-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
کوتاه و خواندنی و بدون شرح
- شروع کننده موضوع mooZmar
- تاریخ شروع
نفت در سفره
مهمان دوستي بوديم از آن اقشار آسيب‌پذير. البته به نظرم «آسيب‌پذير» از زاويه ديگري غلط و برعكس است و بايد گفت «آسيب‌نپذير». وقتي به چهره‌ي درمانده و زندگي آشفته‌اش نگاه مي‌كنم مي‌بينم آخر كدام بدبختي مثل اين و بيشتر از اين آسيب مي‌پذيرد!؟ آسيب‌پذير يعني گردن‌كلفتي كه هر آسيبي به او وارد بيايد بپذيرد و باكيش نباشد. شايد «آسيب‌زده» (چيزي شبيه ملخ‌زده!) وصف حال بهتري باشد. البته پيش از اين مي‌گفتند: مستضعفين. بعد يواش يواش اين مستضعفين شد: محرومين. بعد همين محرومين كم‌كم شد اقشار كم‌درآمد و آسيب‌پذير. به همين دليل در كل قضيه ماست‌مالي شد و شد اقشار مشمول‌السوبسيد و آسيب پذير و زمين‌‌ها هم به آقايان و مديران رسيد.
خلاصه مستضعفين، محرومين، اقشار آسيب‌پذير، مفلسين، فقرا، مساكين، مستمندان، بدبخت بيچاره‌ها، گداگشنه‌ها، پاپتي‌ها، بي‌پول‌ها، فلك‌زده‌ها و هر چه ناميده مي‌شود همه‌اش يكي است و اين لفاظي بروكراسي و سياست است كه با زدن سس مد روز اين واژه‌هاي تلخ را قابل بر زبان آوردن مي‌كند. مگر خود سياست چيزي غير از بازي با كلمات است؟
به هر حال ما چند نفري مهمان اين دوست آسيب‌نپذير يا آسيب‌زده‌مان بوديم و از همه چيز گفتيم تا رسيد به بحث آوردن پول نفت سر سفره‌ها كه گفت: ما ديديم هر چي صبر كرديم پول نفت كه سر سفره‌ها نيومد. قيمت خواربار و نياز روزانه هم اينقد بالا رفته كه ما ديگه نمي‌تونيم بخريم. به اميد پول نفت از اونم افتاديم. اينه كه گفتيم خودمون نفت رو بياريم كه مقرون به صرفه‌تره. به هر حال اگه باب ميل نبود ببخشيد.
شام آوردند. سفره را كه انداختند يك قابلمه بزرگ وسط سفره گذاشتند كه محتويات درون آن مي‌جوشيد و چيزي نبود به جز گازوئيل كه دانه‌هاي نفتالين مثل نخود داخل آن ورجه وورجه مي‌كرد. به جاي سوپ از بنزين استفاده شده بود. دوست ميزبان كه در حال تريد آبگوشت نفتالين بود مي‌گفت سوپش خيلي خوشمزه است و به تقويت اكتان‌هاي بدن كمك مي‌كند و تازه سرعت و تحرك آدم را هم اضافه مي‌كند. بعد اظهار اميدواري هم كرد كه با سياست‌هاي خوب دولت در آينده بتوانند از بنزين هواپيما و سوپر استفاده كنند. زن صاحبخانه تعارف كرد كه چرا يك كاسه از آن بوراني نمي‌كشيم كه با قير درست شده و براي معده خيلي مفيد است و بهتر از قرص‌هاي رانيتيدن و سايمتدين است كه امروزه هر كسي براي زخم معده در كيفش دارد.
