شعرهاي استاد محمد جاويد ( شاعر فروم )

[Mohammadrezagol]

تاييد شد

 

[m/javid]

در زیر 20راه رسیدن به سعادتمندی را به شعر برایتان گفته ام .اگر شما هم نظری یا مطلبی در این رابطه دارید بنویسید:


چرا كاري كني كاخر نيابي جز پشيماني؟// چرا راهي روي كان ره رود سوي پريشاني؟
به بازارجهان مفروش كين وعُقده و حسرت1// مشو هرگز خريدارجفا و جهل وناداني2
مرو در دام مكر وكيد ابليس و هواي نفس3// ميفكن خويش را در دامهاي زشت شيطاني4
بيفشان دانه هاي مهرباني را به دشت دل5// كه تا سازی دلت را خّرم و سبز و گلستاني
بزن فرهاد گونه تيشه بركوه غم وحرمان6// بساز از سنگ خارا پيكر شيرين به آساني
عصايت را بيفكن در بر ِفرعون جهل و كفر7// كه تا ثعبان شود، بلعد حريف پورعمراني
متاعي نيست بهتر از صفا و صدق درگفتار// حقيقت جوي مي باش و مزن لاف سليماني 8
شراب معرفت نوشي اگراز ساغر هستي9// به قاموس وفا و مهر همچون دُرّ غلطاني
اگر باشد تورا كَشتي و كَشتيبان ِكار آمد10// نباشد در دلت بيم و هراس از بحر توفاني
نهال عشق و مهروعاطفه برقلب خود بنشان11// كه تا از باغ دل بس ميوۀ نيكي تو بستاني
ميفكن در چَه ِ عِقد و حسد آن يوسف زيبا 12// ندارد بهر تو سودي بجز آه و پشيماني
مزن آتش برآن هيزم به گرداگرد ابراهيم13// تو بايد لات و عُزا را در آن آتش بسوزاني
طواف کعبه را جزبا حضورقلب ممکن نیست14// وگرنه فرق نَبوَد بت پرستی و مسلمانی
به گوش دل شنو آوای حق را ورنه خواهی داشت15// چوموسی لنَ ترانی را زسوی رب سبحانی
بكن ازتن برون پيراهن تلبيس ومكّاري16// كه باشد بهترازآلوده جامه ،لخت و عرياني
به راه پرخطر بس توشها بايست برگيري17// وگرنه در خم ودر پيچهاي راه مي ماني
چرا در كسب گوهرمي سپاري تن به هر پستي18// اگريابي صفاي دل تو خود هم گوهرهم كاني 19
به راه عشق نَبوَد ترس و بيم از جانفشاني ها20// چوابراهيم مي بايد بَري پورت به قرباني
اگر بندی به کاراین گفته های نغز و مهرانگیز // به نیکی نام خود را درجهان «جاوید» گردانی

 

[m/javid]

در زیر 20راه رسیدن به سعادتمندی را به شعر برایتان گفته ام .اگر شما هم نظری یا مطلبی در این رابطه دارید بنویسید:


چرا كاري كني كاخر نيابي جز پشيماني؟// چرا راهي روي كان ره رود سوي پريشاني؟
به بازارجهان مفروش كين وعُقده و حسرت1// مشو هرگز خريدارجفا و جهل وناداني2
مرو در دام مكر وكيد ابليس و هواي نفس3// ميفكن خويش را در دامهاي زشت شيطاني4
بيفشان دانه هاي مهرباني را به دشت دل5// كه تا سازی دلت را خّرم و سبز و گلستاني
بزن فرهاد گونه تيشه بركوه غم وحرمان6// بساز از سنگ خارا پيكر شيرين به آساني
عصايت را بيفكن در بر ِفرعون جهل و كفر7// كه تا ثعبان شود، بلعد حريف پورعمراني
متاعي نيست بهتر از صفا و صدق درگفتار// حقيقت جوي مي باش و مزن لاف سليماني 8
شراب معرفت نوشي اگراز ساغر هستي9// به قاموس وفا و مهر همچون دُرّ غلطاني
اگر باشد تورا كَشتي و كَشتيبان ِكار آمد10// نباشد در دلت بيم و هراس از بحر توفاني
نهال عشق و مهروعاطفه برقلب خود بنشان11// كه تا از باغ دل بس ميوۀ نيكي تو بستاني
ميفكن در چَه ِ عِقد و حسد آن يوسف زيبا 12// ندارد بهر تو سودي بجز آه و پشيماني
مزن آتش برآن هيزم به گرداگرد ابراهيم13// تو بايد لات و عُزا را در آن آتش بسوزاني
طواف کعبه را جزبا حضورقلب ممکن نیست14// وگرنه فرق نَبوَد بت پرستی و مسلمانی
به گوش دل شنو آوای حق را ورنه خواهی داشت15// چوموسی لنَ ترانی را زسوی رب سبحانی
بكن ازتن برون پيراهن تلبيس ومكّاري16// كه باشد بهترازآلوده جامه ،لخت و عرياني
به راه پرخطر بس توشها بايست برگيري17// وگرنه در خم ودر پيچهاي راه مي ماني
چرا در كسب گوهرمي سپاري تن به هر پستي18// اگريابي صفاي دل تو خود هم گوهرهم كاني 19
به راه عشق نَبوَد ترس و بيم از جانفشاني ها20// چوابراهيم مي بايد بَري پورت به قرباني
اگر بندی به کاراین گفته های نغز و مهرانگیز // به نیکی نام خود را درجهان «جاوید» گردانی

 

[m/javid]

من نظرم را در شعر زیر گفته ام نظرم شما چیست؟؟

مــــادر
تنت شمیم گل یاس و نسترن دارد// نشانی از گل شب بو و یاسمن دارد
تو آن گلی که بدور وجود پر مهرت// چه بلبلان خوش الحانِ نغمه زن دارد
دلت سرای وفا، در سرت امید و صفا// چه رنجها که وجودت ز دست من دارد
تو کوه صبر و یمِ عشق و بحرِ احسانی// نمودِ صبر تو فرهاد کوهکن دارد
تنت به گرمی خورشید عالم افروز است// تنم نیاز به گرمای آن بدن دارد
توپروریده ای در باغ عاطفه صد گل// وجود گل زتنِ باغبان ثَمن دارد
هزار خار اگر بر دلت نشیند، باز// دلت دو باره تمنای این مِحَن دارد
خدا به قلب تو از مهر خود عطا بخشید// چه شکوه ها دلت از خاراین چمن دارد
تو مهربانی «جاوید» هر زمان باشی// هنوز دیده ام امیدِ پیرهن دارد

 

[m/javid]

مرد چورمنگ


از قضاي روزگار بد نهاد// يك نشيمن گز به پشتم بوسه داد
تا گشودم چشم ديدم يك سره// در دهي هستم به نام برره
مركز خنگان بي فكر و شعور// همچو سردار و سحر ناز و بَگور
چون كه من چومپت بُدم همچون بَگَور// زورچپون كردند سحرناز شرور
گرچه من شوهر بُدم از بهر او // مي كنم امرش اطاعت مو به مو
درحقيقت من زنم او شوهراست// اوكه بر دستش هميشه خنجر است
من كيانوشم كه باشم زن ذليل//گوييا خورده به مغزم دسته بيل
شب كه مي آيم كنار بسترم// تا بخوابم لحظه اي خيرِ سَرم
قلچماقي خِنگ مي خوابد بَرَم// آخ كه منهم واقعاً خيلي خَرَم
موش فرهادي كه مي خوابد به بَر// اوبرادر باشد از بهر سحر
آدمي چورمنگ تر از من بُوَد// صد برابر خنگ تر از من بُوَد
چونكه خوب مانده است اين مادر زنم// دائماً اين را تو چشمش مي زنم
او زن خنگي است همچون شوهرش// اوبُوَد بي كلّه ترازدخترش
بر بگوري گفته ام شعري قشنگ// دركند از حال سالار مشنگ
بسكه خوردم من نخودهاي درشت// مي زنم شيپور از سوراخ پشت
بادكرده اشكمم چون مشك آب// حال و روزم را بكرده او خراب
من چرا درهمچو جايي مانده ام؟// در چنين ماتم سرايي مانده ام؟
بسكه بودند ابلهانم در كنار// هي نچفسكوخوردمي جاي ناهار
خود شدم ابله تر از اين قوم دون// اي خدا من را بكن زينجا برون
آنقدر دركردم از خود حرف مفت// تا كه« جاويد» از برايم شعر گفت
آن هم آن شعری نه مانند بگور// که ندارد قافیه یا وزن و شور

 

[میلاد]

اینا از خودت در وگردی؟

 

[$aeed]

Unite
...

 

[m/javid]

دانشجوي دانشگاه آزاد به دليل عدم توانايي در پرداخت شهريه خود را به آتش كشيد و مُرد (جرايد)

گشت یکباردگر
علم در خدمت پول
گشت دانشگه آزاد محل زر و زور
وفداگشت در این معرکه افکار و شعور
شد در آتش تن تبدار جوان
که تهی بود حساب پدرش
کیسه اش بود تهی از زرومال
سوخت اوزاتش فقر
شد رها ازستم و جور زمان
او كه از روز ازل
اندر اين وادي علم
از صداي سخن پول
نديدي خوشتر
و به جزمال پدر
چاره سازي به بر ِخويش نديد
ديد درمعركه بازارجديد
كه فروشند به اودانش و علم
كارساز همه باشد زر و مال
كيسه ي خود چو تهي ديد زپول
آتش خشم بِزَد بر تن خود
ورها ساخت پدرازغم شهريه ونان
گشت قرباني ارباب ستم
كه زده چمبره بردانشگاه
علم را كرده غلام زرومال
مُردنش فريادي است
از گلوي همۀ سوختگان
همۀ چشم به ره دوختگان
روزي آيد كه چنين دانشگاه
كه نهاده است به خود واژۀ آزاد و رها
شود از قيد زر و زورآزاد؟

 

[thomson762]

میشه منبع رو لینک بدید!
ای دوست بلینک

 

[m/javid]

خبراین بود:
یکی از مسئولین حسابداری دانشگاه آزاد یکی از شهرها به پسر دانشجویی که قسط دوم شهریه خود را نپرداخته بود می گوید به دلیل بدهی چند تا از واحدهای تورا حذف کرده اند
پسر از شدت ناراحتی بدون اینکه موضوع شهریه را به خانواده اش بگوید (با توجه به عیالوار بودن پدر او و قادر نبودن به پرداخت شهریه) اقدام به خود سوزی می نماید و با 96% سوختگی فوت می کند.(منبع روزنامه خبر جنوب)

 

[thomson762]

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

[m/javid]

من نظرم را به صورت شعر زير گفته ام .نظر شما چيست؟؟


قهرمان وزنه برداري منم// وزنه هاي ثقل و سنگين مي زنم
گاه يك ضرب ، گاهگاهي هم دوضرب// گاه بالا گاه پايين مي زنم
آخر هرماه با قلبي حزين// با دلي پرخون و غمگين مي زنم
چون به زير وزنه ها خم مي شوم// داد بر فرهاد و نسرين مي زنم

كارمند ونوكر دولت منم// در بلاي قرض و وام افتاده ام
مي كشم بر دوش بار زندگي// همچوآهويي به دام افتاده ام
باحقوق اندك و خرج زياد// درچنين وضع درام افتاده ام
لنگ لنگان مي كشم اين لاشه را // گوييا از پشت بام افتاده ام

گررضا زاده ببيند وزنه ها // گريه بر احوال زارم مي كند
چون شود آگه ازاين بار گران// كين چنين زارو نزارم مي كند
دردلش صد آفرين گويد به من// برسكوي خود سوارم مي كند
مي دهد عنوان « جاويد ش » به من// خرّم همچون نوبهارم مي كند

 

[Behrooz]

سلام خدمت دوستان عزيز
در تاپيك سعي ميشود كه آثار شادروان هوشنگ گلشيري در اختيار دوستان ديگر قرار گيرد . اگر از دوستان كسي داستاني از ايشان تايپ شده دارند محبت كنند در اين تاپيك قرار دهند .

 

[amirhvr]

سلام
اشعار شما بسیار جالب و جذاب بود ممنون
من هم برای رسیدن به سعادت دنیوی طریقت هنر های رزمی را پیشنهاد می کنم که در آن فلسفه زندگی و سعادت به نوعی بیان شده است و در حال حاضر من پیرو این طریقت برای رسیدن به سعادت دنیوی هستم.
امید وارم شما و تمام اساتیدی که برای سعادت دنیوی و از همه مهمتر اخروی تلاش می کنند موفق پیروز و سر بلند باشند.

 

[m/javid]

حال و روز بنده


ديروز رفته بودم ، لابراتوار خوبي// تامطّلع شوم من،از حال و روزگارم
ادرار و خون من را ، كردند توي شيشه// تادكتران بدانند ازچيست كه نزارم

بعد از دوروز و اندي آماده شد جوابم// گفتند رفته بالا ، چربي خون و اوره
كلسترول فراوان،قندت زياده از حد// پايين اگر نيايد پايت به سوي گوره

شكرخداي كردم از اين همه تنعّم// چربي بُوَد فراوان ، قند هم به حد وافي
جوراست قند وروغن، پس خوش به حال بنده// چون هردوتاي آنها ، دارم به حدّ كافي

گرچه حقوق بنده ، پايين بُوَد هميشه// بالاست چربي خون ،ايول به بخت بنده
وضع حساب بانكيم ، باشد كمر در عقرب// اوضاع مالي من ،باشد بسي زننده

هرچيز خوب را من، دارم به قدر اندك// برعكس عيب هايم باشد فزون و بسيار
«جاويد» گفت طنزي ،از حال و روز ِبنده// گويد بخند برغم ،ورنه شوي تو بيمار

:lol:

 

[m/javid]

سرو خــمـیـده بــم

شـــب اســــت ووحشـــت وحرمان ** كوير تشنه ی باران
ســـكـــوت بـــر هــمــه جـــاري** غنوده شهر چو طفلان
ســپــيــده دم بـــدرخـــشـــيــــد** صداي همهمه پيچيد
كـــويـــر بـــم حـــركـــــت كــرد** زمين چو شير خروشيد
زمــان ســــحـــرگــه جـــمــــعه **مكان كويري و تشنه
هـــــدف ربــــودن گــــلــــهـــــا** به پاي كردن فتنه
چـــكـــيـــد قــــطـــــره بــــاران ** زخون سرخ عزيزان
بـــه ارگ تـــشــــنــــه وتــنــها** به خاستگاه دليران
ســـكـــوت شــب ســـپري شـــد ** زمين زسرو بري شد
هــــزارهـــا گــــل وســـــوســن** زباغ بم سفري شد
زمــيـــن بـــه لـــــرزه در آمـــد **سكوت بم بسر آمد
غـــــريـــو وغــلــغله برخاست** كه بم ز پاي در آمد
جــهــان نــــگــــاه بـــه بــم كـرد** ز بُعد و فاصله کم کرد
به ارگ تشنه روان شد** نگه به سختی و غم كرد
گــرفــــــت دســـت يــتــيـــمـــان **سرود نغمه ی باران
نــمــــود زنــــــــــده و«جــــاويــد» ** سروش ياري ياران

 

[m/javid]

هوا گرفته و ابری وباز تنهایم
به خاطرات خوش کودکی خود اینک
تلنگُری زدم و نقش شد به ذهن و خیال
صدای شرُ شرُ باران که می نواخت
تن خیس بام خانۀ پدری
وبوی عطر خوش کاهگل
چو بوی بهار
فضای خانۀ امید را گُل افشان کرد
ومن به حرص و ولع می سپردَمَش به ریه
ومست نکِهت آن کاه و گِل شدم...... باری .....
صدای غُل غُل آب ِسماور ِمادر
برای من زهزاران ترانه خوش تر بود
و استکانی از آن چای دبش قند پهلو
چوانگبین و عسل باز بلکه بهتر بود
و جوجه بلبل خیسی به روی شاخ درخت
چو بید می لرزد ، به ناله می خواند
کجاست مادر خوبم ، کجاست لانۀ من
ومن میان دو دستان پناه می دادم
به او که مانده ز لانه ، غریب و تنها بود
و.....بعد
زدم به کوچه که تا زیر نم نم باران
بشویم این تن و بسپارمش به دست نسیم
وکوچه مان که شُلی بود و پر زکاج بلند
وقارقار کلاغی به شاخسار درخت
که زیر بال وپرش خفته بود جوجۀ خیس
گرسنه بود...... و ماده کلاغ شرمنده
نداشت دانه و قوتی برای جوجۀ خود
صدای رعد مهیبی گسست افکارم
پرید خاطره ها همچوبرق از ذهنم
دوباره یکّه و تنها وحسرتی «جاوید»
گذشت کودکی ام،خوب و بد چه زود گذشت

 

[m/javid]

گوش کن ، گوش کن چه می گوید
این زمین از چه دارد این فریاد؟
تن زخمی او چه می خواهد؟
ناله و شِکوها زکه دارد؟
حال می گویمت زچه نالد
ناله او ز دست انسان است
از جفایی که او روا دارد
برزمین وزمان و هرچه دراوست
اوکه حتی به خود جفا کرده
همۀ ساکنین دنیا را
به غم ودرد مبتلا کرده
تیغ بر قلب کودکِ احساس
تیشه بر پیکر درختِ وفا
بستن چشمهای آگاهی
دشنه بر دست مهر و زیبایی
خون فشان کرده دیدۀ اُلفت
پای بر سینۀ شکیبایی
کشتنِ مهر در دل عاشق
دوستی با حواری شیطان
بستن پای نخل آزادی
دشمنی با الهۀ ایمان
خاک بر چشم دوستانِ صفا
مشتها بر دهان عِزّ و شرف
باز گویم زظلم و جور ِبشر؟
از خطای بزرگ این مخلوق؟
حال دانستی از شکایت خاک؟
از جفای دوپای بااحساس؟
زین مقوله هزارها دیوان
می توان گفت وبازگفت و شنید
وای برحال و روزگار زمین
شده «جاوید» ظلم وجور بشر
برزمین وزمان و هرچه دراوست

 

[daeialborz]

جاوید جان خیلی اشعار جالبی داری ولی چرا هر کدامش یک جا است؟
یک سری توی وبلاگ یک سری توی مجید آن لاین
جیجر یکم نزم داشته باش

 

[m/javid]

از لطفت ممنونم دوست عزیز
من برای استفاده بیشتر ادب دوستان اشعارم را در اغلب انجمنها می نویسم