Jun Fan Jeet Kune Do (کارشناس متخصص استاد آبتین)

[miladninja]

مطلب شما گواه میدهد . شما یکی از اساتید کم نظیر کونگفو هستید جناب آبتین
بسیار یاد گرفتم
درود به شما

ببر سیاه

 

[ghoghnus-toa]

در سایت "سازمان جیت کان دو - کالی اسکریمای استان خراسان" به برخی از مطالب بنده در این تاپیک پاسخ داده شده است:

http://jeetkunedo-kali.blogfa.com/post/62/پاسخ-به-سوالی-راجب-مطالب-منتشر-شده-در-یک-فروم-(قسمت-اول)

http://jeetkunedo-kali.blogfa.com/post/65/پاسخ-به-سوالی-راجب-مطالب-منتشر-شده-در-یک-فروم-(قسمت-دوم)

نویسنده ی این جوابیه، آقای سی هینگ فتاحی دبیر سبک استان هستند. شیوه ی پاسخ گویی ایشان را مسئولانه و همین طور، مستدل و غیراحساسی می بینم. شخصا وجود چنین مباحثی را بسیار مفید می دانم و تصور می کنم چنانچه فرهنگ گفتگو در جامعه ی رزمی ما جانشین تهدید و شاخ و شونه کشی بشود، به مرور زمان آگاهی و دانش جانشین تعصب می شود.
راستش من عقایدم را بارها در این تاپیک و تاپیک هنرهای رزمی مطرح کرده اما بهرحال توضیحات مختصری در پاسخ به ایشان عرض خواهم کرد.

***

اینو سانتو جیت کان را یک مفهوم یا ایده می داند با این توضیح که:
به تشخیص خودتان، هر روش یا تکنیکی که بکار شما بیاید یا برای شما مفید و مناسب باشد را بکار بگیرید. جیت کان دو یعنی همین.

با این تفسیر، باید جیت کان دو را یک پروسه ی شخصی دانست. فرد در حالیکه این مفهوم یا ایده را در ذهن دارد، به سراغ سبک های مختلف می رود، از هر کدام تکنیک هایی را انتخاب می کند و به صلاحدید خودش آنها را در مبارزه بکار می گیرد. بنابراین ایجاد یک مدرسه ی جیت کان دو و آموزش تکنیک به افراد کاملا بی معنا و در تناقض با تعریف اولیه ی اینو سانتو از جیت کان دوست.

سوال اینجاست که پس شخص اینو سانتو و شاگردانش طی سالهای متمادی "چه چیزی" را در مدارس شان آموزش می دهند؟ کالی اسکریما؟ موآی تای؟ جوجیتسو؟ اینوسانتو سایر اساتیدی را که به آموزش ِ جیت کان دوی شخص بروس لی می پردازند را متهم می کند به تقلید صرف از بروس لی و دخالت در پروسه ی شخصی یادگیری جیت کان دو و اشاره می کنند که جیت کان دو باید یکجور اکتشاف و تکامل شخصی باشد و نه تکرار تکنیک های بروس لی. خب پس در این صورت باید یقه ی استاد را بگیریم که خود ِ تو چرا مدرسه ی جیت کان دو راه انداخته ای و داری به دیگران تکنیک های کالی و موآی تای و کشتی و غیره آموزش می دهی؟ اینهمه تناقض را چطور تفسیر کنیم و بفهمیم؟

از طرفی اینو سانتو جیت کان دوی بروس لی را تلفیقی از بیست و شش سبک می داند. حال آنکه ترکیب و تلفیق در تفکر بروس لی نیاز به توضیح دارد و نمی شود جیت کان دو را یکجور هنر رزمی ترکیبی، مشابه با MMA امروزی دانست.

سوال بعدی این است که شخص بروس لی در مدارس چندگانه ای که در برخی ایالات آمریکا تاسیس کرده بود چه چیزی آموزش می داد؟ آیا او یک شیاد بود که ابتدا می گفت جیت کان دو فقط یک ایده یا طرز فکر است و سپس سبک های مورد علاقه ی خودش را به افراد تحمیل می کرد؟ آیا اهمیت بروس لی صرفا به خاطر یک ایده بود؟ آیا او هیچ سیستمی، روش یا متدی برای مبارزه نداشت؟

بطور ساده بروس لی با توجه به نگاه متفاوتی که به مبارزه پیدا کرده بود، اصولی را تنظیم و روشی را "ابداع" کرد. این روش ابداعی مشابهت هایی و تفاوت هایی با سبک ها و روش های دیگر دارد. تفاوتش این است که خودش را وحی منزل نمی داند. تشابهش این است که ساختار دارد. تعدادی اصول پایه و تعداد محدودی هم تکنیک و خلاص!

این خلاصه ترین توضیحی است که می توانم درباره ی جیت کان دو به دوستان ارائه بدهم.

اگر مایل باشید می توانید روش او را بیاموزید و یا صرفا از طرز فکر این شخص الهام بگیرد و به سراغ روش های دیگر بروید. اما اگر قصد دارید این روش را بیاموزید طبیعتا باید با اصول و تکینک های آن آشنا بشوید که البته شخص بروس لی برای تهیه ی آنها بسیار زحمت کشیده بود. اصول و تکینک های جیت کان دو در واقع، میراث زندگی، تجربیات و تحقیقات این شخصیت معاصر است.

