-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
خانهء دلتنگیها
- شروع کننده موضوع roje_aria79
- تاریخ شروع
اگر میدانی در دنیا کسی هست که با دیدنش
رنگ رخســارت تغیـــیر میکنــد،
و صــدای قــلبـت اَبرویــت رابه تــاراج میبــرد،
مــهـم نیــست که او مـال تــو بــاشــد
مــهــم این است که فـــقــط بــــاشـد،
زِندگی کــند،
لــذت ببرد و نــفــس بـــکشـد.....
رنگ رخســارت تغیـــیر میکنــد،
و صــدای قــلبـت اَبرویــت رابه تــاراج میبــرد،
مــهـم نیــست که او مـال تــو بــاشــد
مــهــم این است که فـــقــط بــــاشـد،
زِندگی کــند،
لــذت ببرد و نــفــس بـــکشـد.....
gaara13
Registered User
- تاریخ عضویت
- 21 آپریل 2012
- نوشته‌ها
- 278
- لایک‌ها
- 658
دســــــتم بــــــه آرزوهــــــایم نمــــــی رسد
آرزوهــــــایــــــم بســــــیــــــار دورنــــــد...
ولــــــی درخــــــت سبــــــز صــــــبرم مــــــی گویــــــد:
امیــــــدی هســــــت...خدایــــــی هســــــت...
ایــــــن بار بــــــرای رسیــــــدن بــــــه آرزوهــــــایم
یــــــک صــــــندلی زیــــــر پــــــایم مــــــی گــــــذارم
شــــــایــــــد ایــــــن بــــــار دســــــتم بــــــه آرزوهــــــایم بــــــرســــــد...
آرزوهــــــایــــــم بســــــیــــــار دورنــــــد...
ولــــــی درخــــــت سبــــــز صــــــبرم مــــــی گویــــــد:
امیــــــدی هســــــت...خدایــــــی هســــــت...
ایــــــن بار بــــــرای رسیــــــدن بــــــه آرزوهــــــایم
یــــــک صــــــندلی زیــــــر پــــــایم مــــــی گــــــذارم
شــــــایــــــد ایــــــن بــــــار دســــــتم بــــــه آرزوهــــــایم بــــــرســــــد...
gaara13
Registered User
- تاریخ عضویت
- 21 آپریل 2012
- نوشته‌ها
- 278
- لایک‌ها
- 658
وقتی دلت میگیرد ...
جلوی آیینه می ایستی ...
رژ لب میزنی... کمی عـــــــطر...
نیش خندی میزنی به خودت...
به دلتنگی هایی که برایشان نقاب میدوزی ...
لباس رنگی ات را میپوشی ..
موهایت را می بندی ..
چند دانه ای مروارید به بغض هایت میآویزی ...
در آخر آنــــــــــــــقدر زیــــــــبا میشوی که همه شک میکنند
دلتنگترین دخترک دنیایی !!!
جلوی آیینه می ایستی ...
رژ لب میزنی... کمی عـــــــطر...
نیش خندی میزنی به خودت...
به دلتنگی هایی که برایشان نقاب میدوزی ...
لباس رنگی ات را میپوشی ..
موهایت را می بندی ..
چند دانه ای مروارید به بغض هایت میآویزی ...
در آخر آنــــــــــــــقدر زیــــــــبا میشوی که همه شک میکنند
دلتنگترین دخترک دنیایی !!!
دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست***کس در همه آفاق به دلتنگی من نیست
گلگشت چمن با دل آسوده توان کرد***آزرده دلان را سر گلگشت چمن نیست
از آتش سودای تو و خار جفایت***آن کیست که با داغ نو و ، ریش کهن نیست
بسیار ستمکار و بسی عهد شکن هست***اما به ستمکاری آن عهد شکن نیست
در حشر چو بینند بدانند که وحشیست***آنرا که تنی غرقه به خون هست و کفن نیست
گلگشت چمن با دل آسوده توان کرد***آزرده دلان را سر گلگشت چمن نیست
از آتش سودای تو و خار جفایت***آن کیست که با داغ نو و ، ریش کهن نیست
بسیار ستمکار و بسی عهد شکن هست***اما به ستمکاری آن عهد شکن نیست
در حشر چو بینند بدانند که وحشیست***آنرا که تنی غرقه به خون هست و کفن نیست
در شب کوچک من، افسوس
باد با برگ درختان میعادی دارد
در شب کوچک من دلهره‌ی ویرانی‌ست
گوش کن
وزش ظلمت را می‌شنوی؟
من غریبانه به این خوشبختی می‌نگرم
در شب اکنون چیزی می‌گذرد
ماه سرخ است و مشوش
و بر این بام که هر لحظه در او بیم فروریختن است
ابرها همچون انبوه عزاداران
لحظه‌ی باریدن را گوئی منتظرند
لحظه‌ای
و پس از آن، هیچ
پشت این پنجره شب دارد می‌لرزد
و زمین دارد
بازمی‌ماند از چرخش
پشت این پنجره یک نامعلوم
نگران من و توست
باد با برگ درختان میعادی دارد
در شب کوچک من دلهره‌ی ویرانی‌ست
گوش کن
وزش ظلمت را می‌شنوی؟
من غریبانه به این خوشبختی می‌نگرم
در شب اکنون چیزی می‌گذرد
ماه سرخ است و مشوش
و بر این بام که هر لحظه در او بیم فروریختن است
ابرها همچون انبوه عزاداران
لحظه‌ی باریدن را گوئی منتظرند
لحظه‌ای
و پس از آن، هیچ
پشت این پنجره شب دارد می‌لرزد
و زمین دارد
بازمی‌ماند از چرخش
پشت این پنجره یک نامعلوم
نگران من و توست
امروز صفحه ي خالي زندگي ام پر شده بود
ديگر از هيچ كس نمي ترسيدم
گفتني ها را حرف زدم
كودكي ها رو مرور كردم
و زمان فراموش شد
كنار مهرباني تو مهرباني من هيچ بود
همه چيز ارام بود حتي نفس هاي من و تو ...
حتي دل ها هم قدرت اين يكي شدن را نداشتن
من حس مي كردم با تو و كنار تو هستم
نه هزاران كيلومتر دور از تو
امروز باز هم دلتنگي را تجربه كردم
خيلي وقت بود حس دل تنگ شدن نداشتم
زيرا هميشه دل تنگ بودم
امروز خنده هايم بلند بود
و قلبم پر از شادي
انگار نه انگار رختخوابم خيس از اشك بود
كاش مي شد هر لحظه با تو بود و با تو خنديد
كاش زندگي دو صفحه داشت
صفحه ي اول تو صفحه ي دوم من
وهيچ كس خلوت صفحه ها را به هم نمي ريخت
وكيبورد هم كار دل را مي كرد
كاش زندگي فقط همين بود فقط همين
كاش مي شد حرف ها رو شست تا صادق مي شدن
كاش مي شد اعتماد را تزريق كرد
تا هركس را دوست داري اعتمادش را جلب كني
كاش مي شد فاصله را از بين برد
تا يك شهر به يك قدم تبديل مي شد
اما سخت تر از اين ها گفتن دوباره دوستت دارم است
و باور اين كه كسي دوستت دارد
كاش مي شد همه چيز را باور كرد
حتي خيال هاي پوچ كودكانه را ...
اما كاش مي شد هيچ چيز خيال نبود
كاش مي شد همه چيز را به واقعيت نزديك كرد
كاش همه چيز حقيقت داشت
حتي يك عشق مجازي
ديگر از هيچ كس نمي ترسيدم
گفتني ها را حرف زدم
كودكي ها رو مرور كردم
و زمان فراموش شد
كنار مهرباني تو مهرباني من هيچ بود
همه چيز ارام بود حتي نفس هاي من و تو ...
حتي دل ها هم قدرت اين يكي شدن را نداشتن
من حس مي كردم با تو و كنار تو هستم
نه هزاران كيلومتر دور از تو
امروز باز هم دلتنگي را تجربه كردم
خيلي وقت بود حس دل تنگ شدن نداشتم
زيرا هميشه دل تنگ بودم
امروز خنده هايم بلند بود
و قلبم پر از شادي
انگار نه انگار رختخوابم خيس از اشك بود
كاش مي شد هر لحظه با تو بود و با تو خنديد
كاش زندگي دو صفحه داشت
صفحه ي اول تو صفحه ي دوم من
وهيچ كس خلوت صفحه ها را به هم نمي ريخت
وكيبورد هم كار دل را مي كرد
كاش زندگي فقط همين بود فقط همين
كاش مي شد حرف ها رو شست تا صادق مي شدن
كاش مي شد اعتماد را تزريق كرد
تا هركس را دوست داري اعتمادش را جلب كني
كاش مي شد فاصله را از بين برد
تا يك شهر به يك قدم تبديل مي شد
اما سخت تر از اين ها گفتن دوباره دوستت دارم است
و باور اين كه كسي دوستت دارد
كاش مي شد همه چيز را باور كرد
حتي خيال هاي پوچ كودكانه را ...
