هر روز يك شعر تازه

[AMD.POWER]

زندگي رسم خوشايندي است.
زندگي بال و پري دارد با وسعت مرگ،
پرشي دارد اندازه عشق.
زندگي چيزي نيست ، که لب طاقچه عادت از ياد من و تو برود.
.......
زندگي "مجذور" آينه است.
زندگي گل به "توان" ابديت،
زندگي "ضرب" زمين در ضربان دل ما،
زندگي "هندسه" ساده و يکسان نفسهاست....
سهراب سپهری

 

[hdavoodh]

این شعر در قالب چارپاره و بصورت ماتریس متقارن ادبی سروده شده است .
ماتریس متقارن ادبی به شعری میگویند که به صورت
افقی و عمودی به یک شکل خوانده میشود





تو آفاقی تماشایی ، تو عطری از غزلهایی
تماشایی ، جهانی از شکوفایی به رویایی
تو عطری از شکوفایی ، گل سرخی به چشمانم
غزلهایی به رویایی به چشمانم چه زیبایی


تو خورشیدی به شبهایم زمستانها بهارانی
به شبهایم به کوهستان در اعماقم تو میخوانی
زمستانها در اعماقم تو گرمای گل عشقی
بهارانی تومیخوانی گل عشقی دل و جانم

دل دریا به توفانها به لبخندی پرم دادی
به توفانها در آوازت مرا بردی تو با شادی
به لبخندی مرا بردی سحرگاهان در آبی ها
پرم دادی تو با شادی در آبی ها به آزادی


چو شبنم ها زلالی تو افقهایی پر از رویا
زلالی تو اهورایی به چشمانم شرر افزا
افقهایی به چشمانم غزل آگین لطیفی تو
پر از رویا شرر افزا لطیفی تو همه هر جا


به چشمانت شرابم ده ، بکن مستم عطشناکم
شرابم ده در آغوشت ، جهان با تو چه من پاکم
بکن مستم ، جهان با تو ، همه یعنی سراسر می
عطشناکم ، چه من پاکم ، سراسر می رگ تاکم


« مهدی یعقوبی »
​

 

[احسانبزرگي]

آهو ز تو آموخت به هنگام دويدن
رم كردن و برگشتن و واپس نگريدن
پروانه ز من، شمع ز من، گل زمن آموخت
افروختن و سوختن و جامــــه دريـدن
​

 

[wonnin]

با نفس های تو

من

راه برم تا دل روز

ورنه

این شب

چه حسودانه

ستاده به در صبح مراد.



با صدا های تو

من

تازه نفس میگیرم

ماه را می بویم



تا نسیمی مگر از خاور جان

غنچه ی ناز ترا

باز کند

در گل صبح.

 

[kyle]

[SUP]تنهــــایی [/SUP]را ...


ترجـیــح می دهـــم..


بـــه[SUP] تــن هایـــی[/SUP]


کـــه [SUP]روحـــشان [/SUP]با دیــگــری اســت..!!

 

[احسانبزرگي]

دلبرا، در دل سخت تو وفا نیست چرا؟​

​

​

کافران را دل نرمست و ترا نیست چرا؟​

​

​

هر که قتلی بکند کشته بهایی بدهد​

​

​

تو مرا کشتی و امید بها نیست چرا؟​

​

​

ابوسعید ابوالخیر​

​

​

 

[mahmahot]

ساعت قلبم خواب مانده
تقصیر من است که سر ساعت دیگری
غیر از لحظه دیدار تو
کوکش کرده بودم.
***

یک عمر
کندن تونلی برای فرار
به اشتباه
سر در آوردن از زندانی دیگر
مهیب تر
زادن و مرگ من اینگونه بود
***

 

[AMD.POWER]

مثل ستاره
پر از تازگی بودی و نور
و در دستت انگشتری بود از عشق
و پاکیزه مثل درختی
که از جنگل ابر برگشته باشد

سرآغاز تو
مثل یک غنچه سرشار پاکی
زمین روشنی تو را حدس می زد
تو بودی ،هوا روشنی پخش می کرد

و من
هر گلی را که می دیدم از
دستهای تو آغاز می شد
و آبی که از بیشه ای دور می آمد آرام
بوی تو را داشت

من از ابتدای تو فهمیده بودم
که یک روز خورشید را خواهی آورد
دریغا تو رفتی!
هراسی ندارم
مهم نیست ای دوست
خدا دستهای تو را
منتشر کرد...
سلمان هراتی

 

[AMD.POWER]

گر آخرین فریب تو ، ای زندگی ، نبود
اینك هزار بار ، رها كرده بودمت
زان پیشتر كه باز مرا سوی خود كِشی
در پیش پای مرگ فدا كرده بودمت
هر بار كز تو خواسته ام بر كنم امید
آغوش گرم خویش برویم گشاده ای
دانسته ام كه هر چه كنی جز فریب نیست
اما درین فریب ، فسون ها نهاده ای
در پشت پرده ، هیچ مداری جز این فریب
لیكن هزار جامه بر اندام او كنی
چون از ملال روز و شبت خاطرم گرفت
او را طلب كنی و مرا رام او كنی
روزی نقاب عشق به رخسار او نهی
تا نوری از امید بتابد به خاطرم
روزی غرور شعر و هنر نام او كنی
تا سر بر آفتاب بسایم كه شاعرم
در دام این فریب ، بسی دیر مانده ام
دیگر به عذر تازه نبخشم گناه خویش
ای زندگی ، دریخ كه چون از تو بگسلم
در آخرین فریب تو جویم پناه خویش
نادر نادرپور