در انتها برخی از اصول، تکنیک ها و تمرینات جیت کان دوی بروس لی را نام می برم. بیشتر این موارد "اختصاصا" و منحصرا ابداع بروس لی هستند و در سایر روش ها وجود ندارند:

phasic-bent-knee fighting stance

the lead straight thrust power punch

the five ways of attack

the JKD footwork

the lead legs hand attacking tools

the strong side forward theory

the intercepting punch or kick application and drills

the study and application of kinesthetic perception

the broken rhythm/half-beat training

the economic tight structure in attack and defense

the JKD directness application

the JKD in-fighting strategies

balance-in-motion training

combat flowing

simplified trapping hand techniques

bridging-the-gap drills
​

پی نوشت:
بنده، آبتین، نه به آموزش جیت کان دو یا سایر هنرهای رزمی پرداخته ام و نه هنرهای رزمی برایم محل درآمد بوده و امرار معاش بوده است. اما نکته ای را صادقانه و البته قاطعانه به تمامی اساتید جیت کان دو عرض می کنم:
چنانچه با این عبارات و terminology آشنایی ندارید یا صرفا اطلاع اندکی از آنها دارید، روشی که آموزش می دهید جیت کان دوی بروس لی نیست. شاید بشود گفت یکجور هنر رزمی ترکیبی و گزینشی است.

تجربه های شخصی در طی آموزش هایی قانونمند و اصولی استوار و سلوک در مسیری مشخص و واضح معنی پیدا خواهند کردند.

 

[reza_vc]

ممنون از جناب ابتین

WOW
اقای فتاحی میگه پائول ووناک به تیم 6 نیوی سیلز اموزش میداده ! این نیروها اموزش یک ماه پیششون با الان فرق داره چه برسه به 27 سال پیش !!!! اون چیزی که 27 سال پیش اموزش داده شده ممکنه 1 % هم تو این دوره زمونه کاربرد نداشته باشه !
بعد یه نکته ! همونطور که خود جناب فتاحی هم گفتن سیفو شورکی سازمان خودشو داره و ربطی هم به اینو سانتو نداره ! پس اصلا اگه جیت کان دو کالی اسکریما رو بخوایم جیت کان دو کانسپت در نظر بگیریم خودش اشتباهه ! بعدشم سیفو شورکی دیگه با سیفو قهرمان بیگ کار نمیکنه ! کلا سبک بی پدر مادری شده ! اسم جیت کان دو رو هم از روش برداشتن و تبدیل شده به اکادمی سیفو قهرمان بیگ
اصلا اینا هم لازم نیست
به نظر من کسی که بخواد حقیقت رو بفهمه بهتره بره مبارزه یکی از اساتید جیت کاندو کالی اسکریما به اسم شهاب هاشمی رو با بوکسر ببینه ! اصلا نتیجه اش هم مهم نیست ! فقط خواهشا به روش مبارزش دقت کنید بنده که هرچی دقت کردم نفهمیدم این روش مشت زدن مال کدوم سبکه ! بیشتر شبیهه دعوای پسرای دبستانی هست
اول مشت اصولی زدن رو یاد بگیرن بعد بیان از کماندوهای SEALS مایه بذارن و به نوشته های استاد ابتین ایراد بگیرن

 

[Abtin 63]

بسیار ممنونم از دوستان خوبم مطالب رو به دقت مطالعه کردند و نظراتشون رو بیان کردن. جدا قصد بنده تخریب یا بی ارزش کردن زحمات اساتید ایرانی نیست.
اما باید از اشخاص و اسامی عبور کنیم و به واقعیت ها بپردازیم و ...

 

[Abtin 63]

الان یک ماهی میشه دارم اون گارد بروس لی را که گفتی باور موقع مبارز یک ور ایستاد تمرین میکنم همچنین ضربه لگد از بغل با این همه تمرین و گرم کردن هنوزم ماهیچ ها و استخوان لگنم در حالت بغل پا را بیشتر از 100 درجه نمیتونم بالاتر ببرم

واقعا تکنیک سختیه
شاید من پیر شدم

صد درجه بد هم نیست برای ضربه ی ساید کیک. مخصوصا از این جهت که ساید کیک قدرتی در جیت کان دو به قسمت شکم یا سینه زده میشه (برای اینکه سطح تماس بیشتری دارند).
اما یکی دو نکته بهت می گم:
- خیلی از این لگد استفاده نکن و بهش دل نبند. وقتی ساید کیک می زنی تعادل و استنس کلا بهم می ریزه و اگر حریف از برخورد ضربه جلوگیری کنه، اوضا خطرناک میشه برات.

- فاصله رو باید درست تخمین بزنی.

- برای انتقال قدرت، وضعیت بالاتنه خیلی مهمه. گاهی دیده می شه افراد در زمان ضربه به عقب خم میشن. این اشتباهه.
وقتی ضربه میزنی پای تکیه گاه زاویه ای حدودا 45 درجه رو به عقب داره. بالاتنه رو باید با همون زاویه خم کنی. یعنی موقع ضربه اگر پایین رو نگاه کنی باید پای تکیه گاهت رو ببینی.
به این عکس دقت کن :

باز هم سوالی داشتی بپرس.

