• پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است

اخبار ، مقالات و دانستی های نجوم و فضا

NEONAZ

Registered User
تاریخ عضویت
17 ژانویه 2007
نوشته‌ها
873
لایک‌ها
8
سن
36
محل سکونت
Tehran
زایشگاه ستاره ای کیهانی


دانشمندان کهکشانی کشف کرده‌اند که مانند یک کارخانه‌ی ستاره‌سازی، سالانه 4000 ستاره تولید می‌کند.

ستاره‌شناسان،‌ یک ماشین کیهانیِ تولید ستاره کشف کردند. کهکشانی در جهان بسیار دور که با آهنگی شگفت‌انگیز ستاره تولید می‌کند: 4000 ستاره در سال! در مقایسه، کهکشان خود ما هر سال 10 ستاره تولید می‌کند. این آهنگ باور نکردنی نشان می‌دهد که برای اولین بار شاهد شکل‌گیری یکی از بزرگترین کهکشان‌های بیضوی هستیم.



این کشف حاصل رصد چندین تلسکوپ در طول موج‌های مختلف است. در نور مریی این کهکشان به خاطر فاصله‌ی زیادش به صورت لکه‌های محوی دیده می‌شود. اما مشاهده این لکه‌های محو در طول موج‌های فروسرخ و طول موج‌های زیرمیلیمتری، آن را به صورت یکی از درخشان‌ترین کهکشان‌های دوردست نشان می‌دهد. درخشندگی قیاسی از آهنگ تولید ستاره در کهکشان است. شناخت این کهکشان با چنین خواص غیر عادی تنها با بررسی آن در تمام طیف الکترومغناطیسی امکان‌پذیر بود.

711962_180x210.jpg

نور سبز (طیف مریی) گاز را در این کهکشان نشان می‌دهد. نور آبی (طیف مریی)‌ کهکشان‌های زمینه را نشان می‌دهد که آهنگ ستاره‌سازی بالایی ندارند. رنگ زرد/نارنجی (طول موج‌های فروسرخ نزدیک)‌ نور ستاره‌‌ها را از قسمت خارجی کهکشان نشان می‌دهد. لکه قرمز سمت چپ، یکی دیگر از کهکشان‌های زمینه است که آهنگ ستاره زایی بالایی ندارد.
این کهکشان در دسته کهکشان‌های «ستاره‌زا» (starburst) قرار دارد و درخشنده‌ترین آن‌ها به حساب می‌آید. دلیل این درخشندگی، شمار عظیم ستاره‌های جوان در آن است. هنگامی که ستاره‌ها زاده می‌شوند، به شدت نور فرابنفش می‌تابانند و مقدار زیادی غبار تولید می‌کنند. غبار، نور فرابنفش را جذب می‌کند و گرم می‌شود،‌ سپس با تابش در طول موج‌های فروسرخ و زیرمیلیمتری، گرما را به محیط پس می‌دهد. فرآیندی که باعث می‌شود این کهکشان در نور فروسرخ به طور غیر عادی بدرخشد.



ستاره شناسان در طول موج مریی فاصله دقیق این کهکشان را اندازه گرفتند:‌ 3ر12 میلیارد سال نوری. دیدن این کهکشان مثل این است که به تماشای جهان در سن 3ر1 میلیارد سال بنشینیم. (سن جهان 7ر13 میلیارد سال برآورد شده است). اگر سن جهان را با سن یک انسان مقایسه کنیم، این کهکشان را در 6 سالگی جهان می‌بینیم. آهنگ ستاره‌سازی این کهکشان با استفاده از طول موج‌های رادویی اندازه گرفته شده است: 1000 تا 4000 ستاره در سال. با این آهنگ، کهکشان تنها 50 میلیون سال زمان نیاز دارد تا به کهکشانی هم‌اندازه بزرگترین کهکشان‌هایی که امروزه می‌بینیم تبدیل شود که این زمانی نه چندان طولانی در مقیاس کیهانی است. پیش از این کشف، دورترین کهکشانی که چنین آهنگی را نشان می‌داد، کهکشانی در فاصله 7ر11 میلیارد سال نوری در سن 9ر1 میلیارد سال جهان بود.

711914_180x210.jpg


یک کهکشان با قدرت ستاره زایی بسیار، که شبیه این کهشان مذکور است.​

تولید ستاره در این کهکشان با «مدل سلسله مراتبی»(Hierarchical model)، متعارف‌ترین تئوری شکل‌گیری کهکشان‌ها، ناسازگار است. بنابر این تئوری، کهکشان‌ها ستاره‌هایشان را به آهستگی و با گذر زمان، با مصرف قسمت کوچکی از مواد کهکشانی می‌سازند و نه در فرآیند بزرگی از ستاره‌سازی آنچنان که در این کهکشان دیده می‌شود. پرسش این است که این کهکشان یک استثنا است یا این‌که بیشتر کهکشان‌هایی که در ابتدای جهان شکل گرفته‌اند چنین آهنگ بالایی از تولید ستاره داشته‌اند. پاسخ این سوال می‌تواند سطح سازگاری تئوری سلسله مراتبی را با واقعیت تعیین کند.


مبنع: www.astronomy.com
 

Damn

Registered User
تاریخ عضویت
8 سپتامبر 2007
نوشته‌ها
3,428
لایک‌ها
630
محل سکونت
In Lousy time
يه مطلب بزارين راجع به سياهچاله ها
من خيلي علاقمندم
 

Arash_Em

Registered User
تاریخ عضویت
2 آگوست 2008
نوشته‌ها
52
لایک‌ها
0
اینم واسه آقا امیر....
پ.ن:دوستان دیر به دیر پست میدین تو این تاپیک......مطالب جالبی داره
===============================================================
سیاه‌چاله‌ها اجرام فضایی دارای شعاع بسیار کم (در حدود یک دهم شعاع زمین) و جرم بسیار زیاد می‌‌باشند (بیش از ۵ برابر جرم خورشید). یکی از خصوصیات آن‌ها گرانش زیاد آن‌ها است که حتی نور را هم در خود جذب می‌‌کند.(این برداشت که نور جذب سیاه چاله‌ها می‌شود کاملاً غلط است چون در نظریه نسبیت عام اینشتین گفته شده است که فضا-زمان به علت وجود ماده انحنا پیدا می‌کند که در سیاه چاله‌ها حتی انحنا باعث ناپیوستگی در فضا زمان می‌شود و چون نور در این فضا-زمان حرکت می‌کند به ناچار وارد سیاه چاله می‌شود) گفتنی است

مهم‌ترین یافته‌های اخترشناسی سالهای ۱۹۶۰ تپ‌اخترها و اخترنماها هستند. تپ اخترها منابع رادیویی و (حداقل در یک مورد) منبع نوری تپنده منظم هستند. اختر نماها منابع نوری و رادیویی بسیار شدیدی هستند که ظاهراً از زمین فاصله زیادی دارند.

کشف تپ اخترها و اخترنماها بیشتر در نتیجه پیشترفتهای اخترشناسی رادیویی تحقق یافت که در سالهای ۱۹۷۰ منجر به جستجوی طبقه تازه‌ای از اشیای آسمانی شد.

این پدیده ها، سیاهچاله‌ نامیده می‌‌شوند زیرا حتی نور توانایی گریز ندارد(به عبارت فیزیکی سرعت فرار آن از سرعت نور بیشتر است) و بدنی جهت تاریک دیده می‌شوند محوطه‌ای که در دید تاریک دیده می‌شود افق رویداد و به شعاع آنشعاع شوارتزیلد می‌گویند.

اخترفیزیکدانان، سیاهچاله‌ها را که بسیار کوچکند، آخرین مرحله تاریخ زندگی ستارگان بسیار بزرگ می‌‌دانند. دانشمندان، سیاهچاله‌ها را که بر اثر نیروی گرانش خودشان فرومی‌پاشند، از نظریه نسبیت عمومی آلبرت اینشتین استنتاج کرده اند. نظریه اینشتین در نظریه جاذبه (گرانش) نیوتون کاملاً تجدید نظر کرده است.

اگر یک سیاهچاله‌ در فضای خارجی کشف شود. این رویدادها برای فیزیک و اختر‌شناسی با اهمیت خواهد بود. فیزیک کلاسیک نمی‌تواند سیاهچاله‌ را تبیین کند. اگر یک سیاهچاله‌ وجود داشته باشد، نسبیت عمومی به طور واقعی مورد تایید قرار خواهند گرفت.
 

Damn

Registered User
تاریخ عضویت
8 سپتامبر 2007
نوشته‌ها
3,428
لایک‌ها
630
محل سکونت
In Lousy time
راستش بخاي مطلب زياد خوندم راجع بهش اما اصلا دركش نميكنم يه خورده عاميانه بگو
 

Arash_Em

Registered User
تاریخ عضویت
2 آگوست 2008
نوشته‌ها
52
لایک‌ها
0
اصلا دركش نميكنم يه خورده عاميانه بگو

والا عامیانه تر بلد نیستم تازه پست قبلیمم ادیت کرده بوودم...( مطلب زیر یه نمه علمی تره ولی اگه خوب بخونی تمامش رو درک میکنی)...
23.gif

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
تبدیل ستارگان بزرگ به سیاه‌چاله‌ها
ابتدا برای فهم بهتر سیاهچاله ها بد نیست این را بدانید سیاهچاله ها به قدری متراکمند که اگر کل کره ی زمین

قطرش به ۰/۹ سانتیمتر تقلیل یابد اما جرمش ثابت بماند به یک سیاهچاله تبدیل میگردد.

بر سر ستاره در حال مرگی که بیش از ۱٫۴ برابر خورشید است چه می‌‌آید؟ حتی نیروی قوی نیز نمی‌تواند سرعت فرو

پاشی درونی آن را متوقف سازد. و این ستاره کاملاً فرو می‌‌پاشد و از مرحله ستاره نوترونی فراتر رفته و حتی به یک

شی کوچک‌تر و چگال تر یعنی سیاهچاله‌ تبدیل می‌‌شود.اگر هر جسم را به اندازه شعاع شوارتز شیلد منقبض کرد ان

به یک سیاه چاله تبدیل می‌شود شعاع شوارتز شیلد زمانی ایجاد می شود که سرعت گریزه از جاذبه به سرعت نور

برسد

فروپاشی کامل به معنای آن نیست که سیاهچاله‌ از روی صفحه جهان محو می‌‌شود. همان طور که به‌وسیله اینشتین

توصیف شده است ساختار فضا- زمان فرو پاشی بی پایان را منتفی می‌‌کند و به جای آن یک انحنای غیر مادی،

نامرئی و واقعی فضا را به وجود می‌‌آورد. یک سیاهچاله‌ را می‌‌توان به مرد نامرئی سنگین وزنی تشبیه کرد که روی

یک نیمکت نشسته است. او دیده نمی‌شود ولی وزن او در نیمکت فرورفتگی ایجاد می‌‌کند.

سیاهچاله‌ برای فیزیکدانان نظری چیز تازه‌ای نیست. در سال ۱۹۳۹ج. اوپنهایمرو هارتلند و اس. اشنایدر برای

نخستین بار سیاهچاله‌ها را به عنوان نتیجه‌ای از نسبیت عمومی پیشنهاد کردند ولی در آن زمان برای تشخیص آنها

هیچ راه معلومی وجود نداشت. اما با پیشترفت اخیر اخترشناسی رادیویی و کشف علائم رادیویی توضیح ناپذیر از

اعماق فضا، سیاهچاله‌ها به صورت موضوع بسیار مهم اختر‌شناسی درآمده اند. دانشمندان معتقدند که این اشیای

نظری پدیده‌های با انرژی فوق العاده چون اختر نماها و تپ اخترها می‌‌توانند نقشی داشته باشند. سیاهچاله‌ها و

ستارگان نوترونی تنها اشیای شناخته شده در فیزیک هستند که برای انجام مشاهده‌های اخترشناختی روی چنان

فرستنده‌های بسیار نیرومند تشعشع، به اندازه کافی فشرده و پر جرمند.


ویژگی سیاه‌چاله‌ها
فیزیکدانان به یاری تجهیزات کوچک، توصیف نسبتاً جامعی از سیاهچاله‌ها به دست داده اند. به باور دکتر جان ویلر و

دکتر رئو روفینی از دانشگاه پرینستون سیاهچاله‌ها اندازه و شکلی به مفهوم قراردادی آن ندارند اما آنها در محدوده

یک قطر ۱۵ کیلومتری عمل می‌‌کنند. سیاهچاله‌ها جرمهای متفاوتی بین جرم خورشید و صد میلیون برابر جرم

خورشید دارند. سیاهچاله‌ها مثل گرداب عمل می‌‌کنند. هر جرم با انرژی سرگردانی که به یک سیاهچاله‌ نزدیک شود

(در داخل فاصله معینی که افق آن خوانده می‌‌شود) بطور مقاومت ناپدیری به درون گرداب، که همان سیاهچاله‌، است

کشیده می‌‌شود. نیروهای کشندی شدید درون سیاهچاله‌ها ماده را در یک سمت می‌‌کشد و منبسط می‌‌کند و در

سمت دیگر می‌‌فشرد و خرد می‌‌کند. تا آن که آن ماده به کلی تجزیه و جزء فضای خمیده و سیاهچاله‌ شود.

خواص دیگر سیاهچاله‌ها از این هم عجیب تر است. زمان و مکان خصوصیات خود را در درون ستاره کاملاً فرو پاشیده

ردو بدل می‌‌کنند. هر شی در شرایط عادی اندازه خود را نگه می‌‌دارد ولی نمی‌تواند از عمر فیزیکی بگریزد. در درون

سیاهچاله‌ بر اشیا عمری نمی‌گذرد، ولی مداوماً کوچک‌تر می‌‌شوند. مشاهده کنندگان سیاهچاله‌ از فاصله مطمئن و

ایمنی نمی‌توانند واقعاً آن را ببیند، زیرا نور مانند شکلهای دیگر انرژی، تحت تأثیر مکش سیاهچاله‌ است.

همچنانکه نور به درون آن کشیده می‌‌شود، به طور بی پایانی به انتهای قرمز طیف رنگها تغییر مکان می‌‌دهد و

سیاهچاله‌ را سیاه و بنابراین نامرئی می‌‌کند. اگر سیاهچاله‌ها اندکی مرئی بودند، مشاهده کنندگان، این ستارگان را

درست آن گونه که پیش از فروپاشی هزاران میلیون سال پیش رخ داده بود می‌‌دیدند. علت آن است که وقتی ستاره به

سیاهچاله‌ تبدیل می‌‌شود، نسبت به ناظران بیرونی بی درنگ گذشت زمان در آن متوقف می‌‌شود. به عقیده جان ویلر

و دکتر روفینی (علائم و اطلاعات مربوط به مرحله‌های بعدی فرو پاشی هرگز نمی‌گریزند، بلکه در فرو پاشی خود

هندسه (زمانی و مکانی) درگیر می‌‌شوند.)


تعداد سیاهچاله‌ها در جهان:
به عقیده ای.جی.دابلیو. کامرون از دانشگاه یشیوا ممکن است جهان پر از سیاهچاله‌ باشد. نظریه کیهان‌شناسی

پیش بینی می‌‌کند که جهان شامل مقدار مشخصی ماده است. اما اخترشناسان از مشاهده هایشان استنباط

کرده‌اند که تقریباً ماده به اندازه کافی وجود ندارد تا این پیش بینی‌ها را عملی سازد. ماده مشاهده شده به اندازه قابل

ملاحظه‌ای کمتر از ماده پیش بینی شده است. دکتر کامرون بر آن است که ماده گمشده ممکن است به وسیله شمار

زیادی سیاهچاله‌ بلعیده شده باشد.

تاریخ شیمیایی جهان نشان می‌‌دهد که نخستین ستارگانی که تشکیل شده‌اند بسیار بزرگ بوده‌اند و انتظار می‌‌رود به

سیاهچاله‌ها تبدیل شوند. با قطعیت نمی‌توان گفت که همه ستارگان ناگزیر به سیاهچاله‌ها مبدل می‌‌شوند.

دانشمندان نشان داده‌اند که ستارگان نا متقارن ستارگانی که تقارن کروی تقریباً کامل ندارند به این سرنوشت دچار

می‌‌شوند. اما به عقیده وای. ب. زلدوویچ فیزیکدانان شوروی و گروه انگلیسی استیون هاوکینگ، راجر بن روز و روبرت

چراک، عدم تقارن شکلی کوچک، یک ستاره بزرگ را نجات نخواهند داد.


آشکارسازی سیاهچاله‌ها:
یک از راههای کشف سیاهچاله‌ها استفاده از امواج گرانشی است که هنگام فروپاشی گسیل می‌‌دارند. هر جرم

اختری از حیث شکل نامتقارن تششع ممکن است یک منبع قابل اکتشاف مشخص به وجود آورد. جوزف وبر از

دانشگاه مریلند، پیش کسوت رشته تشعشع گرانشی، رویدادهای زیادی را کشف کرده است که حاکی از ویرانی

وسیع ماده در جهان، از راه فروپاشی گرانشی است. کارافزار او عبارت است از آنتن‌های آلومینیومی، ابزاری که

به‌وسیله سیمهایی در داخل اتاقهای حفاظ داری آویزانند. این کار افزار او قادر به کشف سیاهچاله‌ است، اما متاسفانه

این کار را نمی‌تواند به دقت انجام دهد.
 

nitor

کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت
14 جولای 2007
نوشته‌ها
73
لایک‌ها
2
سلام دوستان،

این خبر به تازگی منتشر شده، گفتم شاید برای بقیه دوستان هم جالب باشه: (یکم خلاصه ترش کردم:happy:)

به گفته یکی از منجمان، ممکن است صد میلیارد سیاره مانند زمین در کهکشان راه شیری وجود داشته باشد. یعنی به ازای هر ستاره مانند خورشید در کهکشان یک سیاره مانند زمین به دور آن می چرخد.

به نظر این منجم، اگر در هر کدام از این سیاره ها آب مایع وجود داشته باشد، احتمال وجود نوعی از حیات در آن سیاره دور از عقل نیست. اما بلافاصله اشاره می کند که این گفته به این معنا نیست که این سیاره ها پر از موجودات هوشمندی مانند انسان و یا حتی دایناسور ها هستند. اما به گمان او، اکثریت این سیارات دربردارنده حیات اولیه ای هستند که در 3 میلیارد سال ابتدای عمر زمین در آن وجود داشته است.

بقیه دانشمندان معتقدند که ممکن است صدها و یا هزاران تمدن هوشمند در کهکشان راه شیری وجود داشته باشد.

ناسا هم برنامه جدیدی برای کشف سیارات قابل سکونت در کهکشان راه شیری در دست دارد که با پرتاب سفینه کپلر در هفته آینده آغاز می شود. این سفینه تلسکوپ مخصوصی دارد که با آن روی صد هزار ستاره، واقع در قسمتی از کهکشان راه شیری، به مدت سه سال مطالعه خواهد کرد.

به گفته مدیران این پروژه هدف از این بررسی ها جستجو برای سیاراتی است که در فاصله مشخصی از ستاره در مدار قرار دارند که با توجه دمایشان، حیات در سیاره امکانپذیر باشد.

اما همیشه این بحث مطرح بوده که اگر حیات هوشمند منحصر به زمین ما نیست و در نقاط دیگر جهان نیز وجود دارد، پس چرا تاکنون "بیگانگان" خودشان را نشان نداده اند و یا با ما ارتباط برقرار نکرده اند؟ و به قول یکی از فیزیکدانان "بقیه کجا هستند؟"

در جواب به این سوال، دانشمندان مسئله گستردگی زمان و مکان را مطرح می کنند.

یکی از منجمان چنین می گوید:"تمدن ها در حال آمد و رفت هستند. اگر شما بر حسب اتفاق سیاره ای پیدا کنید که حیات هوشمند در آن در حال شکل گیری است، فاز زمانی آن نسبت به ما متفاوت است. به این معنی که، ممکن است این مسئله مربوط به میلیارد ها سال پیش بوده باشد یا در میلیارد ها سال بعد اتفاق بیفتد."

به گفته منجمی دیگر، حتی اگر این اتفاق به صورت همزمان با ما رخ دهد، فاصله ای به میزان ده ها هزار سال نوری آنها را از ما دور نگه می دارد. به طوری که اگر بیگانگان همین حالا پیامی را برای ما ارسال کنند، صد ها قرن طول می کشد تا ما پیام آنها را دریافت کنیم.

سفر میان ستاره ای نیز به علت فاصله بسیار زیاد، عملا برای مهمانان خارج از زمین غیر ممکن است.

حتی با سریعترین راکت هایی که ناسا هم اکنون در اختیار دارد (جای دیگه ای خوندم که این راکت ها می تونن فاصله زمین تا ماه رو در عرض 9 ساعت طی کنن!) در حدود صد هزار سال طول خواهد کشید تا به نزدیکترین ستاره خارج از منظومه شمسی برسیم.

منبع: CNN
 
Last edited:

stefan

Registered User
تاریخ عضویت
17 آپریل 2006
نوشته‌ها
430
لایک‌ها
177
كپلر در ساعت 23 روز جمعه به وقت محلي از ايستگاه فضایی فلوريدا به فضا پرتاب شد. در زمان پرتاب كپلر تمامی شرایط جوی نظیر آب و هوا و وزش باد مساعد بودند در 5 دقيقه پس از پرتاب كپلر، راكت هاي حامل آن نواري از دود بر فراز فلوريدا كه دمايي حدود 18 درجه سانتيگراد داشت و يك شب كاملا صاف را تجربه مي كرد؛ ساخت!

تمام دستورات طبق برنامه پيش رفت و كپلر در مدار زمين قرار گرفت و در هر ساعت 7000 هزار مايل مسافت را طي مي كند.
هر يك از مراحل پرتاب حدود سه ثانيه زودتر از زمان پيش بيني شده رخ داد و موتورهاي كپلر در ساعت 23:45 خاموش شدند.
و جدايي نهايي كپلر از سفينه حامل خود حدود 62 دقيقه بعد از پرتاب اتفاق افتاد.
از امروز كپلر به مدت سه سال و نيم فرصت دارد كه در فواصل 10 , 20 و 30 سال نوري از خورشيد، در كهكشان راه شيري به جست وجوي سيارات زمين مانند بپردازد.
كپلر قصد دارد جواب اين سوال كهن "آيا ما تنها هستيم؟" را بدهد!
محققان در این باره افزودند :اگر كپلر موفق به كشف چيزي هم نشود باز ما به كشفي عميق و موفقيت علمي بزرگي دست يافتيم.

هزينه نگهداري كپلر در سه سال آينده حدود 500 ميليون دلار است كه قرار است از 100.000 ستاره شبيه خورشيد نقشه برداري كند.
در واقع طراحي اين تلسكوپ منحصر به فرد است، تكنولوژي كپلر نیز به گونه اي است كه مي تواند نور ستاره مادر را محو كند، به اين ترتيب سيارات آن ستاره قابل تشخيص خواهند بود.
اخترشناسان بر اين باورند كه اگر يك درصد از ستاره هاي راه شيري سياره داشته باشند، باز هم ما حدود يك ميليون زمين در راه شيري داريم .
اگر اين تفكر درست باشد كپلر مي باستی صدها زمين مانند را در اطراف 100000 ستاره اي كه مي خواهد مطالعه كند، بيابد.


آسمان شب ایران

منبع: universetoday.com
 

stefan

Registered User
تاریخ عضویت
17 آپریل 2006
نوشته‌ها
430
لایک‌ها
177
به گفته James Sanson مدیر پروژه کپلر : " از JPL این درپوش جدا شده و دقیقا طبق طراحی از کپلر فاصله گرفت . این امر گامی اساسی در راستای پاسخ به این سول به شما می رود که آیا سیاراتی مشابه زمین ما نیز وجود دارد و ما در راه شیری تنها هستیم ؟ . "

انتظار می رود برخی از این سیارات در مدارهایی در کمربند حیات اطراف یک ستاره گردش کنند ، ناحیه ای گرم و جایی که آب می تواند در روی سطح ذخیره شود . ابزار علمی این ماموریت که نورسنج نامیده میی شود شامل بزرگترین دوربین هایی است که تاکنون به فضا فرستاده شده است . و CCD های آنها اطراف ناچیز نور دور ستارگان را ( که هنگام عبور سیاره ها از مقابل ستاره شان و با جلوگیری نسبی از رسیدن نور ستاره به کپلر می دهد ) آشکار می کند .
در پوش غبار بیضی شکل تلسکوپ با ابعاد 7/1 در 3/1 متر برای محافظت از نورسنج در مقابل آلودگی قبل و بعد از پرتاب و همچنین جلوگیری از ورود نورهای مزاحم به تلسکوپ (که ممکن است به آشکار سازهای حساس آن آسیب برساند ) در طول پرتاب تعبیه شده بود . علاوه بر این درپوش در تنظیم نورسنج نیز مورد استفاده قرار گیرد .
به گفته William Borucki محقق اصلی این پروژه " اکنون این نورسنج قادر به دیدن ستاره هاست و بزودی جستجوی سیارات را نیز آغاز خواهد کرد .
 

stefan

Registered User
تاریخ عضویت
17 آپریل 2006
نوشته‌ها
430
لایک‌ها
177
ممکن است بر خلاف برنامه ریزی های قبلی، ناسا از ساختن پایگاهی دائمی بر روی سطح ماه منصرف شود.کریس اسکولز(Chris Scolese) مدیر ارشد ناسا می گوید:ناسا در آینده تمرکز خود را بیشتر بر سفرهای کوتاه انسان به ماه،سپس مریخ و همچنین سفر بر روی سیارک های نزدیک به زمین می گذارد.
ناسا تا کنون بر روی برنامه ی بازگشت انسان به ماه تا سال 2020 و ساختن پایگاهی دائمی بر روی آن کار می کرد.ولی اکنون شخص اسکولز و گروه های آنالیزگر و برنامه ریزی مدیریتی ناسا، در انجمن سیاره شناسی در حال متقاعد کردن مدیران ناسا برای منصرف شدن از ساختن پایگاهی دائمی بر روی ماه و در عوض متمرکز شدن بر روی سفرهای کوتاه به ماه و برنامه ی سفر به مریخ باشند.

در دوران مدیریت ارشد سابق ناسا مایکل گریفین (Michael Griffin) برنامه ی ساختن پایگاه دائمی بر روی ماه به تصویب رسیده بود.ولی در زمان اسکولز که فعلا در این سمت حضور دارد تا پرزیدنت باراک اوباما مدیری دائمی برای ناسا انتخاب کند این سیاست و برنامه ریزی برای ماه تغییر کرده است.

اسکولزاز زیر فشار سوالات خبرنگاران برای اینکه جواب دهد که آیا واقعا انسان تا سال 2020 دوباره پای بر روی سطح ماه خواهد گذاشت یا نه طفره می رود و می گوید سیاست ناسا در این مورد متغیر و انعطاف پذیر است.

اسکولز مدیر موقت ناسا می گوید:ما برای ساختن پایگاهی دائمی بر روی ماه تلاش می کردیم و سفر به ماه در سال 2020 مقدمه ای برای آن بود.ولی در برنامه ریزی جدید ما می توانیم با سفرهای کوتاه به نقاط مختلف ماه و داشتن پایگاه های کوچکتر ولی بیشتر در نقاط مختلف به جای یک پایگاه بزرگ و دائمی به نتایج بهتری دست پیدا کنیم. همچنین اضافه کرد که سفر دوباره ی ما به ماه مانند سفرهای آپولو به آن جا نخواهد بود که صرفا هدف پای گذاشتن به آن جا باشد،بلکه هدف آماده سازی انسان برای سفر به مریخ و دیگر نقاط منظومه ی شمسی خواهد بود.


