یه عکس آنالوگ قدیمی از آمستردام. این عکس رو حدود ۳/۵ پیش انداختم. لنز یادم رفته. فکر کنم ۵۰ میلیمتر بود اگه اشتباه نکنم. فیلم هم شک دارم که "فوجی کالر ۲۰۰" بود یا "آگفا فیستا ۲۰۰"؟ فقط یادمه که فیلم حدودا ۶ سال از زمان تاریخش گذشته بود. فکر نمیکردم که عکس خوب در بیاد ولی شانسکی خوب در اومد. البته میتونی ببینی که عکس تا حدی فاسد شده و کیفیت اش به یه فیلم تازه نمیرسه, ولی قابل قبوله. من خوبی که دارم اینه که فقط با یه لنز ۵۰ میلیمتر و یه لنز حدودا ۲۸ میلیمتر میتونم همه کار هامو بکنم بدون اینکه لنگ بمونم. حتی میتونم فقط با یه لنز ۳۵ میلیمتر همه کار ها مو تو شهر انجام بدم بدون اینکه احساس کمبود بکنم.
تو عکاسی آنالوگ یه یک پوهن مثبت دارید که خیلی عالیه, و اون اینه که بادی اصلا مهم نیست. البته شاید بشه گفت از نظر ارزش گذاری جایگاه بادی تو عکاسی آنالوگ فقط ۵% ارزش داره. و بقیه ۹۵% به "تجربه و شناخت عکاس از تکنیک ها و زیر و زبر کار با ایزو و داروی ظهور" و "کیفیت لنز" و "کیفیت فیلم و داروی ظهور" تعلق میگیره.