mohamad-tehran
Registered User
در این تاپیک هر کدام از دوستان که مایلند به آموزش تفسیر نقشه های هواشناسی بپردازند
با تراز میانی که آشنا شدید. همان تراز ۵۰۰ هکتو پاسکال که معمولا ابرهای بارشی در آن ارتفاع یعنی حدود ۵۵۰۰ متری حضور دارند.
بنابراین لازم است هواشناسان ویژگی های این تراز را در بررسی های خود مورد مطالعه قرار دهند.
یکی ازنقشه های مهم نقشه ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 500 هکتوپاسکال می باشد:
در این نقشه مناطق هم ارتفاعی که در آنها فشار هوا ۵۰۰ هکتوپاسکال است مشخص می شوند. می دانید که اتمسفر همگن نیست و بعضی جاها در ارتفاع بالاتری به فشار ۵۰۰ هکتوپاسکال می رسیم و در بعضی جاها در ارتفاع کمتری. مثلا در مناطق پایدار این ارتفاع زیادتر است مثل مناطق تحت سیطره جنب حاره ای ودر مناطقی که ناپایداری رخ می دهد مثل سایکلون ها این ارتفاع کمتر است.
مشاهده پیوست 203417
در این نقشه خطوط منحنی می بینید که بر روی آنها اعدادی نوشته شده است. این اعداد همان ارتفاعی هستند که فشار ۵۰۰ هکتوپاسکال در آن حاکم است. رنگها هم نشان دهنده دمای هوا در همان ارتفاع می باشند.
اگر دقت کنید می بینید در غرب ایران و روی عراق منحنی ها شکل یک تپه یا پشته هستند که در مرکز آن بیشترین ارتفاع را داریم و هرچه به سمت حاشیه ها نزدیک می شویم این ارتفاع کمتر میشود.
این پشته پر ارتفاع نشاندهنده پایداری هواست.
به نقشه زیر دقت کنید و آنرا با نقشه بالایی تطبیق دهید. این نقشه شدت و جهت وزش باد را در تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال نشان می دهد:
مشاهده پیوست 203434
چنانچه می بینید رنگ ها در این نقشه شدت وزش باد را در این ارتفاع نشان می دهند و فلش ها جهت وزش باد را. این باد چه اهمیتی دارد؟ گفتیم که تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال٬ ارتفاعی است که معمولا ابرهای بارشی در آن حضور دارند. بنابراین جهت وزش باد و شدت آن در این تراز، تعیین کننده جهت حرکت و سرعت جابجایی ابرهای سیستم های بارشی خواهد بود( البته فراموش نکنیدکه ارتفاعات بلند نیز اثرات خود را می گذارند. همچنین بارشها همیشه سیستمی نیست. بخصوص در مورد بارش سواحل شمالی و همچنین بارشهای همرفتی بعدا توضیح خواهیم داد ).
حالا از روی نقشه اولی حدس بزنید کجا شدت وزش باد بیشتر است؟
همانطور که می بینید جایی که خطوط بهم نزدیک می شوند.
جهت باد چه ارتباطی با نقشه اول دارد؟
در نیمکره شمالی وزش باد از غرب به شرق است اما این همه ماجرا نیست: خطوط منحنی ترسیم شده در نقشه اول شبیه به لاین های اتوبان هستند و جهت وزش باد در آن ارتفاع موازی با آنهاست. بنابراین مسیر تقریبی ابرهای بارشی سیستمی در امتداد همین منحنی هاست.
نکته جالب دیگر این است که فرض کنید شما سوار بر بالنی درون این لاین خط کشی شده در امتداد فلش های وزش باد حر کت می کنید. در اینصورت هر گاه گردش به سمت چپ دارید (پادساعتگرد) تقریبا می توان گفت جایی هستید که هوا در حال صعود بوده و ناپایدار است (ورتیسیتی یا تاوایی مثبت) و در سمت چپتان هسته کم فشار قرار دارد و شما حول آن می چرخید. بالعکس هر گاه در این لاین ها در حال گردش به سمت راست باشید(ساعتگرد) جایی هستید که هوا در حال نزول بوده و پایدار است (ورتیسیتی یا تاوایی منفی) و شما در حال چرخش حول هسته پر فشار واقع در سمت راستتان هستید. (برای سادگی اثر تغییر سرعت وزش باد در لاینهای مجاور گفته نشد).