يكي از دوستان كه غذا به او ساخته بود و مشغول آروغ زدن بود از دهانش مثل اژدها آتش بيرون مي‌زد و دوست صاحبخانه‌مان هر بار خطاب به او مي‌گفت: نوش! ديگري با ولع داشت بوراني قير مي‌خورد و گاهي با دهانش براي بچه‌هاي صاحبخانه حباب درست مي‌كرد و آنها با خوشحالي مي‌خنديدند و كف مي‌زدند. يكي ديگر از سالادي كه با گريس درست شده بود تعريف مي‌كرد و صاحبخانه و زنش هم مرتب مي‌گفتند نوش جان، نوش جان. تو رو خدا تعارف نكنين از اون سيب‌زميني كه با بنزين بدون سرب سرخ شده ميل كنين. و دوست ديگر گفت: آره بچه‌ها بخورين، ديگه‌م هوا رو آلوده نمي‌كنين.
من هم به ديس بادمجان وسط سفره كه بادمجان‌ها به طرز خوشرنگي سرخ شده بود چنگال انداختم. ديدم مزه‌ي اين بادمجان‌ها زير زبانم يك طوري است. از صاحبخانه پرسيدم: اينو با چي سرخ كردين؟ مزه‌ش چقد «ايروني»ه؟ و گفت: روغن موتور! البته يه بار با روغن سوخته استفاده كرديم و مزه‌ش خوب در نيومد. اين بار كه تشريف آوردين از واسكازين استفاده مي‌كنيم كه مزه‌ش بهتره و اونم بستگي به سياستاي خوب دولت در اين مورد داره. و اشاره كرد كه آن كته هم با روغن موتور پالايشگاه كرمانشاهي پخته شده و بسيار خوشمزه است.
عجب سفره‌ي نفتي و شاهانه و پست‌مدرني بود! سفره را كه جمع كردند يكي از دوستان به دستشويي داخل حياط رفت. ديديم اول صداي انفجار خفيفي آمد و بعد داخل حياط با شعله‌هاي زرد و آبي گاز روشن شد و بعد از چند ثانيه خوابيد. مثل اين كه در خوردن زياده‌روي كرده بود. بچه‌هاي صاحبخانه در پستوي كوچك و تاريك خانه، غش غش مي‌خنديدند و ريسه مي‌رفتند.
مهمان دوستي بوديم از آن اقشار آسيب‌پذير. البته به نظرم «آسيب‌پذير» از زاويه ديگري غلط و برعكس است و بايد گفت «آسيب‌نپذير». وقتي به چهره‌ي درمانده و زندگي آشفته‌اش نگاه مي‌كنم مي‌بينم آخر كدام بدبختي مثل اين و بيشتر از اين آسيب مي‌پذيرد!؟ آسيب‌پذير يعني گردن‌كلفتي كه هر آسيبي به او وارد بيايد بپذيرد و باكيش نباشد. شايد «آسيب‌زده» (چيزي شبيه ملخ‌زده!) وصف حال بهتري باشد. البته پيش از اين مي‌گفتند: مستضعفين. بعد يواش يواش اين مستضعفين شد: محرومين. بعد همين محرومين كم‌كم شد اقشار كم‌درآمد و آسيب‌پذير. به همين دليل در كل قضيه ماست‌مالي شد و شد اقشار مشمول‌السوبسيد و آسيب پذير و زمين‌‌ها هم به آقايان و مديران رسيد.
خلاصه مستضعفين، محرومين، اقشار آسيب‌پذير، مفلسين، فقرا، مساكين، مستمندان، بدبخت بيچاره‌ها، گداگشنه‌ها، پاپتي‌ها، بي‌پول‌ها، فلك‌زده‌ها و هر چه ناميده مي‌شود همه‌اش يكي است و اين لفاظي بروكراسي و سياست است كه با زدن سس مد روز اين واژه‌هاي تلخ را قابل بر زبان آوردن مي‌كند. مگر خود سياست چيزي غير از بازي با كلمات است؟
به هر حال ما چند نفري مهمان اين دوست آسيب‌نپذير يا آسيب‌زده‌مان بوديم و از همه چيز گفتيم تا رسيد به بحث آوردن پول نفت سر سفره‌ها كه گفت: ما ديديم هر چي صبر كرديم پول نفت كه سر سفره‌ها نيومد. قيمت خواربار و نياز روزانه هم اينقد بالا رفته كه ما ديگه نمي‌تونيم بخريم. به اميد پول نفت از اونم افتاديم. اينه كه گفتيم خودمون نفت رو بياريم كه مقرون به صرفه‌تره. به هر حال اگه باب ميل نبود ببخشيد.