آسمان شب ایران (nightsky.ir)
 
Last edited:

stefan

Registered User
تاریخ عضویت
17 آپریل 2006
نوشته‌ها
430
لایک‌ها
177
تلسکوپ فضایی هرشل این قابلیت را دارد که مراحل اولیه شکل گیری سیارات، ستاره ها و کهکشان ها را مورد بررسی قرار دهد. در حالی که تلسکوپ فضایی پلانک به سوالاتی اساسی مانند اینکه چگونه جهان پا به عرصه ی وجود گذاشت و در آینده چطور پیش خواهد رفت پاسخ خواهد داد.

دو ماموریت هرشل و پلانک برای پرتاب با یک موشک آریان، در 14 می از طریق پایگاه فضایی گویانا (Guiana) در فرانسه آماده می شوند. سازمان فضایی اروپا به کمک ناسا هر دوی این ماموریت ها را ***** می کند.
ماموریت ها کاملا مجزا از هم هستند ولی هر دو ابهاماتی را در کیهان برای ما بر طرف خواهند کرد. سرپرست این دو ماموریت اظهار دارد: هر دو ماهواره، به خوبی از پس آزمایشات مختلف بر آمده اند و برای پرتاب آماده هستند.
تلسکوپ هرشل که مراحل اولیه تشکیل ستارگان، سیارات و کهکشان ها را مورد بررسی قرار می دهد دارای آینه ای به قطر 3.5 متر است. این بزرگترین تلسکوپی است که تا کنون به فضا پرتاب شده (قطر آینه ی هابل فقط 2.4 متر است) و در طول موج های بلند تر فروسرخ و زیر میلیمتری کار می کند. هرشل باید در اعماق کیهان به اجرامی نگاه کند که کمتر از 263- درجه ی سلسیوس دما دارند این در حالی است که سرد کننده های هلیوم مایع درون خود این تلسکوپ دمای داخلی را به نزدیکی صفر مطلق و 273- می رساند. و امید است که این سرد کننده برای 3. 5 سال دوام بیاورد.

پلانک که به سوالاتی اساسی در باره ی پیدایش جهان و آینده ی آن پاسخ خواهد داد، می تواند در زمان به 400000 سال پس از انفجار بزرگ برگردد و بسیاری از مسائل را برای ما روشن سازد.
این ماموریت حداقل 15 ماه به طول خواهد انجامید و سوالات زیادی را به ما حتی در زمینه ی پرتوی زمینه ی کیهانی پاسخ خواهد داد.
پلانک هم از درون بسیار سرد نگه خواهد داشته شد و یکی از ابزار های آن تا نزدیکی 273- سرد خواهد شد. این تکنولوژی جدید سرماسازی به نام CryCooler توسط پژوهشگران در JPL ناسا به تازگی معرفی شده است.
درست پس از پرتاب و رسیدن به فضا هرشل و پلانک مسیر های کاملا متفاوتی را در پیش خواهند گرفت ولی هر دو به دومین نقطه ی لاگرانژی منظومه ی شمسی ما در 1. 5 میلیون کیلومتری زمین خواهند رفت.



منبع: www.astronomy.com
 

stefan

Registered User
تاریخ عضویت
17 آپریل 2006
نوشته‌ها
430
لایک‌ها
177
"کنجکاوی" نام مریخ نورد بعدی ناسا


پس از مریخ نوردان روح و فرصت این بار نوبت روبوت آزمایشگاه علمی مریخ ناسا خواهد بود که با نامی عجیب تر از دو مریخ نورد قبلی پای بر سطح مریخ بگذارد.
کنجکاوی نامی است که توسط یک دانش آموز دوازده ساله کانزاسی به نام کلارا ما برای این مریخ نورد غول پیکر، که قرار است در سال 2011 پرتاب شود انتخاب شده، چند ماه پیش مسابقه ای برای پیشنهاد بهترین نام توسط وب سایت ناسا برگزار شده بود که بین بیش از 9000 پیشنهاد این اسم برای این مریخ نورد انتخاب شد. در بین پیشنهادهای خود وب سایت ناسا نام وال-ای یک شخصیت کارتونی روبوت، با فیلمی کارتونی به همین نام که بهترین فیلم انیمیشن در سال 2008 شد نیز به چشم می خورد.

بنابراین مریخ نورد کنجکاوی بزرگترین دست ساخته ی بشر بر روی سیاره ی سرخ خواهد بود. برخلاف دو مریخ نورد قبلی با انرژی هسته ای کار خواهد کرد، و به دنبال نشانه هایی از حیات میکروبی خواهد گشت.


351700main_pia09201-226.jpg




آسمان شب ایران (nightsky.ir)
 

stefan

Registered User
تاریخ عضویت
17 آپریل 2006
نوشته‌ها
430
لایک‌ها
177
در حالی که در تصویر می بینید شاتل آتلانتیس بر پشت یک بوئینگ 747 در حال عزیمت از پایگاه نظامی ادوارد در کالیفرنیا به پایگاه فضایی کندی در فلوریدا برای قرار گرفتن در آشیانه است.
شاتل ایندیور که برای پشتیبانی از آتلانتیس قبلا بر روی سکوی پرتاب قرار گرفته بود هم اینک برای سفر به ایستگاه بین المللی فضایی آماده می شود. پرتاب طبق برنامه ریزی 13 جولای صورت خواهد گرفت .
در ماموریت sts-127 آزمایشگاه فضایی ژاپنی کیبو به ایستگاه فضایی اضافه خواهد شد تا کار ایستگاه فضایی نیز تقریبا به اتمام برسد.


354049main_ferryflight428.jpg
 

stefan

Registered User
تاریخ عضویت
17 آپریل 2006
نوشته‌ها
430
لایک‌ها
177
سرانجام اولین تصاویر تلسکوپ فضایی هرشل به زمین مخابره شد. تلسکوپ فضایی هرشل در مأموریت خود، مناطقی که برای تشکیل ستاره‌ها و یا حتی کهکشانها مناسب هستند را مورد مطالعه قرار خواهد داد.
محققان این پروژه در کمال تعجب گفتند : "ابزاری که بر روی این تلسکوپ نصب شده است، هم اکنون فراتر از آنچه که ما انتظار داشتیم در حال کار هستند و این موضوع باعث شده که آینده‌ی بسیار درخشانی برای این تلسکوپ پیش بینی شود." نخستین تصویر هرشل از دو کهکشان M66 و M74 است. در این عکسها که توسط دو دوربین طیفی و فوتومتریک هرشل تهیه شده بسیار از جزئیات مورد نیاز محققان ثبت گردیده.

ستاره‌ی DR21 در صورت فلکی قو ( صلیب شمالی ) جرم دیگری بود که توسط تلسکوپ فضایی هرشل و دوربین فرو سرخ آن به نام (HIFI ) مورد بررسی قرار گرفت. این ستاره درون گازهای بسیار گرم از هیدروژن قرار دارد و به نوعی می‌توان گفت که در حال تولد و تکامل اولیه است. در طیفی که از DR21 بدست آمده، نیتروژن، کربن، اکسیژن، مونوکسید کربن و آب به وضوح قابل مشاهده است.
این دستاورد نشان از آن دارد که تلسکوپ هرشل می تواند به بررسی بسیار دقیق این نوع سحابی ها که محل پیدایش ستاره هستند، بپردازد. در حال حاضر این بررسی ها همگی به صورت آزمایشی است و این تلسکوپ فعالیت خود را از آذرماه 1388 به طور رسمی آغاز خواهد کرد.


10057.jpg


Herschelspacetelescope.jpg
 

sina86

Registered User
تاریخ عضویت
27 آپریل 2008
نوشته‌ها
3,309
لایک‌ها
35
هوای ابری و ناکامی رصدگران در شانگهای/ رصد کامل کسوف در اقیانوس آرام

طولانی ترین کسوف قرن بیست و یکم و سال جهانی نجوم امروز چهارشنبه در حالی به وقوع پیوست که به دلیل بارندگی شدید و ابری بودن آسمان امکان رصد از رصدگران در شانگهای چین گرفته شد اما یک گروه از کشورمان که در اقیانوس آرام حضور داشتند به خوبی به رصد پرداختند. به گزارش خبرنگار مهر، امروز 22 جولای (31 تیر) ساعت 5:27 دقیقه بامداد به وقت کشورمان خورشید با گرفت کامل طلوع کرد. سایه این خورشیدگرفتگی بیش از 15 کیلومتر را در بر گرفت که از کشورهای هند، نپال، بوتان، بنگلادش، بیرمانی، چین و جزایر جنوبی ژاپن عبور کرد.
در این پدیده خورشید حداکثر به مدت 6 دقیقه و 39 ثانیه کاملا تاریک شد و هند را به مدت 3 تا 4 دقیقه و در شانگهای را حدود 5 دقیقه در تاریکی کامل فرو برد.
پارک "مجسمه" در شانگهای رصدخانه ای ایده آل برای مشاهده این پدیده بود. خورشدگرفتگی در مناطق مختلف شانگهای از ساعت 8:23 صبح به وقت محلی قابل رویت بود ولی رصدگران به دلیل ابری بودن و بارندگی شدید فرصت رصد را از دست دادند.
رصدگران ناکام
اسدالله قمری نژاد دبیر اجرایی انجمن نجوم ایران که در شانگهای چین حضور دارد در گفتگو با خبرنگار مهر با ابراز تاسف از ناکامی رصدگران گفت: بارندگی شدید از شب قبل آغاز شد و تا صبح امروز نیر همچنان ادامه داشت از این رو ما برخورد (Contact) اول را از دست دادیم ولی با بهبود نسبی هوا توانستیم به مدت 5 دقیقه بخشی از گرفت را رصد کنیم ولی بعد از آن مجددا بارندگی شروع شد و ما مجبور به ترک محل شدیم.
وی با تاکید بر اینکه دو تیم از سه تیم اعزامی ایران در 60 کیلومتری و 120 کیلومتری خارج از شانگهای مستقر شده بودند، افزود: متاسفانه با ابزاری که در اختیار داشتیم موفق به رصد تاریک شدن کامل خورشید نشدیم. تنها جایی که امکان رصد گرفت کامل وجود داشت اقیانوس آرام بوده است.
وی با تاکید بر اینکه تیمی برای رصد با کشتی عازم اقیانوس آرام شده است، ادامه داد: ما تاکنون موفق به تماس با این گروه نشدیم ولی شواهد حکایت از موفقیت این گروه برای رصد کامل دارد.
به گفته قمری نژاد وضعیت هوا در مسیر گرفت در هند و مناطق مابین هند و چین ابری و بارانی گزارش شده است.
ابزارهای سودمند برای رصد در هوای بارانی
قمری نژاد با تاکید بر اینکه پیش بینی اکثر تیمها برای رصد تلسکوپهای اپتیکی بوده است، اظهار داشت: برای رصد کامل در این نوع هوا استفاده از رادیو تلسکوپها است که توسط امواج رادیویی کار رصد را انجام می دهد و یا با استفاده از هواپیماهای خاص می توان در بالای ابرها اقدام به رصد کرد.
وی خاطرنشان کرد: تیمهای ایرانی نیز با استفاده از تلسکوپهای اپتیکی موفق به رصد و فیلمبرداری از گرفت کامل نشدند ولی از معدود تیمهایی بودیم که تا آخرین دقایق در محل حضور داشتیم و به مدت پنج دقیقه کار رصد و تصویربرداری را انجام دادیم.
دبیر اجرایی انجمن نجوم اضافه کرد: برای رصد این پدیده استثنایی حدود چهار تا پنج هزار نفر از کشورهای آمریکا، کانادا، برخی کشورهای اروپایی، ژاپن و روسیه در محوطه بزرگی که برای این منظور در نظر گرفته شده بود حضور داشتند که به جای رصد این پدیده بی نظیر در قرن بیست و یکم باران شدیدی را تجربه کردند.
رصد ماه نو
قمری نژاد در ادامه اظهار داشت: متاسفانه به دلیل شرایط جوی فرصت رصد طولانی ترین خورشید گرفتگی را از دست دادیم ولی برای جبران قرار است در عصرگاه فردا (اول مرداد) برای رصد ماه نو اقدام کنیم.
وی تاکید کرد: این رصد در شانگهای با حضور تیمای اعزامی انجام می شود.
 

sina86

Registered User
تاریخ عضویت
27 آپریل 2008
نوشته‌ها
3,309
لایک‌ها
35
برخورد یک جرم آسمانی غول پیکر به سیاره مشتری

دانشمندان ناسا تائید کردند که یک ستاره دنباله دار غول پیکر و یا یک شهاب سنگ روی سیاره مشتری سقوط کرد و در هم شکست.

به گزارش خبرگزاری مهر، تصاویری که یک ستاره شناس آماتور استرالیایی از این برخورد تهیه کرده است نشان می دهد محل برخورد این جرم آسمانی با سیاره غول پیکر مشتری به ابعاد سیاره زمین است.

ستاره شناسان لابراتوار Propulsione Jet ناسا با استفاده از یک تلسکوپ پرقدرت فراسرخ در جزایر هاوایی کشف این ستاره شناس آماتور را تائید کردند.

آنتونی وزلی 44 ساله محل برخورد این ستاره دنباله دار و یا شهاب سنگ را زمانی که از خانه خود در حال رصد آسمان بود کشف کرد.

وزلی در این خصوص توضیح داد که در 19 جولای 30 دقیقه به طول انجامید تا لکه ای تاریک بر روی سیاره مشتری ایجاد شود.

این اولین برخوردی است که ستاره شناسان از زمانی که یک ستاره دنباله دار در جولای 1994 با سیاره غول پیکر مشتری برخورد کرد آن را رصد کرده اند.

در این خصوص وزلی در وب سایت خود در توضیح مشاهده این لکه ها نوشت: "در ابتدا فکر می کنم که احتمالا باید یک توفان قطبی ساده باشد اما از لحظه ای که لکه ها شروع به چرخیدن کردند و شرایط بهتر شد ناگهان فهمیدم که این تنها یک تاریکی ساده نیست بلکه به نظر می رسید که یک لکه سیاه باشد."

براساس گزارش رویترز، تصاویر نشان می دهند که منطقه برخورد نزدیک به قطب جنوب مشتری بوده است.
 

seymour

مدیر بازنشسته
کاربر قدیمی پرشین تولز
تاریخ عضویت
3 آگوست 2005
نوشته‌ها
6,209
لایک‌ها
84
محل سکونت
Tehran
نگرانی رصدگران از آسمان ابری شانگهای/ احتمال تغییر مکان برای رصد کسوف

در حالی که ساعاتی تا طولانی ترین کسوف قرن باقی مانده است رصدگران بسیاری از کشورهای مختلف دنیا به شانگهای چین آمده اند تا شاهد پدیده زیبای کسوف کامل خورشید در سال جهانی نجوم باشند این در حالی است که آسمان ابری شانگهای رصدگران را نگران کرده است.

به گزارش خبرنگار مهر، فردا چهارشنبه 31 تیر ماه در آسمان بسیاری از بخشهای آسیا به خصوص چین و هند طولانی ترین خورشید گرفتگی قرن 21 رخ خواهد داد. ابعاد این پدیده منحصر به فرد بی سابقه است به طوری که بیش از دو میلیون نفر از اروپا برای مشاهده این خورشیدگرفتگی عازم هند و چین شده اند. رصدگرانی از کشور ما نیز هم اکنون در چین حضور دارند و برای رصد کسوف لحظه شماری می کنند.

22 جولای (31 تیر) 5:27 دقیقه بامداد به وقت کشورمان (6:30 به وقت هند) کمی بعد از طلوع آفتاب این خورشید گرفتگی آغاز می شود. سایه این خورشید گرفتگی بیش از 15 کیلومتر را در بر خواهد گرفت و از هند، نپال، بوتان، بنگلادش، بیرمانی، چین و جزایر جنوبی ژاپن عبور خواهد کرد.

در این پدیده خورشید حداکثر به مدت 6 دقیقه و 39 ثانیه کاملا تاریک خواهد شد. در هند تاریکی کامل بین سه تا چهار دقیقه خواهد بود درحالی که در شانگهای تاریکی در حدود پنج دقیقه است.

پارک مجسمه در شانگهای رصدخانه ای ایده آل برای مشاهده این پدیده است به طوری که این پارک برای 22 جولای بیش از دو هزار بلیت فروخته است. خورشدگرفتگی در مناطق مختلف شانگهای از ساعت 8:23 صبح به وقت محلی قابل رویت خواهد بود.

دبیر اجرایی انجمن نجوم ایران که هم اکنون در شانگهای حضور دارد در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به حضور تیمهای نجومی برای رصد طولانی ترین خورشیدگرفتگی سال جهانی نجوم در شانگهای گفت: متاسفانه به دلیل ابری بودن آسمان در حال حاضر امکان رصد آسمان وجود ندارد.

اسدالله قمری نژاد افزود: در حال حاضر تیمهای نجومی از کشورهای اروپایی و آمریکایی و چند تیم از ایران برای رصد این پدیده نجومی به چین سفر کرده اند ولی متاسفانه امروز (30 تیر) آسمان شانگهای ابری و هوا به شدت شرجی است.

وی با تاکید بر اینکه امکان رصد پدیده خورشیدگرفتگی در آسمان ابری مسیر نیست، افزود: تا ساعتهای آینده انتظار بارش باران می رود که امیدواریم پس از بارندگی تا فردا آسمانی صاف برای رصدخورشید گرفتگی داشته باشیم.

قمری نژاد به پیش بینی‌های هواشناسی اشاره کرد و به مهر گفت: برای رصد نمی توان به پیش بینی های هواشناسی تکیه کرد بلکه باید لحظه به لحظه وضعیت آسمان را بررسی کرد. به هر حال امیدواریم تا فردا آسمان صاف شود.

زمان خورشید گرفتگی در شانگهای

قمری نژاد در خصوص زمان خورشید گرفتگی اظهار داشت: این خورشید گرفتگی در چین فردا 31 تیر ماه برابر 22 جولای 2009 در ساعت 8:20 به وقت محلی رخ خواهد داد.

دبیر اجرایی انجمن نجوم زمان خورشید گرفتگی را در شانگهای 5 دقیقه و 30 ثانیه ذکر کرد و خاطرنشان کرد: در صورتی که امکان رصد این پدیده از شانگها فراهم نباشد احتمال تغییر محل وجود دارد.

وضعیت تیمهای ایران برای رصد خورشید گرفتگی

قمری نژاد به وضعیت تیمهای ایرانی برای این پدیده بی نظیر سال جهانی نجوم اشاره کرد و ادامه داد: در ساعت 2 بامداد روز 31 تیرماه تیمهای رصدی در محل رصد حاضر می شوند و تلسکوپها و لوازم مورد نیاز را نصب می کنند.

وی خاطر نشان کرد: در صورت بهبود هوا و صاف شدن آسمان، زمان مناسبی برای رصد گران خواهد بود تا طولانی ترین خورشید گرفتگی را رصد کنند.

برنامه های جنبی

دبیر اجرایی انجمن نجوم برگزاری سمینارهای نجومی را از برنامه ها جنبی ذکر کرد و ادامه داد: از روز گذشته سمینارهایی در زمینه نجوم و پدیده های آن برگرار شد که تیمهای نجومی در آن شرکت کردند.

قمری نژاد بازدید از رصدخانه ها را از دیگر برنامه ها نام برد و گفت: فردا ( 31 تیر ماه) پس از رصد خورشید گرفتگی از برخی رصدخانه ها و رادیو تلسکوپهای شانگهای بازدید می شود.

100 شرط برای فضانورد شدن !
bored.gif



یکی از پزشکانی که مسوول انتخاب فضانورد برای پروژه های فضایی آتی چین هستش (که مهمترینش استقرار یه ایستگاه فضایی در مداره) ، بعضی از شروطی که داوطلبان باید داشته باشن (یا نداشته باشن!) رو اعلام کرده ؛ از جمله :


نداشتن: سابقه بیماری جدی تا سه نسل قبل ، آبریزش بینی، عفونت قارچی، پوسیدگی دندان، حساسیت به داروهای معین، زخمی که شاید سرباز کنه ... داشتن روحیه مناسب و قابلیت تطبیق .. و این یکی : دهانشون نباید بوی بد بده !
blush.gif
(که در محیط کوچیک بقیه رو اذیت نکنه) ...

بررسی داوطلبین در چندین بیمارستان منتخب انجام میشه (ظاهرا بیمارستانهای نظامی که به سبک کشور خودمون شماره هم دارن؛ بیمارستان 454 نیروی هوایی ارتش خلق چین!) ... قراره کاندیدها 3-4 مرحله غربال بشن تا taikonaut های آینده (=واژه ای به معنای فضانورد چینی) انتخاب بشن ...

attachment.php

چینی ها دقیقا یکسال پیش اولین پیاده روی فضایی شون رو انجام دادند و برای تصاحب عنوان سومین قدرت فضایی دورخیز کرده اند ...


و راستی، یه شرط مهم دیگه : همسرشون هم باید راضی باشه !
cool2.gif


مدارگرد اکتشافی مریخ مطالعات خود را از سر گرفت

مهندسان ناسا روز دوشنبه موفق شدند اختلالات ایجاد شده در مدارگر اکتشافی مریخی این سازمان را بر طرف کرده و تجهیزات علمی آن را فعال سازی کنند. به گزارش خبرگزاری مهر، مدارگرد اکتشافی مریخی ناسا که به دلیل بروز نقصی ناشناخته دچار اختلال شده و ناچار به استفاده از رایانه پشتیبانی شده بود مجددا به حالت عادی بازگشت.
مهندسان لابراتوار احتراقی جت ناسا با موفقیت توانستند مدارگرد را از حالت حفاظتی خارج کرده و اکتشافات علمی مریخ را با کمک آن از سر گیرند. این مدارگرد چهار ساله جوانترین و قدرتمندترین فضاپیمای علمی است که در حال حرکت در مدار مریخ و جمع آوری اطلاعات به سر می برد.
هفته گذشته این مدارگرد به صورت ناگهانی و به دلایلی ناشناخته به رایانه پشتیبانی B خود سوئیچ شده و در حالت ایمنی قرار گرفت. مهندسان ناسا روز شنبه سیستمهای مدارگرد اکتشافی را مجددا فعال سازی کرده و پس از گذشت دو روز تجهیزات علمی آن فعالیتهای خود را از سر گرفتند.
مدارگرد اکتشافی مریخ از زمان قرارگیری در مدار مریخ در سال 2005 تا کنون هفت بار به حالت ایمنی وارد شده است و اختلال اخیر این مدارگرد شباهت زیادی به دو اختلال که در سالهای 2007 و 2008 رخ داده اند، دارد.

بر اساس گزارش فاکس نیوز، مدارگرد اکتشافی مریخی ناسا ماموریت اصلی خود را در سال 2008 به پایان رسانده و در حال حاضر در میانه دوره افزایش ماموریتی قرار دارد که در اواسط سال 2010 به پایان خواهد رسید.

بزرگترین بارش شهاب امشب به اوج خود می رسد

شامگاه امشب 21 مرداد و بامداد روز 22 مرداد ماه آسمان ایران شاهد بزرگترین بارش شهابی خواهد بود. به گزارش خبرنگار مهر، منشا این بارش دنباله داری به نام "سویفت-تاتل" (Swift-Tuttle) است که هر 130 سال یک بار حرکت خود را به دور مدار خورشید کامل می کند.
این بزرگترین بارش این دنباله دار است. این دنباله دار تا سال 2028 این میزان بارش شهاب را نخواهد داشت.
اوج این بارش در شامگاه 21 و بامداد روز پنجشنبه 22 مرداد ماه است که از ایران با چشم غیر مسلح قابل رویت است و می توان با نصب آنتن هایی صداهای شهابها را ثبت رادیویی و ضبط کرد.
ضمن آنکه می توان زمان و تعداد شهابها، میزان بارشی که در یک ساعت وارد جو می شود، رنگ شهابها، میزان درخشندگی، طول شهابها و دود حاصل از شهابها را رصد و اندازه گیری کرد.
در صورت شرایط مناسب چون قرار گرفتن در کانون بارشها، صاف بودن آسمان و عاری بودن آسمان از غبار و بخار شهروندان ایرانی می توانند این پدیده زیبای نجومی را مشاهده کرد.

آلمان كاوشگر روي ماه فرود مي‌آورد


خبرگزاري فارس: آلمان قصد دارد تا سال 2015 كاوشگري بدون سرنشين روي ماه فرود آورد.
A0700658.jpg


به گزارش خبرگزاري فارس، مقامات آلماني روز چهارشنبه اعلام كردند كه اين كشور قصد دارد تا سال 2015 فضاپيمايي بدون سرنشين را به سمت ماه، تنها قمر زمين، بفرستند و اين كاوشگر را بر سطح ماه فرود آورند.
پيتر هينتز، سخنگوي وزارت اقتصاد آلمان در گفت‌وگو با تلويزيون ZDF گفت: ما تا قبل از سال 2015 اين كاوشگر را بر روي ماه مي‌نشانيم البته بايد بگوييم كه اين مأموريت فضايي با همكاري آمريكا و ساير كشورهاي اروپايي انجام مي‌شود.
هزينه اين مأموريت در حدود 5/1 ميليارد يورو (12/2 ميليارد دلار) بر آورد شده است.
هينتز گفت: هم اكنون اين مبلغ به طور كامل براي اين پروژه تخصيص پيدا نمي‌كند بلكه اين مبلغ را دولت آلمان ظرف 5 سال آينده تأمين خواهد كرد.

کشف سیاره ای که مخالف جهت ستاره اش در حرکت است

اخترشناسان برای اولین بار موفق به کشف سیاره ای شده اند که در جهت مخالف چرخش ستاره خود در حرکت است.

به گزارش خبرگزاری مهر، سیاره ها باید در جهتی حرکت کنند که ستاره های آنها در حرکتند اما سیاره جدیدی که توسط اخترشناسان دانشگاه کیل کشف شده است اینگونه به نظر می آید که تحت تاثیر برخورد با سیاره ای دیگر دچار خصوصیاتی متفاوت شده و در مداری مخالف در گردش است. به گفته محققان سیاره ها با مدارهای رو به عقب از دسته سیاره های بسیار کمیاب در جهان هستی به شمار می روند.

به گفته کوئل هلیر از تیم تحقیقاتی دانشگاه کیل زمانی که تمامی ساختار سیستم ستاره ای در یک جهت حرکت می کنند و ستاره نیز در همان جهت در چرخش است، حرکت در مسیر مخالف امری بسیار دشوار و غیر ممکن خواهد بود. به اعتقاد وی احتمال برخوردی نزدیک با این سیاره می تواند توجیهی برای رفتار غیر عادی سیاره فراخورشیدی جدید به شمار رود.

سیاره جدید Wasp-17b نام گرفته و هفدهمین سیاره فراخورشیدی است که توسط کنسرسیوم تحقیقات گسترده سیاره ای دانشگاه های انگلستان یا WASP کشف شده است. این سیاره ابعادی دو برابر ابعاد سیاره مشتری دارد اما جرم آن یک دوم جرم سیاره مشتری تخمین زده شده است.

