ناسا پرتاب آزمایشی راکت جدیدش را انجام خواهد داد
سازمان فضایی آمریکا با وجود نگرانی هایی در رابطه با کمبود بودجه برای بازگشت به ماه، راکت آرس 1-X را برای پرتاب آزمایشی ارائه کرده و در معرض دید عموم قرار داده است. به گزارش خبرگزاری مهر، ناسا با وجود تمامی مشکلات و مخالفتهای احتمالی که برای سفر به کره ماه در پیش رو دارد راکت جدید خود را رونمایی کرد. این راکت 100 متری و باریک طی عملیاتی حساس و بسیار کند از بخشی از مرکز فضایی کندی به سکوی پرتاب انتقال داده شد. آرس قرار است سه شنبه هفته آینده پرواز آزمایشی 455 میلیون دلاری را به منظور بررسی عملکرد و توانایی های سخت افزاری اش توسط مهندسان ناسا انجام دهد و قبل از برخورد با سطح اقیانوس آتلانتیک تا ارتفاع 40 کیلومتری از زمین بالا برود.
راکت آرس جدیدترین طرحی است که طی 30 سال گذشته از ناسا ارائه شده و بار پروژه "صورت فلکی" که طی آن با همکاری راکتی دیگر کپسول حاوی فضانوردان و تجهیزات را به ایستگاه فضایی بین المللی، ماه و فراتر از آن انتقال خواهد داد را به دوش می کشد.
ناسا در تلاش است با انجام این پرواز آزمایشی این راکت را برای ارائه خدمات در سال 2016 آماده کند. این سازمان در انتظار است تا سال آینده شاتلهای خود را بازنشسته ساخته و مسئولیت حمل و نقل فضانوران خود را به کپسول روسی سایوز محول کند.
این پرواز آزمایشی در حالی صورت می گیرد که دولت باراک اوباما احتمال عدم تخصیص بودجه به پروژه صورت فلکی ناسا را اعلام کرده است.
بر اساس گزارش فاکس نیوز، راکت آرس به 700 حسگر مجهز است که می تواند اطلاعات به ثبت رسانده طی پرواز را به مرکز کنترل ناسا بازگرداند. همچنین بخش بالایی راکت بخشی ساختگی و ماکت مانند است و از بخشهای اصلی نیمه بالایی آرس در پرواز آزمایشی استفاده نشده است.
اکتبر؛ ماه کهکشان آندرومدا/ همسایه راه شیری را با چشم غیرمسلح ببینید
ماه های مختلف سال جهانی نجوم میزبان پدیده های مختلف کیهانی بوده و در هر یک پدیده ای منحصر به فرد رخ داده است. ماه اکتبر به پیروی از دیگر ماه ها میزبان کهکشان آندرومدا نزدیک ترین همسایه راه شیری است که خود را در معرض دید غیر مسلح زمینیان قرار داده است. به گزارش خبرگزاری مهر، ماه اکتبر سال 2009 که خود به عنوان سال جهانی نجوم انتخاب شده است ماه کهکشان آندرومدا نام گرفته است زیرا در این ماه می توان کهکشان همسایه راه شیری را بدون نیاز به تلسکوپ و با چشم غیر مسلح مشاهده کرد.
در آسمان شبهای ماه اکتبر اجرام متفاوتی از منظومه خورشیدی جمله مشتری و ماه و گازهای درخشان کهکشان راه شیری را می توان مشاهده کرد اما مشاهده کهکشانی که در همسایگی کهکشان موطن انسانها قرار گرفته است می تواند یکی از هیجان انگیزترین اتفاقات این ماه به شمار رود.
کهکشان آندرومدا هزاران سال پیش برای اولین بار توسط دانشمند ایرانی عبد الرحمن صوفی مشاهده شده بود و وی مشاهدات خود را در قالب طرحی بر روی کاغذ کشیده و نام ابر کوچک را برای آن انتخاب کرده بود. او در سال 964 مشاهدات خود در رابطه با آندرومدا را به همراه مشاهدات دیگر منجمان در "کتاب ثوابت" منتشر کرد.
تصویر آندرومدا یا ابر کوچک برای اولین بار در سال 1612 از میان عدسی های یک تلسکوپ عبور کرده و امواج نوری خود را به چشم های سیمون ماریوس رساند. این کهکشان در لیست اجرام کیهانی چارلز مسیر M-31 نام دارد. در نهایت در قرن بیستم ادوین هابل با مطالعه دقیق تر بر روی این پدیده که در سال 1887 به عنوان یک سحابی معرفی شده بود، آندرومدا را به عنوان کهکشانی مجزا و همسایه کهکشان راه شیری معرفی کرد.
بر اساس گزارش اسپیس، مطالعات جدید ماهواره سوئیفت ناسا بر روی این کهکشان بیش از 20 هزار منبع ماورا بنفش را در این کهکشان کشف کرده است و دیگر تلسکوپها نیز در طیفهای مادون قرمز، ماورا بنفش و پرتو ایکس از آن تصویر برداری کرده اند.
امی اعلام کرد: جدیدترین برنامه های فضایی ایران/ تلاش برای تولید زیرساختهای پرتاب
عضو سازمان فضایی ایران از دستیابی محققان به دانش فنی زیرساختهای پرتاب ماهواره خبر داد و درباره دلایل پرتاب ماهواره امید از پایگاه پرتاب نظامی گفت: معمولا پایگاههای فضایی صلح آمیز هستند ولی به دلیل نبود این زیرساختها برای پرتاب ماهواره از پایگاه پرتاب نظامی می شود. به گزارش خبرنگار مهر، دکتر فتح الله امی سه شنبه در نشست علمی فعالیتهای فضایی ایران و پرتاب ماهواره امید با اشاره به پیشینه فعالیتهای پژوهشی فضایی در ایران و جهان گفت: تحقیقات در زمینه فناوریهای فضایی در سال 1917 در کشور آلمان آغاز شد که این کشور در سال 1943 موفق به پرتاب اولین موشک به نام A4 شد. این موشک به عنوان ابزار نظامی و جنگی مورد استفاده قرار گرفت که به صورت بالستیک (هدایت از داخل) کار می کرد.
وی به فعالیتهای تحقیقاتی ایران در این زمینه اشاره کرد و افزود: در زمان جنگ تحمیلی (1365) وقتی موشکهای "اسکالپ" عراق به تهران اصابت کرد، شناختی نسبت به این نوع موشکها در کشور موجود نبود از این رو تیمی تشکیل شد تا در مورد این نوع موشکها تحقیقات و مطالعاتی انجام شود.
امی با بیان اینکه در آن زمان تنها سوریه این نوع موشکها را در اختیار داشت، اظهار داشت: برای بررسی این نوع موشکها اقدام به خریداری این نوع موشک از سوریه کردیم و از مهرماه سال 1365 مطالعات وسیعی در زمینه موشکها در کشور آغاز شد که این گام بلندی در زمینه آشنایی با تکنولوژیهای فضایی در کشور بود.
وی ادامه داد: با ادامه این مطالعات موفق شدیم پس از 5 سال در سال 1370 با تولید موشکهای اسکالپ اصلاح شده که در کشور با عنوان "شهاب" از آن یاد می شود اولین تستهای خود را انجام دهیم که نتایح بسیار موفقیت آمیزی نیز حاصل شد.
رویکرد ایران در زمینه فناوری پر هزینه فضایی
عضو سازمان فضایی ایران توسعه فناوریهای فضایی را عامل دستیابی به فناوریهای نانو، بیو، پلیمر و مواد دانست و اضافه کرد: برای موفقیت در فناوریهای فضایی لازم است در زمینه سبک سازی، کوچک سازی و مقاوم سازی تجهیزات فضایی اقدام شود که این امر به دستیابی به دانش فنی تولید انواع پلیمرها برای سبک سازی و استفاده فناوریهای پیشرفته برای مقاوم سازی تجهیزات فضایی منجر می شود.
