بزرگنربن دایره المعارف هنرهای رزمی به زبان فارسی

[miladninja]

ه
هر جا یه حیوون دیدی روی اون زوم کن و رفتارشو بدون متوجه شدن حیوون مطالعه و بررسی کن

جناب گرگ سفید به نکته خوبی اشاره کردی

در نینجوتسو در ریویی که من کارکردم یه سرفصل داریم بنام ( دوگوتسنوموهو) یا روش حیوانی

تمرینی بسیار سخت و پیچیده. جزو آموزش های ویژه مونومی (نینجا) هست. و بسیار برای من لذت بخش بود اون دوره

ممنون از حسن توجه شما

ببر سیاه

 

[roshi.whitewolf]

به هر حال از همه شما ممنون
وقتی انرژی طلایی من تو رو درک می کنه و روح من روح تو رو در بر می گیره
من نیازی به مبارزه ندارم، ولی اگر مجبورم کردی از خود یا عزیزی یا بی گناهی دفاع کنم
بدان با یک ضربه درگیری را قبل از آغاز پایان می دهم
زمانی که دستهای تو به سمت بنده می آید زمان برای من توقف می کند
اینجا است که من انتخاب می کنم، خانه نشینت کنم با یک ضربه
یا کاری کنم بعد از مدت ها به هوش بیایی و از گذر عمرت پشیمان شوی
راه سومی هم داری، دستانت را بیندازی و با لبخند دور شوی و فراموش کنی چه اتفاقی می افتد

 

[obamast]

ورزش های رزمی نباید لباس فرم خاصی داشته باشند چون از هدف شون فاصله میگیرند

 

[Abtin 63]

والا یه مدتی هس که نا امیدی در زندگی افکارمو مشغول کرده . نا امیدی که میگم منظورم معلوم نبودن وضعیت زندگیه و حتی پس از مرگ که قراره چی بشه ...
همه ی این افکار باعث شدن من ذره ذره از همه چی فاصله بگیرم و تغذیه رو کنترل نکنم , تمریناتمو فراموش کنم و افکارم از دست خودم در بره...


انرژی درونم کاملا تضعیف شده . اون احساس شادابی اینارو کامل از دست دادم و از چیزی لذت نمیبرم.


به نظره من اصلی ترین مشکل و قدم تو این راه همین تنظیم خوابه...

روی مدیتیشن دارم کار میکنم به صورت خود اموز و به کمک اینترنت...
ممنون بابت نظرات سازنده.

سلام حسین آقا
امیدوارم بهتر شده باشی. راستش این افکار راجع به مرگ و بلاتکلیفی اگر دامنه‌دار بشه آدم را به شدت دلسرد و هراسان می‌کنه. جالبه بگم دائوئیست‌های چینی معروف مثل لائوزه و جوانگ‌زه به مرگ اهمیتی نمی‌دادن چون جهان را یک جریان ازلی و ابدی تغییر می‌دونستن و در نتیجه مرگ رو هم یک حالت تغییر می‌دونستن. اینجوری دلسرد نمی‌شدن بلکه از اینکه این شانس رو داشتن که جزیی از این جریان تغییر باشن خوشحال بودن و در لحظه زندگی می‌کردن. حالا البته ممکنه شما بر اساس باورهای دینی که داری معتقد به آخرت باشی و روز داوری و غیره. من شخصا فکر می‌کنم زندگی یه مجالی هست که به ما داده شده تا انسان باشیم و انسانیت و اخلاق رو رعایت کنیم. کنفوسیوس ژن رو تعلیم می‌داد که به معنای انسانیت هست. انسان که رفتار انسانی و صفات انسانی داره و وقتی ازش می‌پرسیدن نظرت درباره دنیای پس از مرگ چیه می‌گفت وقتی ما نمی دونیم که زندگی چی هست چطور درباره مرگ حرف بزنیم. او می‌گفت ما وظیفه داریم انسانی زندگی کنیم و اصلا توجهی به مرگ نکنیم.
نمی دونم این حرفا کمکی بهت می‌کنه یا نه ولی امیدوارم یکم از دلسردی و بی‌حوصلگی شما کم کرده باشه.

