ehsanmortazavi
کاربر تازه وارد
- تاریخ عضویت
- 10 دسامبر 2018
- نوشته‌ها
- 13
- لایک‌ها
- 4
- سن
- 31
دو هفته پیش بود که یک سناتور در کنگره آمریکا از همکارانش خواست که به نحوی جلوی ارزهای دیجیتال را بگیرند. او در صبت های خودش گفت که قسمت عمده ای از قدرت بین المللی دولت آمریکا از دلار به دست می‌اید که به عنوان یک واحد استاندارد برای تراکنش های مالی بین المللی پذیرفته شده است، اما ارزهای دیجیتال دارند این قدرت را از ما میگیرند و ما را در جایگاهی قرار خواهند داد که به عنوان مثال تحریم‌های مالی ما برای ایران بی اثر خواهد شد و در کل از قدرت ما در سیاست خارجه می کاهد و همچنین به دریافت مالیات‌ها آسیب وارد می‌کند. در این قسمت زیر ذره بین قصد داریم بررسی کنیم که آیا دولتها واقعا قادر به متوقف کردن بیت کوین و دیگر ارزهای دیجیتال هستند؟
متوقف کردن بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال
فرض کنیم یک دولتی قصد داشته باشد بیت کوین را در کشورش به کل متوقف نماید. برای این کار دولت فرضی چند گزینه پیش رو دارد، در این مقاله تک تک این گزینه‌ها را بررسی می کنیم تا بفهمیم که کدامیک از آنها به لحاظ فنی برای دولتها امکان‌پذیر است و تا چه حد آن راه حل میتواند جلوی بیت کوین و ارزهای دیجیتال را در کشورش بگیرد.
جلوگیری از فعالیت صرافی‌های ارزهای دیجیتال
اولین راهکار برای دولت فرضی جلوگیری از تبدیل ارزهای فیات به ارزهای دیجیتال از طریق غیر قانونی اعلام کردن فعالیت صرافی‌های کریپتو و بستن آن هاست. با انجام این کار توسط دولت لطمه سنگینی به مبادلات رمزارزها وارد می شود اما یقینا این روند متوقف نمی‌شود. چون بیت کوین یک ارز دیجیتال غیر متمرکز است و دولتها کنترلی بر آن ندارند، با این کار فقط مبادلات آن از صرافی‌های متمرکز که اکثرا پروسه احراز هویت دارند به مبادلات همتا به همتا (P2P) بین مردم و بدون پروسه KYC، صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) و یا صرافی‌های متمرکز غیر قانونی منتقل می‌شوند، یعنی مبادلات از روی زمین به زیرزمین منتقل می‌شوند. این امر برای هیچ دولتی مطلوب نیست و تنها باعث کاهش کنترل دولت بر مبادلات و متضرر شدن مردم می‌شود.
پس این گزینه نه تنها نمی تواند مانع از مبادله بیت کوین شود و جلوی آن را بگیرد بلکه میتواند اثرات سوئی هم برای دولت و هم برای مردم داشته باشد.
اختلال در ماینینگ
از آنجا که ماینرها از جمله تامین کنندگان اصلی ارز دیجیتال در یک کشور هستند بنابراین ایجاد اختلال در کار آنها میتواند یکی از گزینه‌های پیش روی دولتها برای محدود کردن ارزهای دیجیتالی مثل بیت کوین باشد. خب باز هم گزینه اول برای هر دولتی غیر قانونی اعلام کردن یک فعالیت است که در این مورد شامل غیر قانونی کردن فعالیت ماینرها و واردات و ساخت تجهیزات استخراج می‌شود. همانند بخش قبل نتیجه این کار می‌شود انجام مخفیانه و غیر قانونی ماینینگ که اکثرا با انشعابات غیر قانونی برق هم صورت می‌گیرد و قاچاق تجهیزات ماینینگ.
اما گزینه بعدی میتواند ممانعت به عمل آوردن از انتشار بلاک‌های ساخته شده توسط ماینرهای آن کشور در شبکه به فرض بیت کوین باشد تا به این ترتیب مانع درآمدزایی آنها شوند. هر بلاک بیت کوین چیزی جز تعدادی تراکنش بیت کوین، با حجم کلی ۱ مگابایت نیست و دولت ها در این روش باید به طریقی مانع از گسترش اطلاعاتی که ساختارشان مطابق ساختار بلاک های بیت کوین است، در شبکه اینترنت شوند. انجام این کار بسیار پیچیده و هزینه بر است و راه های زیادی برای دور زدن آن توسط ماینرها وجود دارد. مثلا یکی از آن ها استفاده از ماهواره برای ارسال بلاک های ساخته شده توسط ماینرها به شبکه بیت کوین است. پس یک دولت عملا نمی تواند به هیچ طریقی به صورت کامل مانع از فعالیت ماینرها در کشورش شود.