 

[reza_vc]

تو این لینک جناب فتاحی به مطلب بنده پاسخ داده
http://jeetkunedo-kali.blogfa.com/post/84/
ایشون گفتن بنده اصلا درک درستی از درگیری های رزمی ندارم !! شاید درست هم میگن به قول یکی از دوستان ما رزمیکار نیستیم ولی شبا با گرمکن میخوابیم
قسمت اول : ایشون گفتن جیت کان دو هدفش تموم کردن درگیری در کمترین زمان ممکن هست ... خب این جمله رو من بارها و بارها تو پوستر ها و بنرها و مجله تبلیغ اور ( رزم اور قدیم ! ) دیدم ! اتفاقا تبلیغات باحالتری هم دیدم مثل : کوبنده ترین روش مبارزات خیابانی - تسلیم مهاجم در کمتر از 5 ثانیه ( یعنی به 6 ثانیه نباید برسه هااا ) -بادیگارد خانواده خود باشید - زورگیران را معدوم کنید ! و ...
خب ؟ هیچکس نمیاد بگه ماست من ترشه ! ولی مهم تو عمله
در مورد کراو ماگا :
کراو 50 سال پیش زمین تا اسمون با کراو 2014 تفاوت داره ... تکنیکا و اصول درگیری مدام اپدیت میشن . کراوماگا تغییر کرده چون روش جنگ تغییر کرده و مطمئنن سبک 50 سال پیش ( با همه کارامدیش تو اون زمان ) جوابگوی نیروهای دفاعی اسرائیل در حال حاضر نیست
درضمن نمیشه گفت کراماگا تلفیقی از سبکهای دیگه ست . یعنی اینجوری نیست که بدون هیچ بررسی چنتا تکنیک جوجیتسو رو با چنتا تکنیک ساواته و وینگ چون و موی تای و ... ترکیب کرده باشن و اسم جدید روش گذاشته باشن ! بلکه باید گفت از این سبکها تاثیر گرفته
مثلا یکی از اساتید کراو ماگا این مثال رو میزد : کافیه تو نبرد تن به تن تو موقعیت خاک پاهاتونو دور کمر حریف قفل کنید و اصطلاحا حریفو ببرید به گارد ( یه کار معمول بین برزیلین جوجیتسوکارها)
طرف با زانو میکوبه به بیضتون و کارتون تموم میشه !
در مورد وینگ چون : امیدوارم دوستان وینگ چون کار ناراحت نشن
ولی اگه این سبک بدرد نبرد تن به تن میخورد مطمئن باشین ارتش چین به خودش زحمت نمیداد ساندای نظامی رو ابداع کنه بلکه بهترین اساتید وینگ چون ( که قطعا داخل خود چین هستن ) رو جمع میکرد و بطور سازمانی به نیروهاش وینگ چون اموزش میداد ولی یه نظامی خوب میدونه وقتی داره تو جنگل گشت میزنه و یهو کماندوی دشمن از پشت دهنش رو میگیره و یه فنی مثل Rear naked choke رو روش اجرا میکنه تکنیکای وینگ چون بکارش نمیان . حالا بگذریم از اینکه یه کماندو n سال از عمرش رو باید بذاره تا وینگ چون رو بطور کامل یاد بگیره
در مورد ووناک : اولا که ووناک هیچ ربطی به سازمان سیفو شورکی نداره پس دیگه بحثی نمیمونه و ادامه ی این مطلب فقط واسه رفع سو تفاهم هاست :
همه روش های رزمی/نظامی امریکا تو همین چند ساله شکوفا شدن مثل میک مپ . میک مپ مال تفنگداران دریایی امریکا هست که نیروی ویژه هم نیستن . حالا شما انتظار دارید تیم 6 نیوی سیلز که دومین یگان کماندویی جهان هم هست (و مسلما اموزشهاشون چند برابر از تفنگداران دریایی با کیفیت تره ) بیاد از اموزشهای 27 سال پیش استفاده کنه ؟ اگه اموزش های ووناک بدرد الان میخورد سبکهایی مثل میک مپ وجود نداشت و بجاش از ووناک دعوت میکردن بیاد به کل نیروهای مسلح اموزش بده (اعم از سرباز عادی و کماندو )
در مورد اقای شهابی :
بله مبارزه یه شخص خاص به هیچ وجه نمیتونه نمایانگر کل یه سبک باشه
ولی
این شخص استاد جیت کان دو کالی هست یعنی اون حدی مهارت داشته که درجه مربی گری گرفته حداقل باید یه نمه از تکنیکای کماندویی (LOL ) جیت کان دو کالی اسکریما رو به نمایش میذاشت نه ؟! ایشون فقط با ضربات عجیب به حریف نزدیک میشد دوتا کراس و هوک میخورد و میفتاد زمین ! دوباره بلند میشد و ... ! اگه کماندوهای navy seals قرار بود اینجوری باشه تمریناتشون تا الان 1000 بار القاعده نسخشون رو پیچیده بود !
و در اخر عرض کنم که بنده نه استادم و نه مدرک مربی گری دارم و تازه قبل از اینکه ایشون بگن فکر میکردم ورزشای رزمی نوعی غذاست ولی از ایشون مچکرم که مارو با حقیقت درگیری های رزمی اشنا کردن

