• پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است

بزرگنربن دایره المعارف هنرهای رزمی به زبان فارسی

D200

کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت
27 اکتبر 2010
نوشته‌ها
130
لایک‌ها
3
ضمنا اگر استاد خوبی در ایران پیدا بشه وینگ چون هم یکی از ورزش هایی هستش که هیچ کاراته و تکواندو کاری نمیتونه حریفش بشه
 

khosrooo

کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت
17 نوامبر 2010
نوشته‌ها
36
لایک‌ها
0
شما کونگ فو رو فقط توی تای چی و قسمت فرمش دیدی ؟ :blink: 2 نفر رو در یک سطح ( کاملأ در یک سطح ) با هم به مبارزه دعوت کن که یکی کونگ فو کار باشه و یکی کیک بوکس کار . اگر کیک بوکس کار برد من دیگه این هنر رو ادامه نمیدم .
کونگ فو فقط تایچی چوان نیست عزیز دل .
نمونش بروسلی و استاد فقیدش .

منظورم رو از سیب زمینی زمانی میفهمید که فیلم های مسابقات k1 رو نگاه کنید . من قبل از دیدنش واقعأ فکر میکردم خیلی بدجور میزنن .

به نظر من شما تجربه لازم رو نداريد واقعا خنده داره كه ورزشي مثل كونگ فو بتونه توي مسابقات رينگي مقام بياره . بهتره بريد از استادتون اجازه ورود به مسابقات رينگي رو بگيريد اگر بهتون اجازه داد اون وقت من سبك خودم رو عوض مي كنم مطمئن باشيد هيچ وقت اساتيد كونگ فو با قدمتي كه اين ورزش توي ايران و جهان داره اجازه نمي دن ورزشكاراشون رو بفرستند با سبك هاي ديگه رزمي مبارزه كنند . چون اون وقت تابلو مي شن كه كونگ فو فقط ورزشه البته يه ورزش عالي . در ضمن بين دو نفر اصلا فايده نداره و نتيجه قطعي نمي توني بگيري هر چند اگه هم سطح هم باشند كيك بوكس كار به راحتي كونگ فو رو مي بره . اگه بتوني بهترين هاي كونگ فو ايران رو راضي كني تا توي مسابقات كيك بوكس يا موي تاي شركت كنند اون وقت با چشم خودت مي بيني كه همون دور اول همشون ناك اوت مي شند . اين جوري فايده نداره كه من بگم اين تو بگي اون . اين گوي و اين ميدان هر ساله چند باري مسابقات سبك هاي آزاد هم به شكل با قاعده (مشت زدن تو صورت خطا است) و هم بي قاعده (با دستكش بوكس توي رينگ) برگزار ميشه توي هر كدومش دوست داريد شركت كنيد اگه فقط تونستيد در هر وزن جزء 10 تاي اول بشيد من سبكم رو عوض مي كنم .

مسابقات k1 هم ديدم فقط اونايي كه مبارز هستند مي دونند كاربردي ترين تكنيك ها همين هايي هست كه اينا مي زنند . اگه نظري غير از اين داري اشكالي نداره كونگ فو كارها آزادند برند شركت كنند تا غير از سيب زميني ، ژله هم ببينيم
 

s.alireza

Registered User
تاریخ عضویت
24 می 2009
نوشته‌ها
763
لایک‌ها
186
محل سکونت
کرج
ضمنا اگر استاد خوبی در ایران پیدا بشه وینگ چون هم یکی از ورزش هایی هستش که هیچ کاراته و تکواندو کاری نمیتونه حریفش بشه

انشالله!
من نميگم وينگ چون خوب است يا بد ولي حقيقت قضيه اينه كه يك هنر با نيروي بالقوه بالاست ولي تا حالا من نه ديدم و نه شنيدم كه مثلا وينگ چون كار نامي توانسته مثلا در k-1 مقام بياره ويا در همين ايران توي مسابقات آزاد غيركنترلي كاراته مقامي اورده.
بروسلي هم احترامش به جا ولي ايشون در هيچ مسابقه جهاني شركت نكرده كه ما بدونيم ايشون در مسابقات هم همون كارايي فيلم رو داشتن يا نه.
ولي در هرصورت يك وينگ چون كار خوب هم خوب است و يك كاراته يا تكواندو كار خوب هم خوب است بستگي داره چجور كار كردن و زحمت كشيدن.
هيچ كس نياز نيست سبكش رو عوض كنه!
بيايد بدون تعصب از ضعفها و نقاط قوت سبكتون صحبت كنيد نه اينكه بجنگيد براي اينكه ثاابت بشه كدوم رشته خوبه يا كدوم بده.
تا حالا نديدم رزمي كاري كه نگه سبك من بهترين و كامل ترين و مرگبارترين و .........ترين سبك دنياست!
چون طرف عمرش رو گذاشته و نميتونه بگه سبك من اين مشكل رو هم داره.
پدرمون رو در اورده اين تعصب
 

softkadeh

Registered User
تاریخ عضویت
15 جولای 2009
نوشته‌ها
1,520
لایک‌ها
116
محل سکونت
Karaj
به نظر من شما تجربه لازم رو نداريد واقعا خنده داره كه ورزشي مثل كونگ فو بتونه توي مسابقات رينگي مقام بياره . بهتره بريد از استادتون اجازه ورود به مسابقات رينگي رو بگيريد اگر بهتون اجازه داد اون وقت من سبك خودم رو عوض مي كنم مطمئن باشيد هيچ وقت اساتيد كونگ فو با قدمتي كه اين ورزش توي ايران و جهان داره اجازه نمي دن ورزشكاراشون رو بفرستند با سبك هاي ديگه رزمي مبارزه كنند . چون اون وقت تابلو مي شن كه كونگ فو فقط ورزشه البته يه ورزش عالي . در ضمن بين دو نفر اصلا فايده نداره و نتيجه قطعي نمي توني بگيري هر چند اگه هم سطح هم باشند كيك بوكس كار به راحتي كونگ فو رو مي بره . اگه بتوني بهترين هاي كونگ فو ايران رو راضي كني تا توي مسابقات كيك بوكس يا موي تاي شركت كنند اون وقت با چشم خودت مي بيني كه همون دور اول همشون ناك اوت مي شند . اين جوري فايده نداره كه من بگم اين تو بگي اون . اين گوي و اين ميدان هر ساله چند باري مسابقات سبك هاي آزاد هم به شكل با قاعده (مشت زدن تو صورت خطا است) و هم بي قاعده (با دستكش بوكس توي رينگ) برگزار ميشه توي هر كدومش دوست داريد شركت كنيد اگه فقط تونستيد در هر وزن جزء 10 تاي اول بشيد من سبكم رو عوض مي كنم .

مسابقات k1 هم ديدم فقط اونايي كه مبارز هستند مي دونند كاربردي ترين تكنيك ها همين هايي هست كه اينا مي زنند . اگه نظري غير از اين داري اشكالي نداره كونگ فو كارها آزادند برند شركت كنند تا غير از سيب زميني ، ژله هم ببينيم

جالب بود . موفق باشید :)
 

lya

کاربر فعال ورزش های رزمی
کاربر فعال
تاریخ عضویت
22 ژانویه 2007
نوشته‌ها
426
لایک‌ها
391
سن
37
محل سکونت
Tehran, Iran.
به نظر من شما تجربه لازم رو نداريد واقعا خنده داره كه ورزشي مثل كونگ فو بتونه توي مسابقات رينگي مقام بياره . بهتره بريد از استادتون اجازه ورود به مسابقات رينگي رو بگيريد اگر بهتون اجازه داد اون وقت من سبك خودم رو عوض مي كنم مطمئن باشيد هيچ وقت اساتيد كونگ فو با قدمتي كه اين ورزش توي ايران و جهان داره اجازه نمي دن ورزشكاراشون رو بفرستند با سبك هاي ديگه رزمي مبارزه كنند . چون اون وقت تابلو مي شن كه كونگ فو فقط ورزشه البته يه ورزش عالي . در ضمن بين دو نفر اصلا فايده نداره و نتيجه قطعي نمي توني بگيري هر چند اگه هم سطح هم باشند كيك بوكس كار به راحتي كونگ فو رو مي بره . اگه بتوني بهترين هاي كونگ فو ايران رو راضي كني تا توي مسابقات كيك بوكس يا موي تاي شركت كنند اون وقت با چشم خودت مي بيني كه همون دور اول همشون ناك اوت مي شند . اين جوري فايده نداره كه من بگم اين تو بگي اون . اين گوي و اين ميدان هر ساله چند باري مسابقات سبك هاي آزاد هم به شكل با قاعده (مشت زدن تو صورت خطا است) و هم بي قاعده (با دستكش بوكس توي رينگ) برگزار ميشه توي هر كدومش دوست داريد شركت كنيد اگه فقط تونستيد در هر وزن جزء 10 تاي اول بشيد من سبكم رو عوض مي كنم .

آخرش چی دوست من؟! گیرم سبک شما میزنه همه رو لت و پار میکنه، بعدش چی؟! میخوای به کجا برسی؟! :f34r:

کسی بعدها به یادش نمیاره که، کی و از کدوم سبک زد همه رو ناک اوت (!) کرد... میگن کی و از چه سبکی، به چه درجه ای از بزرگ مردی رسید، به چه واسطه ای؟! ناک اوت (!) کردن این و اون؟ قطعاً نه... :happy:
 

khosrooo

کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت
17 نوامبر 2010
نوشته‌ها
36
لایک‌ها
0
مثل اينكه سوء تفاهمي پيش اومده عزيزان . طوري دوستان جواب دادن كه انگار من به سبك يا رشته اي توهين كردم به خدا من اصلا چنين منظوري ندارم . مگه برتري يه رشته به ناك اوت كردنه ، توي مبارزه ما رشته برتر داريم ولي بين رشته هاي ورزشي يا رزمي برتري وجود نداره . ممكنه براي يه نفر مبارزات سالم و به دور از آسيب ديدگي برتري باشه و براي يه نفر ديگه برعكس . افرادي هستند كه به تكنيك هاي پا علاقه دارن و كاري به مبارزه و مسابقات آزاد ندارن براي اين افراد بهترين رشته ممكنه چيزه ديگه اي باشه
اينترنت براي اينه كه اطلاعات صحيح به خوانندگان منتقل بشه و روي مباحث بحث بشه تا اوني كه در حال تحقيق هستش بتونه بهترين ها رو انتخاب كنه . منظور از بهترين فقط مبارزه نيست هر كس ملاكي براي انتخاب بهترين ها رو داره . اگه يه نفر بر فرض استعداد بدني و هوشي براي مبارزه كردن داشته باشه به واسطه ديدن فيلم هاي جكي جان و جت لي و بروس لي بخواد بره كونگ فو با اين نيت كه بعد از چند سال بهترين مبارز جهان بشه ، آيا اين روش درستي براي انتخاب يه رشته رزمي هستش؟ آيا زحمت و نتيجه چند ساله اون به هدر نمي رود ؟
به نظر من بايد روي رشته هاي رزمي به دور از توهين بحث و گفتگو بشه تا هر كس با اطلاعات كامل و با شناخت نقاط ضعف و قوت هر رشته ورزشي و رزمي بهترين ها رو از نظر خودش انتخاب كنه .
 

softkadeh

Registered User
تاریخ عضویت
15 جولای 2009
نوشته‌ها
1,520
لایک‌ها
116
محل سکونت
Karaj
آخرش چی دوست من؟! گیرم سبک شما میزنه همه رو لت و پار میکنه، بعدش چی؟! میخوای به کجا برسی؟! :f34r:

کسی بعدها به یادش نمیاره که، کی و از کدوم سبک زد همه رو ناک اوت (!) کرد... میگن کی و از چه سبکی، به چه درجه ای از بزرگ مردی رسید، به چه واسطه ای؟! ناک اوت (!) کردن این و اون؟ قطعاً نه... :happy:

منم 50 ساعته همینو میگم ....
 

softkadeh

Registered User
تاریخ عضویت
15 جولای 2009
نوشته‌ها
1,520
لایک‌ها
116
محل سکونت
Karaj
مثل اينكه سوء تفاهمي پيش اومده عزيزان . طوري دوستان جواب دادن كه انگار من به سبك يا رشته اي توهين كردم به خدا من اصلا چنين منظوري ندارم . مگه برتري يه رشته به ناك اوت كردنه ، توي مبارزه ما رشته برتر داريم ولي بين رشته هاي ورزشي يا رزمي برتري وجود نداره . ممكنه براي يه نفر مبارزات سالم و به دور از آسيب ديدگي برتري باشه و براي يه نفر ديگه برعكس . افرادي هستند كه به تكنيك هاي پا علاقه دارن و كاري به مبارزه و مسابقات آزاد ندارن براي اين افراد بهترين رشته ممكنه چيزه ديگه اي باشه
اينترنت براي اينه كه اطلاعات صحيح به خوانندگان منتقل بشه و روي مباحث بحث بشه تا اوني كه در حال تحقيق هستش بتونه بهترين ها رو انتخاب كنه . منظور از بهترين فقط مبارزه نيست هر كس ملاكي براي انتخاب بهترين ها رو داره . اگه يه نفر بر فرض استعداد بدني و هوشي براي مبارزه كردن داشته باشه به واسطه ديدن فيلم هاي جكي جان و جت لي و بروس لي بخواد بره كونگ فو با اين نيت كه بعد از چند سال بهترين مبارز جهان بشه ، آيا اين روش درستي براي انتخاب يه رشته رزمي هستش؟ آيا زحمت و نتيجه چند ساله اون به هدر نمي رود ؟
به نظر من بايد روي رشته هاي رزمي به دور از توهين بحث و گفتگو بشه تا هر كس با اطلاعات كامل و با شناخت نقاط ضعف و قوت هر رشته ورزشي و رزمي بهترين ها رو از نظر خودش انتخاب كنه .

ما آنقدر اطلاعات نداریم که تز بدیم . من نمیتونم بگم کیک بوکس ورزش رزمی نیست . شما هم نمیتونی بگی کونگ فو هنر نیست .
هرکسی اعتقادی داره . شما میگی مبارزات غربی بهتره خوب من هم میام میگم کونگ فو بهتره . که این غلطه .
توی یه مقاله خوندم که نوشته بود جودو آروم تر از بقیه سبک هاس . خوب منی که به سبکهای ژاپنی اعتقاد ندارم باید بیام بگم اه اه جودو هم چرت و پرته . جودو هم شد سبک ؟ خوب اگه اینطور بگم به مخاطبم توهین کردم .

شما اومدی مستقیم به کونگ فو توهین کردی که من نمیتونم واسم نگاه کنم . من هم از سبکهای غربی متنفرم ، باید بیام توهین کنم ؟ نه دیگه نمیکنم .

بهتره بیایم به جای انتخاب بهترین سبک و از این جور مسایل ، در مورد ویژگی های هر سبک بگیم .

در کل از نظره من توی هنرهای رزمی و همچنین ورزش های رزمی اولین چیزی که مهمه سلامت روحه که از نظر من بهترینش توی هنرهای سنتی چین هست ( نظر شخصیمه ) . هرچند نظر شما چیزه دیگریست .

راستی یه چیز دیگه اینکه من به مسابقات رزمی ( رینگی و ... ) اعتقاد ندارم .... در موردش هم نمیخوام صحبت کنم ....

موفق باشید ....
 
Last edited:

khosrooo

کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت
17 نوامبر 2010
نوشته‌ها
36
لایک‌ها
0
ما آنقدر اطلاعات نداریم که تز بدیم . من نمیتونم بگم کیک بوکس ورزش رزمی نیست . شما هم نمیتونی بگی کونگ فو هنر نیست .
هرکسی اعتقادی داره . شما میگی مبارزات غربی بهتره خوب من هم میام میگم کونگ فو بهتره . که این غلطه .
توی یه مقاله خوندم که نوشته بود جودو آروم تر از بقیه سبک هاس . خوب منی که به سبکهای ژاپنی اعتقاد ندارم باید بیام بگم اه اه جودو هم چرت و پرته . جودو هم شد سبک ؟ خوب اگه اینطور بگم به مخاطبم توهین کردم .

شما اومدی مستقیم به کونگ فو توهین کردی که من نمیتونم واسم نگاه کنم . من هم از سبکهای غربی متنفرم ، باید بیام توهین کنم ؟ نه دیگه نمیکنم .

بهتره بیایم به جای انتخاب بهترین سبک و از این جور مسایل ، در مورد ویژگی های هر سبک بگیم .

در کل از نظره من توی هنرهای رزمی و همچنین ورزش های رزمی اولین چیزی که مهمه سلامت روحه که از نظر من بهترینش توی هنرهای سنتی چین هست ( نظر شخصیمه ) . هرچند نظر شما چیزه دیگریست .

راستی یه چیز دیگه اینکه من به مسابقات رزمی ( رینگی و ... ) اعتقاد ندارم .... در موردش هم نمیخوام صحبت کنم ....

موفق باشید ....

من كي گفتم سبك غربي بهتره . موي تاي كه من بهش اعتقاد دارم يك سبك شرقيه البته من موي تاي كار نيستم . برتر بودن مبارزه يك گروه خاص رزمي فرق مي كنه تا بگي سبكش برتره در ضمن من كجا به كونگ فو توهين كردم كه شما سينه سپر كردي . نوشته هاي قبلي منو يه بار ديگه بخون من كونگ فو رو يكي از بهترين ورزش ها براي سلامتي نام بردم و برعكسش سبك هاي خشني مثل موي تاي و كيك بوكسينگ احتمال اينكه براي سلامتي خطر داشته باشه زياده .
اگه من بگم انعطاف بدني كيك بوكسينگ به پاي كونگ فو نمي رسه آيا به كيك بوكسينگ توهين شده اين چه استدلاليه كه شما مي آريد . من دارم نقاط ضعف و قوت مبارزات سبك هاي رزمي رو با توجه به مستندات و ديدن مسابقات واقعي به شما مي گم و هنوز روي جنبه هاي ديگه رشته صحبتي نكرديم كه شما داري مي گي توهين مي كني . باز هم مي گم اگه دنبال مبارزات واقعي و تكنيك هاي كاربردي مختص مبارزه مي گردي وقتت روي كونگ فو تلف نكن برو دنبال سبك هاي غير كنترلي شبيه موي تاي و كيك بوكسينگ و كاراته فول و سبك هايي از اين دست . و اگه به مبارزه علاقه داري و دوست داري آسيب آنچناني هم نبيني مي توني سبك هاي ديگه غير كنترلي مثل كيوكوشين و شاخه هاي جدا شده از اين رشته كه تغيير نام داده اند بري كه ضربه زدن به صورت خطا باشه رو انتخاب كني ولي اگه ملاكت مبارزه نيست هر ورزشي كه دوست داري انتخاب كن . ديگه نمي دونم منظورم رو چطوري برسونم
 
Last edited:

khosrooo

کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت
17 نوامبر 2010
نوشته‌ها
36
لایک‌ها
0
آخرش چی دوست من؟! گیرم سبک شما میزنه همه رو لت و پار میکنه، بعدش چی؟! میخوای به کجا برسی؟! :f34r:

کسی بعدها به یادش نمیاره که، کی و از کدوم سبک زد همه رو ناک اوت (!) کرد... میگن کی و از چه سبکی، به چه درجه ای از بزرگ مردی رسید، به چه واسطه ای؟! ناک اوت (!) کردن این و اون؟ قطعاً نه... :happy:

توي پست هاي قبلي عرض كردم ما داريم روي مسائل فني بحث مي كنيم نه اخلاقي و همچنين چند باره گفتم ملاك برتري سبك ناك اوت كردن و برد و باخت نيست .
 

lya

کاربر فعال ورزش های رزمی
کاربر فعال
تاریخ عضویت
22 ژانویه 2007
نوشته‌ها
426
لایک‌ها
391
سن
37
محل سکونت
Tehran, Iran.
منم 50 ساعته همینو میگم ....

چه خوب هم نظریم :happy:

توي پست هاي قبلي عرض كردم ما داريم روي مسائل فني بحث مي كنيم نه اخلاقي و همچنين چند باره گفتم ملاك برتري سبك ناك اوت كردن و برد و باخت نيست.