هنرهای رزمی هم نمک زندگیه یه جورایی. حیفه بذاریش کنار. یک کم افکارت رو تنظیم کن به نظرم. گاهی ذهن ما پر از آت و آشغال می‌شه و باید اونا رو بیرون کنیم از ذهن. یک کم روحت رو صیقل بده با ورزش‌های ساده و پیاده روی و کتاب خوندن و روابط خوب و زندگی سالمتر و غیره. خودت رو جمع جور کن و حرکت کن.

موفق باشی رفیق

 

[Abtin 63]

در ضمن من فکر می کنم دلیل اینکه بروس لی بر روش بی روشی تاکید می کرد این بود که خود او وینگ چان را کاملا یاد نگرفت. و به همین دلیل هم به دنبال روشهای مختلف گشت تا این کمبود را بر طرف کند.

نظر من رو بخواین این طور نیست. این ادعا که بروس وینگ چون رو کامل یاد نگرفت بیشتر از طرف کسانی مطرح می‌شه که قصد تحقیر بروس رو داشتن. زمانی که ایپ من از آموزش به بروس لی دست کشید بروس با شخص دیگری به اسم Wong Shun Leungکه می‌شه مهمترین شاگرد ایپ من بود به طور خصوصی وینگ چون رو ادامه داد.
به علاوه پیدایش جیت کان دو به این دلیل نبود که بروس احساس کمبود می‌کرد. او همون زمان یعنی تا سال 1964 رشته‌های چینی مختلفی رو از استادان مختلف آموزش دیده بود تای چی، وینگ چون و برخی سبک‌های جنوبی. جودو کار می‌کرد، کاراته رو به خوبی می‌شناخت. قهرمان بوکس دبیرستان‌های هنگ کنگ بود و ... بروس بعد از مبارزه‌ش با Wong Jack Man که مامور شده بود با شکست بروس لی او رو از آموزش کونگ فو به خارجی‌ها منع کنه، به این نتیجه رسید که وینگ چون او رو محدود می‌کنه. در واقع بروس لی از اینکه مبارزه‌اش به درازا کشیده بود ناراضی بود و بعد از مبارزه گفت: خیلی طول کشید!
جرقه پیدایش جیت کان دو اینجا زده شد.

 

[roshi.whitewolf]

و مرگ را زمانی لمس کردم که سلاحی پر در دستم بود
اما
دستانم ، انگشتانم قدرت چکاندن ماشه را نداشت
در واقعیت من باید می مردم
ولی پاهایم به کمک آمد و مرا بر زمین زد
اکنون 6 سال می گذرد و من به تئوری های انیشتین می اندیشم( جهان های موازی)
و هنوز به لحظه ای که قرار بود پایان من باشد می اندیشم
و پایانی که مشخص نیست چه موقع به سراغم می آید
شاید زمانی که ...

 

[obamast]

سلام حسین آقا
امیدوارم بهتر شده باشی. راستش این افکار راجع به مرگ و بلاتکلیفی اگر دامنه‌دار بشه آدم را به شدت دلسرد و هراسان می‌کنه. جالبه بگم دائوئیست‌های چینی معروف مثل لائوزه و جوانگ‌زه به مرگ اهمیتی نمی‌دادن چون جهان را یک جریان ازلی و ابدی تغییر می‌دونستن و در نتیجه مرگ رو هم یک حالت تغییر می‌دونستن. اینجوری دلسرد نمی‌شدن بلکه از اینکه این شانس رو داشتن که جزیی از این جریان تغییر باشن خوشحال بودن و در لحظه زندگی می‌کردن. حالا البته ممکنه شما بر اساس باورهای دینی که داری معتقد به آخرت باشی و روز داوری و غیره. من شخصا فکر می‌کنم زندگی یه مجالی هست که به ما داده شده تا انسان باشیم و انسانیت و اخلاق رو رعایت کنیم. کنفوسیوس ژن رو تعلیم می‌داد که به معنای انسانیت هست. انسان که رفتار انسانی و صفات انسانی داره و وقتی ازش می‌پرسیدن نظرت درباره دنیای پس از مرگ چیه می‌گفت وقتی ما نمی دونیم که زندگی چی هست چطور درباره مرگ حرف بزنیم. او می‌گفت ما وظیفه داریم انسانی زندگی کنیم و اصلا توجهی به مرگ نکنیم.
نمی دونم این حرفا کمکی بهت می‌کنه یا نه ولی امیدوارم یکم از دلسردی و بی‌حوصلگی شما کم کرده باشه.

هنرهای رزمی هم نمک زندگیه یه جورایی. حیفه بذاریش کنار. یک کم افکارت رو تنظیم کن به نظرم. گاهی ذهن ما پر از آت و آشغال می‌شه و باید اونا رو بیرون کنیم از ذهن. یک کم روحت رو صیقل بده با ورزش‌های ساده و پیاده روی و کتاب خوندن و روابط خوب و زندگی سالمتر و غیره. خودت رو جمع جور کن و حرکت کن.

موفق باشی رفیق

سلام خوبید
محمد علی فردین هم جمله مشابه کنفسیوس رو داره:

میفرماید که:

ما زندگی نمیکنیم
برای یک روز زندگی هر روز داریم مرگ رو تجربه میکنیم

 

[Abtin 63]

و مرگ را زمانی لمس کردم که سلاحی پر در دستم بود
اما
دستانم ، انگشتانم قدرت چکاندن ماشه را نداشت
در واقعیت من باید می مردم
ولی پاهایم به کمک آمد و مرا بر زمین زد
اکنون 6 سال می گذرد و من به تئوری های انیشتین می اندیشم( جهان های موازی)
و هنوز به لحظه ای که قرار بود پایان من باشد می اندیشم
و پایانی که مشخص نیست چه موقع به سراغم می آید
شاید زمانی که ...

بسیار زیبا نوشتید. از صحبت‌های شما خیلی استفاده کردم.

 

[Abtin 63]

سلام خوبید
محمد علی فردین هم جمله مشابه کنفسیوس رو داره:

میفرماید که:

ما زندگی نمیکنیم
برای یک روز زندگی هر روز داریم مرگ رو تجربه میکنیم

سلام قربانت تو خوبی رفیق قدیمی؟
چه می‌کنی با جیت کان دو و هنرهای رزمی؟ تمرینی داری؟

چه جمله تکان دهنده ای گفته فردین!

 

[obamast]

سلام قربانت تو خوبی رفیق قدیمی؟
چه می‌کنی با جیت کان دو و هنرهای رزمی؟ تمرینی داری؟

چه جمله تکان دهنده ای گفته فردین!

سلام براستاد فرزانه
هرکس از بزرگی خود بی خبر باشد در حقیقت بزرگ است. کنفسیوس

لائوتسه میگه : هرکس به مبدا اصلی خودش برمیگردد
سنگین ریشه سبک است و ثبات منبع حرکت
چند سالیه که دو استقامت تمرین میکنم بیشت از 3 کیلومتر بدون ایستادن

اما در مورد فلسفه که با چند سال تحقیق به نتایجی رسیدم
اون چیزی که بروس لی گفته که تمامی ورزش های رزمی داخل کونگ فوی باستان شائولین وجود نداره میتونه به بحث گذاشته بشه
دلیل دارم
در کتاب تعالیم نهایی لائوتسه نوشته 3 از 2 بوجود آمد و آنگاه 2 از مبدا خویش 1

میرسیم به ضرب المثل قدیمی ژاپنی که میگه:

بخاطر ميخي نعلي افتاد،
بخاطر نعلي اسب افتاد،
بخاطر اسبي سواري افتاد،
بخاطر سواري جنگي شكست خورد،
بخاطر شكستي مملكتي نابودشد،
و همه ي اينها بخاطر كسي بود كه ميخ را خوب نكوبيده بود.
این دو شعر چینی و ژاپنی کیلومترها دورتر از هم توسط دو نفر که همدیگر رو نمی شناختند گفته شده
اولی یعنی لائوتسه معتقد بوده سنگین ریشه سبک است و ثبات منبع حرکت بخاطر همین 2 از 1 متولد شده
در ضرب المثل ژاپنی هم اشاره داره به انسان که درطبیعت ضرب شده