بررسی الگوی نقشه ها و تاثیر آن بر بارش کشورمان را بعدا مفصل تر در موردش صحبت می کنیم. اما برای اینکه ذهنتان بیشتر آشنا شود همین نقشه را بررسی می کنیم:
می بینید که در این نقشه که مربوط به اواخر شهریور است در غرب کشورمان پشته ای وجود دارد. اگر این الگو برای مدت زیادی به همین شکل باقی بماند و تغییر نکند در صورت تشکیل سیستم بارشی روی مدیترانه جهت حرکت ابر ها از همان لاین ها که گفتم خواهد بود و بنابراین از روی عراق عبور نکرده و به غرب کشور نفوذ نخواهد کرد. معمولا الگوها دچار تغییر می شوند اما گاهی بلاکی شکل می گیرد و مدتی دوام می آورد و موجب کمبود بارش یک منطقه و پر بارشی منطقه ای دیگر می شود.
دوستان عزیز اینها را به صورت تجربی و ساده نوشتم اگر اشکالی هست بگویید تا اصلاح کنم.
درود بر شما استاد گرامی وسپاس از آموزش نقشه خوانی که به صورت ساده بیان کردید که فوق العاده برای امثال بنده لازمه
شرمنده می فرمایید
با تشکر از استارتر تاپیک
جناب فولادی عزیز از اگه درست فهمیده باشم از روی دو نقشه می شه حدث زد کجا ناپایداری هستش ( جا هایی که خطوط هم ارتفاع به هم نزدیک میشن ) و جهت وزش باد و نا پایداری به کدام منطقه داره کشیده میشه ، اما نمیشه با اطمینان گفت که در اون مناطق بارش رخ میده ، بلکه باید نقشه سطح زمین و خصوصا رطوبت رو هم در نظر گرفت ، مثلا در همین نقشه ای که شما گذاشتین نیمه شرقی کشور ناپایدار هستش اما با توجه به اقلیم اون منطقه و زمان نقشه که شهریور هستش میشه حدث زد که ناپایداری فقط به صورت باد بوده ، درست میگم عزیز؟با تراز میانی که آشنا شدید. همان تراز ۵۰۰ هکتو پاسکال که معمولا ابرهای بارشی در آن ارتفاع یعنی حدود ۵۵۰۰ متری حضور دارند.
بنابراین لازم است هواشناسان ویژگی های این تراز را در بررسی های خود مورد مطالعه قرار دهند.
یکی ازنقشه های مهم نقشه ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 500 هکتوپاسکال می باشد:
در این نقشه مناطق هم ارتفاعی که در آنها فشار هوا ۵۰۰ هکتوپاسکال است مشخص می شوند. می دانید که اتمسفر همگن نیست و بعضی جاها در ارتفاع بالاتری به فشار ۵۰۰ هکتوپاسکال می رسیم و در بعضی جاها در ارتفاع کمتری. مثلا در مناطق پایدار این ارتفاع زیادتر است مثل مناطق تحت سیطره جنب حاره ای ودر مناطقی که ناپایداری رخ می دهد مثل سایکلون ها این ارتفاع کمتر است.
مشاهده پیوست 203417
در این نقشه خطوط منحنی می بینید که بر روی آنها اعدادی نوشته شده است. این اعداد همان ارتفاعی هستند که فشار ۵۰۰ هکتوپاسکال در آن حاکم است. رنگها هم نشان دهنده دمای هوا در همان ارتفاع می باشند.
اگر دقت کنید می بینید در غرب ایران و روی عراق منحنی ها شکل یک تپه یا پشته هستند که در مرکز آن بیشترین ارتفاع را داریم و هرچه به سمت حاشیه ها نزدیک می شویم این ارتفاع کمتر میشود.
این پشته پر ارتفاع نشاندهنده پایداری هواست.
به نقشه زیر دقت کنید و آنرا با نقشه بالایی تطبیق دهید. این نقشه شدت و جهت وزش باد را در تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال نشان می دهد:
مشاهده پیوست 203434
چنانچه می بینید رنگ ها در این نقشه شدت وزش باد را در این ارتفاع نشان می دهند و فلش ها جهت وزش باد را. این باد چه اهمیتی دارد؟ گفتیم که تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال٬ ارتفاعی است که معمولا ابرهای بارشی در آن حضور دارند. بنابراین جهت وزش باد و شدت آن در این تراز، تعیین کننده جهت حرکت و سرعت جابجایی ابرهای سیستم های بارشی خواهد بود( البته فراموش نکنیدکه ارتفاعات بلند نیز اثرات خود را می گذارند. همچنین بارشها همیشه سیستمی نیست. بخصوص در مورد بارش سواحل شمالی و همچنین بارشهای همرفتی بعدا توضیح خواهیم داد ).
حالا از روی نقشه اولی حدس بزنید کجا شدت وزش باد بیشتر است؟
همانطور که می بینید جایی که خطوط بهم نزدیک می شوند.
جهت باد چه ارتباطی با نقشه اول دارد؟
در نیمکره شمالی وزش باد از غرب به شرق است اما این همه ماجرا نیست: خطوط منحنی ترسیم شده در نقشه اول شبیه به لاین های اتوبان هستند و جهت وزش باد در آن ارتفاع موازی با آنهاست. بنابراین مسیر تقریبی ابرهای بارشی سیستمی در امتداد همین منحنی هاست.
نکته جالب دیگر این است که فرض کنید شما سوار بر بالنی درون این لاین خط کشی شده در امتداد فلش های وزش باد حر کت می کنید. در اینصورت هر گاه گردش به سمت چپ دارید (پادساعتگرد) تقریبا می توان گفت جایی هستید که هوا در حال صعود بوده و ناپایدار است (ورتیسیتی یا تاوایی مثبت) و در سمت چپتان هسته کم فشار قرار دارد و شما حول آن می چرخید. بالعکس هر گاه در این لاین ها در حال گردش به سمت راست باشید(ساعتگرد) جایی هستید که هوا در حال نزول بوده و پایدار است (ورتیسیتی یا تاوایی منفی) و شما در حال چرخش حول هسته پر فشار واقع در سمت راستتان هستید. (برای سادگی اثر تغییر سرعت وزش باد در لاینهای مجاور گفته نشد).
بررسی الگوی نقشه ها و تاثیر آن بر بارش کشورمان را بعدا مفصل تر در موردش صحبت می کنیم. اما برای اینکه ذهنتان بیشتر آشنا شود همین نقشه را بررسی می کنیم:
می بینید که در این نقشه که مربوط به اواخر شهریور است در غرب کشورمان پشته ای وجود دارد. اگر این الگو برای مدت زیادی به همین شکل باقی بماند و تغییر نکند در صورت تشکیل سیستم بارشی روی مدیترانه جهت حرکت ابر ها از همان لاین ها که گفتم خواهد بود و بنابراین از روی عراق عبور نکرده و به غرب کشور نفوذ نخواهد کرد. معمولا الگوها دچار تغییر می شوند اما گاهی بلاکی شکل می گیرد و مدتی دوام می آورد و موجب کمبود بارش یک منطقه و پر بارشی منطقه ای دیگر می شود.
دوستان عزیز اینها را به صورت تجربی و ساده نوشتم اگر اشکالی هست بگویید تا اصلاح کنم.
شرمنده می فرمایید
با تشکر از استارتر تاپیک
با تراز میانی که آشنا شدید. همان تراز ۵۰۰ هکتو پاسکال که معمولا ابرهای بارشی در آن ارتفاع یعنی حدود ۵۵۰۰ متری حضور دارند.