امی همچنین کاربردهای گسترده فناوریهای فضایی در زندگی روزمره را از دیگر دلایل توسعه فناوریهای فضایی در کشور ذکر کرد و ادامه داد: امروزه ماهواره ها در حوزه های ارتباطی، کشاورزی، نقشه برداری، زیست محیطی، پیش بینی حوادث غیر مترقبه تا انجام ماموریتهای جاسوسی کاربرد دارند.
ماهواره امید راهی برای رسیدن به فضای ماورای جو
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس با اشاره به فعالیتهای محققان کشور در زمینه طراحی و ساخت ماهواره امید و ماهواره بر سفیر 2 خاطرنشان کرد: برای پرتاب ماهواره امید تجهیزاتی چون پایگاه پرتاب، ماهواره بر و ایستگاههای زمینی نیاز بود که در این زمینه ها مطالعات وسیعی صورت گرفت.
وی با اشاره به طراحی ماهواره بر اضافه کرد: در ابتدا ماهواره بر سفیر 1 را تولید کردیم. بنا به دلایل سیاسی این پروژه موفقیت آمیز توصیف شد ولی این پروژه پرتاب موفقیت آمیزی نداشت و پس از عملکرد نادرست موتورهای آن، دستور "خودکشی در داخل" صادر و در نتیجه این ماهواره بر منهدم شد.
امی به پایگاههای پرتاب اشاره کرد و یادآور شد: معمولا پایگاههای فضایی صلح آمیز هستند ولی به دلیل نبود این زیرساختها ما برای پرتاب ماهواره امید از پایگاه پرتاب نظامی استفاده کردیم.
وی مجموعه پرتاب، بخش سوختگیری، برج پرتاب، سکوی متحرک و تجهیزات و تکنولوژی حمل و نقل را از جمله اجزای پایگاه پرتاب نام برد و گفت: با طراحی و ساخت و پرتاب ماهواره امید به دانش فنی این تجهیزات دست یافتیم.
پرتاب اولین ماهواره ملی به فضا
عضو سازمان فضایی ایران با بیان اینکه ماهواره امید در روز 14 بهمن سال 87 با موفقیت در مدار لئو قرار گرفت، گفت: پرتاب این ماهواره به فضا منجر به دستیابی ایران به دانش فنی در زمینه هایی چون تولید سامانه فضایی، بومی سازی فناوریهای فضایی، تله متری و دستگاههای فرستنده و گیرنده فضایی شد.
برنامه های آینده سازمان فضایی
امی پرتاب ماهواره "مصباح" را از برنامه های این سازمان نام برد و اظهار داشت: این ماهواره با همکاری ایتالیا طراحی و ساخته شده است و از سال 84 آماده پرتاب بود. این ماهواره قرار بود با ماهواره بر "کاسموس" پرتاب شود ولی به دلایلی پرتاب آن تاکنون به تعویق افتاده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس به جزئیات این ماهواره اشاره کرد و ادامه داد: ماهواره مصباح 5/63 کیلو وزن دارد و قرار بود در مدار هزار کیلومتر قرار گیرد. برای طراحی و ساخت این ماهواره 4/2 میلیارد تومان و 1/6 میلیون یورو هزینه صرف شد. ماموریت این ماهواره خواندن کنتور آب و برق و گاز است. این ماهواره میزان مصرف را قرائت می کند.
اعزام موجود زنده به فضا
امی همچنین اعزام موجود زنده به فضا را از دیگر برنامه های این سازمان نام برد و ادامه داد: طبق مصوب شورای عالی فضایی برای سال 1404 موجود زنده به فضا ارسال می شود.
گزارش مهر از آخرین وضعیت ماهواره مصباح و پاسخ وزیر ارتباطات
خبرگزاری مهر - گروه فناوریهای نوین: طراحی و ساخت پروژه مصباح با هزینه ای بالغ بر 4/2 میلیارد تومان و 1/6 میلیون یورو با مشارکت شرکت ایتالیایی در سال 84 به پایان رسیده و در حالی که قرار بود از پایگاه روسیه به فضا پرتاب شود همچنان در نوبت پرتاب قرار دارد. به گزارش خبرنگار مهر، آغاز پروژه ماهواره به سال سال 1356 بر می گردد. پس از توقفی 19 ساله در سال ۱۳۷۵ موافقتنامه برای ساخت ماهواره مصباح میان وزارت علوم و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به امضا رسید و پس از آن ساخت نمونه آزمایشگاهی آغاز شد.
طراحی و ساخت این ماهواره با همکاری یک شرکت ایتالیایی با بودجه ای معادل 4/2 میلیارد تومان و 1/6 میلیون یورو انجام و در سال 84 آماده پرتاب شد. قرار بود "مصباح" توسط موشک روسی به نام کاسموس-۳ از پایگاه فضایی Plasetsk در نزدیکی مسکو به مدار هزار کیلومتری از سطح زمین پرتاب شود. در آن زمان به بهانه هماهنگی میان ایران و روسیه در پرتاب همزمان دو ماهواره به تاخیر افتاد.
اکنون نیز پس از گذشت چهار سال "مصباح" همچنان در نوبت پرتاب است. این گزارش مروری بر روند فضایی شدن ایران و سرنوشت "مصباح" دارد.
ایران فضایی
ماهواره زهره اولین تجربه ایران در زمینه ورود به فضای ماورای جو است. طرح این ماهواره به قبل از انقلاب بر می گردد که پس از توقف در اجرای طرح دست اندرکاران امر بار دیگر در دهه 70 سعی کردند پروژه ساخت ماهواره زهره را دنبال کند. برای این منظور وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در سال 1383 قرارداد 132 میلیون دلاری را با شرکت روسی "اویا اکسپورت" برای طراحی، ساخت و پرتاپ ماهواره زهره امضا کرد و قرار شد این شرکت روسی بعد از دو سال و نیم ماهواره را پرتاپ کند اما وضعیت این ماهواره که قرار بود برای ایجاد ارتباطات تلفنی، ارتباطات دادهها و پخش برنامههای رادیو و تلویزیون مورد استفاده قرار گیرد همچنان نامعلوم است.
پس از این تجربه، پروژه ماهواره و کاوشگر "سینا ۱" در دستور کار قرار گرفت و در نهایت در5 آبان 1384 از پایگاه فضایی "پلتسک" روسیه به وسیله موشک "کاسموس" به فضا پرتاب شد. این ماهواره 35 دقیقه پس از پرواز از موشک جدا شد و در مدار زمین قرار گرفت.
این ماهواره نخستین محصول فضایی مشترک ایران و روسیه محسوب می شود و با شرکت صنایع الکترونیک ایران (صا ایران) با همکاری وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری، موسسه نقشه برداری و سه شرکت روسی طراحی و ساخته شد. ایران با پرتاب این ماهواره چهل و سومین کشور صاحب ماهواره در جهان شد.
"سینا ۱" یک ماهواره مطالعاتی و تحقیقاتی است و مجهز به دو دوربین با دقت ۵۰و ۲۵۰متر است که از سطح زمین تصویر برداری می کند و می تواند به همه سازمانهایی که نیازمند نقشه سطح زمین هستند، خدماتی ارائه دهد. این ماهواره این توانایی را در آینده دارد که نقشه زمین را با دقت ۲۵متر برای تشخیص اجزای آن ارائه دهد. علاوه بر این، این ماهواره مجهز به دو کانال مخابراتی است که توانایی ارتقا به ۶۰کانال مخابراتی در درون آن نهفته است.
