خوب سعی می کنم ، بدون توجه به تکنولوژِی های خیلی قدیمی ، یا خیلی های تک، یه تصویر کلی از حافظه دستگاه پی دی ای تون فراهم کنم:
در کل ، دو جور حافظه وجود داره:
که خیلی سریعه، ولی خیلی هم برق(نیروی باطری) مصرف می کنهRAM
به سرعت قبلی نیست، ولی مصرف باطری ش ، تقریباً صفرهROM
نتیجه طبیعی ش، اینه که اطلاعات شما، با قطع جریان برق، از روی رم پاک می شه ولی رام، می تونه بی نیاز از جریان، اطلاعات رو حفظ کنه.مثلاً وقتی باطری دستگاه شما کاملاً خالی می شه(به پست های قبلی مراجعه کنید) ، رم شما نمی تونه اطلاعات ذخیره شده رو نگه داری کنه ، و هرچی که ازش نسخه ای در جای دیگه وجود نداشته باشه ، نابود می شه.
خوب حالا هر کدوم به چه کاری می آن:
رم برای اینه که هر برنامه ای که می خواهید رو اجرا کنید، برای سرعت در انجام ،بروی این حافظه بار می گذارید.وارد شدن به اینکه برنامه ها چطور اجرا می شن، شاید خارج از بحث باشه ، اما به نظرم ضروریه: ببینید، وقتی یک برنامه می خواد از روی یه فایل خام بخونه(مثلاً برنامه ام پی تری پلیر، بخواد یه فایل موزیک رو پخش کنه) ، می بایست ، تکه تکه فایل رو به حافظه پرسرعت انتقال بده، تا بدون توقف خونده بشه، معنی ش اینه که فایل باید در رم یک جور «ذخیره قبل مصرف» بشه (کامپیوتر باز ها بهش می گن «بافر» کردن) ؛ به این تکه ها هم محض اطلاع بدونید می گنchunks.همه برنامه ها به این کیفیت می تونن کار انجام بدن:مثلا وقتی صدا ضبط می کنید، تکه تکه در رم گرفته می شه از میکرفن ، بعد به حافظه کم سرعت تون برای نگهداری دائم منتقل می شه و ....
خوب حالا رام به چه درد می خوره؟واضحه که شما خیلی از اطلاعات تون رو می خواید دائم نگه دارید: شماره تلفن ها، اطلاعات خصوصی ، فایل های صوتی.پس جایی باید وجود داشته باشه ، که بشه ازش اطلاعات رو برداشت کرد، یا به زبان دیگه محل ذخیره دائم باشه. در حقیقت تمام فلش دیسک ها(درایو ها) ، همین کار رو می کنن : کارت ها ام ام سی ، اس دی ، مینی اس دی ، سی اف، همگی نوعی رام هستن.در حقیقت ، رامی که در مشخصات دستگاه تون ازش نام برده می شه، یه کارت اس دیه ، که نمی شه از جاش درش اورد.
! بیاد داشته باشید، که تمام دستگاه ها، بدون استثناء بدون رام خارجی ارائه می شه،که این اجازه رو بهتون بده، که بر طبق سلیقه تون ، هرکدوم رو دوست داشتید بخرید.پس این اشتباه رو نکنید، که مثلاً مجموع اعدادی که در مشخصات می آد رو حداکثر فضای در دسترس ترجمه کنید.
از توضیحات می شه نتیجه گرفت: هرچه رم بیشتری داشته باشید، تعداد برنامه های بیشتری رو می تونید هم زمان اجرا کنید( یا می شه گفت ، می تونید برنامه های حجیم تری رو می تونید به اجرا در بیارید) و هرجه رام بیشتری در دسترس است، معنی ش اینه که می تونید اطلاعات دائمی بیشتری رو با خودتون حمل کنید( مثلا ً عکس های جنیفر لوپز بیشتری رو این ور اون ور می برید، یا آهنگ های ریکی مارتین بیشتری رو باسه بقیه می تونید بذارید:blink:
مقدار رم و رام چطور تعیین می شه، معمولاً از یه عدد باینری شروع می شه ، مثلاً 32مگابایت، و دو برابر می شه.این در مورد هر دو نوع رم صدق می کنه، چون اصول ساخت فیزیکی شون یکیه.
خوب ، به سئوال هستی رسیدیم ، که احتمالاً ذهن همه بزرگان ، از ارسطو تا نیوتن رو به خودش مشغول کرده بود:
من چقدر رام/رم لازممه؟
ببینید، یک نکته رو فراموش نکنید، خود سازنده ها تصمیم می گیرند که شما چی لازمتونه ، یعنی هنوز مدل هایی که با انواع ظرفیت های رم و رام عرضه شن، مد نشده.پس خیلی به جزییات گیر ندید، و به ترکیب نگاه کنید:
اما این ها رو در نظر داشته باشید:
.رم باطری زیادی مصرف می کنه، برای همینه که الان تو بازار دیگه مدل های عجیب و غریبی مثل لوکس سری ال ، که دارای 128مگ و 256مگ رم بود، اصلاً عرضه نمی شن.به این فکر کنید، که اگر دستگاه هتون 2003ویندوز داره ، 64مگ رم کمتر رو بهش فکر نکنید، و اگر دبلیو ام 5 دارید ، به کمتر از 32 راضی نشین(دلیل استدلال رو پایین تر خواهم گفت.اما از من می شنوید، در هر دو حالت به کمتر از 64مگ رم رضایت ندهید)
.رام، معمولا در اندازه های متنوع تری ارائه می شه ، چون همون طور که گفتم ، قابل توسعه اس(مموری اکسترنال می گذارید) ، اما این قدر ساده نگیرید قضیه رو، ببینید، بعضی برنامه ها هست، که بهتره در رام باشن، مثلاً برنامه هایی که مرتب در حال اجرا هستن، مثلاً یک برنامه مدیریت حافظه یا برنامه ای که براتون شورتکات هایی در صفحه تودی اسکرین می سازه ، به دو دلیل : اول اینکه ، این برنامه ها، اگر که مثلاً برای دادن کارت تون به دیگری ، نتونن به فایل هاشون که در کارت اکسترنال نصب هست دسترسی پیدا کنن، باعث هنگ کردن دستگاه می شن، و دلیل دیگه اینکه ، هر بار سافت ریست، دستگاه خروجی هاشون چک می کنه، و ثانیه هایی طول می کشه تا برنامه هایی که روی مموری خارجی باشه، بارگذاری بشه روی رم، برخلاف وضعی که از روی رام خوانده شن.در مجموع ، داشتن 128مگ رام خیلی مطبوع هست.گرچه اگر با یه 64ام کنار بیاین، خیلی ضرر نکردین.
.اما به یاد بسپارید، رام ، همیشه تمام چیزی که گفته می شه در اختیار شما نخواهد بود:
مهم
اولاً به یاد داشته باشید که بخشی از رام، همواره برای نگهداری فایل های سیستم شما، یعنی او اس تون مصرف می شه ، که این مقدار تقریباً همیشه چیزی در حدود 15مگ هست، همین مقدار هم برنامه کنار او اس شما نصب می شه توسط شرکت سازنده، پس برای شما اگر 64 مگ رم دارید ، حدود 30مگ کنار گذاشته شده، اما باز بیاد بیارید که قرار فقط برنامه های کوچک و دائم الستفاده رو اینجا نصب کنید.