Wasp-17b با استفاده از چندین دوربین که به منظور کنترل بیش از هزاران ستاره برنامه ریزی شده اند و در هنگامی کشف شد که اخترشناسان در حال جستجو برای ردیابی نور خفیف ستاره های دور دست بودند.

بر اساس گزارش بی بی سی، زمانی که بتوان تغییرات طول موجی ستاره ها را تعیین کرد می توان زمان عبور سیاره را از مقابل ستاره محاسبه کرده و مسیر حرکت آن را کشف کرد. همین محاسبات می تواند حرکت مخالف سیاره Wasp-17b را به اثبات برساند.

شاتلهای ناسا بازنشسته نمی شوند

اعضای کمیسیون ویژه کاخ سفید اعلام کردند برنامه بازنشستگی شاتلهای فضایی ناسا در سال 2010 که توسط جرج بوش ارائه شده بود می تواند لغو شده و برای یک سال تمدید شود.

به گزارش خبرگزاری مهر، سازمان ناسا طی پنج سال گذشته در حال کنار آمدن با ضرب العجل کاخ سفید مبنی بر بازنشسته کردن شاتلهای فضایی و متوقف کردن پروازهای آنها تا سال 2010 و بازگشت به اکتشافات علمی و تحقیقاتی به واسطه برنامه جدید سفر به ماه ،مریخ و دورتر از آن بوده است.

برنامه ای که پس طرحهای جدید کاخ سفید با تحولی بزرگ مواجه خواهد شد. کمیسیون ویژه ای که به دستور اوباما و به ریاست مقام ارشد موسسه لاکهید مارتین در حال بررسی برنامه های فضایی سازمان ناسا است طی یکی از طرحهای خود اعلام کرد برنامه شاتلهای ناسا می تواند تا سال 2011 ادامه پیدا کرده و پس از آن و تا زمان تکمیل جایگزینهای شاتلها، این فضاپیماها می توانند سالی دو بار به پرواز بپردازند.

استفاده از فضاپیماهای خصوصی و ساخت پمپ های سوخت فضایی به منظور سفر به اعماق فضا از دیگر طرحهای ارائه شده این کمیسیون است که بسیار جاه طلبانه به نظر می آیند. اما سئوالی که در این میان به وجود می آید سرمایه ای است که اجرای چنین برنامه هایی نیاز خواهند داشت.

بودجه درخواست شده ناسا برای سال 2010 در حدود 18.7 بیلیون دلار اعلام شده است. این در حالی است که مایکل گریفین رئیس سابق ناسا در دوره ریاست جمهوری جورج بوش هزینه نگهداری و راه اندازی یک برنامه شاتل را چه برنامه به پرواز شاتل ختم شود یا نشود، سالانه چهار بیلیون دلار اعلام کرده بود.

بر اساس گزارش ای بی سی نیوز، از دیگر مواردی که کمیسیون ویژه کاخ سفید به بررسی آنها خواهد پرداخت استفاده از ماه برای سفر به اعماق فضا و یا چشم پوشی کردن از برنامه های اکتشافی ماه و آغاز برنامه مریخی خواهد بود. طرحهای اعلام شده توسط این کمیسیون می توانند تاثیرات غیر مستقیمی بر برخی از برنامه های سازمان فضایی آمریکا داشته باشد.

بارش شهابی در زاهدان رصد شد

زاهدان - خبرگزاری مهر: اعضای انجمن نجوم خیام زاهدان وابسته به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان بارش شهابی را در آسمان زاهدان رصد کردند.

معصومه میرحسینی در گفتگو با خبرنگار مهر در زاهدان، اظهار داشت: اعضای انجمن نجوم خیام زاهدان بارش شهابی را در آسمان زاهدان رصد کردند.

مسئول انجمن نجوم خیام زاهدان افزود: در این رصد فلکی اعضای انجمن نجوم خیام زاهدان وابسته به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با بهره گیری از ابزار نجومی تلسکوپ و دوربین دو چشمی نحوه حرکت طول شهاب و رنگ شهاب را ثبت کردند .

میرحسینی گفت: تعیین میزان نورانیت شهابها و رنگهای آنان بعنوان نتایج این رصد ثبت شد .

وی اضافه کرد: در بارش شهابی رنگهای سفید و زرد دنباله دارها از خصوصیات این پدیده آسمانی بود .

مسئول انجمن نجوم خیام زاهدان خاطر نشان کرد: در هر بارش که هرساله 4 تا 5 مورد اتفاق می افتد، رنگ شهابها و میزان نورانیت آنها با یکدیگر متفاوت است .

ماموریت آپولو به انسان چه آموخت

خبرگزاری مهر - گروه فناوریهای نوین: بسیاری از محققان با اشاره به آنچه از ماموریتهای آپولو برای انسان به جا مانده است معتقدند ماموریتهای آتی به ماه نه تنها بیهوده نیست بلکه به دلیل اینکه ماه قسمتی از تاریخچه منظومه خورشیدی را در بر دارد از اهمیت و هدف بسیار بالایی برخوردار خواهد بود.

به گزارش خبرگزاری مهر، زمانی که جهان شگفت زده نظاره گر راه رفتن دو فضانورد آمریکایی نیل آرمسترانگ و باز آلدرین بر روی کره ماه بودند دانشمندان سیاره ای از دیدگاه دیگری این ماموریت را تحت نظر داشتند. برای آنها ارزش این ماموریت در محموله ای بود که فضاپیما با خود به زمین بازگرداند. در آن زمان آرمسترانگ و آلدرین در حدود 22 کیلوگرم از سنگهای کره ماه را به همراه خود به زمین آوردند.

پنج ماموریت بعدی آپولو روی هم رفته در حدود 382 کیلوگرم از مواد را که در حدود دو هزار و 200 نمونه قابل مطالعه برای دانشمندان فراهم آورد، جمع آوری کرد. این در حالی است که سه کاوشگر بدون سرنشین روسی تنها 300 گرم از نمونه های قابل مطالعه را به زمین بازگرداند.

نمونه های جمع آوری شده به عنوان گنجینه علمی لیست برداری شده و به ثبت رسید. به گفته پاول اسپودیس زمین شناس موسسه سیاره ای هیوستون پس از ماموریتهای آپولو، ایده های انسان درباره شکل گیری سیاره ها و تکامل آنها باید از اصل بازنویسی می شد.

نمونه های به دست آمده از ماموریتهای آپولو افسانه های زیادی درباره ماه را در خود پنهان داشت. هارولد یوری یکی از بزرگترین مدافعان ماموریتهای اکتشافی ماه و برنده جایزه نوبل پیش بینی کرده بود که ماه از مواد کیهانی اولیه ساخته شده است، ایده ای که با مطالعه نمونه ها خط ابطال بر روی آن کشیده شد زیرا برخی از نمونه ها شباهت زیادی به صخره های زمینی از جمله بازالتهای تیره داشتند. بقیه نمونه ها کاملا متفاوت به نظر می رسیدند. برای مثال می توان به سنگ ترکیبی به نام برسیکاس اشاره کرد که میلیونها سال پیش در اثر برخوردهای شهابسنگها متلاشی شده و اجزای آن دوباره به یکدیگر متصل شده اند.

نشانه های فراوانی که درون سنگهای ماه وجود دارد طی سالها و دهه ها کشف شده اند اما برخی از آنها همچنان به شکل اسرار آمیزی پنهان باقی مانده اند. یکی از شگفت انگیزترین یافته های به دست آمده از این سنگها، کشف این حقیقت بوده است که ماه در سالهای ابتدایی شکل گیری توسط اقیانوسی از صخره های مذاب پوشیده شده بوده است.

به گزارش مهر، مناطق کوهستانی ماه توسط گونه ای از سنگهای کمیاب در زمین به نام آنورثوسیت شکل گرفته اند. این سنگها در زمین زمانی شکل می گیرند که مواد معدنی آلومینیوم دار سبک بر سطح حوضچه های مواد مذاب شناور می شوند. در صورتیکه این سنگ در تمامی نقاط ماه یافته شود به این معنی است که سطح آن در گذشته از اقیانوسی از ماگماها پوشیده بوده است. در این صورت علامت سئوال بزرگی به وجود خواهد آمد مبنی بر اینکه انرژی تولید چنین حجم بزرگی از مواد مذاب از کجا تامین شده است؟

توجیهات جدیدی طی سالهای اخیر برای این پدیده ارائه شده اند. بر اساس یکی از این توجیهات شکل گیری این اقیانوس مذاب در نتیجه تحولات عظیمی بوده است که در حدود 50 میلیون سال پس از آغاز به شکل گیری منظومه خورشیدی و در هنگامی که زمین دوران نوزادی خود را سپری می کرده است به وجود آمده اند. طبق این فرضیه زمین در این دوره با سیاره ای در ابعاد مریخ برخورد کرده و ذرات به وجود آمده ناشی از این برخورد وارد مدار زمین شده اند. این ذرات سپس با یکدیگر ترکیب شده و ماه را به وجود آورده اند.

سناریوی برخورد بزرگ باعث تکامل مجدد و قوی تاریخچه منظومه خورشیدی اولیه شده است. قبل از ماموریت آپولو، دانشمندان سیاره ای مجموعه اجرامی را که در مدار خورشید در حرکت بودند را مکانیزمی منظم می دانستند که احتمال برخورد در آن بسیار نادر بود. اکنون این محیط از منظومه خورشیدی محیطی بسیار فعال شناسایی می شود که سیاره ها در آن می توانند حرکت کرده با یکدیگر برخورد کرده و یا حتی یکدیگر را به بیرون برانند. بر اساس این نظریه تاریخچه تمامی سیاره ها متناسب با این برخورد شکل گرفته و ماه یکی مشخص ترین اجزای این تاریخچه ها به شمار می رود.

شگفتی دیگری که از نمونه های ماه کشف شده بر این اساس است که صخره هایی که از بزرگترین حفره انفجاری ماه به دست آمده اند از سن یکسان تمامی حفره های ماه در حدود 3.8 تا 4 بیلیون سال خبر می دهند. پدیده ای که اتفاقی و تصادفی به نظر نمی آید. ماه و پس از آن زمین باید در حدود نیم بیلیون سال پس از شکل گیری منظومه خورشیدی، تحت تاثیر رگبارهای مخربی قرار گرفته باشند که برای شکل گیری چنین پدیده ای، واقعه ای بسیار بزرگتر باید در پس این واقعه و فرای منظومه خورشیدی رخ داده باشد.

این اپیزود از تاریخ منظومه خورشیدی که بمباران بزرگ دیرینه شهرت دارد باید در زمانی پایان گرفته باشد که اولین نشانه های حیات در زمین آشکار شده باشند. احتمال اینکه این بمبارانها شرایط کافی برای شکل گیری حیات در زمین را به وجود آورده باشند سئوالی است که تا کنون بی پاسخ باقی مانده است.

بدون حضور نمونه هایی که به منظور بررسی و آنالیزهای شیمیایی و تاریخ گذاری از ماه به زمین آورده شد هرگز این اکتشافات کلیدی از تاریخ ماه در اختیار بشر قرار نمی گرفت. تمامی دو هزار و 200 نمونه مطالعاتی ماه مورد بررسی قرار گرفته اند و این به آن معنی است که وجود نکته ای تکان دهنده و متحول کننده در میان این نمونه ها بعید به نظر می رسد. با این حال شاید این سنگها همچنان نکته های ریزی را در خود پنهان داشته باشند که با ارتقا دادن ابزار مطالعات می توان به تدریج این نکته ها را نیز رمزگشایی کرد.

برای مثال ابزاری که برای تاریخ گذاری نمونه های معدنی مورد استفاده قرار می گرفتند بسیار پیچیده بوده قدرت تعیین تاریخ دقیق ذرات معدنی را از دانشمندان سلب می کردند. طی دو سال گذشته این شیوه ارتقا پیدا کرده و نکات کلیدی از تاریخ ماه را کشف کرده است. به طوریکه بر اساس این یافته ها گروهی از دانشمندان موسسه فدرال سوئیس، تاریخ شکل گیری اقیانوس ماگمایی و کره ماه را 20 تا 30 میلیون سال پیش از آنچه دانشمندان باور داشتند، یعنی در حدود 4.5 بیلیون سال پیش تعیین کرده اند.

تنها مواردی که نمونه های ماه توانایی تکمیل آنها را نخواهند داشت سئوالات بزرگی مانند "چه چیز در نیمه پنهان ماه قرار گرفته است؟" و یا "آیا امکان یافتن نمونه ای از اعماق کره ماه وجود دارد؟" هستند که یافتن پاسخ برای آنها ملزم به بازگشت مجدد به ماه خواهد بود.

بر اساس گزارش نیوساینتیست، برخلاف نظر بسیاری از محققان که بازگشت به ماه را پروژه ای فرسایشی، پر هزینه و بی هدف می خوانند گری لافگرن متصدی مجموعه نمونه های ماه در پایگاه فضایی جوهانسون و بسیاری از دانشمندان دیگر معتقدند که بازگشت به ماه از نظر هدف و سئوالات علمی هیچ کمبودی ندارد زیرا سئوالات موجود تنها به ماه ارتباط ندارد، بلکه شامل تاریخچه منظومه خورشیدی است، این حقیقتی است که آپولو به بشر آموخته است.

تصاویر شگفت انگیز از مریخ!

حسگرهای کاوشگر مریخ گرد Mars Reconnaissance از سطح این سیاره تصاویر شگفت انگیزی تهیه کرده است که نشان می دهند در سطح سیاره سرخ منطقه ای وجود دارد که شبیه اثر انگشت انسان است.
حسگر نوری "تصویربرداری آزمایشات علمی با وضوح تصویر بالا" (HiRISE) که روی کاوشگر فضایی Mars Reconnaissance نصب شده، این تصاویر را تهیه کرده است. این کاوشگر در فاصله 300 کیلومتری از سطح مریخ قرار دارد.
468194_orig.jpg
این تصاویر بین ماههای آوریل و آگوست سال جاری تهیه شده اند و اکنون ناسا آنها را منتشر کرده است. شگفت انگیزترین تصویری که در میان این عکسها وجود دارد "اثر انگشت مریخ" است. این اثر انگشت در منطقه "کوپراتس" واقع شده است.
468192_orig.jpg
اثر انگشت مریخ
منطقه "کوپراتس" بخشی از سیستم عظیم دره های ژرف Valles Marineris است که در بیش از چهار هزار کیلومتر در خط استوای مریخ گسترده شده است.
468196_orig.jpg
به گفته دانشمندان ناسا، این خاک موجی شکل در اثر تغییرات مداوم آب و هوا که در مدت میلیونها سال رخ داده ایجاد شده است.
دمای متوسط مریخ کمتر از 55 درجه سانتیگراد است و به نظر می رسد که آب و هوای این سیاره در روزگاران گذشته بسیار گرمتر از دمای کنونی آن بوده است.
468193_orig.jpg
بسیاری از دانشمندان معتقدند که در میلیونها سال قبل در سیاره مریخ نیز آب وجود داشته که بعدها بخار شده است و همچنین فرضیه هایی نیز در خصوص اشکال اولیه حیات مثل میکروارگانیسمها در این سیاره ارائه شده است.


468195_orig.jpg

کشف نشانه هایی جدید از وجود آب در سطح ماه

این ردیاب با تکیه بر کاهش تابشهای نوترونی در سطح این کره حضور آب یا هیدروژن را تعیین می کند یکی ازبزرگترین یافته های این ردیاب این است که وجود هیدروژن تنها در سایه حفره ها محدود نشده است.


مدارگرد اکتشافی ماه در میان اطلاعات و تصاویری که به زمین ارسال کرده نشانه هایی جدید از احتمال وجود آب منجمد و هیدروژن در سطح ماه ارائه کرده است.

به گزاش مهر، تصاویر و اطلاعات جدید از مدارگرد اکتشافی ماه سازمان ناسا نشانه هایی از وجود آب منجمد در کره ماه آشکار کرده است. این مدارگرد که دوره تنظیم و آزمایش خود را به پایان برده به مرحله نقشه برداری مداری از ماه وارد شده است.

تجهیزات این فضاپیما در عین حال اندازه گیری هایی از تابشهای کیهانی در محیط ماه انجام داده و نشانه های زیادی از وجود آب در سطح این کره به دست آورده است. اولین نشانه های این مدارگرد که به کمک ردیاب نوترونی آن به دست آمده است خبر از احتمال یخ و هیدروژن در ماه می دهد. این ردیاب با تکیه بر کاهش تابشهای نوترونی در سطح این کره حضور آب یا هیدروژن را تعیین می کند یکی ازبزرگترین یافته های این ردیاب این است که وجود هیدروژن تنها در سایه حفره ها محدود نشده است.

مدارگرد اکتشافی ماه که در تاریخ 18 ژوئن 2009 به مدار کره ماه ارسال شده است در موقعیت خوبی به سر برده و ماموریت یک ساله و علمی خود را برای یافتن موقعیت مناسب برای فرود فضانوردان و ایجاد نقشه ای کامل از سطح این کره آغاز کرده است.
بر اساس گزارش ام اس ان بی سی، مدارگرد LCROSS مدارگرد دیگری که به همراه این فضاپیما به مدار ماه ارسال شده است نیز در تاریخ 9 اکتبر 2009 با حفره ای در سطح کره ماه برخورد خواهد کرد تا دانشمندان بتوانند با مطالعه بر روی خاک و ذرات پرتاب شده به بالا احتمال وجود آب در حفره انتخاب شده را مورد بررسی قرار دهند.

هفتمين گردشگر فضايي به زمين بازگشت


خبرگزاري فارس: موشك سويوز در حالي كه خدمه ايستگاه فضايي و هفتمين گردشگر فضايي را به همراه داشت، به زمين نشست.
A0748623.jpg


به گزارش خبرگزاري فارس، گاي لاليبرته، هفتمين گردشگر فضايي تبعه كانادا به همراه ماكسيم سورايف، فضانورد روسي فرمانده پرواز و جفري ويليامز، فضانورد آمريكايي مهندس پرواز روز چهارشنبه 30 سپتامبر (8 مهر) توسط موشك روسي «سويوز» به فضا پرتاب شدند و سفر خود را به ايستگاه بين‌المللي فضا آغاز كردند و روز جمعه 2 اكتبر (10 مهر) به اين ايستگاه فضايي متصل شدند.
"گاي لاليبرته " به همراه "گنادي پادالكا " فضانورد روسي و "مايكل بارات " فضانورد آمريكايي امروز در ساعت 4:31 به وقت جهاني در مركز فضايي بيكنور در قزاقستان به زمين نشست.
"گنادي پادالكا " و "مايكل بارات " دو خدمه ايستگاه فضايي از 26 مارس در اين ايستگاه فعاليت مي‌كردند و بعد از 6 ماه فعاليت در ايستگاه بين‌المللي فضا به خانه خود برگشتند.

ماه بامداد فردا به ملاقات مریخی می‌رود

رئیس انجمن نجوم اهواز از مقارنه ماه و مریخ خبر داد و گفت: دوشنبه شب پدیده مقارنه ماه و مریخ اتفاق می افتد که در این پدیده ماه به نزدیکترین فاصله با ماه می رسد. خسرو جعفری زاده در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب گفت: این مقارنه در ساعت 4 و 30 دقیقه فردا دوشنبه 20 مهر ماه اتفاق می افتد و در طی آن ماه و سیاره مریخ در نزدیکترین فاصله از یکدیگر قرار خواهند گرفت.
وی افزود: در این مقارنه فاصله زاویه ماه از مریخ برابر با یک درجه خواهد بود و فاز ماه برابر با 42 درصد و قدر سیاره مریخ 0.7 است. در این پدیده سیاره مریخ به صورت ستاره ای با نورانیت متوسط در فاصله 5/3 درجه پایین و سمت چپ ماه دیده می شود.
جعفری زاده با بیان اینکه مریخ در مقایسه با سایر اجرام آسمانی به رنگ نارنجی دیده می شود، اظهار داشت: پس از پایان این مقارنه مریخ در ساعت 23 در افق غرب-شمال غربی‌ غروب خواهد کرد.
سیاره مریخ چهارمین سیاره نزدیک به خورشید است و در همسایگی‌ زمین قرار دارد. قطر این سیاره تنها نصف قطر کره زمین است و از آنجایی که هم اکنون در فاصله دوری از زمین در مدار خود قرار دارد، کم نور دیده می شود.

همزمان با سال جهانی نجوم؛ سومین المپیاد جهانی نجوم در ایران برگزار می شود

مشاور وزیر و سرپرست باشگاه دانش پژوهان جوان وزارت آموزش و پرورش از برگزاری سویمن المپیاد بین المللی دانش آموزی نجوم و اختر فیزیک در ایران همزمان با سال جهانی نجوم خبر داد. به گزارش خبرنگار مهر، محسن جمالی رئیس ستاد برگزاری سومین المپیاد جهانی نجوم و اختر فیزیک صبح روز دوشنبه با اعلام اینکه المپیاد جهانی نجوم از 25 مهرماه به مدت 9 روز در تهران برگزار می شود، افزود: این المپیاد با حضور 20 کشور جهان از جمله چین، بلاروس، یونان، لهستان، برزیل ، کره جنوبی در تهران و گرمسار برگزار می‌ شود.
وی با بیان اینکه 20 تیم 5 نفره از دانش‌آموزان کشورهای شرکت کننده در این المپیاد با هم به رقابت می پردازند، اظهار کرد: 600 میلیون اعتبار برای این المپیاد در نظر گرفته شده است که البته سازمان فضایی ایران نیز به عنوان حامی مالی این المپیاد خواهد بود.

جمالی افزود: المپیاد نجوم در دو بخش نظری با 18 سوال و عملی "رصد" برگزار می شود.
رئیس ستاد برگزاری سومین المپیاد جهانی نجوم با اشاره به اینکه 70 نفر از دانشمندان نجوم داخلی کمیته تصحیح آزمون کتبی را برعهده دارند، گفت: سئوالات این المپیاد طی دو روز تصحیح خواهد شد.
وی با بیان اینکه هدف از برگزاری این المپیاد گسترش علوم پایه در میان دانش‌آموزان و ایجاد دوستی در بین ملل مختلف است، عنوان کرد: تیم ایران نیز با پنج دانش آموز از مدارس استعدادهای درخشان در این المپیاد علمی شرکت می کند.
 

فایل های ضمیمه

  • _468x286.jpg
    _468x286.jpg
    20.5 KB · نمایش ها: 36

seymour

مدیر بازنشسته
کاربر قدیمی پرشین تولز
تاریخ عضویت
3 آگوست 2005
نوشته‌ها
6,209
لایک‌ها
84
محل سکونت
Tehran
4 سال پیش، کنگره امریکا ناسا رو مامور کرد که اون دسته از سنگ های آسمانی که برخورد احتمالی شون به زمین یه خطر قابل توجه به حساب میاد رو بررسی کنه ... دقیقاً به این ترتیب که تا سال 2020 ناسا باید 90% اجرام آسمانی بالقوه خطرناک رو مشخص و موقعیت-یابی کنه ...


تخمین ناسا اینه که 20 هزار جرم آسمانی از این دست در منظومه شمسی ما وجود داره ... اینا سنگهایی هستند که قطری بیش از 140 متر دارن (تقریبا اندازه یه استادیوم فوتبال-چنین سنگی میتونه منطقه ای بسیار وسیع رو نابود کنه) ...الان دانشمندها موقعیت 6 هزار تا از اینا رو میدونن ...


اما ناسا اعلام کرده که برای ادامه کار نیاز به بودجه بیشتر داره : 800 میلیون دلار لازم داره تا یا تلسکوپ زمینی مخصوص برپا کنه ، یا یه سیستم مشاهده فضایی بسازه ...

attachment.php

خب حالا چیز بدردبخوری هم پیدا کرده ان؟ (مثل فیلم آرماگدون!) ... بله – 5 تا از این سنگها ، احتمال برخورد کمتر از یک به میلیون و ایجاد خسارت قابل توجه دارن؛ بخصوص یکی شون (قطر=130 متر) که به احتمال 1:3000 سال 2048 میخوره بهمون ... و آپوفیس که دوبرابر اندازه داره و شانس 1:43000 داره که 2036، 2037 یا 2069 بخوره به زمین ...


مطالعه بیشتر: صفحه ای که ناسا در همین رابطه برپا کرده ؛ اینجا
 

فایل های ضمیمه

  • capt.photo_1247677749501-1-0.jpg
    capt.photo_1247677749501-1-0.jpg
    11.4 KB · نمایش ها: 35

sina86

Registered User
تاریخ عضویت
27 آپریل 2008
نوشته‌ها
3,309
لایک‌ها
35
اطلاعات جدید هابل از اخترک انگوری شکل پالاس

تلسکوپ فضایی هابل تصویری جدید از پالاس یکی از بزرگترین اخترکهای منظومه خورشیدی ارائه کرده که حاوی اطلاعاتی از جزئیات سطح این اخترک است. به گزارش خبرگزاری مهر، این صخره کیهانی وسیع 600 کیلومتری نمونه ای مناسب از اجرام کیهانی است که فرایند تبدیل شدن به یک سیاره را آغاز کرده است اما هرگز آن را به پایان نبرده و در حد یک اخترک باقی مانده است. دانشمندان مدلی سه بعدی از این جهان کوچک انگور مانند ارائه کرده اند و در کنار آن اطلاعات جدید به دست آمده از هابل می تواند خصوصیات سطح این اخترک از قبیل حفره های بزرگ برخوردی موجود بر روی آن را تعیین کند.
این اطلاعات جدید در عین حال می تواند به ایجاد درکی درست از چگونگی تشکیل سیاره ها در دوره های ابتدایی جهان منجر شود. بریتنی اشمیت محقق دانشگاه کالیفرنیا که ***** پروژه مطالعه بر روی پالاس را به عهده دارد، درباره این اخترک می گوید: "پالاس قطعه ای بی نظیر از پازل بزرگ شکل گیری منظومه خورشیدی است."
اخترک پالاس که در جایی در حدود 400 میلیون کیلومتری از خورشید، در میان مدارهای مریخ و مشتری قرار گرفته است، دومین جرمی است که در کمربند اصلی اخترکها کشف شده است. تنها اخترک شناخته شده ای که از پالاس بزرگتر است اخترک سرس است و اخترک وستا نیز با وجود اینکه از ابعاد کوچکتری برخوردار است بسیار فشرده تر از پالاس است.
بر اساس نظریه های موجود، سیاره ها در اثر تراکم صخره ها و غبارهایی که در اطراف ستاره های تازه متولد شده وجود دارند رشد کرده و شکل می گیرند. همچنین برخورد میان توده های ماده می تواند باعث شکل گیری مواد بزرگتری شود. به تدریج برخی از این توده مواد به اندازه ای بزرگ و داغ می شوند که فرایند متمایزسازی را آغاز کنند، فرایند لایه سازی که طی آن مواد سنگین تر به سمت مرکز حرکت کرده و هسته را تشکیل می دهند.
477364_orig.jpg
اخترک پالاس در کمربند اخترواره های منظومه خورشیدی
به گزارش مهر، اینگونه به نظر می رسد که این فرایند در اخترک پالاس با تغییری عمده مواجه شده است اما در عین حال شکل نامتعارف این اخترک نشان می دهد پالاس هرگز حرکت به سوی کامل شدن را به اتمام نرسانده است.
تصاویر کدر به دست آمده از هابل نشان می دهد ماده معدنی هیدرات بر روی سطح این اخترک وجود دارد. همچنین دانشمندان معتقدند در صورتی که این اخترک در سالهای اولیه کمربند اخترواره ها شکل گرفته باشد به احتمال قوی باید مقادیر زیادی از آب یا یخ را در خود پنهان کرده باشد. از دیگر موادی که احتمال وجود آن بر روی این اخترک وجود دارد صخره های سیلیکاتی است. به گفته دانشمندان وجود آب یا ذرات یخی در این اخترک می تواند دلیل مناسبی برای توضیح پایین بودن غیر عادی جرم این اخترک باشد.
بر اساس گزارش بی بی سی، سازمان ناسا فضاپیمایی را برای بازدید از سرس و وستا به کمربند اخترواره ها ارسال کرده است که در سال 2011 به این دو اخترک خواهد رسید. مطالعه بر روی پالاس در برنامه ناسا قرار ندارد اما اشمیت امیدوار است مطالعات بیشتر و جلب توجه دانشمندان نسبت به اخترکها بتواند زمینه بررسی های دقیق تر را بر روی این اخترک شگفت انگیز به وجود آورد.

