esfandiyar2002
مدیر بازنشسته
مطلبي را كه مي خوانيد قطعاً با واكنش روبه رو خواهد شد و كساني خواهند بود كه يا از منظر علمي، پديده را داوري مي كنند و يا دين پژوهاني هستند كه با چنين مباحثي آشنايند.
شنيدن آن يك لحظه شوك عجيبي به آدمي وارد مي كند. ولي عجيب نيست. با اندكي تفكر و كمي محاسبات ساده به مطلب عميق و شگرفي دست پيدا خواهيم كرد كه حداقل ذهن ما را به اين راحتي آرام نمي گذارد. آيا مي توان تصاوير را مشاهده كرد؟ منظور چيست؟
به قرآن كه رجوع مي كنيم، در جايي خدا فرموده كه در آخرت تمام اعمال ما از كوچك و بزرگ مشاهده و محاسبه مي شود. چه بسا خود آدمي با ديدن مجدد فيلم زندگي خود به طور كامل، بتواند تا حدودي در مورد خود قضاوت كند و آيه قرآن را تكرار كند كه مرا به زمين برگردانيد تا اعمالم را اصلاح نمايم.مهم نيست مسلمان باشيم يا نه، خداپرست و خداشناس باشيم يا نه، عارف و عالم باشيم يا نه، ولي حتماً اين بحث، اين نظر، تأثير بسزايي در تفكر و جهان بيني ما خواهد داشت. در هر مرحله از پلكان عرفان كه باشيم و در هر مرحله از سير الي الله كه باشيم و در هر سني، جهش قابل توجهي در اين مسير به ما خواهد داد.
و اما اصل مطلب:
مي دانيم كه نور با سرعت سيصد هزار كيلومتر در ثانيه در حركت است كه بالاترين سرعت را در اين جهان مادي داراست. در مسافت هاي كم مثلاً در روي كره زمين، شايد اين سرعت قابل تعقيب و قابل لمس نباشد. يعني اگر كره زمين مسطح بود (به عرض چهل هزار كيلومتر) در كمتر از يك ثانيه، نور كل آن را طي مي كرد. اما نكته در اينجاست كه از اين زمين خاكي بايستي فراتر رفت. در جايي كه نور خورشيد هشت دقيقه و بيست ثانيه طول مي كشد تا به زمين برسد. (فاصله خورشيد تا زمين در حدود پانزده ميليارد كيلومتر است) بله اين مسافت در مقايسه با مسافت هاي زميني آن قدر زياد است كه نور با سرعت بالاي خود پانصد ثانيه در راه است. نكته جالب ديگر اين است كه نوري كه در حال حاضر مشاهده مي كنيم، مربوط به پانصد ثانيه قبل است. پس نتيجه مهم اين كه، ما هيچ گاه پخش مستقيم از خورشيد نداريم، يعني اگر اتفاقي براي خورشيد بيفتد پانصد ثانيه ديرتر خبردار مي شويم.
گام بعدي اين كه اگر ناظري در روي خورشيد به زمين نگاه كند، براي ديدن هر لحظه ما مسلماً پانصد ثانيه زمان نياز دارد و او هم پانصد ثانيه از پخش زنده ما عقب مي باشد. يعني در حال حاضر ناظر روي خورشيد تصاوير هشت دقيقه و بيست ثانيه قبل ما را تماشا مي كند. كمي به فكر فرو مي رويم. بله، گذشته ما در فاصله دوري از ما در حال پخش مي باشد (البته منظور از نور مي تواند طيف امواج الكترومغناطيس باشد كه از ما بازتاب يا ساطع يا رديابي شود.)