 

[Abtin 63]

تو این لینک جناب فتاحی به مطلب بنده پاسخ داده
http://jeetkunedo-kali.blogfa.com/post/84/
ایشون گفتن بنده اصلا درک درستی از درگیری های رزمی ندارم !! شاید درست هم میگن به قول یکی از دوستان ما رزمیکار نیستیم ولی شبا با گرمکن میخوابیم
قسمت اول : ایشون گفتن جیت کان دو هدفش تموم کردن درگیری در کمترین زمان ممکن هست ... خب این جمله رو من بارها و بارها تو پوستر ها و بنرها و مجله تبلیغ اور ( رزم اور قدیم ! ) دیدم ! اتفاقا تبلیغات باحالتری هم دیدم مثل : کوبنده ترین روش مبارزات خیابانی - تسلیم مهاجم در کمتر از 5 ثانیه ( یعنی به 6 ثانیه نباید برسه هااا ) -بادیگارد خانواده خود باشید - زورگیران را معدوم کنید ! و ...
خب ؟ هیچکس نمیاد بگه ماست من ترشه ! ولی مهم تو عمله
در مورد کراو ماگا :
کراو 50 سال پیش زمین تا اسمون با کراو 2014 تفاوت داره ... تکنیکا و اصول درگیری مدام اپدیت میشن . کراوماگا تغییر کرده چون روش جنگ تغییر کرده و مطمئنن سبک 50 سال پیش ( با همه کارامدیش تو اون زمان ) جوابگوی نیروهای دفاعی اسرائیل در حال حاضر نیست
درضمن نمیشه گفت کراماگا تلفیقی از سبکهای دیگه ست . یعنی اینجوری نیست که بدون هیچ بررسی چنتا تکنیک جوجیتسو رو با چنتا تکنیک ساواته و وینگ چون و موی تای و ... ترکیب کرده باشن و اسم جدید روش گذاشته باشن ! بلکه باید گفت از این سبکها تاثیر گرفته
مثلا یکی از اساتید کراو ماگا این مثال رو میزد : کافیه تو نبرد تن به تن تو موقعیت خاک پاهاتونو دور کمر حریف قفل کنید و اصطلاحا حریفو ببرید به گارد ( یه کار معمول بین برزیلین جوجیتسوکارها)
طرف با زانو میکوبه به بیضتون و کارتون تموم میشه !
در مورد وینگ چون : امیدوارم دوستان وینگ چون کار ناراحت نشن
ولی اگه این سبک بدرد نبرد تن به تن میخورد مطمئن باشین ارتش چین به خودش زحمت نمیداد ساندای نظامی رو ابداع کنه بلکه بهترین اساتید وینگ چون ( که قطعا داخل خود چین هستن ) رو جمع میکرد و بطور سازمانی به نیروهاش وینگ چون اموزش میداد ولی یه نظامی خوب میدونه وقتی داره تو جنگل گشت میزنه و یهو کماندوی دشمن از پشت دهنش رو میگیره و یه فنی مثل Rear naked choke رو روش اجرا میکنه تکنیکای وینگ چون بکارش نمیان . حالا بگذریم از اینکه یه کماندو n سال از عمرش رو باید بذاره تا وینگ چون رو بطور کامل یاد بگیره
در مورد ووناک : اولا که ووناک هیچ ربطی به سازمان سیفو شورکی نداره پس دیگه بحثی نمیمونه و ادامه ی این مطلب فقط واسه رفع سو تفاهم هاست :
همه روش های رزمی/نظامی امریکا تو همین چند ساله شکوفا شدن مثل میک مپ . میک مپ مال تفنگداران دریایی امریکا هست که نیروی ویژه هم نیستن . حالا شما انتظار دارید تیم 6 نیوی سیلز که دومین یگان کماندویی جهان هم هست (و مسلما اموزشهاشون چند برابر از تفنگداران دریایی با کیفیت تره ) بیاد از اموزشهای 27 سال پیش استفاده کنه ؟ اگه اموزش های ووناک بدرد الان میخورد سبکهایی مثل میک مپ وجود نداشت و بجاش از ووناک دعوت میکردن بیاد به کل نیروهای مسلح اموزش بده (اعم از سرباز عادی و کماندو )
در مورد اقای شهابی :
بله مبارزه یه شخص خاص به هیچ وجه نمیتونه نمایانگر کل یه سبک باشه
ولی
این شخص استاد جیت کان دو کالی هست یعنی اون حدی مهارت داشته که درجه مربی گری گرفته حداقل باید یه نمه از تکنیکای کماندویی (LOL ) جیت کان دو کالی اسکریما رو به نمایش میذاشت نه ؟! ایشون فقط با ضربات عجیب به حریف نزدیک میشد دوتا کراس و هوک میخورد و میفتاد زمین ! دوباره بلند میشد و ... ! اگه کماندوهای navy seals قرار بود اینجوری باشه تمریناتشون تا الان 1000 بار القاعده نسخشون رو پیچیده بود !
و در اخر عرض کنم که بنده نه استادم و نه مدرک مربی گری دارم و تازه قبل از اینکه ایشون بگن فکر میکردم ورزشای رزمی نوعی غذاست ولی از ایشون مچکرم که مارو با حقیقت درگیری های رزمی اشنا کردن

