dariushiraz
کاربر تازه وارد
ایرنا
محققان انواع جديد و كمياب هسته اتمي بوجود آوردهاند كه قبلا تصور ميشد وجود ندارند.
به گزارش پايگاه اينترنتي بيبيسي نيوز، ساخت سه ايزوتوپ جديد منيزيم و آلومينيوم بيانگر آن است كه امكان توليد انواع سنگين ساير عناصر معمولي نيز وجود دارد.
هسته جديد كه فقط به مدت كسري از ثانيه پايدار ماند، از طريق برخورد دادن اتمها در نصف سرعت نور در يك شتابدهنده ذرات بوجود آمد.
اين تحقيقات كه در مجله "نيچر" منتشر شده است شناختي از عملكرد ستارگان را در اختيار فيزيكدانان فضايي فراهم ميكند.
پل هنري هينن فيزيكدان هستهاي دانشگاه "ليبر دو بروكسل" ميگويد براي ايجاد هسته بسيار سنگين راه ديگري نيز وجود دارد و آن انفجارات درون ستارگان است.
در تحقيقات آزمايشگاهي اين اتفاق تكرار شده است كه اين يافتهها سرنخهايي از فرايندهاي ستارگان در اختيار دانشمندان قرار ميدهد.
اين تحقيقات امكان آزمايش اعتبار الگوهاي هستهاي را براي فيزيكدانان نظري ميسر ميسازد.
پروفسور ديو موريسي يكي از نويسندگان اين مقاله ميگويد حد پايداري ماده ممكن است بسيار بيشتر از ميزاني باشد كه پيشتر تصور ميشد.
اين كشف نشان ميدهد هنوز اسرار بسيار زيادي در مورد هسته اتم وجود دارد.
فيزيكدانان از آغاز قرن بيستم ميدانستند هسته اتم از دو ذره اصلي پروتون و نوترون تشكيل شده است و اين ذرات با يك نيروي هستهاي قوي در كنار هم قرار گرفتهاند.
همچنين اثبات شده است كه تمام اتمهاي يك عنصر شيميايي خاص تعداد منحصر بفردي پروتون دارند، اما تعداد نوترونها ميتواند در اتمها متفاوت باشد كه در اين صورت، اين دو اتم ايزوتوپ ناميده ميشوند.
اما از دهه ۱۹۳۰تاكنون دانشمندان با مطالعه نيروهاي هستهاي ميخواستند بدانند يك تعداد مشخص پروتون حداكثر با چند نوترون ميتواند تشكيل پيوند دهد. اين امر يك ويژگي اصلي ماده است كه "نوترون دريپ لاين" "neutron - driplineناميده ميشود.
اين نكات براي درك دانشمندان از نيروي پيونددهنده هسته، اهميت دارد اما حتي امروز نيز دانشمندان نميدانند چه تركيباتي از پروتونها و نوترونها ميتوانند بيشترين بخش هستهاتمها را تشكيل دهند.
يك راه حل اين است كه تعداد نوترونهايي را پيدا كرد كه ميتوان بطور مصنوعي در هسته عناصر معمولي قرار داد زيرا تعداد پروتون يك عنصر، يكسان است ولي تعداد نوترون آنها ميتواند متفاوت باشد.
اين كار با استفاده از شتابدهنده ذرات حلقوي سيكلوترون انجام ميشود و در آن اتمهاي سنگين با ساير مواد در سرعتهاي بسيار بالا بمباران ميشوند و با اين كار واكنشهاي هستهاي ايجاد ميشود كه اتمهاي اوليه را تجزيه كرده و هسته جديد سنگين ايجاد ميشود.
محققان دانشگاه ايالتي ميشيگان با اين شيوه يك ايزوتوپ بسيار سنگين منيزيم، يعني منيزيم ۴۰حاوي ۱۲پروتون و ۲۸نوترون ايجاد كردند.
منيزيم معمولا ۱۲نوترون دارد.
آنها همچنين نظيرهاي سنگينتر آلومينيوم، يعني آلومينيوم ۴۲را با ۱۳پروتون و ۲۹نورتون و همچنين آلومينيم ۴۳با ۱۳پروتون و ۳۰نوترون يافتند. آلومينيوم معمولا ۱۴نوترون دارد.
فرضيههاي رايج ، وجود آلومينيم ۴۲را رد ميكند.
دكتر موريسي افزود ما بايد روشهاي اندازهگيري و تشخيص را براي آزمايشهاي بعدي بهبود ببخشيم تا امكان شناسايي ايزوتوپهاي سنگين تر هم فراهم شود.