اظهارات جذاب جووانی بینیامی/ استخراج سوخت از ماه رؤیایی پوچ است!/ مکان ایستگاه فضایی اشتباه است

جووانی بینیامی رئیس سابق آژانس فضایی ایتالیا که مدتی قبل مصاحبه ای را با ماهنامه آمریکایی "وایرد" درباره برنامه ناسا برای بازگشت انسان به ماه در سال 2020 انجام داده بود درپی ماموریت جدید ناسا برای کشف آب در ماه اظهارات جالبی را ارائه کرده است که در زیر می آید. به گزارش خبرگزاری مهر، جووانی بینیامی در مدت ریاست خود در آژانس فضایی ایتالیا از برنامه های سفر انسان به فضا حمایت می کرد اما در مصاحبه ای که چندی قبل با مجله آمریکایی "وایرد" انجام داد تکرار سفر دوباره انسان به ماه که یک بار چهل سال قبل و در راستای برنامه "آپولو" انجام شده است را یک اشتباه بزرگ خواند. در ادامه مصاحبه روزنامه "لاستمپا" را با این ستاره شناس می خوانید:
* پروفسور بینیامی، شما فیزیکدان نجوم و رئیس سابق آژانس فضایی ایتالیا هستید. در ماهنامه وایرد 10 دلیل را برای تغییر مقصد برنامه Constellation ناسا در خصوص بازگشت انسان به ماه اظهار داشتید. درباره آن بیشتر توضیح می دهید؟
- به اعتقاد من سفر انسان به فضا بسیار مهم است. فضانوردان و اکتشافات بشری فضا بسیار بنیادی هستند. چراکه نه تنها برداشتن این گامهای بزرگ موجب توسعه فناوری می شوند بلکه کمک می کنند که تصورات و تخیلات ما تقویت شوند. همراه با فضانوردان، موارد دیگری چون علوم فضایی، کاربردهای صنعتی، رصد زمین و ... وارد می شوند. بدون فضانوردان، بدون مردان و زنان در فضا به تدریج تمایل به کشف فضا تمام می شود.
* درست است. بنابراین هدف بازگشت به ماه نیز می تواند یک هدف درست باشد، بله؟
- ما از مدتها قبل در مدار اطراف زمین هستیم. دقیقا از 40 سال قبل. آمریکاییها بین سالهای 1969 و 1971 در دوره جنگ سرد و در رقابت با اتحاد جماهیر شوروی سابق به ماه رسیدند. از سویی دیگر برنامه ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) که هزینه حدود 100 هزار دلاری آن قابل قیاس با هزینه برنامه های آپولو بود متولد شد، چرا که ریگان می خواست امپراتوری بدی را نابود کند. اما اگر درباره اش خوب فکر کنیم می فهمیم که این ایستگاه فقط به درد این می خورد که خودش را بسازد. البته به درد قراردادهای زیبایی که شرکتهای بزرگ این بخش با آژانسهای فضایی عضو ایستگاه امضا می کنند نیز می خورد! به این ترتیب به میزان بسیار کمی فناوری توسعه می یابد و فضانوردان هرچند وقت یکبار به آنجا سفر می کنند، اما در این مدار بسیار پایین واقعا نوآوری بسیار کم است. در سال 2004 جورج بوش ایده بازگشت به ماه در سال 2020 را مطرح کرد، اما بدون افزایش دادن بودجه ناسا که به اندازه کافی برای رسیدن به ماه در برنامه آپولو با مشکلات مالی مواجه شد. خوب! قبل از اینکه چینی ها به ماه برسند آمریکا باید برای بازگشت به ماه هزینه های زیادی را متحمل شود!
* پروفسور، اما در تمام فیلمهای علمی تخیلی اولین گام، پایگاهی بر روی ماه است. ماه به ما می آموزد که برای رفتن به مریخ به چیزهایی نیاز داریم. به نظر شما جایی بهتر از ماه وجود دارد؟
- معلوم است که جای بهتری وجود دارد. برای مثال، یک لنگرگاه فضایی با جاذبه صفر که به صورت معلق بین زمین و ماه ساخته می شود و یا جایی در مدار اطراف زمین. به راحتی می توان از زمین به این نقطه رسید. نباید فراموش کنیم که برای رفتن به ماه و برگشتن از آن نیاز به حجم زیادی انرژی داریم این درحالی است که برای ساخت یک پایگاه معلق در اطراف زمین یا در مدار اطراف مرز میان زمین و ماه انرژی زیادی نیاز نیست. این یک پایگاه ایده آل برای رفت و برگشت به مریخ است.
* اما ماه چی؟ گفته می شود که ماه می تواند یک منبع انرژی و یا منبع مواد قابل استفاده در بخش صنعت باشد.
- از ماه ما نمی توانیم چیزی خارج کنیم. امید استخراج سوخت از سنگهای ماه تنها یک رویای پوچ است. همانطور که قبلا نیز گفتم ساخت یک پایگاه روی ماه بسیار دشوارتر از ساخت یک پایگاه در مدار است چراکه باید بتوانیم حجم زیادی از مواد را وارد جاذبه ماه کنیم و برای رفتن به چند نقطه مشخص در روی ماه باید بر این جاذبه پیروز شویم.
* تکلیف هلیم 3 چه می شود؟ گفته می شود که ماه غنی از این ماده است؟
- می توانم راحت حرف بزنم؟ هلیم 3 یک شوخی مسخره است. گهگاهی با کسی ملاقات می کنم که قسم می خورد انسان هرگز روی ماه قدم نگذاشته است، اینطور نیست؟! خوب! به همین نحو، مردمی هم وجود دارند که به هلیم 3 باور دارند. ما هنوز به دنبال ساخت گداخت هسته ای با "دوتریم" و "تریتیوم" (ایزتوپهای هیدروژن) در روی زمین هستیم. زمانی که موفق به انجام این کار شدیم آنوقت می توانیم درباره هلیم 3 ماه نیز فکر کنیم. اگر رفتیم روی ماه و هیچ هلیمی وجود نداشت، چه؟ اگر هم باشد نیاز داریم که یک نیروگاه بسیار عظیم را روی ماه بسازیم. این نیروگاه فوق العاده پر هزینه خواهد بود و تمام منابع مالی تمام برنامه های فضایی دنیا را خواهد بلعید. و بعد؟! آیا اطمینان داریم که روی ماه به اندازه کافی هلیم 3 وجود دارد و آیا ما موشکهای پیشرفته ای داریم که بتوانند این ماده رادیواکتیو خطرناک را به سلامت به زمین برسانند.
* بسیار خوب. به نظر شما این زیرکانه نیست که با هر تغییر در ریاست جمهوری آمریکا همیشه مباحثات جدیدی درباره برنامه های فضایی، کار و پولهای این برنامه ها شروع می شود؟
- با این مسئله موافقم. اما اگر راه کنونی را تغییر ندهیم هیچ کاری نمی توانیم انجام دهیم و کارهایی را هم که تاکنون انجام داده ایم به ثمر برسانیم. کپسول "اوریون"، فضاپیمای Ares I و فضاپیمای باری Ares V همه چیزهایی هستند که هم برای رسیدن به ماه خوب هستند و هم برای رسیدن به یک پایگاه معلق در نقطه ای که می تواند در مرز میان ماه و زمین ساخته شود. Ares برای حمل مقدار زیادی ماده به مدار زمین بسیار مناسب است اما برای بردن این مواد به ماه زیاد خوب نیست. اما این فضاپیما تنها از سوخت شیمیایی استفاده می کند و باید پذیرفت که سوخت شیمیایی محدودیتهای انکارناپذیری دارد.
* اما انسان امروز تنها به سوخت شیمیایی دسترسی دارد.
- بنابراین باید شروع به کار کنیم. اگر بخواهیم واقعا کاری انجام دهیم، باید به موازات مونتاژ یک پایگاه فضایی و یک لنگرگاه فضایی شروع به کار بر روی موتورهای هسته ای کنیم. یک موتور معمولی 50 مگاواتی که توانایی روشن کردن یک وسیله بزرگ مثل یک هواپیمای ایرباس را با سرعت 50 کیلومتر بر ثانیه داشته باشد.
* اهداف اسا در توسعه برنامه های فضایی چیست؟
- همانطور که بوش گفت ماه به ما اروپاییها نگاه نمی کند. اما به نظر من اروپا می تواند با ساخت یک پایگاه فضایی روی یک مدار استوایی اطراف زمین سهم خود را از فضا ببرد. فراموش نکنید که از ایستگاه فضایی بین المللی نه می توان به روی ماه رفت و نه مریخ، چون جای این ایستگاه کاملا اشتباه انتخاب شده است. این ایستگاه در حقیقت تنها برای پرتاب فضاپیماها از پایگاه روسی بایکونور مناسب است. این درحالی است که اسا امکان پرتاب فضاپیما از پایگاه کورو در فرانسه را دارد. در مرحله بعد بهتر است که بازگشت به ماه را فراموش کنیم. می توانیم برای اکتشافات فضایی به اهداف بهتری فکر کنیم. برای مثال باز آلدرین پیشنهاد رسیدن به یک شهاب سنگ نزدیک به زمین را داد.
* چگونه می توانیم به روی شهاب سنگها برویم؟ آیا فناوری جدیدی برای رسیدن سریع نیاز است که ما آن را نداریم؟
- معلوم است که فناوری آن را نداریم، اگر هرگز شروع به ایجاد آن نکنیم. قبل از ساخت موشک " Saturno V" که ما را به ماه رساند فناوری لازم را نداشتیم. بنابراین نیاز به توسعه فناوری جدید سوخت رسانی داریم و در این راه باید از نیروهای جدید تکنولوژیکی و سرمایه گذاریهای جدید استفاده کنیم.

اظهارات جذاب جووانی بینیامی/ استخراج سوخت از ماه رؤیایی پوچ است!/ مکان ایستگاه فضایی اشتباه است

جووانی بینیامی رئیس سابق آژانس فضایی ایتالیا که مدتی قبل مصاحبه ای را با ماهنامه آمریکایی "وایرد" درباره برنامه ناسا برای بازگشت انسان به ماه در سال 2020 انجام داده بود درپی ماموریت جدید ناسا برای کشف آب در ماه اظهارات جالبی را ارائه کرده است که در زیر می آید. به گزارش خبرگزاری مهر، جووانی بینیامی در مدت ریاست خود در آژانس فضایی ایتالیا از برنامه های سفر انسان به فضا حمایت می کرد اما در مصاحبه ای که چندی قبل با مجله آمریکایی "وایرد" انجام داد تکرار سفر دوباره انسان به ماه که یک بار چهل سال قبل و در راستای برنامه "آپولو" انجام شده است را یک اشتباه بزرگ خواند. در ادامه مصاحبه روزنامه "لاستمپا" را با این ستاره شناس می خوانید:
* پروفسور بینیامی، شما فیزیکدان نجوم و رئیس سابق آژانس فضایی ایتالیا هستید. در ماهنامه وایرد 10 دلیل را برای تغییر مقصد برنامه Constellation ناسا در خصوص بازگشت انسان به ماه اظهار داشتید. درباره آن بیشتر توضیح می دهید؟
- به اعتقاد من سفر انسان به فضا بسیار مهم است. فضانوردان و اکتشافات بشری فضا بسیار بنیادی هستند. چراکه نه تنها برداشتن این گامهای بزرگ موجب توسعه فناوری می شوند بلکه کمک می کنند که تصورات و تخیلات ما تقویت شوند. همراه با فضانوردان، موارد دیگری چون علوم فضایی، کاربردهای صنعتی، رصد زمین و ... وارد می شوند. بدون فضانوردان، بدون مردان و زنان در فضا به تدریج تمایل به کشف فضا تمام می شود.
* درست است. بنابراین هدف بازگشت به ماه نیز می تواند یک هدف درست باشد، بله؟
- ما از مدتها قبل در مدار اطراف زمین هستیم. دقیقا از 40 سال قبل. آمریکاییها بین سالهای 1969 و 1971 در دوره جنگ سرد و در رقابت با اتحاد جماهیر شوروی سابق به ماه رسیدند. از سویی دیگر برنامه ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) که هزینه حدود 100 هزار دلاری آن قابل قیاس با هزینه برنامه های آپولو بود متولد شد، چرا که ریگان می خواست امپراتوری بدی را نابود کند. اما اگر درباره اش خوب فکر کنیم می فهمیم که این ایستگاه فقط به درد این می خورد که خودش را بسازد. البته به درد قراردادهای زیبایی که شرکتهای بزرگ این بخش با آژانسهای فضایی عضو ایستگاه امضا می کنند نیز می خورد! به این ترتیب به میزان بسیار کمی فناوری توسعه می یابد و فضانوردان هرچند وقت یکبار به آنجا سفر می کنند، اما در این مدار بسیار پایین واقعا نوآوری بسیار کم است. در سال 2004 جورج بوش ایده بازگشت به ماه در سال 2020 را مطرح کرد، اما بدون افزایش دادن بودجه ناسا که به اندازه کافی برای رسیدن به ماه در برنامه آپولو با مشکلات مالی مواجه شد. خوب! قبل از اینکه چینی ها به ماه برسند آمریکا باید برای بازگشت به ماه هزینه های زیادی را متحمل شود!
* پروفسور، اما در تمام فیلمهای علمی تخیلی اولین گام، پایگاهی بر روی ماه است. ماه به ما می آموزد که برای رفتن به مریخ به چیزهایی نیاز داریم. به نظر شما جایی بهتر از ماه وجود دارد؟
- معلوم است که جای بهتری وجود دارد. برای مثال، یک لنگرگاه فضایی با جاذبه صفر که به صورت معلق بین زمین و ماه ساخته می شود و یا جایی در مدار اطراف زمین. به راحتی می توان از زمین به این نقطه رسید. نباید فراموش کنیم که برای رفتن به ماه و برگشتن از آن نیاز به حجم زیادی انرژی داریم این درحالی است که برای ساخت یک پایگاه معلق در اطراف زمین یا در مدار اطراف مرز میان زمین و ماه انرژی زیادی نیاز نیست. این یک پایگاه ایده آل برای رفت و برگشت به مریخ است.
* اما ماه چی؟ گفته می شود که ماه می تواند یک منبع انرژی و یا منبع مواد قابل استفاده در بخش صنعت باشد.
- از ماه ما نمی توانیم چیزی خارج کنیم. امید استخراج سوخت از سنگهای ماه تنها یک رویای پوچ است. همانطور که قبلا نیز گفتم ساخت یک پایگاه روی ماه بسیار دشوارتر از ساخت یک پایگاه در مدار است چراکه باید بتوانیم حجم زیادی از مواد را وارد جاذبه ماه کنیم و برای رفتن به چند نقطه مشخص در روی ماه باید بر این جاذبه پیروز شویم.
* تکلیف هلیم 3 چه می شود؟ گفته می شود که ماه غنی از این ماده است؟
- می توانم راحت حرف بزنم؟ هلیم 3 یک شوخی مسخره است. گهگاهی با کسی ملاقات می کنم که قسم می خورد انسان هرگز روی ماه قدم نگذاشته است، اینطور نیست؟! خوب! به همین نحو، مردمی هم وجود دارند که به هلیم 3 باور دارند. ما هنوز به دنبال ساخت گداخت هسته ای با "دوتریم" و "تریتیوم" (ایزتوپهای هیدروژن) در روی زمین هستیم. زمانی که موفق به انجام این کار شدیم آنوقت می توانیم درباره هلیم 3 ماه نیز فکر کنیم. اگر رفتیم روی ماه و هیچ هلیمی وجود نداشت، چه؟ اگر هم باشد نیاز داریم که یک نیروگاه بسیار عظیم را روی ماه بسازیم. این نیروگاه فوق العاده پر هزینه خواهد بود و تمام منابع مالی تمام برنامه های فضایی دنیا را خواهد بلعید. و بعد؟! آیا اطمینان داریم که روی ماه به اندازه کافی هلیم 3 وجود دارد و آیا ما موشکهای پیشرفته ای داریم که بتوانند این ماده رادیواکتیو خطرناک را به سلامت به زمین برسانند.
* بسیار خوب. به نظر شما این زیرکانه نیست که با هر تغییر در ریاست جمهوری آمریکا همیشه مباحثات جدیدی درباره برنامه های فضایی، کار و پولهای این برنامه ها شروع می شود؟
- با این مسئله موافقم. اما اگر راه کنونی را تغییر ندهیم هیچ کاری نمی توانیم انجام دهیم و کارهایی را هم که تاکنون انجام داده ایم به ثمر برسانیم. کپسول "اوریون"، فضاپیمای Ares I و فضاپیمای باری Ares V همه چیزهایی هستند که هم برای رسیدن به ماه خوب هستند و هم برای رسیدن به یک پایگاه معلق در نقطه ای که می تواند در مرز میان ماه و زمین ساخته شود. Ares برای حمل مقدار زیادی ماده به مدار زمین بسیار مناسب است اما برای بردن این مواد به ماه زیاد خوب نیست. اما این فضاپیما تنها از سوخت شیمیایی استفاده می کند و باید پذیرفت که سوخت شیمیایی محدودیتهای انکارناپذیری دارد.
* اما انسان امروز تنها به سوخت شیمیایی دسترسی دارد.
- بنابراین باید شروع به کار کنیم. اگر بخواهیم واقعا کاری انجام دهیم، باید به موازات مونتاژ یک پایگاه فضایی و یک لنگرگاه فضایی شروع به کار بر روی موتورهای هسته ای کنیم. یک موتور معمولی 50 مگاواتی که توانایی روشن کردن یک وسیله بزرگ مثل یک هواپیمای ایرباس را با سرعت 50 کیلومتر بر ثانیه داشته باشد.
* اهداف اسا در توسعه برنامه های فضایی چیست؟
- همانطور که بوش گفت ماه به ما اروپاییها نگاه نمی کند. اما به نظر من اروپا می تواند با ساخت یک پایگاه فضایی روی یک مدار استوایی اطراف زمین سهم خود را از فضا ببرد. فراموش نکنید که از ایستگاه فضایی بین المللی نه می توان به روی ماه رفت و نه مریخ، چون جای این ایستگاه کاملا اشتباه انتخاب شده است. این ایستگاه در حقیقت تنها برای پرتاب فضاپیماها از پایگاه روسی بایکونور مناسب است. این درحالی است که اسا امکان پرتاب فضاپیما از پایگاه کورو در فرانسه را دارد. در مرحله بعد بهتر است که بازگشت به ماه را فراموش کنیم. می توانیم برای اکتشافات فضایی به اهداف بهتری فکر کنیم. برای مثال باز آلدرین پیشنهاد رسیدن به یک شهاب سنگ نزدیک به زمین را داد.
* چگونه می توانیم به روی شهاب سنگها برویم؟ آیا فناوری جدیدی برای رسیدن سریع نیاز است که ما آن را نداریم؟
- معلوم است که فناوری آن را نداریم، اگر هرگز شروع به ایجاد آن نکنیم. قبل از ساخت موشک " Saturno V" که ما را به ماه رساند فناوری لازم را نداشتیم. بنابراین نیاز به توسعه فناوری جدید سوخت رسانی داریم و در این راه باید از نیروهای جدید تکنولوژیکی و سرمایه گذاریهای جدید استفاده کنیم.

حرکت آتلانتیس به سوی سکوی پرتاب آغاز شد

شاتل فضایی آتلانتیس به منظور آغاز ماموریتی که هنوز تاریخ دقیق آن توسط سازمان ناسا اعلام نشده است حرکت خود را به سوی سکوی پرتاب آغاز کرد. به گزارش خبرگزاری مهر، شاتل فضایی آتلانتیس در حالی در مسیر قرار گرفتن بر روی سکوی پرتاب ماموریت بعدی خود قرار دارد که ناسا هنوز درباره زمان قطعی آغاز ماموریت این شاتل فضایی به نتیجه نرسیده است.
هدف اصلی و برنامه ریزی شده این سازمان پرتاب آتلانتیس در تاریخ 12 نوامبر 2009 از سکوی 39A در پایگاه فضایی کندی در فلوریدا است تا به همراه هفت سرنشین تجهیزات حیاتی و مورد نیاز به ایستگاه فضایی انتقال پیدا کنند. این ماموریت پنجمین ماموریت شاتلهای سازمان طی یک سال بوده است که از سال 2002 تا کنون رکوردی جدید برای ناسا به شمار می رود.
سازمان ناسا تصمیم دارد تصمیم نهایی و رسمی خود را در زمینه تاریخ قطعی پرتاب آتلانتیس در 29 اکتبر تعیین کند. از دلایل قطعی نبودن زمان آغاز این ماموریت هم زمان بودن ماموریت دو راکت بدون سرنشین است که در ماه نوامبر به فضا پرتاب خواهند شد. به همین دلیل سازمان فضایی آمریکا قصد دارد با برنامه ریزی دقیق سه شانس پرتاب را برای شاتل آتلانتیس به وجود آورد.
حمل آتلانتیس به سوی سکوی پرتاب در صبحگاه روز 14 اکتبر آغاز شد و آتلانتیس 4.5 میلیون کیلوگرمی به همراه حامل آن با سرعتی برابر 1.6 کیلومتر بر ساعت به سوی سکوی پرتاب حرکت خود را آغاز کردند. پس از آن در روز دوشنبه هفته آینده هفت فضانورد برای پشت سر گذاشتن دوره های نهایی آموزش خود را به پایگاه کندی خواهند رساند.
بر اساس گزارش ام اس ان بی سی، ماموریت 11 روزه آنتلانتیس به سوی ایستگاه فضایی در صورت شکل گیری از سه راهپیمایی فضایی به منظور انتقال بخشهای یدکی تجهیزات مختلف به ایستگاه برخوردار خواهد بود. در بازگشت نیز فضانورد نیکول اسکات که از ماه آگوست در ایستگاه ساکن است به همراه فضانوردان آتلانتیس به زمین باز خواهد گشت.

نقشه جدید نشنال جئوگرافی/ تاریخچه‌ای تصویری از 50 سال سفرهای فضایی انسان

نشریه نشنال جئوگرافی نقشه ای از ماموریتهای فضایی که طی 50 سال گذشته در در مدار اجرام کیهانی منظومه خورشیدی انجام گرفته اند را ارائه کرده است. به گزارش خبرگزاری مهر، نشنال جئوگرافی مسیری از تمامی ماموریتهای فضایی را که طی 50 سال کذشته انجام گرفته اند را در قالب نقشه ای جالب و دیدنی ارائه کرده است.
در این نقشه منظومه خورشیدی و تمامی اجرامی که انسانها برای مطالعه به مدار آنها سفر کرده اند را می توان در کنار تاریخچه ای تصویری از سفرهای فضایی بشر مشاهده کرد.
هر یک از خطوط موجود در نقشه ماموریت فضایی مجزایی را نشان داده و ماموریتهای ویژه از قبیل ماموریتهای متعلق به کشورهای مختلف، ماموریتهای تاریخی و به یاد ماندنی و ماموریتهایی که با شکست مواجه شده اند نیز با رنگهای مختلف و خطوط متفاوت نشانه گذاری شده اند.
478072_orig.jpg
نقشه ای از 50 سال ماموریت فضایی انسان
بر اساس گزارش پاپ ساینس، طبق اطلاعات ارائه شده در این نقشه طی 50 سال گذشته 9 ماموریت در مدار خورشید، 73 ماموریت در مدار ماه، دو ماموریت در مدار عطارد، 43 ماموریت در مدار ونوس، 40 ماموریت در مریخ، 9 ماموریت در مشتری، پنج ماموریت در زحل، یک ماموریت در اورانوس و یک ماموریت در نپتون انجام گرفته و یک ماموریت نیز در 14 جولای 2015 در پلوتون شکل خواهد گرفت.

هادرون آماده فعال سازی شد/ برخورد دهنده بزرگ هادرون مکانی سردتر از اعماق فضا

برخورد دهنده بزرگ هادرون این آزمایشگاه عظیم فیزیکی بار دیگر به یکی از سردترین نقاط در جهان هستی تبدیل شده و اکنون تمامی هشت بخش مغناطیسی این آزمایشگاه تا درجه عملیاتی مورد نظر منفی 271 درجه سرد شده است. به گزارش خبرگزاری مهر، آهن رباهای عظیمی که مسئولیت هدایت تابشها را در تونل به عهده دارند با کمک هلیوم مایع تا این درجه سرد نگاه داشته می شوند، این مغناطیسها به صورت حلقوی در تونل 27 کیلومتری این برخورد دهنده در زیر مرز فرانسه و سوئیس قرار گرفته اند. سرد کردن این آهن رباها از مهمترین و خطیرترین برنامه هایی بود که باید قبل از برنامه فعالسازی مجدد هادرون انجام می گرفت.
به گفته جیمز گیلیز سخنگوی سرن آزمایشی که قرار است در هادرون انجام گیرد به اندازه ای ظریف و حساس است که می توان آن را با شلیک سوزنهای خیاطی از اطراف اقیانوس اطلس مقایسه کرد که باید در میانه راه به گونه ای آنها را با یکدیگر برخورد دهیم.
برخورد دهنده بزرگ هادرون از 19 سپتامبر 2009 به دلیل اختلال در یکی از آهن رباها و نشت هلیوم مایع به درون تونل بزرگ خاموش شده و تعمیرات آن تا کنون ادامه یافته است. پس از این اختلال برای انجام تعمیرات باید حرارت تونل افزایش پیدا می کرد تا مهندسان بتوانند به آن وارد شده و نقصها را برطرف سازند.
بزرگترین آزمایشگاه فیزیکی جهان قادر خواهد بود شرایطی را که دقیقا پس از انفجار بزرگ در جهان هستی به وجود آمده است را بازسازی کند. این آزمایشگاه تحت نظر سازمان تحقیقات اتمی اروپا (سرن) قرار دارد.
حرارت عملیاتی این دستگاه کمی بالاتر از صفر مطلق یعنی منفی 273 درجه سلسیوس است که این حرارت نسبت به درجه حرارت دورترین نقاط فضا منفی 270 درجه سلسیوس بسیار قابل توجه است.
به گفته مقامات سرن اولین تابشهای پروتونی در تونل هادرون در نیمه دوم نوامبر آغاز شده و مهندسان تلاش خواهند کرد با برخورد دادن این دو تابش اولین بسته اطلاعاتی را به دانشمندان ارائه کنند.