بنابراین لازم است هواشناسان ویژگی های این تراز را در بررسی های خود مورد مطالعه قرار دهند.
یکی ازنقشه های مهم نقشه ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 500 هکتوپاسکال می باشد:
در این نقشه مناطق هم ارتفاعی که در آنها فشار هوا ۵۰۰ هکتوپاسکال است مشخص می شوند. می دانید که اتمسفر همگن نیست و بعضی جاها در ارتفاع بالاتری به فشار ۵۰۰ هکتوپاسکال می رسیم و در بعضی جاها در ارتفاع کمتری. مثلا در مناطق پایدار این ارتفاع زیادتر است مثل مناطق تحت سیطره جنب حاره ای ودر مناطقی که ناپایداری رخ می دهد مثل سایکلون ها این ارتفاع کمتر است.
مشاهده پیوست 203417
در این نقشه خطوط منحنی می بینید که بر روی آنها اعدادی نوشته شده است. این اعداد همان ارتفاعی هستند که فشار ۵۰۰ هکتوپاسکال در آن حاکم است. رنگها هم نشان دهنده دمای هوا در همان ارتفاع می باشند.
اگر دقت کنید می بینید در غرب ایران و روی عراق منحنی ها شکل یک تپه یا پشته هستند که در مرکز آن بیشترین ارتفاع را داریم و هرچه به سمت حاشیه ها نزدیک می شویم این ارتفاع کمتر میشود.
این پشته پر ارتفاع نشاندهنده پایداری هواست.
به نقشه زیر دقت کنید و آنرا با نقشه بالایی تطبیق دهید. این نقشه شدت و جهت وزش باد را در تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال نشان می دهد:
مشاهده پیوست 203434
چنانچه می بینید رنگ ها در این نقشه شدت وزش باد را در این ارتفاع نشان می دهند و فلش ها جهت وزش باد را. این باد چه اهمیتی دارد؟ گفتیم که تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال٬ ارتفاعی است که معمولا ابرهای بارشی در آن حضور دارند. بنابراین جهت وزش باد و شدت آن در این تراز، تعیین کننده جهت حرکت و سرعت جابجایی ابرهای سیستم های بارشی خواهد بود( البته فراموش نکنیدکه ارتفاعات بلند نیز اثرات خود را می گذارند. همچنین بارشها همیشه سیستمی نیست. بخصوص در مورد بارش سواحل شمالی و همچنین بارشهای همرفتی بعدا توضیح خواهیم داد ).
حالا از روی نقشه اولی حدس بزنید کجا شدت وزش باد بیشتر است؟
همانطور که می بینید جایی که خطوط بهم نزدیک می شوند.
جهت باد چه ارتباطی با نقشه اول دارد؟
در نیمکره شمالی وزش باد از غرب به شرق است اما این همه ماجرا نیست: خطوط منحنی ترسیم شده در نقشه اول شبیه به لاین های اتوبان هستند و جهت وزش باد در آن ارتفاع موازی با آنهاست. بنابراین مسیر تقریبی ابرهای بارشی سیستمی در امتداد همین منحنی هاست.
نکته جالب دیگر این است که فرض کنید شما سوار بر بالنی درون این لاین خط کشی شده در امتداد فلش های وزش باد حر کت می کنید. در اینصورت هر گاه گردش به سمت چپ دارید (پادساعتگرد) تقریبا می توان گفت جایی هستید که هوا در حال صعود بوده و ناپایدار است (ورتیسیتی یا تاوایی مثبت) و در سمت چپتان هسته کم فشار قرار دارد و شما حول آن می چرخید. بالعکس هر گاه در این لاین ها در حال گردش به سمت راست باشید(ساعتگرد) جایی هستید که هوا در حال نزول بوده و پایدار است (ورتیسیتی یا تاوایی منفی) و شما در حال چرخش حول هسته پر فشار واقع در سمت راستتان هستید. (برای سادگی اثر تغییر سرعت وزش باد در لاینهای مجاور گفته نشد).
