زیباترین اشعار عاشقانه

[Geronimo]

دو ساعتی که به اندازه‌ی دو سال گذشت
تمام عمرِ من انگار در خیال گذشت
-ببند پنجره‌ها را که کوچه ناامن است...
نسیم آمد و نشنید و بی‌خیال گذشت
درست روی همین صندلی تو را دیدم
نگاه خیره‌ی تو... لحظه‌ای که لال گذشت
- چه ساعتی‌ست ببخشید؟... ساده بود اما
چه‌ها که از دل تو با همین سؤال گذشت
...
گذشت و رفت و به تو فکر می‌کنم ـ تنها ـ
دو ساعتی که به اندازه‌ی دو سال گذشت​

 

[Geronimo]

نگاه ساکت باران به روی صورتم دزدانه می لغزد
ولی یارم نمی داند که من دریایی از دردم
به ظاهر گر چه می خندم ولی اندر سکوت تلخ می گریم

 

[Geronimo]

تو غربتی که سرده تمام روز و شبهاش
غریبه از من و ما . عشق من عاشقم باش

عشق من عاشقم باش . که تن به شب نبازم
با غربت من بساز . تا با خودم بسازم

عشق من عاشقم باش
عشق من عاشقم باش

تو خواب عاشقارو تعبیر تازه کردی
کهنه حدیث عشق‌و تفسیر تازه کردی

گفتی که از تو گفتن یعنی نفس کشیدن
از خود گذشتن من یعنی به تو رسیدن

قلبم‌و عادت بده به عاشقانه مردن
از عشق زنده بودن . از عشق جون سپردن

وقتی که هق هق عشق . ضجه‌ی احتیاجه
سر جنون سلامت که بهترین علاجه

عشق من عاشقم باش
عشق من عاشقم باش

برای با تو بودن اگر چه فرصتی نیست
عشق من عاشقم باش . نذار بیفتم از پا

بمون با من که بی تو نمی‌رسم به فردا
عشق من عاشقم باش . عشق من عاشقم باش ​

 

[Geronimo]

چه کنم
عشقت به دلم اگر بتابد چه کنم
مهرت به سرای من اگر بتابد چه کنم
یک دم به سوال من جوابی بده دوست
روزی که دلم تو را بخواهد چه کنم...

 

[Geronimo]

آمدي وه كه چه مشتاق و پريشان بودم ​

تا برفتي ز برم صورت بي جان بودم
نه فراموشيم از ذكر تو خاموشي بود
كه در انديشه اوصاف تو حيران بودم
بي تو در دامن گلزار نخفتم يك شب
كه نه در باديه ی خارمغيلان بودم
زنده مي كرد مرا دم به دم اميد وصال
ورنه دور از نظرت كشته هجران بودم
به تولاي تو در آتش محنت چو خليل
گوييا در چمن لاله و ريحان بودم
تا مگر يك نفسم بوي تو آرد دم صبح
همه شب منتظر مرغ سحر خوان بودم
سعدي از جور فراقت همه روز اين مي گفت
عهد بشكستي و من بر سر پيمان بودم

 

[Geronimo]

خوابیم و با خطاب تو بیدار می شویم
مستیم و با عتاب تو هشیار می شویم

حلاج پیشه ایم و گمانم که عاقبت
با حلقه های موی تو بر دار می شویم

فرجام تلخ ِ قصه ی ابلیس است سهم ِ ما
وقتی به دام سجده گرفتار می شویم

چشم تو بود میوه ی ممنوع ِ عشق و ما
روزی از این دسیسه خبردار می شویم

همواره قصه های من و تو شنیدنی است
ما آن حکایتیم که تکرار می شویم ...​

 

[Geronimo]

اینجا همه آدم به آدم می شناسندم
یک مرد با اخلاق در هم ، می شناسندم

از هر کسی نام و نشانم را که پرسیدی
دیدی که بی اغراق اگر کم ، می شناسندم

هرگز نگفتم که خدا هستم ، ولی مردم
کافر شدند و خالق ِ غم می شناسندم

هر چند بی نام و نشان اما کبوتر ها
از بس برایت نامه دادم ، می شناسندم

آنقدر دنبال تو گشتم شهر را هر روز
دیگر تمام کوچه ها هم می شناسندم​

 

[Geronimo]

