بزرگنربن دایره المعارف هنرهای رزمی به زبان فارسی

[amin734mo]

با عرض سلام، کاملا با آقای amin734mo موافقم.
3 تا مطلب:
1- منظورم توهین به کسی نبود و شاید از کلمات مناسبی استفاده نکردم. منظورم از اون جمله این بود که شاید در زمان اون اساتید بزرگ هم افرادی بودند که اونها رو در مورد سبک هاشون سرزنش میکردن ولی همین که این سبک ها با این همه اقبال مواجه شدند نشون میده که "نیاز" برای این سبک ها وجود داشته و بقول آقای amin اگه اینطور نبود این سبکها رفته رفته از یادها میرفتن.
2- اینکه با قطعیت می فرمایید: "میرزایی هم که عاقبت از کونگ فو سازی به فرقه سازی روی آورد" برای من جای سواله! شما مدرکی در این مورد دارید؟ اگه نه بهتره فرمایشتون رو تجدید نظر کنید.
3- بله بهتره بجای این صحبت های خاله زنکی بحث فنی داشته باشیم.

برای شروع بنده کتاب "کاراته و ذن کاراته" اولین کتاب در مورد رشته های رزمی که در ایران توسط یارومه میرزایی نوشته شده رو معرفی می کنم. این کتاب قبل از ابداع هنر توآ توسط آقای میرزایی طبع شده. این کتاب در سه بخش نرمش ها و تمرینات عمومی، ضربات مختلف دست و پا و مکتب تائو و ذن تنظیم شده که با توجه به تاریخ نگارش این کتاب و مسئله اولین بودن، نمایانگر تخصص و تبهر نویسنده است.

http://www.kungfutoa.ca/images/books/zenkarate.pdf

در مورد این مطلب که بروسلی باعث اشاعه و محبوبیت توآ شده، من سنخیتی نمی بینم. بطور مثال چرا سبب محبوبیت کاراته کان ذن ریو یا تکواندو نشده؟ اگه میشه بیشتر توضیح بدید.
تشکر از جناب musashi که مطلب ارزنده ای رو طرح کردند


با تقدیم احترام

اصولا فلسفه وجود فروم، شبکه های اجتماعی و ... هم همینه که بشر میتونه و باید گفتگو کنه و دیالوگ هم وقتی ایجاد میشه که دو نفر از دو تفکر متفاوت باشن. باید سعی کنیم که این فعالیت ها ما در این تاپیک و هر جای مشابه یک خروجی (سنتز) داشته باشه که حتما حاصل تعامل تز و آنتی تز باشه. اگر به این سمت حرکت کنیم یعنی مفید بودیم.

مخصوصا الان که همه سلایق هم حضور دارن! :LoL
در ضمن من با شناخت نسبی که از دوستان دارم همه اهل گفتگو هستن اصلا به همین خاطر اینجا میان. خود من در بدو ورودم اشتباهی مشابه داشتم که با کمک دوستان حل شد

 

[musashi]

با عرض سلام، کاملا با آقای amin734mo موافقم.
3 تا مطلب:
1- منظورم توهین به کسی نبود و شاید از کلمات مناسبی استفاده نکردم. منظورم از اون جمله این بود که شاید در زمان اون اساتید بزرگ هم افرادی بودند که اونها رو در مورد سبک هاشون سرزنش میکردن ولی همین که این سبک ها با این همه اقبال مواجه شدند نشون میده که "نیاز" برای این سبک ها وجود داشته و بقول آقای amin اگه اینطور نبود این سبکها رفته رفته از یادها میرفتن.
2- اینکه با قطعیت می فرمایید: "میرزایی هم که عاقبت از کونگ فو سازی به فرقه سازی روی آورد" برای من جای سواله! شما مدرکی در این مورد دارید؟ اگه نه بهتره فرمایشتون رو تجدید نظر کنید.
3- بله بهتره بجای این صحبت های خاله زنکی بحث فنی داشته باشیم.

برای شروع بنده کتاب "کاراته و ذن کاراته" اولین کتاب در مورد رشته های رزمی که در ایران توسط یارومه میرزایی نوشته شده رو معرفی می کنم. این کتاب قبل از ابداع هنر توآ توسط آقای میرزایی طبع شده. این کتاب در سه بخش نرمش ها و تمرینات عمومی، ضربات مختلف دست و پا و مکتب تائو و ذن تنظیم شده که با توجه به تاریخ نگارش این کتاب و مسئله اولین بودن، نمایانگر تخصص و تبهر نویسنده است.

http://www.kungfutoa.ca/images/books/zenkarate.pdf

در مورد این مطلب که بروسلی باعث اشاعه و محبوبیت توآ شده، من سنخیتی نمی بینم. بطور مثال چرا سبب محبوبیت کاراته کان ذن ریو یا تکواندو نشده؟ اگه میشه بیشتر توضیح بدید.
تشکر از جناب musashi که مطلب ارزنده ای رو طرح کردند


با تقدیم احترام

بابت کتاب "کاراته و ذن کاراته" ممنون،نسخه قدیمی و خوبیست ، ولی باید با دقت بیشتری خونده بشه
راستی "یارومه میرزایی" کیه ؟ ابراهیم میرزایی کیه ؟
چی شد ابراهیم میرزایی از ایران رفت ؟
الان کجاست ؟ (زنده هست یا مرده)
اگه زنده هست داره چیکار میکنه؟

 

[ghoghnus-toa]

بابت کتاب "کاراته و ذن کاراته" ممنون،نسخه قدیمی و خوبیست ، ولی باید با دقت بیشتری خونده بشه
راستی "یارومه میرزایی" کیه ؟ ابراهیم میرزایی کیه ؟
چی شد ابراهیم میرزایی از ایران رفت ؟
الان کجاست ؟ (زنده هست یا مرده)
اگه زنده هست داره چیکار میکنه؟

یارومه درجه استادی آقای میرزایی هست، به معنی استاد بزرگ. ابراهیم میرزایی هم که همون نویسنده کاراته و ذن کاراته و مبدع هنر توآست. ایشون از اولین اساتید هنرهای رزمی توی ایران هستند که دوره های مختلف چریکی و رزمی رو در کشورهای مختلف مثل **** غاصب اسرائیل، فرانسه، آمریکا، انگلستان، ژاپن، کره، لبنان، تایوان و... گذرونده( البته این دوره ها رو به علت نظامی بودن و به کمک حکومت وقت گذرونده) آخرین رشته رزمی که ایشون کار کردند کونگ فو کاراتوی معبد لیونگ فو بود. ایشون بعد از برگشت به ایران، مسئول تربیت نیروهای ویژه کلاه سبز ارتش میشه و همراه آقای افراشته بعنوان اولین اساتید کاراته در ایران شناخته میشن. بعد از چند سال از برگشتش به ایران تز علمی هنر توآ رو ارائه میده که ابتدئا فقط در ارتش اجازه ی آموزش داشته ولی بعدها افراد از شهرهای مختلف این هنر رو به مناطق مختلف تسری دادند.

اینکه چرا از ایران رفته، همیشه در پرده ای از ابهامه. موثق ترین دلیل رفتن ایشون فعالیت های سیاسی بعد از رد صلاحیت شدن در نامزدی انتخابات ریاست جمهوری اعلام شده. زندگی ایشون بعد از خروج از ایران کاملا مبهمه! برخی شاگردهای متعصبش معتقدند او هنوز زنده است و حتی ادعا می کنند باهاش در ارتباطند ولی حقیقت اینه که ایشون از لحاظ زندگی ورزشی فوت شده محسوب میشه.

همین حذف شدن زودهنگام بنیانگذار، باعث شد هر کدوم از شاگرداش یه سازی واسه خودشون کوک کنند. سبک های کذایی ایجاد شده که کپی برداری از این رشته هستند مثل توآ-21، توآ-سنتی، پرتوآ، حنا توآ، هنجو توآ، نیوکونگ فو و .... امثال این سبک ها هستند که مطلب نویی ارائه نمیدند و فقط اسم سبک و شاید نحوه لباس پوشیدن متفاوته.
این تولید سرآسیمه سبک باعث شده خیلی از رزمی کارا به دیده ی تحقیر نسبت به کونگ فویی نگاه کنند که زمانی حرف اول رو در ایران میزد. البته این دید پر بیراه هم نیست و ما توآکارهایی که به هنر اصلی وفادار موندیم طوری تحت فشار هستیم که خودمون هم بریدیم. بهمین دلیل هم بنده جدیدا آی کی دو رو در کنار توآ شروع کردم. چون با توجه به این روند کونگ فو با این همه سبک داره به سمت قهقرا میره و احتمالا طی سالهای آتی مجوز فعالیتش رو هم از دست میده.