بررسی الگوی نقشه ها و تاثیر آن بر بارش کشورمان را بعدا مفصل تر در موردش صحبت می کنیم. اما برای اینکه ذهنتان بیشتر آشنا شود همین نقشه را بررسی می کنیم:
می بینید که در این نقشه که مربوط به اواخر شهریور است در غرب کشورمان پشته ای وجود دارد. اگر این الگو برای مدت زیادی به همین شکل باقی بماند و تغییر نکند در صورت تشکیل سیستم بارشی روی مدیترانه جهت حرکت ابر ها از همان لاین ها که گفتم خواهد بود و بنابراین از روی عراق عبور نکرده و به غرب کشور نفوذ نخواهد کرد. معمولا الگوها دچار تغییر می شوند اما گاهی بلاکی شکل می گیرد و مدتی دوام می آورد و موجب کمبود بارش یک منطقه و پر بارشی منطقه ای دیگر می شود.
دوستان عزیز اینها را به صورت تجربی و ساده نوشتم اگر اشکالی هست بگویید تا اصلاح کنم.
جناب فولادی عزیز از اگه درست فهمیده باشم از روی دو نقشه می شه حدث زد کجا ناپایداری هستش ( جا هایی که خطوط هم ارتفاع به هم نزدیک میشن ) و جهت وزش باد و نا پایداری به کدام منطقه داره کشیده میشه ، اما نمیشه با اطمینان گفت که در اون مناطق بارش رخ میده ، بلکه باید نقشه سطح زمین و خصوصا رطوبت رو هم در نظر گرفت ، مثلا در همین نقشه ای که شما گذاشتین نیمه شرقی کشور ناپایدار هستش اما با توجه به اقلیم اون منطقه و زمان نقشه که شهریور هستش میشه حدث زد که ناپایداری فقط به صورت باد بوده ، درست میگم عزیز؟
سپاس بیکرانناپایداری جو به معنی بارندگی نیست و درست می فرمایید. مثلا ممکنه در صورت نبود رطوبت و همراهی باد های شدید سطحی، چشمه های گرد و خاک شکل بگیره از یه سیستم. منظورم از ناپایداری فراهم بودن شرایط برای صعود هوا و در صورت محیا بودن رطوبت آمادگی برای تشکیل ابر است.
ناپایداری جاییه که چرخش پادساعتگرد جریان های هوایی رو در تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال داریم. همچنین مناظقی که ارتفاع ژئوپتانسیل کمتر از حدی مثلا کمتر از ۵۸۰۰ داشته باشند، احتمال عبور سیستم های بارشی در آنجا بیشتر است.
صرفا وزش باد شدید در تراز میانی جو یک منطقه نشاندنده ناپایداری نیست. جهت چرخیدن آن هم مهم است.
من فکر میکنم این مبحث که الان میخوام کمی راجع بهش بنویسم مطلبی که سؤال خیلی ها هست و اون هم راجع به تودههای پر فشار و کم فشار و انواع اونها. برای فهمیدن سیر یک سیکلون نیاز به دونستن این پیش فرضها داریم.با اجازه اساتید من چند نکتهرو که از چند تا وبسیت خوندم ترجمه کردم و اینجا میزارم دوستان در صورت ناقص تکمیلش کنن ممنون میشم.