شام آوردند. سفره را كه انداختند يك قابلمه بزرگ وسط سفره گذاشتند كه محتويات درون آن مي‌جوشيد و چيزي نبود به جز گازوئيل كه دانه‌هاي نفتالين مثل نخود داخل آن ورجه وورجه مي‌كرد. به جاي سوپ از بنزين استفاده شده بود. دوست ميزبان كه در حال تريد آبگوشت نفتالين بود مي‌گفت سوپش خيلي خوشمزه است و به تقويت اكتان‌هاي بدن كمك مي‌كند و تازه سرعت و تحرك آدم را هم اضافه مي‌كند. بعد اظهار اميدواري هم كرد كه با سياست‌هاي خوب دولت در آينده بتوانند از بنزين هواپيما و سوپر استفاده كنند. زن صاحبخانه تعارف كرد كه چرا يك كاسه از آن بوراني نمي‌كشيم كه با قير درست شده و براي معده خيلي مفيد است و بهتر از قرص‌هاي رانيتيدن و سايمتدين است كه امروزه هر كسي براي زخم معده در كيفش دارد.
يكي از دوستان كه غذا به او ساخته بود و مشغول آروغ زدن بود از دهانش مثل اژدها آتش بيرون مي‌زد و دوست صاحبخانه‌مان هر بار خطاب به او مي‌گفت: نوش! ديگري با ولع داشت بوراني قير مي‌خورد و گاهي با دهانش براي بچه‌هاي صاحبخانه حباب درست مي‌كرد و آنها با خوشحالي مي‌خنديدند و كف مي‌زدند. يكي ديگر از سالادي كه با گريس درست شده بود تعريف مي‌كرد و صاحبخانه و زنش هم مرتب مي‌گفتند نوش جان، نوش جان. تو رو خدا تعارف نكنين از اون سيب‌زميني كه با بنزين بدون سرب سرخ شده ميل كنين. و دوست ديگر گفت: آره بچه‌ها بخورين، ديگه‌م هوا رو آلوده نمي‌كنين.
من هم به ديس بادمجان وسط سفره كه بادمجان‌ها به طرز خوشرنگي سرخ شده بود چنگال انداختم. ديدم مزه‌ي اين بادمجان‌ها زير زبانم يك طوري است. از صاحبخانه پرسيدم: اينو با چي سرخ كردين؟ مزه‌ش چقد «ايروني»ه؟ و گفت: روغن موتور! البته يه بار با روغن سوخته استفاده كرديم و مزه‌ش خوب در نيومد. اين بار كه تشريف آوردين از واسكازين استفاده مي‌كنيم كه مزه‌ش بهتره و اونم بستگي به سياستاي خوب دولت در اين مورد داره. و اشاره كرد كه آن كته هم با روغن موتور پالايشگاه كرمانشاهي پخته شده و بسيار خوشمزه است.
عجب سفره‌ي نفتي و شاهانه و پست‌مدرني بود! سفره را كه جمع كردند يكي از دوستان به دستشويي داخل حياط رفت. ديديم اول صداي انفجار خفيفي آمد و بعد داخل حياط با شعله‌هاي زرد و آبي گاز روشن شد و بعد از چند ثانيه خوابيد. مثل اين كه در خوردن زياده‌روي كرده بود. بچه‌هاي صاحبخانه در پستوي كوچك و تاريك خانه، غش غش مي‌خنديدند و ريسه مي‌رفتند.