بنظرم هرکسی میتونه تو رشته خودش شکست ناپذیر باشه
کاراته و تکواندو و جودو و هاپکیدو و نینجتسو نداره
همه این رشته های رزمی با شناخت از طبیعت حاصل شدند
اون چیزی که انسان ها را قدرتمند میکنه قدرت تفکر و آزاد گذاشتن افکارشونه
باتشکر

 

[Abtin 63]

سلام براستاد فرزانه
هرکس از بزرگی خود بی خبر باشد در حقیقت بزرگ است. کنفسیوس

لائوتسه میگه : هرکس به مبدا اصلی خودش برمیگردد
سنگین ریشه سبک است و ثبات منبع حرکت
چند سالیه که دو استقامت تمرین میکنم بیشت از 3 کیلومتر بدون ایستادن

اما در مورد فلسفه که با چند سال تحقیق به نتایجی رسیدم
اون چیزی که بروس لی گفته که تمامی ورزش های رزمی داخل کونگ فوی باستان شائولین وجود نداره میتونه به بحث گذاشته بشه
دلیل دارم
در کتاب تعالیم نهایی لائوتسه نوشته 3 از 2 بوجود آمد و آنگاه 2 از مبدا خویش 1

میرسیم به ضرب المثل قدیمی ژاپنی که میگه:

بخاطر ميخي نعلي افتاد،
بخاطر نعلي اسب افتاد،
بخاطر اسبي سواري افتاد،
بخاطر سواري جنگي شكست خورد،
بخاطر شكستي مملكتي نابودشد،
و همه ي اينها بخاطر كسي بود كه ميخ را خوب نكوبيده بود.
این دو شعر چینی و ژاپنی کیلومترها دورتر از هم توسط دو نفر که همدیگر رو نمی شناختند گفته شده
اولی یعنی لائوتسه معتقد بوده سنگین ریشه سبک است و ثبات منبع حرکت بخاطر همین 2 از 1 متولد شده
در ضرب المثل ژاپنی هم اشاره داره به انسان که درطبیعت ضرب شده

بنظرم هرکسی میتونه تو رشته خودش شکست ناپذیر باشه
کاراته و تکواندو و جودو و هاپکیدو و نینجتسو نداره
همه این رشته های رزمی با شناخت از طبیعت حاصل شدند
اون چیزی که انسان ها را قدرتمند میکنه قدرت تفکر و آزاد گذاشتن افکارشونه
باتشکر

خب به نتایج خوبی رسیدی رفیق. همون طور که اشاره کردی فلسفه‌ی چین و به تبعش ژاپن بسیار غنی هست. زمانی ادیان و مکاتب فلسفی در جهان رشد کردن در حدود دو هزار و پانصد سال پیش. این دوره به عصر محوری یا Axial Age معروف شد در جهان. در چین کنفوسیوس لائو تزو و جوانگ تزو فعالیت می‌کردن، در یونان سقراط و افلاطون، درخاورمیانه ادیان سامی و در ایران زرتشت و ... مهمترین چیزی که بهش پرداخته شد در این عصر خودشناسی بود. به شخصه برای من خرد و فلسفه و عرفان چینی و ژاپنی جذاب تر و کاربردی تر بوده همیشه.

این نظر بروس لی هست درباره استایل‌ها یا سبک‌های رزمی:

بروس می‌گه که:
من دیگه به سبک‌ها اعتقادی ندارم. به روش چینی مبارزه یا به روش ژاپنی مبارزه یا هر روش دیگه‌ای ...
سبک‌ها افراد رو پراکنده می‌کنند چرا که اصولی دارند و اصول تبدیل به حقایق تخطی‌ناپذیر می‌شن. اما اگر تو سبکی نداشته باشی اگر بگی خب، من به عنوان یک انسان چطور می‌تونم خودم رو تمام و کمال تعریف بکنم؟ حالا به این شیوه سبکی به وجود نخواهد اومد، چرا که سبک‌ها متبلور ساختنِ اصول هستند. اینجوری یک فرایند رشدِ مداوم خواهیم داشت.