ممنون از مطالب خوبت
بهرحال فایده بحث همین هست که افراد رو به مستندات بیارن و استدلالهای درست بکنن و در آخر مخاطب ها خودشون قضاوت خواهند کرد.
راستی آقا رضا، چه اصراری داری حالا هی پای وینگ چون رو میاری وسط؟ شما نظر خودت رو داری دوست من و من هم مخالفم با شما. دوستانه عرض می کنم نیازی به تکرار موضوع نیست.
استفاده شدن یا نشدن یک سبک در ارتش یک کشور، "دلیل کافی" برای بدرد بخور بودن یا نبودن اون سبک نیست. با این استدلال شما درباره کشور چین، تمام رشته های کونگ فو رو باید ریخت دور. به قول خودت روش های نظامی هم آپدیت می شن و قطعی نیستن، که این به تشخیص و صلاحدید کارشناسان نظامی در مقاطع زمانی مختلف مربوط می شه.

 

[reza_vc]

ممنون از مطالب خوبت
بهرحال فایده بحث همین هست که افراد رو به مستندات بیارن و استدلالهای درست بکنن و در آخر مخاطب ها خودشون قضاوت خواهند کرد.
راستی آقا رضا، چه اصراری داری حالا هی پای وینگ چون رو میاری وسط؟ شما نظر خودت رو داری دوست من و من هم مخالفم با شما. دوستانه عرض می کنم نیازی به تکرار موضوع نیست.
استفاده شدن یا نشدن یک سبک در ارتش یک کشور، "دلیل کافی" برای بدرد بخور بودن یا نبودن اون سبک نیست. با این استدلال شما درباره کشور چین، تمام رشته های کونگ فو رو باید ریخت دور. به قول خودت روش های نظامی هم آپدیت می شن و قطعی نیستن، که این به تشخیص و صلاحدید کارشناسان نظامی در مقاطع زمانی مختلف مربوط می شه.

نه اشارم به وینگ چون بخاطر این بود که جناب فتاحی گفتن وینگ چون به نیروهای ویژه المان اموزش داده میشه و ...

 

[ghoghnus-toa]

فکر میکنم مطلب تا حدی واضح شده است. جناب فتاحی خیلی شفاف توضیح فرمودند که جیت کان دو اصولی در واقع بر پایه ی تجربه های شخصی اینوسانتو پی ریزی شده. این دقیقا مطلبی است که بنظرم استاد آبتین روی آن تاکید داشته و آن اینکه جیت کاندو اصولی در واقع سبک اینو سانتو است و نه بروس لی پس بهتر بود اسمش را جیت کان دو نگذارد! البته اگر این حق را برای بروس لی قائل باشیم که بتواند سبک رزمی منحصر بفرد خود را داشته باشد.

 

[ghoghnus-toa]

ممنون از مطالب خوبت
بهرحال فایده بحث همین هست که افراد رو به مستندات بیارن و استدلالهای درست بکنن و در آخر مخاطب ها خودشون قضاوت خواهند کرد.
راستی آقا رضا، چه اصراری داری حالا هی پای وینگ چون رو میاری وسط؟ شما نظر خودت رو داری دوست من و من هم مخالفم با شما. دوستانه عرض می کنم نیازی به تکرار موضوع نیست.
استفاده شدن یا نشدن یک سبک در ارتش یک کشور، "دلیل کافی" برای بدرد بخور بودن یا نبودن اون سبک نیست. با این استدلال شما درباره کشور چین، تمام رشته های کونگ فو رو باید ریخت دور. به قول خودت روش های نظامی هم آپدیت می شن و قطعی نیستن، که این به تشخیص و صلاحدید کارشناسان نظامی در مقاطع زمانی مختلف مربوط می شه.

یه مسئله ای هم که وجود داره و قبلا خود شما به ما آموختید، وینگ جان برای موقعیت های نزدیک و در جغرافیای جنوبی چین با شرایط خاص خودش، بوجود آمده ولی صحنه جنگ صحنه فراخیست و این صد در صد به کاربردی نبودن وینگ چان مربوط نمیشه بلکه نیت هر کدام متفاوته.

 

[Abtin 63]

یه مسئله ای هم که وجود داره و قبلا خود شما به ما آموختید، وینگ جان برای موقعیت های نزدیک و در جغرافیای جنوبی چین با شرایط خاص خودش، بوجود آمده ولی صحنه جنگ صحنه فراخیست و این صد در صد به کاربردی نبودن وینگ چان مربوط نمیشه بلکه نیت هر کدام متفاوته.

دقیقا.
شرایط متفاوت نیازهای خیلی متفاوتی ایجاد می کنه. در دنیای باستان همین طور بوده، امروز هم همین طوره. نظامی های امروزی هم اهداف و اولویت های خاص خودشون رو دارند. راستش من هم اگر مثلا تصمیم گیرنده بودم وینگ چون رو برای نیروهای نظامی پیشنهاد نمی دادم، اما پیشنهادم می دادم که از برخی نقاط قوت این رشته استفاده بشه.

 

[Abtin 63]

فکر میکنم مطلب تا حدی واضح شده است. جناب فتاحی خیلی شفاف توضیح فرمودند که جیت کان دو اصولی در واقع بر پایه ی تجربه های شخصی اینوسانتو پی ریزی شده. این دقیقا مطلبی است که بنظرم استاد آبتین روی آن تاکید داشته و آن اینکه جیت کاندو اصولی در واقع سبک اینو سانتو است و نه بروس لی پس بهتر بود اسمش را جیت کان دو نگذارد! البته اگر این حق را برای بروس لی قائل باشیم که بتواند سبک رزمی منحصر بفرد خود را داشته باشد.

خب این بهترین نتیجه گیری از بحث بود آقا مسلم.
راستش من هم این حق را برای خودم قائل نمی شم که دوستانم طرف من رو بگیرین. فقط تلاش می کنم تا زمینه ای فراهم بشه برای قضاوت منصفانه.
حالا هم از شما بسیار ممنونم که بی طرفانه و مستقل بحث را قضاوت کردین، مثل همیشه.

 

[reza_vc]

دقیقا.
شرایط متفاوت نیازهای خیلی متفاوتی ایجاد می کنه. در دنیای باستان همین طور بوده، امروز هم همین طوره. نظامی های امروزی هم اهداف و اولویت های خاص خودشون رو دارند. راستش من هم اگر مثلا تصمیم گیرنده بودم وینگ چون رو برای نیروهای نظامی پیشنهاد نمی دادم، اما پیشنهادم می دادم که از برخی نقاط قوت این رشته استفاده بشه.

بله و تو کامبتیو و کراو ماگا هم دقیقا همین اتفاق افتاده
یعنی یه سری اصول وینگ چون + چنتا از ضرباتش مثل مشت عمودی یا اون لگد منحصر به فردش و چنتای دیگه رو از وینگ چون قرض گرفتن
و نقاط ضعفش مثل وقت گیر بودن - داشتن فرم - نداشتن فنون خاک مناسب- نداشتن فنون مناسب واسه خلع سلاح و ... هم با سبکهای دیگه و تجربه ی جنگ تن به تن کاملا پوشش داده شده
راستی این مشت عمودی هم واسه شروع درگیری خیلی جواب میده ها !

 

[reza_vc]

برای اینکه بحث این تاپیک منحرف نشه درباره این مطلب جناب فتاحی
http://jeetkunedo-kali.blogfa.com/post/52/
تو تاپیک ام ام ای پاسخ دادم ( صفحه دوم ) = http://forum.persiantools.com/threads/518537/
استدلال ایشون خیلی جالبه همینجوری دل بخواهی یه نفرو قهرمان یو اف سی میکنن

 

[Abtin 63]

بله و تو کامبتیو و کراو ماگا هم دقیقا همین اتفاق افتاده
یعنی یه سری اصول وینگ چون + چنتا از ضرباتش مثل مشت عمودی یا اون لگد منحصر به فردش و چنتای دیگه رو از وینگ چون قرض گرفتن
و نقاط ضعفش مثل وقت گیر بودن - داشتن فرم - نداشتن فنون خاک مناسب- نداشتن فنون مناسب واسه خلع سلاح و ... هم با سبکهای دیگه و تجربه ی جنگ تن به تن کاملا پوشش داده شده
راستی این مشت عمودی هم واسه شروع درگیری خیلی جواب میده ها !

موافقم.
رشته های مدرن هم امتیازهای خاص خودشون رو دارن:
تکنیک های غیر ضروری ندارند، تلفیقی هستن، از شیوه های مدرن تمرین استفاده می کنن، در طراحی اونها به ساده بودن توجه می شه و از پیچیدگی بی دلیل جلوگیری میشه، بسته به هدف و ضرورت اولیه، به عملی بودن و کاربردی بودن اونها توجه شده ...

از اونجا که توی تاپیک جیت کان دو هم هستیم، بد نیست یادآوری کنم که این موارد دغدغه های بروس لی هم بودن و او شاید اولین شخصی بود که تمام قد دربرابر نگرش غیرمنعطف ِسنتی نسبت به هنرهای رزمی ایستاد و از افراد دعوت کرد تا تعصب های سبکی رو دور بریزن و کاربردی و هدفمند فکر کنن. او عذاب می کشید زمانی که می دید بعضی از اساتید سنتی، حتی یک آمادگی جسمانی اولیه هم ندارن و زمانی که ازشون درباره ی شکم گنده شون سوال میشد با تمسخر جواب می دادن که چون "چی" زیادی دارند شکمشون برآمده شده!
بهرحال از اونجا که هر تغییر بنیادی در ابتدا با بیشترین مقاومت روبرو میشه و به علاوه، از اونجا که در خود چین اهمیت سبک های رزمی چیزی شبیه به مذهب بود و جایی برای نقد وجود نداشت، بروس لی رنج و عذاب زیادی رو متحمل شد و آخر هم به عقیده ی من سر به نیست شد.

و مرسی از یادآوری مشت عمودی. خب راستش درباره ی این تکنیک می تونم خیلی حرف ها بزنم این تکنیک صرفا مختص وینگ چون نیست و کلن در کونگ فو رایج هست. صد سال پیش در بوکس هم طرفداران مهمی مثل جک دمپسی داشت:

و می دونید که ضربه دست جلو (و نه عقب) در جیت کان دو هم عمودی هست. البته مشت افقی دست جلو هم در جیت کان دو وجود داره.

