Adin
Registered User
رسیده ام به حس برگی که میداند بادازهرطرف که بیاید
سرانجامش افتادن است
سرانجامش افتادن است
-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
خانهء دلتنگیها
- شروع کننده موضوع roje_aria79
- تاریخ شروع
دور میشوم.
دور دور...
هر لحظه دورتر،
و در پایان گم میشوم.
اری...
این، من نیستم.
از خودم دور میشوم،
دور دور...
ودر پایان گم میکنم خود را،
در دورترین دورها....
امشب این گمشده
در دورها اشک میریزد...
دلم برایش میسوزد...
او تنهاست
در دورترین دورها...
قاصدک را
کُشتم ، تا دگر بار نیارد خبری
خبرت نیست که هر لحظه نسیم
بوی دلدادگی ات را
به برم می خواند و همین قاصدک خیره سر بی پروا ، کل احساس تو را
جار زده . پیش همه می خواند
قاصدک را
کُشتم ، تا دگر پرده نیاوزید و این قصهء ما
مثل آن مرشدک پیر به بوقی بکند
تو که رفتی و من از خیر تو هم بگذشتم
پس چرا این همه غوغا بکند
که یکی عاشق بود
قاصدک را ، کُشتم
کُشتم ، تا دگر بار نیارد خبری
خبرت نیست که هر لحظه نسیم
بوی دلدادگی ات را
به برم می خواند و همین قاصدک خیره سر بی پروا ، کل احساس تو را
جار زده . پیش همه می خواند
قاصدک را
کُشتم ، تا دگر پرده نیاوزید و این قصهء ما
مثل آن مرشدک پیر به بوقی بکند
تو که رفتی و من از خیر تو هم بگذشتم
پس چرا این همه غوغا بکند
که یکی عاشق بود
قاصدک را ، کُشتم
حکایت من ؛ حکایت کسی است که عاشق دریا بود ، اما قایق نداشت
دلباختۀ سفر بود ؛ همسفر نداشت
حکایت کسی است که زجر کشید ،اما ضجه نزد
زخم داشت و ننالید
گریه کرد ؛ اما اشک نریخت
حکایت من ؛ حکایت چوپان بی گله وساربان بی شترست !
حکایت کسی که پر از فریاد بود ، اما سکوت کرد ؛ تا همۀ صداها را بشنود.
دلباختۀ سفر بود ؛ همسفر نداشت
حکایت کسی است که زجر کشید ،اما ضجه نزد
زخم داشت و ننالید
گریه کرد ؛ اما اشک نریخت
حکایت من ؛ حکایت چوپان بی گله وساربان بی شترست !
حکایت کسی که پر از فریاد بود ، اما سکوت کرد ؛ تا همۀ صداها را بشنود.
دلتنگی هایم را با تو تسهیم کردن
چه زیبا خواهد بود
اگر تو را دلتنگی هایی باشد
از نوع من
دلم می خواهد احتیاجم
نیازم
درد خفه شده ی سینه ام را
همان قدر احساس کنی
که گویی احتیاج توست
نیاز توست
درد ریشه دوانده در وجود توست
کوتاه سخن
دلم می خواست
" تویی " نبودی
تو و من
و
من و تو بودیم
شاید آن وقت این روح سرکش آرام می گرفت
و
جای تمام دلتنگی ها را یک چیز پر می کرد
" بی نیازی"
نیازی از همه چیز و از همه کس
حتی از اندیشیدن
اندیشیدن به خوبی ها و عشق ها
آری حتی به عشق ها
چرا که وصل من و تو
حادثه ای خواهد آفرید
در فراسوی واژه ی عشق !
چه زیبا خواهد بود
اگر تو را دلتنگی هایی باشد
از نوع من
دلم می خواهد احتیاجم
نیازم
درد خفه شده ی سینه ام را
همان قدر احساس کنی
که گویی احتیاج توست
نیاز توست
درد ریشه دوانده در وجود توست
کوتاه سخن
دلم می خواست
" تویی " نبودی
تو و من
و
من و تو بودیم
شاید آن وقت این روح سرکش آرام می گرفت
و
جای تمام دلتنگی ها را یک چیز پر می کرد
" بی نیازی"
نیازی از همه چیز و از همه کس
حتی از اندیشیدن
اندیشیدن به خوبی ها و عشق ها
آری حتی به عشق ها
چرا که وصل من و تو
حادثه ای خواهد آفرید
در فراسوی واژه ی عشق !
R.jahanfar
Registered User
- تاریخ عضویت
- 19 ژوئن 2013
- نوشته‌ها
- 511
- لایک‌ها
- 930
دلم تنگه اون قلب مهربونیه که
مال من نیست
کاشکی تو این دنیا
بین قلبها راههای مخفی بود
که میشد یواشکی بری
برگردی
شاد بشی
شاید فقط بعد از مرگ..................