من پستهای شما رو خوندم. :happy: و پستهای شما خلاف اون جمله آخریه که نوشتید :happy:

شما میگی برای مثال کونگ-فو رشته رزمی نیست چون توی مبارزه از فلان سبک شکست میخوره. از نظر من، وسیله سنجش شما از ریشه مشکل داره. چیزی که منو دوستانِ اینجا رو به هنرهای رزمی چه ژاپنی و چه چینی علاقه مند کرده، ارزش والاییه که این هنرهای رزمی برامون به ارمغان میاره. صرفاً مبارزه بخش کوچکی از هدف مونه یا حداقل هدف منه. مبارزه و پیروزی چیزی هست که در کنار خیلی چیزهای دیگه که قراره به دست بیاریم برامون حاصل میشه. اصولاً این طرز تفکر به شما این امکان رو میده تا هر چقدر که توانش رو دارید به حد کمال برسید. مثل اقیانوسی که بخوای ازش سیراب شی. یا فتح کردن قله ای که با رسیدن به قله اش تازه میفهمی چه بلندی های دیگه هم هست که هنوز بهشون نرسیدی. اما توی تنفکر مبارزه، شما نهایت هدفت بردن و شکست دادن حریفه! وقتی بهش رسیدی دیگه تموم میشه. اینجاست که من تازه به شما میگم چیزی که هدفش شکست دادن و برد و باخته و به عبارتی تنها چیز مهم براش همینه، چیزی جز ورزش نیست.

شما میگی این حرف من جنبه اخلاقی موضوع رو داره و بحث تکنیک چیز دیگه ایه! اما از نظر من تکنیک و اخلاق در دنیای هنرهای رزمی چیز جدای از هم نیستن. تکنیک و ضربه ای که بدون داشتن چیزی که شما به عنوان اخلاقیات مطرح میکنی باشه، از نظر من ارزشمند نیست.

در ضمن یادآور میشم برای قضاوت در خصوص سبکهای دیگه باید در هر سبکی استاد بود و تمامی نکات و ظرایف اون رو دونست. آیا ما هممون این شرایط رو داریم؟! نه :D پس بهتره شما جور دیگه بحث تکنیکی کنید. شما سبک خودت رو معرفی کن. نقاط قوت و ضعفشو بگو. نگو که فلان سبک در برابر سبک من در مبارزه شانسی نداره. میدونید! همچین ادعایی که شما داری ادعای خیلی بزرگیه. من حتی به فکرم هم نمیارم که بگم فلان سبک در مبارزه با سبک من شانسی نداره.

اگه واقعا بحث سر مبارزه هست، چرا هر سبکی با سلاح خودش نیاد؟! اونوقت ببینیم کی در برابر کی شانس پیروزی داره؟! :lol: اینکه تا بخوای به خودت بیای کسی که کیدو کار میکنه (تیر و کمان ژاپنی) با یه تیر که سرعت فوق العاده بالایی داره کارت رو بسازه؟ :D یا یه ای آی دو کا با شمشیرش نصفت کنه! پس با این حساب هر کی رشته های سامورایی رو کار میکنه بهترین مبارز در کل دنیاست... به نظرت درسته؟! فرض کن من این حرف رو بهت میزنم که تو در برابر شمشیر من هیچ شانسی نداری و هر چی یاد گرفتی فقط و فقط ورزش بوده. قبول میکنی؟ اگه نه، پس حق بده که ما هم حرفتو قبول نکنیم.

شما اگه هنوزم بر این باوری که بحثت تکنیکیه بهتره راه درستشو بری. :rolleyes: امیدوارم از پستهای بعدی شاهد مطالبی در خصوص سبک شما باشیم و ببینیم نقاط قوت این سبک کجاست و همینطور نقاط ضعفش. :happy: اگه هر کسی اینکار رو بکنه، در نهایت تاپیکی داریم که رشته های مختلف به خوبی از سوی افرادی که در اون رشته زحمت میکشن نقد و بررسی شده. پس قضاوت با خواننده این تاپیک، نه ما :happy:
 
Last edited:

softkadeh

Registered User
تاریخ عضویت
15 جولای 2009
نوشته‌ها
1,520
لایک‌ها
116
محل سکونت
Karaj
من كي گفتم سبك غربي بهتره . موي تاي كه من بهش اعتقاد دارم يك سبك شرقيه البته من موي تاي كار نيستم . برتر بودن مبارزه يك گروه خاص رزمي فرق مي كنه تا بگي سبكش برتره در ضمن من كجا به كونگ فو توهين كردم كه شما سينه سپر كردي . نوشته هاي قبلي منو يه بار ديگه بخون من كونگ فو رو يكي از بهترين ورزش ها براي سلامتي نام بردم و برعكسش سبك هاي خشني مثل موي تاي و كيك بوكسينگ احتمال اينكه براي سلامتي خطر داشته باشه زياده .
اگه من بگم انعطاف بدني كيك بوكسينگ به پاي كونگ فو نمي رسه آيا به كيك بوكسينگ توهين شده اين چه استدلاليه كه شما مي آريد . من دارم نقاط ضعف و قوت مبارزات سبك هاي رزمي رو با توجه به مستندات و ديدن مسابقات واقعي به شما مي گم و هنوز روي جنبه هاي ديگه رشته صحبتي نكرديم كه شما داري مي گي توهين مي كني . باز هم مي گم اگه دنبال مبارزات واقعي و تكنيك هاي كاربردي مختص مبارزه مي گردي وقتت روي كونگ فو تلف نكن برو دنبال سبك هاي غير كنترلي شبيه موي تاي و كيك بوكسينگ و كاراته فول و سبك هايي از اين دست . و اگه به مبارزه علاقه داري و دوست داري آسيب آنچناني هم نبيني مي توني سبك هاي ديگه غير كنترلي مثل كيوكوشين و شاخه هاي جدا شده از اين رشته كه تغيير نام داده اند بري كه ضربه زدن به صورت خطا باشه رو انتخاب كني ولي اگه ملاكت مبارزه نيست هر ورزشي كه دوست داري انتخاب كن . ديگه نمي دونم منظورم رو چطوري برسونم

خوب بذار منم یه پست بدم دیگه تموم شه بریم به سوی درست کردن تاپیک .
تجربه نشون داده ( همچنین کتابها و مقالات و همه و همه ) که سبکهایی که مسابقات دارن و مسابقاتی مثل کیک بوکس و اکثریت سبکها ( المپیک و .... ) دارن ، در مبارزات خیابانی شانس کمتری نسبت به سبک هایی دارن که مسابقات ندارن مثل وینگ چون . دلیل : مثلأ در باشگاه کیک بوکس ، اون ورزشکاری که داره تمرین میکنه برای مسابقات فقط یک سری تمرینات رو داره که امتیاز بیاره . یعنی مربی اون برای اینکه زمان آماده سازی کم بشه خیلی از تکنیک ها و حرکات کاربردی رو حذف میکنه . اون چیزایی که حذف شده خیلی کاربردی تر از چیزایی بوده که امتیاز آوره .
اگر خواستی لینک میدم بخونی .....
 

softkadeh

Registered User
تاریخ عضویت
15 جولای 2009
نوشته‌ها
1,520
لایک‌ها
116
محل سکونت
Karaj
چه خوب هم نظریم :happy:



من پستهای شما رو خوندم. :happy: و پستهای شما خلاف اون جمله آخریه که نوشتید :happy:

شما میگی برای مثال کونگ-فو رشته رزمی نیست چون توی مبارزه از فلان سبک شکست میخوره. از نظر من، وسیله سنجش شما از ریشه مشکل داره. چیزی که منو دوستانِ اینجا رو به هنرهای رزمی چه ژاپنی و چه چینی علاقه مند کرده، ارزش والاییه که این هنرهای رزمی برامون به ارمغان میاره. صرفاً مبارزه بخش کوچکی از هدف مونه یا حداقل هدف منه. مبارزه و پیروزی چیزی هست که در کنار خیلی چیزهای دیگه که قراره به دست بیاریم برامون حاصل میشه. اصولاً این طرز تفکر به شما این امکان رو میده تا هر چقدر که توانش رو دارید به حد کمال برسید. مثل اقیانوسی که بخوای ازش سیراب شی. یا فتح کردن قله ای که با رسیدن به قله اش تازه میفهمی چه بلندی های دیگه هم هست که هنوز بهشون نرسیدی. اما توی تنفکر مبارزه، شما نهایت هدفت بردن و شکست دادن حریفه! وقتی بهش رسیدی دیگه تموم میشه. اینجاست که من تازه به شما میگم چیزی که هدفش شکست دادن و برد و باخته و به عبارتی تنها چیز مهم براش همینه، چیزی جز ورزش نیست.

شما میگی این حرف من جنبه اخلاقی موضوع رو داره و بحث تکنیک چیز دیگه ایه! اما از نظر من تکنیک و اخلاق در دنیای هنرهای رزمی چیز جدای از هم نیستن. تکنیک و ضربه ای که بدون داشتن چیزی که شما به عنوان اخلاقیات مطرح میکنی باشه، از نظر من ارزشمند نیست.

در ضمن یادآور میشم برای قضاوت در خصوص سبکهای دیگه باید در هر سبکی استاد بود و تمامی نکات و ظرایف اون رو دونست. آیا ما هممون این شرایط رو داریم؟! نه :D پس بهتره شما جور دیگه بحث تکنیکی کنید. شما سبک خودت رو معرفی کن. نقاط قوت و ضعفشو بگو. نگو که فلان سبک در برابر سبک من در مبارزه شانسی نداره. میدونید! همچین ادعایی که شما داری ادعای خیلی بزرگیه. من حتی به فکرم هم نمیارم که بگم فلان سبک در مبارزه با سبک من شانسی نداره.

اگه واقعا بحث سر مبارزه هست، چرا هر سبکی با سلاح خودش نیاد؟! اونوقت ببینیم کی در برابر کی شانس پیروزی داره؟! :lol: اینکه تا بخوای به خودت بیای کسی که کیدو کار میکنه (تیر و کمان ژاپنی) با یه تیر که سرعت فوق العاده بالایی داره کارت رو بسازه؟ :D یا یه ای آی دو کا با شمشیرش نصفت کنه! پس با این حساب هر کی رشته های سامورایی رو کار میکنه بهترین مبارز در کل دنیاست... به نظرت درسته؟! فرض کن من این حرف رو بهت میزنم که تو در برابر شمشیر من هیچ شانسی نداری و هر چی یاد گرفتی فقط و فقط ورزش بوده. قبول میکنی؟ اگه نه، پس حق بده که ما هم حرفتو قبول نکنیم.