بر اساس گزارش بی بی سی، مهندسان سرن معتقدند سیستم اخطار و محافظتی پیش رفته ای که بر روی این دستگاه نصب شده است می تواند از وقوع حوادث و نواقصی که می تواند منجر به آسیب دیدگی و خاموشی مجدد برخورد دهنده بزرگ شود، جلوگیری کند.
سرن تا کنون هزینه ای برابر 24 میلیون دلار را صرف تعمیرات اختلالات ناشی از حادثه سال گذشته و نصب تجهیزات جدید از جمله سیستم محافظتی کرده است.

کهکشان برنارد زیر نگاه تلسکوپ "اسو"

تلسکوپ جنوبی اروپا (ESO) واقع در شیلی تصاویر جدیدی را از مناطق تشکیل ستارگان در کهکشان برنارد تهیه کرده است. به گزارش خبرگزاری مهر، این تصاویر جدید نشان می دهد که ستارگان جوان در دمای بالا توده های گازی پیرامون خود را گرم می کنند.
کهکشان برنارد در مجموعه کهکشانی "محلی ESO 11/96" واقع شده است. در این مجموعه کهکشانی، کهکشان راه شیری نیز قرار گرفته است.
کهکشان برنارد که همچنین با شناسه NGC 6822 نیز شناخته می شود در بزرگداشت ستاره شناس آمریکایی "ادوارد امرسون برنارد" نامگذاری شده است. این ستاره شناس در سال 1884 برای اولین بار موفق شد نور ضعیف این کهکشان را با کمک یک عدسی نور شکن 125 میلیمتری رصد کند.
این کهکشان که در فاصله 6/1 میلیون سال نوری از زمین قرار دارد یکی از همسایگان کهکشان راه شیری به شمار می رود.
قطر آینه تلسکوپ "اسو" 2/2 متر است و دستگاه "تصویرگر زمینه عریض" (WFI) این تلسکوپ این تصاویر جدید را تهیه کرده است.
478366_orig.jpg
در مقایسه با کهکشانهای همسایه از جمله راه شیری، آندرومدا و کهکشان "سه سو"، کهکشان برنارد از نقاط جالب برای فعالیتهای ستاره ای چندانی برخوردار نیست.
در این تصویر، بخشهای مایل به قرمز مناطق تشکیل ستاره ای را نشان می دهند. در این نقاط ستارگان جوان در دمای بالا توده های گاز پیرامون خود را گرم می کنند.
همچنین در سمت چپ بالای تصویر، یک سحابی به شکل حباب دیده می شود که در مرکز آن چندین ستاره غول پیکر حضور دارند که امواج ماده ساطع می کنند و یک ساختار نورانی را شکل می دهند.
براساس گارش سافت پدیا، ابعاد کهکشان برنارد تنها یک دهم کهکشان راه شیری است و بنابراین در گروه کهکشانهای کوتوله طبقه بندی می شود. این کهکشان محتوی حدود 10 میلیون ستاره است درحالی که در راه شیری 400 میلیارد ستاره فعال هستند.

انتقال موشک جدید ناسا به سکوی پرتاب از 19 اکتبر

موشک جدید ناسا که قرار است 27 اکتبر اولین پرتاب آزمایشی خود را انجام دهد 19 اکتبر به روی سکوی پرتاب منتقل می شود. به گزارش خبرگزاری مهر، مراحل ساخت و مونتاژ قطعات موشک جدید ناسا ماه جولای گذشته به اتمام رسید. این موشک Ares I-X نام دارد قرار است کپسول اوریون را برای سفرهای انسان به فضا حمل کند.
این موشک با موتور سوخت جامد عمل می کند. طول این موشک 100 متر است و ارتفاع طبقه اول موتور آن 47 متر بوده و در حدود هزار و 500 تن وزن دارد. توان این موتور برابر با 22 میلیون اسب بخار است.
این اولین بار است که کارگاه مونتاژ وسایل موتوری فضایی در مرکز فضایی کندی در کیپ کارناوال فلوریدا پس از 25 سال یک وسیله فضایی را مونتاژ کرده است.
این مرکز، موشک Saturno V که انسان را در ماموریت آپولو به ماه حمل کرد و نمونه های مختلف شاتل را ساخته است.
ناسا 27 اکتبر را به عنوان زمان تعیین شده برای پرتاب موشک Ares I-X در نظر گرفته است. این موشک 27 اکتبر از سکوی پرواز 39B پرتاب خواهد شد. این موشک 19 اکتبر از آشیانه خارج شده و به سکوی پرتاب منتقل می شود.
براساس گزارش فاکس نیوز، پرتاب آزمایشی این موشک می تواند اطلاعات مهمی را درباره سیستم کنترل اولین طبقه و جداسازی آن از طبقه دوم موتورها جمع آوری کند.

ناسا در نهایت توده خاک برخورد با ماه را دید

تیم تحقیقاتی سازمان ناسا پس از یک هفته از برخورد مدارگرد LCROSS با سطح ماه موفق به یافتن اطلاعاتی درباره توده خاک و غبار برخاسته از این برخورد در میان اطلاعات بازگردانده شده به زمین شده است. به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان ناسا سرانجام موفق به مشاهده توده ای از ذرات و غبار ناشی از برخورد کاوشگر این سازمان سطح کره ماه شدند. اطلاعات این توده کم فروغ یک هفته پس از برخورد مدارگرد LCROSS با ماه در میان اطلاعاتی که از این برخورد برنامه ریزی شده به دست آمده بود مشاهده شد.
دانشمندان امیدوارند بررسی این توده بتواند نشانه هایی از خروج ذرات یخ و آب از هدف برخورد - حفره Cabeus در قطب جنوب ماه - به دست آورند. اطلاعات توده غباری که در اثر برخورد سکوی راکت با ماه به وجود آمده بود توسط مدارگرد LCROSS به ثبت رسید و این برخورد اثری کم رنگ و قابل تشخیص بر روی تصاویر ارسال شده داشت.
شدت برخورد، شکل و نمایان بودن توده ذرات خاک و غبار اطلاعات جدیدی را درباره تمرکز و وضعیت موادی که در منطقه برخورد به بیرون پرتاب شده اند را در اختیار دانشمندان قرار خواهد داد. مدارگرد LCROSS در عین حال تصاویر حرارتی را از مرکز برخورد سکوی راکت به ثبت رسانده است که بررسی حرارت ناشی از برخورد نیز می تواند اطلاعات با ارزشی را درباره ساختار مواد در منطقه برخورد ارائه کند.
با توجه به اطلاعاتی که از این مدارگرد در آخرین ثانیه های برخوردش با ماه به ثبت رسیده است LCROSS با کمک دوربینهای حرارتی و ماورا بنفش خود تصاویر شفافی را با وضوح کمتر از یک متر از حفره هدف به ثبت رسانده است که بر اساس آنها وسعت این حفره 28 متر محاسبه شده است.
تیم تحقیقاتی LCROSS به جستجوی خود در میان اطلاعات به دست آمده از این کاوشگر ادامه خواهند داد تا بتوانند طی هفته های آینده نشانه هایی از وجود آب یا یخ را در مواد مورد بررسی به دست آورند. به گفته ناسا حجم اطلاعات بازگردانده شده بسیار بالا بوده و به همین دلیل زمان زیادی برای بررسی و تحلیل این اطلاعات مورد نیاز خواهد بود.
بر اساس گزارش ام اس ان بی سی، قبل از برخورد این مدارگرد با ماه نیز نشانه هایی کوچک از وجود آب بر سطح کره ماه دیده شده بود و همچنین اطلاعات به دست آمده از دیگر ماهواره ها نشان داده است که حفره هایی مانند حفره Cabeus می توانند حاوی آب منجمد باشند.

روبانی درخشان مرز منظومه خورشیدی را نشانه گذاری کرده است

محققان با کمک تلسکوپ فضاپیمای IBEX موفق شدند نشانه ای روبان مانند را در خارجی ترین مرز منظومه خورشیدی جایی که بادهای خورشیدی و بادهای کیهانی با یکدیگر برخورد می کنند بیابند. به گزارش خبرگزاری مهر، روبانی درخشان از اتمهای هیدروژن بر روی لبه منظومه خورشیدی جایی که بادهای خورشیدی با تابشهای کیهانی از قسمتهای دیگر کهکشان مواجه می شوند کشف شده است.
دانشمندان با استفاده از تلسکوپ خارجی فضاپیمای IBEX سرحد لایه هلیوسفر جایی که خط مرز تقابل بادهای خورشیدی و بادهای کیهانی در لبه منظومه خورشیدی ورای سیاره پلوتون است را مشاهده کرده و با تصاویر به دست آمده از این تلسکوپ به همراه تصاویر فضاپیمای کاسینی که در نزدیکی زحل قرار دارد پدیده ای شگفت انگیز را در مرز منظومه خورشیدی آشکار کرده اند.
به گفته دانشمندان موسسه تحقیقاتی سن آنتونیو نتایج به دست آمده کاملا شگفت انگیز و جالب توجه بوده و هیچ شباهتی به ایده ها و نظریاتی که تا کنون در این رابطه ارائه شده است، ندارد.
آنچه دانشمندان در انتظار دیدن آن بودند دگرگونی های مارپیچی کوچک و تدریجی در مرز بین ستاره ای در فاصله بیش از 16 میلیارد کیلومتر بوده است با این حال تصاویر IBEX نوار گازی باریک و درخشانی را نشان می دهد که نسبت به دیگر اجرام آسمانی دو یا سه بار درخشان تر است.
478357_orig.jpg
روبات هیدروژنی در لبه منظومه خورشیدی
بر اساس گزارش رویترز، این روبان یا نوار گازی از اتمهای هیدروژن که زمانی بار الکتریکی داشته و اکنون خنثی شده اند تشکیل شده است. به گفته محققان این یافته می تواند اطلاعات با ارزشی درباره ابرهای بین ستاره ای که کهکشان راه شیری در میان آنها در حرکت است ارائه کند.

شیوه ای جدید برای بهبود برقراری ارتباط با مریخ کشف شد

دانشمندان لابراتوار مفاهیم پیشرفته فضایی دانشگاه گلاسکو و دانشگاه استراثکلاید شیوه ای جدید را برای برقراری ارتباط مداوم با سیاره مریخ ابداع کردند که می تواند برقراری ارتباط را در طول سفرهای فضایی به مریخ بهبود بخشد. به گزارش خبرگزاری مهر، مهندسان موفق به یافتن راهی شده اند که با کمک آن می توان به صورت مداوم ارتباط با سیاره مریخ را حفظ کرد، این روش می تواند برای ماموریتهای آینده فضانوردان به مریخ بسیار کارآمد باشد.
گاهی طی ماموریتهای فضایی برقراری ارتباط با مریخ برای چندین هفته و به دلیل تیره شدن دید زمین نسبت به مریخ تحت تاثیر خورشید امکان پذیر نخواهد نبود به همین دلیل محققان دانشگاه استراثکلید روشی جدید یافته اند که با کمک آن و با استفاده از تنها یک فضاپیما می توان ارتباط مداومی را با مریخ برقرار کرد.
عملی شدن این کشف در نقاط لاگرانژی، پنج نقطه در فضا که هر جسمی با قرارگیری در آن، نسبت به زمین موقعیت ثابتی خواهد داشت، امکان پذیر خواهد بود به بیانی دیگر در صورتی که فضاپیمایی در یکی از نقاط لاگرانژی قرار گیرد می تواند ارتباطی مداوم را با زمین و با سطح مریخ حفظ کند همچنین وجود دو فضاپیما در این مناطق می تواند کیفیت ارتباط را بهبود بخشد.
این مطالعات بر اساس فناوری نیروی T6 که برای ماموریت سازمان فضایی اروپا به سوی عطارد ابداع شده بود، انجام گرفته است، ماموریتی که در سال 2014 آغاز خواهد شد.
بر اساس گزارش تلگراف، سازمان فضایی اروپا سرمایه گذاری را برای تحقیقاتی که بتوانند چگونگی استفاده از فناوری برای پیشبرد علوم فضایی را بهبود ببخشد، از بهبود بخشیدن به ارتباطات راه دور تا کنترل قطب شمال انجام داده است که نتیجه قسمتهایی از این مطالعات در زمینه بهبود ارتباط با سیاره مریخ در شصتمین کنگره بین المللی فضانوردی در کره جنوبی عنوان شده اند.

اتهام جاسوسی دانشمند ناسا را تهدید می کند

دانشمند آمریکایی که با سازمانهای پنتاگون و ناسا همکاری داشته به خیانت و جاسوسی متهم شده است. به گزارش خبرگزاری مهر، به گفته مقامات قضایی آمریکایی استوارت دیوید نوزتی در تلاش بوده است تا اطلاعات طبقه بندی شده را به یکی از افسران اطلاعاتی **** صهیونیستی برساند.
این دانشمند 52 ساله که از مجوز امنیتی بالایی برخوردار بوده است روز دوشنبه توسط نیروهای FBI دستگیر شد. وی روز سه شنبه 20 اکتبر 2009 در دادگاهی در واشنگتن حضور پیدا خواهد کرد و با اتهامی که می تواند حکم حبس ابد را برای وی در پی داشته باشد، مواجه خواهد شد.
نوزتی از سال 1989 تا 1990 در مجمع ملی فضای کاخ سفید حضور داشته و طی این مدت فناوری راداری را که منجر به کشف آب بر روی ماه شده است را ابداع کرد. وی سپس به مدت 10 سال در لابراتوار انرژی لارنس لیورمور به طراحی فناوری های پیچیده فضایی و امنیتی مشغول بوده است.
نوزتی در سال 2000 شرکتی را به منظور تولید فناوریهای پیشرفته برای دولت آمریکا، ناسا و پنتاگون تاسیس کرد. به گفته مقامات قضایی وی از سال 1989 تا سال 2006 اجازه نامه امنیتی را در حد فوق سری به همراه داشته و به همین دلیل به اطلاعات طبقه بندی شده مرتبط با موارد امنیتی آمریکا دسترسی کامل داشته است.
ماه گذشته وی با یکی از ماموران FBI که خود را مامور اطلاعاتی **** صهیونیستی معرفی کرده بود تماس گرفته و اعلام کرده بود می تواند در برابر دریافت مبلغی پول به سوالات وی درباره اطلاعات منیتی ملی آمریکا پاسخ دهد.
بر اساس گزارش بی بی سی، وی طی یک ماه نامه ای شامل اطلاعات فوق سری و مهم امنیتی آمریکا که ماهواره های مهم، سیستمهای هشدار دهنده و دیگر فناوری ها در آن تشریح شده بودند را برای این مامور تهیه کرده است. وی در مقابل از مامور FBI مبلغی در حدود 11 هزار دلار را دریافت کرده است.

پرتاب شاتل آتلانتیس با چهار روز تاخیر

ناسا که پیش از این اعلام کرده بود شاتل آتلانتیس 12 نوامبر پرتاب می شود زمان این پرتاب را با چهار روز تاخیر به 16 نوامبر موکول کرد. به گزارش خبرگزاری مهر، شاتل آتلانتیس در ماموریت جدید خود قرار است 6 فضانورد را به ایستگاه فضایی بین المللی حمل کند.
ناسا اعلام کرد که به دلیل آماده سازی عملیات آزمایش موشک Ares 1-X که قرار است 27 اکتبر اولین آزمایش آن انجام شود، زمان پرتاب شاتل آتلانتیس را چهار روز به تاخیر انداخته است. این تصمیم هنوز رسمی نشده و قرار است در جلسه ای که امروز 20 اکتبر برگزار می شود تائید شود.
براساس گزارش آسوشیتدپرس، در حال حاضر گروه مستقر در مرکز فضایی کندی در کیپ کارناوال فلوریدا در حال انجام عملیات آماده سازی پرتاب آتلانتیس و موشک Ares 1-X هستند.
موشک Ares 1-X قرار است کپسول اوریون را حمل کند و برپایه پیش بینی ها اولین ماموریت رسمی خود را در سال 2015 انجام می دهد.
این موشک قرار است در سال 2020 انسان را در سفر به ماه همراهی کند.

تخمین تعداد جهانهای دیگر در کنار جهان کنونی!

فیزیکدانان دانشگاه استنفورد با بررسی تاریخ شکل گیری جهان و انفجار بزرگ تعداد جهانهای دیگر که همیشه احتمال وجود آنها وجود داشته است را تخمین زدند. به گزارش خبرگزاری مهر، فیزیکدانان برای مدتی به نظریه پردازی درباره وجود جهانهای دیگر به جز جهانی که بشر در آن زندگی می کند می پرداختند. در واقع برخی از نظریه های فیزیکی نیازمند چندین جهان هستند تا بتوانند پدیده های نادر و غریب را توضیح دهد.
تعدادی از دانشمندان در دانشگاه استنفورد با انجام بررسی ها و مطالعات جدید نظریه ای جدید را در رابطه با تعداد جهانهای موجود که با چشم و ذهن انسان دیده نمی شوند ارائه کرده اند.
دانشمندان با بازگشت به زمان انفجار بزرگ ادعا کردند سازماندهی سیاره ای و فیزیک جهان ما نتیجه آشفتگی کوچکی در نوعی دیگر از ماده یکنواخت و متراکم و انرژی است که چند میلی ثانیه پس از انفجار بزرگ وجود داشته است.
بر همین اساس عدد دفعات احتمالی این آشفتگی می تواند حد بالای تعداد جهانهای ممکن را تعیین کند که این عدد جادویی 7^10^10^10 (10 به توان 10 به توان 10 به توان 10 به توان 7) اعلام شده است. به بیانی دیگر به اعتقاد دانشمندان دانشگاه استنفورد 7^10^10^10 جهان دیگر به جز جهانی که انسان قادر به دیدن قسمتی کوچک آن است، وجود دارد.
بر اساس گزارش پاپ ساینس، با این حال به دلیل محدودیتهای فیزیکی مغز انسان هیچ انسانی قادر به درک واقعیتی بیش از عدد 16^10^10 نیست و به همین دلیل این عدد به عنوان تعداد جهانهای موجود اعلام شده است.

32 سیاره جدید خارج از منظومه خورشیدی کشف شد

اخترشناسان اروپایی با کشف 32 سیاره جدید خارج از منظومه خورشیدی، تعداد سیاره های کشف شده در خارج از منظومه خورشیدی را تا 400 سیاره افزایش دادند. به گزارش خبرگزاری مهر، این کشف شاهدی دیگر برای تایید این نظریه که جهان هستی دارای مناطق ناشناخته فراوانی است که امکان شکل گیری حیات بر روی آنها وجود دارد، است.
دانشمندان با استفاده از تلسکوپ رصد خانه جنوبی اروپا موفق به کشف سیاره ای با ابعادی مشابه ابعاد زمین و دارای کوچکترین نشانه از حیات نشدند و تنها با کشف 32 سیاره جدید توانستند تعداد سیاره های کشف شده در خارج از منظومه خورشیدی را تا 400 سیاره افزایش دهند.
6 مورد از میان سیاره های کشف شده چندین بار از زمین بزرگتر هستند و بر همین اساس تعداد جمعیت سیاره های ابر زمینی را 30 درصد افزایش داده اند همچنین دو سیاره از میان این سیاره ها پنج بار از زمین کوچکتر بوده و یکی از آنها پنج برابر سیاره مشتری است.
اخترشناسان دانشگاه ژنو معتقدند این کشف می تواند از این نظریه که شکل گیری سیاره ها را پدیده ای بسیار عادی و رایج می داند حمایت کند.
بر اساس گزارش بی بی سی، این دانشمندان اعلام کردند با توجه به حضور این سیاره ها در نزدیکی منظومه خورشیدی می توان با قطعیت بیان کرد که سیاره های شبه زمینی را می توان در هرجایی یافت. به گفته آنها "طبیعت فضایی خالی و پوچ نیست، اگر در آن فضا هست تا سیاره ای در آن وجود داشته باشد، پس سیاره ای در آن وجود خواهد داشت."
 

sina86

Registered User
تاریخ عضویت
27 آپریل 2008
نوشته‌ها
3,309
لایک‌ها
35
ناسا پرتاب آزمایشی راکت جدیدش را انجام خواهد داد

سازمان فضایی آمریکا با وجود نگرانی هایی در رابطه با کمبود بودجه برای بازگشت به ماه، راکت آرس 1-X را برای پرتاب آزمایشی ارائه کرده و در معرض دید عموم قرار داده است. به گزارش خبرگزاری مهر، ناسا با وجود تمامی مشکلات و مخالفتهای احتمالی که برای سفر به کره ماه در پیش رو دارد راکت جدید خود را رونمایی کرد. این راکت 100 متری و باریک طی عملیاتی حساس و بسیار کند از بخشی از مرکز فضایی کندی به سکوی پرتاب انتقال داده شد. آرس قرار است سه شنبه هفته آینده پرواز آزمایشی 455 میلیون دلاری را به منظور بررسی عملکرد و توانایی های سخت افزاری اش توسط مهندسان ناسا انجام دهد و قبل از برخورد با سطح اقیانوس آتلانتیک تا ارتفاع 40 کیلومتری از زمین بالا برود.
راکت آرس جدیدترین طرحی است که طی 30 سال گذشته از ناسا ارائه شده و بار پروژه "صورت فلکی" که طی آن با همکاری راکتی دیگر کپسول حاوی فضانوردان و تجهیزات را به ایستگاه فضایی بین المللی، ماه و فراتر از آن انتقال خواهد داد را به دوش می کشد.
479796_orig.jpg
ناسا در تلاش است با انجام این پرواز آزمایشی این راکت را برای ارائه خدمات در سال 2016 آماده کند. این سازمان در انتظار است تا سال آینده شاتلهای خود را بازنشسته ساخته و مسئولیت حمل و نقل فضانوران خود را به کپسول روسی سایوز محول کند.
این پرواز آزمایشی در حالی صورت می گیرد که دولت باراک اوباما احتمال عدم تخصیص بودجه به پروژه صورت فلکی ناسا را اعلام کرده است.
بر اساس گزارش فاکس نیوز، راکت آرس به 700 حسگر مجهز است که می تواند اطلاعات به ثبت رسانده طی پرواز را به مرکز کنترل ناسا بازگرداند. همچنین بخش بالایی راکت بخشی ساختگی و ماکت مانند است و از بخشهای اصلی نیمه بالایی آرس در پرواز آزمایشی استفاده نشده است.

اکتبر؛ ماه کهکشان آندرومدا/ همسایه راه شیری را با چشم غیرمسلح ببینید

ماه های مختلف سال جهانی نجوم میزبان پدیده های مختلف کیهانی بوده و در هر یک پدیده ای منحصر به فرد رخ داده است. ماه اکتبر به پیروی از دیگر ماه ها میزبان کهکشان آندرومدا نزدیک ترین همسایه راه شیری است که خود را در معرض دید غیر مسلح زمینیان قرار داده است. به گزارش خبرگزاری مهر، ماه اکتبر سال 2009 که خود به عنوان سال جهانی نجوم انتخاب شده است ماه کهکشان آندرومدا نام گرفته است زیرا در این ماه می توان کهکشان همسایه راه شیری را بدون نیاز به تلسکوپ و با چشم غیر مسلح مشاهده کرد.
در آسمان شبهای ماه اکتبر اجرام متفاوتی از منظومه خورشیدی جمله مشتری و ماه و گازهای درخشان کهکشان راه شیری را می توان مشاهده کرد اما مشاهده کهکشانی که در همسایگی کهکشان موطن انسانها قرار گرفته است می تواند یکی از هیجان انگیزترین اتفاقات این ماه به شمار رود.
کهکشان آندرومدا هزاران سال پیش برای اولین بار توسط دانشمند ایرانی عبد الرحمن صوفی مشاهده شده بود و وی مشاهدات خود را در قالب طرحی بر روی کاغذ کشیده و نام ابر کوچک را برای آن انتخاب کرده بود. او در سال 964 مشاهدات خود در رابطه با آندرومدا را به همراه مشاهدات دیگر منجمان در "کتاب ثوابت" منتشر کرد.
444563_orig.jpg
تصویر آندرومدا یا ابر کوچک برای اولین بار در سال 1612 از میان عدسی های یک تلسکوپ عبور کرده و امواج نوری خود را به چشم های سیمون ماریوس رساند. این کهکشان در لیست اجرام کیهانی چارلز مسیر M-31 نام دارد. در نهایت در قرن بیستم ادوین هابل با مطالعه دقیق تر بر روی این پدیده که در سال 1887 به عنوان یک سحابی معرفی شده بود، آندرومدا را به عنوان کهکشانی مجزا و همسایه کهکشان راه شیری معرفی کرد.
بر اساس گزارش اسپیس، مطالعات جدید ماهواره سوئیفت ناسا بر روی این کهکشان بیش از 20 هزار منبع ماورا بنفش را در این کهکشان کشف کرده است و دیگر تلسکوپها نیز در طیفهای مادون قرمز، ماورا بنفش و پرتو ایکس از آن تصویر برداری کرده اند.

