Jun Fan Jeet Kune Do (کارشناس متخصص استاد آبتین)

[khafan11]

 

[natars]

الان یک ماهی میشه دارم اون گارد بروس لی را که گفتی باور موقع مبارز یک ور ایستاد تمرین میکنم همچنین ضربه لگد از بغل با این همه تمرین و گرم کردن هنوزم ماهیچ ها و استخوان لگنم در حالت بغل پا را بیشتر از 100 درجه نمیتونم بالاتر ببرم

واقعا تکنیک سختیه
شاید من پیر شدم

 

[Abtin 63]

بروس شاگردی داشته که تمام فنون جیت کاندو رو بهش آموزش داده باشه ؟
در مورد لومن کام که برادر زاده ایپ هست اطلاعاتی داری ؟ بروس لی مبارزه ای باهاش داشته ؟

در مورد لومن کام که پرسیدی، بله ایشون رو می شناسم. از شاگردان ایپ من در دهه ی پنجاه هست. ولی اطلاعات خاصی درباره ش ندارم. با بروس لی هم مبارزه ای نداشته (چیزی در این باره ندیدم تا بحال).

اما در مورد سوال اول، شاید بشود گفت که جواب، هم مثبت و هم منفی است.
جواب مثبت هست از این جهت که بروس لی شاگردانی داشت که در تمام مراحل پیشرفت و تکامل جیت کان دو حاضر بودند:

- جس گلاور، اولین شاگرد بروس لی بود. همان فرد سیاه پوستی که احتمالا باید توی فیلم ها و سریال های مربوط به زندگی بروس لی دیده باشیدش. قهرمان جودو بود و بروس لی هم از او جودو آموزش می دید.

- جیمز لی از اولین شاگردان بروس لی بود و بروس بالاترین درجه ی جیت کان دو را به او داد. جیمز لی خودش رزمی کار و محقق با سابقه ای بود و آشنایی خوبی با کونگ فو داشت و در این زمینه تالیفاتی هم دارد. البته او بیست سال از بروس لی بزرگتر بود و قبل از او بر اثر سرطان از دنیا رفت (در 1972).

- تاکی کیمورا را حتما می شناسید. کسی که در لانگ بیچ 1964، پارتنر بروس لی بود و آنها با هم چی سائو را نمایش دادند. او هم درجه ی بسیار بالایی در جیت کان دو داشت ولی متاسفانه بعد از مرگ بروس لی آموزش جیت کان دو را رها کرد.

- تد ونگ کسی که بدون هیچ آشنایی با هنرهای رزمی در مدرسه ی جیت کان دوی لوس آنجلس ثبت نام کرد. بروس لی زمانی که به باشگاه سر زد و او را دید، بلافاصله از ونگ خواست تا شاگرد خصوصی اش باشد. تد ونگ طی هفت هشت سال، شاگرد خصوصی بروس لی بود. ونگ البته شرایط خاصی داشت که می توانست منجر به رابطه ی تنگاتنگ، خوب و بلند مدتی با بروس لی بشود. آنها هر دو چینی بودند و به زبان مادری شان با هم صحبت می کردند، هم قد و قواره بودند و فیزیک بدنی مشابهی داشتند. ونگ فرد باهوش، دقیق و علاقمندی بود و ...
ماحصل این رابطه ی خوب، این بود که ونگ از کوچکترین تغییرات و نظرات بروس لی درباره جیت کان دو اطلاع پیدا می کرد. آنها هر تکنیکی را با هم تمرین می کردند، درباره اش گفتگو می کردند و ...

- اینو سانتو فردی که سابقه بسیار مفصلی در هنرهای رزمی داشت. می شود او را یک عاشق واقعی هنرهای رزمی معرفی کرد. قدرت تکلم خوب او در انگلیسی باعث می شد که بتواند نماینده خوبی برای هنرهای رزمی شرقی در غرب باشد. او هم از نظر بروس لی جایگاه بالایی در جیت کان دو داشت اما حیف که بلافاصله بعد از مرگ لی، دست بکار تحریف جیت کان دو شد و ...

- از دیگر شاگردان مهم بروس لی باید به جری پاتیت اشاره کرد. کسی که برای چهل سال تلاش کرد تا جیت کان دو حقیقی را زنده نگه دارد.

​

مشاهده پیوست 422621

سمت چپ بالا جس گلاور، راست پایین تاکی کیمورا را می بینید (1961).



