تاپیک تکواندو کاران پی تی

[blue-panther]

سلام دوست عزیز خیلی خوش آمدی
خوب چند سال توی یک کمربند ماندن قطعا مربوط میشه به نظم تمرین شما و اینکه همیشه مرتب تمرین میکنید یا نه
مشکلات زندگی و درس و ... اجازه میده به تمرینتان درست و حسابی برسید یا نه
من خودم از سال 83تا 90 کمربند قرمز بودم البته دلایلش رو بالا گفتم دوسال مصدومیت و درس و دانشگاه اجازه تمرین و آماده سازی برای آزمون که حداقل دو ماه یا یک ماه تمرین یکنواخت رو نیاز داره نمیداد:blush:
بعد از این مدت که البته میرفتم سری میزدم ولی یه دو سه سالی کامل نرفتم و وقتی تصمیم گرفتم دوباره شروع کنم کلهم نسل باشگاهمان تغییر کرده بود
همون هم باشگاهی های دان 4 شما که اون زمان حریف های ما هم همین جوری بودن الان هرکسی برای خودش یه مربی شده یا یه کاره ای شده
یادش به خیر اون زمان حداقل 3-4 نفر ملی پوش تو باشگاه ما پا میزدن!

در مورد این حالت فجیعی که گریبانگیر تکواندو شده(زود کمربند گرفتن نه ببخشید زود کمربند دادن درست تره)خیلی حرفاس که باید زده بشه
کیفیت تمرین و تکواندو کاها به شدت کاهش پیدا کرده دیگه اون سختی قبل رو در نتیجه ارزش کمربند رو کسی حس نیمکنه
ما بعد از 9 ماه کمبرند زرد گرفیتم که انگار دنیارو به ما داده بودن ولی الان بعد 1 ماه زرد و در طول یک سال کمربند قرمز!
به کمربند قرمزهای تکواندو میگن شعله میگن آتش خیلی معنی میده الان شما برو ببین اصلن کدامشان به معنی رزمی کارن
وقتی تمرین توی باشگاه میفته دست من سعی میکنم واقعا سخت بگیرم و هرکی شل بازی در میاره خیلی عصبانی میشم شاید از اول تا آخر ساعت چند بار سرشان داد میزدنم و میگم شما رزمی کارید رزمی رزمی رزمی کارید باید محکم باشید صفت باشید شل نشید .........
متاسفانه سیاست بد فدراسیون تکواندو باعث کاهش کیفیت تکواندو کاها شده تعداد آزمون های در طول یک سال آبی به قرمز و قرمز به دان یک و دان یک به دو به سالی 3 تا 4 بار در هر استان رسیده و از اونور تعداد مسابقات به سالی یکبار کاهش یافته! و این به علت سیاست بد فدراسیون برای پیشرفت تکواندو در کشوره!
آخه پیشرفت با مسابقه زیاد و زمین دیدین درست میشه نه کمربند الکی و در پی اون در آینده ای نزدیک اساتیدی الکی تر که قطعا وضعیت فجیعی برای تکواندو در سالهای بد ایجاد میشه ، پیشرفتی هم دیده نخواهد شد.
البته خوش به حال پایتخت نشین ها که سالی چند تا مسابقه میدن و قطعا پیشرفت میکنن ولی شهرستانی ها با این بودجه خیلیییییییییی زیاددددددددد!! فقط سالی یکی مسابقه اونم استانی مسابقه آزاد کشوری هم که امسال اصلا برگزار نشد.....
بگذریم در دل زیاده ولی اگه جایی باشگاهی رفتید به سطح فنی و شعور مربی بیشتر توجه کنید تا اینکه آیا اون مربی مقامی داره یا نه .... .

در مورد اینکخ بخواید کمربند قرمز و مشکی رو باهم بگیرید متاسفانه یا خوشبختانه! به هیچ عنوان امکانش نیست چون شما برای ثبت نام باید از سایت پولکی فدراسیون اقدام کنید و اون این اجازه رو به خاطر تاریخ آخرین کمربند دریافتیتان نمیده البته این خودش یه مزیت خوبه چون دیگه نیمشه پارتی بازی کرد و طرف بعد دوماه که از کمربند قرمزش گذشت با پارتی بازی مشکی ببنده!
درست کلی از فدراسیونی ها بسته شد!


بله دیگه اسمش با خودش رزم رزمی باید سخت باشه ولی الان با ده سال پیش خیلی فرق میکنه
بیشتر به باشگاه تنبلی شبیه تا رزمی

موفق و موید باشیم
یا علی

دقیقا با حرفاتون موافقم و اینکه ما واقعا خودمونو کشتیم که الان وقتی میریم باشگاه های قدیمیمون سر میزنیم همه که میشناسنمون مخصوصا بچه مچه ها که انقد ازشون کار کشیدم همه میان بغلمون میکنن..
از همه اینا بگزریم ماهم این 2 الی3 تا مساقه برامون کافی نیست برای همین خودمون میرفتیم با مربیا حرف میزدیم رازی میکردیم یه بار به میزبانی ما یه بار با میزبانی اونا مسابقات بینمون برگزار بشه تقریبا خیلی جاها رو رفتیم..
ی سری جاها هم هستند که پولی میگیرن از شخص و بهش نوبت مبارزه میدند من یادمه برای هر مسابقه 30 تومن 2 سال پیش میدادم و پارسالم زیاد شل شد کارم بخاطر مسدومیتم کلا چون خصوصی بود کیفیت خیلی بالایی داشت و همه بخاط پولشونم که شده با جون دل مبارزه میکردند.. یجورایی زیر زمینی بود ولی مجاز..
آخ راستی کمربند آبی هم نه من ملا پی در پی رفتم و روزی 1 ساعتو نیم هم نبود بزار شرح بدم براتون از باشگاه نصر که تموم میشد با مترو میرفتم باشگاه ملت تو آزادی قبلش یه لبو میخوردم :d و میرفتم تو بعدش میرفتم پارک یکم تفریح و پلنگ به هوا (پلنگ لقب منه واسه همین بچه ها اسم بازی هارو عوض میکردن مثلا قائم پلنگ و...
خلاصه از اونجا هم میرفتم بدنسازی فیتنس من این روند رو هر روز به جزء جمعه ها تا 1 سالو نیم مداوم انجام دادم و روز های جمع هم با استادمون و همه میرفتیم پارک ساعی تمرین و دویدن و پل نوردی و..... با این شرایط من هیچ وقت نرفتم کمربند قرمز بگیرم... البته تو مسدومیتم یه باری رفتم که واقعا گند زدم به دلیل بی تمرنی... خیلی ضد حالم شد..
برای اون قسمت حرفم که گفتم باهم منظورم این بود ک وقتی شروع کردم سریع برم دنبال قرمزم و بازم جدی تمرین کنم خودمو برسونم به قبلم... بعدش مویدش که شد برم برای مشکی.. معمولا توی تکواندو زیر 8 ماه پشت هم حساب میشه

خلاصه که من عشق تکواندو دارم و مثل شما خیلی جدی میگیرم و الته خیلی هم محیط باشگاه شاد میشه با شوخی هام..
امیدوارم جفتمون بتونیم مثل قبل نه خیلی بهتر از قبل بشیم.. من هنوز امید دارم برای المپیک.. اگه خدا بخواد
تا چه سنی میشه وارد تیم ملی شد و تا چه سنی میشه موند؟؟

 

[ya_ali_mavla]

دقیقا با حرفاتون موافقم و اینکه ما واقعا خودمونو کشتیم که الان وقتی میریم باشگاه های قدیمیمون سر میزنیم همه که میشناسنمون مخصوصا بچه مچه ها که انقد ازشون کار کشیدم همه میان بغلمون میکنن..
از همه اینا بگزریم ماهم این 2 الی3 تا مساقه برامون کافی نیست برای همین خودمون میرفتیم با مربیا حرف میزدیم رازی میکردیم یه بار به میزبانی ما یه بار با میزبانی اونا مسابقات بینمون برگزار بشه تقریبا خیلی جاها رو رفتیم..
ی سری جاها هم هستند که پولی میگیرن از شخص و بهش نوبت مبارزه میدند من یادمه برای هر مسابقه 30 تومن 2 سال پیش میدادم و پارسالم زیاد شل شد کارم بخاطر مسدومیتم کلا چون خصوصی بود کیفیت خیلی بالایی داشت و همه بخاط پولشونم که شده با جون دل مبارزه میکردند.. یجورایی زیر زمینی بود ولی مجاز..
آخ راستی کمربند آبی هم نه من ملا پی در پی رفتم و روزی 1 ساعتو نیم هم نبود بزار شرح بدم براتون از باشگاه نصر که تموم میشد با مترو میرفتم باشگاه ملت تو آزادی قبلش یه لبو میخوردم :d و میرفتم تو بعدش میرفتم پارک یکم تفریح و پلنگ به هوا (پلنگ لقب منه واسه همین بچه ها اسم بازی هارو عوض میکردن مثلا قائم پلنگ و...
خلاصه از اونجا هم میرفتم بدنسازی فیتنس من این روند رو هر روز به جزء جمعه ها تا 1 سالو نیم مداوم انجام دادم و روز های جمع هم با استادمون و همه میرفتیم پارک ساعی تمرین و دویدن و پل نوردی و..... با این شرایط من هیچ وقت نرفتم کمربند قرمز بگیرم... البته تو مسدومیتم یه باری رفتم که واقعا گند زدم به دلیل بی تمرنی... خیلی ضد حالم شد..
برای اون قسمت حرفم که گفتم باهم منظورم این بود ک وقتی شروع کردم سریع برم دنبال قرمزم و بازم جدی تمرین کنم خودمو برسونم به قبلم... بعدش مویدش که شد برم برای مشکی.. معمولا توی تکواندو زیر 8 ماه پشت هم حساب میشه

خلاصه که من عشق تکواندو دارم و مثل شما خیلی جدی میگیرم و الته خیلی هم محیط باشگاه شاد میشه با شوخی هام..
امیدوارم جفتمون بتونیم مثل قبل نه خیلی بهتر از قبل بشیم.. من هنوز امید دارم برای المپیک.. اگه خدا بخواد
تا چه سنی میشه وارد تیم ملی شد و تا چه سنی میشه موند؟؟

ماشالله اون یک سالو نیمی که تمرین کردی مقام کشوری نیاروردی؟
طبیعتا تا هر سنی البته بهرته بگم زیر 28 سال
ولی اینم بگم به قول استادمان که قبلا مربی تیم ملی بوده اگه بری توی اردو چهارتا مربی روی سرتن یعنی 8 تا چشم و هرکدام منتظر یکم کم کاری یا شل شدن تو ان تا خطت بزنن!
یه جاهایی هم شنیدم که یکم باند بازی هم توی تیم ملی هست
و اینکه اگه خدا خواست و موفق به رفتن به اردو شدی یا شدیم حتی اگه توی وزنت از همه بهترم باشی و یه مسابقه جهانی به پیش بیاد تو یا ما رو نمیبرن! چرا؟
چون تجربه بین الممللی نداریم به خاطر همینم اول یه چند سالی باید سفت و محکم توی اردو باشی چند تا مسابقه بین المملی کوچیک بری و خودتا نشان بدی تا اونموقع شاید لطف کنن ببرن مسابقات آسیایی یا جهانی یا المپیک که از هفت خان رستمم سخت تره!
حالا وزن چندی چند کیلو پا میزنی؟
بدنسازی ای که میرفتی برنامه مختص تکواندو بود یا نه همینطوری با برنامه عادی میرفتی؟
اگه ویژه تکواندو برای منم پ خ کن
این باشگاه های خصوصی هم که گفتی و 30 تومن میگیرنو این حرفارو ما اینجا نداریم
چطوری بوده که 30 تومن میگرفتن؟ نکته با برو بچه های تیم میلی پا میزدین؟! هنوزم هست یعنی اگه ما بخوایم بیایم امکانش هست؟
امیدوارم همه موفق باشیم

 

[blue-panther]

ماشالله اون یک سالو نیمی که تمرین کردی مقام کشوری نیاروردی؟
طبیعتا تا هر سنی البته بهرته بگم زیر 28 سال
ولی اینم بگم به قول استادمان که قبلا مربی تیم ملی بوده اگه بری توی اردو چهارتا مربی روی سرتن یعنی 8 تا چشم و هرکدام منتظر یکم کم کاری یا شل شدن تو ان تا خطت بزنن!
یه جاهایی هم شنیدم که یکم باند بازی هم توی تیم ملی هست
و اینکه اگه خدا خواست و موفق به رفتن به اردو شدی یا شدیم حتی اگه توی وزنت از همه بهترم باشی و یه مسابقه جهانی به پیش بیاد تو یا ما رو نمیبرن! چرا؟
چون تجربه بین الممللی نداریم به خاطر همینم اول یه چند سالی باید سفت و محکم توی اردو باشی چند تا مسابقه بین المملی کوچیک بری و خودتا نشان بدی تا اونموقع شاید لطف کنن ببرن مسابقات آسیایی یا جهانی یا المپیک که از هفت خان رستمم سخت تره!
حالا وزن چندی چند کیلو پا میزنی؟
بدنسازی ای که میرفتی برنامه مختص تکواندو بود یا نه همینطوری با برنامه عادی میرفتی؟
اگه ویژه تکواندو برای منم پ خ کن
این باشگاه های خصوصی هم که گفتی و 30 تومن میگیرنو این حرفارو ما اینجا نداریم
چطوری بوده که 30 تومن میگرفتن؟ نکته با برو بچه های تیم میلی پا میزدین؟! هنوزم هست یعنی اگه ما بخوایم بیایم امکانش هست؟
امیدوارم همه موفق باشیم

نه کشوری نمیتونسم برم که!!! قرمز نگرفته بود و نگرفتم هنوز
من 19 سالمه
بزار هرچقد میخوان بالا سرم باشن من خودمو نشون میدم تا وقتی پای پارتی بازی وسط نباشه خودمو نشون میدم و البته فوقض خیلی کم بیارم و شل بشم یه نوشابه انرژی زا میخورم میترکونم
تو تیم ملی رو نمیدونم باند بازی و پاری باشه یا نه ولی توی رده های پایین که خیلی دیدم..
اااا چه بد شد حتما باید از اوجمون بیایم گپایین تا ببرن مارو جهانی؟/
من الان بخاطر تمرین نداشتن شدم 85 کیلو با قد 188 ولی همیشه موقع مبارزات و توی تمرین وزنمو ثابت روی 79 نگه میدارم بکم صورتم لاغر میشه ولی راحت ترم با 79 کیلو
من فیتنس میرفتم و مخصوص تکواندو و مرب یهم هوامو داشت و بیتر رو بالا تنه کار کردم چون تکواندو خود به خود پایین تنه رو قوی میکنه و هیچ وقت مکمل مصرف نکردم
چشم برات توی ی فیل مینویسم آپ میکنم بگیریش..
نه باشگاه خصوصی نبودن ی مکانی برای مبارزه بود 30 تومن هم پول ورود به مسابقات بود
بچه های تیم می نبودن ولی خبی هاشون از حد من بیشتر بودن و حسابی کتک میخوردم ولی کتک خوردن تو رزمی خوبه..
آره هست همیشه..بیا قدمت روی چشم..
م استادام به ترتیب مقام و شهرت : استاد سهرابی و استاد نریمانی و استاد علی و محمد نجفی..اینا به ترتیب هم استاد های همدیگه بودند یعنی سهرابی استاد نریمانی و نریمانی استاد نجفی ها و استاد اصلی مکنم نجفی بود که واقعا از جونو دل برامون میزاشت.. یادمه کبابیشو فروخت خودمون تیم وارد لیگ کردیم.. البته ماهم با ابردن هامون همه جایزه های نقدی رو دادیم بهش یه بزرگترشو زد.. خیلی دوران خوبی بود..
باشگاه خصوصی هم سراغ دارم که استاد خوبی داره ولی دختر پشر قاطیه که اگه مسی بفهمه پروانه استادیشو باطل میکنن ولی اگه کسیو بشناسم میبرمش اگثر بکس تیم ملی هم هستن اونجا.. مخصوصا خانوما که تک تکشونو زدم.. باورت نمیشه چقد زدن تکواندو کارای دختر راحته!!!!!!!!!!!!! اگر پایه باشی باهم میریم (تو تهران هیچ چیز محال نیست)