شما اگه هنوزم بر این باوری که بحثت تکنیکیه بهتره راه درستشو بری. :rolleyes: امیدوارم از پستهای بعدی شاهد مطالبی در خصوص سبک شما باشیم و ببینیم نقاط قوت این سبک کجاست و همینطور نقاط ضعفش. :happy: اگه هر کسی اینکار رو بکنه، در نهایت تاپیکی داریم که رشته های مختلف به خوبی از سوی افرادی که در اون رشته زحمت میکشن نقد و بررسی شده. پس قضاوت با خواننده این تاپیک، نه ما :happy:

تأیید میشه

برای شروع من از وینگ چون بگم .

- مشتهای متوالی با سرعت بالا = مزیت
- تکنیک دستان چسبان = مزیت
- نوع استایل عمودی در مشت زنی = مزیت
- سرعت فوق العاده
- کاربردی بودن

- نوع پا ها در گارد به نظر بد میاد ولی باید بشینیم ببینیم بزرگان این سبک چی میگن .

فعلأ همینا با فکرم میرسه چون دیره باید برم باشگاه .

اینترنت هیچی از این سبک نداره . هرچی گشتم چیزه زیادی پیدا نکردم .

---- در ضمن من هنوز شروع به وینگ چون نکردم . چون هنوز توی دوران درمان هستم . چیزایی که نوشتم از مقالات ، قیلم ها و .... بوده در مورد این سبک ----

با تشکر
 

sh.nqz

Registered User
تاریخ عضویت
16 دسامبر 2010
نوشته‌ها
97
لایک‌ها
59
سن
45
محل سکونت
تهران
برای اینکه اختلافات شما حل شود وبحث ما به جایی برسد لطفا این مقاله نسبتا طولانی راحوصله کنیدو با دقت بخوانید ودر ضمن اگر جرات کردید نظر خودتان را هم بیان کنید.:D
لطفانظر خودتان را بیان کنید لطفانظر خودتان را بیان کنید لطفانظر خودتان را بیان کنید
اگر هم خواستید از روی آن یک print بگیرید تا با حوصله بیشتری آنرا بخوانید

فلسفه متفاوت بودن هنر های رزمی چیست؟

در اینجا منظور دلایل شکل گیری این هنرها نیست بلکه روشها ودلایل شکل گیری این روشها ست ومنظور از فلسفه هدف شناسی سبکهای رزمی است .


فلسفه هنر های رزمی ضربه ای
فرض کنیم دو فرد را به مانند دو نقطه A,B در نظر بگیریم حال فرد A می خواهد بر فرد B ضربه ای وارد نماید فرد B به چند شکل می تواند مانع وارد شدن ضربه A بر او و دفاع از خودش شود؟
1- سد کردن عضو ضربه زننده
2- منحرف کردن عضو ضربه زننده
3- کنار رفتن از مسیر ضربه
4- حمله به منبع قدرت ضربه زننده (یعنی خود فرد مهاجم)
5- گرفتن عضو ویا بدن ضربه زننده
1- در موردسد کردن روشهای دفاعی اندکی وجود دارد چون بکار بردن آن برای خود دفاع کننده خطرناک نیز هست وامکان اجرای روشهای زیادی برای این کار نیز وجود ندارد.
2- در مورد منحرف کردن عضو ضربه زننده این کار نیازمند استقرارهای نیرومند پاهاست بادامنه نشست زیاد پاها تا توانایی جذب ضربه وحفظ تعادل بدن وجود داشته باشد.
3- درمورد کنار رفتن ازمسیر ضربه در حال وارد شدن هم دقیقا نمی دانم شاید در بعضی از سبکهااز این نوع روش استفاده کرده باشند.
4- درمورد ضربه زدن متقابل به فرد ضربه زننده این کار نیازمند سرعت وعکس العمل زیادی است.
5-گرفتن عضو ویا بدن ضربه زننده باعث می شود که از روشهای گلاویزی استفاده شود که در آخر مطالب به آن می پردازیم.
حال به نظر من سبکهای مختلف رزمی شیوه دفاع وحمله آنهابر اساس انتخاب یکی از این روشها است.
براساس روش اول یعنی سد کردن عضو ضربه زننده فکر نمی کنم سبکی شکل گرفته باشدچون دامنه امکان استفاده موفقیت آمیز از آنها بالا نیست.
درمورد شیوه دوم یعنی منحرف کردن عضو ضربه زننده سبکهای زیادی وجود دارد که داشتن استقرارهای نیرومند پا بر روی زمین در هنگام دفاع و حمله از ویژگیهای آنهاست وجزو سبکهای هم خانواده هم قرار می گیرند.
در مورد روش سوم یعنی دفاع به روش کنار رفتن از مسیر حرکت ضربه هم ممکن است سبکهایی براساس این ویژگی وجود داشته باشد ویااساسا در روشهای دیگر ادغام شده باشد.
ودر مورد دسته آخر هم سبکهایی هرچند شاید کمتر از دسته دوم وجود دارد.
پس در نتیجه ما به سبکهایی با دوروش اصلی می رسیم :
1- سبکهایی با ویژگی منحرف کردن عضو ضربه زننده
2- سبکهایی با ویژگی حمله به منبع قدرت ضربه زننده
حال این پرسش پیش می آید که این دوسبک مختلف رادر سبکهای موجود چگونه میتوان تشخیص دهیم.
در این باره روشی که به نظر من رسید نحوه مشت زدن در این دو دسته کلی است.
به نظرمن:
1- در سبکهایی که بر اساس منحرف کردن عضو ضربه زننده هستند طی آن ضربه مشت کامل می چرخد وپشت دست رو به بالا قرار می گیرد که این موضوع براین اساس نتیجه گیری شده است که این گونه ضربات وقتی کارایی بیشتری دارند که با حمایت بدن و وجود استقرار های قوی وبا دامنه زیاد پا همرا ه باشند،مانند کاراته.
2- در سبکهایی که در مشت وارده پشت دست رو به بیرون قرار می گیردجزو سبکهایی هستند که فلسفه آنان براساس حمله هستند که به جای قدرت سرعت ضربه زدن مورد توجه قرار می گیرد،مانند وینگ چان.
تذکر:بر اساس روش کنار رفتن از مسیر حمله هم ممکن است سبکهایی باشند که بدلیل نداشتن منابع مطالعاتی چیز زیادی در این مورد نمی توانم بگویم اما شاید سبکهایی که بر اساس مانور بدن طراحی شده باشند در این دسته قرار بگیرند مانند سبک باگواچوان ویا پاگوا چوان که در این سبک فرد باگوا کار بر روی محیط دایره ای حرکت می کند که فرد متخاصم در مرکز آن قرار دارد وفرد باگوا کار سعی می کند با مانور در سمت چپ ،راست وگاهی پایین موقعیت خود را نسبت به حریف تغییر دهد. البته اینجا پرسشی ایجاد می شود آن هم اینکه آیا به این وسیله می توان با چند نفردرگیر شد وبه عبارتی آیا فرد باگوا کار دچار کمبود زمان وفضا در مبارزه از چند جهت نمی شود؟
درمورد چهار روش واکنش به حمله حریف به این موضوع باید توجه شود که شما از هر روشی که برای واکنش استفاده کنید مجبور هستید که بقیه واکنش خود را چه حمله وچه دفاع با توجه به محدودیتهایی که به دنباله انتخاب اول داشته اید ادامه دهید وبه همین دلیل هم من معتقد هستم که در سبکهای دفاعی از مشت پیچشی استفاده می شود چون با استقرارهای نیرومندهماهنگی دارد ودر سبکهای حمله ای از مشت چکشی استفاده می شود که وابسته به استقرارهای بادامنه زیاد پا نیست ومی توان آن را در شرایط سبکتر وضعیت بدن بر روی زمین مورد استفاده قرارداد.
بنابر این سبکهای هم خانواده سبکهایی هستند که بدلیل واکنش یکسان در اولین حرکت دارای واکنشهای مشابه در حرکات بعد هستند بنابراین دارای استراتژی مشابهی در جنگیدن هستند.
واساسا هر هنر رزمی را باید با فلسفه مبارزه اش به هنرجو آموزش داد.
نکته 1:کسی که سبکی رایاد می گیرد می تواند سبکهای دیگر هم خانواده آنرا هم یاد بگیرد.
نکته2:بدلیل تفاوت فلسفه دفاع وحمله ممکن است کسی که سبکی که غیر هم خانواده سبک اوست را برای یادگیری انتخاب کند موفقیت چندانی کسب نکند ودچار نوعی تضاد وتردید در تعیین راهبرد(استراتژی)(نقشه) مبارزه شود.
نکته3:سبک زندگی فرد می تواند بر انتخاب سبک او ویا حتی سبک او بر سبک زندگی او تاثیر گزار باشد سبکهای دسته دوم یا دفاعی افراد محافظه کار ویا کسانی را می خواهد که از لحاظ شغلی دارای چنین ویژگیهایی باشند ودسته چهارم یا سبکهای حمله ای افرادی را می خواهد که دارای شغل هایی باشند که به همان ترتیب دارای ویژگیهای جسورانه تری باشند.به هر حال انتخاب سبک فکر کنم که بر روی شخصیت و روحیات فرد اثرگزار باشد،وبد نیست که برای افرادی که دارای شغلهای مشخص شده هستند و شغل آنها تعیین ومشخص شده، ازسبکهای مشابهی استفاده کنند،تا شیوه حل مسئله در هردو مشابه هم باشد ودر نتیجه کارایی بالاتر رود.
به طور کلی فکر می کنم کسانی که فرمانده هستند بهتر است سبکهای حمله ای وکسانی که فرمان پذیر هستند سبکهای دفاعی را یاد بگیرند.
البته این موضوع قابل ذکر است که دفاع در سبکهای حمله ای برای باز کردن دفاع حریف در حین پیشروی مورد استفاده قرار می گیرد.
در مورد سبکهای حمله ای می توان به وینگ چان ،زاچوان و تان تویی که در کتاب ووشو در میان مسلمانان چین به آن اشاره شده نام برد.که وینگ چان برای مبارزه از فاصله نزدیک،زاچوان برای مبارزه از فاصله متوسط وتان تویی برای مبارزه از فاصله دور طراحی شده است.
ودر ضمن اگر هنر رزمی مثلا دفاعی مانند کاراته (مانند کیوکوشین) براساس این فلسفه آموزش داده نمی شود به معنای درست نبودن وعدم انطباق آنان نیست.
نکته: بهترین کار برای بررسی درستی این فرضیات درباره فلسفه هنر های رزمی ضربه ای ،بررسی کاتاها
ویا فرمهای این هنرها است تا ببینیم که آیا نکات و روشهای گفته شده در آنها صادق است ورعایت می شود یا نه؟


چند نکته درباره هنرهای رزمی

1- نکته ای که در مورد سبکهای دفاعی قابل مطرح کردن است این است که سبکهای دفاعی همانند فلسفه سبکهای نرم به دنبال استفاده از انرژی حریف هستند به این صورت که باصرفه جویی در استفاده از انرژی ذهنی اجازه می دهند طرح مبارزه را حریف طراحی کند وسپس بر اساس طرح حریف مبارزه خود را انجام می دهندیعنی با حمله کردن حریف وبر اساس حرکت وموقعیت حریف طرح ریزی مبارزه خود را انجام دهند .ودر ضمن اگر یک کاراته کار که به نظر من این سبک بر اساس اصول سبکهای دفاعی طراحی شده است اگر بخواهد که حمله کننده باشد احتمالا باید به دلیل سرعت کم ویا زمان بر بودن اجرای فنون کاراته ، خود را برای ضربه خردن آماده کند مانند کیوکوشین.
2-هنر های رزمی باید دارای چه ویژگیهای فنی باشند؟
ا-روش حمله2-روش دفاع 3- روشهای تقویت بدن در مقابل ضربات وارده به بدن
4-روشهای افزایش قدرت بدنی.5-روشهای افزایش حفظ وگسترش انرژی برای حفظ انرژی در مبارزات.
3- سبک شناسی
بر اساس مطالبی که در مورد فلسفه هنرهای رزمی آمد می توان بحثی را باز کرد با عنوان سبک شناسی که طی آن فلسفه سبکهای مختلف را مشخص وچگونگی اجرای آن فلسفه رادر آن سبک مشخص کرد،یعنی ابتدا مشخص کرد که سبک مورد نظر از کدام روش مبارزاتی دفاعی ویا حمله ای استفاده می کندو سپس ویژگیهای آن سبک رایعنی ا-روش حمله2-روش دفاع 3- روشهای تقویت بدن در مقابل ضربات وارده به بدن4-روشهای افزایش قدرت بدنی.5-روشهای حفظ سطح انرژی را مشخص کرد.
4-ذن چیست؟کنترل بدن وانسان توسط ذهن را ذن می گویند،که در اینجا برای ایجاد چنین حالتی من 3 اصل رفتاری زیر را پیشنهاد می کنم:
1-برای خودتان ارزش قایل شوید.
2-برای دیگران هم ارزش قایل شوید.
3-ازدیگران انتظار داشته باشید برای شما ارزش قایل شوند.
5- تفاوت سبکهای چینی وژاپنی در چیست؟
در سبکهای ژاپنی توجه اصلی به کاربرد فنون بوده است ولی در سبکهای چینی فسلفه در شکل گیری این سبکها موثر وتاثیر گزار بوده است.
6-نکته:در بوکس غربی روشهای دفاعی وجود ندارد وبوکسور برای دفاع از خود بیشتر از هر چیزی نیازمند استفاده از فکر خود است البته این سبک بیشتر در دسته سبکهای حمله ای قرار می گیرد.
7- آیا ورزش رزمی دوستانه داریم؟ کشتی
8- چرا می گویند هنر رزمی؟چون فرد برای بکار گیری این فنون نیازمند رسیدن به مرحله بالایی از توانایی ذهنی است.
9- دلایل شکل گیری این فنون رزمی چه بوده است؟
1-آمادگی جسمانی. 2- دفاع از خود ودر مراحل پیشرفته تر احتمالا جنبه هنری آن هم موثر بوده است.
البته در زمان حاضر بدلیل افزایش امنیت اجتماعی نیاز به این ورزشها کمتر احساس می شود به همین دلیل عده ای از رزمی کاران سعی کرده اند که مسابقاتی شکل دهند که فرد بتواند عملا از فنون خود استفاده کند یعنی روشهای غیر کنترلی مانند فول کنتاکت واز این قبیل ولی به نظر می رسد سبک کیوکوشین به دلیل فلسفی چنین روشی را مورد استفاده قرار داده است چرا که موسس آن معتقد بوده است با ایجاد سختی، که روح وجسم انسان با آن در گیر شود می توان به حقیقت با آرامش درونی دست یافت واسم آنرا هم کیوکوشین به معنای راه حقیقت گذاشت همانطور که خود به مدت 3 سال در کوه وجنگل و به تنهایی وقت برای خودسازی اش صرف کرد که به هر حال این سبک براساس دید گاههای خاص آن شکل گرفت.
10- دلیل تنوع زیاد در سبکهای دفاعی چیست؟ یکی از دلایل آن احتمالا پیدا کردن روشهایی بوده است که بتوان با آن روشها سرعت ضربه زدن را در دفاع و حمله افزایش داد.
11- چگونه می توان به هنر رزمی دست یافت؟ بیشتر از هر چیزی بوسیله تمرینات ذهنی که به عنوان کاتا یا فرم نامگزاری شده اند،چرا که رفتار انسان تابعی از فکر اوست وکاتا یا فرم هم برای تربیت فکر انسان ایجاد شده است.
12- سبک وینگ چان چگونه شکل گرفته است؟
با توجه به اینکه این سبک بر اساس دفاع شخصی شکل گرفته است ویا سبکی که براساس نیروی کم بتواند توسط زنان هم به عنوان روش دفاع شخصی مورد استفاده قرار بگیرد به همین دلیل اگر تصور کنیم که دو نفر از فاصله نزدیک در مقابل هم قرار بگیرند که فاصله دفاع شخصی است ، در این صورت فضای بین آن دو نفر کم و امکان دیدن ضربه در حال وارد شدن به بدن وجود ندارد بنابراین در اینجا باید آن دو نفر ضربات همدیگر را احساس کنند واساسا بیشتر از اینکه به فکر دفاع باشند باید به فکر حمله باشند که این موضوع را می توان با قرار گرفتن در مقابل فرد دیگری از فاصله نزدیک درک کرد.
13- نکته:یکی ازانتقاداتی که من نسبت به کتاب های آموزش فرم در رشته های رزمی چینی دارم این است که این کتابها فرم را به شکل یک رقص آموزش می دهند یعنی صرفا مسیر حرکت را شرح می دهند نه هدف حرکت که شاید بر اساس رفتار باقی مانده از دورا ن گذشته است که اساتید سعی می کردند روشها وفنون خود را پنهان و مبهم نگه دارند.
14- چرا در سبک کیوکوشین از مشتهای کوتاه استفاده می شود؟
چون مشت بلند را انسان بیشتر در لحظات احساسی وبر نقاط حساس بدن مانند سر وگردن که در مبارزات قدغن است می زند ودر این مسابقات بجای اجرای صحیح فن قدرت بالای بدنی عامل تعیین کننده است.
15- نکته:اگر در سبکهای دفاعی حریف حمله نکند چکار باید کرد؟
اگر حمله نکرد که خوب مبارزه دیگر جایز نیست اما اگر در شرایطی بودیم که اجبارا باید مبارزه می کردیم ابتدا باید خود را به حریف نزدیک کنیم تا حریف تحریک شده وبه ما حمله کند وسپس به او حمله کنیم واگر باز هم حریف به ما حمله نکرد اینجا دیگر چون فاصله نزدیک است ما می توانیم حمله کنیم چون موقعیت نزدیک بدن خود یک حمله است.
16- نکته:در مبارزات مسابقه ای غیر کنترلی روش مبارزه باید چگونه باشد؟
1-حفظ سطح انرژی که بیشتر این کار را ذهن انسان می تواند انجام دهد وبعد تمرینات مربوط به آن که البته این حفظ انرژی بیشتر بوسیله داشتن انتظار منطقی از مبارزه وفرایند آن تحت قوانین مسابقات ایجاد می شود.2-قدرت تحمل ضربات حریف چرا که در اینجا امکان زدن ضربه ای که کار را سریع تمام کند نیست. 3-قدرت بدنی
4-فنون حمله 5- فنون دفاع.
اساسا به نظر من هر گونه مبارزه ومسابقه ای نمی تواند اصول سبکهای رزمی را در انسان ایجاد کند،چون همه آنها محدودیت زا هستند واساسا به نظر من کاتا یا فرم از نظر تربیتی از هر چیز دیگری اثر بیشتری دارد به شرطی که همراه با هدف حرکت آموزش داده شود .البته در سبک کیوکوشین هدف از مبارزه از بین بردن ترس درونی و مواجه با سختیها وخودسازی است که به هرحال می تواند دارای این اثر باشد.
به نظر من سبکهای حمله ای جواب بهتری در مسابقات به دست می دهد چرا که به دلیل قوانین مسابقات امتیاز آوردن وحمله کردن الویت اساسی داردکه با فلسفه حمله کردن سبکهای حمله ای هماهنگی بیشتری دارد در حالی که در سبکهای دفاعی بعداز دفاع باید حمله تعیین کننده ای را طرح ریزی کرد که بدلیل قوانین مسابقات امکان اجرای این نقشه کمتر وجود دارد.