ببخشید کمی طولانی شد. با تقدیم احترام

 

[xavi68]

بابت کتاب "کاراته و ذن کاراته" ممنون،نسخه قدیمی و خوبیست ، ولی باید با دقت بیشتری خونده بشه
راستی "یارومه میرزایی" کیه ؟ ابراهیم میرزایی کیه ؟
چی شد ابراهیم میرزایی از ایران رفت ؟
الان کجاست ؟ (زنده هست یا مرده)
اگه زنده هست داره چیکار میکنه؟

به خاطر مسائل سیاسی از ایران رفت که البته قبلش که ادعای مهدویت کرد توسط یکی از شاگرداش از ناحیه پا مجروح شد
البته کارهایی مثل ایجاد مرکزی برای درمان بیماری های نا علاج تو کرج و کارهایی از این دست انجام میداد
االان یکی از شاگردای قدیمیش آقای مصطفی جلیل زاده اعتقاد داره که میرزایی زنده هست اما مکانش نامعلومه

 

[musashi]

یارومه درجه استادی آقای میرزایی هست، به معنی استاد بزرگ. ابراهیم میرزایی هم که همون نویسنده کاراته و ذن کاراته و مبدع هنر توآست. ایشون از اولین اساتید هنرهای رزمی توی ایران هستند که دوره های مختلف چریکی و رزمی رو در کشورهای مختلف مثل **** غاصب اسرائیل، فرانسه، آمریکا، انگلستان، ژاپن، کره، لبنان، تایوان و... گذرونده( البته این دوره ها رو به علت نظامی بودن و به کمک حکومت وقت گذرونده) آخرین رشته رزمی که ایشون کار کردند کونگ فو کاراتوی معبد لیونگ فو بود. ایشون بعد از برگشت به ایران، مسئول تربیت نیروهای ویژه کلاه سبز ارتش میشه و همراه آقای افراشته بعنوان اولین اساتید کاراته در ایران شناخته میشن. بعد از چند سال از برگشتش به ایران تز علمی هنر توآ رو ارائه میده که ابتدئا فقط در ارتش اجازه ی آموزش داشته ولی بعدها افراد از شهرهای مختلف این هنر رو به مناطق مختلف تسری دادند.

اینکه چرا از ایران رفته، همیشه در پرده ای از ابهامه. موثق ترین دلیل رفتن ایشون فعالیت های سیاسی بعد از رد صلاحیت شدن در نامزدی انتخابات ریاست جمهوری اعلام شده. زندگی ایشون بعد از خروج از ایران کاملا مبهمه! برخی شاگردهای متعصبش معتقدند او هنوز زنده است و حتی ادعا می کنند باهاش در ارتباطند ولی حقیقت اینه که ایشون از لحاظ زندگی ورزشی فوت شده محسوب میشه.

همین حذف شدن زودهنگام بنیانگذار، باعث شد هر کدوم از شاگرداش یه سازی واسه خودشون کوک کنند. سبک های کذایی ایجاد شده که کپی برداری از این رشته هستند مثل توآ-21، توآ-سنتی، پرتوآ، حنا توآ، هنجو توآ، نیوکونگ فو و .... امثال این سبک ها هستند که مطلب نویی ارائه نمیدند و فقط اسم سبک و شاید نحوه لباس پوشیدن متفاوته.
این تولید سرآسیمه سبک باعث شده خیلی از رزمی کارا به دیده ی تحقیر نسبت به کونگ فویی نگاه کنند که زمانی حرف اول رو در ایران میزد. البته این دید پر بیراه هم نیست و ما توآکارهایی که به هنر اصلی وفادار موندیم طوری تحت فشار هستیم که خودمون هم بریدیم. بهمین دلیل هم بنده جدیدا آی کی دو رو در کنار توآ شروع کردم. چون با توجه به این روند کونگ فو با این همه سبک داره به سمت قهقرا میره و احتمالا طی سالهای آتی مجوز فعالیتش رو هم از دست میده.

ببخشید کمی طولانی شد. با تقدیم احترام

ممنون از اینکه وقت گذاشتید _ مطالب جالبی بود _ نمیدونستم _ جالبترین بخش پستتون " سبک های کذایی ایجاد شده که کپی برداری از این رشته هستند مثل توآ-21، توآ-سنتی، پرتوآ، حنا توآ، هنجو توآ، نیوکونگ فو و .... امثال این سبک ها هستند که مطلب نویی ارائه نمیدند و فقط اسم سبک و شاید نحوه لباس پوشیدن متفاوته "
خوشحالم از اینکه آی کی دو رو کار میکنید یک سبک ژاپنی زیبا

 

[trian]

همین حذف شدن زودهنگام بنیانگذار، باعث شد هر کدوم از شاگرداش یه سازی واسه خودشون کوک کنند. سبک های کذایی ایجاد شده که کپی برداری از این رشته هستند مثل توآ-21، توآ-سنتی، پرتوآ، حنا توآ، هنجو توآ، نیوکونگ فو و .... امثال این سبک ها هستند که مطلب نویی ارائه نمیدند و فقط اسم سبک و شاید نحوه لباس پوشیدن متفاوته.
این تولید سرآسیمه سبک باعث شده خیلی از رزمی کارا به دیده ی تحقیر نسبت به کونگ فویی نگاه کنند که زمانی حرف اول رو در ایران میزد. البته این دید پر بیراه هم نیست و ما توآکارهایی که به هنر اصلی وفادار موندیم طوری تحت فشار هستیم که خودمون هم بریدیم. بهمین دلیل هم بنده جدیدا آی کی دو رو در کنار توآ شروع کردم. چون با توجه به این روند کونگ فو با این همه سبک داره به سمت قهقرا میره و احتمالا طی سالهای آتی مجوز فعالیتش رو هم از دست میده.

ببخشید کمی طولانی شد. با تقدیم احترام

بعضی از این سبک ها رو فدراسیون کونگ فو حذف کرده مثل همین کونگ فو فایتینگ که مسئول سبکش هم جالبه که از توآ کارای خوب و وفادار به اصول بود
زمانی کونگ فوتوآ از بهترین سبک ها بود چون اساتید بسیار خوب و برجسته ای داشت که تحت یک سبک به آموزش می پرداختن که امروزه متاسفانه فقط از اون یک سایه مونده البته درباره علتش و همین طور یارومه بهتره که وارد بحث نشیم

 

[zgg123]

دلیل اینکه توی مسابقات بوکس بدون دستکش زیاد مشت رد و بدل نمیشه درد و زخم ناشی از مشت هاست؟

 

[trian]

دوستان به نظرتون تحمل بیشتر درد مقاومت بدن رو بیشتر میکنه یا یه عامل روحیه...

آره از تمرینات مهم رزمی مقاومت در برابر ضربه هست که البته باید مثل تمام تمرین های دیگه رزمی اعم گرم ، کششی و قدرتی و استقامت تکنیک و سرد کردن مطابق با اصول و روش های علمی و توسط اساتید آگاه انجام بشه این طور هم مصدومیت به حداقل میرسه و هم روحیه و انگیزه برای ادامه کار هنرجو بیشتر میشه برای همینه که بخصوص امروزه انتخاب استاد مهمتر و مشکل تر از انتخاب سبک هست .

 

[ghoghnus-toa]

به خاطر مسائل سیاسی از ایران رفت که البته قبلش که ادعای مهدویت کرد توسط یکی از شاگرداش از ناحیه پا مجروح شد
البته کارهایی مثل ایجاد مرکزی برای درمان بیماری های نا علاج تو کرج و کارهایی از این دست انجام میداد
االان یکی از شاگردای قدیمیش آقای مصطفی جلیل زاده اعتقاد داره که میرزایی زنده هست اما مکانش نامعلومه

قبلا هم توضیح دادم این مطلب ادعای مهدویت اصلا قابل استناد نیست و مدرکی واسش وجود نداره. اون کسایی که میگن ایشون توسط شاگردش شهید یاسر عیسی پور از ناحیه پا مجروح شده در ادامه ی مطلبشون می نویسند: شهید یاسر عیسی پور مبدع سبک ببر خونین هستند. تا حدی که بنده بعنوان کونگ فو کار اطلاع دارم و تحقیق کردم اصلا چنین سبکی ابداع نشده و وجود نداره. و این از دروغ های شاخ داری است که بعضی ها نمیدونم به چه علتی مطرحش می کنند. البته منظورم اصل مطلبه نه فرمایش جنابعالی...

بله آقای جلیل زاده اولین و قدیمی ترین شاگرد یارومه میرزایی هستند. ایشون از معدود شاگردان استاده که به هنر اصلی وفادار مونده ولی ادعای ایشون در این مورد کمی دور از حقیقته و به نظر متعصبانه میرسه. البته براشون احترام کامل قائلم.

با احترام مجدد

 

[zgg123]

اقا درباره این دو موضع کسی میتونه کمک کنه

این افرادی که چون و سنگ واینحرفا میشکنن چطوریاس


و چطور گردنو میشه تقویت کرد برای ضربه هایی که از بقل به صورت وارد میشه

 

[amin734mo]

اقا درباره این دو موضع کسی میتونه کمک کنه

این افرادی که چون و سنگ واینحرفا میشکنن چطوریاس


و چطور گردنو میشه تقویت کرد برای ضربه هایی که از بقل به صورت وارد میشه

سوای مسایل خاص تکنیکی و فنون خاص شکستن اجسام که من مطلع نیستم، با وارد کردن ضربات به صورت تدریجی (از نرم تا سخت) و دادن فرصت ریکاوری مناسب بافت استخوانی و عضلانی تقویت میشن

هر چند بسیاری از این حرکات نمایشی بوده و مدلشون فریبنده هستش. مثلا اونی که 50 تا سنگ مرمر که با فاصله روی هم چیده شدن رو میشکنه اگه 2 تا از همونو بدون فاصله بذارن روی یک میز به جاش دستش میشکنه!
معمولا چینش اجسام طوری هستش که ضربه وارده به ضعیف ترین قسمت وارد میشه و گرنه شما با پتک هم نمیتونی بشکنیشون.

و صد البته اجرای همین حرکات هم نیاز به تمرین و ... داره و این طور نیست که بگیم هیچ هنری ندارن. شما باید قادر باشی که نهایت قدرت رو در سریع ترین ضربه اعمال کنی. اینجا اندازه حرکت مهم هستش و نه فقط قدرت و سرعت (حاصلضرب سرعت در جرمp = mv و نیروی ضربه (F): از تقسیم این عدد بر زمان اثر حاصل میشه). یعنی هر چقدر سرعت دست شما بیشتر باشه و مدت بیشتری روی جسم اعمال بشه ضربه شما قوی تره. ابن جا لازم هستش که جسم مذکور ثابت شده باشه تا سرعتش بعد از ضربه صفر باشه و همه نیرو صرف شکستنش باشه و هم اینکه باید نرم نباشه).

به زبان ساده چیزی رو که نتونی با یک چکش بشکنی به دست هم نمیتونی (با این فرض که چکش جزیی از دست شماست و هیچ نیرویی در محل گرفتن چکش در دست هدر نمیره)
و چون قراره تمام این تکانه به جسم ساکن وارد بشه و روی خودتون اثر نکنه به همین خاطر همیشه ضربه به صورت عمود بر زمین وارد میشه نه افقی. چون اگه مشت مستقیم بزنی مقداری از نیرو صرف هل دادن شما به عقب میشه


برای گردن تمرین بدون وزنه در 4 جهت رو شروع کنید و بعد کم کم با احتیاط وزنه ها رو زیاد کنید. بعدش سراغ تمرینات کشتی گیر ها برید

 

[ghoghnus-toa]

در مورد سیر هنر توآ، نکته ی جالبی هم وجود داره. بنیانگذار ابتدا بیشتر تحت تاثیر گوجوریو کاراته بودند به همین دلیل خط یک آناتوآ شباهت زیادی به تکنیک های گوجوریو داره. ولی از خط دو-آتادو به بعد کم کم نحوه اجرای ضربات متفاوت میشه و به کونگ فو کاراته نزدیک میشه. در خط چهار- سام سامائه تقریبا بنیانگذار شخصیتی مستقل پیدا می کنه و بهمین دلیل خیلی ها خط چهار رو زیباترین خط توآ میدونن و علت اون تفاوت بنیادینش با سایر رشته هاست. به دیگر بیان، خطوط سام سامائه به بعد که شامل مایانا، کوانه وستا و وایمابتوست بیشتر مایه قوام و ماندگاری توآبه عنوان رشته مستقل شده.

با تقدیم احترام

 

[ghoghnus-toa]

اقا درباره این دو موضع کسی میتونه کمک کنه

این افرادی که چون و سنگ واینحرفا میشکنن چطوریاس


و چطور گردنو میشه تقویت کرد برای ضربه هایی که از بقل به صورت وارد میشه

ضمن تایید مطالب جناب امین، در مورد شکستن اجسام سخت که در هنر توآ به اون بون کن گفته میشه مساله مهم قدرت نیست، 1- سرعت 2- تمرکز 3- سوی ماتو (انفجار انرژی)

این کار متضمن تمریناتی دراز مدت و پیوسته است، که همین طور که آقای امین گفتند ضربات بصورت متوالی روی اجسام سخت از آرام به محکم نواخته میشن البته با سرعت و پیوسته بعد باید به عضلات ضربه خورده استراحت بدید که خودشونو ترمیم کنند و بعد دوباره بصورت اینتروال ضربات رو انجام میدید. البته برای هر عضله و بافتی ضربات خاصی انجام میشه مثلا برای سرانگشتان بیشتر کیسه شن ابتدا با دانه های ریز سپس با دانه های درشت تر توصیه میشه ولی در کل باید استاد داشته باشی

 

[zgg123]

سوای مسایل خاص تکنیکی و فنون خاص شکستن اجسام، با وارد کردن ضربات به صورت تدریجی (از نرم تا سخت) و دادن فرصت ریکاوری مناسب بافت استخوانی و عضلانی تقویت میشن

برای گردن تمرین بدون وزنه در 4 جهت رو شروع کنید و بعد کم کم با احتیاط وزنه ها رو زیاد کنید. بعدش سراغ تمرینات کشتی گیر ها برید

