سلام دوستان
الان دوباره سایت یووه دات آر رو مرور می کردم که رسیدم به مصاحبه ترزگل وقتی خوندمش دوباره دلم گرفت ای کاش به جای اون تونی ترزگل خودمون رو نگه داشته بودن.
---------
صحبت های خواندنی ترزگل در مورد یوونتوس
سرانجام روزی که ماه ها منتظرش بودیم فرا رسید، یک دیدار هیجان انگیز و زیبا برای یاران قدیمی و بزرگ بانوی پیر. هفته ها منتظر ماندیم و هیجان این دیدار دوستانه اما پراهمیت و خاطره انگیز را انتظار کشیدیم تا ستارگان دوست داشتنی مان نظیر زیدان، پلاتینی، دشام و ترزگه را بار دیگر با پیراهن سیاه و سفید بیانکونری ببینیم.
دیدن این بزرگان در کنار انچلوتی و لیپی یک رویاست، رویایی فراموش نشدنی که برای تیفوسی های یوونتوس ارزش بسیار زیادی دارد. در این لحظات همگی به یاد گذشته می افتند گذشته ای نه چندان دور که یووه با این بزرگان برای فتح اسکودتو مبارزه می کرد و پیروز می شد.
خیلی ها ان لحظات را به خوبی به یاد دارند و ارزو دارند روزی دیگر چنین افتخاری را شاهد باشند. دیوید ترزگه که یکی از عوامل اصلی برگزاری این دیدار دوستانه و زیباست می گوید: برای من همیشه یوونتوس یوونتوس است، تیمی که ان را در قلب خود محفوظ نگاه داشتم و خواهم داشت.
اخرین باری که اسکودتو را بردم با کاپلو بود، من چهار اسکودتو را با یووه فتح کردم و همه این قهرمانی ها در زمین بازی و با شایستگی مان به دست امد. فانتزی بود و فوق العاده. تنها پیروزی ای که ان را کم دارم لیگ قهرمانان است، جامی که می توانستیم ان را نیز از ان خود کنیم.
ترزگل به سری ب اشاره ای دارد. مسابقات را بدون ابرا، ویرا، کاناوارو و امرسون اغاز کردیم. در کنارمان بازیکنان امید و جوانی امدند که انگیزه زیادی داشتند و سرانجام همه چیز تغییر کرد و دشام مربی ما شد، مربی ای که می دانست با جوان چطور کار کند و جوانان را به خوبی درک کرد و موفق شد.
از میان ما جووینکو، مارکیزیو، کیه لینی درخشیدند و ندود و دل پیرو چنان فداکاری و بزرگی کردند که ما بار دیگر به سری ا بازگشتیم. تمام فکر ما بازگشت زودهنگام یووه به اوج قدرت بود.
من با بازیکنانی مانند کونته، فرارا، پسوتو، مونترو، یولیانو بازی کردم و این بسیار افتخار امیز و ارزنده است. کسانی که پیروزی را از ته قلب می خواستند و تلاش می کردند.
علت اینکه من از یووه رفتم این بود که دیگر در برنامه های این باشگاه جایی نداشتم و این تیم دیگر بر روی من حساب نمی کرد. انان گفتند که بازیکنان جوان و ایتالیایی می خواهند. پس از ده سال بازی با یووه نمی توانستم این مسئله را تحمل کنم. خواستم که یووه را ترک کنم البته به من پیشنهاد شد که مربی و یا مدیر در اینده باشم.
دیوید به وکیل، اندره ا، ندود و دل پیرو نیز اشاره ای دارد. وکیل برای همه محترم بود زیرا برای همه احترام قائل بود. در زمان او همه عادت به پیروز شدن داشتند. بازیکنانی که به یووه می امدند می دانستند که چه باید انجام دهند و چه می خواهند.
اندره ا از کودکی در کنار یووه بوده و همیشه اینجا پیروزی را مشاهده کرده، او نیاز به راهنمایی و کمک دارد و با کمک او یوونتوس تاریخ خود را که همان پیروز شدن است را به یاد می اورد. در دی ان ای یووه پیروز شدن همیشه بوده و هست و خواهد بود.
ندود می تواند مفید و مقتدر باشد و دل پیرو که واقعا امیدوارم روزی مدیر یوونتوس شود به این دلیل که او همه جام ها را فتح کرده و به خوبی جامعه یووه را می شناسد و یوونتوس به چنین افرادی نیاز دارد، کسانی که امروز دیگر یافت نمی شوند. اینجا به درک او نیازمند است.
یوونتوس برای من همیشه یک عشق بزرگ بوده و خواهد بود. به این تیم عشق می ورزم و همیشه ان را در قلب خود خواهم داشت. تیمی که پیراهنش را بر تن کردم و در کنار ان به یک بازیکن کامل تبدیل شدم. جام ها و پیروزی های بزرگی را به دست اوردم، هم تیمی های بزرگی داشتم. بسیار جوان بودم که به اینجا امدم و همه به خوبی از من استقبال کردند و مرا پذیرفتند و بسیار خوب با من رفتار کردند. یووه پیروز شد. پوشیدن پیراهن یووه متفاوت از سایر پیراهن هاست و کسی که ان را نپوشد متوجه نمی شود.
ترزگه در پایان از تیفوسی ها تشکر و خداحافظی کرد. زمانی که بار دیگر خودم را در کنار الکس و یا ویالی می بینم و زمانی که تیفوسی ها به من می گویند تو همیشه در قلب ما جای داری بهترین حس را از ان خود می بینم. می خواهم بگویم که مسائل مهمی را انجام دادم و خیلی خوشحالم که بهترین خارجی تاریخ یوونتوس هستم و موفق شدم، ممنونم از تیفوسی ها، به زودی همدیگر را می بینیم.
-----------------------------------