فلسفه هنر های رزمی گلاویزی

در اینجا هدف بر هم زدن تعادل حریف است وما دونوع تعادل داریم:
1- تعادل پویا یا دینامیک.
2- تعادل ایستا یا استاتیک.
تعادل پویا تعادل بدن بر روی پا هایش است و تعادل ایستا تعادل انسان به طور طبیعی است یعنی تعادل انسان در حالتی که بدن انسان را تشکیل می دهد مانند تعادل مفاصل و نقاط فشاری.
ودر عمل ممکن است از هردو تعادل پویا وایستا برای برهم زدن تعادل حریف استفاده کرد.
درمورد استفاده از روشهای گلاویزی در برابر ضربات حریف این موضوع قابل ذکر است که شما باید خود را هم جهت و هم سرعت ضربه حریف کنید چرا که در غیر این صورت ممکن است نتوانید حریف را کنترل و فنون خود رابر روی اواجرا کنید که باعث آسیب دیدگی شما می شود به طور مثال اگر دیده باشید بدل کاران برای پرش از یک خودرو به خودرو دیگر ابتدا دو خودرو را هم سرعت و هم جهت هم قرارمی دهند و سپس عمل انتقال و پرش بر روی خودرو دیگر را اجرا می کنند ودر فنون گلاویزی هم باید به همین شکل عمل کرد تا بتوان حریف راکنترل کرد که به این راهبرد در فنون گلاویزی استفاده از انرژی حریف گفته می شود.
واز ورزشهای گلاویزی می توان از 1-آیکیدو2-جوجیتسو3-جودو4-کشتی نام برد.
البته باید بگویم که من چون تجربه و مطالعه ای در مبارزات با سلاح ندارم نمی دانم که فلسفه مبارزاتی آنها چگونه می تواند باشد؟
در ضمن به نظر من اگر این فلسفه درست باشد کمک زیادی می تواند به استاندارد شدن هنر های رزمی وآموزش آن شود و می تواند جلوی سواستفاده از پیچیدگی های فعلی هنر های رزمی را بگیرد.

موفق باشید
 
Last edited:

softkadeh

Registered User
تاریخ عضویت
15 جولای 2009
نوشته‌ها
1,520
لایک‌ها
116
محل سکونت
Karaj
مطالب زیر کپی شده از سایت www.razmavar.com

اصولاً در پیروزی یك نبرد رزمی عوامل بسیاری دخالت دارند، اما چند عامل هستند كه از عوامل دیگر بسیار مهمترند كه در پی می آید:

۱-ریلكس بدن: «ریلكس» واژه ای است انگلیسی و بمعنای شُل كردن بدن. رزمی كاری كه بتواند به طرز صحیحی بدنش را ریلكس و شُل كند به راحتی قادر است پارازیت‌ها و افكار منفی ذهن خود را كنترل نماید و فكرش را آرام سازد. به عبارتی «وقتی كه بدن آرام شود، ذهن نیز آرام می شود».زمانی كه ذهن آرام شد، فرد می تواند از تمام تكنیكها و فنون رزمی خود، در مبارزه حداكثر استفاده را ببرد. بعلاوه وقتی كه بدن ریلكس و آرام باشد، انرژی جسمی و روحی اضافی به هدر نرفته و رزمی كار بنیه و قدرت بیشتری برای مبارزه و اجرای فنون خواهد داشت. یك رزمی كار می تواند تكنیك شل كردن بدن را به 2 طریق انجام دهد:

الف-ریلكس ثابت:این شیوه به صورت نشسته و یا اغلب، دراز كش انجام می شود و شخص بوسیله القاء حس سنگینی به خود، نقاط بدنش را شل كرده و به آرامش می رسد.

ب-ریلكس متحرك:پس از اینكه تكنیك ثابت آموخته شد، شخص می تواند ریلكس متحرك كه بسیار موثرتر است را تمرین كند. ریلكس متحرك شامل حركات نرم«تایچی»و «چی كونگ»است. این حركات بعلت آنكه نرم، آهسته، روان و با هماهنگی تنفس انجام می شوند، عضلات رزمی كار را در حركت، ریلكس كرده به وی آرامش روحی فوق العاده ای می بخشد. و بخاطر آنكه از طریق این حركات، كارآیی هنرجوی رزمی بسیار بالا می رود، امروزه اكثر رشته های رزمی در جهان حركات نرم «تایچی» و «چی كونگ» را بعنوان مكمل سبك رزمی خود تمرین می كنند.

۲-تقویت فنون دفاعی: متاسفانه اكثر سبكهای رزمی، بر روی تكنیكهای تهاجمی تاكید بسیار می ورزندو به تكنیكهای دفاعی، توجه لازم را ندارند. فنون دفاعی بعلت آنكه شما را در برابر ضربات حریف كه گاه ممكن است منجر به نقص عضو و حتی مرگ شود، محافظت می كند در مبارزه بسیار مهمتر هستند تا فنون تهاجمی. شما می توانید تحت نظر یك استاد در عرض حداقل 6 ماه مبارزی تهاجمی شوید، ولی اگر بخواهید بصورت مبارزی تدافعی كه بتواند ضربات سریع و غافلگیرانه حریف را مهار كند در آئید، احتیاج به سالها تمرین زیر نظر یك استاد با تجربه دارید. عدم دفاع سریع و اصولی ضربات، در مبارزات قهرمانان مشهور سبكهای كلاسیك نیز مشاهده می شود. سبك «وینگ چون» كونگ فو یكی از سبكهای دفاعی معروف در دنیاست كه تكنیكهای دفاعی موثری دارد. وقتی كه شما در اثر تمرین، مهارتهای دفاعی نان را افزایش دهید، فنون تهاجمی تان خود به خود پیشرفت می كند. ولی اگر بخواهید بیشتر بر روی تكنیكهای حمله ای تاكید ورزید، فنون دفاعی تان بطور اصولی تقویت نمی شود.

۳-محكم كردن بدن: حساسیت زدایی جسمی نسبت به ضربه یكی از اصول بسیار مهم در هنرهای رزمی است. شما هر چقدر كه در فنون دفاعی، سریع و هوشیار باشید، باز هم امكان دارد در مبارزه یكی دو ضربه به شما اصابت كند كه البته امری است طبیعی. یا زمانی كه بخواهید تكنیك های حریف را دفاع نمایید باید از دستهای محكمی برخوردار باشید. از این رو، بدنسازی جسمی یك رزمی كار در مقابل ضربه به 3 بخش تقسیم می شود:

الف-حساسیت زدایی عضله ای: در این وضعیت، حساسیت عضله ها نسبت به ضربه به تدریج از بین می روند.

ب-محكم كردن استخوانهای دست و پا: طی تمرینات رزمی و مخصوصاً مبارزه، استخوانهای هنر جویان چه در دفاع و چه در حمله بدفعات به هم اصابت می كنند و اگر یك رزمی كار ماهر در فنون رزمی استخوانهای دست و پایش محكم نباشد، ممكن است در اثر درد شدیدی كه در استخوان ساعدش به علت دفاع ضربه حریف بوجود می آید، قادر به ادامه مبارزه نباشد. پس لازم است كه استخوانهای ضروری، مخصوصاً استخوان ساعد دست و ساق پا محكم شده و حساسیت آنها نسبت به ضربه بتدریج از بین بروند.

ج-حساسیت زدایی صورت:از بین بردن حساسیت صورت نسبت به ضربه، اهمیت زیادی دارد. چون ضربه به صورت باعث گیجی می شود و زمانی كه رزمی كاری گیج و مغشوش شود، بهترین موقع است كه وی را تحت حملات متوالی قرار داد. فردی كه در اثر اصابت ضربه به صورتش، گیج شود دیگر هیچ عكس العملی نمی تواند از خود بروز دهد. از اینرو، حساسیت بعضی از نقاط صورت را باید از بین برد. حساسیت زدایی صورت باید بسیار با احتیاط و بتدریج صورت گیرد و مواظب بود كه به نقاط حساس مثل: بینی یا چشمها آسیبی وارد نشود. هر 3 نوع بدن سازی كه در بالا تشریح شد، باید حتماً تحت نظر مربی مجرب و بتدریج انجام گیرند. البته نقاط حیاتی بدن نظیر: بیضه، چشم، حفره گردن و غیره را بهیچ وجه نمی توان در برابر ضربه مقاوم نمود و تنها راه محافظت از آنها، تقویت فنون دفاعی است.

۴-توانایی مبارزه در فاصله نزدیك: مبارزه در اغلب رشته های رزمی در فاصله دور انجام می شود و بر این اساس، اكثر رزمی كاران تنها قادرند از فاصله دور مبارزه كنند و اگر فاصله بسته شود، در فاصله نزدیك نمی توانند به نحو موثری به مبارزه شان ادامه دهند. توانایی مبارزه از فاصله نزدیك، برای یك رزمی كار بزرگترین امتیاز محسوب می شود. اگر دقت كرده باشید دو نفر شخص عادی كه واقعاً با هم درگیر می شوند، در یك لحظه بطور غریزی و ناخودآگاه فاصله بین خود را كم می كنند و بیشتر از ضربات دست استفاده می نمایند. و این امر، در تمام مبارزات حقیقی و آزاد رزمی، طبیعی است. و به همین علت است كه اكثر قهرمانان رزمی‌كاری كه در مسابقات از فاصله دور و به صورت كلاسیك و قراردادی مبارزه كرده و پیروز می شوند، در مبارزات غیرقراردادی و آزاد و همچنین درگیریهای خیابانی، بندرت می توانند حریف خود را مغلوب سازند.