وزنه چطور منظورتونه؟

سراغ تمرینات کشتی گیر ها برید

میشه بیشتر توضیح بدید

ممنون♥

ضمن تایید مطالب جناب امین، در مورد شکستن اجسام سخت که در هنر توآ به اون بون کن گفته میشه مساله مهم قدرت نیست، 1- سرعت 2- تمرکز 3- سوی ماتو (انفجار انرژی)

این کار متضمن تمریناتی دراز مدت و پیوسته است، که همین طور که آقای امین گفتند ضربات بصورت متوالی روی اجسام سخت از آرام به محکم نواخته میشن البته با سرعت و پیوسته بعد باید به عضلات ضربه خورده استراحت بدید که خودشونو ترمیم کنند و بعد دوباره بصورت اینتروال ضربات رو انجام میدید. البته برای هر عضله و بافتی ضربات خاصی انجام میشه مثلا برای سرانگشتان بیشتر کیسه شن ابتدا با دانه های ریز سپس با دانه های درشت تر توصیه میشه ولی در کل باید استاد داشته باشی

ممنون از شما♥

 

[amin734mo]

یک وزنه از سر آویزون میشه (با بند مخصوص-نبود بذار روی سرت و در حالی که به یکی از 4 طرف خم شدی گردن در جهت خم شدن بالا و پایین میره. چرخش ممنوعه). مثلا خم شدی به جلو و انگار با سرت بله و خیر میگی


کشتی گیر ها بیشترین نیاز به تقویت گردن دارن تا زنده بمونن!!! اگه یکبار بری یه باشگاه کشتی میبینی که در حالی که سرشون + پاها روی زمینه میان تنه بلند میشه و به طرفین حرکت میکننو بعنی قشار روی گردن هستش. دیدی وقتی بارانداز میزنن کف پاها روی زمین هست و شانه ها و باشن از زمین بلند شدن و بدن روی گردن میچرخه. ..............


مثل گردن آتیلا (آواتار من) :دی

 

[amin734mo]

سلام به همه

بک سوال داشتم که میدونم احمقانس اما بیشتر میخوام روحیه بگیرم!!!

به نظر شما من الان میتونم تو سن 30 سالگی یک رشته رزمی رو از نو شروع کنم؟ در واقع انتخابم محدود به سبکی خواهد بود که استاد خوب داشته باشه. اینم از اقبال بلند منه.
استاد واقعا خوب داشتیم اما همگی هجرت کردن به شهرهای بزرگ تر.

حتی یک باشگاه تیراندازی هم نداریم. بعد از ارتش افسرده شدم من.
میدونستید من همه عمرم می خواستم یک ملوان توی یک کشتی چوبی قدیمی باشم (ترجیحا دزد دریایی). یا یک سرباز سواره ارتش آتیلا یا چنگیز خان. انگار من در زمان اشتباه متولد شدم!
مبارزه و جنگ برای عدالت رو دوست دارم (LOVE) اما نمیشه آرزو کرد که جنگ اتفاق بیفته

 

[Abtin 63]

با عرض سلام، کاملا با آقای amin734mo موافقم.
3 تا مطلب:
1- منظورم توهین به کسی نبود و شاید از کلمات مناسبی استفاده نکردم. منظورم از اون جمله این بود که شاید در زمان اون اساتید بزرگ هم افرادی بودند که اونها رو در مورد سبک هاشون سرزنش میکردن ولی همین که این سبک ها با این همه اقبال مواجه شدند نشون میده که "نیاز" برای این سبک ها وجود داشته و بقول آقای amin اگه اینطور نبود این سبکها رفته رفته از یادها میرفتن.
2- اینکه با قطعیت می فرمایید: "میرزایی هم که عاقبت از کونگ فو سازی به فرقه سازی روی آورد" برای من جای سواله! شما مدرکی در این مورد دارید؟ اگه نه بهتره فرمایشتون رو تجدید نظر کنید.
3- بله بهتره بجای این صحبت های خاله زنکی بحث فنی داشته باشیم.

برای شروع بنده کتاب "کاراته و ذن کاراته" اولین کتاب در مورد رشته های رزمی که در ایران توسط یارومه میرزایی نوشته شده رو معرفی می کنم. این کتاب قبل از ابداع هنر توآ توسط آقای میرزایی طبع شده. این کتاب در سه بخش نرمش ها و تمرینات عمومی، ضربات مختلف دست و پا و مکتب تائو و ذن تنظیم شده که با توجه به تاریخ نگارش این کتاب و مسئله اولین بودن، نمایانگر تخصص و تبهر نویسنده است.

http://www.kungfutoa.ca/images/books/zenkarate.pdf

در مورد این مطلب که بروسلی باعث اشاعه و محبوبیت توآ شده، من سنخیتی نمی بینم. بطور مثال چرا سبب محبوبیت کاراته کان ذن ریو یا تکواندو نشده؟ اگه میشه بیشتر توضیح بدید.
تشکر از جناب musashi که مطلب ارزنده ای رو طرح کردند