حال گامي فراتر مي رويم. مي دانيم سال نوري مسافتي است كه نور در عرض يك سال طي مي كند. يعني يك سال نوري از محاسبات زير حاصل مي شود:
تقريباً ۹۴۶۰ ميليارد كيلومتر =km ۳۰۰۰۰۰*۶۰*۶۰*۲۴*۳۶۵
اين عدد بيش از ششصد برابر فاصله ما از خورشيد است. واقعاً درك اين مسافت، سنگين است و در تصورات ما نمي گنجد. اما تحمل كنيد. به راحتي از سنگيني اين مطلب عبور مي كنيم تا به نتيجه جالب تري برسيم.
در سياره اي كه يك سال نوري با ما فاصله دارد، تصاوير ما يكسال طول مي كشد تا به آن سياره برسد، يعني آن سياره از پخش مستقيم زندگي ما يك سال عقب تر است، اما تمام و كمال بدون سانسور پخش مي شود. بدين معني كه تصاوير زندگي امروز ما يك سال ديگر در آن سياره ديده مي شود و به عبارتي، تصاويري كه در آن سياره هم اكنون از ما ديده شود، مربوط به يك سال گذشته ما است.
بله عجيب نيست در اين دنيا با اين همه اعجاز و شگفتي، چيز عجيبي نيست. تنها عجيب ما هستيم، با اين همه كه مي دانيم، اما نمي دانيم.
بله حتماً تصاوير كل عمر خود را مي خواهيد؟ اگر ۶۰ ساله هستيد، تصاوير هنگام متولد شدن شما ۶۰ سال نوري از زمين فاصله گرفته است و تصاوير امروزتان در حال حركت است. اگر ۳۰ ساله هستيد، تصاوير شما ۳۰ سال نوري از شما دور شده است. بايستي سفري به همان اندازه داشته باشيد تا ابتداي فيلم زندگي خود را ببينيد.
مشكلاتي كه در اين راه به نظر مي رسد، فراوان است. سفري به مسافت ۶۰ سال نوري، كاري مشكل و نشدني است، اما يادآور مي شويم اين مسافت در ابعاد دنياي ما و فضاي ستارگان و كهكشان ها كه حدود سيزده ميليارد سال نوري باشد، خيلي كم و بسيار ناچيز است و نكته ديگر اين كه رسيدن به سرعت نور اولاً در جهان غيرممكن است، ثانياً با اين سرعت نمي توان از تصاويرمان سبقت بگيريم پس به سرعتي به مراتب بيشتر نياز داريم. اما قصد نداريم اين گونه به تماشاي فيلم زندگي خود برسيم، ولي غيرممكن نيست. در خارج از دنياي مادي و خارج از كالبد بدن انسان، كه روح اسير آن است، زمان و سرعت از بين خواهد رفت. مي توان تصور داشت كه پس از مرگ روح انسان در همه جا مي تواند حضور داشته باشد و فارغ از زمان و مكان و سرعت در هر جايي باشد اين تصاوير را نظاره گر باشد و اين تصاوير با سرعت نور در حال حركت به سمت بي نهايت هستند و تمام نشدني و هميشگي. اين تصور جز اين نيست كه هر نفسي نظاره گر اعمال خود خواهد بود و به طور شگفت انگيزي در دنيا ثبت شود و مخدوش نشود، هميشه قابل دسترس باشد. فيلم و تصاويري با لحظه هاي بد و خوب، اما واقعيتي كه وجود دارد و من امروز به اين نتيجه و يقين رسيدم كه مي تواند:
كل تصاوير زندگي هر انساني ... «از تولد تا مرگ» ...
هميشه در محدوده اي از فضا قابل مشاهده باشد كه با سرعت نور اين تصاوير در حال حركت است.
تنها اميدوارم با گشودن اين بحث راهي گشوده شود براي درك بهتر اين عالم و آن عالم در جهت بهبود رفتار و اعمالمان. بدين ترتيب كه تصاويري كه قرار است بعدها با آن زندگي كنيم، نكوتر بسازيم.باشد كه: آمادگي باشد براي مسافر شدن ما، جرقه اي باشد براي شعله ور شدن ما و قطره اي باشد براي دريايي شدن ما.
