يك دهه با ستارگان فوتبال فرانسه
زيدان فوتباليستى كه دست نيافتنى بود
با گذر از هزاره سوم، فوتبال فرانسه سالهايى طلايى را تجربه كرد. آنها كه عنوان قهرمانى جهان در سال ۱۹۹۸ را يدك مى كشيدند، با گل ترزگه در فينال يورو ۲۰۰۰ ايتاليا را مغلوب كردند تا براى بار دوم در اروپا به قهرمانى برسند اما اين شرايط پايدار نبود و آنها در جام جهانى ۲۰۰۲ در شرق دور نااميدكننده ظاهر شدند و در همان مرحله گروهى با جام وداع كردند. البته فرانسوى ها ۲جام كنفدراسيون هاى موفق را پيش و پس از اين جام جهانى تجربه كردند. در يورو ۲۰۰۴ آنها كه جام را با شكست دادن انگلستان، خوب آغاز كرده بودند، در مقابل يونان شكست خوردند و نتوانستند از عنوان قهرمانى شان دفاع كنند. پس از يورو ،۲۰۰۴ ريموند دومنش هدايت تيم ملى فرانسه را در دست گرفت. دوران حضور دومنش روى نيمكت فرانسوى ها پرفراز و نشيب بود. اوج دوران حضور او، رسيدن به فينال جام جهانى ۲۰۰۶ بود كه البته اين بار ايتاليايى ها انتقام گرفتند و در ضربات پنالتى جام را از آن خود كردند و بدترين روزهاى فرانسه با دومنك به تابستان پيش بازمى گردد كه در سوئيس و اتريش، فرانسه حتى نتوانست از گروهش صعود كند و آخرين تورنمنت بسيارى از ستارگان فرانسوى، اين چنين با تلخ كامى به پايان رسيد.
آرايش: ۴-۲-۳-۱
فابين بارتز (۲۰۰۶-۱۹۹۴)
دروازه بانها معمولاً شخصيت پيچيده اى دارند و بارتز نيز از اين قاعده مستثنى نيست. بارتز كه در بين دروازه بان هاى فرانسوى بيشترين بازى ملى را دارد، پرافتخارترينشان نيز هست. او هزاره جديد را با قهرمانى در يورو ۲۰۰۰ در هلند و بلژيك آغاز كرد. اين دروازه بان سابق منچستريونايتد كه ۸۷ بازى ملى در كارنامه دارد را با عكس العمل هاى سريع اش مى شناسند. او پس از جام جهانى ۲۰۰۶ و ناكامى در ضربات پنالتى مقابل ايتاليا، از تيم ملى خداحافظى كرد.
ويلى سانيول (۲۰۰۸-۲۰۰۰)
سانيول قربانى تداوم و آمادگى ليليان تورام در سمت راست خط دفاعى فرانسه شد و مدت ها منتظر ماند تا توانست اولين بازى ملى اش را انجام دهد. او تا سال ۲۰۰۴ صبر كرد تا توانست خود را به تركيب اصلى تيم ملى فرانسه برساند. او با پيراهن تيم ملى فرانسه بسيار خوب كار كرد و بهترين بازى هايش را در جام جهانى ۲۰۰۶ به نمايش گذاشت. او كه يكى از نامزدهاى عنوان بهترين بازيكن مسابقه فينال نيز بود، چيزى نمانده بود كه گل پيروزى تيمش را به ثمر برساند اما درخشش بوفون مانع از گلزنى او شد.
مارسل دزايى (۲۰۰۴-۱۹۹۳)
دزايى كه متولد آكرا در غناست، يكى از بازيكنان كليدى خط دفاعى فرانسه در دهه اخير بوده است. مدافعى كه موجب وحشت مهاجمان حريف مى شد. او زوج دفاعى قدرتمندى با لوران بلان كبير و پس از او با ليليان تورام تشكيل داده بود. اين مدافع توانمند زمانى كه در سال ۲۰۰۴ از تيم ملى خداحافظى كرد با ۱۱۶ بازى ملى، ركورددار بازى ملى در تيم ملى فرانسه بود. او در بازى هوايى عالى بود و از قدرت بازيخوانى بالايى نيز برخوردار بود. دسايى در ۲ قهرمانى در جام كنفدراسيون ها و فتح يورو۲۰۰۰ نقش اساسى داشت.
ليليان تورام (۲۰۰۸-۱۹۹۴)
زمانى كه ليليان تورام در اواسط دهه نود اولين بازى ملى اش را انجام داد، فوتبال فرانسه به دليل حذف در بازى هاى مقدماتى جام جهانى ،۱۹۹۴ دوران افول را سپرى مى كرد. با اين وجود، دوران حرفه اى او در تيم ملى فرانسه، با عصر طلايى آبى ها همراه شد؛ او رفته رفته به يكى از اركان اصلى تيم ملى فرانسه تبديل شد و سرانجام با ۱۴۲ بازى ملى به ركوردى بى نظير دست پيدا كرد. تورام يك مدافع حرفه اى، قوى و تكل زنى قهار بود و مى توانست علاوه بر دفاع راست، به عنوان مدافع آخر نيز بازى كند اما تأسف انگيز اينكه روزهاى حضور او در تيم ملى با وداعى تلخ همراه بود؛ روزهايى كه تورام ديگر كند و شكننده شده بود.