مشاهده پیوست 422622

پوستری از تد ونگ و جس گلاور



مشاهده پیوست 422623

گلاور و بروس لی در سالهای دور



مشاهده پیوست 422624

تد ونگ و یکی از بهترین شاگردانش خانم تری تام



مشاهده پیوست 422625

jerry poteet در حال آموزش جیت کان دو

​

این هم ویدئویی از جس گلاور در میان سالی و در حال اجرای تکنیک های اصیل جیت کان دو:

جس گلاور، استاد جیت کان دوی اصیل

***
​

همان طور که عرض کردم می شود به سوال شما یکجورایی جواب منفی هم داد.
یعنی اگر سوال اینطور مطرح شود که آیا شاگردان لی که بهترین آشنایی را با جیت کان دو داشته اند، در سطح خود او هستند و همه ی توانایی های او را دارند؟ در این صورت طبیعتا جواب منفی است. هزاران نفر بوکس تمرین می کنند یکی محمد علی می شود. هزاران موسیقی دان وجود دارد، یکی می شود بتهوون.

در هنرهای رزمی می شود معیارهایی برای پیشرفت در نظر گرفت: آمادگی بدنی، آمادگی ذهنی و هوشیاری، استعداد ذاتی، ضریب هوشی، سرعت عمل، چابکی، قدرت و همین طور انگیزه و اشتیاق تمام نشدنی برای تمرین ...

بطور کلی، بروس لی فرد ممتازی بود و نمی شود او را با دیگران مقایسه کرد.

 

[natars]

تو داستان بروس لی که از صداسیما پخیش میشد نشون میداد جس گلاور همون سیاه پوست راننده تاکسی بود که هیچ هنررزمی بلد نبود و طی یک اتفاق بروس لی جون جسی را نجات داد
بعدش باهم دوس شدند و جسی جیت کان دو یاد گرفت

 

[Abtin 63]

تو داستان بروس لی که از صداسیما پخیش میشد نشون میداد جس گلاور همون سیاه پوست راننده تاکسی بود که هیچ هنررزمی بلد نبود و طی یک اتفاق بروس لی جون جسی را نجات داد
بعدش باهم دوس شدند و جسی جیت کان دو یاد گرفت

خب این سریال خیلی از وقایع رو سلیقه ای بیان می کرد. جس گلاور همان زمان یک قهرمان جودو بود.

 

[natars]

خب این سریال خیلی از وقایع رو سلیقه ای بیان می کرد. جس گلاور همان زمان یک قهرمان جودو بود.

سلام
یعنی داستان بروس لی که از صداسیما پخش شد تحریف شده بود؟
یعنی جسی بطور اتفاقی با بروس دوست نشده بود؟
تو فیلم نشون میده جسی چمدون بروس لی را میدزده و با تاکسی خودش میبره وسط راه گرفتار چند تا نژاد پرست میوفته که جسی را میخواستن با اره نجاری بکشن بروس لی میبینه میره نجاتش میده

 

[Abtin 63]

سلام
یعنی داستان بروس لی که از صداسیما پخش شد تحریف شده بود؟
یعنی جسی بطور اتفاقی با بروس دوست نشده بود؟
تو فیلم نشون میده جسی چمدون بروس لی را میدزده و با تاکسی خودش میبره وسط راه گرفتار چند تا نژاد پرست میوفته که جسی را میخواستن با اره نجاری بکشن بروس لی میبینه میره نجاتش میده

گلاور و بروس لی در سال 1959 در کالجی در سیاتل تحصیل می کردند و همانجا با هم آشنا شدند. گلاور اولین شاگرد رسمی بروس لی است. او علاوه بر کمربند مشکی جودو و سابقه قهرمانی در این رشته، در بوکس هم تجربیاتی داشت. بعضی ها جس گلاور رو بهترین شاگرد لی می دونن، از حیث تجربه در مبارزه و مهارت، اما نکته اینه که گلاور از زمان آَشنایی با بروس لی به مدت 5 سال شاگرد او بود، یعنی تا سال 1964.
در 1964 بروس لی به تازگی جیت کان دو را شروع کرده بود. در واقع گلاور در مراحل اولیه تهیه جیت کان دو با لی همراه بود. در آن زمان لی اولین تلاش هایش را برای تغییر سبک های کلاسیکی مثل وینگ چون انجام می داد اما هنوز به یک روش مشخص و کامل دست پیدا نکرده بود.
گلاور در آموزش هایش از نام جیت کان دو استفاده نمی کند. او روش خودش را Non-Classical Gung Fu (کونگ فوی غیرکلاسیک) می نامد.


اما درباره ی سریال بروس لی (و یا فیلم هایی که تابحال بر اساس زندگی اش ساخته شده) نکاتی وجود داره. اینها معمولا در "کلیات" صحیحند اما در جزییات نه. مثلا اشخاصی که در سریال می بینیم حقیقی هستند اما روابطشان می تواند ساختگی باشد. تهیه کنندگان به دلایلی (مثلا ایجاد جذابیت بیشتر برای عامه) چیزهایی را بیان نمی کنند و چیزهای دیگری را اغراق آمیز جلوه می دهند.

در واقع این آثار بیشتر یکجور اقتباس آزاد هستند تا یک مستند تاریخی.

 

[natars]

یک سوال :

در عکسی گذاشتین چرا بروس و شاگردانش لباس وشوو را پوشیدن؟

 

[Abtin 63]

یک سوال :

در عکسی گذاشتین چرا بروس و شاگردانش لباس وشوو را پوشیدن؟

اون عکس مربوط به زمانیه که بروس لی کونگ فوی کلاسیک آموزش می داد. این لباس ها هم در کونگ فو متداول هستن.

 

[natars]

اون عکس مربوط به زمانیه که بروس لی کونگ فوی کلاسیک آموزش می داد. این لباس ها هم در کونگ فو متداول هستن.

خیلی ممنونم
بنظرم لباس کونگ فو خیلی دست و پا گیره
باز لباس وینگ چوون بهتره
لباس اصلی جیت کان دو چه شکلیه؟

 

[Abtin 63]

خیلی ممنونم
بنظرم لباس کونگ فو خیلی دست و پا گیره
باز لباس وینگ چوون بهتره
لباس اصلی جیت کان دو چه شکلیه؟

اوایل بروس لی در باشگاهش از تی شرت هایی استفاده می کرد که در یک سمتش نماد یین و یانگ با رنگ های مختلف دیده می شد. این نمادهای رنگی نشون دهنده سطح افراد بود ولی ظاهرن به مرور این لباس ها منسوخ شد.

در حال حاضر جیت کان دو یونیفرم مشخصی نداره و اساتید ممکنه بنا به سلیقه ی خودشون و برای هماهنگی اعضای باشگاهشون لباس های یکدستی در نظر بگیرن. اکثرا یک تی شرت راحت و یک شلوار و کتونی راحت می پوشن.

 

[natars]

اصلش هم همینه
باید لباس رزمی کار راحت و خونگی باشه
بروس لی حتی تو قسمت لباس ورزش های رزمی هم دست به اصلاحات زد

 

[trian]

اگه لباس نخی با جنس خوب گیر بیاد همون لباس کونگ فو هم راحت و خوبه ، اما اکثرش خشکه ، حالا باز ساندا خوبه یک لباس راحتی میبری قانون و اصول خاصی هم برای پوشیدن نداره یادمه زمانی بعد از کلی گشتن یک لباس سفید کونگ فو رو تهیه کردم فکر کنم جنسش از چوب بود.

راستی استاد آبتین با توجه به اینکه شما از منابع موثق هستید اگه ممکنه راجع به مبارزه بروسلی و موی تای کار هم اطلاعاتی رو در اختیارمون بگذارید

 

[natars]

یک تکنیک از جیت کان دو
در حالیکه روی صندلی میز کارتون نشستید از همکارتون بخواید که به شما حمله کنه
بدون اینکه از روی صندلی بلند بشید چجوری از خودتون محافظت میکنید؟

 

[Abtin 63]

راستی استاد آبتین با توجه به اینکه شما از منابع موثق هستید اگه ممکنه راجع به مبارزه بروسلی و موی تای کار هم اطلاعاتی رو در اختیارمون بگذارید

خواهش می کنم محمد عزیز. لطف داری.

این مبارزه مربوط به زمانی هست که بروس لی برای بازی در فیلم The big boss در تایلند بود. بروس در نامه ای به دوست و شاگردش جیمز لی به این مبارزه اشاره کرده و گفته "یک موآی تای کار من رو به مبارزه طلبید. او را شکست دادم و چندان تحت تاثیر قرار نگرفتم."