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم
عاشق نمی شوی که ببینی چه می کشم
با عقل آب عشق به یک جو نمی رود
بیچاره من که ساخته ار آب و آتشم
خلقم به روی زرد بخندند باک نیست
شاهد شو ای شرار محبت که بی غشم

 

[Geronimo]

اگر از جنس بهار بودن گناه است، - مرا ببخش!
من آنقدر بهاری ام که جوانة دوست داشتنت، دوباره در قلبم شکفته است...
از من نخواه که از طوفان بترسم، مرا که می شناسی، من از جنس شبنمم نه خاک. ا
ز آغوش گلبرگ هم که فرو بریزم، دست بدامان آفتابم...
با این همه، به جان تمام شعرهایم قسم،
پر از تمنای توام....

 

[Geronimo]

اين روزها كه مي گذرد جور ديگرم
ديگر خيال و فكر تو افتاده از سرم

ديگر دلم براي تو پرپر نمي زند
ديگر كلاغ رفته به جلد كبوترم

ديگر خودم براي خودم شام مي پزم
ديگر خودم براي خودم هديه مي خرم

ديگر بلد شدم كه خداحافظي كنم
ديگر بلد شدم كه بهانه نياورم

اسمت چه بود؟ آه از اين پرتي حواس
اين روزها من اسم كسي را نمي برم

من شعر مي نويسم و سيگار مي كشم
تو دود مي شوي و من از خواب مي پرم

 

[Geronimo]

بگذار زمين روي زمين بند نباشد
حافظ پي اعطاي سمرقند نباشد

بگذار كه ابليس در اين معركه يكبار
مطرود ز درگاه خداوند نباشد

بگذار گناه هوس آدم و حوا
بر گردن آن سيب كه چيدند نباشد

مجنون به بيابان زد و... ليلا ولي اي كاش
اين قصه همان قصه كه گفتند نباشد

اي كاش عذاب نرسيدن به نگاهت
آن وعده ي ناديده كه دادند نباشد

يك بار تو در قصه ي پر پيچ و خم ما
آن كس كه مسافر شد و دل كند نباشد


آشوب همان حس غريبي ست كه دارم
وقتي كه به لب هاي تو لبخند نباشد

در تك تك رگ هاي تنم عشق تو جاريست
در تك تك رگ هاي تو هر چند نباشد

من مي روم و هيچ مهم نيست كه يك عمر...
زنجير نگاه تو كه پابند نباشد...

وقتي كه قرار است كنار تو نباشم
بگذار زمين روي زمين بند نباشد...

 

[Geronimo]

رنگ چشمش را چه می پرسی ز من؟
رنگ چشمش کی مرا پابند کرد؟
آتشی کز دیدگانش سر کشید
این دل دیوانه را در بند کرد
فروغ فرخزاد

 

[Geronimo]

من که هیشکیو به جز تو توی زندگیم ندارم
چه جوری دلت میاد که بذاری تو انتظارم

خیلی وقته که واسه تو لحظه ها رو میشمارم
کی میشه بیایی و من رخت مشکی مو درارم

کاش میشد که راز عشقو از توی چشام بخونی
کاش میشد که تا همیشه نازنین پیشم بمونی

توی این دقایق خیس توی این سکوته خسته
توی اسمون چشام عطر یاد تو نشسته

کاش میش بشی فراموش کاش میشد که بری از یاد
کاش مییشد که ذهن شیرین خالی شه از غم فرهاد

دیگه مرغ عشق با تو هم ترانه نمیدونه
دیگه راز عاشقی رو توی چشمات نمی خونه

اما هیچ جوری نمیشه بشی از دلم فراموش
تو تموم خاطراتی ذهن من برات یه اغوش

اخ که تو شهر دل من بد جوری اتیش می باره
غم داره تو این هیاهو تو دلم فتنه میکاره

حالا جاریه تو چشام حسرت یه لحظه دیدن
دل منو دیوونه کرده واسه به تو رسیدن

من که هیشکیو به جز تو توی زندگی ندارم
چه جوری دلت میاد که بذاری تو انتظارم

 

[Geronimo]