بيزنته ليزارازو (۲۰۰۴-۱۹۹۲)
اگرچه اريك آبيدال و پاتريس اورا در سمت چپ خط دفاعى تيم ملى فرانسه خوب كار كرده اند اما هيچ يك قادر به رقابت با ليزارازو در سطح ملى نيستند. او مهره اى حياتى در خط دفاعى فرانسه بود و ۹۷ بار در اين پست براى فرانسه بازى كرد كه مسابقات يورو و جام كنفدراسيون ها را نيز شامل مى شود. اين ستاره سرعتى و سختكوش متولد باسك در كارهاى دفاعى بسيار موفق بود و بسيارى او را بهترين مدافع چپ تاريخ فوتبال فرانسه مى دانند.
پاتريك ويه را (....-۱۹۹۷)
پاتريك ويه را در تيم ملى فرانسه جانشين بازيكنى همچون ديديه دشان شد كه در آغاز اين دهه، به عنوان كاپيتان جام قهرمانى يورو ۲۰۰۰ را بالاى سر برد؛ او پس از بازنشستگى زيدان، بازوبند كاپيتانى آبى ها را به بازو بست. ويه را يكى از نمادهاى فوتبال فرانسه در يك دهه گذشته بود؛ بازيكنى كه در قهرمانى سال ۲۰۰۰ نيز نقش داشت و با افزايش تجربه، به بازيكن مؤثرترى تبديل شد. او كه در جام جهانى ۲۰۰۶ نيز بسيار تأثيرگذار بود، در ماههاى اخير به دليل مصدوميت، كمى به حاشيه رانده شده است.
كلود ماكلله (۲۰۰۸-۱۹۹۵)
ماكلله كه اصليتى زئيرى دارد، اولين بازيكنى در پست خود است كه به يك سوپراستار تبديل شده؛ بازيكنى كه مى تواند به خوبى از خط دفاعى مراقبت كند. او تنها ۷۷ بازى ملى در كارنامه دارد كه به علت بازنشستگى خودخواسته اش در اواسط دهه اخير است. او از جمله بازيكنانى است كه غيبتش بيشتر از حضورش به چشم مى آيد و زمانى كه آبى ها اين مسأله را احساس كردند، او بلافاصله به تيم ملى بازگشت و نقشى اساسى در تركيب تيم ملى فرانسه در جام جهانى ۲۰۰۶ بازى كرد.
فرانك ريبرى (...-۲۰۰۵)
او از معدود بازيكنان تيم منتخب فرانسه است كه اولين بازى هاى ملى اش را پس از آغاز هزاره سوم انجام داد. ريبرى اكنون سوپراستار فرانسوى ها و بازيكنى است كه هواداران بيشترين انتظارات را از او دارند. بازيكنى دونده و خستگى ناپذير كه توانايى بازى در همه مناطق زمين را دارد. با بازنشستگى زيدان، همه چشم ها به سوى اوست. بازيكنى سريع و خلاق كه گل هاى حساسى نيز براى تيمش به ثمر رسانده است. او قلب تپنده تيم ملى فرانسه در حال حاضر است.
زين الدين زيدان (۲۰۰۶-۱۹۹۴)
توصيف اهميت زيدان براى فرانسوى ها و البته دنياى فوتبال در قالب كلمات نمى گنجد. يك استعداد ناب كه هم در سطح ملى و هم باشگاهى درخششى خيره كننده داشت. از بهترين لحظات او با تيم ملى فرانسه، ۲ گلى است كه او در فينال جام جهانى ،۱۹۹۸ وارد دروازه برزيل كرد. دوران بازى او با شكستى غمبار در فينال جام جهانى مقابل ايتاليا به پايان رسيد؛ ديدارى كه او در آن اخراج شد. در حالى كه بسيارى اعتقاد دارند در صورت حضور او، فرانسه به مقام قهرمانى مى رسيد.
تيه رى آنرى (...-۱۹۹۷)
تيه رى آنرى يكى از معدود بازيكنان با ثبات تيم ملى فرانسه در دهه اخير بود اما خيلى ها تأثير او را كم ارزش جلوه مى دهند. منتقدان مى گويند او هيچوقت فرم عالى اش در تيم باشگاهى اش را در تيم ملى تكرار نكرد. او مدت ها به دنبال شكستن ركورد بيشترين گل زده ميشل پلاتينى در تيم ملى فرانسه بود و اكنون با ۴۸ گل زده در صدر قرار دارد. او ۱۱۱ بار پيراهن تيم ملى فرانسه را به تن كرده و از اين نظر در بين خروس ها در جاى سوم قرار دارد.
ديويد ترزگه (۲۰۰۸-۱۹۹۸)
ترزگه مهاجمى با استعداد و يك ماشين گلزنى بود. او در تيم ملى فرانسه با ريموند دومنك دچار اختلاف شد و تصميم گرفت كه از بازى هاى ملى كناره گيرى كند. تحت هدايت دومنش كمتر بازى خوبى از او ديديم. در ۷۱ بازى ملى، ۳۴ گل به ثمر رساند كه در چنين سطحى، فوق العاده است. مهمترين گل او براى آبى ها، گلى بود كه در فينال يورو ۲۰۰۰ وارد دروازه تيم ملى ايتاليا كرد و موجب قهرمانى تيمش شد.