۱-پر فشار یا کم فشار بودن ربطی به گرم یا سرد بودن نداره یعنی یک تودهٔ پر فشار هوا میتون سرد یا گرم باشه و همچنین برای توده کم فشار همین قضیهرو داریم
۲-در واقع تودههای پر فشار به ۲ زیر مجموعه و تودههای کم فشار هم به ۲ زیر مجموعه تقسیم میشن.کم فشار هسته سرد و کم فشار هسته گرم؛پر فشار هسته سرد و پر فشار هسته گرم که یکی یکی توضیحشون میدم
کم فشار هسته سرد:اکثر سیکلونهای عرضهای میانی زمین مثل همین سیکلون هفتهٔ قبل از این نوع هستن.در این نوع کم فشار، هوا در همهٔ طبقات جو در حال صعوده و معمولا نسبت به تودههای پر فشار سطح بسیار کوچک تریو اشغال میکنن.سردترین دماها در مرکز اینها وجود داره .در این حالت کم فشار تراز فوقانی میتونه بر نقشه فشار تراز پائین منطبق نباشه.ولی شما میتونید این مرکز کم فشارو در تمام نقشههای هم فشار در تمام ترازهای جو پیدا کنید که معمولا در مرحلهٔ کمال سیکلون اینها بر هم منطبق میشن.این تودهها معمولا بارندگی قابل توجهی رو ایجاد میکنن و مسئول ایجاد طوفانهای عرضهای میانی هستن.برای ایجاد این نوع کم فشار نیاز به تفاوت گردین دما در سطح زمین به عنوان سوخت و ناپایداری امواج تراز میانی و فوقانی و جت استریمها رو به عنوان کبریت داریم.
۲-کم فشار هسته گرم:این تودهها بر خلاف توده بالا دینامیک نیستن و خیلی کم عمق هستن.مثل ابتدای تشکیل کم فشارهای سودانی.اینا به خاطره تابش آفتاب به روی زمینهای عاری از گیاهان تشکیل میشن و هوای گرم سطح زمین به بالا صعود میکنه .اینهارو در نقشه میتونید در ترازهای پایینه جو پیدا کنید و در واقع کم فشار سطح زمین هستن و ترازهای بالای جو معمولان ناپایداری نداران.اینها معمولا با بارندگی همراه نیستن مگر ناپایدریهای جزئی باد از ظهرها.البته تحت شرایط مناسب و کسب رطوبت عمق پیدا میکنن و به حرکت هم در میان دقیقا مثل سامانههای سودانی کذأیی خودمون.
۳-سیکلون های استوایی:اینها معمولان روی اقیانوسها تشکیل میشن و از کم فشار حرارتی ترافهای عمیق تری دارن هر چند اینها هم در لایههای بالأیی جو تضعیف میشن.هوا در مرکز اینها به پائین میره و باعث ایجاد گرمای فشاری میشه و سریعاً هوا در کنار چشم سیکلون به بالا صعود میکنه.بر خلاف کم فشارهای هست سرد اینها با اکلود شدن تازه تقویت میشن .مثل طوفان سندی
۴-پر فشار هست سرد:اینها میتونن پشتههای عمیق یا کم عمقی داشته باشن و معمولا هر چه از منبع سرمای سطحی دور میشیم پشته در تراز بالاتر ضعیف تر میشه.اگر ناپایدریهای تراز میانی و جت استریمها همراهی کنن میتونن سوار بر تراف جوّ میانی بیان به سمت عرضهای پائینتر و جرقهٔ تولید یک کم فشار هسته سردو بدن.معمولان سطح بزرگی از زمین رو در بر میگیرن و هوای معمولا صافو بدون پدیدههای جوی قابل ملاحظه دارن.مثال اینها هم پر فشار سیبری هست.
۵-پر فشار هسته گرم:این پر فشارها معمولان پشتهای بسیار عمیق تری نسبت به پر فشارهای هسته سرد دارن و منطقهٔ بزرگی از سطح زمین رو شامل میشن.هوای گرم با اینکه دانسیته پایینتری داره ولی وقتی در مقیاس بزرگ نزول میکنه اونهم باعث افزایش فشار میشه.اینها هم بارندگی قابل توجهی ندارن مگر بارسهای همرفتی بعد از ظهرها.برای مثال یکی از معروفترینشون پشتهٔ جنب حارهای خودمون هست.
پس در واقع از این تودهها فقط کم فشار هسته سرد هست که به خودیه خودش تشکیل نمیشه و نیاز به بقیهٔ تودهها داره.مثلا ۲ تا پشتهٔ سرد و گرم هست کنار هم که همراهی جت استریم و ناپایداری تراز میانی باعث مشتعل شدنش میشه و کم فشار هسته سرد شکل میگیره