هر روز يك شعر تازه

[ninimaster]

سلام
اشعار ایرج میرزا رو هم میشه گذاشت ؟

 

[atra.tavan60]

دفتر باران

درخت بود و تو بودی و باد سرگردان

میان دفتر باران، مداد سرگردان

تو را كشید و مرا آفتابگردانت

میان حوصله گیج باد سرگردان

همیشه اول هر قصه آن یكی كه نبود

نه باد بود و نه تا بامداد سرگردان

و آن یكی همه ی بود قصه بود و در او

هزار و یك شبِ بی شهرزاد سرگردان

تمام قصه همین بود راست می گفتی :

تو باد بودی و من در مباد سرگردان

زمین تب زده، انسان عصر یخ بندان

و من میان تب و انجماد سرگردان

ستاره ها همه شومند و ماه خسته من

میان یك شب بی اعتماد سرگردان

مرا مراد تویی گرچه بر ضریح تو هست

هزار آینه ی نا مراد سرگردان

نماد نام تو بود و نماد ناله من

هزار ناله در این یك نماد سرگردان

 

[saman.farabi4040]

من جوانی کرده ام،عاشق شده دل داده ام

دل ز دستم رفته و پای شراب افتاده ام

بوسه می داند لبم، از کام عشق آلوده ام

عطر وبوی عاشقی می آید از شالوده ام

تیرِ چشمی در دلم دارم هنوزم یادگار

یک نظر با آن نظربازان عاشق بوده ام

دیگراکنون زورقی می خواهم از اندیشه ای

آری از آن سوی دریا ساحلی را دیده ام

گرچه عاشق بودن و عاقل شدن یک جا نشد

راز عشقی ماندگار از عاقلی پرسیده ام

با دلی تنها و سر شار از نوید و آرزو

دوش در بستر گلی از آرزو ها چیده ام

 

[atra.tavan60]

افسوس

که در پای تو ای

سرو روان

سر می رود و

"بی تو" به سر می نرود


سعدی

 

[gogle]

ز هشیاران عالم هرکه را دیدم غمی دارد ...... دلا دیوانه شو دیوانگی هم عالمی دارد.

 

[leily_17]

تو مهربانتر از آنی که فکر می کردم

درست مثل همانی که فکر می کردم



شبیهِ ... ساده بگویم کسی شبیهت نیست

هنوز هم تو چنانی که فکر می کردم



تو جان شعر منی و جهان چشمانم

مباد بی تو جهانی که فکر می کردم



تمام دلخوشی لحظه های من از توست

تو آنِ آنِ زمانی که فکر می کردم



درست مثل همانی که در پی ات بودم

درست مثل همانی که فکر می کردم
​

 

[saman.farabi4040]

ﻧﻔﺴﻢ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺯ ﻫﻮﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ
ﺑﻪ ﭼﻪ ﺭﻭﯾﯽ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ

ﻭﻗﺖ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻫﻤﻪ ﯼ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺭقصند
ﺑﺎﺯ ﮐﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ، ﻫﻮﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ

ﺑﯽ ﺳﺒﺐ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺧﯿﺮﻩ ﺑﻪ ﻟﺒﻬﺎﯼ ﺗﻮﺍﻡ
ﻓﮑﺮ ﺑﯽ ﺟﺎ ﻧﮑﻨﯽ ﻭﺍﮊﻩ ﯼ ‏( ﻣﺎ ‏) ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ

ﻣﺮﺯ ﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﯾﮏ ﻗﺪﻣﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﻭ ﻗﺪﻡ ﺭﺍﻩ ﺑﯿﺎ ﭼﻮﻥ ﮐﻪ ﺩﻭ ﺗﺎ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ

ﺑﯽ ﺳﺒﺐ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﺍﺕ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻢ
ﻋﺎﺷﻖ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ

 

[farokh.zirak200]

تو مى دوى
تو مى آيى
قلب من به شماره مى افتد
من نفس نفس مى زنم

#عليرضاروشن
از كتاب تو شدن - نشر نيماژ

 

[wonnin]

گرچه پیر است این تنم ، دل نوجوانی میکند

در خیال خام خود هی نغمه خوانی میکند

شرمی از پیری ندارد قلب بی پروای من

زیر چشمی بی حیا کار نهانی میکند

استاد شهریار

 

[wonnin]

حال من خوب است اما با تو بهتر می‌شوم‌

آخ‌... تا می‌بینمت یک جور دیگر می‌شوم‌

با تو حس شعر در من بیشتر گل می‌کند

یاسم و باران که می‌بارد معطر می‌شوم‌

 

[leily_17]

فراموش كرده است

آغاز فصل سرد را

زني كه چمدان خاطراتش

در قطار اردي‌بهشت جا مانده است!



پنهان مي كنم

جاي خالي ات را

در پستوي اين عاشقانه ها

مثل كودكي كه شبها

ترس‌هايش را زير پتو خواب مي كند!​

 

[aria95]

روزها گذشت!
و من قسم خورده ماه و شب های بی کسی
که رویم را از هر چه واژه بود گردانده بودم
دوباره دست به گریه شدم
باز هم گلی به جمال یادت و چشمانم!
نمی دانی چقدر زور زدم
تا این چند روز سکوت شاعرانه ام را
به حساب دوست داشتنت ننویسم
اما مگر یادت مجال داد!!
اصلا می دانی چیست؟
آدم با روی نشسته و روی پریشان
سیب گاز بزند
اما شاعر نشود!​

 

[aria95]

نخستین روز کاین چشم بلاکش​

مرا از عشق او در جان زد آتش​

دل از جان و جوانی بر گرفتم​

امید از زندگانی بر گرفتم​

چنان در عشق او دیوانه گشتم​

که در دیوانگی افسانه گشتم​

خرد میگفت کی مدهوش بیمار​

غمش را در میان جان نگه دار​

اگر دل میدهی باری بدو ده​

به هر خواری که آید دل فرو ده​

گهی چون شمع می افروز از عشق​

چو پروانه گهی میسوز از عشق​

میندیش ار جگر خوناب گیرد​

که چشم از آتش دل آب گیرد​

خراب عشق شو کاباد گشتی​

غلام عشق شو کازاد گشتی​

 

[wonnin]

یکی بود یکی نبود..

هرکی بود غریبه بود...

از دلم خبر نداشت..

که تورو از دلم ربود..

هرکی بود هرچی که داشت..

قد من عاشق نبود..

واسه چشمای سیات..

بخدا لایق نبود..

گول نگاشو خوردم و..

دلم رو بستم به چشاش..

دیوونه بودم مثله شمع..

یه عمری آب شدم به پاش..

بعد یه عمر آزگار..

عشق منو گذاشت کنار..

رفت پی یه عشق دیگه..

اونم سپرد به روزگار..ا

ز اولش هیچکی نبود..

هیچکی به دادم نرسید..

قصه من به سر رسید..

دلم به عشقش نرسید

 

[wonnin]

شب گریه های زار امانم نمی دهد

نفرین روزگار امانم نمی دهد


گفتم ز سوز دل بنویسم برای تو

چشمان اشکبار امانم نمی دهد


یکدم به چشم خسته من خواب ره نیافت

سودای انتظار امانم نمی دهد


هر صبح و شام زخم زبانها و طعنه ی

پنهان و آشکار امانم نمی دهد


دلتنگ پرسه های غروب خزان شدم

افسوس... این بهار امانم نمی دهد


صد بار توبه کردم و صد ره شکستمش

چون نفس نا بکار امانم نمی دهد


گفتم ز یاد می برمش بعد از این ، ولی

این قلب بی قرار امانم نمی دهد

 

[leily_17]

کاش چون پاییز بودم
کاش چون پاییز خاموش وملال انگیز بودم.
برگهای آرزوهایم , یکایک زرد می شد,
آفتاب دیدگانم سرد می شد,
آسمان سینه ام پر درد می شد
ناگهان توفان اندوهی به جانم چنگ می زد
اشک هایم همچو باران دامنم را رنگ می زد.
وه ... چه زیبا بود, اگر پاییز بودم,
وحشی و پر شور ورنگ آمیز بودم,
شاعری در چشم من میخواند ...شعری آسمانی
در کنارم قلب عاشق شعله می زد,
در شرار آتش دردی نهانی.
نغمه ی من ...


همچو آواری نسیم پر شکسته
عطر غم می ریخت بر دلهای خسته.
پیش رویم :
چهره تلخ زمستان جوانی
پشت سر :
آشوب تابستان عشقی ناگهانی
سینه ام :
منزلگه اندوه و درد وبد گمانی.
کاش چون پاییز بودم

فروغ فرخزاد​

 

[glowra.com]

این همه قصه ی فردوس و تمنای بهشت
گفت و گویی و خیالی ز جهان من و توست

نقش ما گو ننگارند به دیباچه ی عقل
هر کجا نامه ی عشق است نشان من و توست ..

#هوشنگ_ابتهاج

 

[glowra.com]

ناگهان دٖر کوچه دیدم بی وفای خویش را

باز گم کردم ز شادی دست و پای خویش را

گفته بودم بعد ازین باید فراموشش کنم

دیدمش وز یاد بردم گفته های خویش را

اخوان_ثالث

 

[Pr0m3en]

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها

که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

به بوی نافه‌ای کاخر صبا زان طره بگشاید

ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل‌ها

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم

جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها

به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید

که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل

کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها

همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر

نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل‌ها

حضوری گر همی‌ خواهی از او غایب مشو حافظ

متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها

 

[ibest]

تعبیر زیبای مولانا از عشق：

ای که می پرسی نشان عشق چیست ؟
عشق چیزی جز ظهور مهر نیست.

عشق یعنی مشکلی اسان کنی
دردی از در مانده ای درمان کنی.

در میان این همه غوغا و شر
عشق یعنی کاهش رنج بشر

عشق یعنی گل به جای خار باش
پل به جای این همه دیوار باش

عشق یعنی تشنه ای خود نیز اگر
واگذاری اب را ، بر تشنه تر

عشق یعنی دشت گل کاری شده
در کویری چشمه ای جاری شده

عشق یعنی ترش را شیرین کنی
عشق یعنی نیش را نوشین کنی

هر کجا عشق اید و ساکن شود
هر چه نا ممکن بود ، ممکن شود