حالات و احوالات کنونی خود را با شعر بیان کنید.

[wonnin]

هیچ انتظاری از کسی ندارم!


و این نشان دهنده ی قدرت من نیست...!


مسئله، خستگی از اعتماد های شکسته است...


بگذار سپیده سر زند.


چه باک که من بمیرم وشبنم فرو خشکد.


و شبگیر خاموش شود و شباهنگ گنگ گردد.


و مهتاب رنگ بازد و ستاره ی سحری باز گردد.


وراه کهکشان بسته شود ....


بگذار سپیده سر زند و پروانه به سوی آفتاب پر کشد.



شریعتی

 

[پرنیان]

دروغ چرا گاهی دلم برایت تنگ می شود.
برای ان هم فکری کرده ام.
به هنگام باران نم نم پیاده راه میروم با چتری بسته.
تا فراموش نکنم که این چتر که قرار بود سقفی برای ما باشد
عصایی شده است برای روزهای تنهاییم
سوگند می خورم که حالم خوب میشود...

 

[AMD.POWER]

پیش چشم همه از خویش یلی ساخته ام
پیش چشمان تو اماسپرانداخته ام
ناگهان دشنه به پشت آمد و تا بیخ نشست
ماه من روی گرفت و سر مریخ نشست
آس در مشت مرا لاشخوران قاپ زدند
کرکسان قاعده را از همه بهتر بلدند
چای داغی که دلم بود به دستت دادم
آنقدر سرد شدم از دهنت افتادم
"علیرضا آذر"

 

[AMD.POWER]

ﺧﺴﺘﻪﺍﻡ ﺭﯼﺭﺍ !
ﻣﯽﺁﻳﯽ ﻫﻤﺴﻔﺮﻡ ﺷﻮﯼ ؟
ﮔﻔﺘﮕﻮﯼ ﻣﻴﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ
ﺗﻮﯼ ﺭﺍﻩ ﺍﺯ ﭘﻮﺯﺵ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﯽگوییم
ﺗﻮﯼ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺍﺑ‌ب‌هاﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎﺑﻮﻧﻪﻫﺎﯼ ﺩﺭّﻩﺍﯼ ﺩﻭﺭ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ
ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﻴﺎﻳﺪ
ﻫﯽ ﺧﻴﺲ ﺍﺯ ﺧﻨﺪﻩﻫﺎﯼ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﯽ، ﻣﯽﺧﻨﺪﻳﻢ،
ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﯽ ﻣﯽﺭﻭﻳﻢ
ﮐﻪ ﺳﻬﻢ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻭ ﺗﺒﺴﻢ ﺍﺳﺖ
ﻣﺸﮑﻠﯽ ﭘﻴﺶ ﻧﻤﯽﺁﻳﺪ
ﮐﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﺎ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺭﯼﺭﺍ
سیدعلی صالحی

 

[kyle]

دلم ...

مرد می خواهد

نابینا

خط بریل بداند

فصل به فصل

تنم را بخواند

بازی های ادبی ام را کشف کند

دستش را بگیرم

بازو به بازو

دنیا را برایش تعریف کنم

چشمش شوم

عصایش

و تمام زشتی های جهان را

برای او

از قلم بیاندازم.

 

[kyle]

معنای سکوت شب را
تنها ماه می داند
که بالای این همه تاریکی
ایستاده است
و برای زمین سیاه و خاموش
آیه های روشنایی را
تکرار می کند
تا مبادا فراموشش شود
که فردایی سپید در راه است.

 

[AMD.POWER]

کسی را تاب دیدار سر زلف پریشان نیست

چرا آشفته می خواهی ، خدایا خاطر ما را ؟

نمی دانم چه نفرینی گریبانگیر مجنون است

که وحشی می کند چشمانش ، آهوهای صحرا را ..
" فاضل نظری "

 

[AMD.POWER]

حکایت بارانی بی‌امان است
این گونه که من
دوستت می‌دارم.
شوریده‌وار و پریشان باریدن
بر خزه‌ها و خیزاب‌ها
به بی‌راهه و راه‌ها تاختن
بی‌تاب، بی‌قرار
دریایی جستن
و به سنگچین باغ بسته دری سرنهادن
و تو را به یاد آوردن
چون خونی در دل
که همواره
فراموش می‌شود.
حکایت بارانی بی‌قرار است
این‌گونه که من
دوستت دارم.
شمس لنگرودی

 

[عرفان 13]

 

[wonnin]

غم نگاه آخرت تو لحظه ی خداحافظی
گریه ی بی وقفه ی من تو اون روزای کاغذی

قول داده بودیم ما به هم که تن ندیم به روزگار
چه بی دووم بود قول ما جدا شدیم اخر کار

 

[wonnin]

خداحافظ
خداحافظ برو عشقم برو که وقت پروازه
برو که دیدن اشکات منو به گریه میندازه
نگاه کن آخر راهم نگاه کن آخر جادست
نمیشه بعد تو بوسید نمیشه بعد تو دل بست
منو تنها بذار اینجا تو این روزای بی لبخند
که باید بی تو پرپر شه که باید از نگات دل کند
حلالم کن اگه میری اگه دوری اگه دورم
اگه با گریه میخندم حلالم کن که مجبورم
نگو عادت کنم بی تو که میدونی نمی تونم
که میدونی نفسهامو به دیدار تو مدیونم
فدای عطر آغوشت برو که وقت پروازه
برو که بدرقه داره منو به گریه میندازه
برو عشقم خداحافظ برو تو گریه حلالم کن
خداحافظ برو اما حلالم کن حلالم کن...

 

[kyle]

دلم ...

مرد می خواهد

نابینا

خط بریل بداند

فصل به فصل

تنم را بخواند

بازی های ادبی ام را کشف کند

دستش را بگیرم

بازو به بازو

دنیا را برایش تعریف کنم

چشمش شوم

عصایش

و تمام زشتی های جهان را

برای او

از قلم بیاندازم.

 

[AMD.POWER]

پس از سالها
به خودم سر زدم
دلم به حالم سوخت!
غرق شده بودم...!!!
به تنگ آمده ام از همه چیز
بگذارید هواری بزنم
من برای این همه درد کافی نیستم...!

 

[user132]

آهای با تو بودم یه کاری بکن
اگه میشنوی صدامو یه کاری بکن
میدونم همه چیز پوشالیه
همه وعده هات پوچ و تو خالیه
نه اینجا نه اونجا بهشتی نبود
فقط گفتیو این، سرشتی نبود
که میخواستمو تو واسم ساختی
منو تو چه فکرایی انداختی؟
نمیخوام دیگه بستمه زندگی
اگه قسمت اینه میگم مردگی!

 

[user132]

یه چیزهایی تو زندگی هست که همیشه دست نیافتنی اند. یه چیزهایی که تو فقط می تونی با اجازه داری بهشون نزدیک بشی. اما هیچ وقت امکان لمس و یا داشتنش رو نداری. تبدیل میشند به حسرت و حسرت هم باقی می مونند. گویی که باید تنها جلوی چشمهات باشند و به تو یادآوری کنند که قرار نبوده و نیست که مال تو باشند. (زندگی من پر از این مدل چیزاست اصلا این جملات رو واسه من گفتن)

 

[ibest]

سعدی به روزگاران مهری نشسته بر دل

بیرون نمی توان کرد إلّا به روزگاران

"سعدی"



گفتی: «به روزگاران مهری نشسته...» گفتم:

بیرون نمی توان کرد «حتّی» به روزگاران

"محمدرضا شفیعی کدکنی"

 

[ibest]

پرنـــده در صدای خوشش

رنج و درد و ماتـــم نیست

پرنده اهلِ شِکــوه و اهلِ گلایه و غــم نیست

خوش به حالِ هوایش و خوش به حالِ دلش

و خوش به حال پرنـــده

که مثلِ آدم نیست



"مجتبی کاشانی"

 

[AMD.POWER]

چشمت ستاره اش را
چندان چراغ وسوسه خواهد کرد
تا من به آفتاب بگویم: نه!
بانوی رنگ های شکوفان!
رنگین کمان!
پل بسته ای که عشق
آفاق را به هم بردوزد
آفاق را به رنگ تو می بینم
و چشم هایت آن سوی مه
همچون چراغ های دریایی می سوزد.
"حسین منزوی"

 

[afshin5]

به تو از تو می نويسم
به تو ای هميشه در ياد
ای هميشه از تو زنده
لحظه های رفته بر باد

وقتی که بن بست غربت
سايه سار قفسم بود
زير رگبار مصيبت
بی کسی تنها کسم بود

وقتی از آزار پاييز
برگ و باغم گريه می کرد
قاصد چشم تو آمد
مژده ی روييدن آورد

ای هميشگی ترين عشق
در حضور حضرت تو
ای که می سوزم سراپا
تا ابد در حسرت تو

به تو نامه می نويسم
نامه ای نوشته بر باد
که به اسم تو رسيدم
قلمم به گريه افتاد
ای تو يارم روزگارم
گفتنی ها با تو دارم
ای تو يارم
از گذشته يادگارم

به تو نامه می نويسم
ای عزيز رفته از دست
ای که خوشبختی پس از تو
گم شد و به قصه پيوست



در گريز ناگزيرم
گريه شد معنای لبخند
ما گذشتيم و شکستيم
پشت سر پلهای پيوند

در عبور از مسلخ تن
عشق ما از ما فنا بود
بايد از هم می گذشتيم
برتر از ما عشق ما بود

 

[ibest]

من آنچه را احساس باید کرد

یا از نگاه دوست باید خواند،

هرگز نمی پرسم

هرگز نمی پرسم که: آیا دوستم داری؟

قلبِ من و چشمِ تو می گوید به من: آری



"فریدون مشیری"