به دلیل جایگاهی که موآی تای به عنوان یک رشته سخت و قدرتمند در دنیای هنرهای رزمی داشته و داره، معمولا در فیلم ها و سریال هایی که درباره ی شخصیت بروس لی ساخته شده این مبارزه رو بازسازی می کنند. مثلا در سریال بروس لی که از تلویزیون ایران هم پخش میشد، اگر دیده باشید یک قهرمان با سابقه ی موآی تای به سراغ لی می آد و با هم مبارزه می کنند که البته از نظر طراحی سکانس مبارزه خیلی ضعیف از آب در اومده بود.
در فیلم دیگری به نام Dragon: The Bruce Lee Story در سال 1993، موآی تای کار درشت جثه ای برای انتقام به بروس لی حمله می کرد و ...


بهرحال درباره ی هویت شخص موی تای کار اطلاعات خاصی در دسترس نیست و فقط می شه بر اساس شواهد موجود حدس هایی زد.

می تونیم حدس بزنیم که این شخص یک رزمی کار مبتدی و معمولی نبوده. به این دلیل که معمولا در پشت صحنه ی فیلم های بروس لی افراد زیادی او رو به مبارزه دعوت می کردند. از اونجایی که اکثر این افراد رزمی کاران تازه کاری بودند، بروس معمولا اهمیتی نمی داد و مبارزه نمی کرد، مگر در شرایط خاص. به علاوه تهیه کنندگان فیلم ها هم نگران این موضوع بودند و از او می خواستند برای اینکه مشکلی در روند فیلم ایجاد نشه، وارد این حواشی نشه.

بنابراین می تونیم نتیجه بگیریم که شخص موی تای کار نه یک فرد مبتندی، بلکه فردی شناخته شده بوده و بروس لی باید این دعوت به مبارزه رو می پذیرفته.

بد نیست اشاره کنم که موی تای در اون زمان هم کاملا شناخته شده بود و مثل امروز، جایگاه خاصی در میان رزمی کارها داشت. مبارزاتی که در دهه شصت میلادی بین کاراته کاها و کونگ فوکارها با مبارزان تایلندی انجام شده بود باعث شهرت موی تای به عنوان یک رشته ی خشن و قدرتمند شده بود.

بروس لی هم به خوبی موی تای رو می شناخت. در اوایل آَشنایی با جس گلاور به او گفته بود که موی تای کارها عمدتا کونگ فو کاران رو شکست می دن. با این وجود او مشکلات و محدودیت هایی در موی تای دیده بود و ...

نکته ی دیگه اینکه مبارزات بروس لی معمولا سریع تمام می شدند. از اونجایی که بروس لی در نامه اش اشاره می کنه که چندان تحت تاثیر این مبارزه قرار نگرفته می تونیم نتیجه بگیریم که این مبارزه هم بر خلاف باور عموم تفاوتب چندانی با سایر مبارزه ها نداشته و خیلی به درازا نکشیده.

 

[Abtin 63]

یک تکنیک از جیت کان دو
در حالیکه روی صندلی میز کارتون نشستید از همکارتون بخواید که به شما حمله کنه
بدون اینکه از روی صندلی بلند بشید چجوری از خودتون محافظت میکنید؟

رضا جان بر می گردم و جواب می دم.

ممنون.

 

[wanted boy]

سلام دوستان بحث خوبیه
بروس لی با غریزش همیشه مبارزه می کرد و روش خاصی نداشت و همیشه با توجه به حمله و حرکات حریف به اون حمله میکرد که این امر باعث برتری اون به استاد های دیگه میشد و این هم به دلیل اولین سبکی بود (وینگ چون) که کار میکرد و پایه و اساس جیت کان دو هم همین روش را قرار داد که در کوتاه ترین زمان حریف خود را مغلوب و با حرکاتش او را غافل گیر کند.

 

[Abtin 63]

یک تکنیک از جیت کان دو
در حالیکه روی صندلی میز کارتون نشستید از همکارتون بخواید که به شما حمله کنه
بدون اینکه از روی صندلی بلند بشید چجوری از خودتون محافظت میکنید؟

- زمانی که نشستی اهداف تو می تونه در ناحیه پاهای حریف باشه. بیضه، زانو، ساق پا، مچ پا و ...

- از دست یا پا می تونی برای ضربه زدن استفاده کنی.

- ضربه باید غیرتلگرافی باشه. این اصطلاح در جیت کان دو رایج هست. منظور از "تلگراف کردن ضربه" این هست که تو قبل از ضربه یا در زمان زدن ضربه، قصد و نیتت رو به حریف "تلگراف" کنی، یعنی به حریف خبر بدی که داری چه کار می کنی و آگاهش کنی. بنابراین ضربه ی غیرتلگرافی، ضربه ای هست که کمترین آگاهی رو به حریف می ده و طبیعتا دفع چنین ضربه ای هم بسیار دشواره، چون حریف تا آخرین لحظه متوجه ضربه ی تو نمیشه.