طراحی و ساخت ماهواره مصباح در سال 56 آغاز شد و پس از توقف 19 ساله در سال 75 در برنامه فضایی کشور قرار گرفت. کار مطالعاتی مصباح توسط سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران دنبال شد و در نهایت در سال 77 وزارت ارتباطات با یک شرکت ایتالیایی قرارداد ساخت مدل فضایی آن را به امضا رساند.
در 12 مرداد 1384 طی مراسمی با حضور سید احمد معتمدی وزیر وقت ارتباطات رونمایی و اعلام شد تا پایان تابستان همان سال به فضا فرستاده خواهد شد. اما ماهواره مصباح نیز همانند ماهواره زهره که قرار بود با "کاسموس" پرتاب شود هنوز به فضا ارسال نشده است.
این ماهواره دارای 5/63 کیلوگرم وزن است و با طول عمر سه سال با ماموریت ذخیره و ارسال دیتا طراحی و ساخته شد. ناحیه سرویس دهی این ماهواره ایران است و دارای قابلیت رویت و سرویس دهی در اروپا و آمریکا نیز هست.
وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در یک حرکت مشترک و با هدف ایجاد فناوری ماهواره و نیروی انسانی متخصص در زمینه این فناوری در کشور، طرح ماهواره "مصباح" را به اجرا درآورد که براساس موافقتنامه این دو وزارتخانه، مرکز تحقیقات مخابرات ایران و سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران، مسئول اجرای مشترک طراحی، ساخت و پرتاب ماهواره "مصباح" در مدار ارتفاع پایین (LEO) برای تحقق اهداف فوق شدند.
مرحله ساخت نمونه آزمایشگاهی ماهواره در خرداد ماه سال 1380 به پایان رسید و اقدامات برای انجام مراحل بعدی شامل ساخت نمونه مهندسی و نمونه فضایی آغاز شد.
95 درصد طراحی نمونه زمینی این ماهواره توسط دانش داخلی انجام و مورد تایید متخصصان خارجی قرار گرفت و برای ساخت نمونه فضایی از تجربه شرکت ایتالیایی "کارلو گاوازی اسپیس" (CGS) استفاده شد. در ساخت مدل فضایی این ماهواره با توافق شرکت ایتالیایی CGS تصمیم گرفته شد سازه ماهواره که نیاز به فناوری پیشرفته ای دارد با شرط رعایت استاندارد در داخل ساخته شده و با عنوان سازه اصلی ماهواره در فضا قرار گیرد.
کارخانه "پنها" ساخت تجهیزات این ماهواره و شرکت مشاور ایتالیایی CGS هدایت و انتقال فناوری ماهواره به متخصصان ایرانی را برعهده داشت و انتظار می رفت پروژه مصباح 1 الگویی برای اجرای پروژه مصباح 2 و 3 و سایر ماهواره های دیگر باشد.
در دهه فجر سال 82 دکتر معتمدى وزیر وقت وزارت ارتباطات، خرداد 84 را به عنوان تاریخ پرتاب مصباح به فضا اعلام کرد اما هشت ماه بعد و در نیمه اول مهر 83 حسن شفتى رئیس وقت سازمان فضایی ایران در جلسه مطبوعاتى براى تشریح اهداف، وظایف و برنامه هاى سازمان فضایى ایران اظهار امیدوارى کرد این ماهواره سال آینده پرتاب شود.
چند روز بعد مهندس انتظارى مجرى طرح ماهواره مصباح و مدیر دفتر فناورى اطلاعات سازمان پژوهشهاى علمى و صنعتى ایران با اشاره به آخرین وضعیت ماهواره مصباح گفت: اگر مسئله غیرقابل پیش بینى در مراحل کار ایجاد نشود، ماهواره مصباح در بهار سال 84 پس از انجام آزمایشهای لازم براى پرتاب آماده مى شود.
در ادامه اظهار نظرهای مختلف این نظر نیز اعلام شد که براى پایین آوردن هزینه ها "مصباح" همراه با ماهواره بزرگ دیگرى به فضا پرتاب می شود. امری که می توانست در برنامه زمان بندى تاثیر بسزایی داشته باشد به طوری که با به تاخیر انداختن های متوالی تاکنون این ماهواره وضعیت نامعلومی دارد.
از آنجایی که اجرای پروژه مصباح هزینه های زیادی داشته است، از این رو مسئولان سازمان فضای ایران در روزهای اخیر خبر از تعیین تکلیف "مصباح" را دادند. اینکه این بار قرار است از کدام پایگاه و توسط چه ماهواره بر و کشوری پرتاب صورت گیرد، موادی است که همچون سرنوشت این پروژه نامعلوم است و همچنان باید به انتظار آینده باشیم.
آخرین وضعیت ماهواره مصباح از زبان وزیر ارتباطات
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات ضمن تشریح آخرین وضعیت پروژه مصباح دلایل ناموفق بودن این پروژه در پرتاب در خارج کشور را اعلام کرد و گفت: ماهواره مصباح از سالها پیش در کشور ساخته شده است و در حال حاضر در نوبت پرتاب در داخل کشور قرار دارد.
مهندس رضا تقی پور در پاسخ به خبرنگار مهر درباره پروژه ماهواره مصباح گفت: یکی از مشکلات ما در گذشته این بوده است که در حوزه فناوریهای فضایی به خود اتکا نبوده ایم. پروژه ماهواره ای مصباح نیز به صورت مشترک با یکی از کشورهای خارجی انجام شد که در بخش پرتاب موفق نبودیم.
وی با تاکید بر اینکه بحث های مربوط به قرارداد این پروژه همچنان ادامه دارد، افزود: همزمان برنامه هایی برای پرتاب در داخل نیز تعریف شده است که امیدواریم با فعالیت هایی که انجام شده بتوانیم به نتیجه برسیم.
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با اشاره به زمان پرتاب این ماهواره در داخل به مهر گفت: زمانی که تحقیقات به نتیجه کامل برسد متعاقبا زمان پرتاب در داخل نیز اعلام خواهد شد.
وی افزود: این ماهواره از سالها قبل ساخته شده است و در حال حاضر در نوبت پرتاب در داخل کشور قرار دارد.
برگزاری موفقیت آمیز مرحله رصد المپیاد جهانی نجوم/ المپیادیها میهمان متکی
دبیر اجرایی سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک از برگزاری موفقیت آمیز مرحله رصد سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک خبر داد و گفت: بخش های کتبی، تئوری و رصد این دوره از المپیاد با موفقیت به پایان رسید. یعقوب حسین زاده در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: مرحله رصد ستارگان با حضور همه تیم های شرکت کننده در سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک از ساعت 8 و 30 دقیقه شب پنجشنبه 30 مهر ماه آغاز شد و تا یک بامداد جمعه اول آبان ادامه یافت.
وی در خصوص نحوه برگزاری آزمون رصد خاطرنشان کرد: به ازای هر تیم یک تلسکوپ 8 اینچ با لوازم کامل وجود داشت و هر دانش آموز به مدت 30 دقیقه فرصت رصد داشت که در مجموع هر تیم 5 نفره 2 ساعت و نیم فرصت رصد داشت.
وی اضافه کرد: رصد در محل کاروانسرای عباسی واقع در ده نمک از توابع آرادان نزدیک شهرستان گرمسار برگزار شد.