محققان انواع جديد و كمياب هسته اتمي بوجود آوردهاند كه قبلا تصور ميشد وجود ندارند.
به گزارش پايگاه اينترنتي بيبيسي نيوز، ساخت سه ايزوتوپ جديد منيزيم و آلومينيوم بيانگر آن است كه امكان توليد انواع سنگين ساير عناصر معمولي نيز وجود دارد.
هسته جديد كه فقط به مدت كسري از ثانيه پايدار ماند، از طريق برخورد دادن اتمها در نصف سرعت نور در يك شتابدهنده ذرات بوجود آمد.
اين تحقيقات كه در مجله "نيچر" منتشر شده است شناختي از عملكرد ستارگان را در اختيار فيزيكدانان فضايي فراهم ميكند.
پل هنري هينن فيزيكدان هستهاي دانشگاه "ليبر دو بروكسل" ميگويد براي ايجاد هسته بسيار سنگين راه ديگري نيز وجود دارد و آن انفجارات درون ستارگان است.
در تحقيقات آزمايشگاهي اين اتفاق تكرار شده است كه اين يافتهها سرنخهايي از فرايندهاي ستارگان در اختيار دانشمندان قرار ميدهد.
اين تحقيقات امكان آزمايش اعتبار الگوهاي هستهاي را براي فيزيكدانان نظري ميسر ميسازد.
پروفسور ديو موريسي يكي از نويسندگان اين مقاله ميگويد حد پايداري ماده ممكن است بسيار بيشتر از ميزاني باشد كه پيشتر تصور ميشد.
اين كشف نشان ميدهد هنوز اسرار بسيار زيادي در مورد هسته اتم وجود دارد.
فيزيكدانان از آغاز قرن بيستم ميدانستند هسته اتم از دو ذره اصلي پروتون و نوترون تشكيل شده است و اين ذرات با يك نيروي هستهاي قوي در كنار هم قرار گرفتهاند.
همچنين اثبات شده است كه تمام اتمهاي يك عنصر شيميايي خاص تعداد منحصر بفردي پروتون دارند، اما تعداد نوترونها ميتواند در اتمها متفاوت باشد كه در اين صورت، اين دو اتم ايزوتوپ ناميده ميشوند.
اما از دهه ۱۹۳۰تاكنون دانشمندان با مطالعه نيروهاي هستهاي ميخواستند بدانند يك تعداد مشخص پروتون حداكثر با چند نوترون ميتواند تشكيل پيوند دهد. اين امر يك ويژگي اصلي ماده است كه "نوترون دريپ لاين" "neutron - driplineناميده ميشود.
اين نكات براي درك دانشمندان از نيروي پيونددهنده هسته، اهميت دارد اما حتي امروز نيز دانشمندان نميدانند چه تركيباتي از پروتونها و نوترونها ميتوانند بيشترين بخش هستهاتمها را تشكيل دهند.
يك راه حل اين است كه تعداد نوترونهايي را پيدا كرد كه ميتوان بطور مصنوعي در هسته عناصر معمولي قرار داد زيرا تعداد پروتون يك عنصر، يكسان است ولي تعداد نوترون آنها ميتواند متفاوت باشد.
اين كار با استفاده از شتابدهنده ذرات حلقوي سيكلوترون انجام ميشود و در آن اتمهاي سنگين با ساير مواد در سرعتهاي بسيار بالا بمباران ميشوند و با اين كار واكنشهاي هستهاي ايجاد ميشود كه اتمهاي اوليه را تجزيه كرده و هسته جديد سنگين ايجاد ميشود.
محققان دانشگاه ايالتي ميشيگان با اين شيوه يك ايزوتوپ بسيار سنگين منيزيم، يعني منيزيم ۴۰حاوي ۱۲پروتون و ۲۸نوترون ايجاد كردند.
منيزيم معمولا ۱۲نوترون دارد.
آنها همچنين نظيرهاي سنگينتر آلومينيوم، يعني آلومينيوم ۴۲را با ۱۳پروتون و ۲۹نورتون و همچنين آلومينيم ۴۳با ۱۳پروتون و ۳۰نوترون يافتند. آلومينيوم معمولا ۱۴نوترون دارد.
فرضيههاي رايج ، وجود آلومينيم ۴۲را رد ميكند.
دكتر موريسي افزود ما بايد روشهاي اندازهگيري و تشخيص را براي آزمايشهاي بعدي بهبود ببخشيم تا امكان شناسايي ايزوتوپهاي سنگين تر هم فراهم شود.