مطالبي که مي خونيد مکالمات تلفني واقعي ضبط شده در مراکز خدمات مشاوره مايکروسافت در انگلستان هست
*
مرکز مشاوره : چه نوع کامپيوتري داريد؟
مشتري : يک کامپيوتر سفيد...
*
مشتري : سلام، من «سلين» هستم. نمي تونم ديسکتم رو دربيارم
مرکز : سعي کردين دکمه رو فشار بدين؟
مشتري : آره، ولي اون واقعاً گير کرده
مرکز : اين خوب نيست، من يک يادداشت آماده مي کنم ...
مشتري : نه ... صبر کن ... من هنوز نذاشتمش تو درايو ... هنوز روي ميزمه .. ببخشيد ...
*
مرکز : روي آيکن My Computer در سمت چپ صفحه کليک کن .
مشتري : سمت چپ شما يا سمت چپ من؟
*
مرکز : روز خوش، چه کمکي از من برمياد؟
مشتري : سلام ... من نمي تونم پرينت کنم.
مرکز : ميشه لطفاً روي Start کليک کنيد و ...
مشتري : گوش کن رفيق؛ براي من اصطلاحات فني نيار! من بيل گيتس نيستم، لعنتي!
*
مشتري : سلام، عصرتون بخير، من مارتا هستم، نمي تونم پرينت بگيرم . هر دفعه سعي مي کنم ميگه :
«نمي تونم پرينتر رو پيدا کنم» من حتي پرينتر رو بلند کردم و جلوي مانيتور گذاشتم ، اما کامپيوتر هنوز ميگه
نمي تونه پيداش کنه ...
*
مشتري : من توي پرينت گرفتن با رنگ قرمز مشکل دارم ...
مرکز : آيا شما پرينتر رنگي داريد؟
مشتري : نه.
*
مرکز : الآن روي مانيتورتون چيه خانوم؟
مشتري : يه خرس Teddy که دوست پسرم از سوپرمارکت برام خريده.
*
مرکز : و الآن F8 رو بزنين.
مشتري : کار نمي کنه.
مرکز : دقيقاً چه کار کردين؟
مشتري : من کليد F رو 8 بار فشار دادم همونطور که بهم گفتيد، ولي هيچ اتفاقي نمي افته...
*
مشتري : کيبورد من ديگه کار نمي کنه.
مرکز : مطمئنيد که به کامپيوترتون وصله؟
مشتري : نه، من نمي تونم پشت کامپيوتر برم.
مرکز : کيبوردتون رو برداريد و 10 قدم به عقب بريد .
مشتري : باشه.
مرکز : کيبورد با شما اومد؟
مشتري : بله
مرکز : اين يعني کيبورد وصل نيست. کيبورد ديگه اي اونجا نيست؟
مشتري : چرا، يکي ديگه اينجا هست. اوه ... اون يکي کار مي کنه!
*
مرکز : رمز عبور شما حرف کوچک a مثل apple، و حرف بزرگ V مثل Victor، و عدد 7 هست.
مشتري : اون 7 هم با حروف بزرگه؟
*
يک مشتري نمي تونه به اينترنت وصل بشه...
مرکز : شما مطمئنيد رمز درست رو به کار برديد؟
مشتري : بله مطمئنم. من ديدم همکارم اين کار رو کرد.
مرکز : ميشه به من بگيد رمز عبور چي بود؟
مشتري : پنج تا ستاره.
*
مرکز : چه برنامه آنتي ويروسي استفاده مي کنيد؟
مشتري : Netscape
مرکز : اون برنامه آنتي ويروس نيست.
مشتري : اوه، ببخشيد ... Internet Explorer
*
مشتري : من يک مشکل بزرگ دارم. يکي از دوستام يک Screensaver روي کامپيوترم گذاشته، ولي هربار
که ماوس رو حرکت ميدم، غيب ميشه!
