زیباترین اشعار عاشقانه

[ibest]

دست من کوتاه ازدیدارتوست

قلب من اماهمیشه یادتوست

بهترینی هرکجاهستی بدان

هرکجاباشم دلم دریادتوست

 

[kyle]

فردا اگر بدون تو باید به سر شود

فرقی نمی کند شب من کی سحر شود

شمعی که در فراق بسوزد سزای اوست

بگذار عمر بی تو سراپا هدر شود

رنج فراق هست و امید وصال نیست

این «هست و نیست» کاش که زیر و زبر شود

رازی نهفته در پس حرفی نگفته است

مگذار درددل کنم و دردسر شود

ای زخم دلخراش لب از خون دل ببند

دیگر قرار نیست کسی با خبر شود

موسیقی سکوت صدایی شنیدنی است

بگذار گفتگو به زبان هنر شود

فاضل نظری

 

[عرفان 13]

خبر داری یا که بگم دلم هنوز تو رو می خواد
یادت میفتم یه دفعه
بغض می کنم خیلی زیاد
این روزا باز یه حالی ام
دلم می گیره دم به دم
بدجور هواتو می کنم
آره...هنوز به یادتم
مثل روزای اول حال و هوای عاشقی
خبر داری یا که بگم بدجوری بی قرارتم

 

[عرفان 13]

من اگر دختر نفرین شده تقدیرم
اگر از راز جهان وارث یک احساسم
تو همان ادمک چوبی پیمان شکنی
که فقط لایق اتش زدنی

 

[عرفان 13]

از تو می نویسم
انگشتانم
شاه پر بازی می شوند
که از دهانشان
واژه هائی از جنس پرواز می ریزد
از تو می نویسم
چشم هایت، پا برهنه چون باران
در احساس من می دوند
پنجره های حسّ مرا می گشایند
کبوترهای دنیا به هوا می خیزند
و تو را سبک بالُ سرخوش
در آسمان شعر من پراکنده می کنند
و من از پر پرواز عشق تو
بالشی می سازم
برای واژه های بی خوابم !

 

[عرفان 13]

نمي خواهم فكر كنم ، نه امروز
نه هيچ زمان ديگري
از امروز مي خواهم با آغوش تو زندگي كنم
براي تو به كام تو
اگر عاشقي سكوت است من لال مي شوم
اگر دوست داشتن اطاعت است
من رعيت حكومت تو مي شوم
و محو در استبداد تو
آينه ها را از خانه دور مي كنم
كه ديده نشوم
مي خواهم تنها تو را ببينم و
محو تو باشم ..​

 

[عرفان 13]

میان تاریکی
تو را صدا کردم
سکوت بود و نسیم
که پرده را می برد .
در آسمان ملول
ستاره ای می سوخت
ستاره ای می رفت
ستاره ای میمرد !
ترا صدا کردم
ترا صدا کردم
تمام هستی من ...
چو یک پیالۀ شیر
میان دستم بود
نگاه آبی ماه
به شیشه ها می خورد
ترانه ای غمناک
چو دود بر می خاست
ز شهر زنجره ها
چو دود میلغزید
به روی پنجره ها
تمام شب آنجا
میان سینه ی من
کسی ز نومیدی
نفس نفس می زد
کسی به پا می خاست
کسی تو را می خواست
دو دست ِ سرد او را
دوباره پس می زد !
تمام شب آنجا
ز شاخه های سیاه
غمی فرو میریخت
کسی ز خود میماند
کسی ترا می خواند
هوا چو آواری
به روی او می ریخت
درخت کوچک من
به باد عاشق بود
به باد ِ بی سامان
کجاست خانه ی باد ؟
کجاست خانه ی باد ؟
از : فروغ فرخزاد

 

[عرفان 13]

دیروز به یاد تو و آن عشق دل انگیز
بر پیکر خود پیرهن سبز نمودم
در آینه بر صورت خود خیره شدم باز
بند از سر گیسویم آهسته گشودم
عطر آوردم بر سر و بر سینه
فشاندم
چشمانم را ناز کنان سرمه کشاندم
افشان کردم زلفم را بر سر شانه
در کنج لبم خالی آهسته نشاندم
گفتم به خود آنگاه صد افسوس که او نیست
تا مات شود زین همه افسونگری و ناز
چون پیرهن سبز ببیند به تن من
با خنده بگوید که چه زیبا شده ای باز