اما كاش مي شد هيچ چيز خيال نبود
كاش مي شد همه چيز را به واقعيت نزديك كرد
كاش همه چيز حقيقت داشت
حتي يك عشق مجازي
- تاریخ عضویت
- 24 ژانویه 2013
- نوشته‌ها
- 1,443
- لایک‌ها
- 4,740
اگر بدانم خودم چه می خواهم
می روم دنبالش
اما نمی دانم
حتا نمیدانم نامم از آن کیست
خانه ام چرا خانه ام نیست
و یک دهن کجی بزرگ است؟
نمیدانم اصلا این جا چرا باید باشم؟
همه ی این جا ها را می گویم
تصویرم در آینه
وقتی نگاهش نمی کنم چه می کند؟
شکمم چرا عادت دارد به غذا ،به آب، به هوا؟
می خوابم تا راحت شوم
اما آن ها می برندم
به جاهایی که حالا نمی خواهم یادشان بیاورم
کارشان که تمام شد
به بیداری می فرستندم
تا باز با من ببینند،بخورند،بگویند،بخندند،بمانند.
حسین سناپور
می روم دنبالش
اما نمی دانم
حتا نمیدانم نامم از آن کیست
خانه ام چرا خانه ام نیست
و یک دهن کجی بزرگ است؟
نمیدانم اصلا این جا چرا باید باشم؟
همه ی این جا ها را می گویم
تصویرم در آینه
وقتی نگاهش نمی کنم چه می کند؟
شکمم چرا عادت دارد به غذا ،به آب، به هوا؟
می خوابم تا راحت شوم
اما آن ها می برندم
به جاهایی که حالا نمی خواهم یادشان بیاورم
کارشان که تمام شد
به بیداری می فرستندم
تا باز با من ببینند،بخورند،بگویند،بخندند،بمانند.
حسین سناپور
ufomax
کاربر تازه وارد
در دنیای ما عاشقی گناه نیست
اما بی محکمه محکوم می کنن ...
قلب ها را چه راحت می شکنن ...
به کدامین گناه ...؟ به کدامین جرم...؟
خوب میدانم
قلب شکسته ام حالا ارزش بیشتری دارد
چون خریدارش خداست
اما بی محکمه محکوم می کنن ...
قلب ها را چه راحت می شکنن ...
به کدامین گناه ...؟ به کدامین جرم...؟
خوب میدانم
قلب شکسته ام حالا ارزش بیشتری دارد
چون خریدارش خداست
ufomax
کاربر تازه وارد
هـِی رفیق !
میـدونی از کـُجای زندگـی بیشـتر خسته م ؟!
اونـجایی که وســط خنده هـام یـباره بـُـغض می کنم ...
میـدونی از کـُجای زندگـی بیشـتر خسته م ؟!
اونـجایی که وســط خنده هـام یـباره بـُـغض می کنم ...
ufomax
کاربر تازه وارد
باید به فکر چاره باشم!
آخر چرا تمام نمیشود
این خیابان دراز دلتنگی
آخر چرا تمام نمیشود
این خیابان دراز دلتنگی
ufomax
کاربر تازه وارد
خدایا
در انجماد نگاه های سرد این مردم
دلم برای جهنمت تنگ شده است.
در انجماد نگاه های سرد این مردم
دلم برای جهنمت تنگ شده است.
ufomax
کاربر تازه وارد
ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﻦ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﯾﺶ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺳﺖ ؛
ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺪﺍﻧﯽ ﮐﻤﺘﺮ ﺧﯿﺲ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺷﺪ …
ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺪﺍﻧﯽ ﮐﻤﺘﺮ ﺧﯿﺲ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺷﺪ …