خب البته با این فرق که اون موقع ما خودمون به این اطلاعات دست پیدا نمیکردیم و همه چیز رو دو دستی تقدیممون میکردن و یه جورایی حالت منتاژ کاری داشتش و تازمانیکه ا.م.ر.ی.ک.ا میخواستش و میتونستش از منابعمون استفاده کنه اون اطلاعات و امکانات رو در اختیارمون میزاشت ولی الان هر چی داریم با زحمت و تلاش مهندس ها و دانشمندان و دکترها و.... بدست اومده و دیگه دستمون جلوی بقیه دراز نیستش!(این ارزشش بیشتره)(البته اگر همینجوری بمونه !فعلا که همینجوری داریم همه چی روداریم دو دستی تقدیم enemy میکنیم !)
(مثلا الان اگر کره ی جنوبی (یا هر کشور دیگه ای که خودشو به ا.م.ر.ی.کا میچسبونه) رو دقت کرده باشین فکر میکنن همه چیز دارن ولی در حقیقت همه چیزشونو از دست دادن و هیچی ندارن جز وابستگی!)
البته این نظر منه ها!هر کسی واسه خودش نظری داره نظر هر کسی هم مهم و قابل احترامه!
این مترو هم درسته دیر داریم بهش میرسیم ولی خب خودمون روی پای خودمون وایسادیم و بهش داریم دست پیدا میکنیم!
این جملات رو اصلا باهاش موافق نیستم!اگه قدیم به یک کشور باج میدادیم الان به همه باج میدیم.
جنسمون را به همه ارزون مجبوریم بدیم،ازهمه کشورا گرون تر بخریم.بابت یه چیزایی باید پول بدیم که خدمتشو نمیگیریم
جملات شما مثل صحبتای تلویزیونه!
چی رو خودمون تولید کردیم؟نیروگاه ؟یا همین مترو؟
کره ای که الان جاش به جایی رسیده که تو کشور امریکا داره جنساشو میفروشه.ژاپن هم همین طوره.
من بیشتر دوست دارم نوکر یک کشور باشم تا محتاج 100کشور.
البته ناگفته نماند،من مخالف اصول کلی **** نیستم اما خب انتقاد که میشه کرد!
الانم ارزویه هر ثانیه وهردیقه شونه وبعضا دیده شده دعای قنوتشونه که امریکا با ما خوب شه