hdland
Registered User
- تاریخ عضویت
- 26 آگوست 2015
- نوشتهها
- 1,368
- لایکها
- 1,015
- سن
- 37
به اون صورت تهدیدی نبود که دفاع تست شه، ولی تو همون حرکتایی هم که داشتن خوب بودیمبازی رو ندیدم
اما تبریک بابت برد
وضعیت دفاع چطوری بود؟
Sent from my ONEPLUS 3T using Tapatalk
دقیقا پارسال تیمای بزرگ نبودن که باعث شدن ششم شیم، امتیازای ساده جلوی تیمای معمولی بودن که کار دستمون داد، ۲۰ امتیاز از دست رفته تو الدترافورد بیشترش جلو همین تیم ها بود ؛)اول از همه تبریک. چقدر خوب بودیم که افشین هم اعلام رضایت تام و تمام کرد!
من که سواد و عقلم به تحلیل نمیرسه. نکتهای که خیلی نظرم رو جلب کرد این بود که کل تیم به حریف اجازهء بازیسازی نداد. بجز دو توپ، همیشه بازیکن صاحب توپ رو تحت فشار قرار دادیم و نهایتا یا مستقیما توپ رو گرفتیم و یا حریف رو ناچار کردیم که توپ رو به منطقهء کمخطرتری بفرسته.
اهمیت این نکته در اینه که وستهام قبلا نشون داده که چقدر میتونه گزنده عمل کنه. با دفاع عالی و استفاده از ضدحملههای سریع و یا استفاده از تک موقعیتهای ایجاد شده بر روی ضربات ایستگاهی، بارها مقابل حریفان بزرگش ایستاد و نتیجه گرفت. اما دیشب هرگز موفق به ایجاد "موقعیت حمله" نشد. چرا که اون پاس دقیق و لازم برای طراحی ضدحمله ارسال نمیشد. دلیلش همون که گفتم، فشار دائم به بازیکن صاحب توپ.
اتفاقا این خصیصهء بارزتیمهای کیروشه. یعنی منچستر سالهای آخر سرالکس و تیم فوتبال ایران خودمون. با این مزیت که منچستر در حمله هم از تنوع و طراوت بسیار بالایی برخورداره.
اما این روش دو تا مشکل داره. اول این که آمادگی بالای بدنی میخواد. برای لیگی به گستردگی انگلستان، حفظ این آمادگی کار مشکلیه. اما اگر بخوایم همین روش رو ادامه بدیم، لاجرم باید از سیستم چرخشی استفاده کنیم که بازیکنان فرسوده نشند. اینجا شاید نیمکت نه چندان پرمهرهمون پاشنه آشیلمون بشه.
مشکل دوم به این برمیگرده که تیمهای قدر، بازیکنان خیلی بهتری دارند که تحت فشار اشتباه نمیکنند. مثلا رئال. بسیار خوب اون وقت یک خاک دیگهای به سرمون میریزیم.
مهم اینه که من چندین فصله که دائم دارم خودم رو جر میدم که چرا مقابل تیمهای متوسط اینقدر شل و ول بازی میکنیم. چرا بهشون اعتماد بنفس میدیم و در یک لحظه غافلگیر میشیم و تا آخر مسابقه مشغول جون کندنیم برای جبران. در واقع در فصول اخیر، همینها بودند که ما رو به چنین جایگاه و رتبههایی هل دادند.
نمایش دیشب خیلی امیدوارم کرد که دیگه با شکم سیری جلوی کوچکترها بازی نخواهیم کرد
فارغ از سبک کول و یورک، چیزی که بینشون مهم بود، همحسی بود. میدونستن که طرف الان کجاست. یا به کجا خواهد رفت. برای همین زوجی رویایی شده بودند. دیشب من بهم همین حس دست داد. که این دو جوان، حس خوبی از همدیگه دارند.این عکس رو اندی کول به اشتراک گذاشته بود،
شاید خیلی زود باشه برا همچین مقایسه ای و شایدم هیچ وقت اینجوری نشه،
ولی برای خود من به شخصه خیلی حس خوبی داشت این عکس،
من خودم دقیقا با یورک و کول یونایتدو شناختم، کلا فوتبال رو شناختم، یک دو های ویرانگرشون اون زمان ک ۵،۶ سالم بیشتر نبود باعث شد جای برنامه کودک بشینم و هر وقتی که بود فوتبالای منچستریونایتدو ببینم که این دو تا سیاها چحوری انقد باحال از همه رد میشن
مشاهده پیوست 1029181
کول قبل از امدن یورک یک مهاجم کاملا معمولی بود از نظر من وقتی یورک اضافه شد کول عجیب و غریب عالی شداین عکس رو اندی کول به اشتراک گذاشته بود،
شاید خیلی زود باشه برا همچین مقایسه ای و شایدم هیچ وقت اینجوری نشه،
ولی برای خود من به شخصه خیلی حس خوبی داشت این عکس،
من خودم دقیقا با یورک و کول یونایتدو شناختم، کلا فوتبال رو شناختم، یک دو های ویرانگرشون اون زمان ک ۵،۶ سالم بیشتر نبود باعث شد جای برنامه کودک بشینم و هر وقتی که بود فوتبالای منچستریونایتدو ببینم که این دو تا سیاها چحوری انقد باحال از همه رد میشن
مشاهده پیوست 1029181
والا من قبلشو دیگه سنم قد نمیده )کول قبل از امدن یورک یک مهاجم کاملا معمولی بود از نظر من وقتی یورک اضافه شد کول عجیب و غریب عالی شد