خب این همون چیزی هست که من زمانی می‌گفتم اینکه فراسبکی فکر کنیم. البته دوستان و اساتیدی که اینجا هستن می‌تونن موافق نباشن. من کاملا به تجربه و دانش اونها احترام می‌گذارم. اما شخصا از همه اونچه که آموختم در هنرهای رزمی بهره می‌برم و برای یک روش خاص برتری قائل نیستم.

و شما هم بسیار عالی گفتی که: اون چیزی که انسان ها را قدرتمند میکنه قدرت تفکر و آزاد گذاشتن افکارشونه

حالا سوال پیش میاد که آیا جیت کان دوی بروس لی هیچ روش مخصوصی نداشت چون بروس به دنبال رشد مداوم بود و نه یک سبک خاص؟ جواب شما چیه؟

 

[obamast]

خب به نتایج خوبی رسیدی رفیق. همون طور که اشاره کردی فلسفه‌ی چین و به تبعش ژاپن بسیار غنی هست. زمانی ادیان و مکاتب فلسفی در جهان رشد کردن در حدود دو هزار و پانصد سال پیش. این دوره به عصر محوری یا Axial Age معروف شد در جهان. در چین کنفوسیوس لائو تزو و جوانگ تزو فعالیت می‌کردن، در یونان سقراط و افلاطون، درخاورمیانه ادیان سامی و در ایران زرتشت و ... مهمترین چیزی که بهش پرداخته شد در این عصر خودشناسی بود. به شخصه برای من خرد و فلسفه و عرفان چینی و ژاپنی جذاب تر و کاربردی تر بوده همیشه.

این نظر بروس لی هست درباره استایل‌ها یا سبک‌های رزمی:

بروس می‌گه که:
من دیگه به سبک‌ها اعتقادی ندارم. به روش چینی مبارزه یا به روش ژاپنی مبارزه یا هر روش دیگه‌ای ...
سبک‌ها افراد رو پراکنده می‌کنند چرا که اصولی دارند و اصول تبدیل به حقایق تخطی‌ناپذیر می‌شن. اما اگر تو سبکی نداشته باشی اگر بگی خب، من به عنوان یک انسان چطور می‌تونم خودم رو تمام و کمال تعریف بکنم؟ حالا به این شیوه سبکی به وجود نخواهد اومد، چرا که سبک‌ها متبلور ساختنِ اصول هستند. اینجوری یک فرایند رشدِ مداوم خواهیم داشت.

خب این همون چیزی هست که من زمانی می‌گفتم اینکه فراسبکی فکر کنیم. البته دوستان و اساتیدی که اینجا هستن می‌تونن موافق نباشن. من کاملا به تجربه و دانش اونها احترام می‌گذارم. اما شخصا از همه اونچه که آموختم در هنرهای رزمی بهره می‌برم و برای یک روش خاص برتری قائل نیستم.

و شما هم بسیار عالی گفتی که: اون چیزی که انسان ها را قدرتمند میکنه قدرت تفکر و آزاد گذاشتن افکارشونه

حالا سوال پیش میاد که آیا جیت کان دوی بروس لی هیچ روش مخصوصی نداشت چون بروس به دنبال رشد مداوم بود و نه یک سبک خاص؟ جواب شما چیه؟

انسان موجوده محدودیست
ممکنه جسم فیزیکی اون از بین بره اما با گذشت زمان روشی که بنیان گذاری کرده از بین نخواهد رفت
میدونین خوبی فلسفه چیه؟
فلسفه ارتباطی به زمان نداره
پس برای گفتن یک جمله هشتاد سال تفکر کم است

 

[obamast]

بزرگ‌ ترین زندان انسان، افکار محدودش است. هر چه تفکر محدودتر باشد، میله‌های زندان قطورتر خواهد شد.
برتراند راسل

 

[Abtin 63]

تمریناتم در بوکس (شدو باکسینگ):

 

[roshi.whitewolf]

تمریناتم در بوکس (شدو باکسینگ):

تو مطمینی اینا تمرینات بوکس هست
ببخشید اصلا قصد فضولی، مسخره کردن یا طعنه ندارم
ولی این تمرینات بیشتر شبیه بازی با گلابی بوکس هست
کمرت محدود حرکت می کنه، ضربات مشت باید تا 98% بیاد و برگرده
وقتی این طوری که گفتم تمرین کنی می تونی قدرت و سرعت ضرباتت رو به دست بگیری
به دو نفر هم زمان یک شکل ضربه رو با سرعت و قدرت متفاوت بزنی

