خواهد شد.

غربالگری و تشخیص
پزشک می تواند تعیین کند که آیا شما نیاز به کاهش وزن دارید یا خیر و اگر نیاز دارید، چه مقدار باید وزن خود را کاهش دهید.
علاوه بر تعیین BMI و اندازه ی دور کمر، پزشک تاریخچه ی پزشکی شما را نیز بررسی می کند و از مسائلی مانند کشیدن سیگار، مصرف الکل یا مقدار استرس در زندگی شما سئوالاتی خواهد کرد، زیرا این مسائل می توانند خطر و عوارض چاقی را افزایش دهند.
همچنین پزشک باید ارزیابی کاملی از وضعیت سلامت فعلی شما داشته باشد. ممکن است شما هم زمان بیماری دیگری داشته باشید که همراه با کاهش وزن باید به آن نیز توجه کافی شود.
منبع: http://WWW.BPUMS.COM

 

[Sir Vahid]

خواندن نماز صبح از ابتلا به بيماری‌های قلبی جلوگيری می‌كند

به گزارش پایگاه شفا به نقل از ایکنا ( خبرگزاری قرآنی ايران ) : نتايج تازه‌ترين تحقيقات علمی نشان می‌دهد، خواندن نمازصبح،‌ بهترين شيوه‌ برای پيش‌گيری از بيماری‌های قلبی ـ عروقی است.بر اساس تحقيقات انجام شده ازسوی مؤسسه‌ی قلب و عروق اردن، خواب طولانی مدت در طول شبانه‌روز‌، مهم‌ترين عامل ابتلا به بيماری‌های قلبی است.
اين تحقيقات نشان می‌دهد اگر فردی به مدت طولانی بخوابد، ضربان قلب او به پنجاه بار در دقيقه كاهش می‌يابد كه اين امر، منجر به كندی گردش خون در سرخرگ‌ها و سرانجام انسداد رگ‌ها شده و حملات قلبی عروقی را به‌دنبال خواهد داشت. اين تحقيق همچنين بر ضرورت حداقل پانزده دقيقه تحرك بدنی پس از چند ساعت خواب تأكيدمی‌كند. در نتايج اين تحقيق با بيان اينكه ادای نماز صبح برای اين امر كافی است، به سلامت قلبی مسلمانانی كه صبح زود بيدار شده و برای انجام فريضه‌ی نماز به مسجد می‌روند، اشاره شده و آمده است: اگر اين عمل در مسجد و يا به‌صورت گروهی انجام شود، نتيجه‌ی بهتری خواهد داشت

 

[Sir Vahid]

تأثیر نماز بر عفونت های گوارشی



عوامل عفونی مختلف اعم از باكتری ها، ویروس ها و انگل ها، می توانند باعث درگیری دستگاه گوارش انسان و مشكلات متعدد ناشی از آن شوند. این مشكلات می توانند از یك خارش ساده شبانه بر اثر ابتلا به نوعی انگل، تا اسهال های وحشتناك تظاهر كنند. اما یكی از برجسته ترین مواردی كه در آن شعار معروف علم طب: " پیشگیری همیشه مؤثرتر از درمان است " صدق می كند، همین مورد عفونت های گوارشی است.
دانش پزشكی، امروزه عامل انتقال بسیاری از عوامل عفونی را اصطلاحاً Fecal- Oral (مدفوعی ـ دهانی) شناسایی كرده است كه یك گروه عمده از این عوامل عفونی دارای این ویژگی هستند كه پس از اجابت مزاج بر روی دست باقی می مانند و بعداً در موقع غذا خوردن و از طریق دهان وارد بدن می شوند و ایجاد بیماری می نمایند .

از این جهت امروزه در همه ممالك پیشرفته اولین اصل بهداشتی كه برای مقابله با عفونت های گوارشی به همگان (به خصوص کودکان) آموزش داده می شود، شستشوی دست ها قبل از غذا خوردن و پس از اجابت مزاج است و به این ترتیب تأثیر نظافت دست ها در پیشگیری از گروه زیادی از بیمارهای عفونی، باور نكردنی است.
فرمان وضو كه در آیه شریفه 6 از سوره مباركه مائده در قرآن مجید*، صادر شده است، به سادگی و صراحت امر به شستشوی دستان (تا آرنج) می كند و 14 قرن پیش با بیان دستوری پیرامون نماز، پیام آور نكته ای می شود كه علم بشری در آستانه قرن 21 به اهمیت بیش از پیش آن، دست یافته است.
مقارنت اوقات نماز با سه وعده معمول غذایی (صبحانه و نهار و شام) یا حتی وعده های غذا هنگام روزه داری (سحر و افطار) سبب می شود كه شخص نمازگزار، موقع انجام وضو (كه معمولا متعاقب اجابت مزاج نیز هست) خود به خود به شستشوی دست ها بپردازد و هر گونه عامل بیماری زای عفونی را از دست های خویش بزداید و در نتیجه موقع صرف غذا، هیچ عامل عفونی ناشی از دست های آلوده موفق به ایجاد بیماری در بدن او نشود.
*پی نوشت:

آیه 6 سوره مائده: " یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فاغْسِلُواْ وُجُوهَكُمْ وَأَیْدِیَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُواْ بِرُؤُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَینِ وَإِن كُنتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُواْ وَإِن كُنتُم مَّرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاء أَحَدٌ مَّنكُم مِّنَ الْغَائِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ النِّسَاء فَلَمْ تَجِدُواْ مَاء فَتَیَمَّمُواْ صَعِیدًا طَیِّبًا فَامْسَحُواْ بِوُجُوهِكُمْ وَأَیْدِیكُم مِّنْهُ مَا یُرِیدُ اللّهُ لِیَجْعَلَ عَلَیْكُم مِّنْ حَرَجٍ وَلَـكِن یُرِیدُ لِیُطَهَّرَكُمْ وَلِیُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ "
ترجمه: "ای کسانی که ایمان آورده اید، چون به نماز برخاستید، صورت و دست هایتان را تا آرنج بشویید و سر و پاهایتان را تا قوزک مسح کنید و اگر جنب بودید خود را پاک سازید و اگر بیمار یا در سفر بودید یا از جای قضای حاجت آمده بودید یا با زنان نزدیکی کرده بودید و آب نیافتید با خاکی پاک تیمم کنید و صورت و دستهای تان را با آن مسح کنید، خدا نمی خواهد شما در رنج افتید، بلکه می خواهد که شما را پاکیزه سازد و نعمتش را بر شما تمام کند، باشد که سپاس گزارید."

نویسنده : دكتر مجید ملك محمدی
سایر مطالب : در لینک زیر

 

[Sir Vahid]

تب مالت-بروسلوز

تب مالت يا بروسلوز يک بيماري عفوني و مسري است که بين انسان و دام مشترک است يعني از حيوان به انسان منتقل مي شود .
بروسلا اولين بار توسط بروس در سال ۱۸۸۷ از طحال سربازان انگليسي که در جزيره مالت فوت کرده بودند جدا شده است .
* راه سرايت :
مخزن بيماري بز، گاو و حيوانات آلوده ديگر است ، مصرف شيرخام و تماس با حيوانات آلوده سبب ابتلاء ميگردد . نگهداري بز و مصرف شير آن براي تغذيه کودک از علل مهم سابق در ايران بشمار ميرفت . در ايران در آدمي بيشتر بروسلا ملي تن سيس ديده مي شود که دلائل دقيق آن با وجود بودن بروسلاي آبورتوس در دامهاي اين کشور معلوم نيست . گوشت و ديگر بافت هاي دامهاي کشته ، تراوشات تناسلي بويژه تراوش حاصل از سقط دامها ، جنين ، آغل ، طويله ، زمين آلوده ، شير ، پنير ، سرشير و خامه تازه و آب و هواي آلوده سرچشمه بيماري است . حيوان آلوده در موقع سقط جنين خطرناکتر از همه چيز است و سبب آلوده کردن طويله ومحيط خود مي شود و ۸ تا ۱۲ هفته اين آلودگي برجا ميماند . همه گيري در دهات در فصل زايمان دامها زياد است . در ۷۲٪ - ۶۰٪ موارد ميکرب از راه پوست وارد بدن مي شود و در ۱۶ تا ۳۰٪ موارد از راه غذا است . بطور نادرتر سرايت از راه تناسلي و دستگاه تنفسي صورت ميگيرد . در يک مورد مادر از راه شيردادن طفل خويش را آلوده کرده است .
کودکان روستائيان و افرادي که حيوانات اهلي نگهداري مي کنند بيشتر در معرض آلودگي هستند انتقال از راه جنين هم امکان پذير است ( تب مالت مادرزادي ) ، آلودگي در دوره هاي اول حاملگي ممکن است سبب سقط شود . در پنير تازه بز ميکرب ۶ تا ۱۰ روز و بندرت ۲۰ تا ۶۰ روز زنده مي ماند . در پنير گوسفند ۴۵ تا ۶۵ روز ، در پنير گاو تا ۹۰ روز زنده ميماند .
* نشانه هاي باليني بروسلوز :
بعد از ورود بروسلا از راه جلد ، مخاط يا گوارش ابتدا بطرف غدد لنفي مربوطه مي رود و غدد مانع عمومي شدن آن ميگردند . در برخي موارد توانسته اند شانکر ابتدائي و غدد لنفي آلوده ( کمپلکس ابتدائي ) را نشان دهند . اين دوران موضعي يا ناحيه اي مرض معمولاً بدون نشانه آشکار است و يا مخفي ميماند که مطابق با دوران پنهاني بيماري است و در حدود ۸ تا ۱۵ روز ميباشد ولي ميتواند کوتاهتر يا خيلي طولاني تر از آن باشد . دوران پنهاني تجربي ۵ تا ۲۵ روز بوده است . در اين دوران هيچ آثار زيستي آشکار وجود ندارد و به اسم مرحله قبل از آلرژي معروف است .
تب
عرق
درد
علائم عفوني ديگر مانند : قرمزي و تحريک شدن حلق ، سرفه ، عوارض عصبي و رواني ، بيخوابي ،‌ بويژه بي اشتهائي وجود دارد . در کودکان خردسال و شيرخواران اسهال ديده مي شود .
علائم باليني تب مالت در کودکان چندان مشخص نيست . طحال در نيمي از موارد بزرگ است . طحال بزرگ بيشتر همراه بزرگ شدن غدد لنفي مي باشد . دانه هاي جلدي بصورت تب خال و پورپورا بوده و دانه هاي ديگر اريتم هاي برآمده کمياب است .

