-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
خانهء دلتنگیها
- شروع کننده موضوع roje_aria79
- تاریخ شروع
آنانكه حقيقت عشق را به سخره مي گيرند حقيقت عشق را فهميده اند...
در کنارم بودی
آسمان بالای سرم
و زمین فرش زیر پایم
دیگر از خدا چه می خواستم؟
نمی دانم چه شد که ناگاه
نگاهم در پی چشمانت خشکید
در سکوت میانمان آسمان بر سرم نعره کشید
نمی دانم به تقاص کدام گناهم بود
که چشمانت دگر با من نبود
به من بگو به تقاص کدام یک از گناهانم
تشویش به جانم افکندی
آرامش از جانم گرفتی
بخت بد در فالم انداختی
به من بگو با همان چشمان معصومت
با همان چشمانی که با من بود و همراهم نبود
به من بگو چشمانت پریشان که بود؟
آسمان بالای سرم
و زمین فرش زیر پایم
دیگر از خدا چه می خواستم؟
نمی دانم چه شد که ناگاه
نگاهم در پی چشمانت خشکید
در سکوت میانمان آسمان بر سرم نعره کشید
نمی دانم به تقاص کدام گناهم بود
که چشمانت دگر با من نبود
به من بگو به تقاص کدام یک از گناهانم
تشویش به جانم افکندی
آرامش از جانم گرفتی
بخت بد در فالم انداختی
به من بگو با همان چشمان معصومت
با همان چشمانی که با من بود و همراهم نبود
به من بگو چشمانت پریشان که بود؟
عشق یه شوخیه… از اون شوخیا که از فرط خنده اشک به چشم آدم میاره!
پس حواست باشه زیاد نخندی!
پس حواست باشه زیاد نخندی!
به تمنای نگاهت آسمان و زمین را را پیمودم
ولی چه حیف… که نمی دانستم تو جای دوری نیستی
در کنارمی
در همین نزدیکی
در همین گوشه کنار
در وجودم، جسمم، جانم … آرزویم
آری، تو
خود منی
خود خود من!
و دریغا صد افسوس
که چه دیر فهمیدم که جستجوی تو را باید از خودم می کردم آغاز نه از این معصیت بازار
اما زمانه به ما آموخته که هیچوقت دیر نیست
گرچه زود دیر می شود
اما ماهی را هروقت از آب بگیری تازه است !
ولی چه حیف… که نمی دانستم تو جای دوری نیستی
در کنارمی
در همین نزدیکی
در همین گوشه کنار
در وجودم، جسمم، جانم … آرزویم
آری، تو
خود منی
خود خود من!
و دریغا صد افسوس
که چه دیر فهمیدم که جستجوی تو را باید از خودم می کردم آغاز نه از این معصیت بازار
اما زمانه به ما آموخته که هیچوقت دیر نیست
گرچه زود دیر می شود
اما ماهی را هروقت از آب بگیری تازه است !
roje_aria79
Registered User
همیشه درست بود سختی کار دنیا ،دوست داشتن بود . همیشه همیشه
از کجا شروع میشه از همون جایی که تمام آسمون شروع میکنه به سرخی ، از همون جایی که آدم به حوا نمی دونم رسید یا نه؟ واقعا نمی دونم!
دیگه اطمینان پیدا کردم سیب و گندم بهونه بوده فقط میخواستن زمینیمون کنن فقط همین .
ساده بگم دیگه دوست داشتن مثل حبس ابد شده ،مثل یه بند خالی ،مثل یه انفرادی به وسعت دریاها به وسعت یه آسمون به همون وسعتی که تا بیای شروع کنی میبینی آخر راهی ،خیلی سخته به چیزی که میدونی بهش نمی رسی،همیشه یه امید واهی داشته باشی ؛ اگه بازم جلوتر برم میرسیم به مرگ رویاها ،همون جایی که رویا ها متولد میشن همون جا هم میمیرن.
این جا میشه با یه رویا زندگی کرد میشه با یه رویا مرد حتی اینجا میشه آدم یه رویا برای خودش نگه داره تا باشه برای روز مبادا ؛ میدونی امروزهمون روز مبادا است .
رویای من که تکلیفش معلومه بگو با رویاهای تو چه کنم ؟ با جاده های بی سوار در انتظار چی، اصلا بگو به ساحلی که یک عمر حسرت یه جفت رده پا رو توی دلش این ور و اون ور میبره چی بگم ؛به مرد قصه های عاشقانه به همۀ کودکی هایی که به حسرت شیرین با تو بودن سپری شد چی باید بگم . از قربتی که با غریبه هاست چی بگم .
