هر روز يك شعر تازه

[Even Star]

منم از شما خیلی عذر میخوام یعنی میفرمایین این شعر از خودتونه؟!


این شعر همدر جواب شعرتون اقا ارشیتکت گفتم بذارم براتون اخه نیست عاشق طنز هستین (گرچه هر دو شعر از یه سایته که بالا گذاشتم.


dostan chera shoma ba ghsd matalebeton ro minevisin?
arshitect ke nagoftan khodeshon in shero goftan
khobe khodesh gofte hese tanz ro nadaram.
ostad shoma narahat nashin.

راست میگه استاد ما که قصد نداریم اما شما منظور دارید!!!!!ندارید؟
بگذریم اگه خواستید جواب بدبد تو پیغام خصوصی که مزاحم بقیه نشیم

 

[jang-geum]

اشهد انّ: شهادت می‌دهم که
حیّ علی: بشتاب به سوی
اشهد انّ: عشق تو، کشت مرا کشت مرا
اشهد انّ: روی تو، روی خود خود خدا
اشهد انّ: بوی تو، بوی بهار جان و دل
اشهد انّ: چشم تو، چشمه‌ی خوبی‌و صفا
اشهد انّ: حسن تو، غبطه‌خورد بر آن پری
اشهد انّ: حال تو، مایه‌ی رشک اولیا
اشهد انّ: سینه‌ات‌ صافی ابر پاکدل
اشهد انّ: چهره‌ات، روشنی ستاره‌ها
حیّ علی: جنون جنون! دیده‌ی آغشته به خون
«حیّ علی: بدون چون! نیست در این سرا «چرا
حیّ علی: به سوی آن کو بردت به آسمان
حیّ علی: دوان دوان، همچو خیال بادپا
حیّ علی: شکر شکر، که ریزد از لب سحر
حیّ علی: گهر گهر، که بخشد از لبش به ما

حیّ علی: طرب طرب، که عشق او شود سبب
حیّ علی: طلب طلب، که تا شوی ز خود رها

 

[پری]

منم از شما خیلی عذر میخوام یعنی میفرمایین این شعر از خودتونه؟!


این شعر همدر جواب شعرتون اقا ارشیتکت گفتم بذارم براتون اخه نیست عاشق طنز هستین (گرچه هر دو شعر از یه سایته که بالا گذاشتم.


dostan chera shoma ba ghsd matalebeton ro minevisin?
arshitect ke nagoftan khodeshon in shero goftan
khobe khodesh gofte hese tanz ro nadaram.
ostad shoma narahat nashin.

چرا عصبانی شدین ؟!:blink:



من ؟
نمک پرورده ی همین زخم های از آشنا خورده
آنقدر با خرابی این گریه ساخته ام
که هر کنج این خانه از دست ددیده ام دریاست
حالا که چه یعنی کلمه ؟
شما هم خودتان را معرفی کنید
این سایه های مبهم خاموش
همراه شما چه می خواهند ؟
این سنجاق های منتظر
این کوچه های کنجکاو بی رهگذر
این کلمات کتک خورده ی خراب ؟
حالا که چه یعنی شفا ؟

سید علی صالحی

 

[Daneel Olivaw]

امشب غزل! مرا به هوایی دگر ببر
تا هر کجا که می بردت بال و پر ببر

تا ناکجا ببر که هنوزم نبرده ای
این بارم از زمین و زمان دورتر ببر

اینجا برای گم شدن از خویش کوچک است
جایی که گم شوم دگر از هر نظر ببر

آرامشی دوباره مرا رنج می دهد
مگذار در عذابم و سوی خطر ببر

دارد دهان زخم دلم بسته می شود
بازش به میهمانی آن نیشتر ببر

خود را غزل! به بال تو دیگر سپرده ام
هر جا که دوست داری ام امشب ببر ببر!



محمدعلی بهمنی

 

[zirnevis]

روز پائيزي ميلاد تو در يادم هست

روز خاكستري سرد سفر يادت نيست

ناله ي ناخوش از شاخه جدا ماندن من

درشب اخر پرواز خطر يادت نيست

يادم هست يادت نيست

در پي فاصله ها نيست به يادت ماندن

اي ز بر باد نشستستو سفر يادت

عطش خشك تو بر ريگ بيابان ماسيد

كوزه اي دادمت اي تشنه مگر يادت نيست

يادم هست يادت نيست

من به خط و خبري از تو قناعت كردم

قاصدك كاش نگوئي كه خبر يادت نيست

يادم هست يادت نيست

 

[BiDel.ir]

من كيستم ؟ ترانه لبهاي آرزو
همچون صدف ، نشسته به درياي آرزو
تلخ آب مرگ مي خورم و دم نمي زنم
اندر هواي جرعه ي صهباي آرزو