 

[عرفان 13]

شاید این را شنیده ای که زنان
در دل « آری » و « نه » به لب دارند
ضعف خود را عیان نمی سازند
رازدار و خموش و مکارند

آه ، من هم زنم ، زنی که دلش
در هوای تو می زند پر و بال
دوستت دارم ای خیال لطیف
دوستت دارم ای امید محال
​

 

[ibest]

بچه شده ام
یاد بازی های کودکی کرده ام
آخر مدتی است در هوای تو تاب می خورم …
آرمین یوسفی

 

[ibest]

یا بفرما به سرایم ، یا بفرما به سرآیم

غرضم وصل تو باشد ، چه تو آیی چه من آیم

کشکول طبسی / طرح : کــ شو

 

[HomeFront]

متولد شدیم و نام تازه ای

بر خودگذاشتیم

فرقی نمی کند

آن فصل

- فصلی که می توان متولد شد -

حتما بهار باید باشد

و نام تازه ی ما ، حتما

دیوانه وار باید باشد

فرقی نمی کند

امروز هم

ما هر چه بوده ایم ، همانیم

ما باز می توانیم هر روز ناگهان متولد شویم

ما ... همزاد عاشقان جهانیم ...

" قیصر امین پور "

 

[one king love]

بی عشق عمر آدم بی اعتقاد میره
هفتاد سال عبادت یک شب به باد میره

 

[ibest]

سوز عشق تو چون گرم التهاب شوم
چو شمع شعله کشم آنقدر که آب شوم

هزار چشمه نور از تو در دلم جاريست
به کهکشان روم و رشک آفتاب شوم

تو ای سلاله خورشيد ذره پرور باش
مباد آنکه چو زلفت به پيچ و تاب شوم

مشام من ز گل روی خود معطر کن
که با نسيم سبک سير همرکاب شوم

به شوق چشمه وصل تو آمدم ، مپسند
که درکويرغمت خسته از سیراب شوم

کنون که دامنم زاشک شوق لبريزست
بیا که من ز وصال تو کامياب شوم

هزار شکوه ناگفته در دلم باقیست
ولی چو لب به سخن آوری مجاب شوم

من و غلامی درگاه مهدی موعود
که با شنيدن نامش در انقلاب شوم

در ن حریم که نامحرم است مهر منیر
کیم که ذره ناچيز آن جناب شوم

به گرد شعله چو پروانه سوختم ای دوست
بدین امید که از عاشقان حساب شوم

 

[ibest]

هنوز گردش چشمی نبرده از هوشت
که یاد خویش هم از دل شود فراموشت

تو از سیاهی شب های ما چه غم داری
که آفتاب دمیده است از بناگوشت

مگر به دامن گل سر نهاده ای شب دوش
که آید از نفس غنچه بوی آغوشت

رهی اگرچه لب از گفتگو فروبستی
هزار شکوه سراید نگاه خاموشت!!

 

[zapas1369]

حســــرت،
يعني خواستن تـــــــو
كه داشتن نمي شود
هيـــچوقـــــــــت

 

[zapas1369]

چه سخت است تشییع عشق بر روی شانه های فراموشی
وچه سخت است سپردن دل به قبرستان جدایی...
وقتی میـــــدانی پنج شنبه ای نیــــــست تا..
رهگذری بر بی کسی ات فاتحه بخواند...

 

[zapas1369]

این بار هم دیر رسیدی.
ببین!
دراز کشیده ام میان تابوت
و لب خندِ انتظار
ماسیده است روی لب هایم.
تو، همیشه دیر می رسی...

 

[zapas1369]

آنکه مست آمد و دستي به دل ما زد و رفت ،
در اين خانه ندانم به چه سودا زد و رفت
خواست تنهايي ما را به رخ ما بکشد،
طعنه اي بر در اين خانه تنها زد و رفت

 

[zapas1369]

در این شبــهای بـــارانی
غــــــم انگیز است تنـــــــهایــــــی
بـــــــه امـــــــید نگـــــــاهی تلــخ که می ایـــــی
به احســــاست قســــــم یــــک شب
دلم می میرد از حسرت
و من اهسته میگویم :
تــــــو هــــــــم دیـــــگر نمـــیـــایــــی .....