 

[احسانبزرگي]

هنوز زین همه نقاش ماه و اختر نیست
شبیه سازتر از اشگ من ثریا را
اشاره غزل خواجه با غزاله تست
صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را​

 

[hossein137]

سید مهدی موسوی

Spoiler

خون می جهد از گردنت با عشق و بی رحمی

در من دراکولای غمگینی ست... می فهمی؟!

خون می خورم از آن کبودی ها که دیگر نیست

در می روم این خانه را... هر چند که در نیست!

عکس کسی افتاده ام در حوض نقّاشی

محبوب من! گه می خوری مال کسی باشی

گه می خوری با او بخندی توی مهمانی

می خواهمت بدجور و تو بدجور می دانی

هذیان گرفته بالشم بس که تبم بالاست

این زوزه های آخرین نسل ِ دراکولاست

از بین خواهد رفت امّا نه به زودی ها!

از گردن و آینده ات جای کبودی ها

حل می شوم در استکان قرص ها، در سم

محبوب من! خیلی از این کابوس می ترسم!

زل می زنم با گریه در لیوان آبی که...

حل می شوم توی سؤال بی جوابی که...

می ترسم از این آسمان که تار خواهد شد

از پنجره که عاقبت دیوار خواهد شد

از دست های تو به دُور گردن این مرد

که آخر قصّه طناب ِ دار خواهد شد!

از خون تو پاشیده بر آینده ای نزدیک

از عشق ما که سوژه ی اخبار خواهد شد!

می چسبمت مثل ِ لب سیگار در مستی

ثابت بکن: هستم که من ثابت کنم: هستی

سرگیجه دارم مثل کابوس زمین خوردن

روزی هزاران بار مردن! واقعاً مردن!!

بعد از تو الکل خورد من را... مست خوابیدم...

بعد از تو با هرکس که بود و هست خوابیدم!

بعد از تو لای زخم هایم استخوان کردم

با هر که می شد هر چه می شد امتحان کردم!

خاموش کردم توی لیوانت خدایم را

شب ها بغل کردم به تو همجنس هایم را

رنگین کمان کوچکی بر روی انگشتم

در اوّلین بوسه، خودم را و تو را کشتم

هی گریه می کردم به آن مردی که زن بودم

شب ها دراکولای غمگینی که من بودم!

و عشق، یک بیماری ِ بدخیم ِ روحی بود

تنهایی ام محکوم به سـ ِکس گروهی بود

سیگار با مشروب با طعم هماغوشی

یعنی فراموشی... فراموشی... فراموشی...

تنهایی ِ در جمع، در تن های تنهایی

با گریه و صابون و خون و تو، خودارضایی

دلخسته از گنجشک ها و حوض نقّاشی

رنگ سفیدت را به روی بوم می پاشی!

لیوان بعدی: قرص های حل شده در سم

باور بکن از هیچ چی دیگر نمی ترسم

پشت ِ سیاهی های دنیامان سیاهی بود

معشوقه ام بودی و هستی و… نخواهی بود

 

[AMD.POWER]

در این هستی غم انگیز

وقتی حتی روشن کردن یک چراغ ساده ی "دوستت دارم"

کام زندگی را تلخ می کند

وقتی شنیدن دقیقه ای صدای بهشتی ات

زندگی را

تا مرز های دوزخ

می لغزاند!


دیگر ـ نازنین من ـ

چه جای اندوه

چه جای اگر

چه جای کاش


و من

ـ این حرف آخر نیست ـ

به ارتفاع ابدیت دوستت دارم

حتی اگر به رسم پرهیزکاری صوفیانه

از گفتنش امتناع کنم.



"مصطفی مستور"

 

[hdavoodh]

کور است اجاق این عشق ها


سلام ها عقیم می مانند


حس پرواز نمی گیرد از این لبخندها


کبوتر ساکن ایوان خانه پدری


اینگونه نگاهم مکن! جدیست حرفهایم


امروز، این ژست ها اجاره ایست


به خدا اجاره ایست


افتاده ایم به رهن «بیخودی»ها


بیخودی های پر از بیخودی


تا خرخره پر شده ایم از «من»


«من» های کمتر از «نیم من»


این روزها،


ترک برداشته شیشه ی انصافمان


دیگر حتی در زمستان، صادقانه نیست


«ها» کردنمان روی صورت سرما


بخارش از کوره ی دل نمی آید


و گرم نمی کند گونه های سرخ سرما را


بی تعارف ترش این است:


«ما خودمان نیستیم»، به همین راحتی!

محمد صادق زمانی ​

​

 

[hdavoodh]

چشم به راه توام پاییز!

