بله استاد آبتین متشکرم که به سوال بنده توجه کردین.خوشحال می شم نظرتون رو بشنوم
خواهش می کنم من از شما ممنونم که هدفمند و تخصصی بحث می کنید و عذر می خوام بخاطر تاخیری که داشتم.
- این تکنیک عملی هست اما نیاز به یک ضربه بسیار سریع، دقیق و غیر تلگرافی داره و بنابراین با شما موافقم که این تکنیک همراه با ریسک هست و نمی شه اون رو به افراد توصیه کرد.
در جیت کان دو تکنیکی وجود داره به نام burst (انفجار) که به شما کمک می کنه تا با سرعت و به شکل انفجاری لگد بزنید. چیزی شبیه انبساط یک فنر:
- اما شخصا و به عنوان یک جیت کان دو کار راه های دیگه ای رو می تونم به افراد توصیه کنم. دست مهاجم رو بگیرید (دستی که چاقو داره) و به طور همزمان و سریع با دست دیگه تون و یا با پا، به نقاط آسیب پذیر او ضربه بزنید.
- اما نظر من درباره ایده ی بروس این هست که او می خواد قبل از اینکه حریف وارد رنج یا فاصله ای بشه که بتونه با چاقو ضربه وارد کنه، او رو خلع سلاح کنه. خاصیت لگد این هست که یک ابزار لانگ رنج هست و می تونید از دور ضربه بزنید. در صفحه ی بعدی کتاب ایده ی دیگه مطرح میشه به این شکل که بروس به سمت صورت حریف feint انجام می ده و به پای او ضربه می زنه. باز هم اگر دقت کنیم او سعی می کنه تا خودش رو در فاصله دور نگه داره، جایی که چاقوی حریف به او نمی رسه.
- اشاره کردید که این تکنیک چندان ساده نیست و با سادگی مد نظر بروس لی شاید جور در نیاد. خب راستش من توضیحی دارم برای شما؛ درسته که اجرای این تکنیک ساده نیست (یعنی آسان نیست و نیاز به تمرین و مهارت داره) اما سادگی مورد نظر در جیت کان دو الزاما به معنای "آسان" بودن نیست. ساده یعنی بدون پیچیدگی و زوائد.
بطور کلی تمام تکنیک های این کتاب، صرف نظر از اینکه اونها رو کارآمد بدونیم یا نه، واقعا ساده اند. عمدتا ضربات جب انگشت رو می بینیم که به چشم حریف زده می شن و یا ساید کیک هایی که به ساق پا، زانو یا بیضه زده می شن.
- در آخر نکته ای رو مایلم اشاره کنم این هست که باید جیت کان دو رو یک پروسه ی در حال پیشرفت بدونیم که از سال 1964 شروع می شه و در سال 1973 متوقف می شه. سری کتاب های فایتنگ متد برای آشنایی مقدماتی بسیار ارزشمند هستند اما باید در نظر گرفت که اونها در اواسط دهه شصت، یعنی زمانی که جیت کان دو در ابتدای کار بود، تهیه شدند. در سال های بعد این رشته تکامل پیدا می کنه: تغییراتی در استنس یا طرز استقرار ایجاد میشه، فوت ورک های پیشرفته تری بوجود می آد، شکل گارد عوض می شه، ضربات مشت بهبود داده میشه (برای مثال ضربه مشت مستقیم در سری کتاب های فایتیگ متد هنوز تکمیل نشده و شکل ابتدایی ای داره)، تکنیک ها و تمرینات وینگ چون کاهش پیدا می کنن و ...
امیدوارم مواردی که ذکر کردم مفید بوده باشه. باز هم اگر نظری نقدی ابهامی چیزی در ذهنتون بود حتما مطرح کنید خوشحال میشم.
