چه حیف ...
دنیا همینه. یه عده میآن یه عده میرن.
این خانه که میبینی، خواه از تو و خواه از من، جاوید نمیماند، گاه از تو گاه از من.
اما مهم اینه که آدم اونقدر خوب باشه که یادش جاوید بمونه.
میرن آدما، از اونا فقط خاطرههاشون بهجا میمونه.
این تاپیک و نظرات دوستان به درسی ثابت کرد که بهمن عزیز همیشه یادش پیش ما زنده و گرامی هست، حتی اگر بین مون نباشه. (البته امیدوارم در دوران بازنشستگی هم به دوستای قدیمیاش تو پرشین تولز سر بزنه!)
بهمن جان، امیدوارم همیشه، هرجا و در هر مقام و سمتی که هستی پاینده و موفق و سربلند باشی.
برات آرزوی سلامتی و شادی دارم.