*
مرکز : مرکز خدمات شرکت مايکروسافت، مي تونم کمکتون کنم؟
مشتري : عصرتون بخير! من بيش از 4 ساعت براي شما صبر کردم. ميشه لطفاً بگيد چقدر طول ميکشه
قبل از اينکه بتونين کمکم کنيد؟
مرکز : آآه..؟ ببخشيد، من متوجه مشکلتون نشدم؟
مشتري : من داشتم توي Word کار مي کردم و دکمه Help رو کليک کردم بيش از 4 ساعت قبل. ميشه بگيد کي بالاخره کمکم مي کنيد؟
*
مرکز : چه کمکي از من برمياد؟
مشتري : من دارم اولين ايميلم رو مي نويسم.
مرکز : خوب، و چه مشکلي وجود داره؟
مشتري : خوب، من حرف a رو دارم، اما چطوري دورش دايره بذارم؟
*
مرکز مشاوره : چه نوع کامپيوتري داريد؟
مشتري : يک کامپيوتر سفيد...
*
مشتري : سلام، من «سلين» هستم. نمي تونم ديسکتم رو دربيارم
مرکز : سعي کردين دکمه رو فشار بدين؟
مشتري : آره، ولي اون واقعاً گير کرده
مرکز : اين خوب نيست، من يک يادداشت آماده مي کنم ...
مشتري : نه ... صبر کن ... من هنوز نذاشتمش تو درايو ... هنوز روي ميزمه .. ببخشيد ...
*
مرکز : روي آيکن My Computer در سمت چپ صفحه کليک کن .
مشتري : سمت چپ شما يا سمت چپ من؟
*
مرکز : روز خوش، چه کمکي از من برمياد؟
مشتري : سلام ... من نمي تونم پرينت کنم.
مرکز : ميشه لطفاً روي Start کليک کنيد و ...
مشتري : گوش کن رفيق؛ براي من اصطلاحات فني نيار! من بيل گيتس نيستم، لعنتي!
*
مشتري : سلام، عصرتون بخير، من مارتا هستم، نمي تونم پرينت بگيرم . هر دفعه سعي مي کنم ميگه :
«نمي تونم پرينتر رو پيدا کنم» من حتي پرينتر رو بلند کردم و جلوي مانيتور گذاشتم ، اما کامپيوتر هنوز ميگه
نمي تونه پيداش کنه ...
*
مشتري : من توي پرينت گرفتن با رنگ قرمز مشکل دارم ...
مرکز : آيا شما پرينتر رنگي داريد؟
مشتري : نه.
*
مرکز : الآن روي مانيتورتون چيه خانوم؟
مشتري : يه خرس Teddy که دوست پسرم از سوپرمارکت برام خريده.
*
مرکز : و الآن F8 رو بزنين.
مشتري : کار نمي کنه.
مرکز : دقيقاً چه کار کردين؟
مشتري : من کليد F رو 8 بار فشار دادم همونطور که بهم گفتيد، ولي هيچ اتفاقي نمي افته...
*
مشتري : کيبورد من ديگه کار نمي کنه.
مرکز : مطمئنيد که به کامپيوترتون وصله؟
مشتري : نه، من نمي تونم پشت کامپيوتر برم.
مرکز : کيبوردتون رو برداريد و 10 قدم به عقب بريد .
مشتري : باشه.
مرکز : کيبورد با شما اومد؟
مشتري : بله
مرکز : اين يعني کيبورد وصل نيست. کيبورد ديگه اي اونجا نيست؟
مشتري : چرا، يکي ديگه اينجا هست. اوه ... اون يکي کار مي کنه!
*
مرکز : رمز عبور شما حرف کوچک a مثل apple، و حرف بزرگ V مثل Victor، و عدد 7 هست.
مشتري : اون 7 هم با حروف بزرگه؟
*
يک مشتري نمي تونه به اينترنت وصل بشه...
