احساس عجیب و غریب رو منم دارم البته نه به بازیهای اینتر بلکه به این تیمهای مقابل که اصلا هیچکدوم نمی‌تونن جلوی اینتر دووم بیارن. من دلیل این ثبات اینتر رو 4 تا چیز می‌دونم:
1- اعتماد خیلی زیادی که موراتی به مانچینی کرده و چند فصل پیاپی مانچینی بدون ترس از اینکه کارش رو از دست بده مربی اینتر بود و هرکاری هم دلش می‌خواست کرد و الان ارنج اینتر رو تقریبا 70 درصد مانچینی چیده.
2- برگشتن موراتی به سمت مدیریت اینتر. البته موراتی قبلا هم مدیر اینتر بود ولی تجربه‌اش خیلی کم بود و خریدهای احساسی زیاد انجام می‌دادن. بعد از اینکه از سمت مدیریت استفعا داد به نظر می‌یاد که متحول شده و الان که باز مدیر اینتر شده کلا آدم دیگه‌ای به نظر می‌یاد. دست مانچینی الان توی اینتر خیلی بازه هرکاری دلش می‌خواد میکنه همین مسئله که آدریانو رو اصلا بازی نمی‌ده هم برمی‌گرده به خود مانچینی. فکر کنم الان هر تیمی آرزو داره که یک مربی با این همه اختیارات داشته باشه.
3- خوب یه مقداری هم اگه نمک نشناس نباشیم خوب اون اتفاقات فوتبال ایتالیا روی اینتر که بازیکن ایتالیایی کمتر داره تاثیر گذاشته. البته همه این موفقیت‌ها رو نمیشه به اون مسئله ربط داد ولی خوب بی‌ربط هم نیست.
4- احساس شکست‌ناپذیری اینتر که توی بقیه تیمهای سری A القا شده. فکرش رو بکنید اگه بازیکنی با این حس که الان ما چطور می‌خوایم به اینتر با این دفاع سفت و سختش گل بزنیم و با اون حمله طوفانیش ازش گل نخوریم به زمین بیاد دیگه فاتحه اون تیم خوندست