دبیر اجرایی سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک گفت: خوشبختانه با وجود اینکه پیش بینی می شد هوا نیمه ابری باشد اما شرایط جوی برای رصد بسیار مناسب بود و آزمون با موفقیت انجام شد و بر اساس اساسنامه المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک اگر رصد اول با موفقیت انجام شود نیازی به برگزاری رصد دوم نخواهد بود.
وی خاطرنشان کرد: البته بر اساس اساسنامه اگر در رصد اول مشکل به وجود بیاید، رصد دوم باید انجام شود و در صورت وجود مشکل در هر دو رصد، بخش رصد از نمرات تیم ها حذف می شود.
حسین زاده گفت: در حال حاضر مراحل تصحیح موارد امتحانی دانش آموزان در حال انجام است و دانش آموزان شرکت کننده در سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک نیز امروز اول آبان در محل تله کابین توچال حضور دارند.
وی یادآور شد: دانش آموزان شرکت کننده در سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک امشب با وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران دیدار می کنند.
دبیر اجرایی سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک تاکید کرد: نتایج نهایی همزمان با اختتامیه سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک اعلام می شود.
سومین المپیاد جهانی نجوم و اختر فیزیک همزمان با سال جهانی نجوم در روزهای 25 مهر تا 4 آبان سال 88 در تهران در حال برگزاری است. در این دوره از المپیاد کشورهای روسیه سفید، اندونزی، لهستان، بنگلادش، یونان، برزیل، لیتوانی، تایلند، سریلانکا، کره جنوبی، هند، کامبوج، اسلواکی، بولیوی، صربستان، رومانی، قزاقستان، چین، اکراین و دو تیم از ایران شرکت دارند.
ناسا فضا را در کف دست شما می گنجاند!
سازمان ناسا برنامه ای را مخصوص گوشی های همراه آی فن ارائه کرده است که با کمک آن کاربران می توانند علاوه بر مشاهده تصاویر شگفت انگیز فضایی تمامی برنامه ها و گزارشهای زنده این سازمان را در گوشی خود مشاهده کنند. به گزارش خبرگزاری مهر، سازمان ناسا مجموعه ای از تصاویر شگفت انگیز فضایی خود را با ارائه برنامه ای جدید برای آی-فنها به این تلفنهای همراه انتقال داده است.
با کمک این برنامه حتی زمانی که کاربر از رایانه فاصله دارد نیز می تواند به سحابی ها، ستاره ها، تابش خورشید و کهکشانها خیره شود. مجموعه تصاویر "عکس روز" و "تصویر روز نجوم" این سازمان را می توان از طریق این برنامه بر روی آی فن به همراه داشت و حتی امکان ارسال و ذخیره آن بر روی گوشی همراه وجود خواهد داشت.
در عین حال با استفاده از برنامه جدید فضایی ناسا کاربران آی فن می توانند فیلمهای علمی این سازمان، فعالیتهای فضایی در ماموریتها، پرتاب راکتها و دیگر پدیده های مهم فضایی را مشاهده کنند.
نکته جالب توجه دیگر این برنامه کنترل ماموریتهای مختلف ناسا و مشاهده شمارش معکوس آنها بر روی آی فن است. همچنین در صورتی که کاربر بخواهد از موقعیت دقیق ایستگاه فضایی بین المللی آگاه شود می تواند به راحتی از طریق گوکل ارث و دیگر برنامه ها آن را تعیین کند.
بر اساس گزارش ویرد، در عین حال به روز رسانی های ناسا از طریق توییتر نیز به کاربرانی که از این برنامه جدید اپل استفاده می کنند ارسال خواهد شد.
کشف یک گودال عمیق در ماه
کاوشگر متعلق به آژانش فضایی اروپا پس از دو سال کاوش در میان دره ها و آتشفشانهای ماه یک گودال به قطر 65 متر را کشف کرد. به گزارش خبرگزاری مهر، کاوشگر ژاپنی کاگویا از دو سال پیش تا ژوئن گذشته به تحقیق در این خصوص ادامه داد و سرانجام توانست با پیدا کردن این گودال روی ماه و طی یک عملیات انتحاری و برخورد به سطح قمر زمین ماموریت خود را پایان دهد.
آژانس فضایی ژاپن ضمن اعلام این خبر اولین تصویر ماهواره ای را که این کاوشگر از این گودال تهیه کرده است منتشر کرد.
این گودال در یک فضای آتشفشانی نزدیک به تپه های "ماریوس هیل" کشف شده و قطر آن 65 متر است.
دانشمندان آژانس فضایی ژاپن در این خصوص توضیح دادند: "این کاوشگر موفق شده است تا عمق 80 متری این گودال را رصد کند اما به نظر می رسد که این گودال تا عمق 370 متر امتداد داشته باشد."
هنوز مشخص نیست این گودال چگونه تشکیل شده است اما می تواند در ادامه یک فوران آتشفشانی در اولین اعصار تشکیل ماه ایجاد شده باشد. در فرایند سردشدگی گدازه های آتشفشانی موقعیتهای از این نوع به وجود می آید.
براساس گزارش نیوساینتیست، همچنین فرض می شود که این سوراخ می تواند گودالی باشد که از عمق ماه و در میلیاردها سال قبل گدازه ها را به سطح این جرم آسمانی انتقال می داده است.
درک بهتر این گودال می تواند به کشف بهتر ژئولوژی ماه و ویژگیهای خاک زیر آن منجر شود. این گودالها می توانند در آینده به محلی برای ساخت محل اقامت موقت فضانوردانی تبدیل شود که قصد عزیمت به ماه و مریخ را دارند.
در حقیقت در سطح ماه تشعشعات زیادی وجود دارند که می توانند فضانوردان را در دراز مدت با خطر مواجه کنند.
برای حل این مشکل، سه احتمال وجود دارد که عبارتند از:
1- ساخت یک واحد مسکونی با مواد و سیستمهایی که قادر به محافظت فضانوردان از پرتوهای کیهانی هستند.
2- عایق بندی واحدهای مسکونی با یک لایه سنگپوش محافظ که از مواد سطح ماه ساخته شده است و می تواند از برخورد این پرتوها جلوگیری کند.
3- حفاری در گودالها و حفره های ماه برای سکونت در آنها. به این ترتیب بازالت ساختار ژئولوژیکی ماه می تواند این عمل حافظتی را انجام دهد. به همین دلیل کشف این گودال از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
باران خورشیدی عامل داغ بودن اتمسفر خورشید
محققان دانشگاه کیوتو با شبیه سازی فرایند بارش باران در خورشید دریافتند گازهای داغی که عامل شکل گیری این بارانها هستند در عین حال می توانند دلیل اصلی داغ شدن خارجی ترین لایه اتمسفر خورشید نیز به شمار روند. به گزارش خبرگزاری مهر، اتمسفر خارجی خورشید با حرارتی برابر میلیونها درجه آخرین مکانی است که شاید کسی بخواهد در آن به جستجوی بارش باران بپردازد، با این حال تا کنون حالتی از باران در این لایه مشاهده شده است. این پدیده می تواند توضیح دهد چرا لایه کورونال که خارجی ترین بخش خورشید است نسبت به لایه های درونی آن از حرارت بیشتری برخوردار است.
بارانهای کورونالی از هزاران توده گره مانند جرمگینی با وسعت هزاران کیلومتر تشکیل شده اند که مرکب از گازهای نسبتا سرد با حرارت ده ها هزار درجه بوده و از اتمسفر خارجی خورشید با سرعتی برابر 100 کیلومتر بر ثانیه به سمت سطح قابل مشاهده خورشید سقوط می کنند.