مال من نیست
کاشکی تو این دنیا
بین قلبها راههای مخفی بود
که میشد یواشکی بری
برگردی
شاد بشی
شاید فقط بعد از مرگ..................
miladkalantar
Registered User
ارغوان شاخه همخون جدا مانده من
آسمان تو چه رنگ است امروز؟
آفتابی ست هوا؟
یا گرفته است هنوز ؟
من در این گوشه که از دنیا بیرون است
آفتابی به سرم نیست
از بهاران خبرم نیست
آنچه می بینم دیوار است
آه این سخت سیاه
آن چنان نزدیک است
که چو بر می کشم از سینه نفس
نفسم را بر می گرداند
ره چنان بسته که پرواز نگه
در همین یک قدمی می ماند
کورسویی ز چراغی رنجور
قصه پرداز شب ظلمانی ست
نفسم می گیرد
که هوا هم اینجا زندانی ست
هر چه با من اینجاست
رنگ رخ باخته است
آفتابی هرگز
گوشه چشمی هم
بر فراموشی این دخمه نینداخته است
اندر این گوشه خاموش فراموش شده
کز دم سردش هر شمعی خاموش شده
باد رنگینی در خاطرمن
گریه می انگیزد
ارغوانم آنجاست
ارغوانم تنهاست
ارغوانم دارد می گرید
چون دل من که چنین خون آلود
هر دم از دیده فرو می ریزد
ارغوان
این چه راز ی است که هر بار بهار
با عزای دل ما می اید ؟
که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است
وین چنین بر جگر سوختگان
داغ بر داغ می افزاید ؟
ارغوان پنجه خونین زمین
دامن صبح بگیر
وز سواران خرامنده خورشید بپرس
کی بر این درد غم می گذرند ؟
ارغوان خوشه خون
بامدادان که کبوترها
بر لب پنجره باز سحر غلغله می آغازند
جان گل رنگ مرا
بر سر دست بگیر
به تماشاگه پرواز ببر
آه بشتاب که هم پروازان
نگران غم هم پروازند
ارغوان بیرق گلگون بهار
تو برافراشته باش
شعر خونبار منی
یاد رنگین رفیقانم را
بر زبان داشتهباش
تو بخوان نغمه ناخوانده من
ارغوان شاخه همخون جدا مانده من
آسمان تو چه رنگ است امروز؟
آفتابی ست هوا؟
یا گرفته است هنوز ؟
من در این گوشه که از دنیا بیرون است
آفتابی به سرم نیست
از بهاران خبرم نیست
آنچه می بینم دیوار است
آه این سخت سیاه
آن چنان نزدیک است
که چو بر می کشم از سینه نفس
نفسم را بر می گرداند
ره چنان بسته که پرواز نگه
در همین یک قدمی می ماند
کورسویی ز چراغی رنجور
قصه پرداز شب ظلمانی ست
نفسم می گیرد
که هوا هم اینجا زندانی ست
هر چه با من اینجاست
رنگ رخ باخته است
آفتابی هرگز
گوشه چشمی هم
بر فراموشی این دخمه نینداخته است
اندر این گوشه خاموش فراموش شده
کز دم سردش هر شمعی خاموش شده
باد رنگینی در خاطرمن
گریه می انگیزد
ارغوانم آنجاست
ارغوانم تنهاست
ارغوانم دارد می گرید
چون دل من که چنین خون آلود
هر دم از دیده فرو می ریزد
ارغوان
این چه راز ی است که هر بار بهار
با عزای دل ما می اید ؟
که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است
وین چنین بر جگر سوختگان
داغ بر داغ می افزاید ؟
ارغوان پنجه خونین زمین
دامن صبح بگیر
وز سواران خرامنده خورشید بپرس
کی بر این درد غم می گذرند ؟
ارغوان خوشه خون
بامدادان که کبوترها
بر لب پنجره باز سحر غلغله می آغازند
جان گل رنگ مرا
بر سر دست بگیر
به تماشاگه پرواز ببر
آه بشتاب که هم پروازان
نگران غم هم پروازند
ارغوان بیرق گلگون بهار
تو برافراشته باش
شعر خونبار منی
یاد رنگین رفیقانم را
بر زبان داشتهباش
تو بخوان نغمه ناخوانده من
ارغوان شاخه همخون جدا مانده من
miladkalantar
Registered User
دلم تنگ کسیه که فک میکنه مال اون نیستم....
کاشکی یکم باورم داشت و یه ذره هم اعتماد داشت بهم
کاش یکم صبر داشت و راه میومد باهام تا بهش خودمو ثابت کنم...
کاشکی یکم باورم داشت و یه ذره هم اعتماد داشت بهم
کاش یکم صبر داشت و راه میومد باهام تا بهش خودمو ثابت کنم...
مهدی جان ... دلم گرفته!!
موسیقی دروغ ِسرنوشت
آرامش ِ آهنگ معنوی را ربوده
به حالم توجه نما که به سوی تو گریخته ام...
با قلبی رنجور از غم روزگار
غصه هایی که تکرارش روحم را زخمی و قلبم را پاره پاره کرده اند
ترا می جویم ...
دلم گرفته!!
از قلب های پراز کینه ی انسان ها!!
خسته ام !!از این دنیا و از هوای نفس ها!! از خودم .... خودم...خودم خسته ام...
اللهم عجل لولیک الفرج...
موسیقی دروغ ِسرنوشت
آرامش ِ آهنگ معنوی را ربوده
به حالم توجه نما که به سوی تو گریخته ام...
با قلبی رنجور از غم روزگار
غصه هایی که تکرارش روحم را زخمی و قلبم را پاره پاره کرده اند
ترا می جویم ...
دلم گرفته!!
از قلب های پراز کینه ی انسان ها!!
خسته ام !!از این دنیا و از هوای نفس ها!! از خودم .... خودم...خودم خسته ام...
اللهم عجل لولیک الفرج...
hossein1376
Registered User
گاهی به گذشته به کار هایی که کردم فکر می کنم .............