مرکز : شما مطمئنيد رمز درست رو به کار برديد؟
مشتري : بله مطمئنم. من ديدم همکارم اين کار رو کرد.
مرکز : ميشه به من بگيد رمز عبور چي بود؟
مشتري : پنج تا ستاره.
*
مرکز : چه برنامه آنتي ويروسي استفاده مي کنيد؟
مشتري : Netscape
مرکز : اون برنامه آنتي ويروس نيست.
مشتري : اوه، ببخشيد ... Internet Explorer
*
مشتري : من يک مشکل بزرگ دارم. يکي از دوستام يک Screensaver روي کامپيوترم گذاشته، ولي هربار
که ماوس رو حرکت ميدم، غيب ميشه!
*
مرکز : مرکز خدمات شرکت مايکروسافت، مي تونم کمکتون کنم؟
مشتري : عصرتون بخير! من بيش از 4 ساعت براي شما صبر کردم. ميشه لطفاً بگيد چقدر طول ميکشه
قبل از اينکه بتونين کمکم کنيد؟
مرکز : آآه..؟ ببخشيد، من متوجه مشکلتون نشدم؟
مشتري : من داشتم توي Word کار مي کردم و دکمه Help رو کليک کردم بيش از 4 ساعت قبل. ميشه بگيد کي بالاخره کمکم مي کنيد؟
*
مرکز : چه کمکي از من برمياد؟
مشتري : من دارم اولين ايميلم رو مي نويسم.
مرکز : خوب، و چه مشکلي وجود داره؟
مشتري : خوب، من حرف a رو دارم، اما چطوري دورش دايره بذارم؟
راهنمای کنکور 90
- هر جمله‌ای که جای فعل و فاعلش برعکس بود؛ از امام ***** است.
- علت کلیه موفقیت‌های ایران، ظهور اسلام است
- جواب کلیه سوالات " این شعر از کیست؟"، علیرضا قزوه است.
- هیچ موفقیتی در سال‌های 1357 تا 1384 رخ نداده است.
- هر گزینه‌ای در هر سوالی(حتی فیزیک و شیمی) که به "**********" اشاره داشت؛ همان گزینه درست است.
- هر جمله‌ای که جای فعل و فاعلش برعکس بود؛ از امام ***** است.
- علت کلیه موفقیت‌های ایران، ظهور اسلام است
- جواب کلیه سوالات " این شعر از کیست؟"، علیرضا قزوه است.
- هیچ موفقیتی در سال‌های 1357 تا 1384 رخ نداده است.
- هر گزینه‌ای در هر سوالی(حتی فیزیک و شیمی) که به "**********" اشاره داشت؛ همان گزینه درست است.
خاطره یک پزشک بخش اطفال
رفتم دستکش هام رو عوض کنم، نمیدونم تا برگردم چه بلایی سر خودش آورد که
اینطوری گریه میکرد! پرسیدم آخه کجات درد میکنه کوچولو؟... بدون وقفه
میگفت: تقی.....تقی!
پرستار رو صدا زدم، ولی اونم نتونست متوجه بشه که این بچه چش شده ...بچه
هم که ول کن نبود و دائم تقی تقی میکرد! گفتم تقی جان آروم باش! تو ديگه
مرد شدي! مرد که گریه نمیکنه!! پرستار گفت اسمش که تقی نیست آقای دکتر!
تو پرونده اش نوشته رامتین! گفتم خب شاید تو خونه تقی صداش
میکنند!!...اونم زد زیر خنده!
ازش خواهش کردم مادر بچه رو صدا کنه، تا بخش رو روی سرمون خراب نکرده
!!مادرش که اومد ، یه چسب زخم خواست و چسبوند رو "انگشت شست" اش، بعد هم
دلداری اش داد و آرومش کرد
گیج شده بودم! پرسیدم قضیه چی بود؟...
