شعر های تاریک

[behrooz3229]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
آری شود ولیک به خون جگر شود

#حافظ

 

[behrooz3229]

یاد می‌داری که با من جنگ در سر داشتی

رای رای توست خواهی جنگ خواهی آشتی

خاطرم نگذاشت یک ساعت که بدمهری کنم

گر چه دانستم که پاک از خاطرم بگذاشتی

#سعدی

 

[behrooz3229]

جز من شوریده را كه چاره نیست

بایدم تا زنده ام در درد زیست

عاشقم من ، عاشقم من ، عاشقم

عاشقی را لازم آید درد و غم

راست گویند این كه : من دیوانه ام

در پی اوهام یا افسانه ام

#نیما_یوشیج

 

[behrooz3229]

جامی شکسته دیدم
در بزم می فروشی....
گفتم بدین شکسته
چون باده میفروشی؟...
خندید و گفت زین جام
جز عاشقان ننوشند....
مستِ شکسته داند
قدر شکسته نوشی...!

#خيام_نیشابوری

 

[behrooz3229]

تیرِ غیبِ دوست یا دشمن چه فرقی می کند؟
جان گرفتن یا دل آزردن چه فرقی می کند؟

آخرین جامانده از چشمانِ من بارید و گفت:
زنده ماندن بی تو با مردن چه فرقی می کند؟

 

[roshi.whitewolf]

تیرِ غیبِ دوست یا دشمن چه فرقی می کند؟
جان گرفتن یا دل آزردن چه فرقی می کند؟

آخرین جامانده از چشمانِ من بارید و گفت:
زنده ماندن بی تو با مردن چه فرقی می کند؟

فرق دارد ای تو مجنون فرق دارد آدمی
تیر غیب دوست با دشمن هزاران فرق هست
تیر دشمن گر تو را جان گیرد از او نهی نیست
تیر یاران را بگو گر جان نگیرد درد چیست
زنده ماندن بی تو بودن بد دلیست
من هر آنجا هستمی آنجا تو را حس میکنم
من همان جایم که هستی تو همان جایی که هستم
عاشقی باید شناساندن نه عارف عاشقیست؟
لیک عاشق عارفی داند به بالا می رسد
عارفان گر عاشقی دانند حالا میرسند

 

[roshi.whitewolf]

جز من شوریده را كه چاره نیست

بایدم تا زنده ام در درد زیست

عاشقم من ، عاشقم من ، عاشقم

عاشقی را لازم آید درد و غم

راست گویند این كه : من دیوانه ام

در پی اوهام یا افسانه ام

#نیما_یوشیج

راست گویی عاشقی دیوانگیست
عاشقی گر نا نکردی حرف ما را نشنوی
عاشقی در درد و غم حالی بود
عالم دیوانگی حالی بود

 

[roshi.whitewolf]

یاد می‌داری که با من جنگ در سر داشتی

رای رای توست خواهی جنگ خواهی آشتی

خاطرم نگذاشت یک ساعت که بدمهری کنم

گر چه دانستم که پاک از خاطرم بگذاشتی

#سعدی

یاد میدارم که با تو سر جنگی داشتم
ابلهی بودم که با حق سر به جنگی داشتم
راست گویی یه دهان بر من تو نگشودی زبان
گر چه بر گشتم ولی دیریست رفتی آشنا

 

[roshi.whitewolf]

دست من نیست که این فال دل است
لیک استادم بگفتی عارفی باید گذشت
حال استادی شدم در رزم و بزم و عارفی
حال می فهمم که استادم چه گفتست عاشقی
چون در این رزم اوستادی برترم
در تمامی مسایل رخ دهد استادیم
لیک من استاد رزمم ،عارفی دانم فقط
این سخن ها از دل لرزان من آید فقط
من نه سعدیم نه حافظ نه سنم
اوستادم اوستاد رزم و بزمم و عاشقم

 

[roshi.whitewolf]

اندر دل بی وفاغم وماتم باد
آنراکه وفا نیست زعالم کم باد

دیدی که مراهیچ کسی یادنکرد
جزغم که هزارآفرین بر غم باد

هر کسی از ذن خود شد یار من
از درون من نجست اسرار من
گر تو را من با سخن راهی کنم
گر نفهمی تو مرا ابلهی دانی مرا آهی کنم
این که گویی هیچ کس یادت نکرد
پیر مردی بود او آهی بکرد
گر تو به یادش بیاری معرفت آموختی
گرنه هر کس را خدا گوید همانی آیدت
پس بدان گر یاد تو رفت از دهان
حاصل کاری بود گر تو بکردی بر جهان

 

[roshi.whitewolf]

جامی شکسته دیدم
در بزم می فروشی....
گفتم بدین شکسته
چون باده میفروشی؟...
خندید و گفت زین جام
جز عاشقان ننوشند....
مستِ شکسته داند
قدر شکسته نوشی...!

#خيام_نیشابوری

خیام خود نداند قصد شکسته نوشی
آن عاشقان خسته دانند پرده پوشی
چون عاشق شکسته در می تو را ببیند
آنگاه خود به جامی گر چه شکسته خواند
آنجا بود به سرعت جام میت بنوشد
بی آنکه فکر راند آن جام زهر دارد
این عاشق شکسته خود جام عشق نوشید
داراییش ببردند او مست عشق بودن
این شعر زهر دارد ان را نخوان که خواندی
راه و طریقت ما چون عاشقان بیایی
سرمای بی نهایت طوفان مرگ راند
گرمای بی نهایت اب از تنم براند
اینجا بود که فهمی این عاشقی یه راه است
گر خب نمی پسندی راهت چو راه نار است

 

[roshi.whitewolf]

. ﺭﺍﺳﺖ ﮔﻔﺘﯽ ﺳﻬﺮﺍﺏ!!!!

ﻣﻦ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺗﺮﺩﯾﺪﻡ،،
ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻋﺮﺻﻪ ﺁﻏﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﺑﻐﺾ
ﻟﺐ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺩﯾﺪﻡ..
ﭼﺸﻢ ﮔﺮﯾﺎﻥ ﺩﯾﺪﻡ..،،
ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﻣﺎ ..........
ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺧﻨﺪﯾﺪﻡ!!
ﺭﻣﺰ ﺑﯿﺪﺍﺭﯼ ﺭﺍ،
ﭘﺸﺖ ﺑﯽ ﺧﻮﺍﺑﯽ ﺍﯾﻦ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎ ، ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ..!!
ﺗﻮ ﺑﻪ ﺁﻣﺎﺭ ﺯﻣﯿﻦ .."ﻣﺸﮑﻮﮐﯽ"
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺩﻟﻬﺎﯼ ﺯﻣﯿﻦ.." ﻣشکوکم

تو به دلهای زمین مشکوکی
من به انسانیت اهل زمین مشکوکم
پشت بی خوابی این لحظه خودم فهمیدم
که به آرامش موعود زمین محتاجم
کاش آن حال دل نیمه شبم در سحری
داشتی وقتی که در پای اذان محبوبی
من تجسم دیدمی یا واقیت
خود ندانم که فقط برق رخش محبوبم
کاش از مبهوتیم کم میشدی
سالها در پی او بعد اذان مغلوبی

 

[behrooz3229]

‌:

تو عقـربه‌ی سـاعت‌شمــاری من دقیقه شمــار...
لحظه شمــاری می‌کنــم...برای دوازده تمــام...



#جلیل_صفر_بیگی

❣

 

[behrooz3229]

مریض عشق را نبود دوائی غیر جان دادن
مگر وصل تو سازد چاره، درد انتظارم را

#شاطرعباس_صبوحی

❣

 

[behrooz3229]

اگر به جان و جهانم دهد رضای تو دست
به ترک هر دو به دست آورم رضای تو را


#سیف_فرغانی

❣

 

[roshi.whitewolf]

می کنم قافیه ها را پس و پیش
تا شوم نابغه دوره خویش

 

[behrooz3229]

چه دلی، ای دل آشفته که دلدار نداری!
گر تو بیمار غمی، از چه پرستار نداری؟

شب مهتاب همان به که از این درد بمیری
تو که با ماهرخی وعده ی دیدار نداری

راز اندوه ِ مرا از من آزرده چه پرسی
خون مَیفْشان ز دلم گر سر آزار نداری

گل بی خار جهانی که ز نیکو سیرانی
قول سعدی ست که با او سرِ انکار نداری

ای سرانگشت من! این زلف سیه را ز چه پیچی؟
که در این حلقه ی زنجیر گرفتار نداری

دل بیمار ز کف رفت و جز این نیست سزایت
که طبیبی پی ِ بهبودی ی ِ بیمار نداری

گر چه سیمین، به غزل ها سخن از یار سرودی
به خدا یار نداری! به خدا یار نداری!...

#سیمین_بهبهانی

 

[behrooz3229]

نشنواز نی،گفته اش دل خون کند
بشنو از می، عاقلی مجنون کند

تا که نی در خون نگردد نیست نی
می که تا دلخون نگردد نیست می

بشنو از نی در حریم خون نشست
بر تن آن عشق خود گلگون نشست

بشکن آن نی را بجز آن شهد نیست
نارفیقان را وفا بر عهد نیست

نی به عشق می خمار از هم شكافت
می به یاری از نی و از جان شتافت

می به نی می گفت : بس ! شکوای خود
ناله بس کن بس کن این آوای خود

سینه را بر تیغ نامردان نهی
یا برای بی خردها، جان دهی

مشنو از نی ، نی حدیث از غصه هاست
بشنو از می كز پی اش اندیشه هاست

نی نوایی از دل واز خون شدن
می به راه و در پی مجنون شدن

نی شکست از غصه، گشتش سر نگون
ساقیا، می در خم و دل در جنون

نی شكست و اشك من چون خون شده
جام من از می ببین افزون شده

نی به می گوید : شکن ؛ از عشق یار
خسته ام از ظلم و جور روزگار

ای بهار آن نی ندارد اختیار
بشنو از می شکوه های بی شمار

؟؟؟؟

 

[behrooz3229]

هوشم به نگاهی برد، جانانه چنین باید
یک جرعه خرابم کرد، پیمانه چنین باید

تا کرد بنا عشقت، افسانهٔ هجران را
در خواب فنا رفتم، افسانه چنین باید

از بس که غبار غم، از سینه بشد رُفته
تا زانوی دل گرد است، این خانه چنین باید

بیگانه به دور من، رخساره کند پنهان
رنجش نتوان کردن، بیگانه چنین باید

نادیده جمال او، مهرش ز دلم سر زد
ناکاشته می روید، این دانه چنین باید

می بینم و می جویم، می چینم و می ریزم
می خندم و می گریم، دیوانه چنین باید

در خون، جگرعرفی، می غلتد و می سوزد
در آتش خود رقصد، پروانه چنین باید

 

[behrooz3229]

به سر افکنده مرا سایه ای از تنهایی
چتر نیلوفر این باغچه ی بودایی

بین تنهایی و من راز بزرگی ست بزرگ
هم از آن گونه که در بین تو و زیبایی

بارش از غیر و خودی هر چه سبکتر خوشتر
تا به ساحل برسد رهسپر دریایی

آفتابا! تو و آن کهنه درنگت در روز
من شهابم، من و این شیوه ی شب پیمایی

بوسه ای دادی و تا بوسه ی دیگر هستم
کس شرابی نچشیده ست بدین گیرایی

تا تو برگردی و از نو غزلی بنویسم
می گذارم که قلم پر شود از شیدایی