خانهء دلتنگیها

[ibest]

غم که می‌آید در و دیوار ، شاعر می‌شود

در تو زندانی‌ترین رفتار شاعر می‌شود

می‌نشینی چند تمرین ریاضی حل کنی

خط‌کش و نقاله و پرگار ، شاعر می‌شود

تا چه حد این حرف‌ها را می‌توانی حس کنی ؟

حس کنی دارد دلم بسیار شاعر می‌شود

تا زمانی با توام انگار شاعر نیستم

از تو تا دورم دلم انگار شاعر می‌شود

باز می‌پرسی: چه‌طور این‌گونه شاعر شد دلت ؟

تو دلت را جای من بگذار شاعر می‌شود !

 

[kyle]

همه چیز زود شروع شد...

عاشقی

دلتنگی

رفتن تو ...

اما نمی دانم چرا تمام نمی شود عشق تو در من ...

حالا که رفته ای

ساعت ها به این می اندیشم که چرا هنوز زنده ام !؟

مگه نگفته بودم بدونه تو می میرم؟

خدا یادش رفته است مرا بکُشد یا تو قرار است بر گردی؟

 

[kyle]

همــــــــــــیشه اشک اونایی که به فکرمون هستن رو در میاریم...
و همیشه واسه کسایی که به فکرمون نیستن اشک میریزیم...
همیشه به کسایی که اصلا به یــادمون نیستن فکر میکنیم...
و همیشه کسایی که اصلا فکرشم نمیکنیم به یادمونن...
ایـــــــــن حـــــــــقیــــــقــــــــت زنـــــــــــــدگیه...
عـــــــــجیبه ولی حقیقت داره...

خیلی دلم گرفته.خیلی سخته بخوای یه چیز رو بنویسی ولی ...

 

[kyle]

خسته ام از تظاهر به ایستادگی
از پنهان کردن زخم هایم
زور که نیست !
دیگر نمیتوانم بی دلیل بخندم و
با لبخندی مسخره وانمود کنم همه چیز رو به راه است....!
............اصلأ دیگر نمیخواهم که بخندم
میخواهم لج کنم ، با خودم ، با تو ، با همه ی دنیا...!
چقدر بگویم فردا روز دیگریست و امروز بیاید و مثل هر روز باشی....؟؟!
خسته ام .... از تو .... از خودم....از همه ی زندگی .....
میخواهم بکشم کنار ! از تو ... از خودم..... از همه ی زندگی .....

 

[ibest]

شبهای مهتابی با این که تاریکند، روشن اند!!

و شبهای ابری با این که دلگیرند، دست و دلبازند!!

"چون در نهایت می بارند"

و وقتی که میبارند "سخاوتمندانه" می بارند!

برای همه "یکسان، "بدون چشم داشت" و "پاک"...

 

[ibest]

بادِ بازیگوش، بادبادک را

بادبادک، دستِ کودک را

هر طرف می بُرد...

کودکی هایم با نخی نازک

به دستِ باد

آویزان!



"قیصر امین پور"

 

[ibest]

راستی;

"دوستی" چقدر می ارزد؟

قدر یک کوه طلا؟

یا که سنگی سرِ راه؟

چه تفاوت دارد!

کاش هر قدر که هست،

از تهِ دل باشد...

 

[ibest]

رعد و برق، هارت و پورت است!

چیزی در دل ابر نیست;

جز اشک،

جز باران...

 

[ibest]

نه بهــار با هیچ اردیبهشتی

نه تابستـان با هیچ شهریوری

و نه زمستان با هیچ اسفندی

اندازه پاییز به مذاق خیابان ها خوش نیامد

پاییز، مهری دارد که بر دل هر خیابان مینشیند...

