سلام. ببخشید ولی اخلاق رو (که به سود جامعه نگاه میکنه) با رفتار اقتصادی (که به سود خود و خانواده نگاه میکنه) اشتباه گرفتی.
بیشتر از 90 درصد مردم ایران اخلاق ندارن، و خیلی هاشون دم از اخلاق میزنن (مثل همونهایی که شما گفتید، مثلا کارمندی که اصلا به فکر جامعه نیست ولی دم از این میزنه که به فکر جامعه ام). ولی این دلیل نمیشه که کلا تعریف اخلاق رو عوض کنی. عدالت که یه ارزش اخلاقیه، میگه که آدم نباید فقط به فکر خود و خانواده اش باشه و باید همه ی آدمها براش مساوی باشه. پس رفتار اقتصادی که صرفا به پول درآوردن خودمون فکر میکنیم ، اخلاقی نیست. (البته تعریفی که از عدالت گفتم، تعریف دقیقی نیست، ولی تا حدی نزدیکه)
مثال:
موقعی که دلار 10 تومن بود، من 10 میلیون تومن توی بانک داشتم. یه تحقیق کردم دیدم بخاطر تحریم ها و ... قراره همه چیز گرون بشه. از خونواده یه نظر سنجی کردم، مادرم گفت "اگه تو این شرایط، همه ی مردم ایران برن دلار بخرند، گرونی خیلی تشدید میشه.". (فک کنم اکثر مردم هم قبول دارند که خرید و فروشی که اگه عده خیلی زیادی انجامش بدند، باعث صدمه به اقتصاد کشور میشه، غیر اخلاقیه.) منم نخریدم.
من خودم اگه از نظر اقتصادی میخواستم عمل کنم، میرفتم دلار میخریدم( همین الان هم همینطور)، ولی دلار نخریدم و از نظر اخلاقی، فک نمیکنم کار درستی باشه دلار خریدن تو این شرایط.
البته اینم بگم که چهارچوب(تعریف) های اخلاقی متفاوته و ممکنه این کار توی یه چهارچوب اخلاقی درست باشه، ولی کسی میتونه این توجیه رو بکنه که اصل اخلاقی عدالت (که همه آدمها با هم برابرند یا ...) رو زیر پا نذاره، که متاسفانه شما کلا اخلاق (ایثار و از خود گذشتگی و ...) رو یه توهم میدونی. (اونجا که گفتی : "چون از اول دبستان فرهنگ ایثار و از خود گذشتگی و داستان راستان و کلید اسرار و ..
اینا رو کردن توی مغزشون")
چیزی که شما میگی و الان توی جهان هست (همه اولا به فکر خود و خونواده شون باشن) نتیجه اش این میشه که : این همه آدم الان هست که هیچ شانسی برای درآمدن از فقر و زندگی عادی ندارن ( خیلی از آفریقایی ها و کشور های خیلی فقیر، خیلی از آدمهایی که قاچاق میشند، ... ) و به نظر شما کسانی که بجای عادلانه رفتار کردن، اول به فکر خود و خانواده شون بودند، از نظر اخلاقی مسئول نیستند. چند وقت پیش توی quora یه تاپیک راجع به اینکه "فقیر مقصر فقر خودشه" خوندم. کسایی که هیچ شانسی برای پیشرفت نداشتند، جواب داده بودند بش و داستانشون رو تعریف میکردن. مردم هم با خوندن داستانشون گاهی پیشنهاد کمک بشون میدادند. چیزی که شما میگی که آدم در درجه دوم به فکر افراد دیگه باشه، این رفتار مردم جهان رو یادآور میشه که طرف به فکر خودشه و جاهایی به بقیه کمک میکنه، بنظرم این روش اصلا روش درستی نیست و آدم باید توی تک تک رفتار هاش به فکر همه باشه.
خلاصه اینکه شما که رفتار اخلاقی رو قبول نداری، لطفا راجع به اینکه اخلاق چیه اظهار نظر نکن، چون به آدمهایی که اخلاق رو قبول دارند بر میخوره :general304: (نمیگم خودم همه رفتار هام اخلاقیه، ولی تو زندگی ام تلاش میکنم که بشناسم اش و بهش نزدیک بشم، نه اینکه تعریفش رو عوض کنم تا کار خودم رو توجیه کنم)
(راستی ببخشید بخاطر اینکه یکم انتقادیه، صرفا جهت اطلاع رسانی بود، نارحت نشی یه وقت
)