با تقدیم احترام

سلام

ممنونم از مطالب خوبتان

کتاب کاراته و ذن کاراته البته کتاب "خاصی" است. به نظر می رسد در این کتاب که اگر اشتباه نکنم تنها کتاب جناب میرزایی است، ایشان دارند زمینه ای فراهم می کنند برای ایجاد سبک، روش یا طریقت شخصی شان. تصور می کنم بخش های پایانی کتاب درباره ذن و بودیسم و غیره، می تواند محل بحث و بررسی باشد. هر چند چنین بحث هایی شاید خارج از scope این تاپیک باشد و از حوصله دوستان خارج. نمی دانم.

در بعد تکنیکی هم می شود - و باید - بحث های جداگانه ای داشت. یکی دو سوال دارم مایل بودید پاسخ بدید. اینکه کونگ فو کاراتو که اشاره کردید، چه سبکی هست؟ معبد لیونگ فو کجاست؟ منابعی در دست هست درباره این مکان؟

سوال بعدی اینکه آیا کونگ فو توآ را یکجور کونگ فو می دانید؟ طبیعتا منظور از کونگ فو "هنرهای رزمی چینی" است. یعنی این کونگ فو نسبتی، شباهتی یا سنخیتی با هنرهای رزمی چین دارد؟

در مقدمه ی کتابی از آقای جلیل زاده و از زبان آقای میرزایی خواندم که ایشان کونگ فو را "طریقت دانایی" و کونگ فو توآ را "طریقت دانایی تن و روان" معنا کردند. خب کلمه کونگ فو را به سختی می شود طریقت دانایی ترجمه کرد. به نظر می رسد جناب میرزایی یک تفسیر و کاربرد شخصی از این کلمه در نظر داشته اند. همان طور که مثلا قائل به نوعی ذن ِ شخصی هستند و ...

 

[Abtin 63]

سلام به همه

بک سوال داشتم که میدونم احمقانس اما بیشتر میخوام روحیه بگیرم!!!

به نظر شما من الان میتونم تو سن 30 سالگی یک رشته رزمی رو از نو شروع کنم؟ در واقع انتخابم محدود به سبکی خواهد بود که استاد خوب داشته باشه. اینم از اقبال بلند منه.
استاد واقعا خوب داشتیم اما همگی هجرت کردن به شهرهای بزرگ تر.

حتی یک باشگاه تیراندازی هم نداریم. بعد از ارتش افسرده شدم من.
میدونستید من همه عمرم می خواستم یک ملوان توی یک کشتی چوبی قدیمی باشم (ترجیحا دزد دریایی). یا یک سرباز سواره ارتش آتیلا یا چنگیز خان. انگار من در زمان اشتباه متولد شدم!
مبارزه و جنگ برای عدالت رو دوست دارم (LOVE) اما نمیشه آرزو کرد که جنگ اتفاق بیفته

سوال احمقانه ای نبود امین عزیز. البته که می تونید. این را هم در نظر بگیرید که شما در ورزش سابقه ی خوبی دارید و یک فرد کاملا معمولی و ناآماده از نظر ذهنی و جسمی نیستید. امیدوارم موفق باشید.

راستی من فکر می کنم شما در زندگی قبلی تان یک جنگجوی دلیر باستانی بودید و در جنگ های بیشماری شرکت داشته اید و ...

تونستم روحیه بدم به شما؟

 

[amin734mo]

سلام

ممنونم از مطالب خوبتان

کتاب کاراته و ذن کاراته البته کتاب "خاصی" است. به نظر می رسد در این کتاب که اگر اشتباه نکنم تنها کتاب جناب میرزایی است، ایشان دارند زمینه ای فراهم می کنند برای ایجاد سبک، روش یا طریقت شخصی شان. تصور می کنم بخش های پایانی کتاب درباره ذن و بودیسم و غیره، می تواند محل بحث و بررسی باشد. هر چند چنین بحث هایی شاید خارج از scope این تاپیک باشد و از حوصله دوستان خارج. نمی دانم.

