@H-C
ریدیو بهم پخ داد گفت بهش بگو یکی را بذاره آواتارش.
گفت اگه هیچ کدوم را نخواست اینو بذاره :
برو آقا ! برو دم خونه خودتون ! بازی برگشت رو شما بچست که چه ها کنیم .. !
به نظر بزرگترین مشکل این میلان عدم ثبات روحی هست!
چنان تیم با یک گل زده روحیه میگیره و با یک گل خورده همه روحیه اش رو از دست میده که مسخره ست.
دیشب اینو به بهترین نحو دیدیم. بعد از گل اول و تا قبل از گل اسکولز، خدایی ببینید چند موقعیت تقریبا 100% گل از دست دادیم. راحت میشد بازی 0-3 بشه (تازه فقط دو موقعیت آنتونینی و هونتلار رو حساب کردم). ولی از موقعیت هاییکه میتونست روحیه و اعتماد به نفس فوق العاده بهمون بده استفاده نکردیم تا گل اسکولز...
وقتی توپ دینهو اونجوری رفت تو گل با خودم گفتم امشب چاشنی شانس با ما ست... تا اینکه اسکولز یکی از شانسی ترین گل های چند سال اخیر رو زد! زهی خیال باطل. کدوم شانس!
دفاعی که سر دو گل بعدی منچستر انجام دادیم واقعا شرم آور بود! رونی ای که تو نیمه اول کاملا محو شده بود انقدر راحت و بدون هیچ مزاحمتی هر کار خواست کرد. نستا بازی خوبی تو نیمه دوم انجام نداد متاسفانه. رونی بازیکن بسیار بسیار خوبیه و دوستش دارم ولی دیشب هیچ کار خارق العاده ای سر اون دو گل نکرد.
سیدورف class محض بود! ایکاش همیشه همینطوری بازی میکرد. همه میدونیم استعدادش رو داره ولی یا به خاطر سن بالا یا تنبلی یا نبودن انگیزه در بازی های معمولی.. همیشه اینطور نیست. بخواد میتونه ولی! اون حرکات و پاس ها و خصوصا گلش واقعا دیدنی بود. ایکاش بین دو نیمه اومده بود... این بزرگترین اشتباه دیشب لئو بود بدون شک.
پاتو همونطور که حدس میزدم اصلا آماده نبود و بدبختانه بازیکنی هم نبود که بیاد جاش. واقعا احتیاج داشت تعویض شه.
دینهو یکی از بهترین بازی های خودش رو با پیراهن میلان انجام داد. باعث امیدواریه که آدم ببینه اوج گرفتنش فقط مربوط به وقتی که جلوی یه سری تیم کوچیک تر سری آ بازی میکنه نیست و جلوی منچستر هم بازی ای در این سطح ارائه میده.
به هر حال، نمیدونم چرا همش یاد بازی سال 2007 با بایرن میفتم. بازی ای که تو خونه 2-2 مساوی کردیم و همه میگفتن میلان حذف میشه. اما تیم رفت مونیخ و بایرن رو 2-0 برد...
پست خوبی بود ! خوشمان آمد !
یک سری مشکلات بود واقعا. به نظر من با 4 هافبک بازی میکرد میبردیم راحت. رونالدینیوی فوق العاده آماده شعاع حرکتی بیشتری داشت آزاد میداد دفاع منچستر رو. چون با سه مهاجم بازی میکردن، اکثر کارهاش معطوف شده بود به سمت چپ. در صورتی که اگر با 2 فوروارد بازی میکردن خیلی راحت تر و آزاد تر میتونست بازی کنه. از اونور اگر سیدورف رو میذاشت پشت دو مهاجم، بکام و آمبروزینی هم راست و چپ و پیرلو هم مرکز (یعنی دقیقا همون الماسی) راحت میبرد منچستر رو، من شک ندارم !
من خیلی به بازی برگشت امیدوارم. اگر موقعیت های ما دیشب گل میشد باید حداقل 5 تا میزدیم بهشون. بهرحال تو بازی برگشت هم تیم باز تهاجمی بازی خوهد کرد، شاید توپ هامون دیگه اوت نشد !