از لحظه های که تنها تر از همیشه دنبال عشق میگردیم چی بگم؟ از ساعت هایی که بی تو سپری میکنم ..از حرفایی که توی دلم میمونه برای ابد...ازآدمایی که بی تو مثل یک غریبه بهم نگاه میکنن چی بگم...دیگه تصمیم گرفتم ازت بگذرم شاید توی یک دنیای دیگه برای همیشه مال من شدی کی میدونه شاید یک دنیای دیگه برامون باشه تا این همه درموندگی رو تموم کنیم لحظه هام را میبخشم به دنیا فقط برای تو فقط برای چشات فقط برای اینکه یکبار دیگه لبخندت رو ببینم.. ...................
ببخش من رو .....ببخش تموم این ساده بودن ها رو....دیگر فرصتی برای من باقی نیست...
از کجا شروع میشه از همون جایی که تمام آسمون شروع میکنه به سرخی ، از همون جایی که آدم به حوا نمی دونم رسید یا نه؟ واقعا نمی دونم!
دیگه اطمینان پیدا کردم سیب و گندم بهونه بوده فقط میخواستن زمینیمون کنن فقط همین .
ساده بگم دیگه دوست داشتن مثل حبس ابد شده ،مثل یه بند خالی ،مثل یه انفرادی به وسعت دریاها به وسعت یه آسمون به همون وسعتی که تا بیای شروع کنی میبینی آخر راهی ،خیلی سخته به چیزی که میدونی بهش نمی رسی،همیشه یه امید واهی داشته باشی ؛ اگه بازم جلوتر برم میرسیم به مرگ رویاها ،همون جایی که رویا ها متولد میشن همون جا هم میمیرن.
این جا میشه با یه رویا زندگی کرد میشه با یه رویا مرد حتی اینجا میشه آدم یه رویا برای خودش نگه داره تا باشه برای روز مبادا ؛ میدونی امروزهمون روز مبادا است .
رویای من که تکلیفش معلومه بگو با رویاهای تو چه کنم ؟ با جاده های بی سوار در انتظار چی، اصلا بگو به ساحلی که یک عمر حسرت یه جفت رده پا رو توی دلش این ور و اون ور میبره چی بگم ؛به مرد قصه های عاشقانه به همۀ کودکی هایی که به حسرت شیرین با تو بودن سپری شد چی باید بگم . از قربتی که با غریبه هاست چی بگم .
از لحظه های که تنها تر از همیشه دنبال عشق میگردیم چی بگم؟ از ساعت هایی که بی تو سپری میکنم ..از حرفایی که توی دلم میمونه برای ابد...ازآدمایی که بی تو مثل یک غریبه بهم نگاه میکنن چی بگم...دیگه تصمیم گرفتم ازت بگذرم شاید توی یک دنیای دیگه برای همیشه مال من شدی کی میدونه شاید یک دنیای دیگه برامون باشه تا این همه درموندگی رو تموم کنیم لحظه هام را میبخشم به دنیا فقط برای تو فقط برای چشات فقط برای اینکه یکبار دیگه لبخندت رو ببینم.. ...................
ببخش من رو .....ببخش تموم این ساده بودن ها رو....دیگر فرصتی برای من باقی نیست...
...NOOSHIN...
Registered User
مي آيي
با انار و آينه دردست هايت
يك دنيا آرامش درچشم هايت
وقناري كوچكي درحنجره ات
كه جهان را
به ترانه هاي عاشقانه ميهمان مي كند.
با انار و آينه دردست هايت
يك دنيا آرامش درچشم هايت
وقناري كوچكي درحنجره ات
كه جهان را
به ترانه هاي عاشقانه ميهمان مي كند.
مي دانم تاپلك به هم بزنم
مي آيي
و بانگاهت
دشت هاراكوه
كوه هارا
پرنده مي كني.
مي آيي
و بانگاهت
دشت هاراكوه
كوه هارا
پرنده مي كني.
به قول فروغ:
من خواب ديده ام!
من خواب ديده ام!
