زیبا ترین شعرهایی که تا به حال خواندید یا شنیدید

[pcmatin]

خواهی همه محو سکناتت باشند

دلباخته ی حسن صفاتت باشند

با اهل جهان چنان بیامیز که خلق

شاد از تو و گریان ز وفاتت باشند

 

[pcmatin]

جز درگه ذات کبریای رحمان

نااهل ترینند همه اهل جهان

حاجات تو چون کبوترانت هستند

آن را لب هر بام رسیدی منشان

 

[------------------------]

آزادی شهر از حصارش پیداست

از کینه ی چوبه های دارش پیداست

فردای من و تو باز هم تاریک است

سالی که نکوست از بهارش پیداست

 

[احسانبزرگي]

در میان من و تو فاصله هاست
گاه می اندیشممی توانی تو به لبخندی این فاصله را برداری
تو توانایی بخشش داری
دستهای تو توانایی آن را داردکه مرا زندگانی بخشد
چشمهای تو به من می بخشد شور عشق و مستی
و تو چون مصرع شعری زیباسطر برجسته ای از زندگی من هستی

 

[احسانبزرگي]

اگر داري اي مرد فرزانه هوش


به تعمير دل هاي ويرانه كوش

 

[احسانبزرگي]

دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد ؟
چون بشد دلبر و با یار وفا دار چه کرد؟...

 

[احسانبزرگي]

مردی نبود فتاده را پای زدن
گر دسته فتاده را بگیری مردی

 

[احسانبزرگي]

بسترم
صدف خالي يك تنهايي است.
و تو چون مرواريد
گردن آويز كسان دگري...

 

[kalani]

مبر ز موی سپیدم گمان به عمر دراز
که در جوانی رنجها کشیده ام

 

[koosharz]

توبه بر لب سبحه بر کف دل پر از شوق گناه

معصیت را خنده میاید ز استغفار ما

 

[Kyle7]

منم که تا تو نخوابی نمیبرد خوابم
تو درد عشق ندانی، بخواب آسوده

ز ریشه کندن این دل تبر نمیخواهد
به یک اشاره میافتد درخت فرسوده

 

[Kyle7]

هر چند که خسته شد دل از دوری تو
یک لحظه نخفت چشم از دوری تو
با آن همه من یاد تو دارم جانا
بگذار بسوزد تنم از دوری تو
****************

بگذار بشینم سر کوی یاران
بگذار بگویم غم دل با آنان
رفت از بر من فرشته ای از جنت
بگذار بگریم همه شب در باران


خیلی گلی

 

[wonnin]

می‌ترسیدم عاشقت شده باشم
مثل زمین
که می‌ترسید زیرِ برکۀ کوچکی غرق شود
و آسمان
که می‌دانست یک شب، پرنده‌ای
تمام بادهایش را به مسیرِ دیگری می‌بَرد

می‌ترسیدم
و عشق در تمامِ خواب‌هایم می‌غلتید
می‌ترسیدم
و ملافه‌ها حالتِ تهوّع داشتند

گاهی
برای ترسیدن دیر می‌شود
آنقدر که دست‌هایت را
با تمامِ پنجره‌ها باز می‌کنی
و یادت می‌رود از هر زاویه‌ای پرت شوی
دوباره به آغوش خودت برمی‌گردی

□
خودت را به خواب بزن
پیش از آنکه ناچار شوی
برای خودت قصه‌های تازه ببافی
از اتفاق‌هایی که هرطور می‌افتند
باید بشکنی.

 

[wonnin]

قطار می‌رود...
تو می‌روی...
تمام ایستگاه می‌رود...
و من چقدر ساده‌ام که سال‌های سال
در انتظار تو
کنار این قطار رفته ایستاده‌ام
و همچنان به نرده‌های ایستگاه رفته تکیه داده‌ام‌‌!

"قیصر امین پور"

 

[Kyle7]

صفای باطنت را دوست دارم
کلام و ظاهرت را دوست دارم
تو گرچه دوری از من ای عزیزم
وفای حاضرت را دوست دارم . . .
​

 

[akbar66]

وقتی زمانه جوان است
حس می کنم که جوانم
آبم که روشن و لغزان
در رودخانه روانم
حس می کنم که سرا پا
شور و شتاب و تلاشم
موجم که در دل دریا
جانی پر از هیجانم
فواره ام که به صورت
همتای بید بلورم
رقصان و شاد و غزلخوان
پیوسته در فورانم
دارم هوای دویدن
همپای باد سبک پو
بر آن سرم که برایم
از آزمون توانم
صد بوسه دارم و یک لب
کو آن غنچه بچیند
مات از بلوغ بهاری در برگ ریز خزانم
سیاره یی که زمین است
خواهم که سعد بچرخد
وز نحس دور بماند
این جرم و آن دگرانم
چشمم به راه که پیکی
با صلحنامه دراید
جنگ یهود و مسلمان
آتش فکنده به جانم
من جز یگانه ندیدم
پروردگار جهان را
هم جز یگانه نیامد
در دیده خلق جهانم
ای هر که نام و به هر جا
پیشانی از تو لب از من
بگذار از دل تنگت
شیطان و کینه برانم

 

[احسانبزرگي]

من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم


لطف ها میکنی ای خاک درت تاج سرم

 

[my7xN]

آمدی، رفت ز دل صبر و قرارم، بنشین

بنشین تا به خود آید دل ِ زارم، بنشین


دل و دین بردی و اکنون پی ِ جان آمده ای

بنشین تا به تو آن هم بسپارم، بنشین


آمدی کز غم ِ بیرون ز شمارم پرسی

بنشین تا به تو یک یک بشمارم، بنشین


از برم رفتی و می میرم از این غم، باری

به کنارم ننشستی، به مزارم بنشین


" داعی انجدانی"

 

[rms]

تا توانی رفع غم از چهره ی غمناک کن....................در جهان گریاندن آسانست اشکی پاک کن

 

[wonnin]

نه صبر جواب مي دهد...

نه سکوت در انتظار صدا...

نه خواب جواب مي دهد...

نه بيداري تا خود فردا...

گاهي...

بهتر است...

کوله بارت را زمين بگذاري...

و سبک بار تر...

سبک بال تر...

پرواز کني...

مي داني...

"تو" براي دوش من...

زيادي سنگين بودي...

گذاشتمت سر راه...

تا دوش ديگري را زخمي کني...

سهم من،

پرواز است...

من نمي توانم...

يعني نمي توانستم...

بيش از اين...

زمين گير احساس تو باشم...

تويي که،از جسمي بي جان هم...

براي من کمتر جان داشتي...

اگر قرار بود...

من دل حراج کنم،

تو هيچ خرج نکني...

همان بهتر که اين سودا تمام شود...

مي داني...

درست است ، وقتي حکم،"دل" باشد...

با هيچ نمي توان بريدش...

پس باختم...

اما...

باختن سهم من نيست...

مني که از،

تمام پروانه هاي جهان "دل" بردم...

برو و خيالت راحت...

که پشت سر تو،

حتي اشک هم نمي ريزم...

کاسه ي آب که جاي خود دارد...

ديگر نمي خواهم برگردي...

ما را به خير و تو را به سلامت...


خدانگهدارت...