در بعد تکنیکی هم می شود - و باید - بحث های جداگانه ای داشت. یکی دو سوال دارم مایل بودید پاسخ بدید. اینکه کونگ فو کاراتو که اشاره کردید، چه سبکی هست؟ معبد لیونگ فو کجاست؟ منابعی در دست هست درباره این مکان؟

سوال بعدی اینکه آیا کونگ فو توآ را یکجور کونگ فو می دانید؟ طبیعتا منظور از کونگ فو "هنرهای رزمی چینی" است. یعنی این کونگ فو نسبتی، شباهتی یا سنخیتی با هنرهای رزمی چین دارد؟

در مقدمه ی کتابی از آقای جلیل زاده و از زبان آقای میرزایی خواندم که ایشان کونگ فو را "طریقت دانایی" و کونگ فو توآ را "طریقت دانایی تن و روان" معنا کردند. خب کلمه کونگ فو را به سختی می شود طریقت دانایی ترجمه کرد. به نظر می رسد جناب میرزایی یک تفسیر و کاربرد شخصی از این کلمه در نظر داشته اند. همان طور که مثلا قائل به نوعی ذن ِ شخصی هستند و ...

سلام

ممنونم از مطالب خوبتان

کتاب کاراته و ذن کاراته البته کتاب "خاصی" است. به نظر می رسد در این کتاب که اگر اشتباه نکنم تنها کتاب جناب میرزایی است، ایشان دارند زمینه ای فراهم می کنند برای ایجاد سبک، روش یا طریقت شخصی شان. تصور می کنم بخش های پایانی کتاب درباره ذن و بودیسم و غیره، می تواند محل بحث و بررسی باشد. هر چند چنین بحث هایی شاید خارج از scope این تاپیک باشد و از حوصله دوستان خارج. نمی دانم.

در بعد تکنیکی هم می شود - و باید - بحث های جداگانه ای داشت. یکی دو سوال دارم مایل بودید پاسخ بدید. اینکه کونگ فو کاراتو که اشاره کردید، چه سبکی هست؟ معبد لیونگ فو کجاست؟ منابعی در دست هست درباره این مکان؟

سوال بعدی اینکه آیا کونگ فو توآ را یکجور کونگ فو می دانید؟ طبیعتا منظور از کونگ فو "هنرهای رزمی چینی" است. یعنی این کونگ فو نسبتی، شباهتی یا سنخیتی با هنرهای رزمی چین دارد؟

در مقدمه ی کتابی از آقای جلیل زاده و از زبان آقای میرزایی خواندم که ایشان کونگ فو را "طریقت دانایی" و کونگ فو توآ را "طریقت دانایی تن و روان" معنا کردند. خب کلمه کونگ فو را به سختی می شود طریقت دانایی ترجمه کرد. به نظر می رسد جناب میرزایی یک تفسیر و کاربرد شخصی از این کلمه در نظر داشته اند.

به نظرم اینجا اتفاقا جای همین بحث هستش
اخیرا مطالب بسیار خوبی رو در مورد هنرهای رزمی ژاپنی مخصوصا طریقت سامورایی مرور کردیم.

شاید الان مناسب باشه که در مورد توآ هم کمی صحبت بشه، چونکه:
1. فکر کنم اولین (؟) سبک رزمی معرفی شده توسط یک ایرانیه و هنرجویان زیادی هم در این مدت داشته که شاید به علت عدم حضور دیگر سبک ها در دوران بی خبری ما از دنیا باشه
2. حرف و حدیث و شایعه و مطالب مبهم در این مورد اونقدر زیاده که آدم احساس میکنه از معابد مخفی شایولین بیشتر اطلاع داره تا توآ. به همین خاطر یا به شدت مقبوله یا شدیدا منفور
3. آخرش هم حداقل یک نتیجه گیری و یا شناخت هر چند کلی حاصل میشه

 

[Abtin 63]

به نظرم اینجا اتفاقا جای همین بحث هستش
اخیرا مطالب بسیار خوبی رو در مورد هنرهای رزمی ژاپنی مخصوصا طریقت سامورایی مرور کردیم.

شاید الان مناسب باشه که در مورد توآ هم کمی صحبت بشه، چونکه:
1. فکر کنم اولین (؟) سبک رزمی معرفی شده توسط یک ایرانیه و هنرجویان زیادی هم در این مدت داشته که شاید به علت عدم حضور دیگر سبک ها در دوران بی خبری ما از دنیا باشه
2. حرف و حدیث و شایعه و مطالب مبهم در این مورد اونقدر زیاده که آدم احساس میکنه از معابد مخفی شایولین بیشتر اطلاع داره تا توآ. به همین خاطر یا به شدت مقبوله یا شدیدا منفور
3. آخرش هم حداقل یک نتیجه گیری و یا شناخت هر چند کلی حاصل میشه

راستش من هم موافق این جور بحث ها هستم، هر چند لازم باشد پا را از حیطه هنرهای رزمی فراتر بگذاریم و نقبی بزنیم به فلسفه و عرفان و غیره.

اما یادم هست که زمانی بعضی از دوستان گله می کردند که چرا بحث ها طولانی هستند و ... کمی مردد هستم.