امی اعلام کرد: جدیدترین برنامه های فضایی ایران/ تلاش برای تولید زیرساختهای پرتاب

عضو سازمان فضایی ایران از دستیابی محققان به دانش فنی زیرساختهای پرتاب ماهواره خبر داد و درباره دلایل پرتاب ماهواره امید از پایگاه پرتاب نظامی گفت: معمولا پایگاههای فضایی صلح آمیز هستند ولی به دلیل نبود این زیرساختها برای پرتاب ماهواره از پایگاه پرتاب نظامی می شود. به گزارش خبرنگار مهر، دکتر فتح الله امی سه شنبه در نشست علمی فعالیتهای فضایی ایران و پرتاب ماهواره امید با اشاره به پیشینه فعالیتهای پژوهشی فضایی در ایران و جهان گفت: تحقیقات در زمینه فناوریهای فضایی در سال 1917 در کشور آلمان آغاز شد که این کشور در سال 1943 موفق به پرتاب اولین موشک به نام A4 شد. این موشک به عنوان ابزار نظامی و جنگی مورد استفاده قرار گرفت که به صورت بالستیک (هدایت از داخل) کار می کرد.
وی به فعالیتهای تحقیقاتی ایران در این زمینه اشاره کرد و افزود: در زمان جنگ تحمیلی (1365) وقتی موشکهای "اسکالپ" عراق به تهران اصابت کرد، شناختی نسبت به این نوع موشکها در کشور موجود نبود از این رو تیمی تشکیل شد تا در مورد این نوع موشکها تحقیقات و مطالعاتی انجام شود.
امی با بیان اینکه در آن زمان تنها سوریه این نوع موشکها را در اختیار داشت، اظهار داشت: برای بررسی این نوع موشکها اقدام به خریداری این نوع موشک از سوریه کردیم و از مهرماه سال 1365 مطالعات وسیعی در زمینه موشکها در کشور آغاز شد که این گام بلندی در زمینه آشنایی با تکنولوژیهای فضایی در کشور بود.
وی ادامه داد: با ادامه این مطالعات موفق شدیم پس از 5 سال در سال 1370 با تولید موشکهای اسکالپ اصلاح شده که در کشور با عنوان "شهاب" از آن یاد می شود اولین تستهای خود را انجام دهیم که نتایح بسیار موفقیت آمیزی نیز حاصل شد.
رویکرد ایران در زمینه فناوری پر هزینه فضایی
عضو سازمان فضایی ایران توسعه فناوریهای فضایی را عامل دستیابی به فناوریهای نانو، بیو، پلیمر و مواد دانست و اضافه کرد: برای موفقیت در فناوریهای فضایی لازم است در زمینه سبک سازی، کوچک سازی و مقاوم سازی تجهیزات فضایی اقدام شود که این امر به دستیابی به دانش فنی تولید انواع پلیمرها برای سبک سازی و استفاده فناوریهای پیشرفته برای مقاوم سازی تجهیزات فضایی منجر می شود.
امی همچنین کاربردهای گسترده فناوریهای فضایی در زندگی روزمره را از دیگر دلایل توسعه فناوریهای فضایی در کشور ذکر کرد و ادامه داد: امروزه ماهواره ها در حوزه های ارتباطی، کشاورزی، نقشه برداری، زیست محیطی، پیش بینی حوادث غیر مترقبه تا انجام ماموریتهای جاسوسی کاربرد دارند.
ماهواره امید راهی برای رسیدن به فضای ماورای جو
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس با اشاره به فعالیتهای محققان کشور در زمینه طراحی و ساخت ماهواره امید و ماهواره بر سفیر 2 خاطرنشان کرد: برای پرتاب ماهواره امید تجهیزاتی چون پایگاه پرتاب، ماهواره بر و ایستگاههای زمینی نیاز بود که در این زمینه ها مطالعات وسیعی صورت گرفت.
وی با اشاره به طراحی ماهواره بر اضافه کرد: در ابتدا ماهواره بر سفیر 1 را تولید کردیم. بنا به دلایل سیاسی این پروژه موفقیت آمیز توصیف شد ولی این پروژه پرتاب موفقیت آمیزی نداشت و پس از عملکرد نادرست موتورهای آن، دستور "خودکشی در داخل" صادر و در نتیجه این ماهواره بر منهدم شد.
امی به پایگاههای پرتاب اشاره کرد و یادآور شد: معمولا پایگاههای فضایی صلح آمیز هستند ولی به دلیل نبود این زیرساختها ما برای پرتاب ماهواره امید از پایگاه پرتاب نظامی استفاده کردیم.
وی مجموعه پرتاب، بخش سوختگیری، برج پرتاب، سکوی متحرک و تجهیزات و تکنولوژی حمل و نقل را از جمله اجزای پایگاه پرتاب نام برد و گفت: با طراحی و ساخت و پرتاب ماهواره امید به دانش فنی این تجهیزات دست یافتیم.
پرتاب اولین ماهواره ملی به فضا
عضو سازمان فضایی ایران با بیان اینکه ماهواره امید در روز 14 بهمن سال 87 با موفقیت در مدار لئو قرار گرفت، گفت: پرتاب این ماهواره به فضا منجر به دستیابی ایران به دانش فنی در زمینه هایی چون تولید سامانه فضایی، بومی سازی فناوریهای فضایی، تله متری و دستگاههای فرستنده و گیرنده فضایی شد.
برنامه های آینده سازمان فضایی
امی پرتاب ماهواره "مصباح" را از برنامه های این سازمان نام برد و اظهار داشت: این ماهواره با همکاری ایتالیا طراحی و ساخته شده است و از سال 84 آماده پرتاب بود. این ماهواره قرار بود با ماهواره بر "کاسموس" پرتاب شود ولی به دلایلی پرتاب آن تاکنون به تعویق افتاده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس به جزئیات این ماهواره اشاره کرد و ادامه داد: ماهواره مصباح 5/63 کیلو وزن دارد و قرار بود در مدار هزار کیلومتر قرار گیرد. برای طراحی و ساخت این ماهواره 4/2 میلیارد تومان و 1/6 میلیون یورو هزینه صرف شد. ماموریت این ماهواره خواندن کنتور آب و برق و گاز است. این ماهواره میزان مصرف را قرائت می کند.
اعزام موجود زنده به فضا
امی همچنین اعزام موجود زنده به فضا را از دیگر برنامه های این سازمان نام برد و ادامه داد: طبق مصوب شورای عالی فضایی برای سال 1404 موجود زنده به فضا ارسال می شود.

گزارش مهر از آخرین وضعیت ماهواره مصباح و پاسخ وزیر ارتباطات

خبرگزاری مهر - گروه فناوریهای نوین: طراحی و ساخت پروژه مصباح با هزینه ای بالغ بر 4/2 میلیارد تومان و 1/6 میلیون یورو با مشارکت شرکت ایتالیایی در سال 84 به پایان رسیده و در حالی که قرار بود از پایگاه روسیه به فضا پرتاب شود همچنان در نوبت پرتاب قرار دارد. به گزارش خبرنگار مهر، آغاز پروژه ماهواره به سال سال 1356 بر می گردد. پس از توقفی 19 ساله در سال ۱۳۷۵ موافقتنامه برای ساخت ماهواره‌ مصباح میان وزارت علوم و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به امضا رسید و پس از آن ساخت نمونه آزمایشگاهی آغاز شد.
طراحی و ساخت این ماهواره با همکاری یک شرکت ایتالیایی با بودجه ای معادل 4/2 میلیارد تومان و 1/6 میلیون یورو انجام و در سال 84 آماده پرتاب شد. قرار بود "مصباح" توسط موشک روسی به نام کاسموس-۳ از پایگاه فضایی Plasetsk در نزدیکی مسکو به مدار هزار کیلومتری از سطح زمین پرتاب شود. در آن زمان به بهانه هماهنگی میان ایران و روسیه در پرتاب همزمان دو ماهواره به تاخیر افتاد.
اکنون نیز پس از گذشت چهار سال "مصباح" همچنان در نوبت پرتاب است. این گزارش مروری بر روند فضایی شدن ایران و سرنوشت "مصباح" دارد.
ایران فضایی
ماهواره زهره اولین تجربه ایران در زمینه ورود به فضای ماورای جو است. طرح این ماهواره به قبل از انقلاب بر می گردد که پس از توقف در اجرای طرح دست اندرکاران امر بار دیگر در دهه 70 سعی کردند پروژه ساخت ماهواره زهره را دنبال کند. برای این منظور وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در سال 1383 قرارداد 132 میلیون دلاری را با شرکت روسی "اویا اکسپورت" برای طراحی، ساخت و پرتاپ ماهواره زهره امضا کرد و قرار شد این شرکت روسی بعد از دو سال و نیم ماهواره را پرتاپ کند اما وضعیت این ماهواره که قرار بود برای ایجاد ارتباطات تلفنی، ارتباطات داده‌ها و پخش برنامه‌های رادیو و تلویزیون مورد استفاده قرار گیرد همچنان نامعلوم است.
پس از این تجربه، پروژه ماهواره و کاوشگر "سینا ۱" در دستور کار قرار گرفت و در نهایت در5 آبان 1384 از پایگاه فضایی "پلتسک" روسیه به وسیله موشک "کاسموس" به فضا پرتاب شد. این ماهواره 35 دقیقه پس از پرواز از موشک جدا شد و در مدار زمین قرار گرفت.
این ماهواره نخستین محصول فضایی مشترک ایران و روسیه محسوب می شود و با شرکت صنایع الکترونیک ایران (صا ایران) با همکاری وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری، موسسه نقشه برداری و سه شرکت روسی طراحی و ساخته شد. ایران با پرتاب این ماهواره چهل و سومین کشور صاحب ماهواره در جهان شد.
"سینا ۱" ‬یک ماهواره مطالعاتی و تحقیقاتی است و مجهز به دو دوربین با دقت ‪ ۵۰‬و ‪ ۲۵۰‬متر است که از سطح زمین تصویر برداری می کند و می تواند به همه سازمانهایی که نیازمند نقشه سطح زمین هستند، خدماتی ارائه دهد. این ماهواره این توانایی را در آینده دارد که نقشه زمین را با دقت ‪ ۲۵‬متر برای تشخیص اجزای آن ارائه دهد. علاوه بر این، این ماهواره مجهز به دو کانال مخابراتی است که توانایی ارتقا به ‪ ۶۰‬کانال مخابراتی در درون آن نهفته است.
طراحی و ساخت ماهواره مصباح در سال 56 آغاز شد و پس از توقف 19 ساله در سال 75 در برنامه فضایی کشور قرار گرفت. کار مطالعاتی مصباح توسط سازمان‏‎ ‎پژوهشهای علمی و صنعتی ایران دنبال شد و در نهایت در سال 77 وزارت ارتباطات با یک شرکت ایتالیایی قرارداد ساخت مدل فضایی آن را به امضا رساند.
در 12 مرداد 1384 طی مراسمی با حضور سید احمد معتمدی وزیر وقت ارتباطات رونمایی و اعلام شد تا پایان تابستان همان سال به فضا فرستاده خواهد شد. اما ماهواره مصباح نیز همانند ماهواره زهره که قرار بود با "کاسموس" پرتاب شود هنوز به فضا ارسال نشده است.
این ماهواره دارای 5/63‬ کیلوگرم وزن است و با طول عمر سه سال با ماموریت ذخیره و ارسال دیتا طراحی و ساخته شد. ناحیه سرویس دهی این ماهواره ایران است و دارای قابلیت رویت و سرویس دهی در اروپا و آمریکا نیز هست.
وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در یک حرکت مشترک و با هدف ایجاد فناوری ماهواره و نیروی انسانی متخصص در زمینه این فناوری در کشور، طرح ماهواره "مصباح" را به اجرا درآورد که براساس موافقتنامه این دو وزارتخانه، مرکز تحقیقات مخابرات ایران و سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران، مسئول اجرای مشترک طراحی، ساخت و پرتاب ماهواره "مصباح" در مدار ارتفاع پایین (LEO) برای تحقق اهداف فوق شدند.
مرحله ساخت نمونه آزمایشگاهی ماهواره در خرداد ماه سال 1380 به پایان رسید و اقدامات برای انجام مراحل بعدی شامل ساخت نمونه مهندسی و نمونه فضایی آغاز شد.
95 درصد طراحی نمونه زمینی این ماهواره توسط دانش داخلی انجام و مورد تایید متخصصان خارجی قرار گرفت و برای ساخت نمونه فضایی از تجربه شرکت ایتالیایی "کارلو گاوازی اسپیس" (CGS) استفاده شد. در ساخت مدل فضایی این ماهواره با توافق شرکت ایتالیایی CGS تصمیم گرفته شد سازه ماهواره که نیاز به فناوری پیشرفته ای دارد با شرط رعایت استاندارد در داخل ساخته شده و با عنوان سازه اصلی ماهواره در فضا قرار گیرد.
کارخانه "پنها" ساخت تجهیزات این ماهواره و شرکت مشاور ایتالیایی CGS هدایت و انتقال فناوری ماهواره به متخصصان ایرانی را برعهده داشت و انتظار می رفت پروژه مصباح 1 الگویی برای اجرای پروژه مصباح 2 و 3 و سایر ماهواره های دیگر باشد.
در دهه فجر سال 82 دکتر معتمدى وزیر وقت وزارت ارتباطات، خرداد 84 را به عنوان تاریخ پرتاب مصباح به فضا اعلام کرد اما هشت ماه بعد و در نیمه اول مهر 83 حسن شفتى رئیس وقت سازمان فضایی ایران در جلسه مطبوعاتى براى تشریح اهداف، وظایف و برنامه هاى سازمان فضایى ایران اظهار امیدوارى کرد این ماهواره سال آینده پرتاب شود.
چند روز بعد مهندس انتظارى مجرى طرح ماهواره مصباح و مدیر دفتر فناورى اطلاعات سازمان پژوهشهاى علمى و صنعتى ایران با اشاره به آخرین وضعیت ماهواره مصباح گفت: اگر مسئله غیرقابل پیش بینى در مراحل کار ایجاد نشود، ماهواره مصباح در بهار سال 84 پس از انجام آزمایشهای لازم براى پرتاب آماده مى شود.
در ادامه اظهار نظرهای مختلف این نظر نیز اعلام شد که براى پایین آوردن هزینه ها "مصباح" همراه با ماهواره بزرگ دیگرى به فضا پرتاب می شود. امری که می توانست در برنامه زمان بندى تاثیر بسزایی داشته باشد به طوری که با به تاخیر انداختن های متوالی تاکنون این ماهواره وضعیت نامعلومی دارد.
از آنجایی که اجرای پروژه مصباح هزینه های زیادی داشته است، از این رو مسئولان سازمان فضای ایران در روزهای اخیر خبر از تعیین تکلیف "مصباح" را دادند. اینکه این بار قرار است از کدام پایگاه و توسط چه ماهواره بر و کشوری پرتاب صورت گیرد، موادی است که همچون سرنوشت این پروژه نامعلوم است و همچنان باید به انتظار آینده باشیم.
آخرین وضعیت ماهواره مصباح از زبان وزیر ارتباطات

وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات ضمن تشریح آخرین وضعیت پروژه مصباح دلایل ناموفق بودن این پروژه در پرتاب در خارج کشور را اعلام کرد و گفت: ماهواره مصباح از سالها پیش در کشور ساخته شده است و در حال حاضر در نوبت پرتاب در داخل کشور قرار دارد.

مهندس رضا تقی پور در پاسخ به خبرنگار مهر درباره پروژه ماهواره مصباح گفت: یکی از مشکلات ما در گذشته این بوده است که در حوزه فناوریهای فضایی به خود اتکا نبوده ایم. پروژه ماهواره ای مصباح نیز به صورت مشترک با یکی از کشورهای خارجی انجام شد که در بخش پرتاب موفق نبودیم.
وی با تاکید بر اینکه بحث های مربوط به قرارداد این پروژه همچنان ادامه دارد، افزود: همزمان برنامه هایی برای پرتاب در داخل نیز تعریف شده است که امیدواریم با فعالیت هایی که انجام شده بتوانیم به نتیجه برسیم.
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با اشاره به زمان پرتاب این ماهواره در داخل به مهر گفت: زمانی که تحقیقات به نتیجه کامل برسد متعاقبا زمان پرتاب در داخل نیز اعلام خواهد شد.
وی افزود: این ماهواره از سالها قبل ساخته شده است و در حال حاضر در نوبت پرتاب در داخل کشور قرار دارد.

برگزاری موفقیت آمیز مرحله رصد المپیاد جهانی نجوم/ المپیادیها میهمان متکی

دبیر اجرایی سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک از برگزاری موفقیت آمیز مرحله رصد سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک خبر داد و گفت: بخش های کتبی، تئوری و رصد این دوره از المپیاد با موفقیت به پایان رسید. یعقوب حسین زاده در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: مرحله رصد ستارگان با حضور همه تیم های شرکت کننده در سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک از ساعت 8 و 30 دقیقه شب پنجشنبه 30 مهر ماه آغاز شد و تا یک بامداد جمعه اول آبان ادامه یافت.
وی در خصوص نحوه برگزاری آزمون رصد خاطرنشان کرد: به ازای هر تیم یک تلسکوپ 8 اینچ با لوازم کامل وجود داشت و هر دانش آموز به مدت 30 دقیقه فرصت رصد داشت که در مجموع هر تیم 5 نفره 2 ساعت و نیم فرصت رصد داشت.
وی اضافه کرد: رصد در محل کاروانسرای عباسی واقع در ده نمک از توابع آرادان نزدیک شهرستان گرمسار برگزار شد.
دبیر اجرایی سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک گفت: خوشبختانه با وجود اینکه پیش بینی می شد هوا نیمه ابری باشد اما شرایط جوی برای رصد بسیار مناسب بود و آزمون با موفقیت انجام شد و بر اساس اساسنامه المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک اگر رصد اول با موفقیت انجام شود نیازی به برگزاری رصد دوم نخواهد بود.
479019_orig.jpg
وی خاطرنشان کرد: البته بر اساس اساسنامه اگر در رصد اول مشکل به وجود بیاید، رصد دوم باید انجام شود و در صورت وجود مشکل در هر دو رصد، بخش رصد از نمرات تیم ها حذف می شود.
حسین زاده گفت: در حال حاضر مراحل تصحیح موارد امتحانی دانش آموزان در حال انجام است و دانش آموزان شرکت کننده در سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک نیز امروز اول آبان در محل تله کابین توچال حضور دارند.
وی یادآور شد: دانش آموزان شرکت کننده در سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک امشب با وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران دیدار می کنند.
دبیر اجرایی سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک تاکید کرد: نتایج نهایی همزمان با اختتامیه سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک اعلام می شود.
سومین المپیاد جهانی نجوم و اختر فیزیک همزمان با سال جهانی نجوم در روزهای 25 مهر تا 4 آبان سال 88 در تهران در حال برگزاری است. در این دوره از المپیاد کشورهای روسیه سفید، اندونزی، لهستان، بنگلادش، یونان، برزیل، لیتوانی، تایلند، سریلانکا، کره جنوبی، هند، کامبوج، اسلواکی، بولیوی، صربستان، رومانی، قزاقستان، چین، اکراین و دو تیم از ایران شرکت دارند.

ناسا فضا را در کف دست شما می گنجاند!

سازمان ناسا برنامه ای را مخصوص گوشی های همراه آی فن ارائه کرده است که با کمک آن کاربران می توانند علاوه بر مشاهده تصاویر شگفت انگیز فضایی تمامی برنامه ها و گزارشهای زنده این سازمان را در گوشی خود مشاهده کنند. به گزارش خبرگزاری مهر، سازمان ناسا مجموعه ای از تصاویر شگفت انگیز فضایی خود را با ارائه برنامه ای جدید برای آی-فنها به این تلفنهای همراه انتقال داده است.
با کمک این برنامه حتی زمانی که کاربر از رایانه فاصله دارد نیز می تواند به سحابی ها، ستاره ها، تابش خورشید و کهکشانها خیره شود. مجموعه تصاویر "عکس روز" و "تصویر روز نجوم" این سازمان را می توان از طریق این برنامه بر روی آی فن به همراه داشت و حتی امکان ارسال و ذخیره آن بر روی گوشی همراه وجود خواهد داشت.
در عین حال با استفاده از برنامه جدید فضایی ناسا کاربران آی فن می توانند فیلمهای علمی این سازمان، فعالیتهای فضایی در ماموریتها، پرتاب راکتها و دیگر پدیده های مهم فضایی را مشاهده کنند.
نکته جالب توجه دیگر این برنامه کنترل ماموریتهای مختلف ناسا و مشاهده شمارش معکوس آنها بر روی آی فن است. همچنین در صورتی که کاربر بخواهد از موقعیت دقیق ایستگاه فضایی بین المللی آگاه شود می تواند به راحتی از طریق گوکل ارث و دیگر برنامه ها آن را تعیین کند.
بر اساس گزارش ویرد، در عین حال به روز رسانی های ناسا از طریق توییتر نیز به کاربرانی که از این برنامه جدید اپل استفاده می کنند ارسال خواهد شد.

کشف یک گودال عمیق در ماه

کاوشگر متعلق به آژانش فضایی اروپا پس از دو سال کاوش در میان دره ها و آتشفشانهای ماه یک گودال به قطر 65 متر را کشف کرد. به گزارش خبرگزاری مهر، کاوشگر ژاپنی کاگویا از دو سال پیش تا ژوئن گذشته به تحقیق در این خصوص ادامه داد و سرانجام توانست با پیدا کردن این گودال روی ماه و طی یک عملیات انتحاری و برخورد به سطح قمر زمین ماموریت خود را پایان دهد.
آژانس فضایی ژاپن ضمن اعلام این خبر اولین تصویر ماهواره ای را که این کاوشگر از این گودال تهیه کرده است منتشر کرد.
این گودال در یک فضای آتشفشانی نزدیک به تپه های "ماریوس هیل" کشف شده و قطر آن 65 متر است.
دانشمندان آژانس فضایی ژاپن در این خصوص توضیح دادند: "این کاوشگر موفق شده است تا عمق 80 متری این گودال را رصد کند اما به نظر می رسد که این گودال تا عمق 370 متر امتداد داشته باشد."
هنوز مشخص نیست این گودال چگونه تشکیل شده است اما می تواند در ادامه یک فوران آتشفشانی در اولین اعصار تشکیل ماه ایجاد شده باشد. در فرایند سردشدگی گدازه های آتشفشانی موقعیتهای از این نوع به وجود می آید.
480665_orig.jpg
براساس گزارش نیوساینتیست، همچنین فرض می شود که این سوراخ می تواند گودالی باشد که از عمق ماه و در میلیاردها سال قبل گدازه ها را به سطح این جرم آسمانی انتقال می داده است.
درک بهتر این گودال می تواند به کشف بهتر ژئولوژی ماه و ویژگیهای خاک زیر آن منجر شود. این گودالها می توانند در آینده به محلی برای ساخت محل اقامت موقت فضانوردانی تبدیل شود که قصد عزیمت به ماه و مریخ را دارند.
در حقیقت در سطح ماه تشعشعات زیادی وجود دارند که می توانند فضانوردان را در دراز مدت با خطر مواجه کنند.
برای حل این مشکل، سه احتمال وجود دارد که عبارتند از:
1- ساخت یک واحد مسکونی با مواد و سیستمهایی که قادر به محافظت فضانوردان از پرتوهای کیهانی هستند.
2- عایق بندی واحدهای مسکونی با یک لایه سنگپوش محافظ که از مواد سطح ماه ساخته شده است و می تواند از برخورد این پرتوها جلوگیری کند.
3- حفاری در گودالها و حفره های ماه برای سکونت در آنها. به این ترتیب بازالت ساختار ژئولوژیکی ماه می تواند این عمل حافظتی را انجام دهد. به همین دلیل کشف این گودال از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

باران خورشیدی عامل داغ بودن اتمسفر خورشید

محققان دانشگاه کیوتو با شبیه سازی فرایند بارش باران در خورشید دریافتند گازهای داغی که عامل شکل گیری این بارانها هستند در عین حال می توانند دلیل اصلی داغ شدن خارجی ترین لایه اتمسفر خورشید نیز به شمار روند. به گزارش خبرگزاری مهر، اتمسفر خارجی خورشید با حرارتی برابر میلیونها درجه آخرین مکانی است که شاید کسی بخواهد در آن به جستجوی بارش باران بپردازد، با این حال تا کنون حالتی از باران در این لایه مشاهده شده است. این پدیده می تواند توضیح دهد چرا لایه کورونال که خارجی ترین بخش خورشید است نسبت به لایه های درونی آن از حرارت بیشتری برخوردار است.
بارانهای کورونالی از هزاران توده گره مانند جرمگینی با وسعت هزاران کیلومتر تشکیل شده اند که مرکب از گازهای نسبتا سرد با حرارت ده ها هزار درجه بوده و از اتمسفر خارجی خورشید با سرعتی برابر 100 کیلومتر بر ثانیه به سمت سطح قابل مشاهده خورشید سقوط می کنند.
شبیه سازی های جدید نشان می دهد باران کورونالی نتیجه فرایندی است که حرارت لایه کورونال را تا درجه بالایی افزایش می دهد. تا کنون دو نظریه در رابطه با این پدیده غیر عادی ارائه شده اند که یکی از آنها دلیل حرارت بالای کورونال را انفجارهای کوچکی به نام نانو شعله ها در لایه های زیرین اتمسفر دانسته و دیگری مواج بودن امواج مغناطیسی را دلیل بالا بودن درجه حرارت لایه کورونال می داند.
شبیه سازی دانشمندان دانشگاه کیوتو بر اساس این دو نظریه احتمال دست داشتن نظریه اول را در تشکیل بارانهای خورشیدی و افزایش حرارت کورونال قوی تر اعلام کردند زیرا بر اساس این نظریه گازهای داغ شده ای که از سطوح زیرین و با واسطه نانو شعله ها به بالا می آیند می توانند در لایه های بالاتر سرد و حجیم شده و قطرات بارانی را به وجود آورند.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، دانشمندان این فرایند را بسیار مشابه فرایند بارش باران در زمین توصیف می کنند زیرا بر اساس شبیه سازی گازهای داغ مشابه بخار آب ناشی از جوشش آب به بالا رفته و پس از سرد شدن، حجیم شده و به شکل قطره ای به پایین سقوط می کند.