مشخص شد تو مهد کودک ، اسم امام ها رو به ترتیب انگشت های دست، به این ها
یاد میدن،... این بچه هم که انگشت شست اش مونده بود لای دسته صندلی و درد
گرفته بود، برای همین هم وقتی ازش می پرسیدیم کجات درد میکنه ، همش
میگفت: تقی
http://my.gooya.com//permalink/3412.html
رفتم دستکش هام رو عوض کنم، نمیدونم تا برگردم چه بلایی سر خودش آورد که
اینطوری گریه میکرد! پرسیدم آخه کجات درد میکنه کوچولو؟... بدون وقفه
میگفت: تقی.....تقی!
پرستار رو صدا زدم، ولی اونم نتونست متوجه بشه که این بچه چش شده ...بچه
هم که ول کن نبود و دائم تقی تقی میکرد! گفتم تقی جان آروم باش! تو ديگه
مرد شدي! مرد که گریه نمیکنه!! پرستار گفت اسمش که تقی نیست آقای دکتر!
تو پرونده اش نوشته رامتین! گفتم خب شاید تو خونه تقی صداش
میکنند!!...اونم زد زیر خنده!
ازش خواهش کردم مادر بچه رو صدا کنه، تا بخش رو روی سرمون خراب نکرده
!!مادرش که اومد ، یه چسب زخم خواست و چسبوند رو "انگشت شست" اش، بعد هم
دلداری اش داد و آرومش کرد
گیج شده بودم! پرسیدم قضیه چی بود؟...
مشخص شد تو مهد کودک ، اسم امام ها رو به ترتیب انگشت های دست، به این ها
یاد میدن،... این بچه هم که انگشت شست اش مونده بود لای دسته صندلی و درد
گرفته بود، برای همین هم وقتی ازش می پرسیدیم کجات درد میکنه ، همش
میگفت: تقی
http://my.gooya.com//permalink/3412.html
مریدی شادمان نزد شیخ بیامد و عرض بکرد یا شیخ مرا مشتلق ده تا برایت خبری بس خوش گویم.
شیخ قفایی بر وی زد و فرمود این هم مشتلق حال خبرت را بگوی.
مرید گفت : یا شیخ تورم تک رقمی گشته.
شیخ _رضی الله عنه _ فی البداهه شعری سرود با این مضمون :
گویند ایران با ارقام جورواجور خوش است
من می گویم اجناس کیلویی کرور کرور خوش است
این راست از من شنو و آن مبالغه واگذار
که “آمار مسئولان شنیدن” از دور خوش است.
پس مریدان جامه های خویش دریدندی.
شیخ قفایی بر وی زد و فرمود این هم مشتلق حال خبرت را بگوی.
مرید گفت : یا شیخ تورم تک رقمی گشته.
شیخ _رضی الله عنه _ فی البداهه شعری سرود با این مضمون :
گویند ایران با ارقام جورواجور خوش است
من می گویم اجناس کیلویی کرور کرور خوش است
این راست از من شنو و آن مبالغه واگذار
که “آمار مسئولان شنیدن” از دور خوش است.
پس مریدان جامه های خویش دریدندی.
گویند شیخ از خواندن رساله دلگشا اعراض همی داشت ، وی را گفتند : تو را با این ادبیات لطیف چرا با رساله دلگشا سر و کاری نمی بینیم ؟
فرمود : تیتر خبرها از هر رساله ای ، طنزتر و دلگشا تر است .
پس مریدان نعره ها همی زدند.
فرمود : تیتر خبرها از هر رساله ای ، طنزتر و دلگشا تر است .
پس مریدان نعره ها همی زدند.
شیخ را گفتند فلان...
شیخ گفت بهمان...
مریدان فلان کار کردند!
قالبتو عوض کنی بد نیستا!
تحمل کن داداش چن تایی بیشتر نمونده
روزی شیخ در جمع مریدان معمایی مطرح همی کرد که : ” آن چیست که حد و مرزی ندارد ، در لحظه ای از صفر تا بی نهایت و از بی نهایت تا صفر رود و گاهی منفی شود ، شیرین تر از شهد ، خنک تر از یخ ، ملیح تر از نبات است وگر درونش را بشکافی از زهرمار تلخ تر است ؟”
مریدی اجازه بخواست و گفت : یا شیخ آن چیز “آمارهای مسئولین” است.
شیخ فرمود : احسنت ! حقا که مرید برحق من باشی. حال آرزویی بگو تا آن را اجابت کنم ؟
مرید عرض کرد : یا شیخ من در طلب عرفان و تصوف همی باشم. خدا را نشانم بده.
شیخ فرمود : ابله ! خداوند که دیدنی نیست. آرزویی ممکن کن.
مرید گفت : یا شیخ من فرق اخبار واقعی و طنز را چگونه بفهمم؟
شیخ دست مرید را بگرفت و فرمود : بیا تا خدا را نشانت بدهم !
پس مریدان بگریستند و غش غش بخندیدند و بیهوش گشتندی.
مریدی اجازه بخواست و گفت : یا شیخ آن چیز “آمارهای مسئولین” است.
شیخ فرمود : احسنت ! حقا که مرید برحق من باشی. حال آرزویی بگو تا آن را اجابت کنم ؟
مرید عرض کرد : یا شیخ من در طلب عرفان و تصوف همی باشم. خدا را نشانم بده.
شیخ فرمود : ابله ! خداوند که دیدنی نیست. آرزویی ممکن کن.
مرید گفت : یا شیخ من فرق اخبار واقعی و طنز را چگونه بفهمم؟
شیخ دست مرید را بگرفت و فرمود : بیا تا خدا را نشانت بدهم !
پس مریدان بگریستند و غش غش بخندیدند و بیهوش گشتندی.
مهدی1359
Registered User
آورده اند که بروزگار شیخ اجل سیدی بود که دعوی پیغمبری همی کردی....او را بگرفتندی و کت و بال ببستندی و به حضور سید خراسانی رضی الله عنه بردندی.....چون چشم سید بر او بیفتادی عتاب کردی که ای کذاب لعین تو را چه افتاده است که بروزگار ختم نبوت دعوی پیغامبری کنی؟.......سید همی بگریست و نماز آورد که ای میر سیدان...مرا ببخشای و از من در گذر....همی دیدم که دیگران دعوی نیابت امام غایب می کنند و احدی بدیشان ریشخند همی نکند..و به دنبال او همی روند و گریند و دستار او بر سر و روی کشند و مریدان بسیار به گردش مجتمع گشته اند....با خویش بگفتمی که زینهار اگر من دعوی پیغامبری کنم باری شان و مرتبت از او افزون یابم ...ندانستمی که نایب امام غایب را محتاج به پیغامبر نباشد و بدین نمط خود را گرفتار کردمی... سید خراسانی رضی الله عنه لختی تفکر همی کردی و آنگاه فرمودی برو که این بار بر تو بخشیدم و از معاصیت در گذشتم و بدان که اگر دگرباره چنان دعوی کنی تو را کهریزک فرستادمی تا با تو آن کنند که با لطفعلی خان زند نمودند....سید همی زمین ادب ببوسید و بیرون شد ...
ArMin_KhAn
Registered User
آقا اینو من تو یکی از تاپیکا دیدم خیلی باحال بود ... یادم نمیاد کدوم یکی از بچه ها گذاشته بود خیلی باحاله
مصاحبه +18 صدا و سیما با مرد 3 زنه ( طنز )
https://www.google.com/reader/item/tag:google.com,2005:reader/item/5568e33078384c03
مصاحبه +18 صدا و سیما با مرد 3 زنه ( طنز )
https://www.google.com/reader/item/tag:google.com,2005:reader/item/5568e33078384c03