یوونتوس تو را فراموش نخواهد کرد
"برای یوونتوس... شماره 17 گل می زند... دیویییید...ترزگه" این شعار 171 بار به زبان های مختلف در این 10 سال در ورزشگاه ها شنیده شد. چون این تعداد گلی است که ترزگل برای یوونتوس زده است، یک آمار غول آسا در 320 بازی با پیراهن یوونتوس. این به اندازه کافی نشان می دهد که چگونه نشان ترزگه در اعماق تاریخ یوونتوس حک خواهد شد، اما بی رحمانه است که همه ی احساس ها و شادی های که او برای ما آورد را در همین آمار خلاصه کنیم.
سلطان دیوید، کبرا، ترزگل، این ها نام هایی است که هواداران یووه روی او گذاشتند، "وقتی ترزگه بازی کند، گل می زند" و این نیز سرود تماشاگران در ورزشگاه برای او بوده است. اگر بخواهیم بازی او را خیلی ساده خلاصه کنیم، می شود در یک جمله گفت : توپ را به او بدهید، او به شما گل می دهد، با سر، با پای راست، چپ، آکروباتیک، ناگهانی... لیست بلند بالایی از گل هایی که او به شکل های مختلف برای یووه زده است باعث شده که ترزگه به تنهایی بهترین مهاجم خارجی تاریخ این باشگاه باشد.
بعد از اینکه جام جهانی 98 را با فرانسه برد، در تابستان 2000 به یوونتوس پیوست و زمانی کمی برای هواداران ایتالیایی یووه طول کشید تا او را ببخشند، در اولین فصل خود با وجود اینکه بیشتر بازی ها را از روی نیمکت شروع کرد توانست 15 گل بزند، که این باعث شد به او اعتماد شود و او هم در فصل آینده با 24 گل زده و آقای گل سری آ شدن، جواب این اعتماد را بدهد.
تاج کاپوکنیرو را در آخرین بازی با گلی که مقابل اینتر به ثمر رساند بدست آورد، قهرمانی سری آ که اولین قهرمانی از 4 قهرمانی او بود. که با 2 سوپر کاپ ایتالیا و یک قهرمانی سری بی نیز اضافه شد. بله، قهرمانی سری بی، زیرا ترزگه در سال 2006 با یوونتوس به سری بی رفت تا با گل هایش کمک کند تا یوونتوس به جایگاهی که حقش است بازگردد.
درست جایی که همه فکر می کردند رابطه ی یووه و ترزگه تمام خواهد شد و او از یووه خواهد رفت. ولی او 3 سال دیگر هم در یووه ماند، و سال بعدش توانست نفر دوم آقای گلی ایتالیا شود، تنها با یک گل کمتر از دلپیرو.
بعد از آن مصدومیت های پیاپی فرصت بازی دائمی را از او گرفت، ولی نه فرصت گل زنی را ! میانگین گل زنی او هرگز پایین نیامد. درست است که دیوید پاسپورت فرانسوی دارد، ولی او همیشه به یک زبان بین المللی حرف زده است: زبان گل ها ! می توانید آن را در لبخندی که بعد از گل زدن روی چهره اش می نشیند ببینید، یا در نگاهش که در تماشاگرها به دنبال ماما بیتریز می گردد که کاغذ رنگی به هوا پخش می کند.
حالا دیگر مادر بیترز را باید در ورزشگاه های دیگری جست، اما ترزگه تا ابد در یوونتوس خواهد بود. چون او از عالی ترین بازیکنانی است که در تاریخ این باشگاه بوده اند، یوونتوس همیشه بخشی از تاریخ تو خواهد بود ترزگه، و تو، همین حالا هم جزو اساطیر یوونتوس هستی.