تماشايي ترين تصوير دنيا مي شوي گاهي
دلم مي پاشد از هم بس كه زيبا مي شوي گاهي

حضور گاه گاهت بازي خورشيد با ابر است
كه پنهان مي شوي گاهي و پيدا مي شوي گاهي

به ما تا مي رسي كج مي كني يكباره راهت را
ز ناچاريست گر همصحبت ما مي شوي گاهي

دلت پاك است اما با تمام سادگيهايت
به قصد عاشق آزاري معما مي شوي گاهي

تو را از سرخي سيب غزل هايم گريزي نيست
تو هم مانند ادم زود اغوا مي شوي گاهي

 

[Geronimo]

دست هایت را کم دارم...
هر لحظه
انتظار را
به آستان بلندت
پیش کش می کنم!
هر دم
به یاد بوسه ای
بر خاکپای تو
از شور لبریز می شوم
هرآن
با تلالو انوار مقدست
در زمره ستارگان دوار می شوم!

 

[Geronimo]

لحظه ها همیشه خواستن
که تو رو بگیرن از من
چه غریب و ناشناسه
جاده ی به تو رسیدن
همیشه یه چیزی بوده
شوقتو از دلم ربوده
ولی یک تپش دل من
از غمت جدا نبوده

بیا ...

 

[Geronimo]

بغض خسته ی نگاهم داره بی تو جون میگیره
مرغ عاشق دل من داره تو قفس میمیره

بی تو قلب عاشق من تو هجوم انتظاره
کاش بدونی که دل من این روزا چه بی قراره

حالا من با تن خسته توی بی کسی اسیرم
میدونم اگه نیایی بی تو جون میدم میمیرم

حالا مثله چشم نرگس منتظر تو میمونم
با یه لحن عاشقونه شعر غربتو میخونم

کی میگه که دیدن تو یه تصور محاله
تو که خورشید حضورت روشنایی خیاله

شوق دیدن نگاهت بغضیه که تو گلومه
حسرت زلال گریه مثه ایینه رو به رو مه

بغض خسته ی نگاهم داره بی تو جون میگیره
مرغ عاشق دل من داره تو قفس میمیره

 

[Geronimo]

نفسم داره میگیره با عبور تو از این جا
رو دل من پا گذاشتی این دل همیشه تنها

نفسم داره میگیره توی این هوای بسته
یکی انگاری دوباره زده قلبمو شکسته

میری اما ته جاده سر میزاری به سیاهی
تو هجوم بی کسی ها بی امید و جون پناهی

چشم به راه تو میمونم میدونم که بر میگردی
میایی تا توی قلبم نباشه سایه دردی

میری اما رد پایی روی جاده جا میمونه
میدونم که رد پاها منو به تو میرسونه

رد پات واسم چراغه توی این شبای تیره
رد پات تو این سیاهی دستای منو میگیره

تو هنوزم واسه من حس رویش بهاری
توی این فاصله ی دور تو دلم فانوس میکاری

میری اما ته جاده سر میزاری به سیاهی
تو هجوم بی کسی ها بی امید و جون پناهی

 

[Geronimo]

​

خیال دیدن تو نشسته باز تو چشمام
هوای خواستنت باز جاری شده تو رگهام

هنوز نگاه گرمت معنی عشق نابه
بی تو برام زندگی تلخی یک سرابه

شیشه ی قلب من رو با رفتنت شکستی
اخ که چه زود یادت رفت اون عهدیو که بستی

هنوز غم گذشته نشسته تو چشمام
جای دیگس حواست گوش نمیدی به حرفام

تو این هجوم تردید از خونه میگریزی
غمو شبیه اوار رو شونه هام میریزی

خیال دیدن تو نشسته باز تو چشمام
هوای خواستن تو جاری شده تو رگهام

 

[Geronimo]

​

توی قنوت دستام بارون غم می باره
توی سراب چشمام یاد تو گل میکاره

تا خواب تو چشم خیسم یه دفعه پا نذاره
فرشته ها نشستن با یه بغل ستاره

اون منو برده از یاد اون منو دوس نداره
اما هنوز دل من واسش یه بی قراره

وقت گریز عشقه از تو دل وسوسه
من میدونم که چشمات به داد من میرسه

بوی دعا گرفته پیچک سبز دستام
دوباره دیدن تو این چیزیه که میخوام

پیچیده توی لحظه عطر بنفشه و یاس
چشام دارن میبارن بارون سرخ الماس

کبوترای اشکم دوباره پر کشیدن
بارونی شد دوباره چشای عاشق من

توی قنوت دستام بارون عشق میباره
توی سراب چشمام یاد تو گل میکاره