 

[blue-panther]

اااااااااااا چقد غلط املایی داشتم

 

[ya_ali_mavla]

سعی کن هرچه زودتر قرمزتا بگیری اوایل اردیبهشت آزمونه خودتا از همین الان آماده کن
و یه نکته حیاتی بگم که نه تنها توی تکواندو بلکه رشته های رزمی دیگم ثابت شده یه رزمی کار که هدفش مسابقس تا مسابقه کشوری نده و نره نمیفهمه چه خبره و دنیا دست کیه
من همین دو هفته پیش یه مسابقه کشوری رفتم تو آبادان که تازه سطح خودم رو فهمیدم و اینکه اگه یکم تمرین رو بیشتر کنم خیلی بهتر میشم و خدارا شکر اونقدرا که فکرشا میکردم بد نیستم
در کل البته برای تجربه رفته بودم نه مقام که خدارا شکر توی دور دوم به کسی خوردم و بهش باختم که توی همون وزن اول شد انقدر کارش خوب بود که شیفته کارش شده بودم
فیلم تمامیه مسابقاتشم گرفتم و از اینکه به این فرد خوردم و دور دوم حذف شدم اصلا ناراحت نشدم بلکه خدارا شکر کردم چون خودش واقعا میشه گفت یه تجربه خیلی زیادی به من داد حتی بعد بازی باهاش صحبت کردم در مورد کارم
ایرادی که از من گرفتو قبول داشتم گفت چرا پاهاتو نمیزنی به نظر خودم دلیلش کم تجربگی و ترس از امیتاز دادن بود
ولی بعد اینکه فیلمه مسابقم رو با یکی از استادهام دیدم واقعا چه امیتازهایی که میتانستم بگیریمو نگرفتم!
همین یه بازی منو دگرگون کرد
از اونجا که برگشیتیم تمریناتم رو به شکل وحشتناکی دقیق تر و سنگین تر کردم که ایشالله برای مسابقات استانی که ایشالله چشم دشمن کور!! قراره توی اردیبهشت برگزار بشه اول بشم
این توانایی هم در خودم میبینم ایشالله با کمک مربیامان و هم رزمای خوبی که توی باشگاهمان داریم به این هدفم میرسم اگه مشکلی پیش نیاد
در کل خلاصه کمی از این تجربه رو برای شما و همه دوستانی که این متنو میخوانن میگم ایشالله استفاده کنید
مبارزه تکواندو یعنی : بدل بدل بدل در دفاع کردن یعنی هنر خالی کردن ضربه حریف و بعدش امتیاز گرفتن
یعنی استارت یعنی استارت یعنی استار در حمله کردن هرچی استارت سریع تر و ضربه دقیق تر باشه حریق کاملا هنگ میکنه و در پاسخ دادن میمانه
مبارزه یعنی کار بیهوده نکردن با دقت فراروان و دقیق بودن مبارزه یعنی یک لحظه یعنی صبر برای گرفتن امیتاز
اینارو واقعا قبلا نفهمیده بودم چرا چون با اگه 70 کیلو ام با یه گونی استرس میرفتم توی زمین و هیچی از مسابقم نمیفهمیدم ولی این سری کامل خالی کردم خودم رو از استرس رفتم که تجربه کنم که یاد بگیرم
و خدارا شکر گرفتم
بدل رو که اصلا کار نمیکردمو برام بیگانه بود توی میت زدن تمرین میکردیم ولی هیچ وقت برام جا نیفتاده بود و ارزش و کاربردش رو نمیدانستم از اون موقع تاحالا هر روز تمرین میکنم بدل خیلی مهمه به جرات میتانم بگم 60 تا 80 در صد نمره ها توی تکواندو از بدله
و یه نکته مهم دیگه اینکه ضربه های تک ممکنه شمارو به خطر بندازه و اگه ضربه هارو تکرای یا چپ و راست بزنید درصد موفقیتتان بیشتره
همیشه موقع نزدیکی به حریف حواستان به سر و صورتتان باشه
کلا من توی این مسابقات به شدت از ضربه نریا مستقیم به صورت میترسیدم و حشتناک و خدارا شکر که نخوردم(آخه یه باز تو تمیرین لبم پاره شد و 6 تا بخیه خورد)
خیلی چیزایه دیگه هست اینکه وقتی رفتین توی زمین سبک باشید مثل پر عاری از هر فکر عاری از این فکر که با جر ضربه بزنید ضربه ها روان اما با قدرت
به فکر برنده شدن باشید اما نه به هر قیمتی چون خودش ایجاد استرس نیکنه و کارایی شمارو کاهش میده

چیزایی که میگم هیچکدام برای تعریف و ... از خود نیست چون هیچکسی هم اینجا نیست که منو بشناسه و فقط جهت استفاده بردن دوستانه
امیداروام که همه موفق باشیم
در مورد تهرانم اگه آمدم باهات هماهنگ میکنم چند تا باشگاه بریم ببینیم
هنوزم تو لیگ تیم دارید؟
منتظر برنامت هم هستم
منم 70 کیلو ام البته 72 کیلو در حالت عادی و 70 کیلو بعد تمرین! قدمم 180
مشکل لاغر نشان دادن هم توی اکثر تکواندو کاها دیده میشه حتی وزن هشتی ها!! لامصب گردن و صورت رو خیلی ضعیف جلوه میده!
یا علی

 

[seul]

دوستان یه سوال دارم
ماکزیمم سنی که میشه تکواندو شروع کرد چنده؟
من 20 سالمه تازگیا عشق تکواندو شدم ولی فکر میکنم دیره
در ضمن بدنمم یه کم نسبت به بقیه خشک تره چون تا حالا ورزش رزمی نکردم ( 7-8 سال پیش 3 ماه کنگ فو فقط )

 

[blue-panther]

سعی کن هرچه زودتر قرمزتا بگیری اوایل اردیبهشت آزمونه خودتا از همین الان آماده کن
و یه نکته حیاتی بگم که نه تنها توی تکواندو بلکه رشته های رزمی دیگم ثابت شده یه رزمی کار که هدفش مسابقس تا مسابقه کشوری نده و نره نمیفهمه چه خبره و دنیا دست کیه
من همین دو هفته پیش یه مسابقه کشوری رفتم تو آبادان که تازه سطح خودم رو فهمیدم و اینکه اگه یکم تمرین رو بیشتر کنم خیلی بهتر میشم و خدارا شکر اونقدرا که فکرشا میکردم بد نیستم
در کل البته برای تجربه رفته بودم نه مقام که خدارا شکر توی دور دوم به کسی خوردم و بهش باختم که توی همون وزن اول شد انقدر کارش خوب بود که شیفته کارش شده بودم
فیلم تمامیه مسابقاتشم گرفتم و از اینکه به این فرد خوردم و دور دوم حذف شدم اصلا ناراحت نشدم بلکه خدارا شکر کردم چون خودش واقعا میشه گفت یه تجربه خیلی زیادی به من داد حتی بعد بازی باهاش صحبت کردم در مورد کارم
ایرادی که از من گرفتو قبول داشتم گفت چرا پاهاتو نمیزنی به نظر خودم دلیلش کم تجربگی و ترس از امیتاز دادن بود
ولی بعد اینکه فیلمه مسابقم رو با یکی از استادهام دیدم واقعا چه امیتازهایی که میتانستم بگیریمو نگرفتم!
همین یه بازی منو دگرگون کرد
از اونجا که برگشیتیم تمریناتم رو به شکل وحشتناکی دقیق تر و سنگین تر کردم که ایشالله برای مسابقات استانی که ایشالله چشم دشمن کور!! قراره توی اردیبهشت برگزار بشه اول بشم
این توانایی هم در خودم میبینم ایشالله با کمک مربیامان و هم رزمای خوبی که توی باشگاهمان داریم به این هدفم میرسم اگه مشکلی پیش نیاد
در کل خلاصه کمی از این تجربه رو برای شما و همه دوستانی که این متنو میخوانن میگم ایشالله استفاده کنید
مبارزه تکواندو یعنی : بدل بدل بدل در دفاع کردن یعنی هنر خالی کردن ضربه حریف و بعدش امتیاز گرفتن
یعنی استارت یعنی استارت یعنی استار در حمله کردن هرچی استارت سریع تر و ضربه دقیق تر باشه حریق کاملا هنگ میکنه و در پاسخ دادن میمانه
مبارزه یعنی کار بیهوده نکردن با دقت فراروان و دقیق بودن مبارزه یعنی یک لحظه یعنی صبر برای گرفتن امیتاز
اینارو واقعا قبلا نفهمیده بودم چرا چون با اگه 70 کیلو ام با یه گونی استرس میرفتم توی زمین و هیچی از مسابقم نمیفهمیدم ولی این سری کامل خالی کردم خودم رو از استرس رفتم که تجربه کنم که یاد بگیرم
و خدارا شکر گرفتم
بدل رو که اصلا کار نمیکردمو برام بیگانه بود توی میت زدن تمرین میکردیم ولی هیچ وقت برام جا نیفتاده بود و ارزش و کاربردش رو نمیدانستم از اون موقع تاحالا هر روز تمرین میکنم بدل خیلی مهمه به جرات میتانم بگم 60 تا 80 در صد نمره ها توی تکواندو از بدله
و یه نکته مهم دیگه اینکه ضربه های تک ممکنه شمارو به خطر بندازه و اگه ضربه هارو تکرای یا چپ و راست بزنید درصد موفقیتتان بیشتره
همیشه موقع نزدیکی به حریف حواستان به سر و صورتتان باشه
کلا من توی این مسابقات به شدت از ضربه نریا مستقیم به صورت میترسیدم و حشتناک و خدارا شکر که نخوردم(آخه یه باز تو تمیرین لبم پاره شد و 6 تا بخیه خورد)
خیلی چیزایه دیگه هست اینکه وقتی رفتین توی زمین سبک باشید مثل پر عاری از هر فکر عاری از این فکر که با جر ضربه بزنید ضربه ها روان اما با قدرت
به فکر برنده شدن باشید اما نه به هر قیمتی چون خودش ایجاد استرس نیکنه و کارایی شمارو کاهش میده

چیزایی که میگم هیچکدام برای تعریف و ... از خود نیست چون هیچکسی هم اینجا نیست که منو بشناسه و فقط جهت استفاده بردن دوستانه
امیداروام که همه موفق باشیم
در مورد تهرانم اگه آمدم باهات هماهنگ میکنم چند تا باشگاه بریم ببینیم
هنوزم تو لیگ تیم دارید؟
منتظر برنامت هم هستم
منم 70 کیلو ام البته 72 کیلو در حالت عادی و 70 کیلو بعد تمرین! قدمم 180
مشکل لاغر نشان دادن هم توی اکثر تکواندو کاها دیده میشه حتی وزن هشتی ها!! لامصب گردن و صورت رو خیلی ضعیف جلوه میده!
یا علی

واقعاااااااااااااااااااااااااااااااا از ته دل میگنن واقعاا ممنون نصیحت هایی کردی که حتی بهترین اتاد ها هم بهم نرکدن ممنونتم.. معلومه مثل خودم هرچی پیش رفتی الکی نبوده و واقعا تجربه کسب کردی البته بازم معلومه تجاربت خیلی از من بیشتره واقعا تحسینت میکنممممم ممنوننن
بابت بدل هم آره بدل واقعا عالیه خوشبخاتانه این یکیو اونقدری کار کردم که نمیدونی چون دخترا رو نمیشد بزنیم میوفتادن میمردن همش بدل میزدم البته چند بار دور از چش استاد ازشون آب هویج ساختم..
خود استاد هم به غیر دخترا همیشه ببیشتر به بدلم گیر میداد که با این همه تمرینم اعتراف میکنم بدل ضعیفه یعنی جای کار زیاد دارم نه که نتونم کنترل کنم نه.. کنترلم خوبه ولی چون خودم عادت کردم انرژیمو بزارم که حریف برای راند دوم یه جای سالم تو بدنش نباشه به همین خاطر توی مبارزه تا میتونم ضربات کاری و از پا در آورنده میزنم که شاید امتیاز نگیرم.. دوتا از فجیه تریناشم یه دولیو زدم که تو باشگاه بود دیگه بلند نشد.. حریف تمرینیم هم بود یکی دیگه هم توی مسابقه بود که یه فیلیپینی آتشین زدم که تو فیلمم هست داور یه امتیاز داد بعدش بخاطر اینکه حریفم شروع به آخ آخ گفتن کرد داور بعدشم کار به نفس دادن کشیدو همین راند اول بازی تموم شد.. خیلی اینجوری بردم.. نمیدونم بده یا خوب..
استارتم ولی واقعا با این وزنم با یه 6 کیلویی براربر گاهیی اوقات بیشترم.. ولی یه کسرا بود اون نامرد من فقط جلوش دفاع میکردم اگر میخواستم کاری کنم امتایز میکرفت 100%
خلاصه من الان از 100 به خودم 30 میدم توی مبارزه و استرس نداشتن(یعنی خیلی استرس دارم بعضی وقتا) و یه سری ایرادات دارم.... میخوام 100 رو پر کنم
هانمادانگم عالیه از 100 به خودم 99 میدم
پومسه هم از 100 70 میدم
بیشترین مسدومیت ام هم از طریق آرنج گرفتن حریف بوده نمیدونم چرا هرکی بهم میخوره فقط با آرنج دفاع میکنه دوارا هم گیر نمیدن
البته من توی سخت ترین مسدومیت هام هم تمرین داشتم به جز دوتاش که الان تو دومیشم
الان فرم چند رو باید بلد باشم برای قرمز؟ و قرمز چه آزمون های دیگه ای داره؟؟؟؟
من تا فرم 7 بلدم و یاددمه
ممنون میشم توی این موردم راهنماییم کنی:X

 

[blue-panther]

دوستان یه سوال دارم
ماکزیمم سنی که میشه تکواندو شروع کرد چنده؟
من 20 سالمه تازگیا عشق تکواندو شدم ولی فکر میکنم دیره
در ضمن بدنمم یه کم نسبت به بقیه خشک تره چون تا حالا ورزش رزمی نکردم ( 7-8 سال پیش 3 ماه کنگ فو فقط )

محدودیت سنی نداره من توی باشگاه استاد که شاگردارو میداد دستم من 20 تا 25 هم زیر دستم بود حتی یه مورد 30 ساله جوری اینارو ساختم که استادم کف کرد..
بستگی به جدیت خودتم داره و اونی که بهت یاد میده من چون اونارو میزدم و تنبیه و اینکه یجوری خصوصی بالا سرشون بودم سریع خودشونو نشون دادن
بیبن اگر میبینی واقعا دوست داری و از این عشق الکی ها نیست حتما برو تکواندو و اونجا خودشون بدنتو نرم میکنن اولش یکم سخته ولی تحمل کن..
سعی کن حریف تمرینی داشته باشی تو کارات و همیشه سر شام ناهار صبحونه پلاتو تا جایی که میتونی باز کن جوری که تا آخر غذا خوردن دیگه نتونی بلند شی
پروانه هم خیلی خوبه کلا برو میفهمی
خوش باشی

 

[ya_ali_mavla]

دوستان یه سوال دارم
ماکزیمم سنی که میشه تکواندو شروع کرد چنده؟
من 20 سالمه تازگیا عشق تکواندو شدم ولی فکر میکنم دیره
در ضمن بدنمم یه کم نسبت به بقیه خشک تره چون تا حالا ورزش رزمی نکردم ( 7-8 سال پیش 3 ماه کنگ فو فقط )

سلام
خوش آمدید
ببین از زبان هادی ساعی میگم :
تکواندو کم خطر ترین رشته رزمی پر نشاط ترین و زیباترین هنر رزمیه! البته این آخریش ممکنه با یه سری هنرهای دیگه همراه باشه
و سن و سالم نمیشناسه چون ورزش سنگینی نیست که بخواد آسیبهایی به بدن بزنه که بعد از 30 -40 سالگی دیگه نتانید حتی به درستی راه برید!
نشاط و سرزندگی توی تکواندو توی تمام هنرهای رزمی حرف اول و آخر رو میزنه و اینو از هرکسی که یه زمانی تکواندو کار کرده میتانید بپرسید
شما هم الان توی سن پر نشاطی هستید در کل به نظر من تکواندو سن نداره و نمیشناسه شما استاد کانگ رو یه سرچ بزن تو گوگل بیش از 70 سالشه ولی ببین چه انعطاف وحشتناکی داره!
شما هم بدنت یک ماه یا دو ماه نرم میشه
ولی خوب باید جمامی رو تحمل کنی تکواندو یکی از رشته هاییه که جمامی اون اولا خیلی خودشا نشان میده

واقعاااااااااااااااااااااااااااااااا از ته دل میگنن واقعاا ممنون نصیحت هایی کردی که حتی بهترین اتاد ها هم بهم نرکدن ممنونتم.. معلومه مثل خودم هرچی پیش رفتی الکی نبوده و واقعا تجربه کسب کردی البته بازم معلومه تجاربت خیلی از من بیشتره واقعا تحسینت میکنممممم ممنوننن
بابت بدل هم آره بدل واقعا عالیه خوشبخاتانه این یکیو اونقدری کار کردم که نمیدونی چون دخترا رو نمیشد بزنیم میوفتادن میمردن همش بدل میزدم البته چند بار دور از چش استاد ازشون آب هویج ساختم..
خود استاد هم به غیر دخترا همیشه ببیشتر به بدلم گیر میداد که با این همه تمرینم اعتراف میکنم بدل ضعیفه یعنی جای کار زیاد دارم نه که نتونم کنترل کنم نه.. کنترلم خوبه ولی چون خودم عادت کردم انرژیمو بزارم که حریف برای راند دوم یه جای سالم تو بدنش نباشه به همین خاطر توی مبارزه تا میتونم ضربات کاری و از پا در آورنده میزنم که شاید امتیاز نگیرم.. دوتا از فجیه تریناشم یه دولیو زدم که تو باشگاه بود دیگه بلند نشد.. حریف تمرینیم هم بود یکی دیگه هم توی مسابقه بود که یه فیلیپینی آتشین زدم که تو فیلمم هست داور یه امتیاز داد بعدش بخاطر اینکه حریفم شروع به آخ آخ گفتن کرد داور بعدشم کار به نفس دادن کشیدو همین راند اول بازی تموم شد.. خیلی اینجوری بردم.. نمیدونم بده یا خوب..
استارتم ولی واقعا با این وزنم با یه 6 کیلویی براربر گاهیی اوقات بیشترم.. ولی یه کسرا بود اون نامرد من فقط جلوش دفاع میکردم اگر میخواستم کاری کنم امتایز میکرفت 100%
خلاصه من الان از 100 به خودم 30 میدم توی مبارزه و استرس نداشتن(یعنی خیلی استرس دارم بعضی وقتا) و یه سری ایرادات دارم.... میخوام 100 رو پر کنم
هانمادانگم عالیه از 100 به خودم 99 میدم
پومسه هم از 100 70 میدم
بیشترین مسدومیت ام هم از طریق آرنج گرفتن حریف بوده نمیدونم چرا هرکی بهم میخوره فقط با آرنج دفاع میکنه دوارا هم گیر نمیدن
البته من توی سخت ترین مسدومیت هام هم تمرین داشتم به جز دوتاش که الان تو دومیشم
الان فرم چند رو باید بلد باشم برای قرمز؟ و قرمز چه آزمون های دیگه ای داره؟؟؟؟
من تا فرم 7 بلدم و یاددمه
ممنون میشم توی این موردم راهنماییم کنی:X

عالیه استارت که اینطوری میگی عالی بهریتن استارتم همون انفجاریه که میگی آفرین عالیه ولی استارت به دقت به درد نمیخوره وقتی ضربه میزنی با چشمات فقط هوگو حریفت رو نگاه کن قسمت خالی هوگوش و هنگام ضربه فقط پاهاتو بده به چشمات! ببین چه معجزه ی وحشتناکیه!
برای آبی به قرمز باید تا فرم 6 و قرمز به مشکی فرم 7 و 8 هم بلد باشی
هانمادانگتم که میگی عالیه چون ضربات کلاسیک رو میپرسن به صورت خطی ترکیبی و یه سری از ضربه های پرشی زیاد سخت نیست
بعدش یه مبازره ساده و یه آزمون آمادگی جسمانی در کلی فقط اون دو مرحله اول خیلی مهمه فرم و اصتلاحات و حرکات کلاسیک پا
که باید سعی کنی نمره 75 با بالا بگیری تا قبول بشی

محدودیت سنی نداره من توی باشگاه استاد که شاگردارو میداد دستم من 20 تا 25 هم زیر دستم بود حتی یه مورد 30 ساله جوری اینارو ساختم که استادم کف کرد..
بستگی به جدیت خودتم داره و اونی که بهت یاد میده من چون اونارو میزدم و تنبیه و اینکه یجوری خصوصی بالا سرشون بودم سریع خودشونو نشون دادن
بیبن اگر میبینی واقعا دوست داری و از این عشق الکی ها نیست حتما برو تکواندو و اونجا خودشون بدنتو نرم میکنن اولش یکم سخته ولی تحمل کن..
سعی کن حریف تمرینی داشته باشی تو کارات و همیشه سر شام ناهار صبحونه پلاتو(پاهاتو) تا جایی که میتونی باز کن جوری که تا آخر غذا خوردن دیگه نتونی بلند شی
پروانه هم خیلی خوبه کلا برو میفهمی
خوش باشی

این آخریه که واقعا متحیر کنندس! البته غلط املایی داشتی پاهاتو! یعنی اصن یه وضعی:blush: همه تو خانه میگن لنگاتو جم کن:lol: سر سفره یا موقع دیدن فیلم اصن شده یه فیلمی این پاهای ما
پایه کامپیوترم که میشنم اصلن نمیتانم درست سر صندلی بشینم باید حتما به یه حالت خاصی پاهامو جمعش کنم یا درازش کنم روی میز!
فقط توی مهمانی ها توی رنج و عذابم آخ نگو که دلم کبابه

یکم دقت کن چرا رگباری میتایپی میره! حتما عشق رگباری ای دیگه استارتتم که عالیه..........

