آوائى غمناك
در ميان ويرانههاى ساليان
آشيان دارد
شب برايم آواز مىخواند كه:
«دوستت داشتم.»
در ميان ويرانههاى ساليان
آشيان دارد
شب برايم آواز مىخواند كه:
«دوستت داشتم.»
-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
رابیندرانات تاگور، شاعر مبارز
- شروع کننده موضوع غریبِ آشنا
- تاریخ شروع
اى زن
تو با لطف انگشتانت
بر هرچه داشتم دست كشيدى
و نظم
همچون موسيقى
پيداشد.
تو با لطف انگشتانت
بر هرچه داشتم دست كشيدى
و نظم
همچون موسيقى
پيداشد.
بگذار بيانديشم
كه در ميان ستارگان ستارهئى هست
كه از ميان ناشناخته تاريك
راهنماى زندگانى من است.
كه در ميان ستارگان ستارهئى هست
كه از ميان ناشناخته تاريك
راهنماى زندگانى من است.
اى راه
آنگاه كه به اينجا و آنجا سفر مىكردم
از تو آزرده بودم
اكنون اما كه مرا به همهجا مىبرى
من
از سر عشق
نزد تو مىآيم.
آنگاه كه به اينجا و آنجا سفر مىكردم
از تو آزرده بودم
اكنون اما كه مرا به همهجا مىبرى
من
از سر عشق
نزد تو مىآيم.
حقيقت
درجامهاش
واقعيات را
بسيار تَنگ مىيابد
او درخيال
بهراحتى
حركت مىكند.
درجامهاش
واقعيات را
بسيار تَنگ مىيابد
او درخيال
بهراحتى
حركت مىكند.
زمان
ثروت ِتغيير است
ساعت اما
در تقليدش
آن را تغيير ِمحض مىكند
و بى هيچ ثروت.
ثروت ِتغيير است
ساعت اما
در تقليدش
آن را تغيير ِمحض مىكند
و بى هيچ ثروت.
سخن
به كار گفت:
«من از پوكى خود شرمگينم».
كار
به سخن گفت:
«چون تو را مىبينم
مىدانم كه چهقدر بىنوايم».
به كار گفت:
«من از پوكى خود شرمگينم».
كار
به سخن گفت:
«چون تو را مىبينم
مىدانم كه چهقدر بىنوايم».
اى دريا
عروس تنهاى توفان
موجهايت را بىهوده برميانگيز
كه عاشقت را دنبال كنى.
عروس تنهاى توفان
موجهايت را بىهوده برميانگيز
كه عاشقت را دنبال كنى.
توفان نيمشب
بهكردار كودكى غولآسا
كه ناگاه در تاريكى از خواب بيدار شود
بازى و هياهو را آغاز كرده است.
بهكردار كودكى غولآسا
كه ناگاه در تاريكى از خواب بيدار شود
بازى و هياهو را آغاز كرده است.
باد نمىآسايد.
در اين شب بارانى
به شاخههاى لرزان مىنگرم
و به عظمت هستى مىانديشم.
در اين شب بارانى
به شاخههاى لرزان مىنگرم
و به عظمت هستى مىانديشم.
ريشهها
از اينكه شاخهها را
بارور مىكنند
انتظار پاداش ندارند.
از اينكه شاخهها را
بارور مىكنند
انتظار پاداش ندارند.
برگ
آنگاه كه عشق مىورزد
گل مىشود
وگل آنگاه كه مىپرستد
ميوهمىشود.
آنگاه كه عشق مىورزد
گل مىشود
وگل آنگاه كه مىپرستد
ميوهمىشود.
فراغت
در تلاشش
كار است.
آرامش دريا
در موجهايش
مىجنبد.
در تلاشش
كار است.
آرامش دريا
در موجهايش
مىجنبد.
در فراسوى غم دل
زمزمه چيزهائى را مىشنوم،-
نمىتوانم آنها را ببينم.
زمزمه چيزهائى را مىشنوم،-
نمىتوانم آنها را ببينم.
اگر در به روى همه خطاها فروبندى
حقيقت پشت ِدر خواهدماند.
حقيقت پشت ِدر خواهدماند.
ممكن
از ناممكن مىپرسد:
«خانهات كجاست؟»
پاسخ مىدهد:
«در رؤياهاى يك ناتوان.»
از ناممكن مىپرسد:
«خانهات كجاست؟»
پاسخ مىدهد:
«در رؤياهاى يك ناتوان.»
چون سر ِآن ندارى كه از حقيقت كامل
سخن بگوئى
بىپرده گفتن
آسان است.
سخن بگوئى
بىپرده گفتن
آسان است.
زنبورها
نرم
نرم
شهد گلها را مىمكند و
بهگاه رفتن
سپاسشان را زمزمه مىكنند.
پروانه رنگارنگ اما
يقين دارد كه گلها سپاسهائى به او مديونند.
نرم
نرم
شهد گلها را مىمكند و
بهگاه رفتن
سپاسشان را زمزمه مىكنند.
پروانه رنگارنگ اما
يقين دارد كه گلها سپاسهائى به او مديونند.
بزرگ
كودك زاده شده
و هنگامى كه بميرد
كودكى ِبزرگش را به جهان مىبخشد.
كودك زاده شده
و هنگامى كه بميرد
كودكى ِبزرگش را به جهان مىبخشد.
شامگاه
به خورشيد گفت:
«تو نامههاى عاشقانهات را
برايم به ماه بفرست،
و من پاسخهايم را با اشك
بر علفها خواهم گذاشت.»
به خورشيد گفت:
«تو نامههاى عاشقانهات را
برايم به ماه بفرست،
و من پاسخهايم را با اشك
بر علفها خواهم گذاشت.»