مستان به خواب ناز رفته اند و من
بيدارم از شراره ي ميناي آرزو
شبها به ياد روي تو صد بوسه مي زنم
بر روي ماهتاب شب آراي آرزو

جز در سراي درد كه ديگر حكايتي است
چشم منست و جلوه دنياي آرزو
در گلشن حيات كه روييده خار غم
ماييم و ما و سايه طوباي آرزو

پنداشتم كه خواهش دل را كرانه ايست
اما كرانه كو و تمناي آرزو
امروز خون دل خورم و زنده ام كه باز
دل بسته ام به وعده فرداي آرزو

فرخ تميمی​

 

[BiDel.ir]

به به سلام بی دل جان راه گم کردید به ما سر نمی زنید دیگه؟!!!!!!!!!!!!1

سلام ...

من از زمانی که اجدادم میوه ممنوعه رو خوردند ، گم شدم ...

الان سر زدم دیگه ! می خواید دیگه نزنم !​

 

[BiDel.ir]

دوست دارم بروم ، سر به سرم نگذارید
گریه ام را به حساب سفرم نگذارید

دوست دارم که به پابوسی باران بروم
آسمان گفته که پا روی پرم نگذارید

این قدر آینه ها را به رخ من نکشید
این قدر داغ جنون بر جگرم نگذارید !

چشمی آبی تر از آیینه گرفتارم کرد
بس کنید ، این همه دل دور و برم نگذارید

آخرین حرف من این است زمینی نشوید
فقط ... از حال زمین بی خبرم نگذارید

ناصر حامدی​

 

[Even Star]

سلام ...

من از زمانی که اجدادم میوه ممنوعه رو خوردند ، گم شدم ...

الان سر زدم دیگه ! می خواید دیگه نزنم !​

اختیار دارید ما کوچیکتونیم:happy:
به ما فقرا بازم سر بزنید:blush:

 

[Even Star]

پری جون من عصبانی نشدم مگه تو شدی؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!


سراب

عمري به سر دويدم در جست وجوي يار
جز دسترس به وصل ويم آرزو نبود
دادم در اين هوس دل ديوانه را به باد
اين جست و جو نبود
هر سو شتافتم پي آن يار ناشناس
گاهي ز شوق خنده زدم گه گريستم
بي آنكه خود بدانم ازين گونه بي قرار
مشتاق كيستم
رويي شكست چون گل رويا و ديده گفت
اين است آن پري كه ز من مي نهفت رو
خوش يافتم كه خوش تر ازين چهره اي نتافت
در خواب آرزو
هر سو مرا كشيد پي خويش دربدر
اين خوشپسند ديده زيباپرست من
شد رهنماي اين دل مشتاق بي قرار
بگرفت دست من
و آن آرزوي گم شده بي نام و بي نشان
در دورگاه ديده من جلوه مي نمود
در وادي خيال مرا مست مي دواند
وز خويش مي ربود
از دور مي فريفت دل تشنه مرا
چون بحر موج مي زد و لرزان چو آب بود
وانگه كه پيش رفتم با شور و التهاب
ديدم سراب بود
بيچاره من كه از پس اين جست و جو هنوز
مي نالد از من اين دل شيدا كه يار كو ؟
كو آن كه جاودانه مرا مي دهد فريب ؟
بنما كجاست او

 

[Even Star]

زمين

زين پيش شاعران ثناخوان كه چشم شان
در سعد و نحس طالع و سير ستاره بود
بس نكته هاي نغز و سخنهاي پرنگار
گفتند در ستابش اين گنبد كبود
اما زمين كه بيشتر از هر چه در جهان
شايسته ستايش و تكريم آدمي ست
گمنام و ناشناخته و بي سپاس ماند
اي مادر اي زمين
امروز اين منم كه ستايشگر توام
از توست ريشه و رگ و خون و خروش من
فرزند حقگزار تو و شاكر توام
بس روزگار گشت و بهار و خزان گذشت
تو ماندي وگشادگي بي كرانه ات
طوفان نوح هم نتوانست شعله كشت
از آتش گداخته جاودانه ات
هر پهلوان به خاك رسيده ست گرده اش
غير از تو اي زمين كه در اين صحنه ستيز
ماندي به جاي خويش
پيوسته زورمند و گرانسنگ و استوار
فرزند بدسگالي اگر چون حراميان
بي حرمت تو تاخت
هرگز تهي نشد دلت از مهر مادري
با جمله ناسپاسي فرزند شناخت
آري زمين ستايش و تكريم را سزاست
از اوست هر چه هست در اين پهن بارگاه
پروردگان دامن و گهواره وي اند
سهراب پهلوان و سليمان پادشاه
اي بس كه تازيانه خونين برق و باد
پيچيده دردناك
بر گرده زمين
اي بس كه سيل كف به لب آورده عبوس
جوشيده سهمناك بر اين خاك سهمگين
زان گونه مرگبار كه پنداشتي دريغ
ديگر زمين هميشه تهي مانده از حيات
اما زمين هميشه همان گونه سخت پشت
بيرون كشيده تن
از زير هر بلا
و آغوش بازكرده به لبخند آفتاب
زرين و پرسخاوت و سرسبز و دلگشا
بگذار چون زمين
من بگذرانم شب طوفان گرفته را
آنگه به نوش خند گهربار آفتاب
پيش تو گسترم همه گنج نهفته را

