البته من بین نیکون D40 و D50 شک دارم. بزرگترین مسئله ای که باعث شده به D40 شک کنم همین مشکل نداشتن موتور اتوفوکس هست. چون در اینصورت شانس استفاده از یک سری از لنزهای ارزان قیمت نیکون رو از دست خواهم داد.
توی انتخابم چند تا مسئله دخالت داشتند، که بودجه مسئله خیلی مهمی بوده. اگه بودجه بیشتری داشتم شاید می رفتم به سمت D80 و شاید هم باز همون D40 یا D50 رو می خریدم با یک لنز بدرد بخود. حتی اگه یک میلیون دیگه بودجه داشتم، می دادم یه لنز 200-18 نیکون می گرفتم، که لنز فوق العاده ایه و البته نزدیک به 900 هزار تومان هم پولشه.
در مورد اینکه این دو تا نیکون رو به کنون 350D ترجیح می دم، مسئله بسیار مهم؛ مسئله لنزه. لنزهای کنون قیمت های بالایی دارند، و اغلب کنون بازان مجبور می شن به سمت لنزهای سیگما روی بیارند. یک دوربین اون هم از نوع دیجیتالش عمر زیادی نداره ولی لنز عمرش خیلی بیشتره. مثلا همین لنز Vr 200-18 نیکون، که هم کیفیت خیلی خوبی داره و هم رنج بسیار جذابی. دلیل عمده ای واسه رفتن به سمت نیکون برای من بوده.
یادمون نره که دنیای SLR با دنیای کامپکت یا SLR-Like تفاوت بسیار داره. و شما بعد از خرید دوربین باید به دنبال لوازم و لنز و اینجور چیزها باشید. واسه خاطر همینه که خرید مثلا DSLR های پنتکس در عین اینکه بسیار خوب و خوش قیمت اند در ایران نوعی ریسک محسوب می شه یا المپوس. به همین خاطره که اکثر اونهایی که توی ایران می خوان جدی عکاسی کنن انتخابی به غیر از کنون یا نیکون ندارند.
و اینکه: شما با خرید یک دوربین SLR وارد یک سیستم می شید.
و بعد از خرید یک SLR، چندین برار قیمت اش رو باید صرف خرید لنز کنید.
در آخر اینکه یک مسئله مهم هست که همه مون دچارش می شیم؛ علاقه. این که من شخصا ترجیح می دهم نیکون دستم بگیرم تا کنون. و اعتراف که اگه مینولتا هنوز هم دوربین می ساخت؛ مینولتا.
من فکر میکنم باید از طرفداران sony A100 هم باشی که مجموع تکنولوژی سونی و کونیکا مینولتاست. انصافا دوربین خوبیه اما اکثریت بخاطر اینکه تک محصوله هنوز در خرید اس ال آر سونی احتیاط میکنند. از نظر عمر باطری در تمام دوربینها نظیر نداره و همچنین سرعت انتقال اطلاعات. عیب عمده اش کندتر بودن عکاسی مداومش نسبت به مدل همرده کانن و نیکون و نویز بیشتر در ایزوهای بالاست. اما کیفیت عکسهای ایزوهای پایینترش بنظرم عالی بود.