 

[kyle]

به دنبال خودم میگردم
منی که گم شده ام در سرزمین چشمانت
به دنبال خودم میگردم منی که دارم محو میشوم از دنیای زیبایت…

 

[kyle]

طناب دار جلو چشام

یه چهار پایه چوبی کهنه میرقصه زیر پاهام

رفیقام قاطی دشمنام،

نمیشه تشخیص دادشون از هم

مثل ضربه هایی که زده بودم

نا منظم و پشت سر هم

میاد جلو یه نفر با یه پارچه رو سر

یه ادم ترسو که داره فکرای زیادی توی سر

نگاهش قفل تو چشام

خالی میشه زیر پاهام

یکم سر و صدا

تــــــــــــــــــــمــــــــــــــــــــــــــام

 

[ibest]

خانه ام هرجا بود،

کاش در فاصله ای دورتر از بانگ سیاست ها بود

کاش معنای سیاست این بود

که قفس ها را در آن حبس کنیم

تا نفس ها آزاد شوند

کسی از راه قفس نان نخورد

و کبوتر نفروشد به کسی...



"مجتبی کاشانی"

 

[ibest]

تلفیقی از حقیقت و رویاست زندگی

همواره در نگاه تو پیداست زندگی

غمگین مباش از این که غریبیم و بی کسیم

غمگین مباش دوست، همین هاست زندگی



"جابر نریمانی"

 

[ibest]

جنگل از ترس آدم ها

سر به دریا گذاشت

جزیره شد!



"میریام ابراهیمی"

 

[ibest]

یادمون نره چیزایی رو که امروز داریم تا دیروز آرزوشونو داشتیم!
گاهی وقتا بهتره به بعضی آرزوها هیچ وقت نرسیم تا

هیچوقت فراموشمون نشن...!

 

[ibest]

لبخندها هرگز، ملاک شاد بودن نیست!
یا تیشه ای بر دوش، از فرهاد بودن نیست!

هر جا که باشی منطق آیینه ها این است

در چشم بودن، معنیِ در یاد بودن نیست!...

ای سرنوشت شوم، جام شوکرانت کو ؟

این خانه دیگر در خور آباد بودن نیست!



"احسان اکابری"

 

[ibest]

پیش بیا ، پیش بیا ، پیشتر

تا که بگویم غم دل بیشتر

دوست ترت دارم از هر چه دوست

ای تو به من از خود من خویشتر

دوست تر از آنکه بگویم چقدر

بیشتر از بیشتر از بیشتر

داغ تو را از همه داراترم

درد تو را از همه درویش تر

هیچ نریزد به جز از نام تو

بر رگ من گر بزنی نیشتر

فوت و فن عشق به شعرم ببخش

تا نشود قافیه اندیش تر


"قیصر امین پور"

 

[ibest]

اگر کسی تو را با تمام مهربانیت دوست نداشت، دلگیر مباش

تو با تمام مهربانی هایت زیباترین معصوم دنیایی...

من خدایی را میشناسم که ابر رحمتش به زمین و زمان میبارد...

اما یکی سپاسش میگوید و هزاران نفر کفر!

چرا میپنداری باید بهتر از خدا تو را قدردانی کنند؟!

پس نرنج از ناسپاسیشان و برای شادیشان بکوش...

با مهربانی روحت به آرامش میرسد...

تو با مهرت بال و پر میگیری...

خوبی دلیل جاودانگی توست...

 

[kyle]

چرا به بيراهه ميروم ، دلم گرفته ،
به دنبال آشيانه ميروم ، آشيانه من کجاست ،
دل من خسته و تنهاست ، کسي ميشوند فرياد مرا ،
نه عزيزم اينجا سرزمين غمهاست.

 

[kyle]

نميدانم در اين زمانه بايد به چه کسي دل بست ، اين سوي زندگي من هستم ،
آن سوي ديگر قلبهاي مست.
دوباره قطره اي ديگر از اشک بر گونه ام نشست ،
و باز هم شکست قلبي که به اميد بودنت به انتظار فردا نشست .