 

[silent killer]

استاد Abtin 63 عزیز مطالب این تاپیک بسیار آموزنده زیبا است.نظرم درباره jkd به کل تغییر کرد.بروس واقعا از زمان خودش جلوتر بود و مشکل بنیادین هنر های رزمی یعنی موندن در گذشته و تغییر ندادن تکنیکها و برزوز کردنشون با زمان رو کاملا بش واقف بود.به علت همین کمبود ها در هنر های رزمی بود که سیستم های دفاع شخصی کاربردی جای هنر های رزمی دارن پر می کنن.یه چیز دیگه که جدا از بحثه اینکه متاسفانه در تبلیغاتم دیده می شه فنون نظامی یا سبکی که در نیرو های ارتش فلان جا آموزش می دن بهترین برای دفاع شخصی در صورتی که همه ی تکنیکهایی که در ارتش آموزش داده می شه برای دفاع شخصی یه فرد عادی مناسب نیست و این به علت هدف متفاوت بین آدم عادی و یه نظامی بر می گرده .به همین علت کراو ماگا برای دفاع شخصی مردم متفاوت با حالت نظامیش.و همین طورcombative که ازدل نیروهای نظامی بیرون اومده. البته این تفاوت در اصل موضوع که کاربردی و ساده بودن و بازدارندگی تکنیک ها نیست.ببخشید اگه زیاد شد امیدوارم منظورمو رسونده باشم.

 

[Abtin 63]

استاد Abtin 63 عزیز مطالب این تاپیک بسیار آموزنده زیبا است.نظرم درباره jkd به کل تغییر کرد.بروس واقعا از زمان خودش جلوتر بود و مشکل بنیادین هنر های رزمی یعنی موندن در گذشته و تغییر ندادن تکنیکها و برزوز کردنشون با زمان رو کاملا بش واقف بود.به علت همین کمبود ها در هنر های رزمی بود که سیستم های دفاع شخصی کاربردی جای هنر های رزمی دارن پر می کنن.یه چیز دیگه که جدا از بحثه اینکه متاسفانه در تبلیغاتم دیده می شه فنون نظامی یا سبکی که در نیرو های ارتش فلان جا آموزش می دن بهترین برای دفاع شخصی در صورتی که همه ی تکنیکهایی که در ارتش آموزش داده می شه برای دفاع شخصی یه فرد عادی مناسب نیست و این به علت هدف متفاوت بین آدم عادی و یه نظامی بر می گرده .به همین علت کراو ماگا برای دفاع شخصی مردم متفاوت با حالت نظامیش.و همین طورcombative که ازدل نیروهای نظامی بیرون اومده. البته این تفاوت در اصل موضوع که کاربردی و ساده بودن و بازدارندگی تکنیک ها نیست.ببخشید اگه زیاد شد امیدوارم منظورمو رسونده باشم.

خواهش می کنم سایلنت عزیز. بسیار خوشحالم که این تاپیک از زمانی که ایجاد شده مخاطب های ارزشمندی داشته، کسانی مثل شما.
خیلی ممنونم از توضیحاتتون. من هم تا اونجا که اطلاع دارم رشته های نظامی مثل کراوماگا رو عینا در اختیار غیرنظامی ها قرار نمی دن که البته می تونه دلایل مختلف داشته باشه که شما هم فرمودید.

درباره "تبلیغات" هم که چی بگم!
مردم باید یادشون باشه که هدف تبلیغات، جذب مشتریه و نباید کاملا اونها رو باور کرد و جدی گرفت.

 

[Abtin 63]

این متن رو خیلی وقت پیش برای تاپیک هنرهای رزمی تهیه و ترجمه کرده بودم. درباره ی رابرت بیکر، شخصی که با او آَشنا می شیم، بد نیست بدونید که او همان بازیگر نقش بادیگارد روس در فیلم Fist of Fury هست. بیکر در واقع پیش از آشنایی با بروس لی در رشته های مختلف رزمی از جمله کاراته، بوکس و جودو آموزش دیده بود و در دهه ی شصت جیت کان دو را زیر نظر بروس لی آموزش دید. او یکی از کسانی بود که در لانگ بیچ، ضربه مشت یک اینچی بر روی او اجرا شد، و نکته ی آخر اینکه برای مدتی بادیگارد شخصی بروس لی بود.

​

​

​

برخی از نکاتی که در متن مطرح می شه، با بحث های اخیر این تاپیک درباره "جیت کان دو کانسپت" یا جیت کان دوی آقای اینوسانتو مرتبط هست. ضمنابه موارد مهم دیگه ای هم اشاره شده که قرار هست بزودی درباره ی اونها مطالب تازه ای در تاپیک قرار بدم.