شبیه سازی های جدید نشان می دهد باران کورونالی نتیجه فرایندی است که حرارت لایه کورونال را تا درجه بالایی افزایش می دهد. تا کنون دو نظریه در رابطه با این پدیده غیر عادی ارائه شده اند که یکی از آنها دلیل حرارت بالای کورونال را انفجارهای کوچکی به نام نانو شعله ها در لایه های زیرین اتمسفر دانسته و دیگری مواج بودن امواج مغناطیسی را دلیل بالا بودن درجه حرارت لایه کورونال می داند.
شبیه سازی دانشمندان دانشگاه کیوتو بر اساس این دو نظریه احتمال دست داشتن نظریه اول را در تشکیل بارانهای خورشیدی و افزایش حرارت کورونال قوی تر اعلام کردند زیرا بر اساس این نظریه گازهای داغ شده ای که از سطوح زیرین و با واسطه نانو شعله ها به بالا می آیند می توانند در لایه های بالاتر سرد و حجیم شده و قطرات بارانی را به وجود آورند.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، دانشمندان این فرایند را بسیار مشابه فرایند بارش باران در زمین توصیف می کنند زیرا بر اساس شبیه سازی گازهای داغ مشابه بخار آب ناشی از جوشش آب به بالا رفته و پس از سرد شدن، حجیم شده و به شکل قطره ای به پایین سقوط می کند.
خبرگزاری مهر - گروه فناوریهای نوین: سال 2009 در بزرگداشت چهارصدمین سال اولین تلسکوپ جهان به دست گالیه به عنوان سال نجوم انتخاب شد. در مدت 400 سال پس از اختراع و ساخت این تلسکوپ که قطر آینه اش تنها دو سانتیمتر بود قطر آینه تلسکوپها امروزه به 42 متر رسیده است. به گزارش خبرگزاری مهر، گالیه در قرن هفدهم میلادی محاسبه کرد که زمین کروی است. کلیسای آن روز که به اندیشه های بطلمیوسی پایبندی تعصب آمیزی داشت این ادعای گالیله را رد کرد و از این دانشمند فلورانسی خواست که نظریه مسطح بودن زمین را تائید کند. هر چند تاریخ نجوم غرب امروزه گالیله را به عنوان اولین کسی می شناسد که تئوری کروی بودن زمین را مطرح کرد اما این ابوریحان بیرونی بود که در قرن 10 میلادی (هفت قرن پیش از گالیه) نه تنها کروی بودن زمین را اثبات کرد بلکه توانست شعاع کره زمین را هم اندازه گیری کند به طوری که امروزه دانشمندان با در اختیار داشتن آخرین پیشرفتهای علمی و فناوری شعاع زمین را تنها با 15 کیلومتر اختلاف اندازه گیری کرده اند.
همچنین درحالی که اولین تلکسوپ مدرن در سال 1609 به دست گالیله ساخته شد و سالها طول کشید تا رصدخانه ها در غرب ایجاد شوند در سال 1261 میلادی (حدود چهار قرن پیش از گالیله) رصدخانه مراغه به سفارش دانشمند بزرگ ایرانی خواجه نصیرالدین توسی ساخته شد. در این رصدخانه عظیم انواع مختلف دستگاههای سنتی ستاره شناسی از جمله ذات الربع دیواری به شعاع ۴۳۰ سانتیمتر، کره های ذات الحلق، حلقه انقلابی، حلقه اعتدالی و حلقه سموت نصب شده بودند.
تلسکوپ دستگاهی است که به علم کمک می کند تا حقایق کیهان را رصد کند. در حقیقت هیچ علمی با دستگاه خود شناخته نمی شود. این درحالی است که نماد واضح و مشخص ستاره شناسی تلسکوپ است و نجوم تنها علمی است که با دستگاه علمی خود معرفی می شود.
اولین تلسکوپ مدرن را که در واقع یک دوربین نجومی ابتدایی بود گالیله ساخت و اولین رصد خود را در 30 نوامبر 1609 انجام داد. همچنین ساختار هیچ دستگاه علمی به اندازه تلسکوپ ساده نیست. یک لنز یا یک آینه نور را جمع آوری و متمرکز می کند. سپس یک لنز دیگر تصویر را بزرگنمایی کرده و امکان دیدن آن چیزی را فراهم می کند که چشم انسان به تنهایی هرگز قادر به دیدن آن نیست.
به گزارش مهر، اما اگر تلسکوپ که به این سادگی متولد شده همچنان اصل کاربرد خود را حفظ کرده است در طول زمان رشد نمی کرد هرگز نمی توانست راهی را باز کند که از آن راه انسان به فضا سفر کرد. در حقیقت با ورود الکترونیک در ساخت تلسکوپها گامهای مهمی در جهت رشد و توسعه این دستگاه ساده اما مهم برداشته شد.
همچنین امروزه تلسکوپها به روباتهایی متصل شده اند که در فضا به کشف و رصد منظومه شمسی و عمق آسمان می پردازند. این تلسکوپهای روباتیک نه تنها در نور مرئی بلکه در طیف تمام پرتوهای الکترومغناطیس نیز رصدهای خود را انجام می دهند.
امروزه در بزرگداشت دانشمندانی چون گالیله و نیوتن نمونه های نمادینی از دستگاههای ساده ای که آنها ساخته بودند بازسازی شده اند به طوری که یک کپی از تلسکوپ آینه ای که نیوتن ایده آن را داد و یک نسخه از دوربین چشمی گالیله ساخته شده است.
امروزه مهمترین تلسکوپهای دنیا را آژانسهای فضایی اروپا و آمریکا (اسا و ناسا) تولید می کنند و در حال حاضر بزرگترین تلسکوپ دنیا "تلسکوپ بسیار عریض" (VLT) نام دارد که در روی کوهستان "پارانال" واقع در شیلی نصب شده است. در VLT چهار آینه استوانه ای هر یک به طول 2/8 متر نور را جمع آوری می کنند. قدرت تمام این آینه ها برابر با قدرت یک تلسکوپ با قطر آینه 15 متری است.
این درحالی است که دنیای نجوم به این دستگاه اکتفا نمی کند و در تلاش است تا در دهه های آینده تلسکوپهایی با قطر 24، 30 و 42 متر نیز بسازد.
این تلسکوپها در جمع آوری نوری که خبرهایی را از کیهان می آورد نسبت به تلسکوپهای امروزی از 3 تا 10 برابر قدرتمندتر خواهند بود. تلسکوپ با قطر آینه 42 متری که قرار است به دست دانشمندان اروپایی ساخته شود، "تلسکوپ بی نهایت عریض اروپا" (ELT) نامگذاری شده است.
در حال حاضر چشمهای استوانه ای دیگری نیز به سوی آسمان خیره شده اند که از آن جمله می توان به دو تلسکوپ "کک" با آینه مرکب هر یک به قطر 10 متر اشاره کرد که در رصدخانه "مائونا کئا" در جزایر هاوایی قرار دارند. تلسکوپ اسپانیایی با آینه 4/10 متری نیز از مدتی قبل در جزایر قناری وارد عمل شده و تلسکوپ عریض دو چشمی از دو آینه هر یک به طول 4/8 متر نیز در آریزونا ساخته شده است.
تلسکوپ VLT که در حال حاضر لقب بزرگترین تلسکوپ دنیا را یدک می شود، در شب بین 25 و 26 می 1990 اولین چشم خود را گشود. اولین آینه 2/8 متری این تلسکوپ "آنتو" نام دارد. "آنتو" در زبان بومیان ساکن کوههای آند به معنی "خورشید" است. در ادامه، دومین آینه به نام "کوئین" به معنی "ماه"، سومین آینه به نام "ملیپال" به معنی "صلیب جنوبی" و سرانجام چهارمین آینه به نام "یپون" به معنی "ونوس" چشم باز کردند.