 

[blue-panther]

سلام
خوش آمدید
ببین از زبان هادی ساعی میگم :
تکواندو کم خطر ترین رشته رزمی پر نشاط ترین و زیباترین هنر رزمیه! البته این آخریش ممکنه با یه سری هنرهای دیگه همراه باشه
و سن و سالم نمیشناسه چون ورزش سنگینی نیست که بخواد آسیبهایی به بدن بزنه که بعد از 30 -40 سالگی دیگه نتانید حتی به درستی راه برید!
نشاط و سرزندگی توی تکواندو توی تمام هنرهای رزمی حرف اول و آخر رو میزنه و اینو از هرکسی که یه زمانی تکواندو کار کرده میتانید بپرسید
شما هم الان توی سن پر نشاطی هستید در کل به نظر من تکواندو سن نداره و نمیشناسه شما استاد کانگ رو یه سرچ بزن تو گوگل بیش از 70 سالشه ولی ببین چه انعطاف وحشتناکی داره!
شما هم بدنت یک ماه یا دو ماه نرم میشه
ولی خوب باید جمامی رو تحمل کنی تکواندو یکی از رشته هاییه که جمامی اون اولا خیلی خودشا نشان میده


عالیه استارت که اینطوری میگی عالی بهریتن استارتم همون انفجاریه که میگی آفرین عالیه ولی استارت به دقت به درد نمیخوره وقتی ضربه میزنی با چشمات فقط هوگو حریفت رو نگاه کن قسمت خالی هوگوش و هنگام ضربه فقط پاهاتو بده به چشمات! ببین چه معجزه ی وحشتناکیه!
برای آبی به قرمز باید تا فرم 6 و قرمز به مشکی فرم 7 و 8 هم بلد باشی
هانمادانگتم که میگی عالیه چون ضربات کلاسیک رو میپرسن به صورت خطی ترکیبی و یه سری از ضربه های پرشی زیاد سخت نیست
بعدش یه مبازره ساده و یه آزمون آمادگی جسمانی در کلی فقط اون دو مرحله اول خیلی مهمه فرم و اصتلاحات و حرکات کلاسیک پا
که باید سعی کنی نمره 75 با بالا بگیری تا قبول بشی

این آخریه که واقعا متحیر کنندس! البته غلط املایی داشتی پاهاتو! یعنی اصن یه وضعی:blush: همه تو خانه میگن لنگاتو جم کن:lol: سر سفره یا موقع دیدن فیلم اصن شده یه فیلمی این پاهای ما
پایه کامپیوترم که میشنم اصلن نمیتانم درست سر صندلی بشینم باید حتما به یه حالت خاصی پاهامو جمعش کنم یا درازش کنم روی میز!
فقط توی مهمانی ها توی رنج و عذابم آخ نگو که دلم کبابه

یکم دقت کن چرا رگباری میتایپی میره! حتما عشق رگباری ای دیگه استارتتم که عالیه..........

ایول اصطلاحاتم چون استاد نجفی خیلی گیر میداد خوب شد و کتاب هم دارم در یک قدمی تکواندو که برای اصطلاحات و فرم ها واقعا عالیه پیشنهاد میکنم اگه نداری بگیر کتاب فوق العاده هستش
:d دیگه چیکار کنیم عادت کردم تند تند بنویسم
آره کاملا مووافقم اصلا صاف نشستن برای من یکی که دیگه معنی نداره.. ی پام روی تخت که سمت راستمه ی پام هم سمت چپ میزم روشون پتو هم میزارم مبادا سردشون بشه
من بیشتر پای کامپیتور اینجوری ام چند وقت پیش کلاس میرفتم توی کلاس دستم ککه رو ماوس بود معلوم بود خودم همش سور میخوردم میرفتم پایین لنگام هم باز منم اونجا سوژه خنده بودم..

 

[ya_ali_mavla]

سلام کجا رفتی پسر؟!
منتظر برنامت هستم ها
راستی اگه مسابقه ای چیزی بود تهران منم خبر کن تا بیام شرکت کنم البته اگه استادتان مشکلی نداشته باشه
منتظرتم
یا علی

 

[cloobpc]

سلام به همه تکواندو کاران و اساتید عزیزم
خوشبختانه یا بدبختانه من آبیمو گرفتم!
خودم زیاد راضی نیستم چون حدود یکسال کمتره که دارم تکواندو کار میکنم و به نظرم زرد هم از سرم زیاده چون هنوز یه تکنیک تیو ساده رو درست نمیتپنم بزنم
بگذریم...
یه سوال داشتم از عزیزان و استادان عزیزم
من تازه میخوام مبارزه روشروع کنم ونمیدونم ازکجا شروعش کنم
یه بار با یک دان دو مبارزه کردم فقط
که زد فک مارو آورد پایین


Sent from my WM8850-mid using Tapatalk 2

 

[blue-panther]

سلام کجا رفتی پسر؟!
منتظر برنامت هستم ها
راستی اگه مسابقه ای چیزی بود تهران منم خبر کن تا بیام شرکت کنم البته اگه استادتان مشکلی نداشته باشه
منتظرتم
یا علی

سلام بن شده بودمم
همین حوالی بودم
چشم تا فردا تو یه فایل ورد پ خ میکنم براتتت
نه چه مشکلی حتما همینجا میگمم

 

[blue-panther]

سلام به همه تکواندو کاران و اساتید عزیزم
خوشبختانه یا بدبختانه من آبیمو گرفتم!
خودم زیاد راضی نیستم چون حدود یکسال کمتره که دارم تکواندو کار میکنم و به نظرم زرد هم از سرم زیاده چون هنوز یه تکنیک تیو ساده رو درست نمیتپنم بزنم
بگذریم...
یه سوال داشتم از عزیزان و استادان عزیزم
من تازه میخوام مبارزه روشروع کنم ونمیدونم ازکجا شروعش کنم
یه بار با یک دان دو مبارزه کردم فقط
که زد فک مارو آورد پایین