* بررسيهاي آزمايشگاهي :
دو آزمايش مهم براي تشخيص قطعي تب مالت وجود دارد يکي جداکردن بروسلاها و ديگري جستجو آنتي کرها ( پادتنها ) است .
کشت
پي گيري آنتي کرها : براي پيدا کردن آنتي کرها از آزمايش زير استفاده مي شود .
آزمايش سرمي رايت - 2ME
* عوارض :
گرفتاري استخوانها و مفاصل : ضايعات استخواني و مفصلي شديد و سبک که گاهي بيمار را مدتها زمينگير ميکند . اسپونديليت بروسلائي شايع ترين گرفتاري استخواني در تب مالت مي باشد .
تظاهرات و عوارض عصبي در مالت :
سردرد
درد تمام بدن
ضعف
سستي
خستگي و کوفتگي عضلات
کم خوابي
حالت تحريک پذيري زياد
نگراني و تشويش
افسردگي
هذيان
سندرم مننژه
عارضه قلبي بروسلوز آندوکارديت است
عوارض چشمي
برونکوپنوموني
التهاب کبد ( گرانولم ) ، يرقان ، خونريزيهاي متعدد گاهي نارسائي يا سيروز توليد مي کند گرفتاري پوست بصورت بثورات جلدي به شکل ماکول ، پاپول ، اريتم هاي گوناگون و پورپورا ملاحظه مي گردد .
* درمان :
بيمار مبتلا به تب مالت احتياج به استراحت در بستر ، مراقبت ، پرستاري خوب و درمانهاي محافظتي دارد .
جهت درمان دارويي به پزشک حتماً مراجعه شود .
* پيشگيري :
جوشاندن شير و دقتهاي بهداشتي ديگر درباره افرادي که با حيوانات سر و کار دارند بسيار مهم است . جستجوي خاستگاه آلودگي در پيشگيري بيماري مفيد ميباشد معمولاً‌حيوانات اهلي اطراف بيمار سبب آلودگي ميشوند . تمام مواد شيري را بايد بصورت پاستوريزه تهيه کرد . آموزش بهداشت به قصابان و افرادي که با حيوانات سرو کار دارند .
واکسيناسيون در حيوانات اثر فاحشي در کاهش ميزان بيماري دارد اما ذبح و خارج کردن حيوانات آلوده از بين بقيه حيوانات تنها راه قطعي و مطمئن در ريشه کن کردن بيماري مي باشد .
واکسن زنده ضعيف شده سوش ( S۱۹ ) بهترين است يکبار تزريق آن حداقل ۷ سال حيوان را محافظت مي کند .

منبع: پايگاه شفا