فعالیت تحقیقاتی سه آینه دیگر از آوریل 1999 آغاز شد. از آن زمان تا آغاز سال 2008 تعداد مقالات نجومی که به کمک VLT انجام شد به بیش از 2 هزار و 200 رسید که از این تعداد بیش از 500 مقاله تنها در سال 2007 منتشر شد.
"پیشنهادات" (propose) علمی که همه ساله بر پایه استفاده از تلسکوپ VLT ارائه می شوند در حدود هزار و 500 است که این تعداد شش برابر بیشتر از پیشنهاداتی است که امکان بررسی آنها وجود داشته باشد.
بیشترین مقولاتی که چشمهای VLT به دنبال آنها می گردند شامل تکامل کهکشانها تا ماده و انرژی تاریک است که به نظر می رسد 95 درصد از جهان را ساخته اند. همچنین ابرنواختران و سیاه چاله های غول پیکر، اسرار لامپهای گامایی و کشف کهکشانهای اطراف ستارگان دیگر از دیگر مقولات مورد توجهی است که با این تلسکوپ بررسی می شوند.
قطر چشم اولین تلسکوپی که به دست گالیه ساخته شد تنها دو سانتیمتر بود که تنها توانست به ماه نگاه کند، درحالی که چشمهای 42 متری تلسکوپهای آینده قادر خواهند اعماق کیهان را به انسان نشان دهند، با وجود این نباید هرگز از یاد برد که پایه های نجوم به دست ستاره شناسان و دانشمندان بزرگ ایرانی بنا نهاده شد. اکنون جای این پرسش است که امروزه سهم دانشمندان ایرانی از مطالعات نجومی در چه حد است؟
علاقه مندی 63 درصد اروپاییها به فعالیتهای فضایی
نتایج نظرسنجی موسسه یوروبارومتر در 27 کشور عضو اتحادیه اروپا نشان می دهد که 63 درصد شهروندان اروپایی به فعالیتهای فضایی علاقه دارند. به گزارش خبرگزاری مهر، موسسه یوروبارومتر به درخواست کمیسیون اروپا در 27 کشور عضو این اتحادیه از 25 هزار شهروند بالای 15 سال نظر سنجی را انجام داد.
نتایج این نظرسنجی که در اجلاس آژانس فضایی اروپا و اتحادیه اروپا در پراگ پایتخت چک ارائه شد نشان داد که از هر 10 شهروند 6 نفر به فعالیتهای فضایی علاقه مند است.
همچنین بیش از 70 درصد از مصاحبه شوندگان اظهار داشتند که اکتشافات فضایی برای آنها بسیار مهم است.
باوجود علاقه مندی 63 درصد از شهروندان اروپایی 41 درصد از فرانسویها، 39 درصد از اتریشیها و 38 درصد از دانمارکیها نسبت به فعالیتهای فضایی دچار تردید هستند. در کل 23 درصد از اروپاییها با افزایش بودجه آژانسهای فضایی اروپا موافق نیستند.
براساس گزارش آنسا، این اولین بار است که اتحادیه اروپا و آژانس فضایی اروپا (اسا) با هدف بحث و تبادل نظر درباره آینده ماموریتهای فضایی انسان به سوی ماه و مریخ در پراگ گردهم آمدند.
براساس گزارش آنسا، این اجلاس پس از انتشار گزارش "آگوستین" ناسا در خصوص اهداف سیاست فضایی آمریکا، 29 وزیر تحقیقات (27 وزیر کشورهای عضو اتحادیه اروپا به اضافه وزیر تحقیقات نروژ و سوئیس) و اعضای اسا تصمیم گرفتند که اروپا استراتژیهای جدیدی را در خصوص برنامه های فضایی ارائه کند.
گزارش ناسا نشان می دهد که ایستگاه فضایی بین المللی تا سال 2025 با حضور کشورهای چین و هند به فعالیت خود ادامه خواهد داد.
در این راستا ژان ژاک دوردین، دبیر کل اسا اظهار داشت: "باوجود بحران مالی کنونی ما نیاز داریم شجاع باشیم و در بخش فضا سرمایه گذاری کنیم، چراکه نتایج این سرمایه گذاریها منجر به توسعه نوآوری در فعالیتهای فضایی اروپا خواهد شد."
پیشنهاد کاخ سفید: ناسا ماه را فراموش کن
هیئت متخصصانی که توسط باراک اوباما به منظور بررسی فعالیتهای فضایی ناسا به کار گرفته شده اند پیشنهاد داده اند که این سازمان سفر به ماه را به منظور انجام ماموریتی به سوی یکی از اخترواره ها به فراموشی سپرده و آن را متوقف کند. به گزارش خبرگزاری مهر، این هیئت هدف ماموریت فضایی آینده انسانها به فضا را یکی از اخترواره های موجود در مدار خورشید عنوان کرد که از ابتدایی ترین سالهای حیات این ستاره عظیم در مدار آن در حرکت بوده است. اختر واره ای که شاید تنها چند صد متر وسعت داشته و بزرگتر از شهر واتیکان نباشد.
توقف انجام ماموریتهای بیشتر به سوی کره ماه در عین حال می تواند انجام ماموریت فضانوردان بر روی سطح مریخ را نیز تسریع کند. به اعتقاد توماس جونز فضانورد سابق ناسا فرود آمدن بر روی یک اخترواره بسیار هیجان انگیز بوده و به دلیل اینکه اخترواره ها در واقع مواد خام سیاره زمین به شمار می روند می توانند از نظر تحقیقاتی بسیار ارزشمند باشند و نتایج دور از انتظاری را در اختیار دانشمندان قرار دهند.
به گفته وی در اخترواره ها نیروی گرانشی تقریبا وجود ندارد و به همین دلیل مواد خامی مانند آب، نیتروژن و فسفر را می توان از اخترواره استخراج کرده و بسیار ساده تر از حمل و نقل از ماه به زمین انتقال داد. چنین موادی می توانند حامی ماموریتهای آتی در فضا به شمار روند.
از دیدگاهی دیگر فرود آمدن بر روی یک اخترواره بسیار پیچیده تر از فرود آمدن بر روی سطح ماه است زیرا این فرایند نیازمند فضاپیمایی با قابلیت فرود دقیق و آرام بر روی سطح اخترواره خواهد بود. با این حال چنین قدمی تنها در زمینه تحقیقات و اکتشافات انسانی شکل نخواهد گرفت بلکه در حکم ماموریتی برای نجات نیز به شمار خواهد رفت زیرا به گفته دانشمندان در هر حال روزی شهاب سنگ یا اخترواره ای با زمین برخورد خواهد کرد، تنها زمان دقیق آن معین نیست.
بر اساس گزارش تلگراف، جف فوست تحلیلگر و مفسر علوم فضایی معتقد است انسان قادر خواهد بود در اواسط دهه 2020 بر سطح یک اخترواره فرود آید تا سال 2030 به یکی از قمرهای مریخی برود و چند سال پس از آن قدم بر خاک سرخ رنگ سیاره جادویی مریخ بگذارد.
اسا برای برنامه شبیه سازی سفر به مریخ داوطلب می پذیرد
آژانس فضایی اروپا برای انجام دومین ماموریت شبیه سازی سفر به مریخ از میان واجدین شرایط داوطلب می پذیرد. به گزارش خبرگزاری مهر، اسا برای انجام ماموریت شبیه سازی سفر به مریخ به دنبال داوطلب می گردد داوطلبان باید بین 20 تا 50 سال داشته، دارای روحیه ماجراجویی و از نظر وضعیت سلامتی در شرایط مطلوبی باشند، قد آنها نباید بلندتر از یک متر و 85 سانتیمتر باشد و حداقل بتوانند به زبانهای روسی و یا انگلیسی صحبت کنند.