تعداد معدودی از سبكهای رزمی هستند كه مبارزه شان از فاصله نزدیك و بیشتر با استفاده از دفاعها و ضربات دست (كه پیروزی نهایی در یك نبرد حقیقی را تعیین می كند) می باشد. یكی از این رشته ها، سبك «وینگ چون» كونگ فو است كه مبارزات این سبك، اصلی ترین و حقیقی ترین مبارزات رزمی در جهان می باشد، چون در شرایط كاملاً واقعی انجام می‌گیرند. برای نمونه، مبارزات یكی از قهرمانان معروف این رشته را بررسی می‌كنیم: «امین بوز ته په» استاد ارشد سبك وینگ چون و یكی از قهرمانان فعلی در مبارزات آزاد جهانی است. «اِمین» در بیش از 400 مبارزه كاملاً آزاد و خشن (بدون داشتن دستكش، محافظ سر و دیگر تجهیزات ایمنی) شركت نموده و كلیه حریفان خود را معمولاً كمتر از یك دقیقه مغلوب كرده و تا به حال شكست نداشته است. در بین حریفانی كه این استاد وینگ چون شكست داده، نام چند تن از رزمی كاران و اساتید مشهور رشته های مختلف رزمی نیز به چشم می خورد.
راز اصلی موفقیت امین، سرعت زیاد و هوشیاری ذهنی خارق العاده در بكارگیری تكنیكهای دفاعی و تهاجمی دست به صورت هماهنگ است. به نحوی كه وی در نبردهایش با تهور زیادی فاصله خود را با حریف می بندد و با هوشیاری كامل و اغلب با استفاده از ضربات مشت مستقیم و بر هم زدن تعادل حریف، مبارزه را به نفع خود به پایان می برد. (فنونی كه ذكر شد، از تكنیكهای رایج در سبك وینگ چون است) اگر می خواهید قادر شوید در فاصله نزدیك مبارزه كنید، ابتدا باید زیر نظر استادی مجرب، ضربات و دفاعهای دست خود را مهارت بخشید و سپس فنون قفلی و درویی (به زمین انداختن حریف) را بیاموزید. ضمناً از تجهیزات ایمنی نیز حتماً استفاده كنید.
۵-تنفس صحیح و تقویت ششها: مَثَلی است چینی كه می گوید:«اگر ضربه یك رزمی‌كار فاقد كنترل تنفس باشد، ضربه اش قدرت لازم را نخواهد داشت». رزمی كاری كه به تكنیكهای تنفسی آشنا نباشد و آنها را انجام ندهد، نباید خود را یك رزمی كار واقعی بداند. اگر نگاهی به تمرینات سبكهای رزمی بیندازیم، در تمام آنها تكنیك های كنترل تنفس وجود داشته و اهمیت زیادی دارد. براستی چرا تنفس صحیح برای یك رزمی كار بسیار مهم است؟

اجازه دهید با مثالی ساده، مطلب را روشن تر سازیم: اگر شما از چیزی بترسید و یا نسبت به موضوعی خشمگین شوید، اولین ریتم بدنی تان كه از تعادل خارج می شود، تنفس شماست كه سریع و تند می گردد. حال اگر در این وضعیت بتوانید نفسهای عمیق و شكمی انجام دهید یا به عبارتی تنفسهایتان را كنترل كنید، بسرعت آرام شده و انرژی جسمی و روحیتان تحلیل نمی رود.

پس اگر مایلید طی تمرینات و مبارزه زود خسته نشده و بنیه، قدرت و استقامت زیادی داشته باشید، تمرینات تنفسی را پیوسته انجام دهید. از طریق تمرینات صحیح كنترل تنفس، ابتدا ششها قوی می‌شوند و حین تمرینات طاقت فرسای رزمی كه انرژی بدن رو به اتمام است، این ششهای قوی هستند كه تنفس را خود به خود كنترل كرده و اجازه نمی دهند، رزمی كار خسته و از ادامه فعالیت متوقف شود، بلكه با تنفسهای عمیق و كسب اكسیژن بیشتر، به وی انرژی می بخشند. اینكه می بینید بعضی از هنرجویان رزمی، در نبرد زود خسته شده یا اصطلاحاً «می بُرَند» به خاطر عدم آشنائی شان به تنفس عمیق و اصولی است. نكته دیگر اینكه: یك رزمی كار اساساً باید در حین تنفس كه بدن ضعیف شده و می خواهد انرژی بگیرد، تكنیكهای دفاعی و موقع تخلیه هوا كه بدن قدرت گرفته و میخواهد انرژی را انتقال دهد ضربه بزند.

۶-خود را به یك سبك رزمی محدود نكنید: نباید خود را تنها به فراگیری یك رشته رزمی خاص محدود كنید. چون هر سبك رزمی، مزایا و معایبی دارد و نمی توان گفت كدام رشته رزمی بهترین سبك است. بعضی ها آنقدر به رشته رزمی شان علاقه و حساسیت دارند كه اگر عیبی واقعی از آن گفته شود، نمی خواهند آنرا بپذیرند. لازم به ذكر است كه تمام هنرهای رزمی در دنیا از معبد شائولین در چین نشات گرفته و ریشه تمام سبكها در دنیا یكی است. و اگر دقت كرده باشید، تكنیكهای پا و دست با كمی اختلاف، در كلیه رشته ها یكسان است و تنها اسمشان فرق می كند. یكی از علتهایی كه باعث شد بروسلی در دنیا شهرت بسیاری بدست آورد این بود كه بروسلی با اینكه سبك اصلی اش وینگ چون كونگ فو بود، ولی اصول چندین سبك رزمی دیگر را فرا گرفته و پیوسته تمرین می نمود و خود را صرفاً به یك رشته رزمی، محدود نكرده بود. براین اساس بود كه وی حركات و فنون رزمی را مثل یك «بالِریَن» نرم و راحت و با سرعت و قدرت بسیاری بر روی حریفانش اجرا نموده همه را مجذوب خود می كرد.

چی کونگ = سیستم انرژی درمانی در وینگ چون
امین بوزتپه = موسس شاخه "امباس EMBAS " در سبک وینگ چون .

http://www.razmavar.com/text/how-win-in-fight.html

دوستان حتمأ مطالعه کنن .

-----

مقاله بالا رو من مطالعه کردم و نظرم رو فکر میکنم قبلأ گفته باشم .....
 
Last edited:

khosrooo

کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت
17 نوامبر 2010
نوشته‌ها
36
لایک‌ها
0
بعد از آخرين پستي كه دادم سيستمم مشكل پيدا كرد فكر كنم كسي منو نفرين كرده باشه . شايد هم روح بروس لي بوده كه زده سيستمم رو داغون كرده پس از آقاي بروس لي مي خوام دست از سر ما برداره قول مي دم كه از اين به بعد كونگ فو رو جز رشته رزمي حساب كنم . پس جملاتم رو به اين شكل اصلاح مي كنم كونگ فو غير از ورزش يه نوع هنر رزمي است .
شرمنده دوستان كه دير جواب مي دم سيستمم يواش يواش داره حالش خوب ميشه از اقاي بروس لي هم به خاطر اين از خود گذشتگي ممنونم . بريم سر اصل مطلب
اگر صحبت هاي من باعث دلخوري هايي شده از همه معذرت مي خوام .شما بايد با واقعيات هر چند مي دونم سخته ولي بايد بپذيريد و باهاش كنار بياييد تعصبات بي جا رو هم بزاريد كنار . من سبكي غير رينگي كار مي كنم و فكر مي كنم بهترين سبك جهان همين سبك منه و هيچ وقت هم اونو رها نمي كنم. ولي اعتقاد به اين ندارم كه توي مبارزه آزاد شبيه k1 با اين تكنيك هايي كه تمرين مي كنم بتونم اونجا هم موفق بشم . چون اونا كارشون همينه از اين راه دارن پول در مي ارن براشون فرقي نمي كنه چه سبكي كار مي كنند هر تكنيك به در بخور از هر رشته اي مي رن ياد مي گيرن و اونو جز سبك خودشون به حساب مي آرن هدفشون هم به هيچ عنوان اخلاقي و ورزشي نيست فقط برد براشون مهمه (بيشتر منظورم براي خارج از ايران هستش) . شما سبك خودت رو بهترين مي دوني من هم سبك خودم رو بهترين مي دونم ولي هيچ وقت دوست نداشتم وارد سبك هاي رينگي بشم چون بدن و روحيه من به درد اون رشته ها نمي خوره اونا به غير مبارزه به هيچ فكر نمي كنند اگه مي خواي اونا رو شكست بدي بايد بري مثل خودشون كار كني كه من دوست ندارم سلامتي خودم رو به خطر بندازم . هيچ تعصبي هم ندارم كه مثلا بگم با همين تكنيك ها مي تونم اونا رو از پا بندازم ، خب نميشه به پير به پيغمبر نميشه چرا شما اينطوري نيستيد ؟ چرا همش با تعصب حرف مي زنيد ؟ مگه من مي گم بريد سبكتون رو عوض كنيد . اگه باز هم فكر مي كنيد امكانش هست با همين تكنيك ها و تمرين ها توي مبارزه باز هم با تاكيد مي گم توي مبارزه فقط مبارزه از اونها جلو بيافتي اشتباه مي كني اگه خيلي به مبارزه علاقه مندي بايد يكي از اون سبك هايي كه توي مسابقات سبك هاي آزاد بيشتر مقام مي آرن رو انتخاب كني و حسابي روي اون وقت بزاري حتما توي مبارزه به هدفت مي رسي .
(اگه رفتي مردانگي و جوانمردي رو فراموش نكنيد من مسابقات زيادي ديدم كه در اون افراد مبتدي و نوجوان شركت كرده بودند و به چه شكل زير ضربات هولناك با تجربه ها آسيب جدي ديده اند من تا حالا نديدم كه مراعات كسي رو بكنند)
 
Last edited:

softkadeh

Registered User
تاریخ عضویت
15 جولای 2009
نوشته‌ها
1,520
لایک‌ها
116
محل سکونت
Karaj
بعد از آخرين پستي كه دادم سيستمم مشكل پيدا كرد فكر كنم كسي منو نفرين كرده باشه . شايد هم روح بروس لي بوده كه زده سيستمم رو داغون كرده پس از آقاي بروس لي مي خوام دست از سر ما برداره قول مي دم كه از اين به بعد كونگ فو رو جز رشته رزمي حساب كنم . پس جملاتم رو به اين شكل اصلاح مي كنم كونگ فو غير از ورزش يه نوع هنر رزمي است .
شرمنده دوستان كه دير جواب مي دم سيستمم يواش يواش داره حالش خوب ميشه از اقاي بروس لي هم به خاطر اين از خود گذشتگي ممنونم . بريم سر اصل مطلب
اگر صحبت هاي من باعث دلخوري هايي شده از همه معذرت مي خوام .شما بايد با واقعيات هر چند مي دونم سخته ولي بايد بپذيريد و باهاش كنار بياييد تعصبات بي جا رو هم بزاريد كنار . من سبكي غير رينگي كار مي كنم و فكر مي كنم بهترين سبك جهان همين سبك منه و هيچ وقت هم اونو رها نمي كنم. ولي اعتقاد به اين ندارم كه توي مبارزه آزاد شبيه k1 با اين تكنيك هايي كه تمرين مي كنم بتونم اونجا هم موفق بشم . چون اونا كارشون همينه از اين راه دارن پول در مي ارن براشون فرقي نمي كنه چه سبكي كار مي كنند هر تكنيك به در بخور از هر رشته اي مي رن ياد مي گيرن و اونو جز سبك خودشون به حساب مي آرن هدفشون هم به هيچ عنوان اخلاقي و ورزشي نيست فقط برد براشون مهمه (بيشتر منظورم براي خارج از ايران هستش) . شما سبك خودت رو بهترين مي دوني من هم سبك خودم رو بهترين مي دونم ولي هيچ وقت دوست نداشتم وارد سبك هاي رينگي بشم چون بدن و روحيه من به درد اون رشته ها نمي خوره اونا به غير مبارزه به هيچ فكر نمي كنند اگه مي خواي اونا رو شكست بدي بايد بري مثل خودشون كار كني كه من دوست ندارم سلامتي خودم رو به خطر بندازم . هيچ تعصبي هم ندارم كه مثلا بگم با همين تكنيك ها مي تونم اونا رو از پا بندازم ، خب نميشه به پير به پيغمبر نميشه چرا شما اينطوري نيستيد ؟ چرا همش با تعصب حرف مي زنيد ؟ مگه من مي گم بريد سبكتون رو عوض كنيد . اگه باز هم فكر مي كنيد امكانش هست با همين تكنيك ها و تمرين ها توي مبارزه باز هم با تاكيد مي گم توي مبارزه فقط مبارزه از اونها جلو بيافتي اشتباه مي كني اگه خيلي به مبارزه علاقه مندي بايد يكي از اون سبك هايي كه توي مسابقات سبك هاي آزاد بيشتر مقام مي آرن رو انتخاب كني و حسابي روي اون وقت بزاري حتما توي مبارزه به هدفت مي رسي .
(اگه رفتي مردانگي و جوانمردي رو فراموش نكنيد من مسابقات زيادي ديدم كه در اون افراد مبتدي و نوجوان شركت كرده بودند و به چه شكل زير ضربات هولناك با تجربه ها آسيب جدي ديده اند من تا حالا نديدم كه مراعات كسي رو بكنند)