 

[Abtin 63]

تو مطمینی اینا تمرینات بوکس هست
ببخشید اصلا قصد فضولی، مسخره کردن یا طعنه ندارم
ولی این تمرینات بیشتر شبیه بازی با گلابی بوکس هست
کمرت محدود حرکت می کنه، ضربات مشت باید تا 98% بیاد و برگرده
وقتی این طوری که گفتم تمرین کنی می تونی قدرت و سرعت ضرباتت رو به دست بگیری
به دو نفر هم زمان یک شکل ضربه رو با سرعت و قدرت متفاوت بزنی

سلام به شما
ممنونم از نظرت گرچه اگر نظر من رو بخوای جملات اولت زیاد جالب نبود.
چند نکته عرض کنم. یک اینکه همون طور که گفتی ایده‌آل‌ترین حالت اینه که ضربه‌ها full extention اجرا بشن و نه نیمه‌کاره و به اصطلاح half extention. البته نمی‌دونم عدد دقیق 98 درصد رو چطور بهش رسیدی. اجرای کامل ضربه‌ها عادت درستی توی عضلات ایجاد می‌کنند.
دو اینکه اما ما ضربه‌های تعمدی fake یا feint هم داریم. ضربه‌هایی که شبیه به ضربه‌اند اما در واقع ضربه نیستن و هدفشون چیز دیگه‌ست و در ظاهر شبیه ضربه نیمه کاره هستن.
نکته بعد اینکه من یه مقدار محدودیت فضا داشتم و دوربین هم ثابت بود و تعمدا یک مقدار دامنه حرکاتم رو محدود کردم. وگرنه یک شادو باکسینگ کامل اِلِمان‌های دیگه‌ای هم داره. مثلا شما باید footwork داشته باشی یعنی جابجایی داشته باشی، حریف رو در برابرت تصور کنی، از کمبوهای کارآمد استفاده کنی و غیره. خب من بعضی از این کارها رو نکردم و شما تصور کردی که تمرین من شبیه بازی با گلابی هست.
نکته آخر اینکه رفیق من چند سال هست که اینجام و شاید تنها کسی هستم که گاهی از کارهام فیلم گرفتم و اینجا گذاشتم. پس از اینکه دارم چه کار می‌کنم مطمئنم و نگران نقد دوستان هم نیستم. نقد خوبه حتی اگر کمی طعنه‌آمیز هم باشه.

 

[roshi.whitewolf]

سلام به شما
ممنونم از نظرت گرچه اگر نظر من رو بخوای جملات اولت زیاد جالب نبود.
چند نکته عرض کنم. یک اینکه همون طور که گفتی ایده‌آل‌ترین حالت اینه که ضربه‌ها full extention اجرا بشن و نه نیمه‌کاره و به اصطلاح half extention. البته نمی‌دونم عدد دقیق 98 درصد رو چطور بهش رسیدی. اجرای کامل ضربه‌ها عادت درستی توی عضلات ایجاد می‌کنند.
دو اینکه اما ما ضربه‌های تعمدی fake یا feint هم داریم. ضربه‌هایی که شبیه به ضربه‌اند اما در واقع ضربه نیستن و هدفشون چیز دیگه‌ست و در ظاهر شبیه ضربه نیمه کاره هستن.
نکته بعد اینکه من یه مقدار محدودیت فضا داشتم و دوربین هم ثابت بود و تعمدا یک مقدار دامنه حرکاتم رو محدود کردم. وگرنه یک شادو باکسینگ کامل اِلِمان‌های دیگه‌ای هم داره. مثلا شما باید footwork داشته باشی یعنی جابجایی داشته باشی، حریف رو در برابرت تصور کنی، از کمبوهای کارآمد استفاده کنی و غیره. خب من بعضی از این کارها رو نکردم و شما تصور کردی که تمرین من شبیه بازی با گلابی هست.
نکته آخر اینکه رفیق من چند سال هست که اینجام و شاید تنها کسی هستم که گاهی از کارهام فیلم گرفتم و اینجا گذاشتم. پس از اینکه دارم چه کار می‌کنم مطمئنم و نگران نقد دوستان هم نیستم. نقد خوبه حتی اگر کمی طعنه‌آمیز هم باشه.