آژانس فضایی اروپا این برنامه شبیه سازی را در مراکز خود در روسیه و به مدت 520 روز انجام خواهد داد هدف از اجرای این برنامه که از اول می تا 5 نوامبر 2010 به طول خواهد انجامید شبیه سازی یک سفر واقعی به مریخ و بررسی تمام مسائلی است که انسان در سفر آینده خود به مریخ می تواند با آنها مواجه شود.
در مدت برنامه شبیه سازی، تمام داوطلبان در شرایط قرنطینه قرار می گیرند و کارشناسان اسا با کمک دوربین و دستگاههای ارتباطی وضعیت آنها را تحت کنترل قرار می گیرند.
براساس گزارش دیسکاور مگزین، این برنامه به سه مرحله تقسیم می شود که شامل 250 روز شبیه سازی سفر به مریخ، 30 روز شبیه سازی اکتشافات بر روی سطح مریخ و 240 روزشبیه سازی بازگشت به زمین است.
داوطلبان باید از کشورهای اتریش، بلژیک، سوئیس، جمهوری چک، آلمان، دانمارک، اسپانیا، فرانسه، یونان، ایتالیا، ایرلند، نروژ، هلند، سوئد و کانادا باشند و بنابراین علاقه مندان آمریکایی واجد شرایط شرکت در این برنامه نخواهند بود.
این اولین ماموریت شبیه سازی سفر به مریخ نیست، بلکه در ماه جولای، شش داوطلبی که در ماموریت 105 روزه شبیه سازی شده سفر به مریخ شرکت کرده بودند با موفقیت از کپسول آزمایشی خود در مسکو خارج شدند.
راه اندازی رصدخانه ملی حکایت از توجه دولت به علم نجوم دارد
رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با اشاره به علاقه جوانان به نجوم گفت: دولت نسبت به علم نجوم بی توجه نبوده بلکه بودجه هنگفتی را برای راه اندازی رصدخانه ملی در نظر گرفته است که همین امر حکایت از توجه دولت به نجوم دارد. به گزارش خبرنگار مهر، غلامعلی حداد عادل دوشنبه شب در مراسم اختتامیه سومین المپیاد بین المللی نجوم و اخترفیزیک با تاکید بر اینکه امروزه توجه به علم نجوم در میان جوانان کشور گسترده شده است، گفت: در حال حاضر گروههای رصدی بسیاری ایجاد شده است که با حضور در رصدخانه های تهران، شیراز، همدان و غیره سعی دارند با رصد کواکب به جستجو در آسمان بپردازند.
وی به اقدامات کشور در زمینه راه اندازی رصدخانه ملی اشاره کرد و افزود: دولت از توجه به علم نجوم غافل نبوده است چرا که بودجه هنگفتی را برای تاسیس رصدخانه ملی اختصاص داده و سالها است که در این زمینه مطالعاتی آغاز شده است که امیدوارم به زودی کشور شاهد راه اندازی رصدخانه ملی باشد.
حداد عادل با اشاره به گرایش ذاتی بشر به علم نجوم گفت: نجوم دانشی قابل مشاهده ولی دور از دسترس است ولی دنیای اتمی در دسترس ولی غیر قابل مشاهده است و انسان به هر دو حوزه علاقه مند است.
نماینده مردم تهران با تاکید بر اینکه در طول تاریخ تمدنی را نمی توان یافت که به علم نجوم توجه نداشته باشد، اظهار داشت: در تمدنهای مصر، چین، بین النهرین، یونان، هند و حتی در میان اقوام آمریکای جنوبی بسیار به این دانش توجه شده است به طوری که در کتابها آمده است که در چین دو منجم را به دلیل اشتباه در پیش بینی خورشید گرفتگی اعدام کردند.
وی به سابقه نجوم در ایران اشاره کرد و ادامه داد: ایران به برکت وجود کویر، آسمان درخشانی دارد از این رو همواره این علم در قبل و پس از اسلام در میان ایرانیان رونق داشته است.
رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس تدوین تقویم را یکی از کاربردهای علم نجوم در ایران ذکر و اضافه کرد: هر حکومت نیرومندی نیازمند به تقویم دقیق دارد و لازمه داشتن چنین تقویمی، آشنایی با علم نجوم است که در این زمینه ایرانیان پیشرفتهای خوبی داشته است.
وی به جا آوردن احکام دینی و تعیین جهت قبله را از کاربردهای اسلامی نجوم ذکر کرد و یادآور شد: علاوه بر اینها، ایرانیان با تحقیق و تفحص در نجوم موجبات پیشرفت علم ریاضیات و مثلثات را فراهم آوردند.
حداد عادل به پیشرفتهای منجمان ایرانی در حوزه نجوم اشاره کرد و اظهار داشت: خواجه نصیرالدین طوسی در زمینه حرکات سیارات ابتکاراتی دارد که بعدها مورد استفاده "تیکوبراهه" و "کوپرنیک" قرار گرفت.
وی نوشتن "زیج" ها را از دیگر دستاوردهای منجمان ایرانی دانست و ادامه داد: تقریبا در هر قرنی یک زیج (به کتابهایی گفته میشود که موقعیت اجرام آسمانی را در آن درج می کردند) مفصل شامل محاسبات انواع ستاره ها و سیارات نوشته می شد. تولید این زیج ها حکایت از قدرت محاسباتی طولانی و تسلط ایرانیان در استفاده از اسطرلاب و معادلات ریاضی بوده است.
حداد علم اخترگویی را مقابل علم نجوم دانست و در این باره گفت: این علم کمک می کند تا تاثیر گردش سیارات بر احوال انسان پیش بینی شود. این علم بسیار مورد توجه حکام بوده است از این رو همواره منجمانی را تربیت می کردند تا قادر به پیش بینی احوال آنها باشد.
موافقت هیئت دولت با راه اندازی رصدخانه کلکچال
سرپرست وزارت آموزش و پرورش از افتتاح رصدخانه کلکچال خبر داد و گفت: تاسیس این رصدخانه مراحل نهایی خود را طی می کند. به گزارش خبرنگار مهر، سید رمضان محسن پور دوشنبه شب در اختتامیه سومین المپیاد بین المللی نجوم و اختر فیزیک از تجهیز پژوهشسراها در استانها خبر داد و گفت: تجهیز پژوهشسراها در دستور کار این وزرتخانه است. در این طرح پژوهشسراهای موجود در استانها تجهیز می شوند.
وی از راه اندازی رصدخانه کلکچال خبر داد و افزود: تاسیس و راه اندازی رصدخانه کلکچال در هیئت دولت مطرح شده که مورد استقبال قرار گرفته است که به زودی نسبت به تاسیس این رصدخانه اقدام می شود.
محسن پور خاطرنشان کرد: این رصدخانه به منظور پیشرفت علم نجوم تاسیس خواهد شد.
واقعیت واقعا چیست / فیزیکدانان به 6 دلیل نمی توانند بخوابند!
فیزیکدانانی که در کنفرانس موسسه Perimeter شرکت داشته اند از نگرانی ها و دغدغه های ریشه ای خود درباره علم فیزیک و ناشناخته های جهان هستی که گاه خواب را از چشم آنها می گیرد، سخن گفته اند. به گزارش خبرگزاری مهر، از گروهی از فیزیکدانان در کنفرانسی در کانادا پرسیده شد چه موضوعی شبها شما را بی خواب می کند؟ پاسخها و بحثهایی که پس از این سئوال به وجود آمد بخشی از برنامه 10 روزه فیزیکی به نام "کوانتوم تا کیهان" بود که روز 25 اکتبر 2009 به پایان رسید.
در حالی که برخی از فیزیکدانان شرکت کننده در این برنامه اعتراف کردند شبها بسیار خوب می خوابند برخی دیگر از آنها 6 معمای کلیدی را طی جلسه مطرح کردند که فکر یافتن پاسخ این معماها باعث بی خوابی آنها می شود.
چرا این جهان؟: فیزیکدانان در مسیر پیگیری قوانین بنیادین طبیعت به صورت ذاتی بر روی واقعیتی قدیمی تحقیق می کردند: کشف اینکه چرا جهان هستی باید اینگونه باشد که اکنون دیده می شود؟ در صورتی که بتوان به قوانین دیگری اندیشید، چرا جهان هایی که توسط این قوانین توضیح داده می شوند در جهانی دیگر قرار ندارند؟ به گفته شان کرول از دانشگاه کلتک "شاید در نهایت دریابیم که هیچ جهان دیگری به جز آنچه ما می شناسیم وجود ندارد که البته به نظر من تصور درستی نیست." به اعتقاد کرول طبیعت امکان وجود جهانهای متفاوت را با قوانین مختلف ایجاد کرده است، پس در واقع در جهان ما آنچه به سئوال تبدیل می شود این است که چرا این قوانین بر جهان ما حکمفرما هستند و چرا قوانین دیگری وجود ندارد؟
ماده از چه چیزی ساخته شده است؟ اکنون آشکار شده است که ماده معمولی، اتمها، ستاره ها و کهکشانها تنها چهار درصد از کل انرژی جهان را تشکیل می دهند و آنچه ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است 96 درصد باقی مانده جهان است. کاترین فریز فیزیکدان دانشگاه میشیگان معتقد است بخشی از این مسئله یعنی طبیعت ماده تاریک می تواند به پاسخ این سئوال بزرگ نزدیک باشد. وی به اطلاعات جدیدی که از ماموریتهایی مانند ماموریت ماهواره فرمی ناسا اشاره می کند که نشان می دهند ذرات ماده تاریک با سرعتی بسیار بالا در حال خنثی کردن یکدیگر بوده و به این شکل خصوصیت ماده تاریک را آشکار می کنند. اما کشف انرژی تاریک که با سرعتی بالا در حال گسترده شدن در جهان است معماهای بزرگ و جدیدی را برای دانشمندان به وجود آورده است که تا کنون پاسخ قطعی برای آنها یافته نشده است. سئوالاتی مانند طبیعت انرژی تاریک و اینکه با وجود کوچکی چگونه می تواند به کهکشانها، ستاره ها و اولین نشانه های حیات مجال وجود بدهد.
ترکیب و پیچیدگی چگونه به وجود می آید؟ لئو کادانانوف فیزیکدان و ریاضیدان دانشگاه شیکاگو دریافته است که اکثر مسائل جالب توجه و پیچیده به گونه ای با ظهور سیستمهای ترکیبی و پیچیده در ارتباطند. کادانانوف معتقد است فیزیکدانان ذره ای و کیهانی شاید اگر تنها بر روی بزرگترینها و کوچکترینها تمرکز داشته باشند، حقایق مهم و ارزشمندی را از دست بدهند. به گفته وی ما هنوز نمی دانیم شیئی ساده مانند شیشه پنجره چگونه خود را به شکلی که دیده می شود حفظ می کند، به همین دلیل بررسی و تحقیق بر روی نمونه های رایج و پیش پا افتاده نیز به اندازه دیگر پدیده های بزرگ و پیچیده مهم و درک آنها از اهمیت بالایی برخوردار است. وی معتقد است زندگی خود زمانی قابل درک خواهد بود که بتوان دریافت چگونه ترکیب عناصر ساده و رویدادهای ساده به تشکیل پدیده های پیچیده منتهی می شوند.
آیا نظریه ریسمان هرگز به اثبات خواهد رسید؟ فیزیکدان دانشگاه کمبریج یکی از دوستداران پرشور جاذبه های ریاضی نظریه ریسمان است، نظریه ای که می گوید ذرات بنیادینی که در جهان مرئی وجود دارند و مشاهده می شوند نقطه شکل نیستند بلکه از رشته های ریزی تشکیل شده اند. با این حال دیوید تانگ فیزیکدان دانشگاه کمبریج در بخشی از زندگی خود زمانی که دریافت شاید در طول زندگی خود نتواند به تمامی حقیقت این نظریه پی ببرد، دچار بحران فلسفی شد. حتی آزمایشهایی مانند آزمایش برخورد دهنده بزرگ هادرون و ماهواره پلانک در حالی که قادر خواهند بود بخشهای جدیدی از جهان را به فیزیک معرفی کنند، قادر نخواهند بود اثباتی قطعی را درباره رشته های بنیادین جهان ارائه کنند. ناراحتی تانگ از این رو است که به اعتقاد وی این نظریه می تواند با بسیاری از مسائل بنیادین جهان از قبیل رفتار کوارک ها و فلزهای ناشناخته، کنار بیاید و انطباق پیدا کند.
"واقعیت" واقعا چیست؟ شاید بخشهایی از جهان ماده پا را از مرزهای درک انسان فراتر گذاشته باشند اما آنتون زلینجر از دانشگاه وین امیدوار است فیزیکدانان با کشفیات کنونی خود در واقع انگشت بر روی واقعیتی عظیم تر از آنچه تصور می شود گذاشته باشند. وی متخصص آزمایشهای کوانتمی است که تاثیر مشاهده مشاهده کنندگان را بر روی شکل واقعیت آشکار می کند. وی معتقد است "شاید کشف بزرگ زمانی رخ دهد که ما درک ارتباط میان واقعیت، دانش و عملکرد خود را آغاز کرده باشیم." این تفکر زلینجر کمی گیج کننده و سنگین به نظر می رسد اما در عمل به خوبی به اثبات رسیده است. به گزارش مهر، وی به همراه دیگر فیزیکدانان نشان داده است ذراتی که از یکدیگر فاصله زیادی دارند می توانند به گونه ای به حالات کوانتمی دست پیدا کنند که در آن با یکدیگر در ارتباط هستند و به همین دلیل مشاهده یکی از این ذرات بر روی نتیجه مشاهده ذره بعدی تاثیر مستقیم می گذارد. تا کنون کسی موفق به درک این حقیقت نشده است که جهان واقعی چه شکلی دارد تا در نتیجه دریابد در چه زمانی در حال نظاره جهان هستی است.
فیزیک انسان را تا کجا خواهد برد؟ شاید بزرگترین سئوال تمامی فیزیکدانان این باشد که فرایند تحقیق و مطالعه ای که بخشهای ناشناخته فراوانی از جهان هستی را از زمان گالیله و کپلر بر بشر آشکار کرده است در حال اتمام است یا خیر؟ نگرانی لارنس کراوس فیزیکدان دانشگاه آریزونا از این است که شاید روزی انسان در علوم تجربی به محدودیتهای اساسی برسد. در حال حاضر بسیاری از پدیده های طبیعی با علم کنونی قابل توضیح نیستند و این ناتوانی می تواند آغازگری برای پایان عمق بخشیدن به درک انسان از جهان هستی باشد.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، به همین دلیل اکنون نیاز به ذهنهای جوان و فعال برای یافتن شیوه های جدیدی که بتوانند به میزان و سرعت درک انسان و اکتشافات بیافزاید به خوبی احساس می شود. در این صورت شاید روزی فیزیک بحران زده بشر به آرامش برسد و یا دست کم با مشکلات سطحی تری مواجه شود.