عجبببب !!!

OK من دیگه حرفی ندارم در مورد این بحث . شمام سعی کن از خرافه بیای بیرون و یکم تحقیق کنی . خودم هیچی ولی اگه خانوم lya با شمشیرش بره جلو ایناکه با ضربه اول نصف میشن .

دیگه خود دانی . هر جوری دوست داری فکر کن .
 

lya

کاربر فعال ورزش های رزمی
کاربر فعال
تاریخ عضویت
22 ژانویه 2007
نوشته‌ها
426
لایک‌ها
391
سن
37
محل سکونت
Tehran, Iran.
بعد از آخرين پستي كه دادم سيستمم مشكل پيدا كرد فكر كنم كسي منو نفرين كرده باشه . شايد هم روح بروس لي بوده كه زده سيستمم رو داغون كرده پس از آقاي بروس لي مي خوام دست از سر ما برداره قول مي دم كه از اين به بعد كونگ فو رو جز رشته رزمي حساب كنم . پس جملاتم رو به اين شكل اصلاح مي كنم كونگ فو غير از ورزش يه نوع هنر رزمي است .
شرمنده دوستان كه دير جواب مي دم سيستمم يواش يواش داره حالش خوب ميشه از اقاي بروس لي هم به خاطر اين از خود گذشتگي ممنونم . بريم سر اصل مطلب
اگر صحبت هاي من باعث دلخوري هايي شده از همه معذرت مي خوام .شما بايد با واقعيات هر چند مي دونم سخته ولي بايد بپذيريد و باهاش كنار بياييد تعصبات بي جا رو هم بزاريد كنار . من سبكي غير رينگي كار مي كنم و فكر مي كنم بهترين سبك جهان همين سبك منه و هيچ وقت هم اونو رها نمي كنم. ولي اعتقاد به اين ندارم كه توي مبارزه آزاد شبيه k1 با اين تكنيك هايي كه تمرين مي كنم بتونم اونجا هم موفق بشم . چون اونا كارشون همينه از اين راه دارن پول در مي ارن براشون فرقي نمي كنه چه سبكي كار مي كنند هر تكنيك به در بخور از هر رشته اي مي رن ياد مي گيرن و اونو جز سبك خودشون به حساب مي آرن هدفشون هم به هيچ عنوان اخلاقي و ورزشي نيست فقط برد براشون مهمه (بيشتر منظورم براي خارج از ايران هستش) . شما سبك خودت رو بهترين مي دوني من هم سبك خودم رو بهترين مي دونم ولي هيچ وقت دوست نداشتم وارد سبك هاي رينگي بشم چون بدن و روحيه من به درد اون رشته ها نمي خوره اونا به غير مبارزه به هيچ فكر نمي كنند اگه مي خواي اونا رو شكست بدي بايد بري مثل خودشون كار كني كه من دوست ندارم سلامتي خودم رو به خطر بندازم . هيچ تعصبي هم ندارم كه مثلا بگم با همين تكنيك ها مي تونم اونا رو از پا بندازم ، خب نميشه به پير به پيغمبر نميشه چرا شما اينطوري نيستيد ؟ چرا همش با تعصب حرف مي زنيد ؟ مگه من مي گم بريد سبكتون رو عوض كنيد . اگه باز هم فكر مي كنيد امكانش هست با همين تكنيك ها و تمرين ها توي مبارزه باز هم با تاكيد مي گم توي مبارزه فقط مبارزه از اونها جلو بيافتي اشتباه مي كني اگه خيلي به مبارزه علاقه مندي بايد يكي از اون سبك هايي كه توي مسابقات سبك هاي آزاد بيشتر مقام مي آرن رو انتخاب كني و حسابي روي اون وقت بزاري حتما توي مبارزه به هدفت مي رسي .
(اگه رفتي مردانگي و جوانمردي رو فراموش نكنيد من مسابقات زيادي ديدم كه در اون افراد مبتدي و نوجوان شركت كرده بودند و به چه شكل زير ضربات هولناك با تجربه ها آسيب جدي ديده اند من تا حالا نديدم كه مراعات كسي رو بكنند)

:lol: خیلی سعی کردم حرفای شما رو درک کنم ولی نشد :D
برای همین کلاً بیخیال :)

عجبببب !!!

OK من دیگه حرفی ندارم در مورد این بحث . شمام سعی کن از خرافه بیای بیرون و یکم تحقیق کنی . خودم هیچی ولی اگه خانوم lya با شمشیرش بره جلو ایناکه با ضربه اول نصف میشن .

دیگه خود دانی . هر جوری دوست داری فکر کن .

من پسرمااااا، وحیدم :D
منم مثل شما حرفی ندارم چون زبون دوستمون رو متوجه نشدم آخرشم :wacko:
 

softkadeh

Registered User
تاریخ عضویت
15 جولای 2009
نوشته‌ها
1,520
لایک‌ها
116
محل سکونت
Karaj
:lol: خیلی سعی کردم حرفای شما رو درک کنم ولی نشد :D
برای همین کلاً بیخیال :)



من پسرمااااا، وحیدم :D
منم مثل شما حرفی ندارم چون زبون دوستمون رو متوجه نشدم آخرشم :wacko:

اهههههه ؟ :D
وحید جان شرمنده . آخه قبلأ دیده بودم به شما گفتن دختر :blink::D:lol: در کل SRY .

منم دیگه به پشتهای ایشون جواب نمیدم ...
 

khosrooo

کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت
17 نوامبر 2010
نوشته‌ها
36
لایک‌ها
0
عجبببب !!!

OK من دیگه حرفی ندارم در مورد این بحث . شمام سعی کن از خرافه بیای بیرون و یکم تحقیق کنی . خودم هیچی ولی اگه خانوم lya با شمشیرش بره جلو ایناکه با ضربه اول نصف میشن .

دیگه خود دانی . هر جوری دوست داری فکر کن .

روح بروس لي شوخي بود بابا خرافه چيه :p
اشكال نداره شما آزاديد چشمتون رو روي واقعيات ببنديد :whistle: من نمي نويسم كه شما جواب بديد من دارم اطلاع رساني صحيح مي كنم تا هر كسي پس از تحقيق بهترين سبك از نظر خودش رو پيدا كنه . شما هم اگه مي خواي نظر بدي جواب منطقي بده يعني چه با شمشير ، خودت خوب مي دوني كه من منظورم مبارزه با دست خاليه و سبك هاي شبيه هم بايد با هم مقايسه شوند . يك كاراته كاي كنترلي اگه بخواد با يك كاراته كاي فول كنتاكت مبارزه كنه خب صد درصد مي خوره و اين توهين به كنترلي كار نيست . و من اين دو را با هم مقايسه نمي كنم فقط دارم مي گم كنترلي كار مي بازه و به هيچ عنوان منظورم اين نيست كه فول كنتاكت بهتره خب عزيزه من براي يه نفر كنترلي بهترينه براي كسي ديگه فول كنتاكت براي يه نفر جنبه ورزشي و سلامتي ملاك بهترين سبكه و براي كسي مبارزه ، براي يه نفر دفاع شخصي ملاك بهترين سبكه تا بتونه مثلا توي خيابون از خودش در برابر متجاوزين و افراد عادي دفاع كنه و براي كسي شكست دادن رزمي كاران ديگه ملاك بهترين سبكه پس چرا داري بحث رو كش مي دي . من هم اگه بخوام بين كونگ فو و موي تاي يكيش رو انتخاب كنم صد درصد كونگ فو رو انتخاب مي كنم چون مي دونم آسيب ديدگيش توي موي تاي زياده ، براي من در اينجا بهترين سبك كونگ فو ميشه .
من با تحقيق دارم مي نويسم و تجربه لازم هم دارم . شما بايد بريد تجربه كنيد كه بزرگترين استاد تجربه است .
شما مي گيد اين طور نيست من بهت گفتم برو از استادت براي شركت در مسابقات بين سبك هاي آزاد اجازه بگير . ببين چه جوابي بهت مي ده هر جوابي كه بهت داد اونو اينجا قرار بده تا خوانندگان ببينند . (همين يك سوال رو جان بروس لي از استادت بپرس مي خوام خودت تجربه كني )
مي دونم باز هم مي گيد منظورت رو نفهميدم خب اگه جاييش ابهام هست با چند تا سوال ابهام رو برطرف كن تا اين بحث خاتمه پيدا كنه يواش يواش دارم اين شكلي :wacko: مي شم اگه بعدش اينجوري شدم :cigar: گناهش گردن شما :lol:
 
Last edited:
بالا