 

[علی آبادانی]

این آخرین تلاشمه
واسه به دست آوردنت
باور کن این قلبُ نرون
این التماس آخره
چقدر می خوای تو بشکنی
غرور این شکسته رو؟
هر چه می خوای بگی بگو
اما نگو بهم برو

این دلُ عاشقش نکن
اگه منو دوست نداری
راحت بگو اگه می خوای
قلب منو جا بذاری
دلم پر از شکایته
اما صدام در نمیاد
می ترسم از دستم بری
کاری ازم بر نمیاد

نرو نذار که بعد از این
دنیا به عشق شک بکنه
هر کی دلش جای دیگه ست
عشقُ بخواد ترک بکنه
نفس زدم از ته دل
معصومه این قلب به خدا
نذار بشه محال واسش
باور عشقش، آدما

مرگِ دلم پای توئه
اگه ازش گذر کنی
لب تر کنی رفیقتم
کافیه با ما سَر کنی

 

[پری]

پری جون من عصبانی نشدم مگه تو شدی؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!

من عصبی نشدم :happy:ولی شنیدم خوردن یک لیوان اب خنک به صورت نشسته یا خوابیده خیلی موثره:lol:

 

[BiDel.ir]

سلام ! خوبین
ممنونم به خاطر خوشامد گویی :happy:گرچه من نرفته بودم و هر روز سر میزدم فقط حوصله ی پست زدن نداشتم
به هر حال براتون ارزوی موفقیت دارم :blush:

سلام ، سپاس ...
چون تازه وارد بودم و در از دوره ایی که اینجا سر میزدم شما رو زیارت نکرده بودم ، به همین دلیل خوش آمد گفتم
دلتون پر برکت و حوصله اتون لبریز ...
​

 

[BiDel.ir]

اختیار دارید ما کوچیکتونیم:happy:
به ما فقرا بازم سر بزنید:blush:

بزرگوارید ...
احساستون سرشار ...
​

 

[BiDel.ir]

ما که اين همه براي عشق
آه و ناله ي دروغ مي کنيم

راستي چرا
در رثاي بي شمار عاشقان
-که بي دريغ-
خون خويش را نثار عشق مي کنند

از نثار يک دريغ هم
دريغ مي کنيم؟

قيصر امين پور​

 

[BiDel.ir]

در سلسله عشق تو مغموم و صبورم
نازم بكش اي دوست كه مظلوم و صبورم

رندان همگي فرصت ديدار تو دارند
غير از من دل ساده كه محروم و صبورم

در شهر تو اي دوست چنان زار و غريبم
در دست تو اي دوست چنان موم و صبورم

دل بد مكن انديشه پرواز ندارم
حاجت به قفس نيست كه مصدوم و صبورم

هرگز نكنم عشق تو را پيش كسي فاش
در پرده اسرار تو مكتوم و صبورم

دنياي عجيبيست ز آلودگي خلق
گريانم از اين درد كه معصوم و صبورم​

 

[پری]

سلام ، سپاس ...
چون تازه وارد بودم و در از دوره ایی که اینجا سر میزدم شما رو زیارت نکرده بودم ، به همین دلیل خوش آمد گفتم
دلتون پر برکت و حوصله اتون لبریز ...
​

همچنین

 

[پری]

گریزانم از این مردم که با من
به ظاهر همدم و یکرنگ هستند
ولی در باطن از فرط حقارت
به دامانم دوصد پیرایه بستند
از مردم که تا شعرم شنیدند
به رویم چون گلی زیبا شکفتند
ولی آندم که در خلوت نشستند
مرا دیوانه ای بد نام گفتند

 

[Even Star]

دل ساده
برگرد و در ازای یک حبه کشک سیاه شور
گنجشک ها را
از دور و بر شلتوک ها کیش کن
که قند شهر
دروغی بیش نبوده است