- برای اینکه ضربه ات غیرتلگرافی باشه، یادت باشه که بدنت رو پیش از ضربه کاملا شل و راحت نگه داری، بدون هیچ انقباض، حرکت و تنش اضافه. برای ضربه زدن دستت رو به عقب نکش که مثلا قدرت بیشتری تولید کنی. اجزای چهره ت باید تا لحظه ی آخر بی حالت و سرد باشه و هیچ چیزی رو به حریف نشون نده. شونه هات رو بی دلیل و بیش از حد تکون نده و ...

(البته در جیت کان دو قلق های دیگه ای هم برای اجرای ضربات غیرتلگرافی وجود داره که بحث رو به درازا می کشه.)

- طبیعتا باید تکنیک های خوبی برای ضربه زدن داشته باشیم که توضیحش به شکل نوشتاری ممکن نیست. اما درباره تکنیک ضربه زدن این موارد رو تمرین کن:

- ضربه رو در یک خط مستقیم به صورت رفت و برگشت بزن.

- دستت رو با سرعت و در یک خط مستقیم به طرف هدف جلو ببر، و بعد از اصابت، با سرعت و در خط مستقیم به طرف عقب بکش.

- برای ایجاد قدرت، از چرخش مفصل ران و همین طور بالاتنه و شانه ها استفاده کن.

- حتی در حالتی که مثلا روی یک صندلی نشستی هم می تونی از چرخش مفصل ران و بالاتنه استفاده کنی.

- به محض اینکه حریف رو با ضرباتت غافلگیر کردی، بایست و مبارزه رو در حالت ایستاده ادامه بده تا زمانی که حریف تسلیم بشه ...

 

[Abtin 63]

سلام دوستان بحث خوبیه
بروس لی با غریزش همیشه مبارزه می کرد و روش خاصی نداشت و همیشه با توجه به حمله و حرکات حریف به اون حمله میکرد که این امر باعث برتری اون به استاد های دیگه میشد و این هم به دلیل اولین سبکی بود (وینگ چون) که کار میکرد و پایه و اساس جیت کان دو هم همین روش را قرار داد که در کوتاه ترین زمان حریف خود را مغلوب و با حرکاتش او را غافل گیر کند.

خوش آمدید دوست گرامی
ممنونم که نظرتون رو فرمودید. اما نکاتی هست.

اینکه جیت کان دو انشقاقی از وینگ چون، یا کالی و یا تعدادی سبک دیگر است، در واقع عقیده ای است که طی سی چهل سال اخیر بوسیله یکی دو تا از شاگردان بروس لی و پیروان آنها، تحت عنوان JKD Concept ترویج شده است. همچنین آنها اعتقاد دارند که جیت کان دو هیچ روش معین و تکنیک های بخصوصی ندارد و ...

راستش بنده در این تاپیک بسیار در این باره بحث کرده ام که اگر علاقمند بودید پیشنهاد می کنم مطالعه بفرمایید. بطور خلاصه، جیت کان دو انشقاقی از وینگ چون، کالی یا حتی شمشیر بازی و بوکس نیست. جیت کان دو ماهیت و روش جداگانه و تکنیک های خاص خودش را دارد که اتفاقا بروس لی با زحمت، مطالعه و وسواس بسیاری آنها را گردآوری کرده بود.

مطالعه این پست خالی از لطف نیست:

http://forum.persiantools.com/t328966-page21.html#post7551544

 

[wanted boy]

سلام
ممنون از پستتون.
اگر ما جیت کان دو را مثل شمشیر زنی فرض کنیم و فقط یک ضربه ی موثر به حریف بزنیم و بعد از او دور شویم ممکن است حریف در هنگام دور شدن به ما ضربه ای وارد کند.
ما در وینگ چون تا حریف را به زمین نزدیم و مغلوبش نکردیم آن را دنبال می کنیم و فرصتی به طرف مقابل نمی دهیم.
در ضمن ما 5 فاصله ی مبارزاتی در وینگچون داریم.
که در فاصله ی اول فقط پایپان به حریف میرسد و در فاصله بعدی فقط دستانمان و فاصله ی بعدی در گیر شدن دستان با حریف و در فاصله ی چهارم گلاویز شدن با حریف و فاصله ی پنجم در گیری روی زمین.
منظورم از 5 فاصله این بود که این مراحل را طی می کنیم.تا حریف مغلوب شود.