Sent from my WM8850-mid using Tapatalk 2

اگر نظر منو بخوای آره واقعا زود گرفتی و حرکت پا رو باید کامل و جرفه ای انجام بدی خودش یکی از آزمون های آّبی هست..
ولی فدای سرت حالا که گرفتی برای مبارزه همیشه با کتک خوردن شروع میشه..
داشتم میگفم برای مبارزه اول باید سرعت و قدرت کنار تاکتیکت رو ببری بالا.. باید جوری باشه که یکی میبینه لذت ببره حتی اگر تو ببازی..
اول یه کیسه بکس و یه میت بزگ با یه پنجه ای برای خودت بخر
بعد بگو کسی که نمیترسه یا با یکی از رفیقای هم باشگاهیت میت برای هم بگیرین و 20 الی 30 متر حالا بسته به توان خودتون مسیر رو آبدولیو بزنید برگشت هم عقب گرد یعنی همزمان که حریف تمرینیتون میاد سمت شما شما هم با عقب نشینی ضربه میزنی
تمامی حرکات پا باید اینجوری همیشه تمرین بشه و سعی کن مسیر و سرعتو به مرور بیشتر کنی
حرکت رقص پا خیلی مهمه به نظر من مبارزه گر باید توی این دو حالت باشه
کسی که خیلی سریعه و زیاد رقص پا نداره و از کوچکترین حمله ها فرار میکنه یا استفاده..
دومی هم کسیه که همش در حال رقص پاست و حرکات گیج کننده انجام میده با جای خالی کردن های خوب
هردو خوبن باید دید شما چی تو توانته
رقص پا حالت عادیشو که بلد هستید
کافیه رقص پارو با انواع حالت ها انجام بدین و تمام سرعتتون
مثلان موقع رقص پا سریع پپا عوش کنید (پایی که جلو هست رو عق و پای عقب رو جلو.) اینو میتونسد از پشت و یا از رو به رو انجام بدین ولس تا پاتون به زمین خورد دوباره به حالت اول برگردید یا چرخشوتن رو دایره وار کنید تا به جلو چرخیدید بعد از برخورد پا با زمین به سرعت مسیرو ادامه بدین و یه دایره تشکیل بدین..
ووووو خیلی مدل های گونانگون که خودتون باید دنبالش برید
سایه زنی کار کنید اونم زاید کنترل رو پارو زیاد کنید باید یادتون باشه که این پا برای شماست نه شما برای پاا..
به گفته برادر گلمون یا علی مولا بدل بدل بدل واقعا کارسازه
توی مبارزه باید ترسوند و زد
توی بازی های بچگی خودمونم بوده چندبار میترسوندیم یهو میزدیم (نون بیاار کباب ببر)
خیلی های دیگه هست که طوالانی میشه بخوام اینجا بگم
استاد غلط املایی (اگه غلطی بود تو نوشتنم شما ببخش)

 

[cloobpc]

واقعا ممنون از راهنماییتون
انشاا... هوا که بهتر شد با یکی ازدوستانم برای انجام تمرین هایی که گفتین میریم پارک
تا اون موقع هم تو باشگاه تمرین میکنیم
راستی یه سوال...
با وضع کنونی من مبارزه بکنم بهتره یا نه?
چون احتمال آسیب دیدنم زیاده به خاطر همین میگم

Sent from my WM8850-mid using Tapatalk 2

 

[blue-panther]

واقعا ممنون از راهنماییتون
انشاا... هوا که بهتر شد با یکی ازدوستانم برای انجام تمرین هایی که گفتین میریم پارک
تا اون موقع هم تو باشگاه تمرین میکنیم
راستی یه سوال...
با وضع کنونی من مبارزه بکنم بهتره یا نه?
چون احتمال آسیب دیدنم زیاده به خاطر همین میگم

Sent from my WM8850-mid using Tapatalk 2

خواهش میکنم عزیز
همیشه سعی کن تحت جو و محیط یا حرف کسی قرار نگیری
مثلا اگر دعوتت کردن به وزنه برداری (برای مثال) یا والیبال فوتسال و... بدون که بدنت با رزمی وقف پیدا کرده و احتمال آسب دیدنت توی ورزشهای دویدنی زیاده
البته نه که نری ولی احتیاط خوبه..
یا مثلا گفتن بیا مومدولیا بزن ببین الان شریاط بدنت چطوره چون اگر احساس بدی داشته باشی یا فکر کنی که الان پات گرم نیست انجام بدی واقعا مسدوم میشی
همیشه ی همیشه ببین خودت بدنت بهت چی میگه.. هیچ وقت عجله نکن اینم بدوون اونی که برای تو دوستو رفیقه شاید تو براش رقیب باشی و بخاود بهت آسیب بزنه
حالا سوال من اینه: بدن بهت چی میگه؟؟ میتونی 6 دقیقه توی 3 راند که احتمالم هست به راند طلایی بکشه نفستو نگه داری؟؟ میتونی حریفتو بازی بدی؟؟ میتونی عکس العمل خوبی داشته باشی؟ میتونی وقتی نفس نداری حرفتو از زمین بندازی بیرون اخطار بگیره؟؟ میتونی بعد شکست حریف اول پاسخوگی حریف دوم و سوم و.. باشی؟؟از همه مهم تر اعتماد به نفس مبارزه رو داری؟
اینارو از خودت بپرس تا به جواب سوالت برسی ولی جواب من اینه :
به نظر من که البته زیادم مهم نیست.. بهتره حسای از خودت کار بکشی.. نمیدونم تا حالا استادتون مجبورت کرده با 3 تا از رغیب هات همزمان مبارزه کنی یا نه؟؟ یا 6 تا؟؟ یا مجبورت کرده 1 ساعت و نیم باشگاه رو مدام استقامتی بدویی؟؟ اگر نه خودت اینکارو انجام بده برای خودت قانون بزار خسته که شدی بگو نه من خستگی ناپذیرم و از این جمله ها..
اگر یک ماه جدی ورزش کردی و احساس کردی اگه الان با لباس بیرونی یکی تورو به مبارزه بطلبه و به خودت یگی این که عددی نیست.. اونوقته که باید بری مبارزه
البته توی مبارزه حق خوری زیاده و داورا اکثرا پارتی کسی هستند واسه همین اگه دیدی حقت خورده شد دلخور نشو..
انقدر تمرین کن(تمرین با عشق و حوصله) که جوری حریفتو بزنی که هیچ داوری نتونه حقتو بخوره..
امیدوارم موفق بشی.

 

[ya_ali_mavla]

افرین

blue-panther واقعا استفاده بردیم

دوست عزیزم Cloobpc همیشه توی ابتدای زمانی که میخوای اولین مبارزه هایت رو برای اولین بار انجام بدی قطعا کتک میخوری
ولی این به چند دلیل اینکه تو رفتی از همون اول با یه کمربند مشکی به بالا کار کردی که همه چم و خم مبارزه زیر دستشه و قطعا تو هیچ حریفی برای اون نیستی
اول سعی کن با کسایی پا بزنی که از نظر درجه و سابقه به تو نزدیک ترن با همه نوع مبارزه کن از وزن 1 تا 8 تا نقط ضعفه همه وزن ها رو بفهمی
ولی وقتی داری با هم سطح های خودت و حالا یکم بالا تر از خودت پا میزنی جدی باش به این فکر نکن که اونا از تو بهترن و با تجربه ترن به این فکر کن که یکی ان مثل خودت
ضربات و حرکات اضافی که باعث میشن نفست رو الکی هدر بدی رو از خودت کم کم دفع کن انقدر با هم سطح های خودت خوب و محکم و جدی پا بزن و دیگه وقتی دیدی اونا برای تو حریف نیستن
برو و با بالاتر ها پا بزن
البته سعی کن اگه جلسه ای 5 تا مبارزه میکنی یکیش با یه کمربند مشکی به بالا باشه و قبلش ازش بخواه که راهنماییت کنه و توی مبارزه هرجا که ضعف داشتی یا اشتباه کردی
یا فرصتی داشتی برای امتیاز گیری و نزدی رو جدی بهت بگه که واقعا خیلی تاثیر داره
البته اینم بگم کسایی که کمربند بالاتر دارن سعی میکنن کمتر با حریف های ناشی یا آماتور پا بزنن چون توی کارکردن با این افراد همیشه احتمال مصدومیت خیلی بالاست
همیشه سعی کن جنگنده باشی ولی جنگنده با فکر
چون اولین مبارزه هات هست میتانم تصور کنم که چطور مبارزه کردی خیلی هول بودی رقص پاهات کلن درجا بوده و اینکه ی خیل بد سعی میکردی حمله کنی(میدوی به سمت حریفت دویدن هنگام مبارزه خیلی خطرناکه) و ضربه میخوردی یا در برابر حمله ها حریفت سعی میکردی خودتو بهش بچسبانی یا سرجات به حالت مظلومیت وایمیستادی پاهات رو درست نمیزدی حفظ فاصله خیلی مهمه فاصلت رو همیشه با حریفت بسته به قدش باید تنظیم کنی!
خوب این خط بالا خودش خیلی چیزها میگه ببین در برابر هر نقطه ضعفی که برات نوشتم یه راه حل هست که خودت میتانی جوابش رو بدی و البته با تجربه همه چی بدست میاد و بهتر میشی
مثلا رقص پاهات رو به یه شکل جالب و خاص خودت انجام بده به حالت عمودی و مستقیم نپر هوا سعی کن در مراحلی پاهات رو باز کنی و رقص پا کنی (جوجوم سوگی) در مراحلی خیلی نزدیک
با پای جلوت به زمین بکوبی و حریفت رو بترسانی و تحریک کنی و خیلی چیزایه دیگه
همیشه فکر نکن که الان باید این ضربه رو بزنم همیشه به این فکر کن که توی این موقعیت باید چه ضربه ای رو بزنی و اگه این ضربه رو زدی حریفت امکان داره چه عکس العملی نشان بده
دقیقا مثل بازی شطرنج
مثلا اگه میخوای پای جلو ضربه بزنی دقت کن ببین گارد حریفت چطوره آیا پای جلوت اونقدر سرع هست که بتانی واکنش رو از حریفت بگیری یانه وگرنه بعد از زدن ضربه پای جلو یه دیت چاگی یا مومو دولیو نوش جان میکنی سعی کن توی 1 دقیقه اول حریفت رو بشناسی و ببینی زمانی که فلان ضربه را میزنی اون واکنشش چیه؟ اگه ضربه رو خورد و ماند زیر ضربت سعی کن دوباره همین حرکتت رو انجام بدی
ولی اگه با یه ضربه مهلک ضربه تورو جبران کرد و حسابی ازت امتیاز گرفت دیگه توی ذهنت باشه از این روشت استفاده نکنی و خیلی چیزایه دیگه که به مرور زمان تجربه میکنی
راستی سعی کن اصلا توی مبارزه عصبانی نشی چون کلن میریزی به هم ضربات پی در پی بی هدف و در نتیجه خستگی کاذب
مخصوصا توی ضرباتی که به سرت میخوره اعصابت رو حفظ کن
و راستی اگه نزدیک حریفت شدی و دیدی این از نزدیک نریا یه دولیو میزنه دستتا یکم باز نگه دار که وقتی نریا زد پاهاش به دستات گیر کنه و به سرت نرسه و ....
امیدوارم موفق باشی
موفق و موید باشیم
یا علی
​

