از منست اين غم كه بر جان منست
ديگر اين خود كرده را تدبير نيست
فروغ فرخزاد
ديگر اين خود كرده را تدبير نيست
فروغ فرخزاد
-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
پایگاه پویای شعر کلاسیک
- شروع کننده موضوع Golzarion
- تاریخ شروع
تا کی از صومعه خمار کجاست............... خرقه بفکندم زنار کجاست
"عطار"
"عطار"
تخت تو رشک مسند جمشید و کیقباد
تاج تو غبن افسر دارا و اردوان
حافظ
تاج تو غبن افسر دارا و اردوان
حافظ
ناگاه آفتاب رخت تیغ برکشید ................پس تیغ تیز در تتق مشک ناب بست
"عطار"
"عطار"
تو آفتاب ملکی و هر جا که می‌روی
چون سایه از قفای تو دولت بود دوان
حافظ
چون سایه از قفای تو دولت بود دوان
حافظ
نیکویی را در همه روی زمین................ گر قبایی هست بر بالای توست
"عطار"
"عطار"
تو کهن به ناوک بدوزی و تیر
نمدپوش را چون فتادی اسیر
سعدی
نمدپوش را چون فتادی اسیر
سعدی
رفت تنها زیر دار آن پسر................ یاد می‌آورد کار آن پسر
"عطار"
"عطار"
رویی نتوان گفت که حسنش به چه ماند
گویی که در آن نیم شب از روز دری بود
سعدی
گویی که در آن نیم شب از روز دری بود
سعدی
در پشیمانی فروشد پادشاه .............دیده پر خون کرد و سر بر خاک راه
"عطار"
"عطار"
هر سر موي تو را با زندگي پيوندهاست
با چنين دلبستگي از خود بريدن مشکل است
صائب تبريزي
با چنين دلبستگي از خود بريدن مشکل است
صائب تبريزي
تحفه را هر سحری باد صبا از سر لطف .................بوی زلف تو به گلزار بگردانیده
"اوحدی"
"اوحدی"
هر که پا از حد خود برتر نهد
سر دهد بر باد و تن بر سر نهد
عطار
سر دهد بر باد و تن بر سر نهد
عطار
دلشان سخت و سیه چون حجراسود بود .................مردم مکه، که در مهر تو کین آوردند
"اوحدی"
"اوحدی"
در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم
سعدی
بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم
سعدی
ما گوشه نشینان، چمن‌آرای خیالیم ..............در خلوت ما نکهت گل بار ندارد
"صائب تبریزی"
"صائب تبریزی"
در سرم بود که هرگز ندهم دل به خیال
به سرت کز سر من آن همه پندار برفت
سعدی
به سرت کز سر من آن همه پندار برفت
سعدی
تا به کی درخواب سنگین روزگارم بگذرد ...............زندگی در سنگ خارا چون شرارم بگذرد
"صائب تبریزی"
"صائب تبریزی"
دلارامی كه داری دل درو بند
دگر چشم از همه عالم فرو بند
سعدی
دگر چشم از همه عالم فرو بند
سعدی
داغی که به به خون جگر کرده بود دل............. از روی گرم لاله‌ی گلفام تازه شد
"صائب بتریزی"
"صائب بتریزی"