از بهار و تابستان

گرم نشد آبی…

بیا پاییز جادوگر!

طلایی کن

سبزینه برگ های درخت آرزوها را​

 

[kyle]

شب سردی است و من افسرده
راه دوری است و پایی خسته
تیرگی هست و چراغی مرده
می کنم تنها از جاده عبور
دور ماندند ز من آدمها
سایه ای از سر دیوار گذشت
غمی افزود مرا بر غم ها
فکر تاریکی و این ویرانی
بی خبر آمد تا به دل من
قصه ها ساز کند پنهانی
نیست رنگی که بگوید با من
اندکی صبر سحر نزدیک است
هر دم این بانگ برآرم از دل
وای این شب چه قدر تاریک است
خنده ای کو که به دل انگیزم ؟
قطره ای کو که به دریا ریزم ؟
صخره ای کو که بدان آویزم ؟
مثل این است که شب نمنک است
دیگران را هم غم هست به دل
غم من لیک غمی غمنک است
​

 

[احسانبزرگي]

ای گل تازه که بویی ز وفا نیست تو را
خبر از سرزنش خار جفا نیست تو ر
تااسیر غم خود رنج چرا نیست تو ر
مااسیر غم و اصلا غم ما نیست تو را
​

 

[kyle]

به سلامتی اونی که دلم تنگ میشه واسش
​

اما وقتی روبرومه دلش از سنگ میشه بازم​

به سلامتی اون که هر کی و دید خنده کرده​

تا منو جایی میبینه زودی اخماش برمیگرده​

به سلامتی اون که واسه رفتنش گریه کردم​

گونه هام نشست و گفتو واسه اشکام خنده کردن
​

به سلامتیش که هرشب چشام ابریه میباره
​

اما اون کنارشو سر روی شونه هاش میزاره

""ایمان غلامی""
​

 

[AMD.POWER]

هان ! در این جهان هراس به دل راه مده
بزودی خواهی دریافت ، چه بزرگ مرتبه است ،رنج کشیدن و قویدل بودن .
چون مادر مشتاقی که در انتهای روز،
دست کودک خود را میگیرد و او را به بستر می برد
و کودک ،نیمی به رضا و نیمی به نا خشنودی به همراه او می رود
و باز یچه های شکسته خود را بر زمین به جای می نهد
در حالی که از میان در گشوده هنوز بر آن ها چشم دوخته
نه یکسره مطمئن و نه یکسره آسوده خاطر
از گفته مادر که به او وعده بازیچه های دیگر می دهد
که هر چند ممکن است با شکوهتر باشند
اما شاید او را خوشتر نیایند
بدینگونه است رفتار طبیعت با ما
بازیچه های ما را یک یک از ما می رباید و دست ما را می گیرد
و با چنان نرمی ما را به آرامگاه خود می برد
که بدشواری می توان دانست که مایل به رفتن هستیم یا نه
زیرا چنان خواب آلوده ایم که نمی فهمیم
که ناشناخته ها از شناخته ها تا چه پایه برترند
لانگ فلو

 

[یادگاری...]

ای مهربان تر از برگ در بوسه های باران
بیداری ستاره، در چشم جویباران​

آیینۀ نگاهت پیوندِ صبح و ساحل
لبخندِ گاهگاهت صبح ستاره باران​

باز آ که در هوایت خاموشی جنونم
فریادها برانگیخت از سنگِ کوهساران​

ای جویبار جاری! زین سایه برگ، مگریز
کاینگونه فرصت از کف دادند بیشماران​

گفتی: «به روزگاری مهری نشسته» گفتم:
بیرون نمی توان کرد «حتی» به روزگاران​

بیگانگی ز حد رفت، ای آشنا مپرهیز!
زین عاشقِ پشیمان سرخیل شرمساران​

پیش از من و تو بسیار بودند و نقش بستند
دیوار زندگی را زینگونه یادگاران​

وین نغمۀ محبّت، بعد از من و تو ماند
تا در زمانه باقی است آواز باد و باران​

 

[kyle]

[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]دوستت دارم ای تنها عشق من تو تک چراغ زندگی منی [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]با من بمان تو آن تک واژه زندگی من هستی[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]

[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]دوستت دارم ای تنها عشق من تو تک خوشی زندگی منی[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]با من بمان تو آن تک عشق زندگی من هستی[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]دوستت دارم ای تنها عشق من تو تک کلید خوشبختی منی[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]با من بمان تو آن تک یاردوران تنهایی من هستی[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]دوستت دارم ای تنها عشق من تو تک ستاره ی زندگی منی[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]با من بمان تو آن تک نیاز زندگی من هستی[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]دوستت دارم ای تنها عشق من تو تک امید زندگی منی[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]با من بمان تو آن تک آوای زندگی من هستی[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]دوستت دارم ای تنها عشق من تو تک دوست شبهای منی[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]با من بمان تو تک معنی دهنده ’ زندگی من هستی[/FONT]


​

[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]

[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]دوستت دارم ای تک رویای زندگی من[/FONT][/FONT]