منتظر نظرات سایر دوستان بخصوص بهروز خان هستم..
شنيدن آن يك لحظه شوك عجيبي به آدمي وارد مي كند. ولي عجيب نيست. با اندكي تفكر و كمي محاسبات ساده به مطلب عميق و شگرفي دست پيدا خواهيم كرد كه حداقل ذهن ما را به اين راحتي آرام نمي گذارد. آيا مي توان تصاوير را مشاهده كرد؟ منظور چيست؟
به قرآن كه رجوع مي كنيم، در جايي خدا فرموده كه در آخرت تمام اعمال ما از كوچك و بزرگ مشاهده و محاسبه مي شود. چه بسا خود آدمي با ديدن مجدد فيلم زندگي خود به طور كامل، بتواند تا حدودي در مورد خود قضاوت كند و آيه قرآن را تكرار كند كه مرا به زمين برگردانيد تا اعمالم را اصلاح نمايم.مهم نيست مسلمان باشيم يا نه، خداپرست و خداشناس باشيم يا نه، عارف و عالم باشيم يا نه، ولي حتماً اين بحث، اين نظر، تأثير بسزايي در تفكر و جهان بيني ما خواهد داشت. در هر مرحله از پلكان عرفان كه باشيم و در هر مرحله از سير الي الله كه باشيم و در هر سني، جهش قابل توجهي در اين مسير به ما خواهد داد.
و اما اصل مطلب:
مي دانيم كه نور با سرعت سيصد هزار كيلومتر در ثانيه در حركت است كه بالاترين سرعت را در اين جهان مادي داراست. در مسافت هاي كم مثلاً در روي كره زمين، شايد اين سرعت قابل تعقيب و قابل لمس نباشد. يعني اگر كره زمين مسطح بود (به عرض چهل هزار كيلومتر) در كمتر از يك ثانيه، نور كل آن را طي مي كرد. اما نكته در اينجاست كه از اين زمين خاكي بايستي فراتر رفت. در جايي كه نور خورشيد هشت دقيقه و بيست ثانيه طول مي كشد تا به زمين برسد. (فاصله خورشيد تا زمين در حدود پانزده ميليارد كيلومتر است) بله اين مسافت در مقايسه با مسافت هاي زميني آن قدر زياد است كه نور با سرعت بالاي خود پانصد ثانيه در راه است. نكته جالب ديگر اين است كه نوري كه در حال حاضر مشاهده مي كنيم، مربوط به پانصد ثانيه قبل است. پس نتيجه مهم اين كه، ما هيچ گاه پخش مستقيم از خورشيد نداريم، يعني اگر اتفاقي براي خورشيد بيفتد پانصد ثانيه ديرتر خبردار مي شويم.
گام بعدي اين كه اگر ناظري در روي خورشيد به زمين نگاه كند، براي ديدن هر لحظه ما مسلماً پانصد ثانيه زمان نياز دارد و او هم پانصد ثانيه از پخش زنده ما عقب مي باشد. يعني در حال حاضر ناظر روي خورشيد تصاوير هشت دقيقه و بيست ثانيه قبل ما را تماشا مي كند. كمي به فكر فرو مي رويم. بله، گذشته ما در فاصله دوري از ما در حال پخش مي باشد (البته منظور از نور مي تواند طيف امواج الكترومغناطيس باشد كه از ما بازتاب يا ساطع يا رديابي شود.)
حال گامي فراتر مي رويم. مي دانيم سال نوري مسافتي است كه نور در عرض يك سال طي مي كند. يعني يك سال نوري از محاسبات زير حاصل مي شود:
تقريباً ۹۴۶۰ ميليارد كيلومتر =km ۳۰۰۰۰۰*۶۰*۶۰*۲۴*۳۶۵
اين عدد بيش از ششصد برابر فاصله ما از خورشيد است. واقعاً درك اين مسافت، سنگين است و در تصورات ما نمي گنجد. اما تحمل كنيد. به راحتي از سنگيني اين مطلب عبور مي كنيم تا به نتيجه جالب تري برسيم.