از شوق تماشای شب چشم تو سرشار
آیینه به دست آمده ام برسـربازار
هرغنچه به چشم من دلتنگ جز این نیست
یادآوری خاطره ی بوسه ی دیدار
روزی که شکست آینه با گریه چه می گفت
دیوار به آیینه و آیینه به دیوار
کشتم دل خود را که نبینم دگری را
یک لحظه عزادارم و یک عمر وفادار
چون رود که مجبور به پیمودن خویش است
آزاد و گرفتارم ــ آزاد و گرفتـار
ای موج پر از شور که بر سنگ سرت خورد
برخیـز فدای سرت ، انگار نه انگار
تا لحظه ی بوسیدن او فاصله ای نیست
ای مرگ ، به قدر نفسی دست نگه دار
دیوار به آیینه از فاضل نظری
آیینه به دست آمده ام برسـربازار
هرغنچه به چشم من دلتنگ جز این نیست
یادآوری خاطره ی بوسه ی دیدار
روزی که شکست آینه با گریه چه می گفت
دیوار به آیینه و آیینه به دیوار
کشتم دل خود را که نبینم دگری را
یک لحظه عزادارم و یک عمر وفادار
چون رود که مجبور به پیمودن خویش است
آزاد و گرفتارم ــ آزاد و گرفتـار
ای موج پر از شور که بر سنگ سرت خورد
برخیـز فدای سرت ، انگار نه انگار
تا لحظه ی بوسیدن او فاصله ای نیست
ای مرگ ، به قدر نفسی دست نگه دار
دیوار به آیینه از فاضل نظری
- تاریخ عضویت
- 24 ژانویه 2013
- نوشته‌ها
- 1,443
- لایک‌ها
- 4,740
تاپیک جالبیه تازه دیدم.ممنون که آوردینش بالا اینم نوشته من که بداهه است:
چگونه دلتنگ نشوم
برای تو
که میدانم روزی
خواهی رفت؟
روزی میروی
و مثل خاطره ها قشنگ میشوی
شعرهایم نفرین شده اند
برای هر کسی بنویسم
عاقبت خواهد رفت...
چگونه دلتنگ نشوم
برای تو
که میدانم روزی
خواهی رفت؟
روزی میروی
و مثل خاطره ها قشنگ میشوی
شعرهایم نفرین شده اند
برای هر کسی بنویسم
عاقبت خواهد رفت...
dantes angelo
Registered User
- تاریخ عضویت
- 17 آپریل 2012
- نوشته‌ها
- 98
- لایک‌ها
- 99
روزی از کنارت خواهم رفت
روزی مرا واقعا دوست خواهی داشت
نه برای چیزی که بود
نه برای چیزی که داشتم
برای این دوستم خواهی داشت
که خواهی قهمید انسانهای ساده دل کم پیدا میشوند .........
روزی مرا واقعا دوست خواهی داشت
نه برای چیزی که بود
نه برای چیزی که داشتم
برای این دوستم خواهی داشت
که خواهی قهمید انسانهای ساده دل کم پیدا میشوند .........
dantes angelo
Registered User
- تاریخ عضویت
- 17 آپریل 2012
- نوشته‌ها
- 98
- لایک‌ها
- 99
این روزها …
بیشتر از قبل حال همه را می پرسم…
سنگ صبور غم هایشان میشوم….
اشک های روی گونه هایشان را پاک می کنم….
اما…
یک نفر پیدا نمیشود که دست زیر چانه م بگذارد
سرم را بالا بیاورد و بگوید:
حالا تو برام بگو
چی شده...............!!!!! ؟؟؟
بیشتر از قبل حال همه را می پرسم…
سنگ صبور غم هایشان میشوم….
اشک های روی گونه هایشان را پاک می کنم….
اما…
یک نفر پیدا نمیشود که دست زیر چانه م بگذارد
سرم را بالا بیاورد و بگوید:
حالا تو برام بگو
چی شده...............!!!!! ؟؟؟
dantes angelo
Registered User
- تاریخ عضویت
- 17 آپریل 2012
- نوشته‌ها
- 98
- لایک‌ها
- 99
از امشب
خوابهایم برای تو
از این پس
باچشم های باز می خوابم
از اینجا به بعد
چشم هایم از تا غروب
نگاههای آشنا می آید
و می رود که بیاید از طلوع چشم هایی که ندیدم
از اینجا به بعد
که تو چترت را نو می کنی
من از راههای پراز چتر رفته برمی گردم
ولی تو آمدنم را خواب نخواهی دید
از اینجا به هر کجا
من بدون ساعت راه می روم
بدوه هر روز که صبح را
از پنجره به عصر
می برد
و پای سکوت ماه
به خاطره خیره می شود
از اینجا به بعد
دنیا زیر قدم هایم تمام می شود
و تو از دو چشم باز
که رو به آخر دنیامی خوابد
رو به چترهای رفته
تمام خوابهایم را خواهی دید...
خوابهایم برای تو
از این پس
باچشم های باز می خوابم
از اینجا به بعد
چشم هایم از تا غروب
نگاههای آشنا می آید
و می رود که بیاید از طلوع چشم هایی که ندیدم
از اینجا به بعد
که تو چترت را نو می کنی
من از راههای پراز چتر رفته برمی گردم
ولی تو آمدنم را خواب نخواهی دید
از اینجا به هر کجا
من بدون ساعت راه می روم
بدوه هر روز که صبح را
از پنجره به عصر
می برد
و پای سکوت ماه
به خاطره خیره می شود
از اینجا به بعد
دنیا زیر قدم هایم تمام می شود
و تو از دو چشم باز
که رو به آخر دنیامی خوابد
رو به چترهای رفته
تمام خوابهایم را خواهی دید...