خوب ، یه کم اینجاش تخصصی می شه ، اگر حوصله ندارید ، این پاراگراف رو نخونید:
دوجور رام وجود داره ، که هرچی تاحالا گفته شد، در مورد اش صدق می کنه اما تفاوت شو ن به طور خلاصه:
NANDآهسته تر می خونه و سریع تر می نویسه
NORسریع تر می خونه و آهسته تر می نویسه
مزیت نور اینه که به دستگاه اجازه می ده برنامه ها ( و نه فایل هایی مثل ام پی تری) به شکلXIP یا اجرای در جا ، اجرا بشن ، یعنی نیازی به ساختن چانک ازشون و انتقال به مموری رم نیست.این مزیت بزرگی ست ، چون اجازه می ده دستگاهی با رم کمتر داشته باشید و سرعت افت نکنه.نند در سوی دیگه ارزون تره.
چون نیاز های دستگاه ها متفاوت هست، بر طبق نظری ارسطویی ، ایده آل اینه که شما 64مگ از نند و 64مگ نور داشته باشید ، اطلاعات شما رو روی نند بنویسه و برنامه ها رو از روی نور اجرا کنه. این جوری دو طرفه سود می برید، هم رم کمتر ، قیمت دستگاه رو ازرون می کنه و هم مثلاً با کاهش به 32 از 64 ، مصرف باطری رم نصف می شه.البته این معجون ، به شکل مموری های MCP MultiChip Packagedعرضه می شن، ولی خوب، تقریباً خیلی کم در مدل های تجاری استفاده می شه
مهم
تمام رام های بیرونی ، مثل کارت اس دی و سی اف، همگی ، نند هستن، و فاقد قابلیت XIP
خوب به اینجا برید تاببنید رام دستگاهتون از چه نوعیه:
start/settings/system/system info
عکسی از دستگاه خودم اتچ کردم
اما، یه کم هم علاوه کنم از خودم:
.ببینید، همیشه به یاد داشته باشید ، که قسمتی از مموری رام دستگاه هست، که اصلاً در اختیار شما نیست، این حافظه که برای نگهداری نسخه نصب نشده او اس تون به کار می ره ، احتمالاً باید فضایی در حدود 40-45مگ داشته باشه(شایدم بیشتر ، من هیج جا نخوندم چقدره ولی الان می گم 40 رو ازکجام اوردم) ، فقط شما با برنامه هایی که رام دامپ می کنن، می تونین، این نسخه رو استخراج کنین، که اگر تا همین جا قاط زدید و سر در نمی آرید چی می گم، هرگز دست به این کار نزنین.در نسخه های دامپ ، معمولاً 40-45مگ فایل های خام استخراج می شه.تو رو هرکی دوست دارید ، این رامی که گفتم رو با رام مموری اشتباه نگیرید.این ، در حقیقت معادل سی دی نصب ویندوز تونه که همیشه تو خود دستگاهست ، و فقط میشه با فایل هایی خاص، از طریق پی سی ارتقا اش داد(به نوشته های قبلی نگاه کنید).برای اینکه بدونید این مقدار از کجای حافظه عزیزتون کم شده، دقت کنید ، که از فلش دیسک تون در دبلیو ام 2003 ، اگر اطلاعات بگیرید، مثلا می بینید که نوشته 85 مگ ، در حالی که در مشخصات دستگاه تون نوشته 128مگ(مثال بود) . همون طور که گفتم ، او اس طوری طراحی شده ، که به شما اجازه دست کاری در این مموری رو نمی ده، اقلاً اگر تازه کار باشید نمی ده
.میان ویندوز موبایل 2003 و 5 تغییراتی وجود داره، که پیشنهادم اینه که مقاله قبل تر ، به نام پرسیستنت استورج رو بخونید ، اما:
در دبلیو ام 5 ، علاوه بر کاهش قابل توجه مصرف باطری از طریق حذف مقادیر فایل هایی که در هر بار سافت ریست در رم قرار می گیره ، یک سادگی عالی هم صورت گرفته: دبلیو ام 5 ، دقیقاً مثل یک پی سی مموری رو تقسیم کرده، هر چی روی رام هست(بخونید هارد دیسک)، برای همیشه می مونه(شامل او اس تون هم می شه) و هر چی روی رم هست با هر بار سافت ریست پاک می شه.پایین ادامه رو بخونید:
.در 2003، همیشه ، در ابتدای هر سافت ریست، بخشی از فایل های او اس تون که در رم قرار دارن، پاک نمی شن، ولی ازشون در رام هم کپی گرفته نمی شه(متاسفانه) ، حالا تیم مایکروسافت موبایل رو فحش ندید، وقتی این شیوه پایه ریزی شد، اساس رشد قابل توجه سرعت در هندهلد های بود.، اما خوب بلاخره هر چیزی پایانی داره ، به همین دلیل ، تیم مایکروسافت ، به این نتیجه رسید که دستگاه های هندهلد، این قدر سریع شدن که احتیاجی به بارگذاری او اس در رم نباشه.برای همین ، تغییر بنیادی داده شد، که باعث کاهش مصرف باطری ، و کاهش بیشتر نگرانی مصرف کننده شد:شما دیگه لازم نیست که نگران باشید که اگه هر دو باطری دستگاه خالی شه، هرچی رو که ازش بک آپ ندارید پاک خواهد شد.
.چون هنوز خیلی ها دبلیو ام 2003 دارن، توضیحی در مورد صفحه معروف مموری که در این آدرس هست ضروریه:
start/settings/system/memory/main
ببینید، شما ، بر طبق اونچه گفتم، همیشه مقداری از حافظه رو در اختیار دارید(توضیحات بالا با این فرض بود که رام برای نصب اواس بکار می ره، یعنی کاری که دبلیو ام5 انجام می ده، اما می تونید راحت به دبلیو ام 2003 هم گسترش اش بدید) ، در تقریباً تمام دبلیو ام 2003 هایی که 64مگ رم دارند، همیشه ، حدود 54مگ در کل از حافظه در اختیار کاربر هست(البته در اختیار که چه عرض کنم) این رو بگم که مابقی 10-11مگ رو، فایل های اساسی اواس توش قرار می گیره، ولی نه همه فایل هاش(البته ، این باز یه مبحث خیلی وسیعه، همین قدر بدونید که از مقداری که گم می شه ، یعنی نمایش داده نمی شه، اغلب در اختیار او ای ام هست، مثلاً مقداری ش به دوربین داده می شه ، تا بدون مشغول کردن سی پی یو، عکس و فیلم رو روش بنویسه، مقداری ش برای کاری به اسمpage poolداده می شه و نهایتاً دستگاه های موبایل دار(تله فونی) مقداری رو به دور از چشم او اس به تله فونی دستگاه اختصاص می دن).چرا که اگر که به اسکرین شاتی که گذاشتم دقت کنید، متوجه می شید که باز این 54مگ حافظهء « در اختیار» ، مقداری ش به Storage یعنی ذخیره سازی(که همون طور که گفتم ، چون رم هست، پس با قطع برق دیگه قابل بازیابی نیست.پس خیلی اسم اش نباید ذخیره باشه) و قسمتی ش به Program یا حافظه اجرای برنامه ، اختصاص می یابد.این رو در ذهن داشته باشید که شما کنترل صد در صد روی این قسمت ندارید، مثلاً ، اواس همیشه حدود 8مگی رو شیرین باسه خودش و برنامه های نصب شده به شکل پیش فرض، استفاده می کنه و یا خیلی ازبرنامه های او اس ، روی قسمت پروگرم هم نصب می شن.برای دیدن این قسمت ها، بهتره از ویرایش گر های مموری استفاده کنید، که به نظرم قوی ترین شون MemMaidهست، که با کرک اش
اینجا گذاشتم اش.اما این کار به تازه کار ها توصیه نمی شه.حداقل تا کل این مطلب رو سه بار نخوندن
در کل ، شما می تونید، به شکل حدودی ، با تکان دادن، اون نشانه در وسط خط آبی ، دستور بدید که از این مقدار مموری ، چقدرش به صرف پروگرم برسه و چقدرش به صرف استورج.اما خیلی بهش ور نرید:
توصیه من: همیشه ، بیش از 16 مگ برای پروگرم ها
آزاد(free)داشته باشید و و استورج رو هم بالاتر از 10نگه ندارید.البته ،بگم که اسکرین شات من، نشان دهنده این نیست، دلیل اش بماند.
توضیحات:
منظور از main memory، کل مموری رم شماست.
allocatedیعنی مقداری که برای هر نوع ازمموری در نظر گرفته شده
in useیعنی مقداری که در حال حاضر با برنامه یا فایل اشغال شده
ببینید، شما فقط وقت نصب برنامه از طریق پی سی(یا از طریق کب فایل ها) ست که می تونید چیزی روی استورج بریزید، بقیه اوقات، وقتی مثلا دارید یه ام پی تری یا هر فایلی رو از طریق اکتیو سینک می ریزید ، یا روی فلش مموری داخلی(رام) می ره، یا روی فلش خارجی(کارت مموری تون).پس فقط وقت نصب برنامه دقت کنید، که ازتون می پرسه که دوست دارید در مسیر از پیش تعیین شدهdefault نصب کنید، نه رو انتخاب کنید، و بعد اش برحسب توضیحی که در بالا اومد(که برنامه های پر مصرف رو در مموری داخلی و بقیه رو که پرحجم ترن در مموری خارجی نسب کنید) انتخاب کنید.به عکس های دقت کنید:
در این عکس ، noرو همیشه انتخاب کنید،
بعد در این جا، همون طوری که می بینید، کسب تکلیف می کنه که کجا نصب بشه:
main memoryهمون قسمت استورج تون هست که نباید توش چیزی نصب کنید
FlashDiskهمون رام دستگاه تون هست(مموری داخلی)
SDMMCهمون فلش دیسک های خارجی دستگاه تون هستن.
برای اینکه خالی از عریضه هم نباشه ، این هم یه اسکرین شات از دل اکسیم مبتنی بر دبلیو ام 5:
همون طور که مشاهده می کنید، باز ، قسمتی از رام دستگاه مخفی ست (در بخش استورج ، شما فقط 192 از 256مگ رو در اختیار دارید، که بخشی شو نسخه نصب نشده(رام) پر کرده و بخش دیگه رو ، به دلیل ساختار تقسیم بندی دبلیو ام 5 ؛ او اس خود دستگاه که در حال اجراست.در قسمت پروگرم هم، فایل های ضروری او اس و بقیه برنامه هایی که یا از قبل نصب بودن یا یوزر نصب کرده، 23مگ رو اشغال کردن.ولی مزیت واضح اینه که هنوز 25 مگ باقی مونده برای اجرای برنامه ها(چیزی که در 2003 خوابشو باید ببینید)
در ضمن دقت کردید ، که باز مموری مقداری ش ، گم شده، یعنی 11مگ از 64 مگ نیست؟همون توضیحات بالا اینجا هم درسته.
.بعد از این همه حرف ، یه حقیقت ساده:
این تقسیم بندی رم و رام کشکه ، به قول انگلیسی هاmisnomerه ، چونکه ، اسم این مموری ها فلش رام هست ،که باز هم منعکس کننده ذات شون نیست، این ها فقط NVRAM Non Volatile RAMهستن ، یعنی رم هایی هستن که اطلاعات شون نمی پره.اینکه چرا این غلط تکرار می شه ، به من ربطی نداره ، اینکه چرا اسم شون رم هست، خیلی مفصله (به اول مقاله نگاه کنید که گفتم مصرف باطری شون نزدیک به صفره و نه صفر) و دور از بحث ، و اینکه چرا این ضد حال رو زدم، به دلیل تنویر افکار عمومی
منابع