گفتم شاید تند باشه زبونم و بابت این معذرت خواستم
اما علم مبارزه و تمرین علم حرکت است از اون رو که به شین گی متصل می شه
برای همین است که نام حرکت مهم نیست چون در لحظه موعود نیازی به دونستن نداری ، فقط باید انجام بدی
به قول بودا کسی رو که زخمی شده توسط خنجر رو سری پزشک خبر می کنند، باید قبول کنه نباید بگه تا نفهمم طرف با چه شیوه ای
به چه نامی از کدام قبیله از چه نژادی هست ، این جوری میمیره
امیدوارم این مثال رو درک کنی و فکر نکنی دارم طعنه می زنم
ما هنرجوهای هنر رزمی زبون تندی داریم اما چون خود بود رعایت می کنیم امکان داره برداشت بدی ازش بشه
در حالی که ما بی قصد سخن می گیم، فقط برای دانستن بیشتر

 

[Abtin 63]

گفتم شاید تند باشه زبونم و بابت این معذرت خواستم
اما علم مبارزه و تمرین علم حرکت است از اون رو که به شین گی متصل می شه
برای همین است که نام حرکت مهم نیست چون در لحظه موعود نیازی به دونستن نداری ، فقط باید انجام بدی
به قول بودا کسی رو که زخمی شده توسط خنجر رو سری پزشک خبر می کنند، باید قبول کنه نباید بگه تا نفهمم طرف با چه شیوه ای
به چه نامی از کدام قبیله از چه نژادی هست ، این جوری میمیره
امیدوارم این مثال رو درک کنی و فکر نکنی دارم طعنه می زنم
ما هنرجوهای هنر رزمی زبون تندی داریم اما چون خود بود رعایت می کنیم امکان داره برداشت بدی ازش بشه
در حالی که ما بی قصد سخن می گیم، فقط برای دانستن بیشتر

اصلا نیازی به زبون تند نیست برادر.
شما البته می‌تونی حرفت به هر نحوی از انحاء بیان کنی. اختیار گفتارت دست خودته. اما اگر انتخابت این بود که احترام نذاری به مخاطب و دانش و تجربه‌ش دیگه معذرت خواهیِ فرمالیته هم نکن. امیدوارم شما هم منظور من رو درک کنی و نرنجی.

 

[obamast]

گفتم شاید تند باشه زبونم و بابت این معذرت خواستم
اما علم مبارزه و تمرین علم حرکت است از اون رو که به شین گی متصل می شه
برای همین است که نام حرکت مهم نیست چون در لحظه موعود نیازی به دونستن نداری ، فقط باید انجام بدی
به قول بودا کسی رو که زخمی شده توسط خنجر رو سری پزشک خبر می کنند، باید قبول کنه نباید بگه تا نفهمم طرف با چه شیوه ای
به چه نامی از کدام قبیله از چه نژادی هست ، این جوری میمیره
امیدوارم این مثال رو درک کنی و فکر نکنی دارم طعنه می زنم
ما هنرجوهای هنر رزمی زبون تندی داریم اما چون خود بود رعایت می کنیم امکان داره برداشت بدی ازش بشه
در حالی که ما بی قصد سخن می گیم، فقط برای دانستن بیشتر

دوست گرامی زبان خطرناک ترین عضو بدن انسان است
وبصورت دیفالت انسان باید زبانش رو به گفتن خوبی ها عادت بده

برای گفتن یک جمله 80 سال تفکر کم است

 

[obamast]

تمریناتم در بوکس (شدو باکسینگ):

سلام خوبید
در مبارزه بروس لی سال 1967
چرا بروس لی از کلاه محافظ استفاده کرده
مگر کسیکه به این درجه از مهارت میرسه نیاز به کلاه ایمنی داره؟

اما درمورد مبارزه بروس لی تکنیک هاش منو یاد آخوندک انداخت