***​

بیکر گفت: " عجب مزخرفاتی ! "
داشتیم مقاله ای می خواندیم که بوسیله یک استاد معروف جیت کان دو نوشته شده بود و او شکل کاربردی ِ 5 روش حمله در جیت کان دو را شرح داده بود.
از اونجایی که بروس لی شخصا این 5 روش رو طرح کرده بود، نمی دونستم چه چیزی بیکر رو آزار می داد. او ادامه داد منظور بروس به هیچ وجه این نبود که این 5 روش رو باید تمرین کرد و از اونها در مبارزه استفاده کرد. اینها صرفا ابزار تحقیقاتی ِ یک مبارز هستند.
من از او خواستم که ادامه بده و او توضیح داد که بروس به یک مبارزه نگاه می کرد و با استفاده از این 5 روش اون رو تحلیل می کرد. اما در زمان مبارزه شما به این پنج روش " فکر" نمی کنید. چنین چیزی ممکن نیست. بلکه به طور ناخودآگاه به اونها عمل می کنید. به عبارت بهتر شما در زمان مبارزه به حمله کردن فکر نمی کنید، بلکه فقط حمله می کنید! او ادامه داد : شما فکر نمی کنید که آیا من باید یک PIA به کار ببرم و یا یک ABD؛ شما صرفا حریف رو می زنید. در صورتیکه شما بخواهید به این جور چیزها فکر کنید، خیلی کند عمل خواهید کرد.

از بیکر پرسیدم که با این تفسیر، فایده و هدف این 5 روش حمله چی می تونه باشه. پاسخ داد اونها راه های ساده ای برای دسته بندی حملات هستند، همین. اونها برای تحقیق هستند،برای درک روش های حمله، برای آنالیز.

متنی که خواندید بخشهایی از خاطرات فردی هست که در اواخر عمر بیکر، با او آشنا شد و برای مدتی بوسیله ی او آموزش دید. در ادامه بخش های دیگه ای از خاطرات او رو مرور میکنیم.

زمانی که تازه با او آشنا شده بودم، یکبار از او پرسیدم کلیدی ترین چیزی که از مدرسه ی جیت کان دوی اوکلند به یاد داره چیه و او بی درنگ گفت " کار رو تموم کن ! همین."
"سادگی"مهمترین اصلی بود که در ذهن باب وجود داشت. می گفت: "جیت کان دو درباره ی Trapping نیست" و اضافه کرد: "جیت کان دو یعنی کار رو تموم کن و برو. "

گاهی من از او سوالاتی میپرسیدم درباره ی چیزهایی که قبلا آموخته بودم و یا مقالاتی که مطالعه میکردم، اما او چندان دل خوشی از این چیزها نداشت و رفتار سردش گاهی برایم آزار دهنده بود و باعث می شد که به من احساس نادانی دست بده. مساله این بود که او از چیزی که در اون سال ها تحت عنوان جیت کان دو تبلیغ می شد واقعا در عذاب بود: " اون کار بیش از حد تعمدی و ساختگیه، اون تکنیک بیش از حد پیچیده شده " منظورش این بود که جیت کان دو واقعا ساده ست، نه اینقدر پیچیده و بی سروته. او میگفت " اگر بروس لی می دید که امروز، چه چیزهایی رو به عنوان جیت کان دو آموزش می دهند، از ناراحتی به گریه می افتاد."
باب معلم خیلی خوبی بود و از انتقال چیزهایی که می دونست لذت می برد. اما با این وجود، او نمی خواست جیت کان دو آموزش بده. درست در سال هایی که جیت کان دو به یک تجارت برای خیلی ها تبدیل شده بود، شخصی که یک سروگردن بالاتر از اونها بود، حاضر نبود اونچه آموخته بود رو به دیگران انتقال بده و من او رو درک نمی کردم.

در واقع شاید همه اینها به خاطر احترامی بود که کسانی مثل بابی برای هنر بروس لی قائل بودند ...


پانوشت:
1. پنج روش حمله یا همان Five ways of attack از آخرین موضوعاتی هست که در دست نوشته های بروس لی پیدا میشه. اونها عبارتند از:

Simple Angle attack : S.A.A
Immobilization Attack : I.A
Progressive Indirect Attack: P.I.A
Attack by Combination : A.B.C
Attack by Drawing : A.B.D
​

2. سادگی (Simplicity) یکی از اصول پایه در جیت کان دو هست و به معنی اجتناب از روش های پیچیده ی تفکر و حرکت، دوری از حرکات اغراق آمیز. توانایی بیان بیشترین چیزها با کمترین چیزها. این مفهوم زیربنایی بوسیله ی آقای اینوسانتو بکلی نادیده گرفته شد و در واقع اینوسانتو پیچیدگی رو جایگزین سادگی کرد! سادگی ریشه در مفاهیم ذن هم دارد.

3. برخی افراد دارای صلاحیت، بعد مرگ ناگهانی بروس لی دلسرد شدن و جیت کان دو و آموزش اون رو رها کردن. این آقای باب بیکر از همین دسته است. این در حالی است که اینوسانتو تقریبا بلافاصله دست به کار آموزش شد و ادامه ماجرا.

 

[silent killer]

بسیار زیبا بود.ممنون استاد آبتین عزیز بسیار زیبا بود.مشتاقانه منتظر توضیحاتتون درباره 5 روش حمله هستم.

 

[Abtin 63]

بسیار زیبا بود.ممنون استاد آبتین عزیز بسیار زیبا بود.مشتاقانه منتظر توضیحاتتون درباره 5 روش حمله هستم.

لطف داری، ممنون
حتما بزودی مطالبی درباره 5 روش می نویسم ...