در سياره اي كه يك سال نوري با ما فاصله دارد، تصاوير ما يكسال طول مي كشد تا به آن سياره برسد، يعني آن سياره از پخش مستقيم زندگي ما يك سال عقب تر است، اما تمام و كمال بدون سانسور پخش مي شود. بدين معني كه تصاوير زندگي امروز ما يك سال ديگر در آن سياره ديده مي شود و به عبارتي، تصاويري كه در آن سياره هم اكنون از ما ديده شود، مربوط به يك سال گذشته ما است.
بله عجيب نيست در اين دنيا با اين همه اعجاز و شگفتي، چيز عجيبي نيست. تنها عجيب ما هستيم، با اين همه كه مي دانيم، اما نمي دانيم.
بله حتماً تصاوير كل عمر خود را مي خواهيد؟ اگر ۶۰ ساله هستيد، تصاوير هنگام متولد شدن شما ۶۰ سال نوري از زمين فاصله گرفته است و تصاوير امروزتان در حال حركت است. اگر ۳۰ ساله هستيد، تصاوير شما ۳۰ سال نوري از شما دور شده است. بايستي سفري به همان اندازه داشته باشيد تا ابتداي فيلم زندگي خود را ببينيد.
مشكلاتي كه در اين راه به نظر مي رسد، فراوان است. سفري به مسافت ۶۰ سال نوري، كاري مشكل و نشدني است، اما يادآور مي شويم اين مسافت در ابعاد دنياي ما و فضاي ستارگان و كهكشان ها كه حدود سيزده ميليارد سال نوري باشد، خيلي كم و بسيار ناچيز است و نكته ديگر اين كه رسيدن به سرعت نور اولاً در جهان غيرممكن است، ثانياً با اين سرعت نمي توان از تصاويرمان سبقت بگيريم پس به سرعتي به مراتب بيشتر نياز داريم. اما قصد نداريم اين گونه به تماشاي فيلم زندگي خود برسيم، ولي غيرممكن نيست. در خارج از دنياي مادي و خارج از كالبد بدن انسان، كه روح اسير آن است، زمان و سرعت از بين خواهد رفت. مي توان تصور داشت كه پس از مرگ روح انسان در همه جا مي تواند حضور داشته باشد و فارغ از زمان و مكان و سرعت در هر جايي باشد اين تصاوير را نظاره گر باشد و اين تصاوير با سرعت نور در حال حركت به سمت بي نهايت هستند و تمام نشدني و هميشگي. اين تصور جز اين نيست كه هر نفسي نظاره گر اعمال خود خواهد بود و به طور شگفت انگيزي در دنيا ثبت شود و مخدوش نشود، هميشه قابل دسترس باشد. فيلم و تصاويري با لحظه هاي بد و خوب، اما واقعيتي كه وجود دارد و من امروز به اين نتيجه و يقين رسيدم كه مي تواند:
كل تصاوير زندگي هر انساني ... «از تولد تا مرگ» ...
هميشه در محدوده اي از فضا قابل مشاهده باشد كه با سرعت نور اين تصاوير در حال حركت است.
تنها اميدوارم با گشودن اين بحث راهي گشوده شود براي درك بهتر اين عالم و آن عالم در جهت بهبود رفتار و اعمالمان. بدين ترتيب كه تصاويري كه قرار است بعدها با آن زندگي كنيم، نكوتر بسازيم.باشد كه: آمادگي باشد براي مسافر شدن ما، جرقه اي باشد براي شعله ور شدن ما و قطره اي باشد براي دريايي شدن ما.
منتظر نظرات سایر دوستان بخصوص بهروز خان هستم..