ایجاد اختلال در انتقال تراکنش‌ها
دولت ها به دو طریق میتوانند در انتقال تراکنش‌های بیت کوین اختلال ایجاد کنند: قطع دسترسی به کیف پول ها و ممانعت از انتقال اطلاعات مربوط به تراکنش های بیت کوین در شبکه اینترنت. کیف پول ها رابط بین کاربر با شبکه بیت کوین هستند، اگر کیف پول مبتنی بر سرور باشد، مسدود کردن آن میتواند فقط دسترسی به آن را برای کاربر کمی دشوارتر کند زیرا کاربر راه‌های زیادی برای عبور از آن دارد و حتی میتواند دارایی هایش را به یک کیف پول دیگر انتقال دهد.
اما در مورد روش دوم باید گفت که تراکنش های بیت کوین رشته‌ای کوتاه از اطلاعات هستند که بر خلاف اطلاعات تراکنش های بانکی حاوی هیچ اطلاعات حساسی نیستند که دارایی مالک را به خطر بیندازند. مثلا آنچه در تصویر زیر می‌بینید یک تراکنش کامل بیت کوین است که فرمت hex نوشته شده است. در این تراکنش همه چیز از جمله امضای دیجیتال و کلید عمومی فرستنده تا مقدار تراکنش و آدرس گیرنده مشخص است و کسی نه میتواند از آن به اطلاعات حساس مثل کلید خصوصی دست پیدا کند نه میتواند اطلاعات آن را به نفع خود تغییر دهد چون هماهنگی موجود در آن از بین می‌رود.
بنابراین کاربران بیت کوین میتوانند حتی در صورت قطع شدن اینترنت هم تراکنش خود که یک رشته کوتاه از اطلاعات همانند شکل فوق است را به صورت آفلاین ایجاد کنند و آن را به هر طریقی که میتوانند به یک نفر در خارج از آن کشور که به اینترنت دسترسی دارد بفرستند تا او این تراکنش را درشبکه بیت کوین منتشر نماید. مثلا آن را از طریق SMS ارسال کنند و یا حتی آن را بر روی یک تکه کاغذ بنویسند و آن را به صورت فیزیکی پست کنند. بنابراین استفاده از این روش ها توسط دولت ها ، هرچند فرآیند انجام تراکنش بیت کوین را بسیار دشوارتر می‌کنند اما نمی‌تواند آن را به صورت کامل متوقف کند.
ممنوعیت مالکیت ارزهای دیجیتال
آخرین راهکار برای دولت ها هم اعلام ممنوعیت مالکیت بیت کوین و ارزهای دیجیتال است که اعمال همچین تصمیمی برای دولت ها بسیار راحت است اما کنترل و شناسایی افراد خاطی برای آنها اگر غیر ممکن نباشد بسیار دشوار خواهد بود. مثلا در گذشته در یک دوره زمانی در آمریکا نگهداری طلا توسط مردم از طرف دولت ممنوع اعلام شد و کسانی که طلا نگهداری می‌کردند مشمول مجازات می‌شدند هر چند بررسی آن برای دولت امری مشقت بار بود اما باید گفت که اعمال چنین تصمیمی برای ارزهای دیجیتال بسیار بسیار دشوارتر هم هست زیرا ارزهای دیجیتال ماهیت فیزیکی ندارند و تنها معیار مالکیت آن داشتن کلید خصوصی مرتبط به آن است که هر کسی به راحتی میتواند داشتن آن را کتمان کند.
نتیجه گیری
دولت ها با اعمال قوانین و ایجاد محدودیت ها میتوانند تا حد زیادی استفاده از ارزهای دیجیتال را برای کاربران سخت کنند اما همانطور که بحث شد به هیچ طریقی نمی توانند به طور کلی جلوی آن ها را بگیرند. در ضمن در صورت اعمال محدودیت های وسیع توسط چند کشور بزرگ دنیا بر روی یک ارز دیجیتال، توسعه دهندگان آن میتوانند با اعمال چند به روز رسانی نرم افزار آن ارز دیجیتال با روش هایی خلاقانه آن محدودیت‌ها را بی اثر کنند و فناوری همواره راه خود را پیدا خواهد کرد.
منبع: www.mihanblockchain.com