 

[blue-panther]

افرین

blue-panther واقعا استفاده بردیم

دوست عزیزم Cloobpc همیشه توی ابتدای زمانی که میخوای اولین مبارزه هایت رو برای اولین بار انجام بدی قطعا کتک میخوری
ولی این به چند دلیل اینکه تو رفتی از همون اول با یه کمربند مشکی به بالا کار کردی که همه چم و خم مبارزه زیر دستشه و قطعا تو هیچ حریفی برای اون نیستی
اول سعی کن با کسایی پا بزنی که از نظر درجه و سابقه به تو نزدیک ترن با همه نوع مبارزه کن از وزن 1 تا 8 تا نقط ضعفه همه وزن ها رو بفهمی
ولی وقتی داری با هم سطح های خودت و حالا یکم بالا تر از خودت پا میزنی جدی باش به این فکر نکن که اونا از تو بهترن و با تجربه ترن به این فکر کن که یکی ان مثل خودت
ضربات و حرکات اضافی که باعث میشن نفست رو الکی هدر بدی رو از خودت کم کم دفع کن انقدر با هم سطح های خودت خوب و محکم و جدی پا بزن و دیگه وقتی دیدی اونا برای تو حریف نیستن
برو و با بالاتر ها پا بزن
البته سعی کن اگه جلسه ای 5 تا مبارزه میکنی یکیش با یه کمربند مشکی به بالا باشه و قبلش ازش بخواه که راهنماییت کنه و توی مبارزه هرجا که ضعف داشتی یا اشتباه کردی
یا فرصتی داشتی برای امتیاز گیری و نزدی رو جدی بهت بگه که واقعا خیلی تاثیر داره
البته اینم بگم کسایی که کمربند بالاتر دارن سعی میکنن کمتر با حریف های ناشی یا آماتور پا بزنن چون توی کارکردن با این افراد همیشه احتمال مصدومیت خیلی بالاست
همیشه صعی کن جنگنده باشی ولی جنگنده با فکر
چون اولین مبارزه هات هست میتانم تصور کنم که چطور مبارزه کردی خیلی هول بودی رقص پاهات کلن درجا بوده و اینکه ی خیل بد سعی میکردی حمله کنی و ضربه میخوردی یا در برابر حمله هیا حریفت سعی میکردی خودتو بهش بچسبانی یا سرجات به حالت مظلومیت وایمیستادی پاهات رو درست نمیزدی
خوب این خط بالا خودش خیلی چیزها میگه ببین در برابر هر نقطه ضعفی که برات نوشتم یه راه حل هست که خودت میتانی جوابش رو بدی و البته با تجربه همه چی بدست میاد و بهتر میشی
مثلا رقص پاهات رو به یه شکل جالب و خاص خودت انجام بده به حالت عمودی و مستقیم نپر هوا سعی کن در مراحلی پاهات رو باز کنی و رقص پا کنی (جوجوم سوگی) در مراحلی خیلی نزدیک
با پای جلوت به زمین بکوبی و حریفت رو بترسانی و تحریک کنی و خیلی چیزایه دیگه
همیشه فکر نکن که الان باید این ضربه رو بزنم همیشه به این فکر کن که توی این موقعیت باید چه ضربه ای رو بزنی و اگه این ضربه رو زدی حریفت امکان داره چه عکس العملی نشان بده
دقیقا مثل بازی شطرنج
مثلا اگه میخوای پای جلو ضربه بزنی دقت کن ببین گارد حریفت چطوره آیا پای جلوت اونقدر سرع هست که بتانی واکنش رو از حریفت بگیری یانه وگرنه بعد از زدن ضربه پای جلو یه دیت چاگی یا مومو دولیو نوش جان میکنی سعی کن توی 1 دقیقه اول حریفت رو بشناسی و ببینی زمانی که فلان ضربه را میزنی اون واکنشش چیه؟ اگه ضربه رو خورد و ماند زیر ضربت سعی کن دوباره همین حرکتت رو انجام بدی
ولی اگه با یه ضربه مهلک ضربه تورو جبران کرد و حسابی ازت امتیاز گرفت دیگه توی ذهنت باشه از این روشت استفاده نکنی و خیلی چیزایه دیگه که به مرور زمان تجربه میکنی
راستی سعی کن اصلا توی مبارزه عصبانی نشی چون کلن میریزی به هم ضربات پی در پی بی هدف و در نتیجه خستگی کاذب
مخصوصا توی ضرباتی که به سرت میخوره اعصابت رو حفظ کن
و راستی اگه نزدیک حریفت شدی و دیدی این از نزدیک نریا یه دولیو میزنه دستتا یکی باز نگه دار که وقتی نریا زد پاهاش به دستات گیر کنه و به سرت نرسه و ....
امیدوارم موفق باشی
موفق و موید باشیم
یا علی
​

طبق معمول عالی بود
ممنون

 

[cloobpc]

از هر دو عزیز ممنونم
راه طولانی و سختی رو درپیش دارم ولی به امید خدا و کمک دوستان عزیزم سعی میکنم به سوی برترین پیش برم
و بدونید قطعا تلاشمو خواهم کرد ...

Sent from my WM8850-mid using Tapatalk 2

 

[seul]

استادان برای منی که امروز جلسه اولم بوده و حسابی داغونم نصیحتی ندارید؟
دمش گرم استاده همش باهام مبارزه کار کرد روز اولی. سینم میسوزه