خبرگزاری مهر - گروه فناوریهای نوین: سال 2009 در بزرگداشت چهارصدمین سال اولین تلسکوپ جهان به دست گالیه به عنوان سال نجوم انتخاب شد. در مدت 400 سال پس از اختراع و ساخت این تلسکوپ که قطر آینه اش تنها دو سانتیمتر بود قطر آینه تلسکوپها امروزه به 42 متر رسیده است. به گزارش خبرگزاری مهر، گالیه در قرن هفدهم میلادی محاسبه کرد که زمین کروی است. کلیسای آن روز که به اندیشه های بطلمیوسی پایبندی تعصب آمیزی داشت این ادعای گالیله را رد کرد و از این دانشمند فلورانسی خواست که نظریه مسطح بودن زمین را تائید کند. هر چند تاریخ نجوم غرب امروزه گالیله را به عنوان اولین کسی می شناسد که تئوری کروی بودن زمین را مطرح کرد اما این ابوریحان بیرونی بود که در قرن 10 میلادی (هفت قرن پیش از گالیه) نه تنها کروی بودن زمین را اثبات کرد بلکه توانست شعاع کره زمین را هم اندازه گیری کند به طوری که امروزه دانشمندان با در اختیار داشتن آخرین پیشرفتهای علمی و فناوری شعاع زمین را تنها با 15 کیلومتر اختلاف اندازه گیری کرده اند.
همچنین درحالی که اولین تلکسوپ مدرن در سال 1609 به دست گالیله ساخته شد و سالها طول کشید تا رصدخانه ها در غرب ایجاد شوند در سال 1261 میلادی (حدود چهار قرن پیش از گالیله) رصدخانه مراغه به سفارش دانشمند بزرگ ایرانی خواجه نصیرالدین توسی ساخته شد. در این رصدخانه عظیم انواع مختلف دستگاههای سنتی ستاره شناسی از جمله ذات ‌الربع دیواری به شعاع ۴۳۰ سانتیمتر، کره‌ های ذات ‌الحلق، حلقه انقلابی، حلقه اعتدالی و حلقه سموت نصب شده بودند.
تلسکوپ دستگاهی است که به علم کمک می کند تا حقایق کیهان را رصد کند. در حقیقت هیچ علمی با دستگاه خود شناخته نمی شود. این درحالی است که نماد واضح و مشخص ستاره شناسی تلسکوپ است و نجوم تنها علمی است که با دستگاه علمی خود معرفی می شود.
479106_orig.jpg
اولین تلسکوپ مدرن را که در واقع یک دوربین نجومی ابتدایی بود گالیله ساخت و اولین رصد خود را در 30 نوامبر 1609 انجام داد. همچنین ساختار هیچ دستگاه علمی به اندازه تلسکوپ ساده نیست. یک لنز یا یک آینه نور را جمع آوری و متمرکز می کند. سپس یک لنز دیگر تصویر را بزرگنمایی کرده و امکان دیدن آن چیزی را فراهم می کند که چشم انسان به تنهایی هرگز قادر به دیدن آن نیست.
به گزارش مهر، اما اگر تلسکوپ که به این سادگی متولد شده همچنان اصل کاربرد خود را حفظ کرده است در طول زمان رشد نمی کرد هرگز نمی توانست راهی را باز کند که از آن راه انسان به فضا سفر کرد. در حقیقت با ورود الکترونیک در ساخت تلسکوپها گامهای مهمی در جهت رشد و توسعه این دستگاه ساده اما مهم برداشته شد.
همچنین امروزه تلسکوپها به روباتهایی متصل شده اند که در فضا به کشف و رصد منظومه شمسی و عمق آسمان می پردازند. این تلسکوپهای روباتیک نه تنها در نور مرئی بلکه در طیف تمام پرتوهای الکترومغناطیس نیز رصدهای خود را انجام می دهند.
امروزه در بزرگداشت دانشمندانی چون گالیله و نیوتن نمونه های نمادینی از دستگاههای ساده ای که آنها ساخته بودند بازسازی شده اند به طوری که یک کپی از تلسکوپ آینه ای که نیوتن ایده آن را داد و یک نسخه از دوربین چشمی گالیله ساخته شده است.
امروزه مهمترین تلسکوپهای دنیا را آژانسهای فضایی اروپا و آمریکا (اسا و ناسا) تولید می کنند و در حال حاضر بزرگترین تلسکوپ دنیا "تلسکوپ بسیار عریض" (VLT) نام دارد که در روی کوهستان "پارانال" واقع در شیلی نصب شده است. در VLT چهار آینه استوانه ای هر یک به طول 2/8 متر نور را جمع آوری می کنند. قدرت تمام این آینه ها برابر با قدرت یک تلسکوپ با قطر آینه 15 متری است.
این درحالی است که دنیای نجوم به این دستگاه اکتفا نمی کند و در تلاش است تا در دهه های آینده تلسکوپهایی با قطر 24، 30 و 42 متر نیز بسازد.
این تلسکوپها در جمع آوری نوری که خبرهایی را از کیهان می آورد نسبت به تلسکوپهای امروزی از 3 تا 10 برابر قدرتمندتر خواهند بود. تلسکوپ با قطر آینه 42 متری که قرار است به دست دانشمندان اروپایی ساخته شود، "تلسکوپ بی نهایت عریض اروپا" (ELT) نامگذاری شده است.
466137_orig.jpg
در حال حاضر چشمهای استوانه ای دیگری نیز به سوی آسمان خیره شده اند که از آن جمله می توان به دو تلسکوپ "کک" با آینه مرکب هر یک به قطر 10 متر اشاره کرد که در رصدخانه "مائونا کئا" در جزایر هاوایی قرار دارند. تلسکوپ اسپانیایی با آینه 4/10 متری نیز از مدتی قبل در جزایر قناری وارد عمل شده و تلسکوپ عریض دو چشمی از دو آینه هر یک به طول 4/8 متر نیز در آریزونا ساخته شده است.
تلسکوپ VLT که در حال حاضر لقب بزرگترین تلسکوپ دنیا را یدک می شود، در شب بین 25 و 26 می 1990 اولین چشم خود را گشود. اولین آینه 2/8 متری این تلسکوپ "آنتو" نام دارد. "آنتو" در زبان بومیان ساکن کوههای آند به معنی "خورشید" است. در ادامه، دومین آینه به نام "کوئین" به معنی "ماه"، سومین آینه به نام "ملیپال" به معنی "صلیب جنوبی" و سرانجام چهارمین آینه به نام "یپون" به معنی "ونوس" چشم باز کردند.
فعالیت تحقیقاتی سه آینه دیگر از آوریل 1999 آغاز شد. از آن زمان تا آغاز سال 2008 تعداد مقالات نجومی که به کمک VLT انجام شد به بیش از 2 هزار و 200 رسید که از این تعداد بیش از 500 مقاله تنها در سال 2007 منتشر شد.
"پیشنهادات" (propose) علمی که همه ساله بر پایه استفاده از تلسکوپ VLT ارائه می شوند در حدود هزار و 500 است که این تعداد شش برابر بیشتر از پیشنهاداتی است که امکان بررسی آنها وجود داشته باشد.
بیشترین مقولاتی که چشمهای VLT به دنبال آنها می گردند شامل تکامل کهکشانها تا ماده و انرژی تاریک است که به نظر می رسد 95 درصد از جهان را ساخته اند. همچنین ابرنواختران و سیاه چاله های غول پیکر، اسرار لامپهای گامایی و کشف کهکشانهای اطراف ستارگان دیگر از دیگر مقولات مورد توجهی است که با این تلسکوپ بررسی می شوند.
قطر چشم اولین تلسکوپی که به دست گالیه ساخته شد تنها دو سانتیمتر بود که تنها توانست به ماه نگاه کند، درحالی که چشمهای 42 متری تلسکوپهای آینده قادر خواهند اعماق کیهان را به انسان نشان دهند، با وجود این نباید هرگز از یاد برد که پایه های نجوم به دست ستاره شناسان و دانشمندان بزرگ ایرانی بنا نهاده شد. اکنون جای این پرسش است که امروزه سهم دانشمندان ایرانی از مطالعات نجومی در چه حد است؟

علاقه مندی 63 درصد اروپاییها به فعالیتهای فضایی

نتایج نظرسنجی موسسه یوروبارومتر در 27 کشور عضو اتحادیه اروپا نشان می دهد که 63 درصد شهروندان اروپایی به فعالیتهای فضایی علاقه دارند. به گزارش خبرگزاری مهر، موسسه یوروبارومتر به درخواست کمیسیون اروپا در 27 کشور عضو این اتحادیه از 25 هزار شهروند بالای 15 سال نظر سنجی را انجام داد.
نتایج این نظرسنجی که در اجلاس آژانس فضایی اروپا و اتحادیه اروپا در پراگ پایتخت چک ارائه شد نشان داد که از هر 10 شهروند 6 نفر به فعالیتهای فضایی علاقه مند است.
همچنین بیش از 70 درصد از مصاحبه شوندگان اظهار داشتند که اکتشافات فضایی برای آنها بسیار مهم است.
باوجود علاقه مندی 63 درصد از شهروندان اروپایی 41 درصد از فرانسویها، 39 درصد از اتریشیها و 38 درصد از دانمارکیها نسبت به فعالیتهای فضایی دچار تردید هستند. در کل 23 درصد از اروپاییها با افزایش بودجه آژانسهای فضایی اروپا موافق نیستند.

براساس گزارش آنسا، این اولین بار است که اتحادیه اروپا و آژانس فضایی اروپا (اسا) با هدف بحث و تبادل نظر درباره آینده ماموریتهای فضایی انسان به سوی ماه و مریخ در پراگ گردهم آمدند.
براساس گزارش آنسا، این اجلاس پس از انتشار گزارش "آگوستین" ناسا در خصوص اهداف سیاست فضایی آمریکا، 29 وزیر تحقیقات (27 وزیر کشورهای عضو اتحادیه اروپا به اضافه وزیر تحقیقات نروژ و سوئیس) و اعضای اسا تصمیم گرفتند که اروپا استراتژیهای جدیدی را در خصوص برنامه های فضایی ارائه کند.
گزارش ناسا نشان می دهد که ایستگاه فضایی بین المللی تا سال 2025 با حضور کشورهای چین و هند به فعالیت خود ادامه خواهد داد.
در این راستا ژان ژاک دوردین، دبیر کل اسا اظهار داشت: "باوجود بحران مالی کنونی ما نیاز داریم شجاع باشیم و در بخش فضا سرمایه گذاری کنیم، چراکه نتایج این سرمایه گذاریها منجر به توسعه نوآوری در فعالیتهای فضایی اروپا خواهد شد."

پیشنهاد کاخ سفید: ناسا ماه را فراموش کن

هیئت متخصصانی که توسط باراک اوباما به منظور بررسی فعالیتهای فضایی ناسا به کار گرفته شده اند پیشنهاد داده اند که این سازمان سفر به ماه را به منظور انجام ماموریتی به سوی یکی از اخترواره ها به فراموشی سپرده و آن را متوقف کند. به گزارش خبرگزاری مهر، این هیئت هدف ماموریت فضایی آینده انسانها به فضا را یکی از اخترواره های موجود در مدار خورشید عنوان کرد که از ابتدایی ترین سالهای حیات این ستاره عظیم در مدار آن در حرکت بوده است. اختر واره ای که شاید تنها چند صد متر وسعت داشته و بزرگتر از شهر واتیکان نباشد.
توقف انجام ماموریتهای بیشتر به سوی کره ماه در عین حال می تواند انجام ماموریت فضانوردان بر روی سطح مریخ را نیز تسریع کند. به اعتقاد توماس جونز فضانورد سابق ناسا فرود آمدن بر روی یک اخترواره بسیار هیجان انگیز بوده و به دلیل اینکه اخترواره ها در واقع مواد خام سیاره زمین به شمار می روند می توانند از نظر تحقیقاتی بسیار ارزشمند باشند و نتایج دور از انتظاری را در اختیار دانشمندان قرار دهند.
به گفته وی در اخترواره ها نیروی گرانشی تقریبا وجود ندارد و به همین دلیل مواد خامی مانند آب، نیتروژن و فسفر را می توان از اخترواره استخراج کرده و بسیار ساده تر از حمل و نقل از ماه به زمین انتقال داد. چنین موادی می توانند حامی ماموریتهای آتی در فضا به شمار روند.
از دیدگاهی دیگر فرود آمدن بر روی یک اخترواره بسیار پیچیده تر از فرود آمدن بر روی سطح ماه است زیرا این فرایند نیازمند فضاپیمایی با قابلیت فرود دقیق و آرام بر روی سطح اخترواره خواهد بود. با این حال چنین قدمی تنها در زمینه تحقیقات و اکتشافات انسانی شکل نخواهد گرفت بلکه در حکم ماموریتی برای نجات نیز به شمار خواهد رفت زیرا به گفته دانشمندان در هر حال روزی شهاب سنگ یا اخترواره ای با زمین برخورد خواهد کرد، تنها زمان دقیق آن معین نیست.
بر اساس گزارش تلگراف، جف فوست تحلیلگر و مفسر علوم فضایی معتقد است انسان قادر خواهد بود در اواسط دهه 2020 بر سطح یک اخترواره فرود آید تا سال 2030 به یکی از قمرهای مریخی برود و چند سال پس از آن قدم بر خاک سرخ رنگ سیاره جادویی مریخ بگذارد.

اسا برای برنامه شبیه سازی سفر به مریخ داوطلب می پذیرد

آژانس فضایی اروپا برای انجام دومین ماموریت شبیه سازی سفر به مریخ از میان واجدین شرایط داوطلب می پذیرد. به گزارش خبرگزاری مهر، اسا برای انجام ماموریت شبیه سازی سفر به مریخ به دنبال داوطلب می گردد داوطلبان باید بین 20 تا 50 سال داشته، دارای روحیه ماجراجویی و از نظر وضعیت سلامتی در شرایط مطلوبی باشند، قد آنها نباید بلندتر از یک متر و 85 سانتیمتر باشد و حداقل بتوانند به زبانهای روسی و یا انگلیسی صحبت کنند.
آژانس فضایی اروپا این برنامه شبیه سازی را در مراکز خود در روسیه و به مدت 520 روز انجام خواهد داد هدف از اجرای این برنامه که از اول می تا 5 نوامبر 2010 به طول خواهد انجامید شبیه سازی یک سفر واقعی به مریخ و بررسی تمام مسائلی است که انسان در سفر آینده خود به مریخ می تواند با آنها مواجه شود.
در مدت برنامه شبیه سازی، تمام داوطلبان در شرایط قرنطینه قرار می گیرند و کارشناسان اسا با کمک دوربین و دستگاههای ارتباطی وضعیت آنها را تحت کنترل قرار می گیرند.
براساس گزارش دیسکاور مگزین، این برنامه به سه مرحله تقسیم می شود که شامل 250 روز شبیه سازی سفر به مریخ، 30 روز شبیه سازی اکتشافات بر روی سطح مریخ و 240 روزشبیه سازی بازگشت به زمین است.
داوطلبان باید از کشورهای اتریش، بلژیک، سوئیس، جمهوری چک، آلمان، دانمارک، اسپانیا، فرانسه، یونان، ایتالیا، ایرلند، نروژ، هلند، سوئد و کانادا باشند و بنابراین علاقه مندان آمریکایی واجد شرایط شرکت در این برنامه نخواهند بود.
این اولین ماموریت شبیه سازی سفر به مریخ نیست، بلکه در ماه جولای، شش داوطلبی که در ماموریت 105 روزه شبیه سازی شده سفر به مریخ شرکت کرده بودند با موفقیت از کپسول آزمایشی خود در مسکو خارج شدند.

راه اندازی رصدخانه ملی حکایت از توجه دولت به علم نجوم دارد

رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با اشاره به علاقه جوانان به نجوم گفت: دولت نسبت به علم نجوم بی توجه نبوده بلکه بودجه هنگفتی را برای راه اندازی رصدخانه ملی در نظر گرفته است که همین امر حکایت از توجه دولت به نجوم دارد. به گزارش خبرنگار مهر، غلامعلی حداد عادل دوشنبه شب در مراسم اختتامیه سومین المپیاد بین المللی نجوم و اخترفیزیک با تاکید بر اینکه امروزه توجه به علم نجوم در میان جوانان کشور گسترده شده است، گفت: در حال حاضر گروههای رصدی بسیاری ایجاد شده است که با حضور در رصدخانه های تهران، شیراز، همدان و غیره سعی دارند با رصد کواکب به جستجو در آسمان بپردازند.
وی به اقدامات کشور در زمینه راه اندازی رصدخانه ملی اشاره کرد و افزود: دولت از توجه به علم نجوم غافل نبوده است چرا که بودجه هنگفتی را برای تاسیس رصدخانه ملی اختصاص داده و سالها است که در این زمینه مطالعاتی آغاز شده است که امیدوارم به زودی کشور شاهد راه اندازی رصدخانه ملی باشد.
حداد عادل با اشاره به گرایش ذاتی بشر به علم نجوم گفت: نجوم دانشی قابل مشاهده ولی دور از دسترس است ولی دنیای اتمی در دسترس ولی غیر قابل مشاهده است و انسان به هر دو حوزه علاقه مند است.
نماینده مردم تهران با تاکید بر اینکه در طول تاریخ تمدنی را نمی توان یافت که به علم نجوم توجه نداشته باشد، اظهار داشت: در تمدنهای مصر، چین، بین النهرین، یونان، هند و حتی در میان اقوام آمریکای جنوبی بسیار به این دانش توجه شده است به طوری که در کتابها آمده است که در چین دو منجم را به دلیل اشتباه در پیش بینی خورشید گرفتگی اعدام کردند.
وی به سابقه نجوم در ایران اشاره کرد و ادامه داد: ایران به برکت وجود کویر، آسمان درخشانی دارد از این رو همواره این علم در قبل و پس از اسلام در میان ایرانیان رونق داشته است.
رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس تدوین تقویم را یکی از کاربردهای علم نجوم در ایران ذکر و اضافه کرد: هر حکومت نیرومندی نیازمند به تقویم دقیق دارد و لازمه داشتن چنین تقویمی، آشنایی با علم نجوم است که در این زمینه ایرانیان پیشرفتهای خوبی داشته است.
وی به جا آوردن احکام دینی و تعیین جهت قبله را از کاربردهای اسلامی نجوم ذکر کرد و یادآور شد: علاوه بر اینها، ایرانیان با تحقیق و تفحص در نجوم موجبات پیشرفت علم ریاضیات و مثلثات را فراهم آوردند.
حداد عادل به پیشرفتهای منجمان ایرانی در حوزه نجوم اشاره کرد و اظهار داشت: خواجه نصیرالدین طوسی در زمینه حرکات سیارات ابتکاراتی دارد که بعدها مورد استفاده "تیکوبراهه" و "کوپرنیک" قرار گرفت.
وی نوشتن "زیج" ها را از دیگر دستاوردهای منجمان ایرانی دانست و ادامه داد: تقریبا در هر قرنی یک زیج (به کتابهایی گفته می‌شود که موقعیت اجرام آسمانی را در آن درج می کردند) مفصل شامل محاسبات انواع ستاره ها و سیارات نوشته می شد. تولید این زیج ها حکایت از قدرت محاسباتی طولانی و تسلط ایرانیان در استفاده از اسطرلاب و معادلات ریاضی بوده است.
حداد علم اخترگویی را مقابل علم نجوم دانست و در این باره گفت: این علم کمک می کند تا تاثیر گردش سیارات بر احوال انسان پیش بینی شود. این علم بسیار مورد توجه حکام بوده است از این رو همواره منجمانی را تربیت می کردند تا قادر به پیش بینی احوال آنها باشد.

موافقت هیئت دولت با راه اندازی رصدخانه کلکچال

سرپرست وزارت آموزش و پرورش از افتتاح رصدخانه کلکچال خبر داد و گفت: تاسیس این رصدخانه مراحل نهایی خود را طی می کند. به گزارش خبرنگار مهر، سید رمضان محسن پور دوشنبه شب در اختتامیه سومین المپیاد بین المللی نجوم و اختر فیزیک از تجهیز پژوهشسراها در استانها خبر داد و گفت: تجهیز پژوهشسراها در دستور کار این وزرتخانه است. در این طرح پژوهشسراهای موجود در استانها تجهیز می شوند.
وی از راه اندازی رصدخانه کلکچال خبر داد و افزود: تاسیس و راه اندازی رصدخانه کلکچال در هیئت دولت مطرح شده که مورد استقبال قرار گرفته است که به زودی نسبت به تاسیس این رصدخانه اقدام می شود.
محسن پور خاطرنشان کرد: این رصدخانه به منظور پیشرفت علم نجوم تاسیس خواهد شد.

واقعیت واقعا چیست / فیزیکدانان به 6 دلیل نمی توانند بخوابند!

فیزیکدانانی که در کنفرانس موسسه Perimeter شرکت داشته اند از نگرانی ها و دغدغه های ریشه ای خود درباره علم فیزیک و ناشناخته های جهان هستی که گاه خواب را از چشم آنها می گیرد، سخن گفته اند. به گزارش خبرگزاری مهر، از گروهی از فیزیکدانان در کنفرانسی در کانادا پرسیده شد چه موضوعی شبها شما را بی خواب می کند؟ پاسخها و بحثهایی که پس از این سئوال به وجود آمد بخشی از برنامه 10 روزه فیزیکی به نام "کوانتوم تا کیهان" بود که روز 25 اکتبر 2009 به پایان رسید.
در حالی که برخی از فیزیکدانان شرکت کننده در این برنامه اعتراف کردند شبها بسیار خوب می خوابند برخی دیگر از آنها 6 معمای کلیدی را طی جلسه مطرح کردند که فکر یافتن پاسخ این معماها باعث بی خوابی آنها می شود.
چرا این جهان؟: فیزیکدانان در مسیر پیگیری قوانین بنیادین طبیعت به صورت ذاتی بر روی واقعیتی قدیمی تحقیق می کردند: کشف اینکه چرا جهان هستی باید اینگونه باشد که اکنون دیده می شود؟ در صورتی که بتوان به قوانین دیگری اندیشید، چرا جهان هایی که توسط این قوانین توضیح داده می شوند در جهانی دیگر قرار ندارند؟ به گفته شان کرول از دانشگاه کلتک "شاید در نهایت دریابیم که هیچ جهان دیگری به جز آنچه ما می شناسیم وجود ندارد که البته به نظر من تصور درستی نیست." به اعتقاد کرول طبیعت امکان وجود جهانهای متفاوت را با قوانین مختلف ایجاد کرده است، پس در واقع در جهان ما آنچه به سئوال تبدیل می شود این است که چرا این قوانین بر جهان ما حکمفرما هستند و چرا قوانین دیگری وجود ندارد؟
ماده از چه چیزی ساخته شده است؟ اکنون آشکار شده است که ماده معمولی، اتمها، ستاره ها و کهکشانها تنها چهار درصد از کل انرژی جهان را تشکیل می دهند و آنچه ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است 96 درصد باقی مانده جهان است. کاترین فریز فیزیکدان دانشگاه میشیگان معتقد است بخشی از این مسئله یعنی طبیعت ماده تاریک می تواند به پاسخ این سئوال بزرگ نزدیک باشد. وی به اطلاعات جدیدی که از ماموریتهایی مانند ماموریت ماهواره فرمی ناسا اشاره می کند که نشان می دهند ذرات ماده تاریک با سرعتی بسیار بالا در حال خنثی کردن یکدیگر بوده و به این شکل خصوصیت ماده تاریک را آشکار می کنند. اما کشف انرژی تاریک که با سرعتی بالا در حال گسترده شدن در جهان است معماهای بزرگ و جدیدی را برای دانشمندان به وجود آورده است که تا کنون پاسخ قطعی برای آنها یافته نشده است. سئوالاتی مانند طبیعت انرژی تاریک و اینکه با وجود کوچکی چگونه می تواند به کهکشانها، ستاره ها و اولین نشانه های حیات مجال وجود بدهد.
ترکیب و پیچیدگی چگونه به وجود می آید؟ لئو کادانانوف فیزیکدان و ریاضیدان دانشگاه شیکاگو دریافته است که اکثر مسائل جالب توجه و پیچیده به گونه ای با ظهور سیستمهای ترکیبی و پیچیده در ارتباطند. کادانانوف معتقد است فیزیکدانان ذره ای و کیهانی شاید اگر تنها بر روی بزرگترینها و کوچکترینها تمرکز داشته باشند، حقایق مهم و ارزشمندی را از دست بدهند. به گفته وی ما هنوز نمی دانیم شیئی ساده مانند شیشه پنجره چگونه خود را به شکلی که دیده می شود حفظ می کند، به همین دلیل بررسی و تحقیق بر روی نمونه های رایج و پیش پا افتاده نیز به اندازه دیگر پدیده های بزرگ و پیچیده مهم و درک آنها از اهمیت بالایی برخوردار است. وی معتقد است زندگی خود زمانی قابل درک خواهد بود که بتوان دریافت چگونه ترکیب عناصر ساده و رویدادهای ساده به تشکیل پدیده های پیچیده منتهی می شوند.
آیا نظریه ریسمان هرگز به اثبات خواهد رسید؟ فیزیکدان دانشگاه کمبریج یکی از دوستداران پرشور جاذبه های ریاضی نظریه ریسمان است، نظریه ای که می گوید ذرات بنیادینی که در جهان مرئی وجود دارند و مشاهده می شوند نقطه شکل نیستند بلکه از رشته های ریزی تشکیل شده اند. با این حال دیوید تانگ فیزیکدان دانشگاه کمبریج در بخشی از زندگی خود زمانی که دریافت شاید در طول زندگی خود نتواند به تمامی حقیقت این نظریه پی ببرد، دچار بحران فلسفی شد. حتی آزمایشهایی مانند آزمایش برخورد دهنده بزرگ هادرون و ماهواره پلانک در حالی که قادر خواهند بود بخشهای جدیدی از جهان را به فیزیک معرفی کنند، قادر نخواهند بود اثباتی قطعی را درباره رشته های بنیادین جهان ارائه کنند. ناراحتی تانگ از این رو است که به اعتقاد وی این نظریه می تواند با بسیاری از مسائل بنیادین جهان از قبیل رفتار کوارک ها و فلزهای ناشناخته، کنار بیاید و انطباق پیدا کند.
"واقعیت" واقعا چیست؟ شاید بخشهایی از جهان ماده پا را از مرزهای درک انسان فراتر گذاشته باشند اما آنتون زلینجر از دانشگاه وین امیدوار است فیزیکدانان با کشفیات کنونی خود در واقع انگشت بر روی واقعیتی عظیم تر از آنچه تصور می شود گذاشته باشند. وی متخصص آزمایشهای کوانتمی است که تاثیر مشاهده مشاهده کنندگان را بر روی شکل واقعیت آشکار می کند. وی معتقد است "شاید کشف بزرگ زمانی رخ دهد که ما درک ارتباط میان واقعیت، دانش و عملکرد خود را آغاز کرده باشیم." این تفکر زلینجر کمی گیج کننده و سنگین به نظر می رسد اما در عمل به خوبی به اثبات رسیده است. به گزارش مهر، وی به همراه دیگر فیزیکدانان نشان داده است ذراتی که از یکدیگر فاصله زیادی دارند می توانند به گونه ای به حالات کوانتمی دست پیدا کنند که در آن با یکدیگر در ارتباط هستند و به همین دلیل مشاهده یکی از این ذرات بر روی نتیجه مشاهده ذره بعدی تاثیر مستقیم می گذارد. تا کنون کسی موفق به درک این حقیقت نشده است که جهان واقعی چه شکلی دارد تا در نتیجه دریابد در چه زمانی در حال نظاره جهان هستی است.
فیزیک انسان را تا کجا خواهد برد؟ شاید بزرگترین سئوال تمامی فیزیکدانان این باشد که فرایند تحقیق و مطالعه ای که بخشهای ناشناخته فراوانی از جهان هستی را از زمان گالیله و کپلر بر بشر آشکار کرده است در حال اتمام است یا خیر؟ نگرانی لارنس کراوس فیزیکدان دانشگاه آریزونا از این است که شاید روزی انسان در علوم تجربی به محدودیتهای اساسی برسد. در حال حاضر بسیاری از پدیده های طبیعی با علم کنونی قابل توضیح نیستند و این ناتوانی می تواند آغازگری برای پایان عمق بخشیدن به درک انسان از جهان هستی باشد.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، به همین دلیل اکنون نیاز به ذهنهای جوان و فعال برای یافتن شیوه های جدیدی که بتوانند به میزان و سرعت درک انسان و اکتشافات بیافزاید به خوبی احساس می شود. در این صورت شاید روزی فیزیک بحران زده بشر به آرامش برسد و یا دست کم با مشکلات سطحی تری مواجه شود.
 

sina86

Registered User
تاریخ عضویت
27 آپریل 2008
نوشته‌ها
3,309
لایک‌ها
35
پرتاب آزمایشی نسل جدید راکتهای ناسا به تاخیر افتاد

پرتاب آزمایشی راکت جدید ناسا به دلیل شرایط نامساعد جوی که در ایالت فلوریدای آمریکا حکمفرما است، به مدت چند ساعت و شاید یک روز به تاخیر افتاده است.

به گزارش خبرگزاری مهر، راکت 100 متری آرس I-X که سازمان ناسا قصد داشت روز گذشته پرتاب آزمایشی آن را آغاز کند به دلیل شرایط نامساعد جوی همچنان بر روی سکوی پرتاب باقی مانده است.

حضور بادهای سریع و ابرهای بزرگ برای ناسا دلایل کافی بوده است تا پرتاب این راکت را به سنتی دیرینه به تعویق بیاندازد. اکنون فرصتهای بعدی این راکت برای پرتاب آزمایشی هشت صبح 28 اکتبر یا 12 ظهر 29 به وقت فلوریدا خواهد بود.

به گفته ناسا سرعت بالای باد که بیش از 20 گره محاسبه شده است، بسیار بیشتر از سرعت مجاز باد در شرایط مساعد شکل گیری ماموریتهای پرتاب راکتها به شمار می رود.

بر اساس گزارش بی بی سی، همچنین لایه ضخیم ابرها نگرانی هایی را در زمینه امکان بروز اخلال در سیستم رادیویی راکت به وجود آورده بود.

سریعترین ابررایانه دنیا آماده کمک به ستاره شناسان در شکار ماده تاریک

سریعترین ابررایانه دنیا محصول شرکت IBM آماده است به ستاره شناسان در درک ماده تاریک جهان کمک کند.

به گزارش خبرگزاری مهر، IBM این ابررایانه را که Roadrunner (کوکوسان یا مرغ فاخته تکزاس) نام دارد در سال 2008 معرفی کرد.

Roadrunner که فضایی معادل 560 متر مربع را اشغال می کند، توان محاسباتی برابر با 10 به توان 15 عملیات ممیز شناور در ثانیه (یک پتافلاپ) دارد و بنابراین اگر تمام 6 میلیارد جمعیت روی زمین بدون وقفه به مدت 46 سال درتمام 24 ساعت شبانه روز و 7 روز هفته از ماشین حسابهای جیبی خود استفاده کنند برابر با کاری است که این ابررایانه محصول IBM تنها در مدت یک روز انجام می دهد.

ستاره شناسان در سالهای اخیر گامهای بزرگی در درک جهان برداشته و کشف کرده اند که بیش از 90 درصد از ماده و انرژی که جهان را تشکیل داده است پنهان است به طوری که 22 درصد از مجموع جهان از ماده تاریک و 74 درصد از انرژی تاریک ساخته است.

تحقیق در مورد ماده و انرژی تاریک با کمک تلسکوپها با محدودیتهای زیادی مواجهند به همین منظور دانشمندان امیدوارند با کمک شبیه سازیهای مجازی سریعترین ابررایانه دنیا به نتایج بهتری در درک ماده تاریک دست یابند.

براساس گزارش تاپ نیوز، محققان در این خصوص اظهار داشتند: "قدرت پردازش این ابررایانه برای ساخت شبیه سازی مجازی جهان بسیار مفید است و می تواند نتایج علمی و محاسباتی بالایی ارائه کند."

14 بهمن ماه روز "فناوری فضایی" نامگذاری شد

14 بهمن ماه با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی روز فناوری فضایی نامگذاری شد.

به گزارش خبرگزاری مهر، در آخرین جلسه شورای انقلاب فرهنگی به ریاست رئیس جمهور روز 14 بهمن به عنوان روز فناوری فضایی نامگذاری شد.

اولین ماهواره ایرانی با نام امید 14 بهمن سال گذشته به فضا پرتاب شد که به دنبال آن نام جمهوری اسلامی ایران در میان کشورهای دارای فناوری ماهواره ‌ای در جهان ثبت شد.

پرتاب راکت آرس موفقیت آمیز بود

سازمان فضایی و هوانواردی آمریکا، ناسا نسل جدید راکتهای خود را با پرتاب موفقیت آمیز راکت آرس I-X مورد آزمایش قرار داد تا در آینده ای نزدیک این راکتها را جایگزین شاتلهای سالخورده خود سازد. به گزارش خبرگزاری مهر، آرس در تاریخ 29 اکتبر 2009 و راس ساعت 15:30 به وقت گرینویچ از مرکز فضایی کندی در فلوریدا پرتاب شد آرس اولین راکتی است که سازمان ناسا طی سه دهه اخیر موفق به ساختن آن شده است اما به طور حتم جایگاه کلیدی در ماموریتها آینده این سازمان خواهد داشت.
آرس به گونه ای طراحی شده است تا در فاز قدرتی پرتاب آزمایشی در عرض دو دقیقه به 40 کیلومتر ارتفاع دست پیدا کند و مهندسان ناسا نیز با کمک 700 حسگری که بر روی بدنه آن نصب بود به اندازه گیری ویژگیهای آیرودینامیک، کنترلی و عملکرد راکت در کرحله اول پرتاب پرداختند.
ناسا از این آزمایش به عنوان قدمی بزرگ و رو به جلو در مسیر اهداف اکتشافی خود یاد کرده است به گفته داگ کوک از دفتر فرماندهی ناسا در واشنگتن این پرتاب آزمایشی حجم عظیمی از اطلاعات را در اختیار ناسا قرار داده است که این سازمان از آنها در راستای بهبود طراحی و ایمنی نسل بعدی ابزارهای پرواز فضایی برای بازگرداندن دوباره انسان به فضا استفاده خواهد کرد.
در بخش بالایی این راکت از نمونه ماکت مانندی استفاده شد بود که در نهایت کپسول حاوی فضانوردان جایگزین آن خواهد شد. پس از جدا شدن دو بخش راکت از یکدیگر چترهای نجاتی باز شده و قسمت بالا برنده راکت را به آرامی بر روی سطح اقیانوس و در جایی که کشتی هایی در انتظار بازگرداندن آن به خشکی بودند، فرود آورد. قسمت ماکت مانند راکت نیز در اثر برخورد با سطح دریا به کلی نابود شد.
پرتاب این راکت نیز مشابه بسیاری از ماموریتهای دیگر ناسا به دلیل شرایط بد جوی و صاعقه های مهیب از روز سه شنبه به روز پنجشنبه موکول شد زیرا پس از طوفان و صاعقه سیستم های کنترلی و الکترونیکی راکت نیازمند کنترل مجدد بود.
بر اساس گزارش تلگراف، راکت آرس بخشی از پروژه فضایی Constellation سازمان ناسا است که تصمیم گیری درباره ادامه یافتن یا متوقف شدن آن نیازمند تصمیم گیری نهایی باراک اوباما است.

دورترین انفجار گامایی در جهان ردیابی شد

اخترشناسان با مشاهده انفجار گامایی بزرگ ناشی از مرگ ستاره ای در 630 میلیون سال پس از انفجار بزرگ تایید کردند این انفجار دورترین انفجاری است که تاکنون از زمین امکان رصد آن وجود داشته است. به گزارش خبرگزاری مهر، دو گروه از اخترشناسان در گزارشی در نشریه نیچر از مشاهده انفجار گامایی ناشی از ستاره ای مرده در فاصله 13.1 میلیارد سال نوری خبر داده اند مرگ این ستاره در حدود 630 میلیون سال پس از انفجار بزرگ تخمین زده شده است.
نیال تنویر دانشمند انگلیسی از این رصد جدید به عنوان "گام به عقبی در زمان کیهانی" یاد می کند وی با استفاده از تلسکوپ مادون قرمز انگلستان پس تابهای پس از انفجار این پدیده را مورد مطالعه قرار داده است وی به همراه تیم تحقیقاتی اش به مدت 10 روز قادر بوده اند پس تابهای این انفجار بزرگ را مشاهده کنند، این در حالی است که مدت زمان آغاز تا پایان یک انفجار گامایی تنها 12 ثانیه است.
از این انفجار به عنوان یکی از بزرگترین انفجارهای جهان هستی یاد شده است و احتمال می رود در اثر مرگ ستاره ای عظیم تحت تاثیر فروپاشی هسته ستاره و شکل گیری سیاهچاله ای عظیم به وجود آمده باشد.
به گفته دانشمندان انفجار بزرگ گامایی به این دلیل قرمز رنگ دیده می شود که بیشترین نور دریافت شده از این انفجار توسط گازهای هیدروژن بین کهکشانی جذب شده است و با حرکت نورهای باقی مانده به سمت زمین، گستردگی جهان باعث کشیده شدن طول موج نور شده و در نتیجه نورهای دریافتی قرمز رنگ تر می شوند.
بر اساس گزارش بی بی سی، قبل از این انفجار بزرگ، دورترین انفجار گامایی که امکان مشاهده آن از زمین به وجود آمده بود در فاصله 12.9 میلیارد سال نوری از زمین قرار داشته است.

موشک آریان 5 دو ماهواره تلویزیونی را به مدار رساند

موشک آریان 5 در ششمین ماموریت خود در سال 2009 دو ماهواره تلویزیونی را با موفقیت از پایگاه کوئورو به مدار حمل کرد. به گزارش خبرگزاری مهر، این دو ماهواره تلویزیونی NSS-12 و THOR-6 نام دارند که همراه با موشک آریان 5 از پایگاه کوئورو از گویانای فرانسه با موفقیت پرتاب شدند.
THOR-6 را شرکت Thales Alenia Space ساخته است. وزن این ماهواره حدود سه تن است و دوره عملکرد آن حدود 15 سال است.
همچنین ماهواره NSS-12 را شرکت Space Systems/Loral برای شرکت SES World Skies ساخته است.
SES World Skies اعلام کرد که پرتاب این ماهواره با موفقیت انجام شده و پس از آنکه از موشک آریان 5 جدا شد وارد مدار محل ماموریت خود شده است.
اولین سیگنالهایی که NSS-12 ارسال کرد در ایستگاه کنترل "اورالا" در استرالیا دریافت شد.
براساس گزارش رویترز، این ماهواره پنجاه و نهمین ماهواره ساخت Space Systems / Loral است که در مدار اطراف زمین قرار گرفته است.

ثبت تصویری ترکیبی از "جعبه جواهر" کیهانی

تلسکوپهای برتر جهان تصاویری جدید از خوشه ستاره ای "جعبه جواهر" به ثبت رسانده اند که ترکیب این تصاویر با یکدیگر، عکسی با جزئیات بالا را از این خوشه باز خلق کرده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، یکی از تماشایی ترین خوشه های ستاره ای جهان در صورت فلکی چلیپا خوشه ستاره ای Kappa Crucis مشهور به NGC 4755 یا "جعبه جواهر" است که درخشش آن به اندازه ای است که امکان مشاهده آن با چشم غیر مسلح نیز وجود دارد. این خوشه زیبا در فاصله 6 هزار و 400 سال نوری از زمین فاصله داشته و سنی در حدود 16 میلیون سال دارد.​
نام این خوشه توسط اخترشناس مشهور جان هرشل در دهه 1830 انتخاب شده است زیرا رنگهای درخشان و متضاد ستاره های موجود در این خوشه از میان لنز تلسکوپ برای هرشل یاد آور قطعه ای جواهر بوده است. خوشه های بازی مانند خوشه جعبه جواهر معمولا پذیرای هر جرم کیهانی هستند و چندین هزار ستاره موجود در آنها تحت تاثیر نیروی گرانش به سمت یکدیگر کشیده می شوند.​
482992_orig.jpg
خوشه "جعبه جواهر" در صورت فلکی چلیپا
به دلیل اینکه ستاره ها از یک ابر گازی تشکیل می شوند سن ساختار شیمیایی آنها با یکدیگر برابر است که این ویژگی آنها را برای مطالعه بر روی چگونگی تکامل ستارگان به نمونه ای بسیار مطلوب تبدیل می کند.​
تصویر جدید تلسکوپ هابل از هسته این خوشه ستاره ای در طول موج کوتاه در واقع اولین تصویر ماورا بنفش تا مادون قرمز از یک خوشه ستاره ای باز است. این تصویر از میان هفت فیلتر به ثبت رسیده و امکان مشاهده جزئیات زیادی را به وجود می آورد.​
بر اساس گزارش ساینس دیلی، تصویر نهایی به ثبت رسیده حاصل ترکیب تصاویری از تلسکوپ هابل، تلسکوپ WFI و تلسکوپ VLT است که می توان در آن ستاره های عظیم آبی رنگ، سرخ رنگ و ستاره های کم نوری را مشاهده کرد. به گفته اخترشناسان شدت نور و رنگ این ستاره ها تحت تاثیر طول موجهای ماورا بنفش قرار دارد.​

نظریه انیشتین بار دیگر تائید شد

ستاره شناسان آمریکایی با کمک تلسکوپ فضایی پرتوهای گامای انریکو فرمی ناسا فوتونهایی را شناسایی کردند که نظریه فضا- زمان انیشتین را بار دیگر تائید می کند. به گزارش خبرگزاری مهر، حسگرهای تلسکوپ فضایی پرتوهای گامایی انریکو فرمی توانستند دو فوتون را که پس از 3/7 میلیارد سال به این تلسکوپ رسیده بودند دریافت کنند. هر دو فوتون در مدت 9/0 ثانیه به این حسگرها رسیدند. انرژی یکی از این دو فوتون یک میلیون برابر بیشتر از دیگری است.
این فوتونها از یک انفجار کوتاه پرتوهای گاما که GRB 090510 نام دارد در فضا رها شده اند. GRB 090510 یک انتشار ناگهانی نورانی پرتوهایی گامایی است که از برخورد دو ستاره نوترونی ایجاد شده است. مدت این انفجار 1/2 ثانیه بود.
انیشتین معتقد بود در فضا- زمان تمام اشکال پرتوها در خلاء با یک سرعت حرکت می کنند اما نظریه های دیگر گرانش فرض می کنند که در مقیاس میلیاردها برابر کمتر از ابعاد یک الکترون، فضا- زمان یک ساختار اسفنجی خواهد داشت که در آن فوتونهای پرتوهای گاما برپایه انرژی که دارند با سرعت و اندازه های مختلفی حرکت می کنند. اکنون کشف جدید این دانشمندان نشان می دهد که تئوری فضا- زمان انیشتین هنوز نسبت به تئوریهای جدید اعتبار بیشتری دارد.
در این خصوص محققان دانشگاه استنفورد اظهار داشتند: "این اندازه گیری نظریه های جدید را درباره گرانش رد می کند. این نظریه های جدید تغییر در سرعت نور را برپایه میزان انرژی پیش بینی می کنند. این درحالی است که این دو فوتون با رد اختلاف فاصله یک بخش روی 100 میلیون میلیارد با یک سرعت یکسان به تلسکوپ فرمی رسیدند. به این ترتیب تئوری انیشتین هنوز اعتبار دارد."
483013_orig.jpg
دهها سال است که فیزیکدانان به دنبال نظریه جدیدی هستند که بتواند تمام چهار نیروی حاضر در جهان را باهم متحد کند. مدل استاندارد فیزیک ذرات تاکنون توانسته است سه قانون را باهم متحد کند که عبارتند از: نیروی قوی، نیروی ضعیف و نیروی الکترومغناطیس.
این درحالی است که نیروی گرانش به دلیل ویژگیهای خاصی که دارد تاکنون نتوانسته است در این مدل ادغام شود. به همین دلیل نظریه های متعددی درباره آن مطرح شده است.
براساس گزارش نیویورک تایمز، این دانشمندان توضیح دادند: "این دو فوتون می توانند یکی از نادرترین اطلاعات تجربی را برای تائید نظریه انیشتین درباره ساختار فضا- زمان ارائه کند."

انتخاب 2 مقاله برتر پروژه دانشمند یک روزه کاسینی به ناسا

دبیر انجمن صلح آسمانی گفت: نتایج داوری آثار پروژه "دانشمند یک روزه کاسینی" دوشنبه 11 آبان ماه اعلام می شود و پس از داوری 2 اثر به دفتر پروژه دانشمند یک روزه کاسینی در ناسا ارسال می شود. محمدجواد ترابی - یکی از برگزار کنندگان پروژه دانشمند یک روزه کاسینی در گفتگو با خبرنگار مهر با اعلام این خبر گفت: این پروژه برای گروههای سنی 10 تا 18 سال در مقاطع تحصیلی راهنمایی و دبیرستان به منظور آشنا کردن آنها با بخشی از وظایف دانشمندانی است که با مقالات و استدالالهای علمی خود سبب می شوند تا ماموریتهای فضا پیماهایی چون "کاسینی" تعریف شود.
وی با بیان اینکه این دوره از رقابتها ساعت 24 روز گذشته به پایان رسیده است، افزود: داوری آثار رسیده به دبیرخانه این پروژه در ایران آغاز شده است که 3 اثر از دوره راهنمایی و 3 اثر در دوره دبیرستان انتخاب و در کشور تقدیر می شوند علاوه بر این 2 اثر نیز انتخاب و به دفتر اجرای این پروژه ارسال می شود.
ترابی با بیان اینکه موضوع این مقالات در زمینه هایی چون "زحل و حلقه های آن"، "تیتس (یکی از قمرهای زحل) و حلقه های زحل" و تصویر قمر تیتان (دومین قمر بزرگ منظومه شمسی و یکی از قمرهای زحل) است، اظهار داشت: در صورت پذیرش مقالات، "کاسینی" به مدت یک روز در اختیار نویسنده مقاله است.
دبیر انجمن صلح آسمانی با بیان اینکه این رقابت از سوی مرکز پیشران موشک ناسا (GLP) برگزار می شود، ادامه داد: این رقابت علاوه بر ایالات متحده در 34 کشور دیگر جهان برگزار می شود این دوره از مسابقات در آسیا به غیر از ایران در کشورهای پاکستان، ترکیه، عربستان، هند و مالزی، در اروپا در کشورهایی نظیر بلژیک، رومانی، اسپانیا، انگلستان، سوئد، ایتالیا و بلغارستان و در آمریکا در کشورهای آمریکای شمالی و همچنین کشورهای ونزوئلا، برزیل و آرژانتین برگزار می شود.

جزئیاتی جدید از نتایج بمباران ماه توسط ناسا / پاسخ ناسا به منتقدان

جان کلر قائم مقام علمی پروژه مدارگرد LRO در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری مهر توضیحاتی را در رابطه با برخورد مدارگرد 79 میلیون دلاری سازمان ناسا با حفره ای در جنوب ماه که انتقادات فراوانی را برای ناسا و محققانش به همراه داشت ارائه کرده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، پروژه اخیر سازمان فضایی آمریکا که طی آن مدارگردی 79 میلیون دلاری با سرعتی بالا به سطح ماه کوبیده شد، انتقادات فراوانی را به همراه داشت که دانشمندان این سازمان هیچ یک از این انتقادات را وارد نمی دانند. از جمله این انتقادات میزان غیرقابل محسوس توده گرد و غباری است که قرار بود چند 10 کیلومتر به هوا بلند شود اما بسیاری از ناظران و اخترشناسان آماتور موفق به مشاهده آن نشدند.​
برخی از دانشمندان در پاسخ به این انتقاد اعلام کردند این آزمایش پر هزینه برای سرگرمی و تفریح نبوده و اهداف علمی ارزشمندی را دنبال می کرده است، اهدافی که احتمال دستیابی به آنها با توجه به حجم وسیع اطلاعات به دست آمده از این آزمایش بسیار بالا است.
جان کلر قائم مقام علمی پروژه مدارگرد LRO، مدارگردی که به همراه مدارگرد LCROSS به مدار پرتاب شده است در گفتگو با خبرنگار مهر توضیحات جدیدی را در رابطه با چگونگی شکل گیری این ماموریت، نتایج کنونی آن و میزان اطلاعاتی که در دست پردازش قرار دارد، ارائه کرد.
کلر در رابطه با چگونگی شکل گیری پروژه گفت: "همان طور که می دانید ماموریت برخورد مدارگرد LCROSS با پرتاب بخشی از سکوی راکت Centaur آغاز شد و در نهایت با برخورد مدارگرد با حفره تعیین شده با موفقیت به پایان رسید. این ماموریت به منظور استخراج مواد معدنی نهفته در قسمتهای تاریک حفره ای در قطب جنوب ماه و پرتاب آنها به سمت نور خورشید صورت گرفت."
وی در توضیح انتخاب منطقه از آنها به عنوان مناطق PSR مناطقی که دانشمندان بر اساس نتایج ماموریتهای پیشین آن را منبع احتمالی ذرات یخ و آب می پندارند یاد می کند.
جان کلر در ادامه به مهر گفت: "این آزمایش کاملا موفقیت آمیز بوده و تیم LCROSS توانست سکوی راکت را با بخشی از منطقه تاریک حفره برخورد دهند. ماموریتی که تجهیزات حساس مدارگرد LCROSS شاهد آن بود و اطلاعات مربوط به توده خاک و غبار برخاسته از برخورد را قبل از اصابت خود با ماه به ثبت رساند."
وی اضافه کرد: "شاهد برخورد مدارگرد LCROSS با حفره مدارگرد LRO بود که 90 ثانیه پس از برخورد از فاصله 70 کیلومتری به ثبت منطقه برخورد تغییر زاویه داده و اطلاعات مربوط با توده غبار و همچنین حرارت ناشی از برخورد را به ثبت رساند. تغییر حرارت در منظقه برخورد حتی دو ساعت پس از اصابت مدارگرد با سطح ماه نیز قابل رد یابی بود."
482990_orig.jpg
نقشه حرارتی منطقه برخورد دو ساعت قبل و 90 ثانیه پس از برخورد
به گفته کلر حجم اطلاعات به دست آمده از این آزمایش بسیار عظیم تر از آن چیزی است که دانشمندان انتظار آن را داشتند و تیمهای بزرگی از دانشمندان در حال تحلیل و بررسی این اطلاعات هستند.

وی اظهار داشت: اکنون برای نتیجه گیری از این اطلاعات بسیار زود است اما طی چند ماه آینده می توان در انتظار اعلام نتایج این ماموریت ارزشمند بود.
قائم مقام علمی پروژه جدید ناسا برای بازگرداندن انسان به کره ماه پروژه ای که سرنوشت آن به تصمیم گیری رئیس جمهور آمریکا بستگی دارد و در رابطه با انتقادات وارد شده به ماموریت برخورد مدارگرد ناسا به ماه به مهر گفت: "با وجود شکل گیری یک آزمایش کاملا موفق، انتقاداتی در رابطه با غیر قابل رصد بودن این واقعه توسط اخترشناسان آماتور و همچنین ثبت تصاویر ضعیف توسط دوربین خارجی LCROSS به این ماموریت وارد شده است. باید بگویم که پیش بینی نتیجه این آزمایش نیز مانند دیگر تجربیات احتمالی بوده و بیان قطعی نتیجه امکان پذیر نبوده است."
482991_orig.jpg
تصویری از توده برخاسته از برخورد که قطر وسعت آن در 15 ثانیه به 6 تا 8 کیلومتر رسید
وی ادامه داد: "دانشمندان طی این برخورد انتظار دامنه ای خاص از تابشها و درخششها را متناسب با نوع مواد نهفته در حفره (بستر سنگی سخت و یا سنگپوشهای سست) داشتند و درخشش ناشی از این برخورد در نهایت بسیار کمتر از آن چیزی شد که انتظار می رفت. با این حال دانشمندان به هیچ وجه انتظار ثروت اطلاعاتی که از این برخورد نصیب آنها شد را نداشتند."

پدر فناوری برنامه های فضایی چین درگذشت

دانشمند علوم موشکی کشور چین که نقشی مهم در آغاز برنامه فضایی این کشور داشته و لقب پدر فناوری برنامه های فضایی چین به وی داده شده بود در سن 98 سالگی درگذشت. به گزارش خبرگزاری مهر، کیان ژوئسن دانشمند علوم موشکی که عنوان "پدر فناوری فضایی چین" را به خود اختصاص داده بود روز گذشته در سن 98 سالگی در پکن به دلیل بیماری شدید در گذشت.
وی فعالیتهای خود را در ایالات متحده آغاز کرد و قبل از بازگشت به چین در سال 1955 به عنوان یکی از درخشانترین مغزها در زمینه دانش هوانوردی شناخته شد. وی اولین موشک و موسسه تحقیقات موشکی چین را ساخت که در نهایت این ابداعات وی منجر به آغاز برنامه فضایی چین شد.
وی همچنین اولین موشک اتمی بالستیک چین را تولید و اولین ماهواره اش را در سال 1970 به فضا پرتاب کرد. وی از سال 1911 در موسسه های MIT و موسسه فناوری کالیفرنیا به تحصیل پرداخت و در تاسیس لابراتوار احتراقی جت همکاری کرد.
ژوئسن در طول جنگ جهانی دوم به ساخت سلاح اتمی برای ارتش آمریکا نیز کمک کرد و در سال 1945 در هیئت یک کلنل ارتشی به اروپا رفت تا فناوری راکت نازی ها را مورد بررسی قرار دهد.
بر اساس گزارش شینهوا، وی در نهایت در سال 1955 به جرم کمونیست بودن و پس از پنج سال حبس خانگی در آمریکا در نهایت به چین بازگشت. بسیاری از همکاران وی و دانشمندان بزرگ چینی از مرگ وی به عنوان "مرگ یک ابرستاره" یاد می کنند.

بالابرنده راکت آرس آسیب دید

سازمان ناسا اعلام کرد بخش بالا برنده راکت آرس در هنگام پرتاب آزمایشی از بخش ماکت مانند جدا شده و در اثر برخورد شدید با سطح اقیانوس دچار آسیب شده است. به گزارش خبرگزاری مهر، سازمان فضایی آمریکا اعلام کرد بخش بالا برنده ای که در پرتاب آزمایشی راکت ارس I-X مورد استفاده قرار گرفته بود در هنگام بازگشت به زمین و سقوط در اقیانوس دچار آسیب شد. به گفته ناسا این آسیب ناشی از اختلال در سیستم چترهای نجات این راکت بوده است.
راکت آرس تنها نمایشی از موشکی است که ناسا قصد دارد طی دهه آینده از آن برای ارسال فضانوردان به فضا استفاده کند. پرتاب آزمایشی این موشک نیز با هدف بررسی عملکرد و طراحی این موشک برگزار شد تا در انتها مهندسان موشکی از عملکرد نهایی آن اطمینان حاصل کنند.
زمانی که بخش اول موشک در مرحله اول سوخت خود را به اتمام رساند از بخش ماکت مانند جدا شده و به سمت اقیانوس سقوط کرد. ناسا انتظار داشت بخش شبیه سازی شده راکت از بین برود اما مهندسان درصدد بودند بخش بالا برنده را مورد کنکاش و بررسی قرار دهند.
482702_orig.jpg
سه چتر از چترهای نجات شتاب دهنده آرس دچار نقص فنی شده و در نهایت منجر به ایجاد نقص در بخشهایی از بالا برنده شد. با این حال مدیر پروژه آرس اعلام کرد این آسیب از اهمیت بالایی برخوردار نیست زیرا به هر حال قصدی برای استفاده از بخش بالا برنده راکت برای بار دوم وجود نداشت.
بر اساس گزارش بی بی سی، با این حال مهندسان ناسا در حال مطالعه بر روی سیستم چتر نجات بسر می برند تا دلیل عملکرد نادرست آن را تعیین کنند.

کهکشانها از صدای ستاره های مرده انباشته شده اند

محققان موسسه تکنولوژیکی کالیفرنیا بر این باورند نشانه های رادیویی که بر روی رادار تلسکوپهای رادیویی به چشم می خورند در واقع اصواتی هستند که از ستاره های نوترونی که مدتها پیش مرده اند در فضا طنین انداز می شوند. به گزارش خبرگزاری مهر، نشانه های رادیویی مرموزی که از بخشی خالی از فضا بر روی رادارها به ثبت رسیده است می تواند صدای ستاره هایی باشد که مدتها پیش مرده اند.
از دهه 1980 تا کنون 13 نشانه رادیویی بر روی رادار تلسکوپهای رادیویی روشن شده اند، این نشانه ها بر روی مناطقی ظاهر شده اند که هیچ ستاره یا کهکشانی در آن وجود ندارد و برای روزها یا ساعتها ادامه پیدا می کنند.
محققان موسسه تکنولوژی کالیفرنیا بر این باورند این نشانه ها می توانند اصوات بقایای حجمی وسیع از اجساد ستاره هایی نوترونی باشند که به شکلی نامرئی در جهان در حال پرسه زدن هستند. بیشتر کهکشانها از میلیاردها ستاره نوترونی نامرئی برخوردارند. برخی از ستاره های نوترونی که تازه متولد شده اند به دلیل چرخش سریع و غیرعادی و تابش امواج رادیویی قابل ردیابی هستند که با گذشت زمان این ویژگی خود را از دست داده و نامرئی می شوند.
به گفته دانشمندان در صورتی که هر یک از ستاره های نوترونی در هر چند ماه انفجاری از پرتوهای رادیویی از خود ساطع کنند شاید پس از جذب گازهای بین ستاره ای بتوان ستاره های نزدیک تر به زمین را ردیابی کرد. دانشمندان بر این باورند ستاره های نوترونی بهترین پدیده برای توضیح دادن این نشانه های راداری به شمار می روند.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، نشانه های راداری از طریق رادار تلسکوپ VLA در رصدخانه ملی رادیویی نجوم در نیو مکزیکو به ثبت رسیده است و دانشمندان قصد دارند با استفاده از رصد خانه پرتو ایکس چاندرا به کشف موقعیت پالسهای رادیویی پرداخته و ویژگی های تابش ایکس را در ستاره های نوترونی مورد بررسی قرار دهند.
 
بالا