ya_ali_mavla
Registered User
سلام
انتخاب خیلی خوبی کردی تکواندو یه ورزش خیلی خوبی و خیلی حال میده والانم که اصفهان مرکز تکواندو هست من اینجا وقتی از شاگردهای بالا تر حرکت های خیلی عجیب میدیدم خیلی سریع مجذوبش شدم و در عرض سه ماه پاهام که 60 در جه هم باز نمیشدن رو به 175 درجه رسوندم و دستام رو به کف پاهام و اونقدر سخت تلاش می کردم که نگو ولی بعدا تاثیرات بدی هم روش داشت به طوری که از داخل ران ها دچار کشیدگی شدم و مدتی نمی تونستم درست راه برم ولی الان هیچ مشکلی ندارم یه بار هم روی پای چپم محکم توی مبارزه به ارنج خریف خورد و به اندازه یه توپ باد کرد و تا یه هفته نمی تونستم پامو رو زمین بزارم و بسیار بسیار درد می کرد ولی در حین مبارزه اصلا نفهمیدم و تا اخر مبارزه کردم وقتی امدم بیرون سر که شدم یهو افتادم رو زمین و دیدم خیلی پام درد میکنه و چنیدین بار دیگه هم اینجوری شدم در کل خیلی به خودمان فشار می اوردیم از بس شاگردهای دان حرکت های عجیب می زدن ما بیشتر ترقیب می شدیم تا جاییی که بعد از یم سال کمربند سبز گرفتم .
در کل بهترین ورزش دنیاست از نظر من خیلی خیلی حال میده به خصوص مبارزه یه هیجانی داره تووپ نگووو
ولی متا سفانه من الان حدود یک سال هست به دلیل مشغله زیاد نرفتم و خیلی پشیمانم و دارم سعی می کنم وقتمو خالی کنم و حتما برم
سلام دوست عزیز
امیدوارم هرچه زودتر به عرصه تکواندو برگردید :دی
توی خوب شهری هستی تکواندو اصفهان خیلی قوی و رشد کرده مثل خیلی دیگه از ورزش هاش
اگه ادامه بدی آینده خوبی داری
سن و سالتم نمیدانم ولی به نظر من هیچ زمانی برای ورزش و مخصوصا تکواندو دیر نیست
مبارزه هم اره دیگه یکی از اصول اصلی تکواندو نباشه نمیشه!:دی
برای اون مشکلی هم که برای روی پاتان به وجود آمده برای همه بوجود میاد
روی پا متاسفانه چیزی نداره نه ماهیچه ای نه چربی ای که بشه قویش کرد و به شدت هم آسیب پذیر
و عمدتا این بلاها سرش میاد مخصوصا برای تکواندو کاها که باید ایمنی رو رعایت کرد و از روپایی های استاندارد استفاده کرد
قانون جدید هم که برای رده سنی نوجوانان به پایین هست اجازه استفاده از روپایی جورابی رو به بچه ها میده چون احتمال شکست استخوان روی پاشن وجود داره بلایی که سر یکی از بچه های باشگاه ما آمد
البته رگ به رگ شدن بیشترین حالت این مصدومیته و ورم کردن شکستن یا موارد دیگه به ندرت پیش میاد
توی ضربه زدن هم ضربه زننده باید دقت کنه و هم حریفش اگه بخوا جوانمردانه مبارزه کنه حداقل توی تمرین
بهترین روش هم برای آسیب ندیدن از این نظر اینه که ضربه هاتو از زیر وارد هوگوی حریفت کنی از جایی که بیشتر ضربه ها اصابت میکنه و حتی حریفم گیج میشه که از کجا این ضربه را خورده
برای اینکه بتانی این ضربه را بزنی نباید پاتا از بیرون بیاری بالا بهتره از داخل بیاری یه تکنیک ساده ای داره که البته باید براش تمرین کنی
اگه ضربه ای زدی که احتمال خوردن به هوگوی حریفت رو کم دیدی و احتمال اینکه به آرنج دستش میخوره به سرعت شدت و قدرت ضربتا کم کن
البته اینم بگم من الان یه دوماهی هست که بدون روپایی کار میکنم که میتونم بگم روی پای آدم هم ادت میکنه و براثر ضربه زیاد و اهعمیت ندادن بهش پوست اون نقطه کلفت میشه و در برابر ضربه های خفیف تا متوسط که در حال عادی هم باعث دردر شدید و رگ به رگ شدن میشه مقاوم میشه ولی نکته بدش ورم انگشتاس که تا چندین هفته یا ماه یا سال باقی میمانه بدبختانه
برای کاهش دردشم توی تاپیک همسایه (هنرهای رزمی) از استاد میلاد پرسیدم گفت که بهترین روش و بهترین چیز برای کاهش درد و زود خوب شدندش به شکل معجزه آسایی استفاده از روغن خالص شتر مرغه
همچنین یه روغن گیاهی که اسمش یادم رفته
موفق موید و ورزشکار باشیم
یا علی
Last edited: